20 Νοεμβρίου…Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα του παιδιού!

Της Ελένης Μπετεινάκη*

Με αφορμή την σημερινή επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Τα παραμύθια του Σαββάτου, παρουσιάζουν και προτείνουν βιβλία κατάλληλα για παιδιά σχετικά με το θέμα!

Να θυμηθούμε πως η συγκεκριμένη  επέτειος ορίστηκε το 1989 από την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και η Ελλάδα επικύρωσε την Σύμβαση αυτή στις 2 Δεκεμβρίου 1992.

Τα 54 άρθρα της Σύμβασης Αφορούν Δικαιώματα Επιβίωσης, Ανάπτυξης, Προστασίας και Συμμετοχής!

Διαβάστε εδώ : http://www.0-18.gr/gia-megaloys/ta-dikaiomata-toy-paidioy

Τα βιβλία που αναφέρονται στα Δικαιώματα των παιδιών είναι:

1.Δικαίωμα στη μάθηση- Η ιστορία της Μαλάλα Γιουσαφζάι, Rebecca Langston-George,εικ:  Janna Bock, εκδ. Λιβάνη

H ιστορία ενός κοριτσιού που έγινε σύμβολο Ειρήνης σε ολόκληρο τον κόσμο, που συγκίνησε, που αγαπήθηκε και που εμπνέει χιλιάδες άλλα παιδιά ώστε να μην σταματήσουν ποτέ να πιστεύουν σε ιδέες, ιδανικά, στα δικαιώματα που έχουν, στην ισότητα, τις διακρίσεις και στα μη παράλογα τούτου του κόσμου.

Η Μαλάλα Γιουσαφζάι γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1997 στη μικρή πόλη  Μινγκόρα Πακιστάν, στην κοιλάδα Σουάτ. Ζούσε με την οικογένεια της και πήγαινε από μικρή στο σχολειό που διεύθυνε ο πατέρας της. Οι Ταλιμπάν, που είχαν πάρει την εξουσία στην κοιλάδας Σουάτ εμπόδιζαν τα κορίτσια να πηγαίνουν στο σχολείο, κάτι που η μικρή Μαλάλα δεν μπορούσε να καταλάβει. Στα 11 της χρόνια, η μικρή Μαλάλα μίλησε για πρώτη φορά δημόσια για τη σημασία που είχε η εκπαίδευση στα κορίτσια. Παρά τη συνεχιζόμενη επιθετικότητα των Ταλιμπάν η ίδια συνέχισε να λέει ανοιχτά τη γνώμη της. Το απόγευμα της 9ης Οκτωβρίου 2012, κι ενώ επέστρεφε από το σχολείο στο σπίτι της με το σχολικό λεωφορείο, ένας στρατιώτης των Ταλιμπάν την πυροβόλησε. Η σφαίρα διαπέρασε το κεφάλι και το λαιμό της, μέχρι τον ώμο της. Νοσηλεύτηκε σε πολλά νοσοκομεία μέχρι που έφτασε τελικά στο Queen Elizabeth στο Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας όπου και ζει ακόμα σήμερα, μαζί με την οικογένειά της.

Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία για τη γενναιότητά όπως το Διεθνές Παιδικό βραβείο για τη Ειρήνη (δεύτερη θέση). Το πακιστανό Εθνικό Νεανικό Βραβείο για την Ειρήνη, το Διεθνές Αναμνηστικό Βραβείο Μητέρα Τερέζα, το Βραβείο Ρώμης για την Ειρήνη και το 2014 με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης για τον αγώνα της για τα δικαιώματα των παιδιών στην εκπαίδευση. Συνεχίζει να μάχεται και να αναρρώνει…

Κι όπως είπε η ίδια στην απονομή του Βραβείου Νόμπελ: « Ένα παιδί, ένας δάσκαλος, ένα βιβλίο και ένα μολύβι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο»

Μην το ξεχνάτε αυτό ποτέ…

Για παιδιά από 9 χρονών…

2. Το μήνυμα του φτερωτού Ερμή. Ένα χαρμόσυνο μήνυμα για τα δικαιώματα των παιδιών, Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου,εικ: Γιώργος Ναζλής, εκδ. Πατάκη

3.Ο νέος κόσμος του Ρίκι, Alex Cabrera, Εικ: Rosa M. Curto, εκδ. Μεταίχμιο

4. Παιδικά όνειρα, Μαρίνας Μιχαηλίδου-Καδή, εικ: Ντανιέλα Σταματιάδη, εκδ. Πατάκη

Ήταν λοιπόν μια φορά κι ένα καιρό ένα κορίτσι που ονειρευόταν να ακουμπήσει τα  αστέρια κι ένα αγόρι που ήθελε να πετάει ψηλά σαν πουλί. Ένα άλλο κορίτσι που έκτιζε πύργους στην άμμο κι ένα αγόρι που έσκαβε βαθιά στη γη να βρει το θησαυρό που ονειρευόταν.

Και τα όνειρα γεννιόντουσαν κι οι άνθρωποι, οι «μεγάλοι» αποκάρδιωναν τους μικρούς , όμως τα παιδιά δεν τους έδιναν σημασία. Και μεγάλωσαν κάποια στιγμή και τα όνειρα τους γίνανε αστέρια, θησαυροί, πουλιά, πανύψηλα κτίρια, χαμόγελα κι ελπίδα για τον κόσμο…

Και ποιος δεν έχει ονειρευτεί να γίνει μεγάλος, σπουδαίος και ξεχωριστός όταν ήταν παιδί. Κι είναι τα όνειρα πολλές φορές παράτολμα κι άλλες φορές ακουμπούν την αλήθεια γιατί εμείς  το θέλουμε πολύ. Και αντιστεκόμαστε στα εκατοντάδες  ΜΗ και στις προτροπές και συμβουλές των άλλων. Γιατί κανείς  δεν είναι  ευτυχισμένος αν δεν κάνει αυτό που ο ίδιος έχει ποθήσει πολλές φορές από τα μικράτα του. Το όνειρο δεν έχει σύνορα, η καρδιά φτερουγίζει πάντα ψηλά  στα αστέρια και αν χαμηλώσει τότε η επιθυμία χάνεται, η μαγεία σταματά και η ζωή γίνεται κοινή, συνηθισμένη και χωρίς σκοπό. Ποίημα το βιβλίο της Μαρίνας Μιχαηλίδου – Καδή. Ποίημα και οι εικόνες βγαλμένες από σεντούκια αλλοτινών καιρών της Ντανιέλλας Σταματιάδη . Μόνο με τα όνειρα ζεις αληθινά και ταξιδεύεις. Μόνο με το όνειρο  καταφέρνεις το ακατόρθωτο και γι αυτό δεν πρέπει να το εγκαταλείπεις ποτέ.

Ένα βιβλίο αυτοεκτίμησης, εμπιστοσύνης στο εαυτό μας, στις ιδέες , τα όνειρα και τα πιστεύω μας. Ένα βιβλίο που καταργεί τα πρέπει των μεγάλων που κάνει το όνειρο και τη φαντασία ,πραγματικότητα. Θέλει δύναμη και πίστη να καταφέρεις να μην λυγίσεις από τον αρχικό σου στόχο, να μην επηρεαστείς  από τις «πολύτιμες συμβουλές» των μεγάλων, να μην παρεκκλίνεις ούτε για μια στιγμή από την δική σου επιθυμία και σκοπό. Ένα βιβλίο που δεν είναι  μόνο για παιδιά, είναι  περισσότερο για εκείνους τους μεγάλους που πέρασαν τα χρόνια και ξέχασαν το στόχο, το δρόμο και τα δικά τους όνειρα. Για να μην σταματούν την ορμή και τη φαντασία των δικών τους παιδιών, για να τα κάνουν καλύτερα σε έναν κόσμο που είναι γεμάτος υποχρεώσεις, απαγορεύσεις , δισταγμούς και χαμένες ελπίδες.

Αν σκοτώσεις το  όνειρο η πραγματικότητα θα χαθεί, η χαρά , η  απόλαυση και όλα τα μεγάλα που θέλουν θαρραλέους στη ζωή κι όχι τσαλαπατημένες ελπίδες και ψυχές.

Για παιδιά από 3 μέχρι 103 χρόνων!

5.Έχω ένα μήνυμα για όλα τα παιδιά της γης, Κατερίνας Τζαβάρα, εικ Δημήτρης Ρίζος,εκδ. Διάπλους

6.Ενας καλύτερος κόσμος: τα δικαιώματα του παιδιού , Ρόμπερτ Κορμιέρ – Isabel Otter, εκδ. Παπαδόπουλος

7. Μαλάλα ένα γενναίο κορίτσι, Ικμπάλ  ένα γενναίο αγόρι: εικ Jeanette Winter
Εκδ: Παπαδόπουλος.

8.Εχω πάντα δικαίωμα, Συλλογικό έργο, εκδ: Έναστρον

9. Το γιατί των παιδιών φέρνει την ελπίδα, Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Εικ :Έφη Λαδά, εκδ. Πατάκη

10. Το γελαστό μπαλόνι, Γιώργος Κατσέλης, εικ :Μάρω Αλεξάνδρου, εκδ. Ψυχογιός

11.Μπανταουί, ένα παιδί από την έρημο, Μοχέντ Αλτράντ, εκδ.Καλέντης.

12.Το μαγικό μολύβι της Μαλάλα, της Μαλάλα Γιουσαφζάι, εικ :Kerascoet, εκδ. Πατάκη

13.Η κούκλα που ταξίδευε στον κόσμο, Αλεξάνδρα Μητσιάλη, εικ: Κατερίνα Χαδουλού, εκδ.Παπαδόπουλος

14. Το παλιόπαιδο, Αγγελική Δαρλάση, εικ: Ίρις Σαμαρτζή, εκδ. Πατάκη

Ήταν κάποτε ένα παιδί που μεγάλωσε με ελάχιστα χάδια και φιλιά, με λίγο φαί και κάποια τραγούδια. Φορώντας ένα γκρίζο τεράστιο και δανεικό παλτό που η μάννα του του είχε πει πως σαν έφτανε να τον χωράει  κανονικά, ίσως να γινόταν κάποιος και ίσως και να αντάμωνε την ευτυχία. Εκείνο το παιδί κοίταζε πάντα τα άστρα και τον ουρανό και περίμενε… Κι η ευτυχία αργούσε και εκείνο επειδή όταν πεινούσε ,δεν είχε που να κοιμηθεί ή έπαιζε με τα παρατημένα παιχνίδια άλλων παιδιών, του κόλλησαν   το όνομα «Παλιόπαιδο».Το αποδέχτηκε σχεδόν ξεχνώντας  το πραγματικό του όνομα. Κάποτε μπήκε σε μια συμμορία εκείνη του Ραούλ ή « Τίγρη» κι ένοιωσε κι εκείνο πως επιτέλους ανήκε κάπου. Κι όταν άλλαξε το γκρίζο του παλτό με ένα μπλε μπουφάν ή μάννα δάγκωσε τα χείλη και τα αστέρια παρέμειναν βουβά κι εκείνο το παιδί πείσμωσε και θύμωσε ακόμα πιο πολύ.  Όμως σαν φτάσει μια στιγμή που νομίζεις πως έχει φτάσει πολύ χαμηλά κάτι συμβαίνει κι όλα μπορούν να ανατραπούν. Τα αστέρια μέσα από της χαράς τα δάκρυα θα αρχίσουν να χορεύουν από μια νέα συνάντηση στο δρόμου του που θα του ξαναφέρει το πραγματικό του όνομα και μια ολοκαίνουργια ζωή. Κι όλα αυτά με τη δύναμη της μουσικής, ενός  βιολιού κι ενός  ανθρώπου που μπόρεσε να καταλάβει τι έκρυβαν τα μεγάλα λαμπερά μάτια , σαν κάρβουνα, του Φέλιξ. Και το γκρίζο παλτό πια θα είναι χαρούμενο και τα αστέρια ακόμα πιο λαμπερά στον ουρανό …κι η ζωή θα γίνει όμορφη ξανά.

Μια μοναδική ιστορία για την φτώχεια, την μοναξιά, την λύπη, το θυμό και την απογοήτευση. Την ίδια στιγμή μια ιστορία για την δύναμη του εαυτού μας, για την μουσική, την τέχνη και τον πολιτισμό και την ανθρωπιά.  Για την τύχη που μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός ανθρώπου μα και για γεγονότα που συμβαίνουν στ΄ αλήθεια και είναι κάποιες φορές ακόμα και δίπλα μας. Μια υπέροχη γραφή από την Αγγελική Δαρλάση , ποιητική, μοναδική, και καθηλωτική. Ένα βιβλίο με την υπογραφή και της Ίρις Σαμαρτζή που με τις εικόνες της δείχνει όλη την απλότητα, το βάθος, την πίκρα μα και την χαρά αυτής της τόσο προσεγμένης ιστορίας της Αγγελικής.

Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου υπάρχει μια σημείωση για να γνωρίσουμε το El Sistema Που νομίζω πως αξίζει τον κόπο να παραθέσουμε για να γνωρίσει ο κόσμος τούτο το όραμα που έγινε πράξη και η μουσική έσωσε ζωές !

«Λίγα λόγια για το El Sistema (Το Σύστηµα): Χρόνια πριν, στο Καράκας, ένας µουσικός και οικονοµολόγος, ο Χοσέ Αντόνιο Αµπρέου, ονειρεύτηκε πως η µουσική θα µπορούσε να αλλάξει τη ζωή φτωχών και περιθωριοποιηµένων παιδιών. Αποφάσισε να ζήσει το όνειρό του: το 1975, µαζί µε εθελοντές δασκάλους και µια πρώτη οµάδα 11 παιδιών, φτιάχτηκε η πρώτη ορχήστρα. Το σχέδιό του, που υιοθετήθηκε αµέσως και υποστηρίζεται έκτοτε από τις κυβερνήσεις της Βενεζουέλας, γνωστό ως Εl Sistema, δεν είναι µόνο ένας διαφορετικός τρόπος εκµάθησης µουσικής, αλλά ένα ισχυρό όπλο ενάντια στην παιδική και νεανική εγκληµατικότητα, ενάντια στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισµό. Ο σπόρος έχει σήµερα ως «καρπούς» πάνω από 150 παιδικές και νεανικές ορχήστρες – 90 από αυτές συµφωνικές. Πάνω από 500.000 παιδιά σ’ ολόκληρη τη Βενεζουέλα είναι µέλη κάποιας ορχήστρας. Όπως επίσης «καρπός» του El Sistema είναι και η Simon Bolivar Orchestra, η παγκοσµίου φήµης συµφωνική ορχήστρα της Βενεζουέλας. Οι αρχές του El Sistema εφαρμόζονται τώρα πια σε πάνω από 50 χώρες ανά τον κόσµο. Το El Sistema είναι ένα όραµα που έγινε πράξη, βίωµα, ζωή, αποδεικνύοντας πως η µουσική… σώζει.»

Για παιδιά από 9 έως 12 ετών

15. Το δικό μας σπίτι, Βαγγέλης Ηλιόπουλος, εικ :Μαρίνα Στελλάτου, εκδ. Παιδική Νομική Βιβλιοθήκη

16. Μόνο αν θέλω, Γιώτα Αλεξάνδρου, εικ :Σάντρα Ελευθερίου, εκδ. Μίνωας

Αχ αυτές οι αγκαλιές και τα φιλιά κι όλα τα χάδια σαν προέρχονται από αγαπημένα πρόσωπα πόσο πολύ ψηλώνουν τις ψυχές και τα χαμόγελα στα πρόσωπα μικρών και  μεγάλων. Κι η Έλλη ένοιωθε ευτυχισμένη σαν την αγκάλιαζε η δασκάλα της. Κι η μαμά ακόμα κι ο μπαμπάς κι ας ένοιωθε  πως τραμπαλίζεται. Όμως δεν αντέχει καθόλου τα φιλιά και τα τσιμπήματα και τις αγκαλιές από τις θειες κι όλους όσους πιστεύουν  πως μπορούν να την αγγίζουν όποτε εκείνοι  θέλουν. Έτσι λοιπόν μια μέρα που ήταν για την Έλλη  σημαδιακή και πολύ σημαντική, μια επίσκεψη έφταιγε, κι  άλλαξαν όλα. Έφταιγε κι  εκείνο το άγαλμα, η Κόρη, στο Μουσείο, που απαγορευόταν να την ακουμπήσει κάνεις. Έτσι κι εκείνη σαν επέστρεψε σπίτι κι άρχισαν οι οικογενειακές συγκεντρώσεις  το δήλωσε γραπτά και προφορικά, πως,ΜΟΝΟ ΑΝ ΘΕΛΩ θα συμβαίνει αυτό. Ήταν τότε που  και γινήκανε τα πράγματα στην ευρύτερη οικογένεια άνω κάτω….

Πόση αλήθεια κρύβεται σε τούτο το κείμενο; Πόση αγανάκτηση που δύσκολα προφέρεται και πόση ανακούφιση τελικά όταν επιτέλους τολμάς… Η Έλλη αντιπροσωπεύει όλα εκείνα τα παιδιά που δυσανασχετούν με τους μεγάλους που συνήθως θέλουν να κάνουν πράγματα πάνω τους κι εκείνα …δεν θέλουν. Γιατί όλοι πρέπει να  φιλήσουν, να  αγκαλιάσουν,  να πειράξουν ένα μικρό παιδί. Ε, λοιπόν να ένα δικαίωμα που περιγράφει τόσο καταπληκτικά η Γιώτα Αλεξάνδρου. Στοπ, στις αγκαλιές και στα φλιά από όλους. Το παιδί έχει δικαίωμα στην άρνηση, στην επιλογή και στο σεβασμό από τους άλλους ακόμα και αν είναι συγγενικά πρόσωπα. Όλοι το έχουμε ζήσει σαν παιδιά και ίσως το έχουμε κάνει στα μικρά παιδιά. Κι εκείνα  πολλές φορές δεν τολμούν να πουν αυτό που αισθάνονται.

Έξυπνη, καλογραμμένη, καταπληκτική ιδέα της Γιώτας . Μέσα από μικρές φράσεις γνωστών παραμυθιών, μέσα από μοναδικές παρομοιώσεις και μέσα από τα αγάλματα και τις συμπεριφορές που επιτάσσουν οι κανόνες και η κοινωνία βγαίνει η λύση , η μεγάλη αλήθεια του μικρού παιδιού. Ναι, στις αγκαλιές, ναι, και στα φιλιά, αλλά όχι αν δεν θέλει κάποιος. Και φυσικά πρέπει να το πει και να  το απαιτήσεις, να το φωνάξει με το δικό του τρόπο, μήπως και κάποια στιγμή κι αυτοί οι μεγάλοι σοβαρευτούν.

Ένα βιβλίο που θα ανακουφίσει εκατοντάδες παιδιά. Που θα δώσει λύση σε ένα μαρτύριο συχνά καθημερινό. Ένα  βιβλίο για την οικογένεια όλη. Για τις συμπεριφορές, για τα δικαιώματα πάνω στο σώμα μας και τα θέλω ή δεν θέλω!

Καταπληκτική  και η Σάντρα Ελευθερίου με τις απίστευτες εικόνες της. Ζωντάνια, έντονα χρώματα και εκφραστικότητα που μαγνητίζει μικρούς και μεγάλους

Για παιδιά από 5 χρονών…

17. Η Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Ruth Rocha,εικ: Otavio Roth,εκδ: Μεταίχμιο

18. Και βγάζω το καπέλο μου, Μάκης Τσίτας, εικ :Ντανιέλα Σταματιάδη, εκδ. Κόκκινη Κλωστή Δεμένη

19. Το αγόρι που δάμασε τον άνεμο, KamKwamba William – Mealer Bryan,εικ: Hymas Anna, εκδ.Παπαδόπουλος

Όλα τα συναισθήματα του κόσμου είναι τυπωμένα σε τούτα δω τα παραμύθια....

Τα Παραμύθια του Σαββάτου ….γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Όλα τα συναισθήματα του κόσμου είναι τυπωμένα σε τούτα δω τα παραμύθια. Όλες οι αγωνίες, οι χαρές, οι λύπες, τα όνειρα κι όλη εκείνη η αγάπη που δεν γνωρίζει όρια, σύνορα και στεγανά. Λέξεις δυνατές, νοήματα βαθιά και εικόνες που δεν ξεχνιούνται. Ιδέες μοναδικές και παραδείγματα ζωής αξεπέραστα.

Όσο υπάρχουν τόσο καλά βιβλία και συγγραφείς  τόσο τα παραμύθια θα θεριεύουν  και οι αλήθειες τους θα κυκλώνουν …το σύμπαν!

Δεν θα σε πειράξει κανείς, Βασίλης Κουτσιαρής, εικ :Κατερίνα Βερούτσου, εκδ. Ελληνοεκδοτική

Ο Ματίας, είναι ένας γάτος που πηγαίνει στην τρίτη τάξη. Ένα πρωινό αποφασίζει να ξυρίσει το κεφάλι του και να γίνει καραφλός. Η καζούρα που δέχεται από τα άλλα γατιά  στο σχολείο είναι αφόρητη. Ακόμα και τα σκυλιά από το διπλανό σχολείο τον κορόιδεψαν σαν πέρασε από μπροστά τους. Το ίδιο βράδυ ολοκλήρωσε το έργο του αφαιρώντας ακόμα και τις τρίχες από τα μουστάκια του. Και έτσι άλλαξε η ζωή του Ματία αφού πια δεν μπορούσε να μυρίσει σωστά. Κρύφτηκε με κάποιο τρόπο κι από τη γιαγιά του και κίνησε ξανά για το σχολείο την επόμενη μέρα…Τούτη τη φορά είχε μεγαλύτερο πρόβλημα, όχι μόνο πειράγματος  αλλά και αντίληψης του χώρου. Και τότε αρχίσανε τα κλάματα, ίσαμε που εμφανίστηκε η κυρία του…Της εξήγησε πως προετοίμαζε το «δρόμο» για τον μικρό του αδελφό. Την επόμενη μέρα γύρισε  στο σπίτι τους από το νοσοκομείο και χέρι χέρι πήγαν πια  στο σχολείο, χωρίς να τους πειράξει κανείς…

Συγκλονιστική ιστορία. Απίστευτη προσέγγιση σε ένα θέμα τόσο δύσκολο, τόσο ανθρώπινο και τόσο δίπλα μας, δυστυχώς. Ο Βασίλης Κουτσιαρής  απέδειξε για μια ακόμα φορά εκτός την μοναδική του ικανότητα στο γράψιμο, την ευαισθησία του  σε θέματα που δεν ακουμπάνε πολλοί, θεωρώντας τα ταμπού, ειδικά για παιδιά. Η αρρώστια είναι μέσα στη ζωή μας, ο τρόπος όμως που την δεχόμαστε, την ξεπερνάμε ή δείχνουμε την αλληλεγγύη μας στον άλλο, σπάνια γράφεται. Μια ιστορία συγκινητική, ανθρώπινη κι ας είναι γατίσια. Ως που μπορεί να φτάσει η ανιδιοτελής αγάπη φαίνεται πεντακάθαρα σε τούτο το βιβλίο. Γεμάτο συναισθήματα, δύναμη ψυχής και απίστευτου θάρρους. Ο μεγάλος αδελφός δείχνει πραγματικά το «ύψος» του κάνοντας την πιο σπουδαία πράξη, προετοιμάζοντας όλο το σχολείο να δεχτεί την  «εικόνα » του μικρότερου που μετά από μια σοβαρή ασθένεια θα είναι …διαφορετική. Πείσμα, τόλμη, αυτοθυσία και αμέτρητη αγάπη. Βοήθεια που δεν γνωρίζει όρια και φραγμούς. Μοναδικό και το παράδειγμα και δασκάλων που είναι κοντά σε παιδιά και όχι αδιάφοροι  στον πόνο, το πρόβλημα, τη διαφορετικότητα. Σωστή κατεύθυνση και διαχείριση κρίσεων, όπως θα λέγαμε.

Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβαστεί από κάθε παιδί, είτε το αφορά το θέμα είτε όχι. Κανένας δεν γνωρίζει τι μπορεί να συμβεί στη ζωή του, στη ζωή των δικών του, την επόμενη στιγμή. Να συνειδητοποιήσουμε τις αξίες που ποτέ δεν πρέπει να χάνουμε και τις συμπεριφορές που πραγματικά ενώνουν, απαλύνουν τη μοναξιά, την στεναχώρια και αποτελούν δείγματα ανωτερότητας και ανθρωπιάς. Ένα βιβλίο που εκτός από την υπογραφή του Βασίλη συμπληρώνει  το εικαστικό κομμάτι επίσης μοναδικά η Κατερίνα Βερούτσου. Μια γάτα εκφραστικότατη, λυπημένη, ανώτερη και με το πολυαγαπημένο γαλάζιο χρώμα τον ματιών της που δεν ξεχνιέται ποτέ!

Κανείς δεν θα σε  πειράξει θα μπορούσε να είναι ένα σύνθημα για όλους εκείνους που η άγνοια και η ελλιπής παιδεία δημιουργεί ανάρμοστες συμπεριφορές σε συνάνθρωπους – συμμαθητές, ζώα  και που δυστυχώς το φαινόμενο αυτό το συναντούμε όλοι μας συχνά. Η μαγκιά δεν είναι στο λόγο, και στο φαίνεσαι αλλά στην γενναιοδωρία της ψυχής μας.

Βασίλη μου, ευχαριστούμε ιδιαίτερα για τούτη την ιστορία, όλοι εμείς οι εκπαιδευτικοί και γονείς. Κανείς δεν προσέγγισε τόσο ιδιαίτερα και μοναδικά ένα τόσο δύσκολο θέμα!

 Για παιδιά από 6 χρονών και μεγάλους!

Για όσους πιστεύουν πως όλα τα πράγματα πρέπει να λέγονται αρκεί να βρει κανείς τη σωστή ιστορία…

Ο Τρεχαλητής και η Τίποτα, Κατερίνα Παπαγαρυφάλλου, εικ: Θέντα Μιμηλάκη, εκδ. Μεταίχμιο.

“Ένα ζευγάρι ρόδες πιο μεγάλες από του ποδηλάτου, πιο μικρές από τη ρόδα του λούνα παρκ”* .Είναι οι Ρόδες του Τρεχαλητή που το όνομα τούτο υπάρχει μόνο στα όνειρα του μικρού αγοριού. Τα όνειρα που σε φτάνουν ίσαμε εκεί που δεν μπορεί η ζωή, η αλήθεια , οι συγκυρίες. Τα όνειρα που είναι πολύχρωμα, πολύβουα και …λαχανιαστά. Στο σχολείο τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στα μαθήματα ο Τρεχαλητής « τρέχει» πρώτος  από όλους. Στο διάλλειμα όμως μένει στην τάξη και τους κοιτά όλους από το παράθυρο. Είναι μόνος και τελευταίος…πάντα! Ένα μικρό κορίτσι πάλι, που ενώ θα μπορούσε να έχει τα πάντα δεν έχει Τίποτα κι έτσι τη φωνάζουν όλοι. Φόβος, έλλειψη αυτοπεποίθησης , μοναξιά, φτώχεια. Ζωγραφίζει όμως  την ομορφιά στα  τετράδια της εκεί που το χρώμα της δίνει δύναμη και όνειρα ατέλειωτα. Κι έρχεται μια στιγμή που τα δυο παιδιά συναντιούνται, τολμούν  και προχωρούν μαζί στη ζωή, στα χαμόγελα, στο αύριο… Ο καθένας δίνει αυτό που έχει στον άλλο, αυτό που αγαπά και μπορεί. Κι ο άλλος το δέχεται και προχωρά ακόμα πιο πέρα… Αρχίζει τότε ο ήλιος να λάμπει πιο δυνατά, η ζωή να κυλάει σαν δροσερό νερό και η καθημερινότητα να έχει αξία περισσή. Οι « ρόδες» συνάντησαν τα « αδύναμα» πόδια και γίνανε ένα… Τα χαμογέλα όλων ακουμπήσανε τα όνειρά τους…

Συγκίνηση, πάλι, αξίες μοναδικές που γίνονται βιβλίο. Ιστορία γραμμένη από την Κατερίνα Παπαγαρυφάλλου για όλα εκείνα τα αδύναμα παιδιά που θέλουν, προσπαθούν αλλά χρειάζονται μια μικρή βοήθεια για να ανοίξουν πιο πολύ τα φτερά τους. Θέμα του βιβλίου η αναπηρία και η έλλειψη αυτοπεποίθησης.  Τα συναισθήματα παιδιών που δοκιμάζονται και ανθούν μόνο στα όνειρα. Οι σχέσεις ανθρώπων που μεγαλουργούν. Οι δυσκολίες της καθημερινότητας και της προσαρμογής στην κοινωνία των αρτιμελών και συχνά αδιάφορων ανθρώπων. Η δύναμη ψυχής και το δικαίωμα στο  όνειρο και την ίδια τη ζωή. Από την άλλη η χαμηλή αυτοπεποίθηση, η αδυναμία διεκδίκησης των αυτονόητων βάζουν ταμπέλες  σε πολλά παιδιά που κανείς δεν τα προσέχει, κανένας δεν ασχολείται μαζί τους σε τέτοιο βαθμό που να χάνουν τελείως την ταυτότητά τους.

