Ο φοβιτσιάρης Γίγαντας ...στα Παραμύθια του Σαββάτου!

Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη

*Ο φοβητσιάρης γίγαντας, Δημήτρης Μπογδάνος εικ: Κατερίνα Βερούτσου, εκδ. Μεταίχμιο

Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένα μικρό χωριό στην άκρη μιας καταπράσινης κοιλάδας με το παράξενο όνομα Φοβητσοχώρι. Η αλήθεια ήταν πως μάλλον του ταίριαζε αυτή η ονομασία μιας και όλοι του οι κάτοικοι φοβόντουσαν πάρα πολύ. Τι φοβόντουσαν; Τον γίγαντα που ζούσε στο γειτονικό δάσος και που ίσως να τους επιτιθόταν κάποια στιγμή. Κάνεις δεν γνώριζε το αληθινό του όνομα και τις προθέσεις του,  την πραγματική του δύναμη, τις ανάγκες και τα θέλω του. Ο καθένας πίστευε ότι ήθελε και στο τέλος έφτιαξαν μια εικόνα για εκείνον που δεν είχε καμία σχέση με την πραγματικότητα. Εκείνος έπαιζε συνήθως με τα ζώα που τα θεωρούσε φίλους του. Με τους ανθρώπους όμως τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Με αυτούς γινόταν άγριος κάθε φορά που τον πλησίαζαν γιατί κάποτε δυο ξαδέλφια ο Λαγόκαρδος και ο Ποντικόκαρδος που πήγαν στο δάσος να κόψουν ξύλα τον είδαν μπροστά τους. Εκείνος τα έχασε. Δεν είχε δει ποτέ ξανά ανθρώπους και στην προσπάθεια του να τους χαμογελάσει και να τους χαιρετήσει δια χειραψίας, εκείνοι τον κτύπησαν άσχημα. Με μια πέτρα στο μάτι και με το τσεκούρι τους στο δακτυλάκι του αριστερού του ποδιού. Και δεν έφτανε μόνο αυτό που πραγματικά ήταν άδικο και παράλογο αλλά επιστρέφοντας στο χωριό είπαν ένα σωρό ψέματα, φουσκώνοντας και αλλάζοντας όλα όσα συνέβησαν για να φανούν «ήρωες». Η απόφαση όλων των κατοίκων του χωριού ήταν η αναμενόμενη : Να μην ξαναπατήσει ποτέ κάνεις στο δάσος γιατί ήταν επικίνδυνο. Και αν χρειάζονταν ξύλα για το χειμώνα να πλησιάζουν μόνο τις άκριες του.

Ο καημένος ο γίγαντας ένιωσε πως έπρεπε να κάνει κάποια αλλαγή στην συμπεριφορά του όταν κατάλαβε πως  οι κοντούληδες άνθρωποι ήταν ύπουλοι και όταν φώναζε εκείνοι τρομάζανε και το έβαζαν στα πόδια. Άρχισε να προσπαθεί να βελτιωθεί με τη βοήθεια των αληθινών του φίλων,των ζώων. Και έτσι πορεύτηκε για πολλά χρόνια και μάλιστα με πολλές επιτυχημένες προσπάθειες. Κι ένα καλοκαιρινό βράδυ ακούστηκαν οι φωνές και τα μουγκρητά του γίγαντα απ’ άκρη σ’ άκρη στο Φοβητσοχώρι. Κι οι κάτοικοι έντρομοι αρχίσαν να σκέφτονται ένα σωρό ανακρίβειες πάλι για το πως θα τον αντιμετώπιζαν αν τολμούσε να τους επιτεθεί. Άκρη δεν έβγαλαν γιατί κανείς τους δεν είχε την τόλμη εκτός από έναν γέροντα- σοφό τον Τρεμοπόδη να πάει να δει τι συνέβαινε. Εκείνος αψηφώντας τον κίνδυνο πλησίασε στο δάσος τον γίγαντα  βρίσκοντάς τον να σφαδάζει από τους πόνους της κοιλιάς του γιατί είχε φάει τα δηλητηριώδη μπιρμπίλια δεκαεφτά θάμνων…

Ο γερο- Τρεμοπόδης είχε πολύ δουλειά να κάνει για το αντίδοτο και χωρίς να χασομερήσει άρχισε να ετοιμάζει το «σιρόπι» που θα γιάτρευε τον γίγαντα. Κουβέντα στην κουβέντα τού αποκάλυψε τότε ο μεγαλόσωμος άνθρωπος πόσο πολύ φοβόνταν τους «κανονικούς» ανθρώπους…

Η συνέχεια στο βιβλίο που θα σας κάνει να χαμογελάσετε πλατιά και να αναλογιστείτε την δική σας  συμπεριφορά απέναντι σε κάθε τι που φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε ή του βάζουμε ταμπέλες για να  δικαιολογήσουμε την άγνοια και τις δικές μας απόψεις (λαθεμένες κάποιες φορές).

Ο Δημήτρης Μπογδάνος γράφει ένα εξαιρετικό παραμύθι όπως εκείνα των παλιών καιρών που έχει θα θέμα του τον φόβο, την διαστρέβλωση των ειδήσεων, το επιλεκτικό ψέμα και τις προκαταλήψεις.

Μας θυμίζει πως τα στερεότυπα μπορούν να μας οδηγήσουν σε λάθος εκτιμήσεις και συμπεράσματα. Ο γίγαντας σαν σύμβολο όπως το γνωρίζουμε και έχει περάσει σαν αντίληψη μέσα από ιστορίες και παλαιότερα παραμύθια, είναι πάντα τρομακτικός λόγω του όγκου του και «κακός». Όμως εδώ βλέπουμε ένα γίγαντα που έχει συναισθήματα διαφορετικά και που ο ίδιος τρομάζει με τους «μικρούς» ανθρώπους Για μια ακόμα φορά επισημαίνεται πως τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται. Θα πρέπει να έχουμε την δική μας εμπειρία και άποψη για κάθε τι που συμβαίνει χωρίς να ακολουθούμε  άκριτα και από άγνοια ότι πιστεύουν οι άλλοι.

Ένα βιβλίο – παραμύθι για την αξία της πραγματικής φιλίας.

Για τη γνώση και την σωστή αντίληψη των προθέσεων και των θέσεων του καθενός.

Μια ιστορία να διασκεδάσεις, να σκεφτείς, να διδαχτείς από τα παθήματα των άλλων και να αποφεύγεις τις γενικεύσεις, τις ταμπέλες  και τα επιφανειακά συμπεράσματα.

Ένα σύγχρονο παραμύθι που έχει εικονογραφήσει μοναδικά η Κατερίνα Βερούτσου, Μεταφέροντας μας σε μία άλλη εποχή με ζωντανές εικόνες γεμάτες συναίσθημα, φωνή και χρώματα αλλοτινών καιρών.

Φοβητσοχώρι ή Γελαστοχώρι;

Που θα θέλατε να ζείτε;

Με φόβο ή με γνώση και χαρά;

Με επιφανειακές ειδήσεις και αναλύσεις ή με επιχειρήματα και προσωπικές εμπειρίες;

Αν θέλετε να μάθετε για τον Τρεχάλα, τον Αλληθωρομάτη, την Κυρά Βιασύνη και όλους τους κατοίκους του …παραμυθιού, ψάξτε το και ίσως κι εσείς να «ζήσετε καλύτερα!»

Διαβάστε εδώ ένα απόσπασμα: https://www.metaixmio.gr/el/products/%CE%BF-%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%B7%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%B1%CF%81%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82

 

Η Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 16 Οκτωβρίου... Βιβλία για παιδιά!

16 Οκτωβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής… Βιβλία για παιδιά!

Επιμέλεια : Ελένη Μπετεινάκη*

Η Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 16 Οκτωβρίου…

Είπαμε λοιπόν να μαζέψουμε  αγαπημένα βιβλία που σχετίζονται με το  θέμα της διατροφής και να σας παρουσιάσουμε μια λίστα για παιδιά από 4  έως 104 χρονών!

Περιπέτειες στην Κουζίνα με τον Πάρη, Ελένη Κατσούλη, εικ :Σάντρα Ελευθερίου, εκδ. Μεταίχμιο

Περιπέτειες στην Κουζίνα με τον Πάρη και την παρέα του, εικ : Σάντρα Ελευθερίου, εκδ. Μεταίχμιο

      Η βασίλισσα  Καλοφαγού, Εύη Τσιτιρίδου, εκδ. Παπαδόπουλος

     Αλέξη, φάε κάτι! Άλισον Φαλκονάκη, Εικ: Κλαίρη Γεωργέλλη, Απόδοση: Aντώνης Παπαθεοδούλου, Εκδ. Μεταίχμιο

       Η οδοντογλυφίδα που έγινε ογδοντογλυφίδα, Μαντουβάλου Σοφία, Εικ : Ελευθερίου Βαγγέλης, εκδ. Πατάκη

4.       Παραμύθια να τα φας στο πιάτο, Βαγγέλης Ηλιόπουλος, εκδ. Πατάκης

5.       Οι σωματοφύλακες της Κατσαρόλας, Λένα Τερκεσίδου, εκδ. Ταξιδευτής

6.       Πέντε σωματοφύλακες κλεισμένοι στο ψυγείο, Δερούλη Άννα, Μιχαλόπουλος Νίκος, εκδ. Άγκυρα

        Η κυρα Διατροφή πρώτη στη μαγειρική, Λητώ Τσακίρη, εκδ. Τζιαμπίρης

Η     

7.       Αχ, σοκολάτα, Λίλη Λαμπρέλη, εικ: Βάσω Ψαράκη, εκδ: Πατάκη

«…Μια φορά κι ένα καιρό σε μια εποχή που ήταν κάπως στερημένη και μίζερη,  αιτία  δεν ήταν τα  διαμαντικά και τα χρυσάφια που λίπανε μα κάτι πιο σπουδαίο που γλύκαινε τις ψυχές των ανθρώπων. Δεν υπήρχε ….σοκολάτα!

Στα Παραμύθια του Σαββάτου : http://zhtunteanagnostes.blogspot.gr/2017/08/k.html)

8.       Μην τρως ό,τι σου σερβίρουν, Ελένη Σβορώνου, Παιδική Νομική Βιβλιοθήκη Ελλάδος

9.       Τρέφομαι σωστά, Εύα Καραντινού, εκδ. Άγκυρα

10.   Η Μιλένα και το φρικτό Ψάρι, Τριανταφύλλου Σώτη, Εικ: Σταματιάδη Ντανιέλα, εκδ. Πατάκης

11.   Ο Τζακ και η φασολάδα, Γιολάντα Τσιαμπόκαλου, Εικ: Γιώργος Σγουρός, Εκδ: Καστανιώτη

12.   Στον λαχανόκηπο με τον παππού και τη γιαγιά, Συγγραφέας-Εικονογράφος: Gerda Muller, Εκδόσεις: Καλειδοσκόπιο

13.   Ο ιπτάμενος δίσκος,  Ευγένιος Τριβιζάς Εικ: Βασίλης Παπατσαρούχας, εκδ. Μετάιχμιο

14.   Το φαγητό δεν είναι μόνο για να χορταίνουμε, Χαρατσή-Γιωτάκη Ελένη, Εκδόσεις Μεταίχμιο

15.   Πώς να καταβροχθίσετε ένα ουράνιο τόξο, Γιολάντα Τσιαμπόκαλου,εκδ. Καστανιώτης

16.   Το σκιάχτρο ο Παρδαλός κι ο σπόρος ο παλιός, Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Δραστ: Βασιλική Νίκα, Εικ: Βίλλυ Καραμπατζιά, εκδ. Πατάκης

«…Ένα παραμύθι άκρως οικολογικό, άλλωστε ανήκει σε μια τέτοια σειρά βιβλίων που γράφτηκε για να μην …ξεχνάμε. Για να προσέχουμε τι τρώμε, τι φοράμε, τι αγοράζουμε και τι μας δίνουν οι « ειδικοί» επιστήμονες. Μια ιστορία πολύ πολύ τρυφερή γεμάτη χρώμα, φιλία, υγεία και « ρίζες» από εκείνες που και μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά δεν πρέπει να ξεχνάμε.

Γεμάτο με δραστηριότητες για να μάθουν τα παιδιά, για να καταλάβουν διαφορές ανάμεσα στα υγιή και στα μεταλλαγμένα τρόφιμα. Παιχνίδια γνώσεων και άλλες εργασίες που  σχετίζονται με φρούτα, καρπούς και καλή- υγιεινή διατροφή.

Στα Παραμύθια του Σαββάτου http://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-73

17.   Ο Λούκουλος, Ιστορίες με προβοσκίδα, Ευγένιος Τριβιζάς, Εικ: Αλέξης Κυριτσόπουλος, Εκδ. Κέδρος

18.   Μια φορά ήταν… η Κολοτούμπα, Σοφία Μαντουβάλου,Εικ: Νίκος Μαρουλάκης,Εκδ. Καστανιώτη

19.   «Οι περιπέτειες του επιθεωρητή Σέλοκ του Σέλινου»,  Ιωάννα Μπουλντούμη , εκδ.  Ψυχογιός. «Στα πράσα» και «Μυστήριο στο υπουργείο Εθνικής Βιταμίνης» (2 βιβλία)

20.   Τροφούπολη, Σοφία Κύργιου, εικ: Μαρία Μανουρά, εκδ. Ελληνοεκδοτική

«…Τούτη η πολιτεία έχει και πολύ ξακουστές γειτονιές. Η κάθε μια τους και μια έκπληξη, μια γευστική και θρεπτική πρόταση. Σπίτια φτιαγμένα από λογής λογής μοναδικά υλικά της σωστής διατροφής. Φύλακες όλων οι πιο σπουδαίοι υπέρ- ήρωες που μπορεί κανείς να φανταστεί, υδατάνθρακες, βιταμίνες, πρωτεΐνες.  Κάνοντας βόλτα στις γειτονιές της  ίσως να συναντήσει  μερικούς από τους διάσημους κατοίκους της. Την Δημητρακούλα, τον Ωμούλη, την Λαχανικούλα, τον Φρουτούλη, τον Φρεσκοχυμούλη, τον Γαλακτομικούλη, τον Ψαρούλη και χίλιους δυο άλλους. Στα Παραμύθια του Σαββάτου http://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-19)

   «Μπαλού, Γκαλού, Νταλού» , Έρη Ρίτσου εκδ: Κέδρος, 2016

        Μπλιάχ! Πάλι λαχανικά; Συλβί ντε Ματουιζιέ, μετάφραση: Αριάδνη Μοσχονά, εικ: Λοράν Ρισάρ,εκδ. Κέδρος

     Δεν μου αρέσει το γάλα, Μάκης Τσίτας, εκδ.Ψυχογιός

24.   Ποιανού είναι αυτή η σούπα; Μάκης Τσίτας, εκδ. Ψυχογιός

25.    Το σκιουράκι που δεν ήθελε να φάει, Ράνια Μπουρμουρή, εκδ. Ψυχογιός

26.   Τι στρουμπουλό τερατάκι, Μαρκαδάκη Κατερίνα, εκδ. Μίνωας

27.   Όλα μην τα τρως γιατί θα γίνεις στρουμπουλός, Cox Phil Roxbee, εκδ. Άγκυρα

28.   Τρέφομαι σωστά; Καραντινού Εύα, εκδ. Άγκυρα

29.   Ο Αγησίλαγος, Δημήτρης Μπασλάμ, Εκδόσεις Επόμενος Σταθμός

30.   Φρούτα, Λαχανικά, Λουλούδια, Αγριολούλουδα και Βότανα: Ευγενία Φακίνου,Εικ: Ευγενία Φακίνου,Εκδ: Κέδρος

31.   Δείπνο με μάγισσες και κολατσιό με δράκους- Μια γαστριμαργική περιπλάνηση στα λαϊκά παραμύθια, Ζωή Βαλάση,Εικ: Βάλλυ Λιάπη,Εκδ: Κέδρος.

