Δώρα πολύτιμα οι λέξεις, οι εικόνες, η φαντασία των συγγραφέων...

Τα Παραμύθια του Σαββάτου ….γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Μυστικά και ψέματα, αλήθειες και φαντασία μοναδική. Διαφορετικές ιστορίες όλες που ακουμπούν το σήμερα, τα προβλήματα στις σχέσεις, τις οικογένειες και την σύγχρονη κοινωνία. Εκτός και αν σου αρέσει το διάβασμα. Τότε όλα γίνονται μαγικά και παίρνουν άλλη μορφή σαν ξεπηδήσουν από τις σελίδες των βιβλίων.

Δώρα πολύτιμα οι λέξεις , οι εικόνες, η φαντασία των συγγραφέων!

Κανελόνια μετά φόνου, Εύα Κασιάρου, εκδ. Κόκκινη Κλωστή Δεμένη

Ωραίος τίτλος για αστυνομικό εφηβικό μυθιστόρημα. Γεμάτος μυρωδιές, μυστικά και …συνταγές. Απνευστί το διάβασα θέλοντάς να μάθω ποιος ήταν αυτός ο δολοφόνος που τόσο εύκολα ομολόγησε στην αρχή ένα έγκλημα που θα μπορούσε να αποκαλεστεί…συνηθισμένο. Μια οικογένεια αυστηρών αρχών, πλούσια με μυστικά και ψέματά γεμάτη. Μια κόρην στην εφηβεία που τα ΄χει όλα και παίζει με όποιο αγόρι βρεθεί στο δρόμο της. Ένας άλλος έφηβος που η οικογένεια του ήταν σχεδόν ανύπαρκτη και για αυτό στιγματίστηκε τις χειρότερες ταμπέλες. Αδιαφορία, μοναξιά, χαμηλή  αυτοεκτίμηση και παραβατική συμπεριφορά για επιβίωση ή αναγνώριση. Κι ο Αριστείδης ο τρίτος της παρέας,  το καλό παιδί που ανατρέπει τα πάντα. Ένας φόνος που μέλει να ανακαλυφθεί ο πραγματικός δολοφόνος.

Εύα Κασιάρου πολυγραφότατη και σε διαφορετικά είδη γραφής. Παιδικό, εφηβικό, παραμύθι, μυθιστόρημα, αστυνομικό, ψυχολογία. Οφείλω να πω πως με ξάφνιασε τούτο το βιβλίο και την ίδια στιγμή με γέμισε πολλά και θετικότατα συναισθήματα. Όλη η σύγχρονη κοινωνία σε εκατό εξήντα σελίδες που διαβάζονται χωρίς σταματημό. Πλοκή, δράση, εξελίξεις, ανατροπές και πολλές εκπλήξεις. Αγωνία, περιέργεια και πολλές διαπιστώσεις. Η δύσκολη εφηβεία σε πρώτο πλάνο. Η οικογένεια βασικός πυλώνας εξέλιξης προσωπικοτήτων και ακραίων καταστάσεων. Συναισθήματα, ζωές που ψάχνουν να βρουν καλύτερους τρόπους επιβίωσης. Ίντριγκες, οικογενειακά μυστικά και αστυνομικό δαιμόνιο.

Μια συνταγή αιτία φόνου; Ή μήπως φταίει ο έρωτας που δεν ικανοποιείται με τα λίγα; Εγωισμοί, αρρωστημένη ζήλια, απωθημένα, και μεγάλα οικογενειακά μυστικά. Από εκείνα που δεν λέγονται αλλά κρατούν μια ολόκληρη ζωή χωρίς συγχώρεση και γεμάτα με μίσος, ενοχές και απρόσμενες εξελίξεις. Γεμάτο μυστήριο και διαρκή ανατροπή όλο το βιβλίο.

Θέματα πολλά θίγονται, σχέσεων, ανάμεσα σε φίλους, πάτερα και γιού, μητέρας και κόρης. Είπαμε, τα εφηβικά προβλήματα και οι έντονοι έρωτες που φέρνουν αδιέξοδα και φτάνουν σε ακραίες  συμπεριφορές.

Να το διαβάστε, να αναλογιστείτε πως τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Πως η αληθινή ευτυχία δεν κρύβεται ποτέ στα χρήματα αλλά στα μικρά καθημερινά πράγματα και σχέσεις.

Και πάνω απ’  όλα μια πολύ δυνατή ιστορία γεμάτη μυστήριο και απρόσμενο τέλος!

Για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ: http://www.kokkiniklostibooks.gr/book.php?id=5c796f6525bb8

Για εφήβους και μεγάλους…

Χαριστική βιβλιοθήκη, Αντώνης Παπαθεοδούλου – Δικαίος Χατζηπλής, εικ: Μυρτώ Δεληδοριά, εκδ. Πατάκη

Αχ, αυτές οι δανειστικές βιβλιοθήκες…

Που ΄χουν  μέσα τους εκατομμύρια θησαυρούς και τους μοιράζουν απλόχερα αλλά την ίδια στιγμή πρέπει να τους επιστρέψεις τα μαγικά τους περιτυλίγματα.  Όλοι εκείνοι οι ήρωες, οι δράκοι, οι νεράιδες, οι βασιλιάδες, τα παράξενα πετούμενα, τα ζώα, οι ιππότες ζωντανεύουν τόσο μοναδικά απ΄ τις σελίδες των βιβλίων που τόσο ακούραστα φιλοξενούν στα ράφια τους. Κι είναι εκεί  και περιμένουν και πετάνε απ΄ τη χαρά τους τα βιβλία σαν τα πάρει κάποιο χέρι παιδικό. Κι εσύ, που δυσκολεύεσαι  να συμμαζέψεις όλους αυτούς τους θησαυρούς που σου χαρίζονται μέσα από τις χιλιάδες  ιστορίες τους. Αναρωτιέσαι πως να  αποχωριστείς  τούτα τα  μαγικά  βασίλεια. Όμως έτσι λειτουργούν οι βιβλιοθήκες…δανειστικά! Ή μήπως όχι; Μήπως τελικά όλα τούτα που έχουν μέσα τους, είναι δικά μας, μέσα μας, γραμμένα με ανεξίτηλα γράμματα και εικόνες στην ψυχή και το μυαλό;

Πόσο αληθινή, απλή, μοναδική και υπέροχη τούτη η ιστορία του Δικαίου Χατζηπλή  και του Αντώνη Παπαθεοδούλου. Έτσι ακριβώς συμβαίνει με τις βιβλιοθήκες. Κρύβουν αμέτρητους και τεράστιους θησαυρούς που τελικά δεν τους δανείζεσαι αλλά σου τους χαρίζουν γιατί σε κάνουν να νοιώθεις πως είναι …κτήμα σου. Μια ιστορία που  ανοίγει καινούργιες σελίδες στη σκέψη των μικρών παιδιών, που αρνούνται να δεχθούν πως κάτι ,ΔΕΝ, τους ανήκει. Που πρέπει να μπουν στη διαδικασία να επιστρέψουν, να συμμορφωθούν με κανόνες και απαιτήσεις και υποχρεώσεις για να μάθουν να είναι συνεπείς. Όμως το βιβλίο είναι ένας απέραντος κόσμος που δεν μπορεί πάντα να σου ανήκει. Μπορεί να είσαι κομμάτι του ο ίδιος, μπορεί να ταυτιστείς με οποιονδήποτε ήρωα . Αυτό το κάνει ξεχωριστό και όχι η …ιδιοκτησία του χαρτιού. Η χαρά του ταξιδιού, η απόλαυση της ανάγνωσης αυτά μετράμε σε ένα καλό βιβλίο. Και  φυσικά οι βιβλιοθήκες πρέπει να  είναι ζωντανές και η ζωντάνια θεριεύει με την «κίνηση» των βιβλίων. Να φτάσουν…παντού!

Υπέροχη  η ιδέα και των δυο εμπλεκόμενων στην ιστορία του Σοφοκλή. Αλήθειες και επιθυμίες που δένουν απόλυτα. Μια προσέγγιση διαφορετική που κάνει πιο εύκολο τον …αποχωρισμό αγαπημένων αντικειμένων. Έτσι και αλλιώς έτσι θα έπρεπε να λένε τις βιβλιοθήκες …Χαριστικές γιατί πραγματικά τα δώρα τους είναι ότι πιο πολύτιμο μπορεί να αποκτήσει ένας άνθρωπος ενήλικας και μη.

Όπως πάντα η Μυρτώ Δεληβοριά έδωσε πνοή σε τούτη την ιστορία με τον μοναδικό της και πολύ ξεχωριστό τρόπο σε ένα βιβλίο που  μοιράζει πολλά δώρα!

Για κάθε βιβλιοθήκη που χαρίζει αυτήν την ξεχωριστή  μυρωδιά, την περιπέτεια και τις αλήθειες του κόσμου. Για κάθε παιδί που ονειρεύεται  και αγαπά τα βιβλία…

Για μικρούς και μεγάλους που η φαντασία τους κρατά ζωντανούς…

Μπροστά στην Τηλεόραση, Μάκης Τσίτας, εικ: Ανδριάννα Ρούσσου, εκδ. Ψυχογιός

Τηλεόραση, μέλος κάθε σχεδόν οικογένειας. Μόνο που δεν είναι ισότιμο. Απαιτεί χώρο, χρόνο και χαρίζει …εθισμό. Είναι πάντα ανοιχτή στα περισσότερα σπίτια. Παίζει  πολλές φορές δυνατά, αδιαφορώντας  για τις συνέπειες, τη δύναμη και τα καμώματά της. Μια εγωίστρια τύπισσα λοιπόν που απλά …κάθεται σε περίοπτη θέση και μαγνητίζει μικρούς,  και μεγάλους. Αυτό ακριβώς σχολιάζει και αφηγείται μοναδικά η νέα ιστορία του Μάκη Τσίτα. Μια τηλεόραση γιγάντια, δώρο διαγωνισμού που συμμετείχε η μαμά θα γίνει η αιτία να αλλάξει όλη η ζωή μιας οικογένειας.  Όλοι θα ζουν μέσα από αυτήν. Κι όλοι θα ενημερώνονται, θα διασκεδάζουν, θα πλήττουν, θα απασχολούν όλο τους τον χρόνο μιας και δεν θα κλείνει ποτέ. Κι αυτή η τηλεόραση θα ξέρει τα πάντα και θα είναι όλα σωστά. Όλα; Ίσαμε εκείνη την φοβερή στιγμή που ακόμα και τα νέα της γειτονιάς θα μαθευτούν από τις ειδήσεις. Χωρίς παρουσίες κοντά σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη, χωρίς συναισθήματα ιδιαίτερα, χωρίς ντροπή. Κάπως  έτσι ένοιωσε κι ο μπαμπάς της ιστορίας για τον φίλο του, τον Τέλη,  που έπαθε τόση ζημιά. Κι ήταν τόση η λύπη του που άλλαξε στάση και συνειδητοποίησε πως η ζωή είναι έξω από το σπίτι, τις οθόνες και τα ατέλειωτα σνακ.  Όλα αλλάζουν και η ζωή γίνεται πάλι όμορφη, ανθρώπινη και ουσιαστική….Βόλτες στο πάρκο με τη μαμά, βιβλία, παραμύθια κι αγκαλιές με όλους. Γέλια, φωνές και …ζωή!