Λέξεις δυνατές, Τρεχαλητής και Τίποτα. Λέξεις που ταράσουν τα ήσυχα νερά των …υγειών ανθρώπων. Λέξεις που αντιπροσωπεύουν άτομα με ιδιαιτερότητες αλλά που καταφέρνουν να νικήσουν αδυναμίες, προβλήματα και να γευτούν τη ζωή με ένα τρόπο ζηλευτό. Ύμνος στη φιλία, την αγάπη και τα όνειρα το βιβλίο.  Όλα μπορούν να συμβούν σαν συναντηθούν δυο άνθρωποι με κοινές ιδές, πιστεύω, βιώματα και όνειρά.

Διαχείριση δυσκολιών, επιθυμίες που εκπληρώνονται, περιθώρια που καταργούνται και γίνονται κέντρα ζωής και δύναμης. Καθημερινότητα που δυσκολεύεται ακόμα περισσότερο σαν συνοδεύεται από κοροϊδία, αμηχανία, φόβο και έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό μας.  Η προσέγγιση της Κατερίνα σε τόσο ιδιαίτερα και συχνά « διπλανά » μας προβλήματα, εξαιρετική.

Δυο λέξεις που δύσκολα ξεχνάς και που κρύβουν μέσα τους όλο το νόημα της ζωής… Τα δυο Τ που ενώνονται και θα  γίνουν το Π του Ποτέ ξανά μοναξιά. Πότε ξανά κοροϊδία. Ποτέ ξανά περιθωριοποίηση. Ποτέ ξανά στεναχώρια.

Η εικονογράφηση του βιβλίου είναι από την Θέντα Μιμηλάκη. Ζωντανά χρώματα, σχήματα και δυνατές εικόνες που αποτυπώνονται σε ένα εξαιρετικό βιβλίο και …μνήμη!

Να το ψάξετε όσοι πιστεύετε στα όνειρα, στους ανθρώπους, στη δύναμη τους, στο μαζί, το πάντα και το αύριο. Στα παράξενα της ζωής , τα ασύλληπτα που η φτώχεια θεωρείται ελάττωμα, η μοναξιά δημιουργεί περιθώρια και η αγάπη ενώνει  και λάμπει σαν ήλιος!

Για παιδιά από 4 χρονών και μεγάλους που αγαπούν τις έξυπνες και σπουδαίες ιστορίες!

Μου ήρθε μια ιδέα! Χρυσάνθη Τσιαμπαλή, εικ : Στάθης Πετρόπουλος, εκδ. Ψυχογιός

Στον κόσμο των Ιδεών, παλαιών, νέων, έξυπνων, λογικών, τρελών, αθώων και πονηρών,  ζει και μια λαμπερή Ιδέα που το όνομά της είναι Φαεινή! Μια μέρα η διάθεσή της άρχισε να αλλάζει. Βαριόταν πολύ και μια παλιά ιδέα που είδε τα σημάδια της πλήξης την συμβούλεψε να ταξιδέψει στον κόσμο των Ανθρώπων. Εκεί όλο και κάποιος θα βρισκόταν που θα την μεταμόρφωνε σε …Πράξη. Της άρεσε πολύ η νέα πρόκληση κι ένα πρωινό αποχαιρέτησε τις άλλες Ιδέες και άρχισε  ένα κατηφορίζει στα …Ανθρώπινα. Πρώτα πρώτα μπήκε στο μυαλό ενός καλοντυμένου κυρίου που όμως αποδείχτηκε πως δεν την καταλάβαινε , ούτε την πρόσεχε. Η δουλειά του ήταν Υπουργός κι αν κι ενθουσιάστηκε στην αρχή αμέσως μετά από λίγο την πέταξε σε μια γωνιά…Υστέρα πήγε και μπήκε στο μυαλό του Κυρ Θωμά του Φούρναρη αλλά και  πάλι αστόχησε. Επόμενος  προορισμός ήταν  το κεφάλι του Ερρίκου Φον Μεγάλων Καταστροφών που αν και σκοτεινό το μυαλό του βρήκε ένα μέρος να φωλιάσει. Ήταν όμως τόσο τρομακτικό αυτό το μυαλό που έκανε τα πάντα να φύγει, να γλυτώσει, να νοιώσει ελεύθερη,. Και τα κατάφερε και ας βρέθηκε στον αέρα έστω και για λίγο. Η είσοδός της στο αυτί ενός ποντικού  θα της φανεί στενάχωρη και πάλι θα ξεφύγει. Στο μυαλό της Ερμιόνης Εμπνευσμένης θα βρεθεί αλλά θα τρομάξει από τον συνωστισμό ίσαμε που θα κατασταλάξει  στο πιο αθώο και δημιουργικό μυαλό του κόσμου. Θα γίνει η πιο λαμπρή φαεινή ιδέα στο μυαλό ενός κοριτσιού της μικρής Ελισάβετ και μάλλον θα παραμείνει εκεί για πάντα…

Καταπληκτικό βιβλίο, καταπληκτική Ιδέα. Μια ιστορία  λοιπόν που γεμίζει τον κόσμο με Ιδέες της Χρυσάνθης Τσιαμπαλή. Πρωτότυπο, άκρως ενδιαφέρον, εκπληκτική γραφή και Ιδέα και φυσικά με πλοκή που σε καθηλώνει. Απνευστί θα διαβαστεί από μικρούς και μεγάλους. Θα δημιουργήσει χίλιες δυο άλλες ιδέες σε πολλούς και θα ανακαλύψουμε στην πορεία του μια μικρή κοινωνία με τα καλά, τα άσχημα, τα περίεργα , τα όμορφα και τα παράξενα. Η σύλληψη αυτής της ιδέας – συγγραφής πραγματικά είναι φαεινέσταστη.  

Καλογραμμένη, με καταπληκτική φαντασία , δομή και ιστορία που τα λέει όλα. Περιεχόμενο κοινωνικό, οικολογικό και άκρως ενδιαφέρον.

Νομίζω πως όλα τα παιδιά θα ενθουσιαστούν με τούτη την ιδέα και ποιος ξέρει ίσως κι αυτά να τα εμπνεύσει και να   βρουν μίαν άλλη ακόμα πιο λαμπρή.

Την εικονογράφηση του βιβλίου έχει κάνει ο Στάθης Πετρόπουλος και η μικρή ιδέα πραγματικά είναι υπέροχη!

Για παιδιά από 7 χρονών…

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός
Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 10 Νοεμβρίου 2018:https://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-10-11-2018

Πρεμιέρα στα Παραμύθια του Κόσμου και της Κυριακής στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης!

Χίλια καλώς ορίσατε.... 

Ένα ξωτικό του δάσους  ξεκίνησε για φέτος τη σεζόν στα Παραμύθια της Κυριακής, στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης.  Ένα μολύβι παράξενο, χρωματιστό και πελώριο έφερε δώρο στην Ελένη Μπετεινάκη για να γράφει τις ιστορίες του  κόσμου, να μην ξεχνιούνται. Κι ύστερα μπήκαν όλοι μαζί, παιδιά, ήρωες και ξωτικό στο μαγεμένο δάσος της Φαντασίας να ανακαλύψουν τα χρώματα του φθινοπώρου και …τη Χρωματούσα. 

Η Χρωματούσα είναι η  πιο Χρωματιστή μάγισσα των Παραμυθιών !  Μαζί  με την γάτα της την Καμέλια προσπάθησαν να φτιάξουν χρώματα όπως το κίτρινο, το καφέ, το πορτοκαλί, το πράσινο, το χρυσό και το κόκκινο. Τα δέντρα όλα είχαν ρίξει τα φύλλα τους κι έπρεπε κάποιος να «ζωγραφίσει …το φθινόπωρο!  

Κι έτσι κύλισε τούτο το παραμύθι... Ακούσαμε και μάθαμε τα κατορθώματα του πιο  φοβερού Μάγου, του Αταίριαστου που κατέστρεφε ότι έφτιαχνε μέρα και νύχτα η Χρωματούσα….

Καταλάβαμε τι σημαίνει μοναξιά, κοροϊδία και πόσο σπουδαίο είναι να λες συγνώμη, ευχαριστώ και να έχεις φίλους….

Κι αφού τέλειωσε το μαγικό παραμύθι των Χρωμάτων, ένα δέντρο έφτιαξε ο καθένας φθινοπωρινό με πινέλα και μπογιές πάνω σε χαρτί του μέτρου.  Φεύγοντας  κάθε παιδί πήρε κι  ένα φύλλο από το μαγεμένο δάσος,  συντροφιά για να θυμάται μια πολύ χαρούμενη και ζωντανή μέρα...

Γέμισε όλος ο όροφος με χαρούμενες φωνές , χρώματα και μαγεία την Κυριακή στις 4 Νοεμβρίου στις 11.00 το πρωί στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης. 

«-Ένα τεράστιο ευχαριστώ και μια ακόμα πιο μεγάλη αγκαλιά σε όλους όσους ήρθατε Κυριακάτικα στο Μουσείο για να ακούσετε παραμύθια. Πραγματικά γέμισε και η δική μου ψυχή . Ίσαμε την επόμενη Κυριακή στις 2 του Δεκέμβρη και κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα , που η κόκκινη κλωστή των παραμυθιών θα μας ταξιδεύει σε γνωστές και άγνωστες ιστορίες…» 

*Οι κούκλες των Παραμυθιών είναι από το Κουμπί και το Βελόνι ( Εύη Αλμπαντάκη)

Ελένη Μπετεινάκη

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr:https://www.cretalive.gr/culture/premiera-sta-paramythia-toy-kosmoy-kai-ths-kyriakhs-sto-moyseio-fysikhs-istorias-krhths

και στην εφημεριδα ΠΑΤΡΙΣ: https://www.patris.gr/2018/11/05/premiera-sta-paramythia-tis-kyriakis/