32.   Η ιστορία ενός καλοψημένου τηγανόψωμου,Κείμενο: Anine Rud, Συγγραφείς: Πίτερ Κρίστεν Ασμπγιόρνσεν, Γιόργκεν Μόε (Peter Asbjornsen, Jorgen Moe),Εικ: Σβεντ Ότο Σ. Μετάφραση: Ρένα Καρθαίου,Εκδ: Πατάκη

33.   Η Δόνα Τερηδόνα, Ευγένιος Τριβιζάς, εκδ :Καλέντης

34.   Σοκολάκης και Ζαχαρούλα Τρυποδόντη, Ράσελμαν Άννα, Εκδ: ΑΙΩΡΑ

35.   Ο Μάκης ο ενζυμάκης και η μάχη στο στομάχι, Ράσελμαν Άννα, Εκδ: ΑΙΩΡΑ

36.   Ο Πρίγκιπας Λεμόνης και η όμορφη Κρεμμύδω, Γιώργος Σακελλαρίδης , εικ: Φωτεινή Στεφανίδη

37.   Φυτρώνουν οι πατάτες στα δέντρα; Sabine Rahn Gunther Jacobs, εκδ. Αερόστατο

38.   Ο ωραίος Δαρείος, Σοφία Ζαραμπούκα, εκδ. Πατάκη

39.   Η Βίτα και η Μίνη κυνηγούν μια βιταμίνη, Κατερίνα Μανανεδάκη, εκδ. Λιβάνη

40.   Η ντοματούλα που δε χωρούσε στο τελάρο, Ελένη Πετρουλάκη, εκδ. Μίνωας

41.   H Γαλατένια Γαρδένια, Ζαμπία Λαζανάκη

42.   Τα λαχανικά κι εγώ, Ράνια Μπουμπουρή, εκδ. Ψυχογιός

 Ολοκαίνουργιο βιβλίο που μυρίζει …διατροφή!Ένα βιβλίο γεμάτο ιστορίες λαχανικών που θα τις απολαύσετε με τρόπο μοναδικό. Σαν ποιηματάκια με ομοιοκαταληξία και γεμάτα μυρωδιές, μυστικά και χρώμα.

Η έμμετρη μορφή του κειμένου κάνει ακόμα πιο μεγάλη τη διάθεση να γευτεί ένα παιδί τούτες τις ιστορίες αλλά και να μπει στον πειρασμό να  δοκιμάσει τα συνήθως όχι και τόσο αγαπητά λαχανικά. Όταν όμως κάθε ζαρζαβατικό, ή σαλατικό έχει και κάτι διαφορετικό να πει και ζωντανεύει μια μεγάλη περιπέτεια με τα καμώματά τους,  τότε μπαίνει πολύ πιο εύκολα στο πιάτο ή στο στόμα ενός μικρού παιδιού. Αν λοιπόν και εσείς θέλετε να μάθετε για το αγγούρι, την ντομάτα, την  πατάτα, την πιπεριά, το κολοκυθάκι, τα βλίτα, την αγκινάρα, το καλαμπόκι, το κουνουπίδι, το μαρούλι, την μελιτζάνα, το μπρόκολο, το παντζάρι και όλα, μα όλα ανεξαιρέτως τα λαχανικά, διαβάστε τούτο το βιβλίο της Ράνιας Μπουμπουρή  στα μικρά σας παιδιά κι ίσως να αλλάξει η γνώμη  και η …γεύση τους!Εικονογραφημένο από την Σίσυ Κυλερτζή με σκίτσα και χρώματα πολλά που αρέσουν ιδιαίτερα. https://zhtunteanagnostes.blogspot.com/2019/10/blog-post.html

43.   Το χρυσαφένιο κουκούτσι, Παναγιώτης Δημητρόπουλος. Εκδ. Ελληνοεκδοτική…

Ένα παραμύθι του Παναγιώτη Δημητρακόπουλου, χαρούμενο, έξυπνο, διαφορετικό, για την υγιεινή διατροφή. Με μπόλικη ζωντάνια και φαντασία πλέκει την ιστορία της Αγνής, της κάθε Αγνής που δεν αγαπάει και πολύ τα φρούτα. Μια ιστορία γεμάτη οικογένεια, δέσιμο, συμβουλές αλλά όχι με το συνηθισμένο τρόπο, μα με εκείνον το μαγικό που όλα τα αληθινά κρύβονται μέσα του. Μια ιστορία που θα λατρέψουν τα παιδιά κι ίσως και κάποια απ αυτά να θελήσουν να ανακαλύψουν εκείνα τα μαγικά κουκούτσια που υπάρχουν παντού αλλά δεν ….φαίνονται. Ένα παραμύθι για τα δέντρα, τη φύση την ομορφιά της  καλής ζωής. Μια ιστορία για θυμωμένα και πεισματάρικα παιδιά που το μόνο που καταφέρνουν στο τέλος είναι να έχουν προβλήματα, ειδικά στην υγεία τους. Ένα παραμύθι που θα αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε τα μαμαδίστικα  σχόλια για το φαγητό, τα σνακ, τις λιχουδιές. https://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-88

Η πριγκίπισσα που σιχαινόταν τα μπιζέλια, Susan D. Sweet & Brenda S.Miles, εικ: Valeria Docampo, εκδ. Κλειδάριθμος

Ένα βιβλίο επίσης, πρωτίστως για την διατροφή και μάλιστα για τα παιδιά που δυσκολεύονται με κάποιο από τα φαγητά  τους. Μια ιστορία για συνήθειες διατροφικές που μπορούν αν σκεφτούν  οι γονείς ευφάνταστους τρόπους να βοηθήσουν τα παιδιά να δοκιμάσουν ή ακόμα και να αλλάξουν την ιδέα που έχουν για αρκετά φαγητά. Δείτε εδω όλο το κείμενο!

Μια συναχωμένη φράουλα το χειμώνα, Ιωάννα Σκαρλάτου, εικ: Μαριάννα Φραγκούλη, εκδ. Ελληνοεκδοτική

Ο Βασιλιάς Ευτραφής και η χαρά της Διατροφής,Νάντια Κυριαζή, εικ :Νικολέτα Φιλιππίδη, εκδ. Διάπλους

Συνεχίζεται ...

Με ένα κόκκινο κουμπί... Ενα βιβλίο για την προσφυγιά, την φιλία, την αγάπη, την αλληλεγγύη!

Ήταν 14 Οκτωβρίου 2020 όταν ο Ασίντ κυκλοφόρησε στα Βιβλιοπωλεία...

Τρία χρόνια σαν σήμερα ...

Μια διαδρομή  δύσκολη αφού είχε να παλέψει τούτη τη φορά με ένα άλλον πόλεμο,  με έναν αόρατο εχθρό που τον κράτησε μακριά από τις «φυσικές» και «δια ζώσης » συναντήσεις με όσους ήθελαν να τον γνωρίσουν. Τρία χρόνια σαν σήμερα απλώνει την αγκαλιά, τα χαμόγελα και το χέρι του και κρατάει ασβέστη τη φαντασία, την ελπίδα το όραμα πως κάθε παιδί έχει δικαίωμα στο παιχνίδι, τη χαρά, την φιλία και την οικογένεια. Επειδή όμως ξέρει και νιώθει πως η πραγματικότητα είναι σκληρή θέλει να συνεχίσει το δρόμο του μιλώντας σε όλους για την ιστορία του που μπορεί και να συνέβη στ’ αλήθεια  μια φορά κι έναν καιρό… 

Ο Ασιντ πια μπαίνει στις τάξεις, μπαίνει σε σπίτια, σε βιβλιοπωλεία και όπου υπάρχουν παιδιά και ενήλικες που τον καλοδέχονται, με μάτια και χρώματα γεμάτα ήλιο και φως…

Αν θέλετε να τον συναντήσετε πείτε μας και θα το φροντίσουμε…

Αλλά ας δούμε ποιος είναι ο Ασίντ…

Είναι ένα παιδί πρόσφυγας. Όταν ξεσπάει πόλεμος στην πατρίδα του, αρχίζει να φοβάται κι ας είναι ατρόμητος (Ασίντ σημαίνει λιοντάρι). Μια νύχτα, φεύγει εντελώς μόνος του και η βάρκα που τον μεταφέρει τον αφήνει σ’ ένα νησί.

Θα βρεθεί σε μια ακτή με μόνη συντροφιά του ένα κόκκινο κουμπί με δυο τρύπες που γίνεται φίλος του, παιχνίδι, παρέα του και μεταμορφώνεται κάθε φορά σε ό,τι του λείπει, ό,τι αγαπά, ό,τι χρειάζεται.

Γίνεται δράκος, γοργόνα, ρόδα μικρού φορτηγού, τριαντάφυλλο, ανεμόμυλος, μπίλια νεραϊδόσκονης, αρκουδάκι, πασχαλίτσα, ήλιος, φλουρί, αστέρι, μάτι πειρατή, κόκκινο μπαλόνι….

Στην ακτή που μένει έρχεται  συχνά κι ένα θαλασσοπούλι κατάμαυρο, με ράμφος παράξενο και μακρύ. Είναι ο Αριστοτέλης ο θαλασσοκόρακας.

Ξαφνικά, ένα πρωί ο Ασίντ χάνει το κουμπί του….

Και τότε αρχίζει μια άλλη περιπέτεια, ανατροπές, ελπίδες, ζωή και …

Μια ιστορία που έχει στόχο να ευαισθητοποιήσει τα παιδιά σε θέματα προσφύγων.

Θα  τα βοηθήσει να ξεχωρίσουν και να καταλάβουν έννοιες όπως πόλεμος, μετανάστης, πρόσφυγας. Θα νιώσουν και θα αντιληφθούν πως όλα τα πλάσματα της γης χρειάζονται αγάπη, φροντίδα, οικογένεια και φίλους.

Στο τέλος του βιβλίου θα βρείτε οδηγίες για γονείς και εκπαιδευτικούς που μπορούν να γίνου αφορμή για πολλές δραστηριότητες, συζητήσεις και παιχνίδια. Είναι κατάλληλες για παιδιά νηπιαγωγείου και δημοτικού σχολείου και σχεδιάστηκαν από τις εκπαιδευτικούς:

Ελευθερία Καλούδη, Αναστασία Κουρτικάκη και Ελένη Μπετεινάκη

Ενδεικτικά  ορισμένες δραστηριότητες :

Δείτε εδώ ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο:

Με ένα κόκκινο κουμπί! https://www.klidarithmos.gr/me-ena-kokkino-koubi

Συγγραφέας : Ελένη Μπετεινάκη

Εικονογράφος : Νικόλας Ανδρικόπουλος

Εκδόσεις : Κλειδάριθμος

Κι εδώ το Pdf για να εκτυπώσετε κάποιες από τις δραστηριότητες που προτείνουμε: Κόκκινο Κουμπί

Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός και ασχολείται με τη διοργάνωση  παιδικών εκδηλώσεων. Αρθρογραφεί σε τοπικές εφημερίδες και sites και διατηρεί τη στήλη «Τα παραμύθια του Σαββάτου» στο cretalive.gr. από το 2013.

Το 2015 της απονεμήθηκε από το ΙΒΒΥ, Κύκλος Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, το Βραβείο σε Νηπιαγωγό «Βούλα Κουλουμπή», για την εισαγωγή με ευφάνταστους τρόπους των παιδιών προσχολικής ηλικίας στον κόσμο του παιδικού βιβλίου.

Έχει εκδόσει μέχρι σήμερα εννέα βιβλία!

Έγραψαν για το κόκκινο Κουμπί:

Βανέσσα Νερούτσου : HappyLearnig Seeds : Ένα από τα σημεία που μας τράβηξαν την προσοχή ήταν το μαύρο πουλί. Η συγγραφέας μας είπε πως είχε δει αυτό το πουλί στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της πόλης μας και έμαθε πως και αυτό είναι μετανάστης. Έτσι τρύπωσε στην ιστορία της. Από μια αλληγορική σκοπιά θα μπορούσε κανείς να πει πως το μαύρο πουλί ήταν τα συναισθήματα και οι αναμνήσεις που συντρόφευαν το μικρό αγόρι. Το κορίτσι που εμφανίζεται στο τέλος της ιστορίας γνωρίζει και εκείνη το μαύρο πουλί, έχει ακούσει για τους πρόσφυγες καταλαβαίνει τα συναισθήματα του Ασίντ, και του προσφέρει το κόκκινο κουμπί, μια κίνηση φιλίας, αγάπης και αλληλεγγύης.   Δείτε όλο το κείμενο : εδώ!

Απόστολος Πάππος : Elniplex !

Μια κλασική ιστορία πρόσφυγα, με ένα όχι ασυνήθιστο εύρημα στα παιδικά βιβλία, όπως το κουμπί, με γλώσσα παραμυθένια και φροντισμένη, ατμόσφαιρα ονειρική, χαρακτηριστικά και τα δύο της καλής αφηγήτριας Ελένης Μπειτεινάκη. Το κουμπί, ωστόσο, εδώ γίνεται ένας ολόκληρος κόσμος για το παιδί: παρέα, παρηγοριά, δύναμη, αντίσταση, όνειρο, αναπόληση και μνήμη. Η συγγραφέας κατορθώνει να του δώσει μια ιδιαίτερη δυναμική, να φωτίσει τη μοναξιά, την απόγνωση και τα αδιέξοδα του μικρού πρόσφυγα, φανερώνοντας πόση δύναμη και μαγεία μπορεί να κρύβει ένα τόσο “ασήμαντο” αντικείμενο, ένα κουμπί-Γουίλσον, για έναν μόνο, αποδιωγμένο, δίχως αύριο. Δείτε όλο το κείμενο εδώ!

Ελευθερία Καλούδη, Βιβλιοδρόμιο!

Μας θύμισε τα χαμόγελα του Μουσταφά, του Μωχάμετ, του Γιουσούφ, της Σαφά, της Ουαφά και τόσων άλλων, αληθινών παιδιών, που έτυχε να συναντηθούν οι δρόμοι μας όλα αυτά τα χρόνια. Θυμόμαστε την γλυκιά Ντόρσι, θα έχει μεγαλώσει πια και θα πηγαίνει σ' ένα σχολείο στη Σουηδία που ονειρευόταν να γίνει δασκάλα και γελούσε σαν γάργαρο νερό.
Το αγαπήσαμε αυτό το βιβλίο γιατί είχε το όμορφο τέλος που υπόσχονται τα παραμύθια και γιατί μας θύμισε πως τίποτα δεν έχει τελειώσει και πως άνθρωποι συνεχίζουν να ξεριζώνονται από τον τόπο τους. Τώρα που όλοι ξέρουμε πως είναι να νιώθεις την απειλή, να φοβάσαι να εμπιστευτείς, να τρέμεις να βγεις από το σπίτι σου, να αγωνιάς για τους δικούς σου, τώρα ίσως να νιώθουμε αλλιώς τον Ασίντ, τον Αντίλ, τον Μελάκ, τον Φάρις κι όλα τα παιδιά από τη θάλασσα... Δείτε όλο το κείμενο Εδώ!

Καλομοίρα Θεοχάρη, Pickabook

Ένα παραμυθένιο παραμύθι και ταυτόχρονα τόσο ρεαλιστικό που πονάει!! Μαγικό αποτέλεσμα μας παραδίδουν οι δύο συν δημιουργοί σε ένα βιβλίο που αν και δε χαρακτηρίζεται από εύκολο θέμα, σέβεται απόλυτα τους αναγνώστες του ανεξαρτήτως ηλικίας!

Δείτε το κείμενο :εδώ!

Μαριάννα Μπουρουτζή - kulturosupa.gr

Ένας καλός τρόπος για να εξοικειωθεί ένα παιδί με έννοιες και καταστάσεις, είναι το βιβλίο. Αν θες να του εξηγήσεις κάτι ή να το βάλεις στη διαδικασία της επαφής με τον σκληρό έξω κόσμο. Αν θες να του πεις ότι η ζωή μπορεί να γίνει σκληρή.
 Ότι τα παιδιά της ηλικίας του που βλέπει να κυκλοφορούν ρακένδυτα, με σκυφτά κεφάλια, να ζουν απομονωμένα, ξένα ανάμεσα σε ξένους, δεν είναι αντικείμενα για κοροϊδία. Ότι δεν είναι καλός ο πόλεμος.
 
Αν θες να εκπαιδεύσεις το παιδί σου να βλέπει πιο βαθιά, να μάθει να συμπονά, να νιώθει αλληλεγγύη για τους άλλους, τούτο το βιβλίο είναι το πλέον κατάλληλο.

Δείτε το κείμενο : εδώ!

Έφη Δούλη - tameteora.gr

Η συζήτηση με τη συγγραφέα και νηπιαγωγό Ελένη Μπετεινάκη ήταν άκρως ενδιαφέρουσα και πλήρως απολαυστική.

