Εξετάσεις για την Αϊ-Βασιλική Ακαδημία*…στα Παραμύθια του Σαββάτου!

Της Ελένης Μπετεινάκη

Τι χρειάζεται αλήθεια για να γίνεις σωστός Άγιος Βασίλης;

Υπάρχει σχολή; Πανεπιστήμιο; Κι αν ναι, πώς γίνεσαι…φοιτητής;

Περνάς από εξετάσεις; Τι προσόντα κρίνονται άκρως απαραίτητα;

Σαν αρχή σίγουρα θα πρέπει να έχεις θάρρος για να κτυπήσεις την πόρτα του μεγάλου «Σχολείου» και να βρεθείς μπροστά στον πρώτο ξωτικό – βοηθό του Αϊ Βασίλη.

Υπάρχει ανακοίνωση της σχολής για το Dress code της πρώτης μέρας … Μόνο που ο δικός μας ήρωας – υποψήφιος φοιτητής έχει μαζί του μόνο το χαμόγελο και την τσάντα του.

Τα μικρά ξωτικά αναλαμβάνουν δράση να δουν τις γνώσεις του υποψήφιου.,

 Αν γνωρίζει από χάρτες, πορείες, χρόνο…

Ποια ζώα θεωρεί κατάλληλα για το έλκηθρο!

Τι δώρο άραγε ταιριάζει σε κάθε παιδί; Μια απλή άσκηση παρατηρητικότητας δείχνει την «μέτρηση» καταλληλότητας.

Σε πόση ώρα δένεται ένας φιόγκος;

Και …και…και!

Γράμματα, σάκοι, καμινάδες, κουδουνάκια, παρκαρίσματα και προσωπική εξέταση  συναισθηματικής φύσεως  κρίνουν αυτήν την τόσο σπουδαία εξεταστική διαδικασία.

Θα τα καταφέρει ο συγκεκριμένος υποψήφιος να μπει στην μοναδική αυτή σχολή;

Θα το διαβάσετε, πάντα με παρέα ένα παιδί και θα τα μάθετε όλα!

Ο Αντώνης Παπαθεοδούλου με το αστείρευτο χιούμορ και την φαντασία του, πλάθει μία ιστορία πρωτότυπη, διασκεδαστική, πανέξυπνη και ιδιαίτερη που θα  λατρεύψουν όλα τα παιδιά όταν την διαβάσουν.

Μια ιστορία που γίνεται παιχνίδι ανάμεσα σε μικρές ή μεγάλες ομάδες παιδιών ή και μέσα στην οικογένεια. Στοιχηματίσουμε, ψάχνουμε, αναρωτιόμαστε,  να βρούμε  αν θα τα καταφέρναμε κι εμείς με όλα αυτά τα «πολύπλοκα» που χρειάζονται για να καταφέρεις …την μαγεία.

Το βιβλίο είναι γραμμένο σε ομοιοκατάληκτα στιχάκια που αποστηθίζουν πανεύκολα τα μικρά παιδιά και εικονογραφημένο με τα ιδιαίτερα και χαρακτηριστικά σκίτσα και χρώματα από την Μυρτώ Δεληβοριά.

Ένα κατακόκκινο, καταπράσινο, κατά-πολύχρωμο βιβλίο που χαρίζει μόνο χαρά, γέλιο και τόνους παραμυθόσκονης και μαγείας.

Να το ψάξετε…

*Εξετάσεις για την Αϊ-Βασιλική Ακαδημία, Αντώνης Παπαθεοδούλου, εικ: Μυρτώ Δεληβοριά, εκδ. Παπαδόπουλος

 https://www.epbooks.gr/shop/paidika-neanika-biblia/eikonografimena-biblia-gia-paidia/aivasiliki-akadimia/

 

Δωρομπερδέματα* της Ελένης Σβορώνου … στα Παραμύθια του Σαββάτου!

Της Ελένης Μπετεινάκη

Θέλετε να διαβάστε μια μοναδική χριστουγεννιάτικη ιστορία με τον πολυαγαπημένο Άγιο Βασίλη που απευθύνεται αυστηρά σε παιδιά και στην τρυφερή ηλικία των 65+ ;

Τότε είστε στο σωστό βιβλίο της Ελένης Σβορώνου στο κείμενο και του Βασίλη Κουτσογιάννη στις εικόνες που μας δίνουν μια ανατρεπτική ιστορία για τα δώρα της παραμονής της Πρωτοχρονιάς.

Αλλά για πάμε να δούμε τι γίνεται στο εργαστήριο του Αι Βασίλη λίγες μέρες πριν την μεγάλη στιγμή!

Τα ξωτικά δουλεύουν μανιωδώς και προσπαθούν να διαβάσουν σωστά τα χιλιάδες γράμματα των παιδιών που γράφουν και ζητούν μόνο ηλεκτρονικά παιχνίδια κάθε τύπου. Ο Αι Βασίλης παρακολουθεί σκεφτικός… Δύσκολο να εκσυγχρονιστεί με τις νέες απαιτήσεις και να καταλάβει όλες τις επιθυμίες των σημερινών παιδιών. Τη στιγμή που η Ελφίνα τον φωνάζει «Παππούλη» και αφού θυμώνει αρκετά μαζί της, επειδή δεν τον πήραν πια τα χρόνια , όπως λέει,  του έρχεται μια φαεινή ιδέα. Μαζεύει τους αγαπημένους του βοηθούς και τους ανακοινώνει πως ήρθε ο καιρός να αλλάξουν όλα όσα ξέρανε για τους παραλήπτες των δώρων του. Τόσα χρόνια φτιάχνουν δώρα για να χαρίσουν χαρά στα παιδιά, αλλά ήρθε η στιγμή να φτιάξουν και  για τους …ηλικιωμένους.

Και προσοχή όχι γάντια ή κασκόλ, κάτι πιο σύγχρονο που θα τους γεμίσει…χαρά!

Έπεσε πολλή δουλειά στα ξωτικά! Έπρεπε  να βρουν πόσοι είναι οι ηλικιωμένοι της γης, σαν αρχή. Κι ύστερα να σκεφτούν τι δώρα θα μπορούσαν να τους αρέσουν…

Ο Μπαγακλουτούρ, ο Τούτουρ και η Ελφίνα αρχίσαν να διαβάζουν τις μικρές αγγελίες που δημοσιεύονταν στο διαδίκτυο και βρήκαν πως εκτός από τι ζητούσαν οι …μεγαλύτεροι, μπορούσαν και να ανταλλάξουν πράγματα.

Και συγκλονίστηκαν γιατί αυτοί ζητούσαν πολλά και «παράξενα», πράγματα.

Σετ κηπουρικής, σπόρους ντομάτας, ημίσκληρους σπόρους  ποικιλιών λαχάνου, θερμόμετρο γάλακτος, βελόνια, σφυριά, αργαλειό χειρός, γραμμόφωνο, χαλκομανίες…

Απίστευτα κι όμως …υπαρκτά! Μπήκαν λοιπόν τα ξωτικά και ο ΑΙ Βασίλης στην παλιά αποθήκη και βρήκαν , και τι δεν βρήκαν!

Άρχισε ο αγώνας δρόμου να προλάβουν να πακετάρουν, να ξεχωρίσουν  αλλά ο χρόνος ήταν λίγος…

Τι  έγινε στη συνέχεια; Μα θα το διαβάσετε για σας και τα παιδιά σας και θα μάθετε τα πάντα!

Μια ξεκαρδιστική, πρωτότυπη, και άκρως ανατρεπτική περιπέτεια και ιστορία που θα σας κάνει να νιώσετε το πιο σπουδαίο μήνυμα όλου του χρόνου. Ο χρόνος γεννιέται, γερνάει και ξαναγεννιέται. Είναι γέρος και βρέφος μαζί κι αυτό σημαίνει πως έχει- έχουμε δικαίωμα στα πάντα αρκεί αυτό να μας φέρνει χαρά … Είναι ο κύκλος της ζωής που έχει τα πάνω, τα κάτω , τα μικρά, τα μεγάλα, τα εύκολα, τα δύσκολα, τα στερνά και τα πρώτα!

Η Ελένη Σβορώνου έγραψε μια καταπληκτική αγιοβασιλιάτικη ιστορία, και όχι μόνο, για πράγματα που θεωρούμε δεδομένα αλλά δεν είναι. Για επιθυμίες που δεν παλιώνουν ποτέ. Για ανταλλάξιμα παιχνίδια, δώρα, εργαλεία, βιβλία. Για την χαρά της έκπληξης, του μη αναμενόμενου, της συνεργασίας, τις παλιές μεγάλες αξίες. Οι συνήθειες, οι παραδόσεις, τα σωστά μπερδέματα που φέρνουν ανεκτίμητης αξίας «δώρα» και δένουν τους ανθρώπους κάθε ηλικίας μεταξύ τους.

Οι παππούδες και οι γιαγιάδες λένε πάντα πως κουβαλούν σοφία λόγω εμπειριών στη ζωή. Τα μικρά παιδιά πρέπει να μάθουν, να εξερευνήσουν κι εκείνα το δικό τους κόσμο και μόνο …ένας κατακόκκινος Άγιος Βασίλης, πολλών αιώνων σε ηλικία θα μπορούσε να χαρίσει το δώρο της συντροφιάς, της εποικοδομητικής συνεργασίας και αλληλένδετης αγάπης. Το χάσμα των γενεών σε μια άλλη διάσταση που προσφέρει χαρά, δημιουργία, γνώση και …δώρα ανεκτίμητης αξίας.

Ο Βασίλης Κουτσογιάννης με τις πιο χαρούμενες εικόνες και τα ιδιαίτερα σκίτσα του συν δημιούργησε καταληκτικά σε μια πολύ ιδιαίτερη χριστουγεννιάτική ιστορία που δεν πρέπει να χάσετε…

Αναζητήστε της στα βιβλιοπωλεία και ζήστε μια μεγάλη δωρο-ανατροπή!

Διαβάστε εδώ ένα μικρό απόσπασμα : https://www.susaeta.gr/product/2906/dwromperdemata.html

 

*Δωρομπερδέματα, Ελένη Σβορώνου, εικ :Βασίλης Κουτσογιάννης, εκδ. Susaeta

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 29 Δεκεμβρίου 2023  :Εδώ!

 

Ο Τρακατρούκας ο καλικάντζαρος στην Β' Τάξη του 1ου Δημ. Σχ. Κρυονερίου!

Μια φορά κι ένα καιρό…

Ήταν μια δασκάλα, στο 1^ο Δημ. Σχ. Κρυονερίου Αττικής.

Σαν τμήμα της για εκείνη τη χρονιά (2023-24) είχε και έχει την Β΄τάξη.

Το όνομά της Σοφία Παπαχαρισίου.

Αυτή λοιπόν η δασκάλα έφτιαξε μια βιβλιοθήκη στο σχολείο της ή μπορεί και να ανανέωσε την ήδη υπάρχουσα,  με πολλή προσωπική δουλειά.  Κάποια στιγμή για την λειτουργήσει σκέφτηκε να την  παρουσιάσει  στα παιδιά με ένα παραμύθι. Ψάχνοντας αρκετά και έχοντας φτάσει πια στον Δεκέμβριο ανακάλυψε πως υπήρχε ένα βιβλίο που «έμπαινε» σε μια μεγάλη βιβλιοθήκη : Ο Τρακατρούκας ο καλικάντζαρος! ( Την ξέρετε οι περισσότεροι την υπόθεση του, φαντάζομαι)

Έφτιαξε λοιπόν ένα θεατρικό σενάριο, σκηνικά απίστευτα, μοίρασε ρόλους, ζήτησε και την βοήθεια της Θεατρολόγου του σχολείου Χριστίνας Κρίθαρη  και το παραμύθι ετοιμάστηκε με μεγάλη όρεξη, πολλά γέλια και χαρά για να γίνει η Χριστουγεννιάτική γιορτή της τάξης.

Δεν την ήξερα την Σοφία. Δεν είχαμε μιλήσει ή βρεθεί ποτέ. Δεν έχει Facebook ή Instagram και… δεν μπορούσα να φανταστώ την συνέχεια. Με την αμέριστη συμπαράσταση  και υποστήριξη του συζύγου της Κώστα Μπάρκα έγινε ένα μικρό θαύμα. Με βρήκε και  μέσα σε πολύ ελάχιστο χρόνο κανόνισε  να βρεθώ κι εγώ στην παράσταση και να παρακολουθήσω όλο αυτό το εγχείρημά.

Τα παιδιά είχαν ενθουσιαστεί.  Εγώ ακόμα πιο πολύ κι έτσι την Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2023, στις 18.00 το απόγευμα με ένα ταξίδι αυθημερόν, ή καλύτερα μερικών ωρών, συναντηθήκαμε για πρώτη φορά σε μια αίθουσα που ήταν σαν να είχε βγει από  παραμύθι. Έζησα ένα ονειρικό απόγευμα γεμάτο συγκίνηση, αγάπη, απίστευτη ενέργεια και μοναδικές στιγμές.

Τα παιδιά ήταν όλα τους υπέροχα. Ένιωσα πως ζούσα μια από τις πιο σημαντικές μέρες της συγγραφικής μου καριέρας.

Μόνο αν ήσασταν εκεί θα καταλαβαίνατε τι ακριβώς συνέβη.

Θέλω να πω ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ Ευχαριστώ για όλο αυτό που ζήσαμε. Να αρχίσω από την Σοφία, τον Κώστα και τα δυο υπέροχα παιδιά τους την Βασιλική και την Κατερίνα.