Αυτό να συνειδητοποιήσουμε όλοι, πως η ζωή είναι έξω , μας περιμένει κι όχι στα όρια ενός καναπέ που μας κάνει μαλθακούς και σχεδόν αδιάφορους. Καταπληκτική η προσέγγιση του Μάκη Τσίτα. Ένεση συνείδησης, ξεσκούντημα βολέματος. Συναισθήματα γεμάτο το βιβλίο. Σκέψεις και ταρακουνήματα δυνατά. Ο εθισμός σε ηλεκτρονικές συσκευές και οθόνες φέρνει πάντα απομάκρυνση, μοναξιά και έλλειψη ενδιαφερόντων. Προσοχή μας λέει το βιβλίο….Ζήστε το παρόν , με τους φίλους, με την οικογένεια. Μοιραστείτε στιγμές, δημιουργήστε λόγους που σας κρατούν ενωμένους, δυνατούς και χαρίζουν ομορφιά, δύναμη και ουσιαστικά πράγματα.

Με την υπέροχη εικονογράφηση της Ανδριάνας Ρούσσου τούτη η γραφή γίνεται πολύτιμο «εγχειρίδιο» για κολλημένους …μπροστά στην τηλεόραση, ή όπου!

Για παιδιά από πέντε χρόνων

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

https://zhtunteanagnostes.blogspot.com/

Δημοσιέυτηκε στο cretalive.gr στις 16 Μαρτίου 2019: https://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-16-03-2019

Ο Μύθος του Δαίδαλου στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου!

Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα…

Σάββατο 9 Μαρτίου 2019, ώρα 12.00 μ.μ. στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου…

Με ένα λευκόχρυσο κουβάρι κλωστής που΄χε την άκρη του στους πρόποδες της Ακρόπολης, εκεί που ξεκίνησαν όλα για τον Δαίδαλο. Και με την σκόνη τη χρυσή των μύθων και των παραμυθιών το κουβάρι ξετυλίχτηκε και μια περιπέτεια ζωής ξεκίνησε… Πολλά συνέβησαν ή μπορεί και όχι, κι ο ξακουστός τεχνίτης βρέθηκε τιμωρημένος με εξορία στο νησί της Κρήτης. Το κουβάρι αμέσως άλλαξε χρώμα κι έγινε κατακόκκινο σαν τα χείλη της Αριάδνης, σαν τον μίτο του λαβύρινθου που ‘θελε τον Δαίδαλο να ‘ναι ο εμπνευστής του…

Και γινήκανε πάλι πολλά και ζωντανέψανε και άλλοι μύθοι μέσα στην ιστορία. Με τη μοναδικότητα της παιδικής αθωότητας  δυο μικρών παιδιών και δυο ζευγάρια φτερών, κόκκινα και λευκά, ο Ίκαρος κι ο Δαίδαλος δώσαν πνοή στο μύθο τους…

Ο Μινώταυρος, η Αριάδνη, ο  βασιλιάς Κώκαλος της Σικελίας… όλοι ήταν εκεί!

Οι κούκλες μου πήραν μιλιά κι είπαν κι εκείνες τα δικά τους τα χαμπέρια κι ύστερα όστρακο μοναδικό έκρινε την τύχη του πιο τρανού αφέντη της Κρήτης και του πιο τρανού τεχνίτη  των Αρχαίων χρόνων…

Κι είναι μεγάλη η δική μου η συγκίνηση που όλα τούτα συμβήκανε στο Μουσείο το Αρχαιολογικό και χρόνια αγαπημένο. Πρώτη φορά για τα παιδιά  και το ταξίδι τούτο το κάναμε μαζί….

Κι οι μάσκες του Μινώταυρου γέμισαν τον τόπο με χρώμα, φαντασία, παιδικές φωνές και ζωντάνια περισσή.

Χαρούμενη κι ευγνώμων στους  ανθρώπους που μου εμπιστευτήκαν όλη τη δράση…

Πολλά κι αμέτρητα τα ευχαριστώ στην Στέλλα Μανδαλάκη , την Προϊσταμένη του ΑΜΗ, την Κατερίνα Αθανασάκη που είχε την ιδέα, την Ειρήνη Νικολοπούλου που βοήθησε τα μέγιστα. Όλα τα παιδιά του Μουσείου που αγκάλιασαν με πολλή χαρά όλο το δικό μας όραμα. Και φυσικά δεν παραλείπω ούτε για μια στιγμή την Εύη Αλμπαντάκη που έφτιαξε και πάλι τις πιο απίστευτες κούκλες αποκλειστικά για την εκδήλωση.

Άφησα όλον τον κόσμο για το τέλος, γιατί ήταν πολύς και με έκανε να νοιώσω πως κάτι γίνεται, πως αξίζει  να δίνεις  την ψυχή σου σε όμορφες ιδέες και δράσεις και να προχωράς για ακόμα περισσότερα...

Σας χιλιοευχαριστώ …

Και φυσικά θα έχει συνέχεια!

Ελένη Μπετεινάκη

Παιδικά βιβλία με αφορμή την 6η Μαρτίου Παγκόσμια Ημέρα κατά της Σχολικής Βίας...

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Σχολικής Βίας και Εκφοβισμού τα Παραμύθια του Σαββάτου συγκέντρωσαν βιβλία που έχουμε ασχοληθεί στο παρελθόν αλλά και άλλα για να τα παρουσιάσουν, προκειμένου να αφυπνίσουν, να γνωρίσουν και να παρουσιάσουν αξιόλογες εκδόσεις που ασχολούνται με ενα τόσο ευαίσθητο θέμα...

Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη

Μαζί, Ελένη Πριοβόλου, εκδ. Καστανιώτης

Ο Μύρων είναι το πιο μικροκαμωμένο παιδί όχι μόνο στην τάξη του αλλά και σε ολόκληρο το γυμνάσιο. Καθημερινά προσπαθεί να προστατέψει τον εαυτό του, όπως και οι συμμαθητές του, από τη συμμορία των "Σκαθαριών" που βασανίζει τους πάντες στο σχολείο, αλλά κανείς δεν τολμά να τα βάλει μαζί τους. Ο αρχηγός τους, ο Παμίνος, έχει μεγάλα σχέδια, θέλει να επιβληθεί και έξω από το σχολείο, στη γειτονιά, στη συνοικία και σε ολόκληρη την πόλη. Όμως η άφιξη μιας νέας μαθήτριας, της Λούνα, θα γίνει η αρχή για ν' αλλάξουν όλα...

Το νέο μυθιστόρημα για εφήβους (10+) της Ελένης Πριοβόλου για τη σχολική βία, ένα κοινωνικό φαινόμενο που αφορά τους ανηλίκους και προβληματίζει εκπαιδευτικούς και γονείς. Συγκρούσεις, επιθέσεις, ταπείνωση, εκφοβισμός, παρενόχληση, βία: η πραγματικότητα της σχολικής ζωής μέσα από το σύγχρονο φαινόμενο του bullying.

Μια ιστορία με έντονους χαρακτήρες όσο και πλοκή, που απεικονίζει γλαφυρά την καθημερινότητα των νέων, προβάλλοντας το θέμα της σχολικής βίας και τις κοινωνικές διαστάσεις του. https://www.elenipriovolou.gr/books/mazi

Η Δυστυχία του να είναι κανείς μαθητής, Στέργια Κάββαλου, εικ: Σοφία Γαλή, εκδ.Μεταίχμιο

Ο Κάρολος είναι ένα μικρό παιδί, όπως εκατοντάδες άλλα παιδιά σε τούτο τον κόσμο. Αν μπορούσε κάποιος να τον πει διαφορετικό θα ήταν λόγω του ονόματός του, που δεν του αρέσει, του δέρματός του που θυμίζει …γάλα και των μυωπικών του γυαλιών που του κάνουν τη ζωή δύσκολη. Κι όμως ο λόγος που θα γίνει ξεχωριστός και διαφορετικός είναι που μια στιγμή τόλμησε. Τόλμησε να μιλήσει για όλα αυτά που τραβάει στο σχολείο και υπομένει, φοβούμενος να τα αποκαλύψει. Βασικός λόγος, επειδή δεν ήθελε να στεναχωρήσει κι άλλο τη μητέρα του. Όταν όμως πια η λύπη, ο φόβος και τα κλαμένα χαρτομάντιλα έχουν ξεχειλίσει την ψυχή και τις τσέπες του, θα αποκαλυφθεί  η δύσκολη καθημερινότητά του και όλα θα αλλάξουν. Η τάξη θα είναι μια όμορφη εμπειρία, οι φίλοι θα αρχίσουν να εμφανίζονται, το όνομά του θα γίνει αποδεκτό, το χρώμα του, η ζωή του ολόκληρη…

Τελικά δεν είναι δυστυχία να είναι κανείς μαθητής. Δυστυχία είναι να κλείνεται αυτός ο μαθητής που υποφέρει στον εαυτό του, στον δικό του κόσμο, να μην εμπιστεύεται κανένα, να μη μιλάει.

Ένα πολύ δυνατό βιβλίο της Στέργιας Κάββαλου, γεμάτο αλήθειες, χιούμορ, δύναμη και προτροπές. Ένα βιβλίο που έχει όλα όσα συμβαίνουν πολύ συχνά στα σχολεία, στη ζωή των παιδιών, στον σκληρό τους περίγυρο σαν τύχει να είναι λίγο διαφορετικοί. Ένα βιβλίο γραμμένο με πολύ ιδιαίτερο τρόπο, προσεγμένο και με αυτοσαρκασμό σε πάρα πολλά σημεία του, που απευθύνεται και σε γονείς και σε παιδιά και φυσικά στους εκπαιδευτικούς.

Όλοι ξέρουμε πόσο σκληρό είναι να μην υπάρχουν σύμμαχοι και  άμυνες. Εφόδια και προσόντα που χρειάζεται ένα παιδί όταν δεν αντέχει την «καζούρα» και δεν μπορεί μόνο του να χειριστεί τα προβλήματά του. Και δεν πρέπει να  τα χειριστεί μόνο του. Ένα βιβλίο που έχει φωνή για όλα τα παιδιά. Που πρέπει να μιλούν, να «φωνάζουν» για όλα αυτά που τους κάνουν τη ζωή δύσκολη. Ένα βιβλίο για τον περιβόητο σχολικό εκφοβισμό, για εκείνες τις λέξεις που πληγώνουν ανεπανόρθωτα. Για γονείς που συχνά δεν βλέπουν ή αδιαφορούν στα σημάδια…

Εμπιστοσύνη, θάρρος, τόλμη και μη ανοχή είναι τα μηνύματα που δίνει τούτη η γραφή. Είναι το κουράγιο που λείπει από μικρές ζωές, αλλά και μεγάλες κάποιες φορές. Είναι το άγρυπνο μάτι του δασκάλου που το μάθημά του είναι καλύτερα να έχει σχέση με τις συμπεριφορές, τα κοινωνικά προβλήματα και τη ζωή που όλοι θέλουμε να είναι καλύτερη. Η ιστορία διαβάζεται, η γλώσσα και τα μαθηματικά διδάσκονται και χρειάζονται σίγουρα, όμως η ψυχή έχει μεγαλύτερη ανάγκη από τροφή και δύναμη για να πάει παραπέρα, για να είναι υγιής και να ψηλώσει ίσαμε εκεί που δεν θα τη φτάνει κανείς να την πληγώσει τόσο άσχημα σε τόσο τρυφερή ηλικία.

Εικόνες από τη Σοφία Γαλή, με αρκετή δόση πραγματικότητας και με σκίτσα που περιγράφουν ακριβώς τα προβλήματα, τα θέματα και τα συναισθήματα που δημιουργεί η ιστορία της Στέργιας. Το βιβλίο συνοδεύεται από δραστηριότητες και μπορεί ο καθένας  να ακούσει την αφήγηση της  ιστορίας αν διαθέτει τάμπλετ ή smartphone μέσω του Qr code.

Ο Ορφέας και οι νταήδες με τα κιτρινά ποδήλατα, Ορφλεας Αβτζής, εκδ. Ψυχογιός

Ο Ορφέας τον τελευταίο καιρό κλείνεται στο δωμάτιό του και δε μιλάει ούτε στη μαμά του. Μια παρέα αγοριών, τα Κίτρινα Ποδήλατα, τον ενοχλούν συνεχώς. Τον κοροϊδεύουν, τον σπρώχνουν, τον απειλούν, του τρώνε το κολατσιό, του παίρνουν το χαρτζιλίκι… Κι ο Ορφέας φοβάται. Ώσπου, μια μέρα παίρνει την απόφαση να τους αντιμετωπίσει. Άραγε θα τα καταφέρει; Τι χρειάζεται το μπλοκ ζωγραφικής του; Και τι σχέση μπορεί να έχουν ένα μυρμήγκι κι ένας ελέφαντας;

Ένα βιβλίο για την ενδοσχολική βία, γραμμένο με ευαισθησία και αγάπη. 

https://www.psichogios.gr/site/Books/show/1000546/o-orfeas-kai-oi-ntahdes-me-ta-kitrina-podhlata

Φένια, η αγαπημένη των ήχων, Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου,εικ: Έφη Λαδά, εκδ. Πατάκη

Η Φένια με τα κόκκινα μαλλιά. Μια ηρωίδα της ζωής, ίσως της κάθε μέρας ή της διπλανής πόρτας. Ένα πρότυπο ηρεμίας, αισιοδοξίας, χαράς και δύναμης της ψυχής. Ένα κορίτσι πανέμορφο, σπάνιο, η αδελφή του Άλκη. Έχει κάτι  όμως που δεν έχουν τα  άλλα κορίτσια. Βλέπει μόνο με τα μάτια της ψυχής και της φαντασίας. Κι αυτό την κάνει να αναγνωρίζει πιο εύκολα από όλους  τους άλλους, τους ήχους. Κι είναι το άσπρο της ραβδί σαν μαγικό μιας νεράιδας, κι είναι ο δρόμος της ανοιχτός σαν δεν προσπαθούν κάποιοι στο σχολείο να το « παίξουν» νταήδες  και έξυπνοι. Τότε ένα δικό της μικρό κατρακύλισμα, από μια τρικλοποδιά είναι η αφορμή να μάθουν όλοι πως είναι να ζει κανείς χωρίς χρώματα αληθινά, μόνο με αφή, ήχους, ακοή και …ψυχή!

Ένα πολύ τρυφερό βιβλίο της Γιώτας Αλεξάνδρου. Μια ιστορία που σε κάνει να σκεφτείς, που συγκινεί, που σου αναθεωρεί τα δεδομένα. Μια ιστορία για όλες τις Φένιες τούτου του κόσμου που είχαν την ατυχία να μην βλέπουν. Μια ιστορία για όλα τα παιδιά του κόσμου που γεννήθηκαν έχοντας …τα πάντα. Μια ιστορία για τον σχολικό εκφοβισμό, όπως πολύ ακούμε να λένε τούτη τη φράση τα τελευταία χρόνια, για την διαφορετικότητα και για το θράσος ή την έλλειψη σεβασμού στους ανθρώπους γύρω μας, κι ιδιαίτερα στους πιο αδύναμους.  Μια ιστορία για τους δασκάλους που ξέρουν να «τιμωρούν» όχι με τα λόγια  ή με το « ραβδί» αλλά με …το παιχνίδι!

Μια ιστορία  γεμάτη φως κι ας έχει τόσο σκοτάδι. Μια ιστορία με την υπογραφή δύο σπουδαίων δημιουργών. Της Γιώτας Αλεξάνδρου που την έγραψε και της Έφης Λαδά που την εικονογράφησε. Κι έγινε το σκοτάδι φως για τα δικά μας μάτια με τις μοναδικές εικόνες που έφτιαξε η Έφη.  Κι εδώ είναι ακόμα πιο δύσκολα τα λόγια. Ότι και αν πει κάποιος και για τις δύο τους ίσως να της αδικήσει. Το βιβλίο είναι σαν ποίημα που θες να ανατρέχεις συχνά για να παίρνεις τη ζωή και τα δώρα της …στα σοβαρά.

Τρεις φορές την διαβάσαμε τούτη την ιστορία στο σχολείο. Κι ύστερα κλείσαμε τα ματιά και παίξαμε τυφλόμυγα και προσπαθήσαμε να επικοινωνήσουμε με τις άλλες μας αισθήσεις. Κι ήταν δύσκολο πολύ. Κι έμπαιναν εμπόδια συνέχεια και κοντέψαμε να κτυπήσουμε, στ αλήθεια. Και μάθαμε να γράφουμε το όνομά μας με την μέθοδο braille των τυφλών. Η Φένια δεν έγινε μόνο η αγαπημένη των ήχων της Γιώτας Αλεξάνδρου και της Έφης Λαδά, έγινε και η δική μας αγαπημένη. Κι είπαμε να προσέχουμε τα μάτια μας περισσότερο και να μην κοροϊδεύουμε ποτέ  κάποιον για το σώμα του ή επειδή είναι διαφορετικός από μας!

Για παιδιά από 5 χρονών.

Σιγά τα αυγά , Κώστας Πούλος,εικ Χρήστος Δήμος εκδ. Μεταίχμιο

Ο Μίρκο είναι καινούριος στην τάξη.

Αρχίζει το σχολείο την ημέρα που γίνεται σεισμός. Και έξω και μέσα του. Γιατί δεν αργεί να γνωρίσει τον Αλέξανδρο, που είναι ο νταής του σχολείου. Προσπαθεί να μάθει καλά τη γλώσσα και να γίνει αποδεκτός, αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο να αντιμετωπίζει τις καθημερινές τρικλοποδιές.

Θα καταφέρει άραγε να κάνει φίλους και να σταθεί στην ομάδα; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Το κορίτσι του Πέτρου, Αργυρώ Μουντάκη (εικ: Πέγκυ Φούρκα),εκδ. Μεταίχμιο

Σύγχρονη εποχή, εφηβεία, internet, Facebook, σχέσεις παιδιών, στερεότυπα , οικογένεια και φίλοι. Μα πάνω απ όλα αυτή η φράση και κατάσταση που συμβαίνει σχεδόν παντού σε όλα τα σχολεία της χώρας και έχει γίνει πια καθημερινό φαινόμενο και αρνητικό στοιχείο στη ζωή πολλών εφήβων. Σχολικός εκφοβισμός, ρατσισμός και στενές ιδέες. Ήρωες του βιβλίου ο Πέτρος και η Αλίσα που ερωτεύονται, η Αλκμήνη, που μιλάει με τον Μπίνγκο, ένα παιδικό αρκουδάκι με μιλιά, ψυχή και άποψη. Μια γειτονιά που κατοικούν άνθρωποι μόνοι, μετανάστες και « τυπικές» ελληνικές οικογένειες. Μια καθημερινότητα που όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε με κόσμους που συγκρούονται αλλά και που κάποια στιγμή συναντιούνται.

