Παραμύθια γεμάτα μαγεία κι όνειρα που ξαναφτιάχνονται...

Τα Παραμύθια του Σαββάτου …γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Ποιος δεν θέλει να περάσει τις γραμμές, να προχωρήσει, να ακουμπήσει το απαγορευμένο , το διαφορετικό; Κι όμως καμιά φορά διστάζει, μαζεύεται, ίσαμε εκείνη τη μια στιγμή που κάτι συμβαίνει κι  όλα αλλάζουν. Παραμύθια γεμάτα μαγεία κι όνειρα που ξαναφτιάχνονται, εφιάλτες που επιδιορθώνονται και νεραϊδόσκονες που αλλάζουν τα πάντα. Ιστορίες ζουμερές, γλυκές κι αγαπημένες που ζητούν αναγνώστες μικρούς και  μεγάλους που πιστεύουν πως μέσα τους κρύβονται όλες οι μεγάλες αληθείες του κόσμου! 

Η Γραμμή, Βασίλης Κουτσιαρής – Γιάννης Διακομανώλης, εικ :Αιμιλία Κονταίου, εκδ. Μίνωας

Ο Αλέξανδρος μοιραζόταν το θρανίο στην τάξη με τον Θοδωρή. Δεν του άρεσε όμως καθόλου αυτό κι έτσι έβαλε τα πράγματα στη θέση τους από την αρχή. Τράβηξε μια μεγάλη γραμμή με μαύρο μαρκαδόρο και χώρισε το θρανίο στα δύο. Ούτε μοιραζόταν τα μολύβια και τους μαρκαδόρους του, ούτε ήθελε να έχει πολλά πολλά με τον Θοδωρή. Εκείνος πάλι χαμογελούσε συχνά , τον προσκαλούσε στο σπίτι του, έπαιζε μαζί του. Πάντα στην ίδια ομάδα στην τάξη και στο διάλλειμα. Ο Αλέξανδρος όμως εκνευριζόταν και μόνο με την ύπαρξη του μικρού αγοριού, ώσπου μια μέρα το θρανίο έμεινε άδειο. Ο Θοδωρής δεν ήρθε στο σχολείο για μέρες και η ζωή του Αλέξανδρου γέμισε …κενό. Κανείς δεν τον έπαιζε, κάνεις δεν τον προσκαλούσε στα παιχνίδια και στις ομάδες  κι εκείνος κατάλαβε. Κι έτσι άλλαξε στάση και συμπροφορά. Ξέχασα να σας πω πως ο Θοδωρής έμενε πάνω στο βουνό παρέα με τα πρόβατα και τον σκύλο του… Εκεί τον βρήκε ο Αλέξανδρος, εκεί, ένα απόγευμα που αποφάσισε πως έκανε λάθος να μην τον έχει φίλο. Και πως εκείνη η μεγάλη μαύρη γραμμή στο θρανίο ήταν... περιττή!

Υπέροχη, ανθρώπινη, αληθινή η ιστορία των δυο αγαπημένων συγγραφέων Βασίλη Κουτσιαρή και Γιάννη Διακομανώλη. Μια ιστορία καθημερινής ζωής στο σχολείο, στη γειτονιά, στη ζωή πολλών παιδιών. Μια ιστορία για τις παράξενες συμπεριφορές, τις αλλόκοτες, τις στημένες. Για τις φιλίες των παιδιών που πάντα δοκιμάζονται με εγωισμούς, ήττες και νίκες. Για την συγγνώμη που σαν ειπωθεί με οποιοδήποτε τρόπο γεμίζει ομορφιά τις ψυχές. Για τις ανθρώπινες σχέσεις που συχνά όλοι τραβάμε μαύρες γραμμές και που κάποια γεγονότα ή συμπεριφορές μας κάνουν και τους αλλάζουμε χρώμα ή τις σβήνουμε. Για εκείνες τις κοροϊδίες που όλοι βιώσαμε και που βιώνουν πολλά παιδιά σήμερα, με λέξεις που στιγματίζουν, με φράσεις που δεν ξεχνιούνται. Για την αποδοχή του άλλου, του διαφορετικού. Για την δική μας γνώμη και άποψη που θα πρέπει πάντα να στηρίζεται σε δικές μας εμπειρίες. Για το πείσμα, τις λαθεμένες αντιλήψεις και την άγνοια που οδηγεί σε λάθος μονοπάτια.

Μια ιστορία που εικονογραφεί με πολύ ζωντανό και ιδιαίτερο τρόπο η Αιμιλία Κονταίου. 

Μια ιστορία που χρειάζεται 10 λεπτά να διαβαστεί αλλά κρατιέται μέρες ζωντανή!

Για παιδιά από 5 χρονών

Κατασκευαστής Παραμυθιών – Επιδιορθωτής Ονείρων, Νικόλας Ανδρικόπουλος, εκδ. Διάπλους

Σε ένα παλιό παροπλισμένο λεωφορείο είχε στήσει το εργαστήρι του, το τσαγκαράδικο του δηλαδή, ο κυρ Ευσέβιος. Φορούσε ακουστικά κι είχε και μεγάλα χοντρά γυαλιά στα μάτια του για αυτό πάντα κοιτούσε στα μάτια  κι άκουγε προσεκτικά τους πελάτες του. Διάβαζε τα χείλη και την ψυχή τους κι έφτιαχνε παπούτσια που όμοια τους δεν υπήρχαν πουθενά. Έμοιαζε να γνωρίζει επιθυμίες και κρυφές σκέψεις, σαν να έμπαινε στα όνειρα των ανθρώπων και στους εφιάλτες των παιδιών κι έβαζε τη δική του σφραγίδα με τον δικό του μοναδικό τρόπο που το αποτέλεσμα άφηνε όλους έκπληκτους. Τα παιδιά τον αναγνώριζαν αμέσως μόλις τον συναντούσαν και στον ξύπνιο τους και τον αποκαλούσαν Επιδιορθωτή Ονείρων. Κι επειδή δύσκολα καταλάβαιναν πως κατάφερνε να μπει μέσα στα όνειρα τους εκείνος τους εξηγούσε τα ανεξήγητα  κάθε φορά με μια ιστορία πως τάχα τον βοηθούσε πότε μια μάγισσα, πότε μια νεράιδα  κι άλλοτε  ένα ξωτικό. Τα παιδιά τον άκουγαν μαγεμένα, και παραδέχονταν  πως ήταν ο καλύτερος παραμυθάς.  Κι έτσι κι εκείνος με τη βοήθεια μια μικρής καλής μάγισσας σκέφτηκε κι απόκτησε  πραμάτεια ξεχωριστή. Με ένα τρίκυκλο ποδήλατο γυρνούσε τις γειτονιές και διόρθωνε τα όνειρα,  χάριζε παραμύθια κι έφτιαχνε και παπούτσια γιατί τούτη την τέχνη του δεν την ξεχνούσε ποτέ.

Μαγικό το παραμύθι του Νικόλα Ανδρικόπουλου. Γεμάτο έμπνευση, φαντασία μπόλικη, αναμνήσεις και όνειρα. Παραμύθι που γεμίζει γλύκα τις μέρες και τις νύχτες αφού μιλά για ένα άνθρωπο που καταφέρνει να διορθώνει τα όνειρα ή καλύτερα τους εφιάλτες μικρών και μεγάλων. Ποιος δε θα θελε να σβήνονται όλα τα άσχημα  στα όνειρα;  Ποιος δεν θα ήθελε να βασιλεύει μόνο η χαρά, η ευτυχία κι η αγάπη παντού. Κι υστέρα πόσο πολύ δεν έχουμε  όλοι ανάγκη να πιστέψουμε τα παραμύθια, να δεχτούμε εκείνο το μαγικό, που αλλάζει, ομορφαίνει, στολίζει τη ζωή. Κι όσα δεν καταφέρνει ο νους του ανθρώπου το πλάθει και το κάνει όνειρα και θέληση και μπορετό. Γιατί είναι γνωστό πως  από τότε που υπάρχουν άνθρωποι με επιμονή και θέληση νικούν τα «αδύνατα». Ένα παραμύθι που ο Νικόλας Ανδρικόπουλος  γεμίζει με φαντασία , λέξεις και εικόνες που μένουν αξέχαστα. Εικονογράφος, συγγραφέας και πλάστης της δικής μας φαντασία για μια ακόμα φορά δίνει  στα όνειρα ζωή και αλήθειες μέσα στα παραμύθια. Πόσο πολύ ταξιδεύεις διαβάζοντας αυτήν την  ιστορία. Στο χρόνο και στο όνειρο, στην επιθυμία και στην ομορφιά. 