Όσο για τους ηθοποιούς σε έναν έναν ξεχωριστά υποκλίνομαι:

Ιάσωνα – Τρακατρούκα, Χαρά, Βάσια,Καλλιόπη,Ζωή και Μαρία  νεραιδούλες μου, Πι -Χρήστο, Φι- Κωνσταντίνε, Στράτο- Σταχτή, Νεκτάριε-Κουτσοδόντη, Γιάννη – Κουτρουβάλα, Πανετλή- Αρχιμουσικέ των καλικάντζαρων, Ελισσώ – Νεράιδα Άχνη σας χιλιοευχαριστώ!

Μαρινίκη – Κοκκινοσκουφίτσα, Θάνο – Πινόκιο, Φανή- Φρικαντέλα, Λάουρα- Κλάρα, Γιώργο – Καρυοθραύστη, Αναστάση- Στρατιώτη Ατρόμητε και Δημήτρη – Στρατιώτη Ανίκητε, Νικόλα- κυρ Σουσαμάκη, Δημήτρη – κυρ Ανέστη, Γιάννη- Κυρ Ηλία ζαχαροπλάστη, Σπύρο – Βασιλιά Αρθούρε και σας σας χιλιοευχαριστώ

Χριστίνα Κρίθαρη Απίστευτη Αφηγήτρια και Εμψυχώτρια και Σκηνοθέτρια της Παράστασης

Γονείς αυτών των υπέροχων παιδιών σας να είστε πάντα καλά, πάντα!

Σοφία! ΔΕΝ έχω λόγια… 

Μεγάλη Τιμή για μένα!

Δεν μπορώ ακόμα να πιστέψω στη μαγεία της βραδιάς, στο τι ζήσαμε και πως έγινε όλο αυτό.

Εις το επανιδείν !

Καλά Χριστούγεννα σε όλους σας. Παντοτινά στην ψυχή μου!

Ο Πι, ο Φι, ο Εδώ, ο Αλλού,ο Τρακατρούκας, ο Σταχτής, ο Κατράμης … στα Παραμύθια του Σαββάτου!

Οι δικοί μου καλικάντζαροι…

Της Ελένης Μπετεινάκη

Ξέρετε όλοι πια την αδυναμία που έχω στα καλικαντζαράκια…

Ναι εκείνα τα μικρά, κακομούτσουνα, στραβοκάνικα, σκανταλιάρικα και για τον περισσότερο κόσμο φοβιστικά και αποκρουστικά πλάσματα. Οι θρύλοι λένε πως κατοικούν κάτω από τη γη και έρχονται στον Απάνω Kόσμο μόνο για δώδεκα μέρες κάθε χρονιά ανήμερα των Χριστουγέννων.

Μα σήμερα εγώ θα σας μιλήσω για τα δικά μου τα χάρτινα και παραμυθένια που γεννήθηκαν μέσα μου πριν πολλά πολλά χρόνια όταν ήμουν κι εγώ μικρό παιδί…

Τους φοβόμουν τους καλικάντζαρους, τους φοβούμουν πάρα πολύ …

Θυμάμαι την αγαπημένη μου γιαγιά Ελένη που πάντα τις γιορτινές μέρες μάς μάζευε γύρω από το μαγκάλι και μόλις η πυρήνα αρχινούσε να σπιθίζει ξεκινούσε κι εκείνη τις ιστορίες και τα παραμύθια… Αυτή με μύησε στον κόσμο των καλικάντζαρων. Πίστευα ακράδαντα πως εμφανίζονταν μόνο στο σπίτι μας την παραμονή των Χριστουγέννων και έτσι τρύπωσαν στο μυαλό, στην ψυχή, στη δική μου φαντασία παντοτινά. Όταν πάλι κατεβαίναμε στο δικό της σπιτικό εκεί δίπλα στην παραστιά με τον παραμικρό θόρυβο μας εξηγούσε πως μόλις είχε γεννηθεί ένα μωρό καλικαντζαράκι. Και για να μην φοβάμαι το έντυνα στη φαντασία μου με ρούχα πολύχρωμα και το έφτιαχνα, όμορφο, ζωηρό και παιχνιδιάρικο. Τους πιο μεγάλους την μαμά  και τον μπαμπά τους, πίστευα πως έφτιαχναν το προσωρινό τους σπίτι μέσα στο τζάκι της γιαγιάς. Δεν το άναβε πολύ συχνά κι εκεί είχε κάτι μεγάλα κούτσουρα που ήταν ό,τι πρέπει για κρυψώνα.  Άσε που πάντα κάτι περίεργοι θόρυβοι ξεχύνονται από την καμινάδα και φανταζόμουν πως αυτό ήταν το πέρασμα τους στις γειτονιές και τα μαγαζιά του χωριού μας. Όταν η γιαγιά Ελένη ξεκινούσε τις ιστορίες με τους καλικάντζαρους,  πάντα έλεγε να έχουμε τα μάτια και τα αυτιά μας ορθάνοιχτα  και καλού κακού δεν ξεχνούσε να έχει δίπλα της  μια σκούπα. Την ανέμιζε δεξιά κι αριστερά για τους διώχνει, όπως έλεγε, να μην μας παρασύρουν στις σκανταλιές τους.

Έτσι γεννήθηκε ο Τρακατρούκας μου. Μέσα από τις στάχτες της παραστιάς της γιαγιάς Ελένης. Τα κρακ και κρουκ από τις κληματόβεργες  που καίγονταν μείνανε ανεξίτηλα στη μνήμη μου…

Την γνωρίζεται την ιστορία του, είμαι σίγουρη! Έχει γίνει πια ο Τρακατρούκας κλασσικός ήρωας των Χριστουγέννων στα παιδιά. Με το κατακόκκινο κουστούμι του, το λίγο ατροφικό ποδάρι του που δεν τον αφήνει να τρέχει όπως τα άλλα καλικαντζαράκια και με την εξυπνάδα του. Στην αρχή τούτη η δεξιότητα κόντεψε να τον κλείσει στη φυλακή από παρεξήγηση  με τους ήρωες-στολίδια του χριστουγεννιάτικου δέντρου μιας μεγάλης βιβλιοθήκης (μεταξύ μας η δική μου ήτανε). Η νεράιδα Άχνη  σώζει τον Τρακατρούκα από την παράλογη ιδέα του να «κλέψει» τα παραμύθια. Τον προτρέπει να σκεφτεί σωστά και να τον ενθαρρύνει να γίνει συγγραφέας μιας και στο καλικαντζαροχωριό δεν υπάρχουν και πολλοί με τέτοιο…ταλέντο! Μην ξεχνάμε πως εκτός από νεράιδα των καλικάντζαρων είναι και η νονά του, η πνευματική μητέρα του δηλαδή,  που έχει χρέος να τον συμβουλεύει…

Όλες οι αναμνήσεις μου της παιδικής ηλικίας, αυτών των ημερών, μπήκαν μέσα στα βιβλία.  Το μπακάλικο του μπαμπά μου, το ζαχαροπλαστείο κι ο φούρνος του κυρ Ηλία, που ήταν απέναντι από το δικό μας μαγαζί. Το ραφτάδικο του κυρ Κώστα στην ίδια γειτονιά της Αγοράς μας,  που ο μπαμπάς έφτιαχνε πάντα εκεί το κουστούμι των Χριστουγέννων…

Και στον Τρακατρούκα μα πιο πολύ στο δεύτερο Χριστουγεννιάτικο παραμύθι μου στις «Σκανταλιές στο Πι και Φι» όλοι οι απλοί εκείνοι άνθρωποι και πολυαγαπημένοι παίζουν ρόλο πρωταγωνιστικό. Τα δίδυμα καλικαντζαράκια ο Πι και ο Φι ανακατώνουν όλα τα μαγαζιά με αποκορύφωμα τον Μύλο του κυρ Λεωνίδα που δεν είναι άλλος από τον γνωστό Κάτω Μύλο των Αρχανών. Πίστευα ακράδαντα (κι ακόμα το πιστεύω) πως εκεί ζούσαν όλες οι νεράιδες, τα ξωτικά και την περίοδο των Χριστουγέννων οι …αρχικαλικάντζαροι.

Ο μπαμπάς μου είχε κάτι τεράστια κονσερβοκούτια με  παστές σαρδέλες κάτω από τον μεγάλο πάγκο του μπακάλικου μας κι έτσι έβαλα τον Πι και τον  Φι να βρουν  καταφύγιο και κρεββάτια σ΄ αυτά τα σιδερένια κουτιά. Η γιαγιά Ελένη πάλι, έλεγε πως δεν τους βλέπουμε τους καλικάντζαρους γιατί τρέχουν συνεχώς  και πολύ πολύ γρήγορα και τα κάνουν όλα στη στιγμή, στο πι και φι, δηλαδή. Κι έτσι δημιουργήθηκε και ο τίτλος της ιστορίας… 

Και το τρίτο καλικαντζαροβιβλίο μου έχει τίτλο : Τα Χριστούγεννα του Εδώ και του Αλλού!

Ποιοι είναι οι δυο καινούργιοι καλικάντζαροί μου; Αυτοί ζουν εντελώς στη σημερινή εποχή μας. Γεννήθηκαν πολύ πρόσφατα στη φαντασία μου, την περίοδο της καραντίνας κι ήθελαν μόνο ένα πράγμα. Να δώσουν χαρά και μαγεία στα παιδιά. Στα παιδιά που πρέπει να είναι πάντα χαρούμενα και ποτέ λυπημένα ειδικά μέρες των γιορτών, μέρες δοσίματος και παιχνιδιού. Ο Αλέξανδρος είναι ένα αγόρι που ζει μόνο με τη μαμά του η οποία όμως δουλεύει πολύ και δεν έχει προλάβει να στολίσει το Χριστουγεννιάτικό δέντρο στο σπίτι τους. Την ανυπομονησία του Αλέξανδρου την «σκεπάζει» η κούραση της μαμάς και ο γλυκός ύπνος στον καναπέ του σαλονιού… Τα δυο καλικαντζαράκια ο Εδώ και ο Αλλού, έχουν τρυπώσει στο σπίτι από τα ξημερώματα και έχουν κρυφτεί μέσα στην κούτα με τα χριστουγεννιάτικα στολίδια. Σαν ησυχάζει το σπίτι,  ο Αλλού προσπαθεί να πείσει τον Εδώ πως είναι η στιγμή να κάνουν μια καλή πράξη. Αντί να χαλάσουν τα Χριστούγεννα όπως συνηθίζεται τούτες τις μέρες από τους καλικάντζαρους εκείνοι θα τα έφτιαχναν για τον μικρό Αλέξανδρο που ήθελε τόσο πολύ ένα στολισμένο Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Η περιπέτεια πάνω στα κλαδιά του δέντρου ξεκινά και ότι συνέβη εκείνο το βράδυ της Παραμονής των Χριστουγέννων κανείς δεν ξέρει να πει αν ήταν ψέματα ή αλήθεια, γιατί αυτό το μαθαίνεις μόνο στα μαγικά …παραμύθια!

Αυτοί είναι οι δικοί μου καλικάντζαροι, οι πολυαγαπημένοι και μοναδικοί που θέλουν να σκορπούν γέλιο, ευτυχία, αγάπη και όμορφες στιγμές στα παιδιά.

Αν τους συναντήσετε κάπου, μην διστάσετε να τους πιάσετε κουβέντα…

Να θυμάστε μόνο πως είναι πολύ σκανταλιάρηδες. Τρελαίνονται για μέλι, σουσάμι, καρύδια και ζάχαρη άχνη…

Και προσοχή μην τους πείτε καθόλου για μάθημα ή σχολείο. Θα εξαφανιστούν πιο γρήγορα κι απ’ όσο κρατάει μια στιγμή!

Να ‘ναι χαρούμενες και γιορτινές όλες οι μέρες για παιδιά και μεγάλους!

(Ο Τρακατρούκας, ο Καλικάντζαρος, οι Σκανταλιές στο Πι και Φι και Τα Χριστούγεννα του Εδώ και του Αλλού σε κείμενο Ελένης Μπετεινάκη και εικονογράφηση από την Ναταλία Καπατσούλια κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική σε όλα τα βιβλιοπωλεία)

Εδώ Θα ακούσετε τον Τρακατρούκα και θα διαβάσετε τις περιλήψεις τους: https://ellinoekdotiki.gr/gr/siggrafeis/profil/Eleni-Mpeteinaki

Καλά Χριστούγεννα! 

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 23 Δεκεμβρίου 2023 : Εδώ!

Η χριστουγεννιάτικη ιστορία!» του Καρόλου Ντίκενς

της Ελένης Μπετεινάκη*

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό… πριν 180 χρόνια, σαν σήμερα!

Ένα χειμωνιάτικο πρωινό της 19ης Δεκεμβρίου του 1843 και το χιόνι είχε σκεπάσει τα πάντα στην μικρή πόλη του Λονδίνου. Ο παγετός είχε κάνει τους δρόμους πολύ επικινδύνους και τα λιγοστά φανάρια που ακόμα δεν είχαν περάσει να τα σβήσουν από τους δρόμους έδειχναν το τοπίο ακόμα πιο μαγικό απ’   ότι μπορούσε κάποιος να φανταστεί.

Για τον Charles Dickens δεν ήταν μια συνηθισμένη μέρα… Ούτε ο ίδιος δεν το είχε καταλάβει τότε. Είχε σηκωθεί πολύ νωρίς,  να πάει στη δουλειά του. Χρόνια τώρα δούλευε σαν ανταποκριτής της εφημερίδας και όλοι ήξεραν πως ήταν ο καλύτερος στενογράφος και ακριβέστατος στις πληροφορίες του σε ολόκληρη την πόλη. Θυμήθηκε πως έπρεπε να περάσει από την εκδοτική του εταιρεία την Chapman & Hall  για να πάρει κι ο ίδιος ένα αντίτυπο από μια ιστορία του που μόλις εκείνη την ημέρα θα κυκλοφορούσε. Τίτλος της  ήταν  «Α Christmas Carol»  ή «Η χριστουγεννιάτικη Ιστορία» και ήθελε να συνεννοηθεί με τον εκδότη του για την τιμή πώλησης. Ήταν δύσκολες μέρες, ο κόσμος δεν είχε πολλά χρήματα και δεν θα έδινε από το περίσσευμα του για ένα βιβλίο. Ήθελε να του πει να το βάλει όσο πιο χαμηλά γινόταν να μπορέσουν να την αγοράσουν όσο περισσότεροι άνθρωποι μπορούσαν. Ήταν κι ο ίδιος σε πολύ κακή οικονομική κατάσταση εκείνο το διάστημα. Καταλάβαινε…. Όμως πίστευε στα «θαύματα» και δεν τον ένοιαζε. Σ’ όλη τη διαδρομή σκεπτόταν, αναπολούσε τη ζωή του πως είχε καταφέρει να φτάσει ως εδώ…

Θυμήθηκε τον πατέρα του που ήταν ένας δημόσιος υπάλληλος με πολύ μικρό μισθό που δύσκολα μπορούσε να συντηρήσει την οικογένεια του. Όταν τον έβαλαν  φυλακή αναγκάστηκε να σταματήσει το σχολείο και να βοηθήσει όσο μπορούσε την μητέρα του. Θυμήθηκε όλες τις δύσκολες μέρες, την πρώτη του δουλειά στο εργοστάσιο βερνικιών  και τους όρκους του για μια καλύτερη ζωή μακριά  από φτώχεια, μιζέρια και δυστυχία… Θυμήθηκε το «θαύμα» που έχε συμβεί ένα χρόνο αργότερα όταν πεθαίνοντας ο θείος του, τους άφησε τέτοια κληρονομιά που μπόρεσε να βγάλει τον πατέρα του από την φυλακή, να πληρώσει όλους τους δανειστές του και να καταφέρει να επιστρέψει στο σχολείο του… Θυμήθηκε το διάστημα που δούλευε στο γραφείο ενός  δικηγόρου. Δεν ταίριαζε στη φύση του ούτε τούτο το επάγγελμα και τότε επιτέλους βρήκε μια δουλειά που τον ευχαριστούσε ιδιαίτερα. Αυτή που είχε μέχρι και εκείνη την ημέρα. Ανταποκριτής σε εφημερίδα…

Τα όνειρά του είχαν αρχίσει να γίνονται πραγματικότητα. Ήθελε πάντα να γράφει, να γράφει περιπέτειες και ιστορίες για τους ανθρώπους. Η ζωή του, του είχε διδάξει πολλά και οι ήρωες του ήταν κατά κάποιο τρόπο χαρακτήρες που είχε γνωρίσει και τους έβαζε να κάνουν πράγματα που κι ο ίδιος είχε κάνει ή είχε ζήσει στο κοντινό του περιβάλλον…

Κάποια στιγμή έφτασε στη Strand Street στον αριθμό 186. Πήρε μια βαθιά ανάσα και ανέβηκε την μικρή σκάλα που τον οδηγούσε στο γραφείο του εκδότη του. Και τότε το χαμόγελο ήρθε στα χείλη του. Το βιβλίο του ήταν έτοιμο. Λιτό και απέριττο με όμορφες εικόνες όπως ακριβώς το ήθελε. Αυτήν την ιστορία την αγαπούσε περισσότερο απ΄ όλες είχε σχεδόν ταυτιστεί με τους πρωταγωνιστές της. Είχε πια κι εκείνος μεγάλη οικογένεια, ένα σωρό στόματα να θρέψει και την αγαπημένη του γυναίκα την Αικατερίνη που ήθελε να της το κάνει δώρο για  τα Χριστούγεννα…

Ήξερε πως θα της άρεσε…

Κι η ιστορία του αγαπήθηκε πολύ εκείνη την εποχή. Μπορεί να  μην είχε αρκετά έσοδα  όμως διαβάστηκε από πάρα πολλούς  Άγγλους και ιδιαίτερα φτωχούς ανθρώπους. Ξεκίνησε να τη γράφει τον Σεπτέμβριο του 1843 και την τελείωσε ύστερα από 6 εβδομάδες . Πλήρωσε ο ίδιος την πρώτη του έκδοση που το κέρδος του ήταν μόλις 230 ευρώ ( 19, 119 Αγγλικές λίρες). Αυτή η έκδοση είχε  μικρά προβλήματα στο εξώφυλλο και οπισθόφυλλο και στην  τελική της  μορφή φτιάχτηκε  από κόκκινο δέρμα και χρυσά γράμματα. Το κέρδος μέσα σε ένα χρόνο ήταν 744 αγγλικές λίρες και  εκδόθηκαν  6.000 αντίτυπα που εξαντλήθηκαν μέχρι τον Μάιο του 1844.

Ήταν μια ιστορία που άγγιζε την ψυχή όλων, τρυφερή, οικογενειακή, μαγική…

Ήταν και είναι η ιστορία του  παράξενου και τσιγκούνη Εμπενίζερ Σκρουτζ στην Βικτωριανή Αγγλία την παραμονή των Χριστουγέννων. Ο Σκρουτζ  μισεί υπερβολικά τα Χριστούγεννα, τα θεωρεί  πως είναι απάτη και μισεί ακόμη και τους ανθρώπους που είναι χαρούμενοι τις γιορτές. Εκμεταλλεύεται τον φτωχό και εργατικό υπαλληλάκο του, Μπομπ Κράτσιτ, βάζοντάς τον να δουλεύει όλη μέρα, πληρώνοντάς τον ελάχιστα… Την Παραμονή, όταν ο Σκρουτζ πηγαίνει σπίτι του, το φάντασμα του πρώην συνεργάτη του, Τζέικομπ  Μάρλεϋ, εμφανίζεται μπροστά του, προσπαθώντας να του εξηγήσει πως αν δεν αλλάξει τρόπο και στάση ζωής, θα έχει την ίδια κατάληξη με αυτόν… Τα τρία πνεύματα από το παρελθόν, το παρόν και το  μέλλον , θα επισκεφτούν τον γέρο τσιφούτη και ξεροκέφαλο  Σκρουτζ και θα προσπαθήσουν να ζεστάνουν την καρδιά του, δείχνοντάς του τα λάθη στη ζωή του και προτρέποντάς τον να αλλάξει τη διαγραφόμενη πορεία του…

Κι έτσι έζησε  αυτός καλά κι εμείς ακόμα καλύτερα !

Ο Κάρολος Ντίκενς αργότερα βρέθηκε σε καλύτερη οικονομική κατάσταση, ταξίδεψε στην Αμερική πάντα σαν ανταποκριτής της εφημερίδας του και πέθανε σε ηλικία 58 ετών στην αγαπημένη του πόλη στις 9 Ιουνίου του 1870.

Το βιβλίο γνώρισε τεράστια επιτυχία, μεταφράστηκε σε πάρα πολλές γλώσσες, έγινε όπερα, ταινία από πολλές εταιρίες κινηματογράφου. Ο Σκρουτζ Μακ Ντακ είναι ο αγαπημένος ήρωας της Disney και εμπνευσμένος από τον Εμπενίζερ Σκρουτζ. Γνωστή έμεινε επίσης η ταινία του  Μπράιαν Ντέσμοντ Χερστ στα 1951  η οποία έχει χαρακτηριστεί σαν την καλύτερη κινηματογραφική διασκευή για το μυθιστόρημα του Κάρολου Ντίκενς, ένα από τα πιο δημοφιλέστερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Τι είναι Χριστούγεννα;* … στα Παραμύθια του Σαββάτου!

Η Περ αποφασίζει*... στα Παραμύθια του Σαββάτου!

Της Ελένης Μπετεινάκη

Πάμε να γνωρίσουμε την οικογένεια της Περ! Πόσοι άνθρωποι μένουν στο σπίτι και πόσοι τελικά την αποτελούν; Τρεις, πέντε, επτά ή μήπως πάρα πολλοί που μάλιστα είναι και φασαριόζοι;

Αλλά ας τους πάρουμε έναν έναν με τη σειρά: Ξεκινώντας από τον Όλιβερ τον σκύλο της Περ. Αμέσως μετά μαθαίνουμε τα χαρακτηριστικά της Σερενάτας, της γάτας της. Και τα δυο ζωάκια είναι στη ζωή της Περ, πολύτιμα, και ας μην μοιάζουν μεταξύ τους. Σε κάποια σημεία όμως, στην κοινωνικότητα, ας πούμε, η Περ συμπεριφέρεται πότε όπως ο  ένας (σκύλος) και πότε όπως η άλλη( γάτα).

Η Περ αγαπάει τις αγκαλιές που συχνά διαφέρουν μεν από πρόσωπο σε πρόσωπο  αλλά …τις ξέρει και γι αυτό τις αποζητά! Μόνο εκείνες που δεν θέλει αρνείται να τις πάρει ή να τις δώσει. Το ίδιο γίνεται και με τα φιλιά. Μόνο όταν ΘΕΛΕΙ.

Στο μπάνιο πάλι της αρέσει η αυτονομία και η ιδιωτικότητα. Άλλωστε είναι μεγάλη πια. Κι όταν κάποια φίλη της της κρατεί το χέρι επίμονα και σχεδόν επίπονα η Περ της εξηγεί πως δεν θέλει κι εκείνη ευτυχώς, καταλαβαίνει…

Έτσι κάνει πάντα η Περ, εξηγεί. Και δεν αφήνει περιθώρια.  Δεν επιτρέπει σε κανένα να κάνει κάτι που δεν της αρέσει,  γιατί ΔΕΝ θέλει να νιώθει άβολα ή  να πονάει χωρίς λόγο, και να κάνει πράγματα μόνο και μόνο για να ευχαριστήσει τους άλλους.

Η Περ νιώθει φιλικά μόνο με τους ανθρώπους που γνωρίζει. Με τους αγνώστους δεν θέλει ούτε κουβέντες ούτε …τίποτα. Θέλει εκείνη να αποφασίζει να το ποιος, που, πως, αν, μπορούν να την αγγίξουν. Kαι θέλει να μαθαίνει από τους ανθρώπους που εμπιστεύεται, ρωτώντας τους, δηλαδή την μαμά, τον μπαμπά, την δασκάλα της, τον Όλιβερ και την Σερενάτα.

Κι αν θέλετε να μάθετε πολλά περισσότερα για την Περ, και πως αντιμετωπίζει τη ζωή, τον εαυτό της, τους άλλους ώστε να  νιώθει ελεύθερη, ασφαλής κι ευτυχισμένη, αναζητείστε το βιβλίο της Μαριέττας Κόντου:

*Η Πέρ αποφασίζει (Εγώ και οι άλλοι) που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο σε εικονογράφηση της Χρύσας Σπυρίδωνος.

Ένα βιβλίο οδηγός για μικρά κι ίσως, γιατί όχι,  και για μεγάλα παιδιά. Για συμπεριφορές και όρια που βάζουμε οι ίδιοι στους άλλους, στον εαυτό μας και σε τακτικές ή συνήθειες που δεν μας αρέσουν. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αναγκάζει ένα παιδί ή και έναν ενήλικα ακόμα, να κάνει κάτι χωρίς την θέλησή του. Να παίξει οπωσδήποτε ένα παιχνίδι, να δεχτεί αγκαλιά ή φιλί από κάποιον που μπορεί να είναι και γνωστός αλλά δεν του έχει δοθεί το δικαίωμα ή η συναίνεση.

Το βιβλίο βοηθάει τα παιδιά να αντιληφθούν τα δικαιώματα τους και πως να πουν όχι ή βάλουν όρια στους άλλους. Με απλό, κατανοητό τρόπο, χωρίς ντροπή, ενοχή ή φόβο.

Επίσης να μπορέσουν να εκφράσουν συναισθήματα θετικά ή αρνητικά. Να μιλήσουν με θάρρος, γνώση και εμπιστοσύνη στον εαυτό τους.

Ένα βιβλίο πολύ χρήσιμο και αρκετά αξιοποιήσιμο σε μια σχολική τάξη. Ενδεικτικά στο τέλος του βιβλίου υπάρχουν αρκετές δραστηριότητες για το σπίτι ή το σχολείο.

Ευκαιρία για να μιλήσουμε για συναισθήματα, για πράγματα που μας αρέσουν και δεν μας αρέσουν. Να μοιράσουμε ρόλους και να μπουν τα όρια στα λόγια και τις πράξεις, τις δικές μας μα και των άλλων.   Το «φανάρι» του Ναι και του Όχι αναβοσβήνει ανάλογα με την επιθυμία, την οδηγία, και την κατάσταση που θα βρεθούμε. (Το φτιάχνουμε με χρώματα που επιλέγουν τα ίδια τα παιδιά)

Το βιβλίο είναι εικονογραφημένο από την Χρύσα Σπυρίδωνος και εσείς το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να το αναζητήσετε  στα βιβλιοπωλεία.

Πραγματικά είναι ένα βιβλίο που θα ενθουσιάσει και μικρούς και μεγάλους.

Μπορείτε ακόμα να ξεφυλλίστε εδώ τις πρώτες σελίδες: https://www.metaixmio.gr/el/products/%CE%B7-%CF%80%CE%B5%CF%81-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CE%B5%CF%83%CF%85-%CF%84%CE%B9-%CE%B8%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%82

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 25 Νοεμβρίου 2023 : Εδώ! 

και στο fractal.gr στις 28 Νοεμβρίου 2023 : Εδώ!

Ο Τρακατρούκας ο καλικάντζαρος*!

Της Ελένης Μπετεινάκη

Και μιας και μπήκαμε στον Δεκέμβριο που λένε πως είναι ο Πατέρας των Παραμυθιών, η στήλη μας «Τα Παραμύθια του Σαββάτου» γίνεται σχεδόν καθημερινή. Με νέες εκδόσεις που αξίζουν την προσοχή σας και πολλές και καλές Χριστουγεννιάτικες Ιστορίες!

Είναι ο αγαπημένος μου…

Είναι ο πρωταγωνιστής των Χριστουγέννων…

Είναι ο πιο διάσημος παραμυθοκαλικάντζαρος που ανεβαίνει στη γη να σκορπίσει μαγεία, περιπέτειες και στάσεις ζωής!

Ε, ναι λοιπόν είναι οι μέρες των Χριστουγέννων, οι μέρες των Καλικάντζαρων και τα παραμύθια που μιλούν για τούτα τα τριχωτά, κακομούτσουνα και παμπόνηρα πλασματάκια είναι δεκάδες. Κι ευτυχώς στις πιο σύγχρονες ιστορίες δεν είναι τόσο φοβερά και ανατριχιαστικά.  Κάποια έχουν μια μορφή διαφορετική που δύσκολα μπορεί να ξεχαστεί. Έτσι λοιπόν γεννήθηκε κάποτε στη φαντασία ενός παιδιού ένας κατακόκκινος καλικάντζαρος που ΄χε την εξυπνάδα και τη λαλιά ανθρώπου, την ψυχή ενός  μικρού αγοριού και το ένα του πόδι λίγο πιο κοντό από το άλλο…

Κι είναι  ανήμερα Χριστουγέννων, κι ο μικρός Τρακατρούκας ετοιμάζεται να ανέβει για πρώτη φορά στη γη.

Τρακ και τρουκ κτυπά δυνατά η καρδιά του….

Τρακ και τρουκ ακούγονται τα βήματα του στο στενό πέρασμα που θα τον οδηγήσει στο…όνειρο.

Όμως εκεί τον περιμένει ο πιο μεγάλος φόβος των καλικάντζαρων εκτός από το νερό, η φωτιά. Κι εκεί που νομίζει πως δεν θα τα καταφέρει, εμφανίζεται η νεραΐδα των καλικάντζαρων η κατάλευκη Άχνη δίνοντας του  βοήθεια και την αγάπη της. Κι ο Τρακατρούκας βρίσκεται μέσα σε μια στιγμή σε ένα τεράστιο γραφείο-βιβλιοθήκη και …μαγεύεται. Το διάβασμα ήταν όλη του η ζωή κι ο θησαυρός των βιβλίων του συγκεκριμένου χώρου ανεκτίμητος. Ξεχνιέται κι αρχίζει να  διαβάζει  συνεχώς. Οι μέρες περνούν κι εκείνος δεν έχει ξεμυτίσει από την βιβλιοθήκη, ώσπου ένα πρωί λίγο πριν την Πρωτοχρονιά μια ιδέα τού έρχεται στο μυαλό. Μια ιδέα που όμως χρειάζεται βοήθεια να την πραγματοποιήσει… Να κλέψει όλον τον θησαυρό της βιβλιοθήκης, τα βιβλία και θα τα μεταφέρει στο καλικαντζαροχωριό. Για αυτήν την σκανταλιά του ίσως και να του δώσουν το πρώτο βραβείο, στο μεγάλο διαγωνισμό που διοργανώνουν σαν επιστρέψουν στα σπίτια τους οι καλικάντζαροι. Όμως συμβαίνει κάτι ακόμα πιο μαγικό. Οι ήρωες όλων των παραμυθιών ζωντανεύουν κι αρχίζουν να του εξηγούν πως η κλοπή δεν είναι  σκανδαλιά… Εκείνος όμως δεν τους ακούει και βγαίνει στο δρόμο να βρει τους φίλους του και να τους πει την πρωτότυπη ιδέα του. Όλοι τους όμως έχουν δουλειά. Ο Πι, ο Φι, ο Μπιρλιμπίμ, ο Κατράμης, ο Κουτσοδόντης, ο Σταχτής, είναι πολύ απασχολημένοι με τις δικές τους σκανταλιές… Σαν γυρίζει πίσω στην βιβλιοθήκη λίγο απογοητευμένος τον περιμένει η μεγαλύτερη έκπληξη…

Μια ιστορία πρωτότυπη, γεμάτη  καλικάντζαρους, Χριστούγεννα και μηνύματα πολλά. Μηνύματα για την αγάπη, την φιλία, τη συντροφικότητα. Μηνύματα για την φιλαναγνωσία, την διαφορετικότητα,  για τις καλές και κακές πράξεις της ζωής μας. Για τις δεύτερες σκέψεις, τις αποφάσεις,  τις συγγνώμες τη χαρά, για τα βιβλία και τα παραμύθια.

Μια ιστορία που γεννήθηκε στα δικά μου παιδικά χρόνια, στο σπίτι της γιαγιάς μου δίπλα στην παραστιά στο τζάκι της κουζίνας που ΄χει εκείνο το άρωμα της νοσταλγίας, των παλιών παιχνιδιών και τη μυρωδιά από κάποια παλιά Χριστούγεννα  που ‘χε μπακάλικα πολλά το χωριό μου και κρεοπωλεία και μανάβικα και φούρνους που πήγαιναν οι νοικοκυράδες τις λαμαρίνες με τα μελομακάρονα, με τη σειρά για να ψηθούν. Και μύριζε ο αέρας βούτυρο και κανέλα, και μέλι.

Μια περιπέτεια μαγική, κατακόκκινη, και διαφορετική με ήρωες όλους τους αγαπημένους των παραμυθιών σύγχρονων και λαϊκών γραμμένη από την Ελένη Μπετεινάκη και εικονογραφημένη  επίσης εκπληκτικά από την Ναταλία Καπατσούλια.

Το παραμύθι μπορεί κανείς να το ακούσει  από την ίδια την συγγραφέα  και από το τάμπλετ ή το κινητό του με την εγκατάσταση QR Codereader.

Κι επειδή είναι μέρες προσφοράς και δώρων και αγάπης :Ακούστε εδώ την ιστορία του εντελώς δωρεάν κι αν σας αρέσει να την βρείτε και σε βιβλίο που έχει μαγική εικονογράφηση!

https://www.youtube.com/watch?v=TXfEPcKON6U

Για παιδιά από 4 χρόνων …

Και μην ξεχνάτε πως ο Πι κι Φι κατοικούν πλέον σε ολο-δικό τους παραμύθι που θα σας το παρουσιάσουμε τις επόμενες ημέρες!

Σκανταλιές στο Πι και Φι : https://ellinoekdotiki.gr/gr/ekdoseis/i/skantalies-sto-pi-kai-fi

 

*Ο Τρακατρούκας ο καλικάντζαρος, Ελένη Μπετεινάκη, εικ :Ναταλία Καπατσούλια, εκδ. Ελληνοεκδοτική

Βρείτε εδώ το βιβλίο : https://ellinoekdotiki.gr/gr/ekdoseis/i/o-trakatroykas-o-kalikantzaros

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 14 Δεκεμβρίου 2021 :https://www.cretalive.gr

 

Χάθηκα*… στα Παραμύθια του Σαββάτου!

Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη

Ένας λευκός αρκούδος (πολική αρκούδα) σε μια πόλη πολύβουη. Δεν ξέρει πως έχει βρεθεί εκεί. Θέλει να ζητήσει βοήθεια αλλά κανείς δεν τον προσέχει. Όλοι είναι απασχολημένοι, σκεπτικοί και με σκυμμένο κεφάλι. Προσπαθεί να καταλάβει τι κάνουν οι άλλοι, πως λειτουργούν, τι ψάχνουν, τι περιμένουν στην ουρά που συναντά μπροστά του. Μάλλον, σκέφτεται, πως εκεί θα παραμένουν όσοι χάνονται, ίσως και όχι. Στο καφέ που συναντά μπροστά του όλα λειτουργούν μηχανικά. Χωρίς βλέμματα, χωρίς όνομα και ταυτότητα. Που να ρωτήσει για να  του πουν πώς θα επιστρέψει στον Βόρειο Πόλο; Του δίνουν έναν χάρτη του υπόγειου σιδηρόδρομου. Δεν καταλαβαίνει τι γράφει κι ακολουθεί το πλήθος. Ώσπου επιτέλους ένα κορίτσι τον προσέχει και τον κοιτάει στα μάτια. Και το πιο σπουδαίο; Τον προσκαλεί στο σπίτι του. Κι ο Αρκούδος αναρωτιέται,  μαθαίνει, νοσταλγεί, απογοητεύεται, μπερδεύεται και δεν ξέρει που, πως και πότε μπορεί να επιστρέψει στο δικό του σπίτι…

Και τότε ανακαλύπτει ένα βιβλίο που γίνεται «καθρέφτης» και φωνή της δικής του ζωής…

Τι γίνεται μετά; Πως θα επιστρέψει στον τόπο και την οικογένειά του;

Θα το ανακαλύψετε στο βιβλίο : https://mikriselini.gr/product/xathika/

Η Mariajo Ilustrajo είναι η συγγραφέας και εικονογράφος του πολύ ιδιαίτερου βιβλίου με τον τίτλο : Χάθηκα!

Ένα βιβλίο υψηλής αισθητικής στην εικονογράφηση του και με μια ευφάνταστη ιστορία που θέλει να τονίσει την φιλία ανθρώπων αλλά και με τα ζώα, την διαφορετικότητα,  και την σημασία της προσοχής, της εν συναίσθησης και της αλληλοβοήθειας.

Ζούμε όλοι μας σε μια κοινωνία που μοιάζει απρόσωπη και αδιάφορη για το τι συμβαίνει στον διπλανό και πολύ περισσότερο στη ζωή ενός ξένου. Στις μικρότερες κοινωνίες ίσως να υπάρχει το νιάξιμο και η πιο ανθρώπινη επαφή αλλά στις μεγαλουπόλεις η αδιαφορία, η ανωνυμία, η εγκατάλειψη, ο φόβος κάνουν τα πράγματα απόμακρα και δύσκολα, χωρίς ούτε μια μορφή κατανόησης και προσφοράς.

Στην ιστορία φαίνεται η καθαρή ματιά και ψυχή που υπάρχει μόνο στα αθώα παιδικά μάτια, όπως  ακριβώς συμβαίνει και στη ζωή.  Τα παιδιά παρατηρούν με φαντασία, με τα μάτια της ψυχής και της ανιδιοτέλειας

Ένα βιβλίο εν συναίσθησης για μικρούς και μεγάλους. Για τα σημαντικά της ζωής όπως η επικοινωνία, η φιλία, ο καλός λόγος, η εκτίμηση και η προσοχή.

Για τις φορές που νομίζουμε πως κι εμείς ήμασταν  χαμένοι σε έναν χώρο που μας ήταν άγνωστος ή και απρόσωπος. Που αναζητούσαμε χαμόγελα αισιοδοξίας και «χέρια » να μας κρατήσουν στα δύσκολα.

Για την σημασία του να ανήκεις κάπου και να μπορείς να επικοινωνήσεις με τους άλλους όπου κι αν βρεθείς.

Ένα βιβλίο γεμάτο συμβολισμούς και παραλληλισμούς. Την πολική Αρκούδα δεν την βλέπει κανείς γιατί απλά είναι …διαφορετική!

Ένα  βιβλίο που θα αγαπήσουν πολύ και τα μικρά παιδιά. Γιατί ξέρουν να …βοηθούν τα ζώα. Γιατί κι αυτά κάποιες φορές νιώθουν σαν χαμένα σε καινούργιο περιβάλλον. Θυμηθείτε όλοι οι γονείς  τα παιδιά  σας τις πρώτες μέρες στον παιδικό σταθμό ή το νηπιαγωγείο; Δεν ξέρουν ούτε που βρίσκονται, ποιον να εμπιστευθούν και πως να αντιδράσουν…

Ευκαιρία επίσης να μιλήσουμε για τον πλανήτη μας. Που βρίσκεται ο Βόρειος πόλος; Κατοικείται;  Ποια ζώα ζουν εκεί; Άνθρωποι μήπως; Αναφερόμαστε στο το κλίμα, συνθήκες διαβίωσης και προστασίας.

Και αφήσαμε για το τέλος τα συναισθήματα. Φόβος, αγωνία, φιλία, φροντίδα και ασφάλεια.
Γιατί είναι πολύτιμο να νιώθεις κάποιον δίπλα σου στα εύκολα, στα δύσκολα, στα παράξενα! Και να ανακαλύπτεις τον δρόμο που σε οδηγεί στα δικά σου θέλω και όνειρα!

Αναζητείστε το βιβλίο στα βιβλιοπωλεία και μαγευτείτε από τις εικόνες, την υπέροχη παλέτα χρωμάτων και τα σκίτσα του.

*Χάθηκα, Mariajo Ilustrajo, μετάφραση : Μαριάννα Ψύχαλου, εκδ. Μικρή Σελήνη

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 11 Νοεμβρίου 2023 : Εδώ!