Ο Αληθινός Τρικεράτωψ φοβάται; Βαγγέλης Ηλιόπουλος, εικ: Κωνσταντίνα Καπανίδου, εκδ. Πατάκης

Ο Πάρης είναι ένα μικρό αγόρι που πηγαίνει σε ένα καινούργιο σχολείο, σε μια καινούργια πόλη και σε μια καινούργια χώρα. Έχει και ένα μικρό πρόβλημα στην άρθρωσή του. Δεν μπορεί να πει το ρο. Όλοι ή σχεδόν όλοι στο νέο του σχολείο τον κοροϊδεύουν. Τον φωναζουν Πάη –πάει. Οι νταήδες της τάξης ,θέτουν τους κανόνες και όλοι πρέπει να υπακούουν, ακόμα κι εκείνοι που θέλουν να κάνουν παρέα με τον Πάρη αλλά τους φοβούνται και δεν το κάνουν. Έτσι  νοιώθει μόνος του. Δεν έχει φίλους. Η μόνη μέρα που επιτέλους είναι  χαρούμενος ,είναι εκείνη που ανακοινώνεται ο χορός των προϊστορικών τεράτων του σχολείου. Από την χαρά του βγαίνει μια βόλτα στην παραλία κι εκεί συμβαίνει κάτι που θα του αλλάξει τη ζωή. Βρίσκει έναν …φίλο, τον Αληθινό, έναν μικρούλη Τρικεράτωψ που θα φροντίσει κρυφά απ όλους και θα γίνει αχώριστος συνοδοιπόρος του. Κρυφά μέχρι την ημέρα της γιορτής που τον παίρνει  μαζί του. Και τότε όλα αλλάζουν. Βρίσκει τη δύναμη, το θάρρος και την αντοχή να υψώσει κι εκείνος τη φωνή του, να διεκδικήσει το δικαίωμα κάθε παιδιού, δηλαδή να μπορεί να είναι στο σχολείο και πάνω απ΄όλα να είναι ο εαυτός του! Ο « Αληθινός » είναι ο καλύτερος φίλος του Πάρη κι αυτό γιατί οι φίλοι είναι πάντα εκεί στα δύσκολα, στα εύκολα και την στιγμή ακριβώς που τους χρειάζεσαι….

Ένας καινούργιος – καταπληκτικός ήρωας γεννήθηκε από την πένα του Βαγγέλη Ηλιόπουλου. Ένας μικρός δεινόσαυρος με πυγμή, δύναμη και θάρρος. Ένας Αληθινός …ήρωας της σημερινής ζωής που νοιώθει πως έχει τη δύναμη να αντιμετωπίσει την βία, την αδυναμία, τις απειλές στο σύγχρονο πρόβλημα των μικρών παιδιών στις σχολικές αίθουσες  και αυλές που είναι ο σχολικός εκφοβισμός. Ένας ήρωας που νικάει τον φόβο λοιπόν, ένας ήρωας που κανείς δεν ξέρει αν υπάρχει στ΄ αλήθεια ή αν τον κρύβει μέσα του ο καθένας μας . Χρειάζεται μόνο θάρρος  να τον …ξυπνήσεις και να αντιμετωπίσεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Ένα θέμα που υπάρχει παντού σήμερα από τις πιο μικρές ηλικίες και παίρνει συχνά τεράστιες διαστάσεις. Ο δεινόσαυρος από μόνος του αν και φοβερό τέρας, είναι αγαπητός στα μικρά παιδιά και δημιουργεί την αίσθηση της δύναμης, του φόβου και του απαράμιλλου θάρρους. Τούτος ο Αληθινός που σχεδίασε στο μυαλό του ο Βαγγέλης Ηλιόπουλος  και με την πένα της η Κωνσταντίνα Καπανίδου, καταφέρνει να γίνει ακόμα πιο προσιτός και καθόλου τρομερός…στην όψη.

Μια ιστορία που σ΄ αφήνει να ανακαλύψεις μόνο σου τα τεχνάσματα της αντιμετώπισης προβλημάτων, που σε κάνει να σκεφτείς τρόπους αντίστασης. Να αποκτήσεις θάρρος και …φίλους και πάνω απ΄ όλα να ελευθερώσεις την κρυμμένη δύναμη  του εαυτού σου και να σταθείς απέναντι και όρθιος  στα προβλήματα, δίνοντας οριστικές λύσεις!

Ένα γράμμα για τον αρχηγό, Εύη Τσιτιρίδου – Χριστοφορίδου, εικ: Αιμιλία Κονταίου, εκδ. Μεταίχμιο

 Άρη τον λέγανε και πήγαινέ στην Τρίτη του δημοτικού σχολείου. Από το όνομα καταλάβαινε κάποιος πως δεν ήταν και το πιο ήσυχο παιδί της τάξης. Αν  πάλι διάβαζες και το επίθετό του – Λιοντάρης - τότε τα πράγματα ξεκαθαρίζονταν αμέσως. Ήθελε να είναι ο πρώτος,  ο αρχηγός των πάντων και παντού. Βαριόταν να περιμένει, δεν άκουγε κανέναν, έκανε μόνο ότι εκείνος ήθελε. Αν κάτι γινόταν διαφορετικά, θύμωνε και συχνά κορόιδευε, χτυπούσε ή και έφτυνε τους συμμαθητές του. Όσες παρατηρήσεις και αν του έκανε η δασκάλα του δεν άλλαζε κάτι, πάλι τα ίδια και χειρότερα ίσως ,συνέβαιναν μετά από λίγο. Κι ήταν φυσικό να μένει μόνος, χωρίς πραγματικούς φίλους και να θυμώνει ακόμα πιο πολύ. Ώσπου μια μέρα παίρνει εκείνο το γράμμα -πρόσκληση από την Έλενα, το μοναδικό κορίτσι που του άρεσε πολύ. Πρόκληση τούτο το χαρτί, σπουδαία η είδηση αλλά οι όροι του «παιχνιδιού» έπρεπε να αλλάξουν. Άλλος θα γινόταν αρχηγός κι εκείνος, «άκουσον -άκουσον» θα έπρεπε να είναι βοηθός, ζαχαροπλάστη. Κι αρχίσανε οι σκέψεις, τα όνειρα κι οι εφιάλτες. Κι ήρθε κι η πολυπόθητη μέρα. Και τότε συνέβησαν τα πιο παράξενα πράγματα στη ζωή του Άρη, που μάλλον πια άλλαξε για τα καλά….

Δυνατό βιβλίο, Εύη Τσιτιρίδου! Μαχαίρι στην καρδιά και το μυαλό πολλών μικρών «νταήδων». Γνωρίζοντας η συγγραφέας, σαν εκπαιδευτικός,  συμπεριφορές μικρών παιδιών σε σχολεία αλλά και εκτός αυτών,  περιγράφει αλήθειες με έναν καταπληκτικό λόγο. Ο Άρης αντιπροσωπεύει εκατοντάδες Άρηδες γύρω μας που θέλουν να ξεχωρίζουν με λάθος τρόπο, να επικοινωνούν μονόπλευρα, να επιβεβαιώνονται συνεχώς,  και να δημιουργούν πολλά προβλήματα στη σχολική καθημερινότητα. Φυσικά και όλοι θέλουν να είναι πρώτοι. Φυσικά και το  να είσαι αρχηγός έχει μια γλύκα και μια δύναμη που γοητεύει. Μόνο που η λανθασμένη και επιβεβλημένη εξουσία, έχει πολύ μοναξιά και …πόνο. Έχει παρωπίδες, έχει εξάρσεις, έχει αποκλείσεις μεγάλες.

Σχολικός  εκφοβισμός σε πολλά δυνατά σημεία. Σχολική ζωή και συμπεριφορές που πληγώνουν, φοβίζουν και δημιουργούν προβλήματα σε όλους. Δάσκαλοι που τολμούν ή όχι να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους και μικρές κοινωνίες που δοκιμάζονται και καθρεφτίζουν τις …μεγάλες.

Κι αφού ζήσουμε όλα τα δύσκολα και « άσχημα», με περισσή  δεξιοτεχνία η  συγγραφέας μας οδηγεί στα όμορφα , στα γλυκά, στα πράγματα που δίνουν άλλο νόημα στη ζωή. Σε μια σκούπα που μπορεί να μιλάει , μια ασήμαντη σκούπα που όμως είναι σαν αρχηγός και που η «φωνή  της ξυπνάει άλλα συναισθήματα και σκέψεις.

Ένα βιβλίο γεμάτο αλήθειες. Ένα βιβλίο που θα λατρέψουν και οι μεγάλοι και οι μικροί. Οι μεγάλοι γιατί θα κουνήσουν το «εσωτερικό δάκτυλο» και θα σκεφτούν πως έτσι γίνεται πάντα σαν βρεθεί εκείνος ο μάστορας που τον λένε έρωτα και γαληνεύει  ψυχές και μυαλό. Κι οι μικροί γιατί μπορεί να συναντήσουν τον εαυτό τους ή τον φίλο τους με ανάλογη αρχηγική, εγωιστική, απαράδεκτη, πολλές φορές, συμπεριφορά.

Έρωτας είναι η αιτία λοιπόν… Θυμός που μετριάζεται, μετριέται! Φιλίες που χάνονται, δημιουργούνται, αντρειεύουν. Γονείς που προσφέρουν λύσεις , άθελά τους. Καθρέφτες κοινωνιών, οι μικρόκοσμοι των παιδιών….

Συναισθήματα, συμπεριφορές, καθημερινότητα, όνειρα, επιθυμίες και λύσεις. Όλα θα τα συναντήσεις διαβάζοντας μια ιστορία που δεν θα ξεχάσεις εύκολα. Καλογραμμένη και στολισμένη με τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες της Αιμιλίας Κονταίου που για μια ακόμα φορά «ζωγράφισε» χαρακτήρες και  σχήματα μορφών  που μαγνητίζουν και ζωντανεύουν τις πιο βασικές στιγμές της ιστορίας της Εύης.

