Ώρα για σχολείο εκείνο το πρωινό και οι κινήσεις της Νανάς βιαστικές, μηχανικές και απολύτως συνηθισμένες. Όλα ήταν τα ίδια στο δωμάτιο της, ακατάστατα και απλωμένα παντού εκτός ίσως από έναν μεγάλο ροζ ελέφαντα που η αργοπορία της για το πρωινό δεν την άφησε να τον προσέξει ιδιαίτερα. Αυτή η ακαταστασία ήταν βέβαια σε όλον τον διάδρομο μέχρι την κουζίνα κι είχε σαν αποτέλεσμα να κτυπήσει τα δάκτυλα του ποδιού στο μηχανάκι του αδελφού της που ήταν στη μέση μέση. Η μαμά βγήκε από το μπάνιο αλλά δεν ανησύχησε κι η Νανά την έστειλε στο δωμάτιο της να της φέρει μια εργασία μήπως και έβλεπε τον …ελέφαντα. Τίποτα δεν συνέβη όμως κι όλα κύλισαν όπως κάθε μέρα. Βιαστικά κα κατεβάσματα να προκάνουν το σχολικό και στρίμωγμα και τρέξιμο και άγχος για την μικρή Νανά σαν πήγε λίγο να την πάρει ο ύπνος στο κάθισμά της. Ο Ροζ ελέφαντας εμφανίστηκε πάλι και της τυραννούσε τη σκέψη με χίλια δυο πώς, γιατί, μήπως, ποιος και άλλα τέτοια. Τα ίδια και στο σχολείο. Όσο κι αν προσπάθησε να τον απομακρύνει από τη σκέψη της δεν τα κατάφερε. Το χειρότερο όλων ήταν όταν επέστρεψε στο σπίτι. Στο δωμάτιο της που στο μεταξύ είχε γίνει αγνώριστο ήταν πάλι εκεί ο ροζ ελέφαντας και μάλιστα πιο μεγάλος από ποτέ. Ροζ ελέφαντας, ροζ πρόβλημα, όσο και αν ήταν τεράστιο και δύσκολο να τον αντιληφθούν οι άλλοι. Έτσι η Νανά χώθηκε δίπλα του και εκείνος όπου κι αν πήγαινε την ακολουθούσε…
Και τα προβλήματα με το τεράστιο ζώο που μόνο η Νανά έβλεπε
συνεχίστηκαν. Την ακολουθούσε παντού δημιουργώντας «καταστροφές» που η μαμά δεν
έβλεπε. Η Νανά προσπάθησε να τον
καλοπιάσει. Του πιάσε κουβέντα, του βάλε μουσική, ίσαμε την στιγμή που ο μικρός
αδελφός κτύπησε την πόρτα του δωματίου της. Εδώ τα πράγματα έγιναν σοβαρά γιατί
ο μικρός τον είδε, όπως και μια γειτόνισσα από απέναντι από τον τρίτο όροφο που
πήρε τηλέφωνο την μαμά της Νανάς για να την ενημερώσει για αυτό που έβλεπε,
δηλαδή το τεράστιο ζώο στο σπίτι τους. Και
τότε η Νανά είπε στη μαμά της πως ήθελε
να της το πει από το πρωί αλλά δεν τολμούσε…
Ένα βιβλίο… ποταμός σκέψεων, συναισθημάτων και σπουδαίων μηνυμάτων.
Η Στέργια Κάββαλου σε ένα κείμενο με μοναδική ροή λόγου, ιδεών
και παραστάσεων μας υπενθυμίζει πως πολλά πράγματα υπάρχουν δίπλα μας, στο άμεσο
οικογενειακό ή φιλικό μας περιβάλλον και κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε. Συχνά
αφήνουμε τα μικροπροβλήματα να συσσωρευτούν και κάποια στιγμή διογκώνονται τόσο
που είναι αδύνατον μόνοι μας να δώσουμε λύση.
Το βιβλίο είναι εμπνευσμένο από την αγγλική έκφραση
: «Α pink elephant in the room that nobody talks about it» («ένας
ροζ ελέφαντας στο δωμάτιο για τον οποίο κανείς δεν μιλάει»), μας λέει η ίδια η
συγγραφέας στο οπισθόφυλλο, κτυπώντας μας ένα μικρό καμπανάκι για όσα
προβλήματα αγνοούμε και προσποιούμαστε πως δεν υπάρχουν.
Ένα βιβλίο που θα ταρακουνήσει τους ενήλικες και θα βοηθήσει
τα μικρά παιδιά να νιώσουν πως να διαχειριστούν καταστάσεις που δεν μπορούν να
εκφράσουν εύκολα.
Βιβλίο έντονων καταστάσεων και συναισθηματικής φόρτισης που
έχει σαν μέλημά του να αφυπνίσει γονείς περισσότερο από παιδιά, να δουν
κατάματα τα προβλήματα. Προβλήματα επικοινωνίας ή αδυναμίας εκφοράς συναισθημάτων
λόγω λαθεμένων αντιλήψεων που συγκρούονται.
Συνήθως οι άλλοι γνωρίζουν και
βλέπουν πρώτοι πάνω μας τα σημάδια των προβλημάτων και τελευταίοι
οι πιο κοντινοί μας άνθρωποι τα παρατηρούν.
Ο όγκος του «ελέφαντα» δείχνει το μέγεθος του φόβου – προβλήματος
και την δυσκολία του να το λύσουμε μόνοι μας.
Την ιστορία της Στέργιας που διαβάζεται απνευστί έχει εικονογραφήσει επίσης με ιδιαίτερα προσεγμένα σχέδια και χρώματα η Ναταλία Καπατσούλια. Δίνοντας πάντα μεγάλη σημασία στις μικρές λεπτομέρειες…
Αναζητείστε το στα βιβλιοπωλεία και δείτε εδώ ένα μικρό
απόσπασμα : https://ellinoekdotiki.gr/gr/ekdoseis/i/roz-elefantas-sto-dwmatio
*Ροζ ελέφαντας στο δωμάτιο, Στέργια Κάββαλου, εικ :
Ναταλία Καπατσούλια, εκδ. Ελληνοεκδοτική
Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 15 Ιουλίου 2023 : Εδώ !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου