Το παραμύθι της βροχής

Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2023

Ελένη Μπετεινάκη... Με λίγα λόγια!


Γεννήθηκα σε μια κωμόπολη του Ηρακλείου, τις Αρχάνες, και μεγάλωσα παρέα με «γιαγιάδες» που μου έλεγαν  ιστορίες και παραμύθια. Ήθελα να παραμείνω πάντα παιδί και, γι’ αυτό, σπούδασα Νηπιαγωγός, συνδυάζοντας την αγάπη μου για τα παιδιά και τα παραμύθια. Αγαπώ πολύ το διάβασμα, τη θάλασσα, την φωτογραφία και το… ποδήλατό μου. Η τύχη με έφερε κοντά στα βιβλία και σε οικογενειακό επίπεδο έτσι ώστε να τα διαβάζω από την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας τους.

Εδώ και είκοσι επτά χρόνια εργάζομαι ως Νηπιαγωγός, ενώ στον ελεύθερο χρόνο μου  ασχολούμαι με τη διοργάνωση εκδηλώσεων για βιβλία, κυρίως παιδικά. Έχω κάνει αρκετές ραδιοφωνικές εκπομπές στην ΕΡΑ Ηρακλείου με θέμα το παραμύθι και υπό τον τίτλο: «Μια φορά και… δυο καιροί».
Πολλές εκπομπές επίσης με θέμα τα παιδικά βιβλία στην τηλεόραση (Κρήτη TV) στην εκπομπή Καλό Μεσημέρι.

Λατρεύω την Ιστορία και τη Λαογραφία. Σχετικά άρθρα μου δημοσιεύονται σε τοπικές εφημερίδες ( ΠΑΤΡΙΣ) και σε ειδησεογραφικές ηλεκτρονικές σελίδες, όπως το Cretalive.gr, το ηλεκτρονικό περιοδικό Fractalart.gr κ.ά.
Στις παραπάνω ιστοσελίδες αλλά και σε εφημερίδες  διατηρώ μία εβδομαδιαία στήλη, «Τα παραμύθια του Σαββάτου», με παρουσιάσεις και απόψεις για παιδικά βιβλία από το 2013.
Συχνά αφηγούμαι  ιστορίες και παραμύθια σε πολιτιστικούς χώρους  και  σε Μουσεία όπως το ΜΦΙΚ, το Αρχαιολογικό Ηρακλείου κ.α

Το 2015 μου απονεμήθηκε από το ΙΒΒΥ, «Κύκλος Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου», το Βραβείο σε Νηπιαγωγό «Βούλα Κουλουμπή», η οποία εισάγει με τους πιο ευφάνταστους τρόπους τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας στον κόσμο τού παιδικού βιβλίου.

Βιβλία μου  που κυκλοφορούν είναι:

1.Η μάγισσα Χρωματούσα, εκδ. Ελληνοεκδοτική,2015, 6η χιλιάδα 2019:
Μια ιστορία για την κατανόηση του εαυτού μας, τη φιλία, την καλοσύνη και την αιώνια μάχη ανάμεσα στο καλό και στο κακό...(Δείτε το εδώ)

2.Ο Τρακατρούκας ο καλικάντζαρος, εκδ. Ελλήνοεκδοτική,2016

3.Ο Σιγανός…ένα σκιάχτρο με ψυχή, εκδ. Ελληνοεκδοτική 2019 : (Δείτε το εδώ!)
4. Ο πρίγκιπας Χαρταετός, εκδ. Ελληνοεκδοτική 2020 : (Δείτε το εδώ)

5. Με ένα κόκκινο κουμπί, εκδ. Κλειδάριθμος, 2020 :Δείτε το εδώ!

6. Σκανταλιές στο Πι και Φι, εκδ. Ελληνοεκδοτική, 2021: (Δείτε το εδώ)

7. Η νεράιδα Σερπαντίνα, εκδ. Ελληνοεκδοτική, 2022 :Δείτε το εδώ!

8. Με το ποδήλατό μου στις γειτονιές του Μεγάλου Κάστρου! εκδ. Μύστις 2022 : Δείτε το εδώ!
9. Τα Χριστούγεννα του Εδώ και του Αλλού, εκδ. Ελληνοεκδοτική, 2022 : Εδώ!

Αναζητείστε περισσότερα στα Social Media:

 👉Ζητούνται Αναγνώστες!  https://zhtunteanagnostes.blogspot.com/
👉  https://www.instagram.com/elenibetinaki/?hl=el
👉 https://www.facebook.com/elenibetinaki






Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2023

O Ραφτάκος των λέξεων … στα Παραμύθια του Σαββάτου!

Της Ελένης Μπετεινάκη

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένα βιβλίο μαγικό…

Ένα βιβλίο που σε ζέσταινε με τις λέξεις του όσο κανένα άλλο…

Ένα βιβλίο που λατρεύτηκε από χιλιάδες αναγνώστες ( 80.000 νομίζω) και που έκανε την εμφάνισή του στη σειρά  «Μικρές Καληνύχτες» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο πριν από δέκα χρόνια και κάτι μήνες παραπάνω.


Ένα βιβλίο που σε προσωπικό επίπεδο ήταν η αιτία να ξεκινήσουν τα Παραμύθια του Σαββάτου. Ήθελα πάρα πολύ να πω σε κάθε γονιό, τότε, και σε κάθε δάσκαλο, πόσο πολύ με είχε εντυπωσιάσει το παραμύθι του Αντώνη Παπαθεοδούλου και οι εκπληκτικές εικόνες της Ίρις Σαμαρτζή. Έτσι έγραψα την πρώτη μου «κριτική», τον Οκτώβριο του 2013, αν και  δηλώνω μόνο «κρητικι-ά» και νηπιαγωγός και από τότε τα Παραμύθια του Σαββάτου δεν σταμάτησαν ποτέ να δημοσιεύονται σε εβδομαδιαία και πολλές φορές σε καθημερινή βάση, μέχρι και σήμερα …

Το βιβλίο επανεκδόθηκε σε μια επετειακή έκδοση ανανεωμένο και με εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Επίσης με ένα καταπληκτικό παιχνίδι : Το φιδάκι των λέξεων ή ποιος ραφτάκος θα φτάσει πρώτος!

Για να θυμηθούμε λίγο την ιστορία θα μεταφερθούμε τον παλιό εκείνο καιρό, που λένε τα παραμύθια, σε μια πολύ μικρή πόλη που έμοιαζε με χωριό κι είχε έναν ράφτη που θεωρούνταν μοναδικός. Εξαιτίας της μεγάλης ποικιλίας των ρούχων που είχε τον γνώριζαν όλοι αλλά είχε κι άλλην μια ιδιαιτερότητα. Τα νήματα, οι κλωστές  και τα υφάσματα που χρησιμοποιούσε ήταν …λέξεις. Ναι, καλά ακούσατε, λέξεις! Από ιστορίες, λεξικά, παραμύθια ποιήματα και τραγούδια. Τα έπλεκε και τα ένωνε όλα τα ρούχα με τέχνη περισσή κι αν έφτιαχνε κασκόλ ή σκούφους ή βαριά πουλόβερ και παλτά οι λέξεις ήταν ζεστές ως και ζεματιστές. Αν ήταν για καλοκαιρινά ρούχα φρόντιζε οι λέξεις του να είναι δροσερές. Όμως κανείς δεν πρόσεχε τούτη την ιδιαιτερότητα των ρούχων του ραφτάκου. Και πέρασε ο  καιρός και μεγάλωσε η μικρή πόλη και άλλαξαν όλα. Ξεχάστηκε κι ο ραφτάκος μιας κι όλοι ακολουθούσαν ένα πιο σύγχρονο τρόπο ζωής. Κι ο Ράφτης μας αν και συνέχιζε να ράβει τα μοναδικά του ρούχα είχε πια ελάχιστους πελάτες μέχρι τη στιγμή που κανείς δεν έμπαινε στο μαγαζί του. Και τότε η μοναξιά έκανε την εμφάνισή της. Και στον Ράφτη μα και στους κατοίκους της μεγάλης και πολύβουης πια πόλης.

Κι έφτασε κάποτε ένας χειμώνας βαρύς. Βαρύς κι  ασήκωτος που τίποτα  και κανείς  δεν μπορούσε να ζεστάνει τους κατοίκους της πολιτείας. Δεν ήξεραν πως να ντυθούν, τι να κάνουν  για να ζεσταθούν ίσαμε την ημέρα που μια ηλικιωμένη κυρία ανακάλυψε μέσα στο μπαούλο της ένα παλιό πουλόβερ από εκείνα τα μοναδικά του …παλιού ραφτάκου!

Και τότε πάλι αλλάξαν όλα και οι άνθρωποι, και οι σκέψεις και οι αντιλήψεις. Αρχίσαν πάλι να συναντιούνται, να μιλούν, να θυμούνται και να καταλαβαίνουν πόσο σπουδαίες είναι …οι λέξεις!

 Αυτή περίπου είναι η ιστορία του ραφτάκου που είναι γεμάτη συναισθήματα, αλήθειες και σπουδαίες λέξεις. Μια ιστορία που διαβάζεται σε 10 λεπτά αλλά «ζεσταίνει» για χρόνια τις ψυχές σε μικρούς και μεγάλους που δεν την ξεχνούν ποτέ.

Υπέροχη ιστορία και υπέροχη εικονογράφηση. Ο Αντώνης Παπαθεοδούλου και η Ίρις Σαμαρτζή σε μια μαγική τους στιγμή (έχουν κι άλλες πολλές),έφτιαξαν ένα  παραμύθι που θα μας κρατήσει  συντροφιά για πολλά πολλά χρόνια ακόμη.

Ψάξετε το βιβλίο να απολαύσετε την ανάγνωση ή να το ακούσετε κατεβάζοντας την εφαρμογή Qr code με την φωνή του Αντώνη.

Πολλές δραστηριότητες , πολλά ταξίδια με τούτο το βιβλίο.

Να φτάσει παντού πρέπει και να διαβαστεί από τον κάθε μικρό αναγνώστη.

Ενδεικτικά δείτε εδώ τις τελευταίες δραστηριότητες στο δικό μας νηπιαγωγείο : https://blogs.sch.gr/ebeteinaki/2022/02/20/o-raftakos-ton-lexeon-kathe-mera-ki-ena-vivlio/

Και ψάξτε το βιβλίο σε όλα τα βιβλιοπωλεία!

Ξεφυλλίστε τις πρώτες σελίδες εδώ: https://www.metaixmio.gr/el/products/%CE%BF-%CF%81%CE%B1%CF%86%CF%84%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%B7-%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CE%BF%CF%83%CE%B7

 Δημοσιεύτηκε στο cretalive.gr στις 14 Ιανουαρίου 2023 :εδώ! 

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2023

Το Μαγικό Φτερό…

*Το Μαγικό Φτερό, Σάντρα Ντίκμαν, εκ. Ψυχογιός

Της Ελένης Μπετεινάκη

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένας μικρός Αρκούδος που δεν είχε όνομα ακόμη και ζούσε μέσα στο σκοτεινό δάσος . Η οικογένειά του αποτελούνταν από την μαμά Φωτεινή, την μεγάλη του αδελφή την Αστραπή και τον μεγάλο του αδελφό Αστέρη.  Ο μικρός Αρκούδος είχε ένα μυστικό που δεν μπορούσε να το εκμυστηρευτεί σε κανέναν.

Φοβόταν! Φοβόταν να κάνει πράγματα όπως οι άλλοι. Δεν τολμούσε καν να προσπαθήσει…

Και μια νύχτα που προμήνυε καταιγίδα μεγάλη κι ο Αρκούδος χωρίς όνομα δεν μπορούσε να κοιμηθεί, συνέβη κάτι παράξενο, ασυνήθιστο και …μαγικό. Ένα πουλί της Φωτιάς κατευθύνθηκε στο μέρος που βρισκόταν ο μικρός Αρκούδος και του άφησε δίπλα του ένα φτερό που έλαμπε…

Αυτό ήταν η αρχή μιας μεγάλης αλλαγής για τον μικρό μας φίλο. Το φτερό αυτό τον συντρόφευε σε κάθε του κίνηση, σε κάθε του σκέψη και άρχισε να καταφέρνει πολλά και ασυνήθιστα για εκείνον πράγματα.

Δεν φοβόταν πια ακόμα κι όταν συνειδητοποίησε πως το φτερό του είχε χαθεί…

Είχε βρει όμως το όνομα που θα τον συντρόφευε για πάντα. Ο μικρός Σπίθας ήταν πια ένα γενναίο αρκουδάκι που είχε πραγματοποιήσει το όνειρό του! Είχε βρει τον εαυτό του!

Μια πολύ δυνατή ιστορία της Σάντρας Ντίκμαν για τη δύναμη που κρύβουμε μέσα μας.

Για τους φόβους που συχνά δεν μας αφήνουν να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας και τις ικανότητές μας.

Για την φιλία, την μητρική αγάπη, για την τόσο δα μικρή αφορμή που μας κάνει να αλλάξουμε οπτική γωνία, να τολμήσουμε, να πάμε πολύ παραπέρα απ’ όσα ξέρουμε…

Μια ιστορία γεμάτη φως, νέους δρόμους και αλλαγές…

Εικονογραφημένη από την ίδια την συγγραφέα και μεταφρασμένη από το αγγλικό κείμενο από τον Αντώνη Παπαθεοδούλου.

Δείτε εδώ ένα απόσπασμα :  https://www.psichogios.gr/el/to-magiko-ftero.html

Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2023

Ερατώ*... στα Παραμύθια του Σαββάτου!

Της Ελένης Μπετεινάκη

«Τα παραμύθια του Σαββάτου» ξεκινούν τη νέα χρονιά του 2023 με πολλές ευχές για χρόνια πολλά με υγεία, χαρά και διάβασμα πολύ. Με πολλές προσδοκίες για αναγνώσματα που θα μας συνεπάρουν και θα μας αφήσουν αποτυπώματα καλής και ουσιαστικής ανάγνωσης.

Το πρώτο βιβλίο της χρονιάς έχει μόλις κυκλοφορήσει και αξίζει πραγματικά την προσοχή όλων μας.


Η Ερατώ *της Μαριέττας Κόντου σε εικονογράφηση της Κατερίνας Βερούτσου κυκλοφόρησε μια μέρα πριν το 2023 από τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική, κάνοντας μας ποδαρικό.

Έτσι μας γυρίζει πίσω εκατό περίπου χρόνια, με ένα μοναδικό, νοσταλγικό και καλογραμμένο  βιβλίο – ταξίδι που θα γεμίσει την ψυχή με συναισθήματα γλυκά, ατόφια και πολύτιμα!

Ένα μεγάλο ταξίδι στη Σμύρνη του 1921 …

Χωρισμένο σε κεφάλαια το βιβλίο, μικρά ταξίδια ζωής και αναμνήσεων. Ιστορίες που είναι γεμάτες εικόνες, αρώματα, χρώματα και χαρμολύπη!

Πάμε να δούμε την ιστορία του…

Πήρα κι εγώ από το άλλο μικρό χεράκι την Ερατώ και σεργιανήσαμε μαζί από την προηγουμένη μέρα του ανοίγματος των σχολείων στην Σμύρνη, στην Ιστορία, στα πρώτα βήματα της μετάβασης στην παιδική ζωή. Ο κυρ Νικηφόρος, ο πατέρας της μπροστάρης.  Καμάρωνα κι εγώ για την μπλε ποδιά. Ένιωσα το σφίξιμο της κοτσίδας στο κεφάλι… Μύρισα το άρωμα των παιδιών σαν επιστρέφουν στο σπίτι πρωτάκια πια στο μεγάλο σχολείο, στην περίπτωση της Ερατούς, στο Ομήρειο Παρθεναγωγείο. Κράτησα στο χέρι μου τα γιασεμιά και την μικρούλα χελώνα, την Πεπούκα, σαν φυλακτό πολύτιμο…

Κι έτσι μπήκε κι εκείνη στη δική μου ζωή, η χελωνιτσα εννοώ,  από τη στιγμή που βρέθηκε στον ασημένιο δίσκο με τα λουκούμια με γεύση τριαντάφυλλο…

Συμμερίστηκα απόλυτα την  πεθυμιά της Ερατούς να θέλει  να φορά παντελόνια στην Σμύρνη των 102 χρόνων πριν.  Μαζί της έριξα τη σφεντόνα, πέταξα κι εγώ την σβούρα μου χωρίς καμτσί (σχοινί). Στον κινηματογράφο ήθελα και γω να βρεθώ, στον «Ετουάλ», που ήταν προνόμιο για τ΄ αγόρια και τα δεκάχρονα παιδιά η είσοδός τους σε αυτόν. Απαγορευτική η ηλικία της μα  παρηγοριά  η φίλη της η Διδώ που κι οι δυο γράφανε  μοναδικές ιστορίες…

Η Δίδω σαν κορίτσι δέκα χρονών που ΄χε έρθει στη Σμύρνη από το Αϊδινί…

Έγινα πίστη ακόλουθος του κυρίου Νικηφόρου που ΄χε κανονισμένες τις τύχες των αγοριών του, του Κωστή και του Σίμου και της πιο μεγάλης του θυγατέρας της Κλειούς που την ήθελε δασκάλα. Κι η Ερατώ επαναστάτρια από τα μικράτα της ήθελε να πηγαίνει κόντρα στα έθιμα και στις επιθυμίες του πατέρας της, μεγάλο ατόπημα για την εποχή…Ήθελε ακόμα να ανοίξει ένα βιβλιοπωλείο για παιδιά, σαν μεγάλωνε εκεί, στη Σμύρνη,  και έκανε σχέδια πολλά. Να μοιάζει ήθελε με ζωντανό θέατρο. Κι έλεγε στην Πεπούκα τις ιστορίες της κι όλοι ήταν σαν να ΄χαν καταλάβει …το μυστικό της. Κι εγώ ζήλευα τις ιδέες και τα όνειρά της…

Κρυφοκοίταξα την στητή φωτογραφική μηχανή του κυρ Αντρίκου κι είδα πίσω από το μαύρο πανί την αναμνηστική φωτογραφία της οικογένειας της Ερατούς. Πολύχρωμη την είδα κι εγώ και κατάλαβα την αρχοντιά, την ομορφιά και τη φινέτσα της εποχής…

Μύρισα όλες τις συνταγές της κυρίας Γαλάτειας , της μαμάς της Ερατούς και σταμάτησα σε εκείνη την Πρωτοχρονιά του 1922.

Μπήκα μαζί με την Ερατώ στο τυπογραφείο του κυρ Δαμιανού και περίμενα με την ίδια λαχτάρα να πιάσω στα χέρια μου το πρώτο αντίτυπο της έκδοσης «Είκοσι χιλιάδες λεύγαι υπό τας θαλάσσας» του Ιουλίου Βερν. Δεν πρόλαβε ούτε η Ερατώ να το πιάσει γιατί  οι μυρωδιές των Σμυρναϊκών φαγητών και τα έθιμα της οικογένειας, την έφεραν πίσω στη μεγάλη σάλα. Ίσαμε ελάχιστα μετά τα μεσάνυχτα, και τους κτύπους του μεγάλου ρολογιού της Αγίας Φωτεινής που όλοι βγήκαν έξω για να ξαναμπούν για τα παρατηρήματα και το ποδαρικό της χρονιάς. Άθελα της η Ερατώ έκανε ένα μικρό βηματάκι στο σπίτι με τ’ αριστερό της πόδι και έμεινε το ρόδι στο χέρι  …άσπαστο! Αναποδιές όλα τούτα για τους Σμυρνιούς, κακά σημάδια να γίνονται όλα ανάποδα…

Και περνούσε ο καιρός με ψιθύρους και μισόλογα από τους μεγάλους. Με ιστορίες που συνεχίζονταν να γράφονται από την Ερατώ χωρίς τη βοήθεια της Διδώς και με τον κ. Δαμιανό να υπόσχεται πως κάποτε εκείνος ο ίδιος θα τις εκδώσει…

Ίσαμε εκείνον τον Αύγουστο του ’22 που ο Εμίν, ο τούρκος φίλος της από γεννησιμιού τους,  έφερε μαντάτα δύσκολα στο σπίτι της Ερατούς μαζί με ένα κατακόκκινο τριαντάφυλλο, για δώρο, για να μείνει τούτο το άρωμα για πάντα… Κι ήρθε μετα ο φοβερός Σεπτέμβρης και χάθηκαν όλα τα μεγαλεία, κι οι γειτονιές, τα σπίτια, κι άνθρωποι μαζί… Και ένα καράβι κίνησε για τον Πειραιά με αναμνήσεις, φωτογραφίες και λόγια ειπωμένα κι ανείπωτα…


Κι ένιωσα  και εγώ σαν αν ήμουνα μια μικρή κλωστή χρωματιστή στη ζωή της Ερατώς και της νενές της και όλων τους…

Κι έκλαψα κι εγώ για την Λουκία την κούκλα της Ερατούς που χάθηκε στα νερά του Αιγαίου…

Κι ύστερα περιπλανήθηκα ξανά στη Σμύρνη της γιαγιάς πια Ερατούς που γράψε όλα όσα είχαν δει τα μάτια της κι όλα όσα έζησε η ψυχή της σε βιβλία για τα παιδιά, τα εγγόνια για όλους μας…

Κι ήθελα να ‘ χω γνωρίσει από κοντά την  Πεπούκα, τη χελώνα που άλλαξε όνομα κι έγινε Λουκία σαν την δασκάλα και την πάνινη κούκλα της Ερατούς. Μια ιστορία, σαν επίλογο που ξετυλίγεται  σε εκατό κυκλάκια  στο καβούκι της. Σαν τα εκατό και πλέον χρόνια που΄χει ζήσει. Που κάνει τα μάτια να τρέχουν ασταμάτητα από δάκρυα  χαράς, λύπης, νοσταλγίας, αγάπης, μοναδικής Ιστορία που μπορεί και να΄ναι αληθινή. Είναι σίγουρα ένα ζωντανό κομμάτι από τη Σμύρνη του 22 που έφτασε στον Ταύρο, στην Αθηνά κάποτε κι έζησε  εκεί όλη τη νεότερη ιστορία της Μικρά Ασίας, του ξεσηκωμού, της προσφυγιάς, της Αθήνας, των άλλων πολέμων, της κατοχής και των εκατό χρονών που έχουν περάσει από τότε.

Η Πεπούκα, η Λουκία, η τυφλή χελώνα της προγιαγιάς της Μαριέττας που το όνομα της ήταν Ερατώ. Της προγιαγιάς όλων μας…

 Κι ήη χελώνα κι ήταν εκείνη που ΄χε βρεθει στον πειραιά ακνείς δεν ξέερι πως έφατσε από τη Σμύρνη, κι ηατν εκεινη της προγιαγιάς της Μαριέτας  της  Ερατούς!

Κι εδώ με κόμπο μεγάλο στο δικό μου λαιμό για ένα από τα πιο συγκινητικά βιβλία που έχω διαβάσει, σάς προτρέπω να ψάξετε να βρείτε τούτην την ιστορία και να ζήσετε ένα απίθανο-αληθινό ταξίδι γεμάτο με …όλα!

Η Μαριέττα Κόντου έγραψε ένα υπέροχο βιβλίο που μπορεί και να είναι οικογενειακό κειμήλιο αλλά και για μας πολύτιμη ψηφίδα στη μαύρη ιστορία του ‘22. Μια ιστορία που κλείνει μέσα της πολλές άλλες για να ζήσουμε κι εμείς μαζί με τους ήρωές της την Σμύρνη πριν το 22, να περπατήσουμε δρόμο - δρόμο της, να μπούμε στα μαγαζιά, στα σχολεία, στα καφέ, στα σπίτια της. Να γευτούμε, να ντυθούμε, να ονειρευτούμε, να κάνουμε μαζί το ταξίδι της προσφυγιάς και να φτάσουμε στο σήμερα στην Αθήνα. Ένα βιβλίο με  ιστορίες καθημερινών ανθρώπων που στην ουσία γράφουν την Ιστορία με τα βιώματά τους.

Ένα βιβλίο με συνεχή ροή  που σε συνεπαίρνει, σε ταξιδεύει και νομίζεις πως είσαι εκεί, δίπλα στον κάθε ήρωα και ζείτε την κάθε στιγμή.

Καταπληκτική γραφή που σε γεμίζει εικόνες και συναισθήματα. Ζεις την κάθε πρόταση. Ζωντανεύει τον κάθε δρόμο, σπίτι, γειτονιά, τόπο. Ζεις με τους ήρωες και μυρίζεις παντού τα υπέροχα φαγητά της κυρίας Γαλάτειας. Συνειδητοποιείς πως εκείνα τα χρόνια πρωτοκυκλοφόρησαν και τα βιβλία του Ιουλίου Βερν στα ελληνικά…

Πως η Διδώ Σωτηρίου ήταν εκεί μαζί με την Ερατώ…

Πολύτιμες οι λέξεις κι οι εικόνες της Μαριέττας Κόντου. Καταπληκτική αφήγηση και συγκλονιστικό το τέλος της ιστορίας. Στέκεται περισσότερο στο πριν την καταστροφή της Σμύρνης δίνοντάς μας τον κοσμοπολιτικό αέρα της πόλης και της εποχής. Μεταφέρει σε μας ήθη, έθιμα, γεγονότα και συμπάσχουμε κάθε στιγμή με τους ήρωές της. Ονειρευόμαστε με την σπιρτάδα, το πείσμα και τα θέλω της Ερατούς. Την υπομονή, την επιμονή, τα οράματά της.  Η Κατερίνα Βερούτσου έχει ντύσει με τις εικόνες της μοναδικά το κείμενο και σε κάθε αλλαγή κεφαλαίου με το στίγμα της. Νοσταλγική εικονογράφηση, ζωντανή κι εκφραστική με παλέτα χρωμάτων που σε βάζουν στο όνειρο…

Ένα βιβλίο κέντημα λέξη προς λέξη, εικόνα στην εικόνα, με χρωματιστές κλώστες δεμένο σαν τα πολύτιμα της ζωής.

Ένα βιβλίο ψυχής για εκείνους τους δικούς μας που χάθηκαν…

Να το ψάξετε οπωσδήποτε  να νιώσετε την αίγλη, την ομορφιά, την συγκίνηση που μόνο μια αξιόλογη γραφή μπορεί να προσφέρει:

Ξεφυλλίστε το εδώ : https://ellinoekdotiki.gr/gr/ekdoseis/i/erato

και αναζητήστε το σε όλα τα βιβλιοπωλεία!

*Ερατώ, Μαριέττα Κόντου, εικ: Κατερίνα Βερούτσου, εκδ. Ελληνοεκδοτική


Δημοσιεύτηκε στις 7 Ιανουαρίου 2023 στο cretalive.gr Εδώ!