Να γεμίσει ο κόσμος παραμυθόσκονη, και μαγεία και όμορφα όνειρα. Να το διαβάσετε όλοι μικροί - μεγάλοι, να αφεθείτε σε άλλους κόσμους, στη θέληση, την επιθυμία…

Για παιδιά από 5 χρονών!

Το χρυσαφενιο κουκούτσι, Παναγιώτης Δημητρόπουλος, εικ :Μαριάννα Φραγκούλη, εκδ. Ελληνοεκδοτική

Η Αγνή ήταν ένα μικρό κοριτσάκι που δεν αγαπούσε καθόλου μα καθόλου την υγιεινή διατροφή. Άκουγε τη λέξη φρούτο και δεν άντεχε. Θύμωνε, έστριβε παράξενα τα μούτρα της κι απαιτούσε να τρώει μόνο σοκολάτες, κρουασάν, γλυκά κι ότι περιείχε ζάχαρη πολλή. Η μαμά της, πάλι,  της έφτιαχνε χίλια δυο καλούδια με φρούτα και λαχανικά, εκείνη όμως, αηδίαζε και μόνο που τα έβλεπε. Έτσι λοιπόν μια μέρα τα Φρούτα αποφάσισαν να πάρουν δραστικά μέτρα. Δεν γινόταν να μην αρέσουν στα παιδιά και ειδικά στην Αγνή που είχε έναν παππού που τα φρόντιζε με περισσή αγάπη. Έτσι κάνοντας ένα συμβούλιο τρομερό και φοβερό αποφάσισαν να στείλουν  ένα γράμμα στον παππού της ,παρακαλώντας τον να έρθει στο σπίτι για να δει και να καταλάβει. Και τα κατάφεραν με τα κοτσάνια, τη ζωντάνια και την… φαντασία τους να στείλουν εκείνο το γράμμα στον Κυρ Προκόπη. Κι εκείνος  ήρθε με χαρά κι είπε στην μικρή αγαπημένη του εγγονούλα μια ιστορία μαγική που την προβλημάτισε και άλλαξε λίγο τα σχέδια των διακοπών, της ζωής και των συνηθειών της. Ώσπου μια μέρα σαν περάσανε λίγα τα χρόνια η μικρή Αγνή αρρώστησε και το μυστικό για να γίνε καλά ήταν ένα ….και μοναδικό. Να τρώει υγιεινά!

Ένα παραμύθι του Παναγιώτη Δημητρακόπουλου, χαρούμενο, έξυπνο, διαφορετικό, για την υγιεινή διατροφή. Με μπόλικη ζωντάνια και φαντασία πλέκει την ιστορία της Αγνής, της κάθε Αγνής που δεν αγαπάει και πολύ τα φρούτα. Μια ιστορία γεμάτη οικογένεια, δέσιμο, συμβουλές αλλά όχι με το συνηθισμένο τρόπο, μα με εκείνον το μαγικό που όλα τα αληθινά κρύβονται μέσα του. Μια ιστορία που θα λατρέψουν τα παιδιά κι ίσως και κάποια απ αυτά να θελήσουν να ανακαλύψουν εκείνα τα μαγικά κουκούτσια που υπάρχουν παντού αλλά δεν ….φαίνονται. Ένα παραμύθι για τα δέντρα, τη φύση την ομορφιά της  καλής ζωής. Μια ιστορία για θυμωμένα και πεισματάρικα παιδιά που το μόνο που καταφέρνουν στο τέλος είναι να έχουν προβλήματα, ειδικά στην υγεία τους. Ένα παραμύθι που θα αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε τα μαμαδίστικα  σχόλια για το φαγητό, τα σνακ, τις λιχουδιές.

Μια ιστορία που σίγουρα θα αγαπήσετε πολύ εικονογραφημένη με πολύ ζεστά χρώματα και ζωντανά «φρούτα» από την Μαριάννα Φραγκούλη.

 

Για παιδιά που αγαπούν τα φρούτα, τις εκπλήξεις και τα παραμύθια… μα κι εκείνα που γκρινιάζουν πως οι χυμοί είναι άνοστοι!

Από 5 ίσαμε 105 χρονών

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δημοσιεύτηκε στο cretalive.gr στις 3 Φεβρουαρίου 2018 :http://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-88