Πρόκειται για μια χαρισματική προσωπικότητα, μια ιδιαιτέρως δοτική συγγραφέα παιδικών βιβλίων, που ανταποκρίνεται με ευθύτητα, κατασταλαγμένες απαντήσεις και υπέροχες περιγραφές σε ένα παιγνίδι συνειρμών, αφηγούμενη τη ζωή της από τότε που ήταν παιδί, από τον τόπο που μεγάλωσε που έχει υπέροχη φύση και πολλούς θρύλους με νεράιδες και ξωτικά, μέχρι σήμερα που η ενασχόλησή της με το παιδικό βιβλίο και τις εκδηλώσεις για παιδιά έγιναν για εκείνη …ζωή.

Είναι ευδιάθετη και εξωστρεφής, και θυμάται ότι διαβάζει από τότε που υπήρξαν βιβλία στη ζωή της, δηλαδή από τότε που έμαθε γράμματα. Στη δική της γραφή έχει επηρεαστεί πολύ από τα παλιά παραμύθια γνωστών και άγνωστων συγγραφέων, και σημειώνει ότι ο καθένας μας έχει το προσωπικό του στυλ, το οποίο είναι κράμα πολλών αναγνωσμάτων και εμπειριών.

Δείτε το κείμενο :εδώ!

Χριστίνα Κωνσταντουδάκη Παιδικό Βιβλίο - Προτάσεις!

 

Έχουν γραφτεί πολλά βιβλία για το προσφυγικό, όμως οπότε δε θα είναι αρκετά.

Ειδικά όταν αυτό το βιβλίο προέρχεται από την γεμάτη μέλι πένα της Ελένη Μπετεινάκη , τότε σίγουρα είναι κάτι που αξίζει να διαβαστεί.

Ο Ασίντ, είναι ένα παιδί πρόσφυγας. Θα βρεθεί, ξαφνικά, σε μια στεριά όπου δεν ξέρει κανέναν, με μόνη του συντροφιά ένα κόκκινο κουμπί με δύο τρύπες. Αυτό θα γίνει το παιχνίδι του, η συντροφιά του, η παρηγοριά του. Μέχρι που μια μέρα, θα το χάσει. Κι όταν το ξανά βρει, ίσως βρει μαζί και μια οικογένεια...

Η Ελένη Μπετεινάκη γράφει με έναν τρόπο που μπορείς να ξεχωρίσεις από χιλιόμετρα μακριά. Τα κείμενά της έχουν την στόφα των παραμυθιών που μας έλεγαν οι γιαγιάδες μας, άρα και μια νοσταλγία. Σου δημιουργούν τόσα συναισθήματα όταν τα διαβάζεις και στο τέλος νιώθεις σαν να σε ακουμπούν απαλά πίσω στην πραγματικότητα. Σαν να σε βάζουν για ύπνο και να σου λένε "Όλα είναι καλά τώρα, έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα". Αυτό, δηλαδή, που κάνουν οι καλοί παραμυθάδες.

Πραγματικά, δε θα ταίριαζε καμία άλλη εικονογράφηση στο κείμενο, πάρα μόνο του Nikolas Andrikopoulos . Με το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα που χρησιμοποιεί σε πολλά του έργα, ήταν η ιδανική επιλογή γι' αυτό το βιβλίο. Αλλά και οι εικόνες του είναι πάντα τόσο ατμοσφαιρικές και ταξιδιάρικες, που σε συνδυασμό με το κείμενο, κάνουν το βιβλίο αυτό κάτι σαν κλασικό.

Στο τέλος, υπάρχουν και προτάσεις αξιοποίησης του βιβλίου, μιας και η Ελένη Μπετεινάκη είναι Νηπιαγωγός. Αλλά και ιδέες αξιοποιήσεις για το Δημοτικό Σχολείο από τις εκπαιδευτικούς Ελευθερία Καλούδη και Αναστασία Κουρτικάκη.

Για όποιο παιδί θέλει, έχει και χώρο για να ζωγραφίσει και να γράψει τις δικές του ιδέες σε σχέση με το βιβλίο...

Αναζητείστε το σε όλα τα βιβλιοπωλεία και στο site των εκδόσεων Κλειδάριθμος : Εδώ!

 

Χόρεψε μαζί μου*της Χριστίνας Αποστολίδη …στα Παραμύθια του Σαββάτου!

Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη

Η Ισμήνη είναι μόλις δεκατεσσάρων χρόνων, στην αρχή της εφηβείας της και είναι ερωτευμένη με τον Άρη. Ένα απόγευμα που εκείνος βρίσκεται στο σπίτι της, την προσκαλεί στο πάρτι του το ερχόμενο Σάββατο. Ο Άρης εκτός από κούκλος είναι και ο κολλητός του αδελφού της, του Στέλιου. Κι ενώ εκείνη πετάει από χαρά και ανακατεύει όλα της τα ρούχα για να βρει τι θα φορέσει σε αυτήν την ανέλπιστη πρόσκληση, η μαμά της τής δίνει συνεχώς «διαταγές» για το διάβασμα, το  συμμάζεμα και το χαμήλωμα της δυνατής μουσικής. Μοιάζει να  μην την ακούει καθόλου και να μην της δίνει την παραμικρή  προσοχή. Όμως αυτό το νέο είναι τόσο σπουδαίο που η Ισμήνη στεναχωριέται που η μαμά της δεν το αντιλαμβάνεται.

Η Ισμήνη είναι ένα κορίτσι κωφό αλλά γεμάτο ζωή, όνειρα, και …νιάτα.