Για παιδιά από οκτώ χρόνων και για μεγάλους….

Λύκε, λύκε, είσαι εδώ; Βασίλης Κουτσιαρής, εικ: Αιμιλία Κονταίου, εκδ. Ελληνοεκδοτική

Ίσως από τα πιο δυνατά σύγχρονα παραμύθια για μικρά παιδιά. Ένα παιδί που συμβολίζεται σαν γουρουνάκι, δύο ή τρεις λύκοι, τα μεγαλύτερα παιδιά, που το απειλούν λεκτικά και το εκφοβίζουν συνεχώς στο σχολείο. Του παίρνουν το φαγητό, το κοροϊδεύουν συνεχώς κι εκείνο αρνείται να …πάει στο σχολείο. Η λύση θα βρεθεί. Το θάρρος, η δύναμη, η τόλμη θα γίνουν αρωγοί στην προσπάθεια του να αντιμετωπίσει τους φόβους και τους …άλλους!

Ένας λύκος, δύο λύκοι, πολλοί λύκοι. Η ζωή, η καθημερινότητα γεμάτη λύκους, φόβο, άρνηση, απέραντη μοναξιά. Κι η ζωή ενός παιδιού που δεν ξέρει πώς να χειριστεί όλους τους φόβους και τους εκφοβισμούς; Ποιος το προστατεύει από όλα τα άγρια θηρία της κοινωνίας; Ποιος θα γίνει φίλος, αδελφός, φύλακας άγγελος; Ο ίδιος  του ο εαυτός, που θα βρει το θάρρος, τη δύναμη, την δυνατότητα να μιλήσει, να φωνάξει, να αντιμετωπίσει, αμυνθεί, με σωστές κινήσεις, με γνώση και με …ενημέρωση. Μια ιστορία του Βασίλη Κουτσιαρή που μέσα σε ελάχιστο κείμενο, τα είπε όλα. Όλα όσα μπορούν να φοβίσουν ένα μικρό παιδί, να το κάνουν να κλειστεί στον δικό του κόσμο και την ίδια στιγμή να νοιώσει ελεύθερο σαν καταφέρει να μιλήσει για το πρόβλημά του. Μια ιστορία γεμάτη συναισθήματα και συμβολισμούς της κοινωνίας και ειδικότερα της κλειστής κοινωνίας των παιδιών σε μια σχολική τάξη ή ακόμα καλύτερα στην αυλή ενός σχολείου που συναντάς …τα πάντα. Ρόλοι που όλοι έχουν και έχουμε  περάσει από αυτούς, λύκοι, γουρουνάκια, κατσικάκια, ποντικάκια, κοτούλες και χελώνες. Αδύναμα όλα μπροστά στην απειλή, στον θεόρατο λύκο των μεγάλων τάξεων ή και της δικής μας. Μια ιστορία για τον φόβο του παιδιού απέναντι στους μεγαλύτερους  του, που το κοροϊδεύουν, το ενοχλούν και του δημιουργούν προβλήματα στην καθημερινότητα του. Το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού δοσμένο με έναν πολύ ιδιαίτερο και ξεχωριστό τρόπο. Χωρίς περιττά λόγια, ντυμένο με μοναδικούς συμβολισμούς, ξετυλίγεται, απλώνεται και βρίσκει λύσεις από τους ίδιους τους αδύναμους κρίκους της ιστορίας. Ένα βιβλίο απαραίτητο για ανάγνωση μέσα στην ίδια την τάξη από τις πιο τρυφερές ηλικίες που δείχνει στα παιδιά πως ακόμα και να αντιμετώπισαν κάποια στιγμή παρόμοια θέματα υπάρχει πάντα λύση. Η σωστή ενημέρωση και το θάρρος του μοιράσματος της κάθε εμπειρίας τους  με γονείς και δασκάλους θα δώσει την ανακούφιση και λύτρωση που τόσο πολύ χρειάζονται. Ένα βιβλίο που επίσης δραματοποιείται μοναδικά μέσα σε μια τάξη και δίνει την δυνατότητα στον δάσκαλο να καταλάβει χαρακτήρες, ρόλους μα και θέματα που καμιά φορά αγνοεί.

Εξαιρετικό βιβλίο Βασίλη Κουτσιαρή, που απευθύνεται σε όλα τα παιδιά από την πολύ μικρή τους ηλικία. Με επίσης πολύ δυνατό τίτλο που θυμίζει το παιδικό και αξεπέραστο παραδοσιακό παιχνίδι, που όλα γνωρίζουν πολύ καλά και δίνει στα παιδιά αλλιώτική διάθεση να …μιλήσουν!

Το βιβλίο είναι ακόμα πιο μοναδικό, εκτός από το τεράστιο θέμα που πραγματεύεται για την πολύ ξεχωριστή εικονογράφηση της Αιμιλίας Κονταίου. Πραγματικά ταλαντούχα νέα εικονογράφος με απίστευτες εικόνες. Χρώματα, μορφή και χαρακτήρες που αποτυπώνονται στο μυαλό και την ψυχή των παιδιών αξεπέραστα. Μια υπέροχη συνεργασία δυο νέων πολλά υποσχόμενων ανθρώπων σε μια από τις πιο καλαίσθητες εκδόσεις της Ελληνοεκδοτικής.

Μέσα στο βιβλίο με την εφαρμογή QrCode Reader μπορεί κάποιος να ακούσει την αφήγηση του παραμυθιού σε κινητό ή τάμπλετ συνοδευόμενο από την μουσική των Sergei Procofiev και Brandon Fiechter.

Για παιδιά από 4 χρονών…

Χάθηκε η μπάλα! Ελένη Γεωργοστάθη, εικ:Λέλα Στρούτση, εκδ. Ψυχογιός

Μια σύγχρονη ιστορία, καλογραμμένη με χιούμορ, αγωνία και προβληματισμούς. Μια ιστορία που θίγει  κύρια θέματα της κοινωνίας μας και των μικρών και των μεγάλων μελών της. Η μπάλα το αγαπημένο παιχνίδι όλων των αγοριών θα γίνει η αφορμή να λυθούν πολύ σοβαρά θέματα. Θα γίνει παιχνίδι κοριτσιών και αγοριών, καταρρίπτοντας ακόμα ένα παλαιότερο ταμπού πως στο μπάσκετ  ήταν καλύτερα τα αγόρια. Θα θυμηθούμε στιγμές από τις ένδοξες μέρες αγώνων στα 1987 και θα συνειδητοποιήσουμε πως υπάρχουν πάντα δεύτερες ευκαιρίες  στη ζωή για να αλλάξουν όλα, σκέψεις, καθημερινότητα και σχέσεις.

Η Νεράιδα Σερπαντίνα στο Μουσείο Φυσικής ιστορίας Κρήτης!

Το Παραμύθι της Πρώτης Κυριακής του μήνα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης ζωντάνεψε με μια ιστορία μαγική της Ελένης Μπετεινάκη : Η νεράιδα Σερπαντίνα!

Κυριακή 3 Μαρτίου 2019 ώρα 11.00 το πρωί…Παρέα με κούκλες πολλές και διάθεση αποκριάτικη σε μια ιστορία …κατακόκκινη!

Ήταν μια φορά και δύο καιροί, σε ένα μαγεμένο δάσος, ένα μικρό φτωχικό σπιτάκι που μέσα του ζούσε ένα κορίτσι με κατακόκκινα μαλλιά σαν το χρώμα της δυνατής φωτιάς, μεγάλα αμυγδαλωτά μάτια στο χρώμα της θάλασσας και μάγουλα πιο κόκκινα κι από τις φράουλες την Άνοιξη.

Στο κάστρο πάλι στην άκρη του μαγεμένου δάσους ζούσε ένα αγόρι , ένας μικρός πρίγκιπας, που όλη την μέρα έφτιαχνε φανταστικές μάχες και πότε γινόταν ιππότης, πότε πειρατής και πότε πότε ανέβαινε στα δέντρα κι κοιτούσε πέρα μακριά κι ονειρευόταν….

Και στο τέλος μάσκες φτιάξαμε και πραγματικά περάσαμε όλοι πολύ πολύ καλά

Oι κούκλες που συνόδεψαν το παραμύθι ήταν από το κουμπί και το βελόνι και την Evi Almpantaki

Δικαιώματα, υποχρεώσεις, φόβοι και φαντασία...

Τα παραμύθια του Σαββάτου….γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Δικαιώματα, υποχρεώσεις, δύσκολες έννοιες και λέξεις που γεννούν ερωτήματα. Φαντασία για άλλη μια φορά μοναδική .Χρώμα και συναισθήματα που γεννιούνται με την προσφορά, την φιλία, την αγάπη. Φόβος για το σκοτάδι που χάνεται σαν θες με την ψυχή σου να γεννηθεί το φως….

Που κρύβονται τα δικαιώματα; Μαρίζα Ντεκάστρο, εικ: Άνα Μάτεγιτς, εκδ. Μεταίχμιο

Τι είναι το Σύνταγμα; Πλατεία, λέξη, νόμος, υποχρέωση; Και η λέξη πάλι δικαίωμα, τι σημαίνει; Ποιος έχει δικαιώματα; Ολοι, ένας, κανείς; Και πως ξεκίνησε τούτη η ιστορία με τους νόμους, τις υποχρεώσεις, τον σεβασμό του ενός προς τον άλλο; Πως φτιάχνονται οι  νόμοι; Παλιώνουν ποτέ; Κι η Δημοκρατία τι ακριβώς είναι; Πολλές οι ερωτήσεις κι ανάλογα πολλές κι οι απαντήσεις…

Όλα αυτά με μια πολύ απλή, κατατοπιστική και ολοκάθαρη ιστορία της Μαρίζας Ντεκάστρο, που ξεκαθαρίζει στο μυαλό και τη σκέψη των μικρών παιδιών  τις πιο δύσκολες έννοιες του …πολίτη. Ένας βιβλιοδηγός  που δεν κουράζει καθόλου, ούτε δυσκολεύει κανέναν.  Με αφορμή μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας αρχίζουν οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις που μαθαίνουν, ξεδιαλύνουν και καθοδηγούν τους μικρούς πολίτες αυτή της χώρας. Άκρως απαραίτητο βιβλίο σε κάθε μικρό μαθητή, σε κάθε μικρό σκεπτόμενο άτομο που διψά να μάθει, να καταλάβει, να γνωρίσει  δύσκολες έννοιες και λέξεις. Απλότητα αλλά όχι απλοϊκότητα σε τούτη τη γραφή. Πολύτιμη γραφή, γραμμένη στη γλώσσα των παιδιών, στις απορίες και αναζητήσεις τους. Σαν ένα μικρό παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού. Θησαυρός και οι έννοιες  τούτες. Υπέροχη η ιδέα της Μαρίζας Ντεκάστρο να τις «φτιάξει» σε βιβλίο.  Απαραίτητες στην καθημερινότητα και των μικρών παιδιών,  που εμείς οι μεγάλοι δύσκολα θα σκεφτόμασταν πως να τις εξηγήσουμε.

Με την πολύ όμορφη εικονογράφηση από την Άνα Μάτεγιτς οι μικροί πολίτες της χώρας γνωρίζουν πια και καταλαβαίνουν καλύτερα τι είναι και που κρύβονται τα …δικαιώματα!

Για παιδιά από πέντε χρόνων…

Μια άδεια κουβαρίστρα, Φωτεινή Βασιλείου, εικ: Ράνια Μεταλληνού, εκδ. Μίνωας

Η Αλίκη είναι ένα μικρό ζηλιάρικο κοριτσάκι. Ένα κοριτσάκι που έχει όλα όσα επιθυμεί ένα παιδί αλλά θα ΄θελε να είχε κι όλα αυτά που έχουν και οι φίλοι της. Μια μέρα ο παππούς της της δίνει ένα σχεδόν άδειο κουτί για δώρο. Ανοίγοντας το βλέπει μόνο μια κενή κουβαρίστρα κι εκείνος της λέει πως θα το γεμίσει με χαρά… Εκείνη τότε άρχισε να ψάχνει, να δει από θα μπορούσε να είναι κρυμμένη. Ξεκίνησε  από το πιο ψηλό σημείο του χωριού της. Ένα πανέμορφο γαλάζιο πουλί της δείχνει το πρώτο σημάδι και της  χαρίζει ένα κομμάτι ουρανό. Η λύπη της όμως δεν φεύγει και του ζητά τότε να της φέρει  μήπως και  την κάνουν χαρούμενη  λίγες χρυσές ηλιαχτίδες. Η επιθυμία της πραγματοποιείται και το κουτί της αρχίζει σιγά σιγά να γεμίζει. Όμως δεν ικανοποιείται και πολύ κι έτσι ζητά τούτη τη φορά ένα κομμάτι πολύχρωμο από το ουράνιο τόξο. Το πουλί της φέρνει μια πολύτιμη πολύχρωμη κορδέλα από τα χρώματά του αλλά και πάλι η χαρά της είναι μικρή. Ώσπου συναντά τον Νίκολα που η οικογένεια του μετακομίζει σε ένα μέρος  που δεν θα ΄χει πολύ ουρανό να πετάξει τον χαρταετό του. Μετά  είδε τη μικρή Ελένη που έκλεγε στο πάρκο γιατί χρειάστηκε να κόψει τις μεταξένιες  τις μπούκλες από τη  μια μεριά. Κι η Δήμητρα έψαχνε απαρηγόρητη κορδέλες για να ανεμίζουν τα χρώματα σαν  έτρεχε με το ποδήλατό της…. Σε όλους έδωσε χαρά η Αλίκη. Μοιράστηκε τα πολύτιμα πράγματα που ΄χε φυλάξει στο κουτί της και ένοιωσε για πρώτη φορά γεμάτη, όμορφη, χαρούμενη πολύ….

Μια ιστορία γεμάτη συναίσθημα. Μια ιστορία γεμάτη φαντασία, χρώμα, συμπεριφορές, ανάγκες και φίλους πολλούς. Μια ιστορία πολύ ιδιαίτερα  γραμμένη από την Φωτεινή Βασιλείου. Ντυμένη με μπόλικο χρώμα, αγάπη, ζήλεια, λύπη αλλά και  παραμυθοχρυσόσκονη κι αλήθειες. Τα μικρά παιδιά δύσκολα διαχειρίζονται τα συναισθήματα τους. Τα θέλουν όλα, τα ζητούν όλα, χαίρονται και λυπούνται σχεδόν αστραπιαία. Πάντα υπάρχει κάποιος  μεγαλύτερος στη ζωή τους, στα δύσκολα ίσως, εμπνευσμένος που τα καθοδηγεί χωρίς αναγκαστικά να τα διδάσκει. Τα παροτρύνει, ανοίγει πόρτες για σκέψεις ιδιαίτερες  και σε βιωματικές καταστάσεις που έχουν πολύ ιδιαίτερη σημασία στην ανάπτυξή τους.

Οι φιλίες που δοκιμάζονται, η οικογένεια που στηρίζει και καθοδηγεί, τα συναισθήματα που χορεύουν σαν τρελά, οι όμορφες σκέψεις που χαρίζουν πάντα χαρά είναι όαλ αυτά,  μέσα σε τούτο το βιβλίο. Η χαρά της προσφοράς, η ικανοποίηση του δοσίματος, η ανάγκη να γεμίσει η ψυχή.  Η κουβαρίστρα που είναι γεμάτη με αναμνήσεις, κλωστές ορατές κι αόρατες και που δένει τις ζωές, τους  ανθρώπους και μπαλώνει τα σπασμένα των σχέσεων , των  αναποδιών, των αλλαγών. Όμορφο παραμύθι, χαρούμενο κι αισιόδοξο. Γεμάτο χρώμα κυριολεκτικά και μεταφορικά. Χρώμα από την υπέροχη εικονογράφηση της Ρένιας Μεταλληνού που τα σχέδια και η δική της σύλληψη ταίριαξαν απόλυτα με την ιστορία.

Για….όσο υπάρχουν παιδιά, που πάντα θα υπάρχει χρώμα, αγάπη, ελπίδα και χαρά…

Από τεσσάρων χρόνων και μεγάλα παιδιά….

Ένα φως για τη νύχτα, Marie Voigt, (Μεταφραση- Απόδοση : Αντώνης Παπαθεοδούλου) εκδ. Ίκαρος

Ήταν μια φορά κι ένα καιρό, ένα μικρό κορίτσι, η Μπέτυ. Ήταν ατρόμητη για την ηλικία της, δεν φοβόταν καθόλου ακόμα κι όταν ερχόταν η  νύχτα. Το λάτρευε το σκοτάδι κι έλεγε πως αν δεν υπήρχε δεν θα έβλεπαν οι άνθρωποι το φως. Ο μικρός της Αρκούδας όμως, ο αγαπημένος της ήρωας ο χάρτινος , που ζωντανεύει ξαφνικά, φοβάται πολύ. Φοβάται τόσο το σκοτάδι που χρειάζεται το χέρι της φίλης τους πάντα, για οδηγό, ασφάλεια και σιγουριά. Μαζί θα ξεκινήσουν ένα μεγάλο ταξίδι κρατώντας  ένα μικρό φαναράκι που θα τους βοηθήσει να δουν την ομορφιά των σκιών, το φεγγάρι, και  μια μικρή πυγολαμπίδα. Κι όσο την ακολουθούν στο στριφογυριστό και μακρινό πέταγμά της, θα βρεθούν μπροστά στην πιο μεγάλη πρόκληση. Στο στόμιο μιας σκοτεινής σπηλιάς που χρειάζεται θάρρος, τόλμη και πολλή δύναμη για να φτάσεις ίσαμε …το θαύμα. Και τότε όλα θα αλλάξουν και το σκοτάδι θα δείξει τη δική του δύναμη και γοητεία.

Μια πανέμορφη ιστορία για τους  φόβους των παιδιών σε σχέση με τη νύχτα και το σκοτάδι.  Συναισθήματα που αναδεικνύονται κι είναι γεμάτη η γραφή, όπως το θάρρος και η τόλμη. Σκέψεις όμορφες και δύναμη και φως. Εικόνες μοναδικές όπως το φεγγάρι, οι πεταλούδες της νύχτας και φιλίες έντονες και πολύ πολύ σφιχτές. Για παιδιά που θέλουν και πρέπει  να ξεπερνούν τους φόβους. Για ιστορίες που  διαβάζονται τις νύχτες με ή χωρίς φεγγάρι και δίνουν δύναμη και θάρρος σε λιγότερο τολμηρούς. Για τη γενναιότητα, την διαφορετική οπτική γωνία των πραγμάτων για τις σκιές που μεγαλώνουν αλλά …δεν κρύβουν το φως. Για τις καλές ιστορίες που θες να διαβάζεις ξανά και ξανά. Για τα όμορφα βιβλία που η συγγραφέας τους είναι και εικονογράφος και τότε η ιστορία γίνεται ακόμα πιο δυνατή. Η εικονογράφηση μαγική. Η αγάπη για τα βιβλία επίσης προφανέστατη.

Ο χάρτινος αρκούδος , φιγούρα αγαπημένη,  ζωντανεύει και πάλι επιστρέφει στο βιβλίο του αφού ξεπεράσει εμπόδια, φόβους και προκαταλήψεις για την πιο μαγική καληνύχτα πριν από τον ύπνο ενός μικρού παιδιού.

Για παιδιά από τεσσάρων χρόνων….

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

https://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-02-03-2019

Οι προκλήσεις και οι αποφάσεις ζωής ...

Tα Παραμύθια του Σαββάτου ….γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Δυο ιστορίες πολύ ιδιαίτερες. Οι προκλήσεις και οι αποφάσεις ζωής  που αλλάζουν ρότα και συνήθειες χρόνων. Παραμύθια που τείνουν να γίνουν κλασσικά και θυμίζουν τα παλιά  της δικής μας  παιδικής ηλικίας. Τότε που  οι λέξεις και τα νοήματα τους μας μετέφερναν σε κόσμους μαγικούς…

Ο Λύκος και η Πεταλούδα, Χριστίνα Αποστολίδη, εικ: Σεραφείμ Στρουμπής, εκδ. ΜΙΝΩΑΣ

Ήταν κάποτε ένας λύκος αλλά μπορεί να είναι και σήμερα…. Ήταν και μια πεταλούδα. Μια ιδιόμορφη σχέση δημιουργείται αναμεσά τους. Ο άγριος , ο κακός, ο κυνηγός …λύκος. Η όμορφη, η ελεύθερη, η περιπετειώδης πεταλούδα. Η μεγάλη αλλαγή. Η πιο παράξενη φιλία….

Μια μικρή ιστορία για παιδιά και μεγάλους της Χριστίνας Αποστολίδη. Ένας λύκος και μια πεταλούδα… Eνα άγριο ζώο και ένα ήμερο, πανέμορφο έντομο. Ο κύκλος της ζωής που επαναλαμβάνεται. Ο κυνηγός, το θύμα, ο δυνατός, ο αδύνατος. Κι όμως υπάρχει πάντα ο λόγος, η κουβέντα, η δεύτερη σκέψη, η πρόταση - πρόκληση που σώζει ζωές κι αλλάζει την πορεία της ζωής. Πόσες φορές μια μικρή αλλαγή και στη δική μας  ζωή δεν έφερε μια πολύ μεγαλύτερη; Πράγματα απλά, συνηθισμένα, καθημερινά, ιδωμένα από διαφορετική οπτική γωνία. Στιγμές που περνούν και χάνονται. Τόποι και εικόνες που δεν βλέπουμε  αλλά αξίζουν την προσοχή μας. Πάντα η ομορφιά σώζει ζωές. Πάντα η δεύτερη ματιά φέρνει διαφορετικά αποτελέσματα. Μια μικρή ιστορία με μεγάλα νοήματα.

Τα ασήμαντα πρόσωπα της ζωής που τελικά μας ανοίγουν τα μάτια και ο κόσμος μας αλλάζει. Οι παράξενες σχέσεις και φιλίες που για κάποιο σκοπό συμβαίνουν στο …δρόμο μας. Οι διαφορετικές πορείες που όλοι καλούμαστε να ακολουθήσουμε κάποια στιγμή στη δική μας ζωή.

Με λίγα λόγια η Χριστίνα είπε πολλά. Μια μεγάλη φιλοσοφία της ζωής με ένα καταπληκτικό παράδειγμα μίμησης που « φρενάρει» ορμές, «κοιτάει» στα μάτια τον κόσμο, και φέρνει αλλαγές…

Φιλία, αγάπη, ζωή … Πορεία γεμάτη εκπλήξεις και ομορφιά ,αρκεί να μπορέσεις να τη δεις! Να βρεθούν στο δρόμο σου τα κατάλληλα άτομα….

Υπέροχη εικονογράφηση  από τον Σεραφείμ Στρουμπή. Χρώματα, σχήματα και σύνθεση καταπληκτικά που δίνουν μια διαφορετικά και καλαίσθητη προσέγγιση στην ιστορία του βιβλίου.

Για πολύ μικρές ηλικίες και μεγαλύτερα παιδιά…

Η πριγκίπισσα που δεν μπορούσε να κοιμηθεί, Ανν Λέισεν, (μετάφραση : Αργυρώ Πιπίνη) εκδ. Μεταίχμιο

Μια πανέμορφη πριγκίπισσα με σγουρά χρυσαφένια μαλλιά, με ροδαλά μάγουλα, έξυπνη, αστεία και με φωνή αηδονιού. Με όλα τα καλά την προίκισε η φύση και οι Μοίρες. Είχε όμως ένα  μικρό προβληματάκι. Όσο κι αν προσπαθούσε, ότι και αν έκανε, της ήταν δύσκολο να κοιμηθεί. Και φώναζε και τσίριζε και έκλαιγε πολύ και κανένας δεν μπορούσε να ηρεμήσει και να κοιμηθεί επίσης, στο παλάτι. Οι βασιλιάδες γονείς της είδαν και αποείδαν κι έβγαλαν φιρμάνι πως θα πραγματοποιούσαν οποιαδήποτε επιθυμία οποιουδήποτε,  αν κατάφερνε να κάνει την μικρή πριγκίπισσα να κοιμηθεί έστω και για μία ημέρα. Πόσοι και πόσοι δεν προσπάθησαν …Μεγαλόπρεπες κυρίες με ειδικά νανουρίσματα, μοναδικοί παραμυθάδες με πολλά πολλά βιβλία. Γεροδεμένοι ιππότες που αν και ήθελαν να την προστατέψουν από το …σκοτάδι, εκείνοι φοβόντουσαν πιο πολύ. Χιλιάδες πρόβατα στρυμώχτηκαν στην βασιλική κάμαρα μήπως το μέτρημά τους νυστάξει την όμορφη κοπέλα. Μάταιο και αυτό…Γιατροί ξακουστοί πήραν σειρά…Γάλα ζεστό και μια ένεση στον πωπό  συνέστησαν αλλά τίποτα δεν κατάφεραν. Μάγισσα  κακή εμφανίστηκε μετά, με ανέμη μαγική αλλά κι αυτή έμεινε στην άκρη. Ώσπου ήρθε στο αναστατωμένο παλάτι ένα πριγκιπόπουλο καβάλα σε ένα υπέροχο άλογο. Κατάλαβε αμέσως ο νέος την αιτία της αγρύπνιας της μικρής κοπέλας κι ΄ήταν αρκετή μία λέξη, να τη φωνάξει δυνατά,  κι όλα να αλλάξουν μέσα σε μια στιγμή….

Παραμύθι μαγικό, όμορφο και τρυφερό… Είχα καιρό να μαγευτώ από ιστορία που μοιάζει βγαλμένη απ΄ τα σεντούκια της γιαγιάς, από εκείνα τα παλιά τα παραμύθια που ΄χαν όλα τα στοιχεία και  δεν αφήνουν κανέναν να κοιμηθεί, μόνο σαν έρθει η λύτρωση του τέλους και ζήσουν όλοι καλά κι εμείς καλύτερα. Ένα παραμύθι σαν παλιό που μιλάει για τις δυσκολίες του ύπνου, τις φοβερές αυπνίες που κάποιες φορές καταντούν πρόβλημα μεγάλο. Ιστορία καλογραμμένη, καλοφτιαγμένη και ομορφοζωγραφισμένη. Με σχέδια ενήλικα και παιδιού που κρατούν την ομορφιά της ακόμα πιο ψηλά. Υπέροχη αφήγηση, ζωντάνεμα μοναδικό όλων εκείνων των παραδοσιακών στοιχείων  και ηρώων των κλασσικών παραμυθιών.

Σας υπόσχομαι πως κανένα παιδί δεν θα κοιμηθεί αν δεν φτάσει στο τέλος της και χαμογελάσει πλατιά με την πολύ ανθρώπινη και απλούστατη λύση του τόσο σοβαρού προβλήματος που …κανένας δεν είχε σκεφτεί .

Για παιδιά από 5 χρόνων….

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δημοσιεύτηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2019 στο cretalive.gr :https://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-23-02-2019

Ιστορίες θάρρους, δύναμης και μεγαλείου ψυχής....

Τα Παραμύθια του Σαββάτου….γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Ιστορίες θάρρους, δύναμης και μεγαλείου ψυχής. Παραμύθια για ζώα που τολμούν, που ονειρεύονται, που αγαπούν και βοηθούν τους άλλους.

Ιστορείς γεμάτες αγάπη, αλληλεγγύη, συγκίνηση και φιλία.

Για τις αξίες της ζωής που θέλουν πολλή δύναμη και αυταπάρνηση του εγώ για να δώσουν χαρά, ελπίδα και δυνατές συγκινήσεις!

Ο Γκάρης, Τασούλα Επτακοίλη, εικ: Στέλλα Στεργίου, εκδ Πατάκης

Λούφα και Γκάρης! Ασυνήθιστα ονόματα για ….γάιδαρους, όμως πολύ  ξακουστά στην κοινωνία των παρεξηγημένων τετράποδων. Ο Λούφα είναι ο εγγονός του Γκάρη και της Ριρίκας. Ένας περήφανος εγγονός  για έναν  παππού, τον φημισμένο σε ολόκληρο τον κόσμο των ζώων, Γκάρη,  που έκανε τα όνειρα των «απελπισμένων» να βγουν αληθινά. Ένας παππούς που κατάφερε να πετάξει στον ουρανό και μαζί του να δουν τα όνειρά τους να πραγματοποιούνται  όσα από τα ζώα ήταν ανήμπορα, παραπονεμένα, γερασμένα και ταλαιπωρημένα στη ζωή τους. Η ιστορία τούτου του βιβλίου πραγματικά είναι μοναδική. Ποιος είπε πως ο γάιδαρος ΔΕΝ πετάει; Και πετάει και επιβάτες παίρνει μαζί του…Το θέμα είναι πως το καταφέρνει  και τι σόι κόσμο κουβαλάει στις πλάτες του!

Μια ιστορία άκρως γοητευτική. Γεμάτη συναίσθημα και σκέψεις γύρω από τη δική μας συμπεριφορά, όνειρα και επιθυμίες. Ο, τι αγαπάς και θέλεις πολύ στη ζωή σου κι είναι αληθινό,  ναι, το σύμπαν συνωμοτεί και συμβαίνει! Κι ίσως καμμιά φορά να υπάρχει ένας δυνατός και πονόψυχος γαϊδαράκος μπορεί ακόμα και να ...πετάξει για το χατίρι σου.

Συγκινητική, νοσταλγική  και θαρραλέα η ιστορία της Τασούλας Επτακοίλη. Τα γαϊδουράκια είναι τα πιο αθώα ζώα των οικόσιτων ζωντανών που έχουν παίξει πραγματικά σπουδαίο ρόλο στην ζωή των παππούδων, πατεράδων αλλά και  σε μας, όσοι τα ζήσαμε. Ένα ζώο άκακο και δυστυχώς σπάνιο πια στον τόπο μας. Τα νέα παιδιά δεν το γνωρίζουν, δεν το έχουν δει ποτέ.

Είχα κι εγώ έναν Γκαρή, έτσι τον έλεγαν, στην παιδική μου ηλικία να συντροφεύει τα καλοκαίρια στην εξοχή και να φορτώνεται με απίστευτο βάρος κατά τη διάρκεια του τρύγου στα αμπέλια. Ένα ζώο που είχε χαρακτηριστική φωνή, τεράστια δόντια και αυτιά και που κέρδιζε  μια θέση στην πλάτη του όποιος κατάφερνε να φάει πρώτος το δεκατιανό του. Θύμησες και νοσταλγία για τους μεγάλους. Μαθήματα ζωής για τους μικρούς. Ο όγκος και η φάλτσα φωνή  δεν χαρακτηρίζουν  κάποιον για το μεγαλείο της ψυχής του.

Σε τούτο το βιβλίο ο μύθος του άκακου αυτού ζώου δικαιώνεται. Δείχνει ψυχή, κότσια και θάρρος μοναδικό. Οι παροιμίες επαληθεύονται και τα σοφά λόγια των γιαγιάδων ακουμπούν εντελώς …τη ζωή. Το βιβλίο έχει απίστευτη ροή λόγου και αφήγηση καθηλωτική.

Δύναμη, τόλμη, θάρρος, σκληρή δουλειά και υπομονή. Αρετές  που ξεχωρίζουν, όνειρα που ακουμπούν το έπακρο  της φαντασίωσης και γίνονται αλήθεια . Ικανοποίηση, ταξίδι, προορισμός. Υπερηφάνεια, υψηλοί στόχοι, αυταπάρνηση προσωπικών συναισθημάτων για επίτευξη στόχου. Αλληλεγγύη, εν συναίσθηση και φιλία στις πιο δυνατές τους στιγμές.

Ε, ναι λοιπόν, πετάει ο Γάιδαρος … και στη διαδρομή τουλάχιστον αυτής της ιστορίας, απογειώνει και εμάς.

Με εξαιρετική εικονογράφηση που θυμίζει τα παλιά κλασσικά εικονογραφημένα της Στέλλας Στεργίου,  είναι ένα βιβλίο σύγχρονης καλογραμμένης λογοτεχνίας για μικρά παιδιά που θα γνωρίσουν …έναν γάιδαρο διαφορετικό, σούπερ ήρωα και πολύ αγαπητό που δύσκολα θα ξεχάσουν!

Για παιδιά και μεγάλους που αγαπούν τις καλογραμμένες ιστορίες, γεμάτες φαντασία, συναίσθημα και περιπέτεια!

Η Θάλασσα είδε, Tom Percival, Μετάφραση : Φίλιππος Μανδηλαράς, εκδ. Ίκαρος

Τι κι αν είναι φθαρμένο, γέρικο και παλιό, όσο κι ο παππούς της Σοφίας ,το μικρό και πολυαγαπημένο της αρκουδάκι. Είναι ο φίλος, η συντροφιά, η χαρά , το μοίρασμα των μυστικών, των ταξιδιών, η κληρονομιά η πολύτιμη! Σε ένα τέτοιο ταξίδι για να δει τη θάλασσα η Σοφία , το πήρε μαζί της. Και παρά την υπέροχη μέρα που είχε στην ακτή, έπιασε μια ξαφνική καταιγίδα που ανάγκασε τον μπαμπά της Σοφίας και την ίδια να βιαστούν να φύγουν προλαβαίνοντας την τελευταία στιγμή το λεωφορείο. Μόνο που από την ανοιχτή τσάντα της Σοφίας, το αρκουδάκι θα …φύγει, θα πέσει κάτω και θα …χαθεί! Όσο κι αν έψαξε, όσους και αν ρώτησε δεν κατάφερε να το βρει. Μόνο η θάλασσα κατάλαβε την στεναχώρια και των δυο φίλων και προσπάθησε να τους βοηθήσει …Ένα καινούργιο ταξίδι αρχίζει για όλους, μια περιπλάνηση, αναζήτηση, σκοπός ζωής…

Και το τέλος θα συγκινήσει, θα θυμίσει, θα γεμίσει αγάπη και ζεστασιά παιδικές και ενήλικες ψυχές.

Τα αρκουδάκια αγκαλιάς των παιδικών μας χρόνων. Τα αγαπημένα παιχνίδια που μεγαλώνουμε μαζί τους. Ένα βιβλίο για την φιλία, τους φίλους τους αψύχους που εμείς ζωντανεύουμε. Την απώλεια, τη μοναξιά, την περιπλάνηση, τη χαρά της εύρεσης, την κούραση και τη λύπη της απογοήτευσης. Ένα βιβλίο γεμάτο συναισθήματα, αναμνήσεις και περιπέτεια. Περιπέτεια αναζήτησης, όπως και η ζωή. Σκαμπανεβάσματα, υπομονή, επιμονή και επίτευξη στόχου. Μόνο σαν δεν παρατάς το όνειρο, το σκοπό, την πιο μεγάλη σου επιθυμία, μπορείς να τα καταφέρεις και να φτάσεις ακόμα κι εκεί που δεν μπορείς. Θα γίνουν δυνατά τα αδύνατα κι ας περάσει πολύς καιρός κι ας απαλύνει τον πόνο ή την  προσμονή ο χρόνος. Πάντα η ανταμοιβή είναι γλυκιά και φέρνει δάκρυα  χαράς, ικανοποίησης και τρυφερότητας.

Υπέροχο βιβλίο, μοναδικές εικόνες που παραχωρήθηκαν κάποιες από αυτές από το Rijksmuseum  του Άμστερνταμ στον Tom Percival  συγγραφέα μιας από τις πιο τρυφερές ιστορίες που έχω διαβάσει.

Οικογένεια, κειμήλια, φθορά , χρόνος, αναμνήσεις… Όλα αυτά και πολλά περισσότερα σε λίγες γραμμές γεμάτες περιπλάνηση, πείσμα, εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, δοκιμασίες, ανταμοιβή!

Τίποτα δεν πάει χαμένο, όσα χρόνια και να περάσουν, αρκεί να το πιστεύεις. Να αγαπάς και να ελπίζεις ακόμα κι όταν νομίζεις πως όλα έχουν τελειώσει.

Για παιδιά από πέντε χρόνων που ΄χουν κι εκείνα ένα αρκουδάκι αγκαλιάς, σύμμαχο, φίλο αγαπημένο και αναντικατάστατο!

Μια στάλα θάρρος, Νικόλα Κινεάρ, Μετάφραση :Μάρω Ταυρή, εκδ. Μεταίχμιο

Ο Λόγκαν και η Λούνα είναι δυο κουνέλια διαφορετικά. Ο Λόγκαν φοβάται να ξεμυτίσει από το σπίτι του ενώ αντίθετα η Λούνα είναι πολύ τολμηρή και της αρέσει να μπλέκεται σε περιπέτειες. Όσο κι αν επιμένει στο φίλο της πως πρέπει να έρθει έξω και να περάσουν κάποιες ώρες μαζί,  εκείνος δεν έχει ούτε μια σταλιά θάρρος να ξεφύγει από την ασφάλεια του σπιτιού του. Η Λούνα φεύγει, τον αφήνει μόνο και εκείνος προσπαθεί να «σκοτώσει» το χρόνο φτιάχνοντας μπισκότα. Στεναχωρημένος και νοιώθοντας πως πρέπει να τη βρει αποφασίζει να βγει…έξω. Παίρνει ένα σακίδιο με μερικά απαραίτητα και η περιπέτεια για εκείνον…ξεκινά! Ανακαλύπτει ένα σωρό καινούργια πράγματα και ας είναι λόγο τρομακτικά στο δάσος.Θα ξεπεράσει τον εαυτό του για χάρη της αληθινής φιλίας και θα κάνει πράγματα που δεν φανταζόταν ποτέ πως μπορούσε….

Μια πολύ τρυφερή και ενθαρρυντική ιστορία του Νικόλα Κινεάρ με καταπληκτική εικονογράφηση του ιδίου που δείχνει πόσα πράγματα μπορεί να νικήσει η αληθινή φιλία και η αγάπη. Ένα παραμύθι για τον φόβο και την χαμένη αυτοπεποίθηση. Μια ιστορία τόλμης, περιπέτειας και περισσού θάρρους. Μια ιστορία αστεία αλλά πολύ μα πολύ διδακτική.  Για να αντιμετωπιστούν οι φόβοι χρειάζεται μια πρόκληση, ένας σημαντικός λόγος να νικηθούν. Θέλει τόλμη, θέλει δύναμη και αλλαγή στον τρόπο σκέψης. Θέλει αγάπη μπόλικη για τον άλλο που θα υπερπηδήσει κάθε εμπόδιο σαν νοιώθει τον κίνδυνο να απειλεί τη ζωή ή και την φιλία. Η ζωή είναι έξω από το σπίτι, μακριά από καλούπια και παρωχημένες καταστάσεις. Θέλει περιπέτεια, θάρρος και βουτιές τα βαθιά. Γεμάτο συμβολισμούς το βιβλίο, γεμάτο ενθουσιασμό, παροτρύνσεις και δύναμη

Για να καταπολεμήσουμε τα « τέρατα » που γεννά το μυαλό και φοβόμαστε να παραμερίσουμε. Για τις δυνατές φιλίες που δεν γνωρίζουν εμπόδια. Για την πίστη στον εαυτό μας  και στη δύναμη που αφορμή δοθείσης γίνεται τεράστια.

Γιατί μια στάλα θάρρος θέλει να ανοιχτούν καινούργιοι δρόμοι στην καθημερινότητα και στην ζωή…

Για πολύ μικρά μα και μεγαλύτερα παιδιά!

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 16 Φεβρουαρίου 2019 :https://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-16-02-2019