Η κολλητή της η Χριστίνα την συνοδεύει παντού και συνεννοούνται στην νοηματική γλώσσα.  Μόνο η μαμά της Ισμήνης την υπερ-προστατεύει και αυτό δεν της πολυαρέσει.  Οι υποχρεώσεις του κοριτσιού είναι πολλές καθημερινά όμως η παρέα με την φίλη της την κάνει πάντα να νιώθει καλύτερα. Η Χριστίνα  ανακάλυψε πως της αρέσει πολύ ο χορός και η Ισμήνη αν και έχει κάποιους ενδοιασμούς στο αν μπορεί να την ακολουθήσει σε αυτό το νέο χόμπι, το προσπαθεί. Η  εμπειρία της Ισμήνης και μόνο που βρέθηκε στην αίθουσα του χορού  ήταν …συγκλονιστική. Η Άννα ένα άλλο κορίτσι από την ομάδα του χορού την έκανε αμέσως να νιώσει οικεία με τον χώρο και μόλις η Ισμήνη κάθισε στο πάτωνα σύμφωνα με τις οδηγίες του κυρίου Ορέστη, του δάσκαλου της Χριστίνας, συνέβη κάτι μαγικό. Οι δονήσεις από την μουσική στο πάτωμα έδωσαν ζωή, ρυθμό, «ακοή» και …όνειρα στην Ισμήνη. Κι έτσι ψάχνοντας πια όταν γυρίζει σπίτι της στο Youtube, ανακάλυψε πως υπήρχαν “Deaf Dancers” με διακρίσεις σε μεγάλους διαγωνισμούς. Ακόμα  και ένας Έλληνας κωφός χορευτής είχε καταφέρει να μπει στην Κρατική Σχολή Χορού  Το όνειρο της Ισμήνης να γίνει κι εκείνη μια χορεύτρια του HipHop δεν ήταν πια ακατόρθωτο. Άρχισε να το ψάχνει, να εξασκείται με γυμνά πόδια που την έκαναν  να νιώθει την μουσική από τις δονήσεις στο πάτωμα και να ακολουθεί το ρυθμό. Και μια μέρα που πήγε ξανά με  την Χριστίνα στο μάθημα χορού, έκανε το πρώτο της μεγάλο βήμα. Μόνη μπροστά στον καθρέφτη ξεκίνησε να χορεύει έχοντας στο μυαλό της τις φιγούρες των κοριτσιών που είχε παρατηρήσει προηγουμένως… Κι αυτήν όμως την παρατηρούσε ο κύριος Ορέστης…

Τι έγινε μετά; Μπορεί να μαντεύετε ή μπορεί να ζήσετε διαβάζοντάς πολλές εκπλήξεις και απρόσμενες εξελίξεις. Το σίγουρο είναι ένα. Πως  αξίζει να διαβάστε την συνέχεια για να συγκινηθείτε, να πεισμώσετε, να βρείτε κάπου τις δικές σας ανασφάλειες, σκέψεις, πράξεις και να νιώσετε τη δύναμη που κρύβει η ανθρώπινη θέληση.

Ένα βιβλίο ιδιαίτερο για μια ιδιαίτερη χορεύτρια που μας γεμίζει θάρρος, τόλμη, επιμονή και όραμα. Πίστη και εμπιστοσύνη στον εαυτό μας πάνω από όλα.

Ένα υπέροχο εφηβικό μυθιστόρημα, σύγχρονο, αληθινό, γεμάτο με συναισθήματα. Έρωτας, σχέσεις, αναζητήσεις και στόχους γεμάτο και με ροή λόγου από την Χριστίνα Αποστολίδη που σε παρασέρνει σε δυνατό χειροκρότημα στο τέλος. Με πολύ χορό, μουσική και άγγιγμα στα όρια. Τα όρια του κοριτσιού, της μητέρας και μιας προσπάθειας που αξίζει.

Επειδή η ζωή δεν είναι πάντα εύκολα και ειδικά αν σου τύχει μια αναπηρία λίγο μετά την γέννηση. Εκεί χρειάζεται θάρρος, δύναμη , συμπαράσταση και  ψυχή!

Ένας έρωτας εφηβικός που δίνει φτερά και μια φιλία που δίνει δύναμη, ζωή και άλλοθι στα δύσκολα. Μικρά ψέματα που ξέρουμε πως δίνουν αλάτι στις εφηβικές αναζητήσεις και σχέσεις που δοκιμάζονται, δένονται, στεριώνουν και μεγαλώνουν.

 

Για τους μαχητές της ζωής είναι τούτο το νεανικό μυθιστόρημα. Για τα νιάτα που δεν φυλακίζονται σε ταμπέλες ή παρωχημένες αντιλήψεις. Για τις σχέσεις εφήβων με τους γονείς και ιδιαίτερα μεταξύ των αδελφιών καθώς και μάνας με  κόρη. Για την αποδοχή καταστάσεων και ευελιξία αποφάσεων.

Ένα βιβλίο που δεν σε αφήνει να ησυχάζεις νομίζοντας πως μπορεί και να μαντέψεις τη συνέχεια. Αλλάζει διαρκώς τη ροή των πραγμάτων. Ζεις την αγωνία και τα χτυποκάρδια των ηρώων του, την καθημερινότητα, τις φοβίες και τις αλλαγές τους.

Να το ψάξετε!

Να «χορέψετε» κι εσείς σαν την Ισμήνη και τη μαμά της. Στα δύσκολα, στα όμορφα, την κάθε στιγμή που δεν πρέπει να πηγαίνει χαμένη.

Για τα παιδιά με ιδιαιτερότητες που δεν διαφέρουν σε τίποτα και από κανέναν.

Το  βιβλίο έχει κερδίσει Έπαινο από την Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά το 2021.

*Χόρεψε μαζί μου, Χριστίνα Αποστολίδη,εικ: Θέντα Μιμιλάκη , εκδ. Ψυχογιός

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 14 Οκτωβρίου 2023: εδώ!