Το παραμύθι της βροχής

Σάββατο 14 Μαρτίου 2015

Τα παραμύθια του Σαββάτου...

…γράφει και σχολιάζει η Ελένη Μπετεινάκη*
Τρία βιβλία με πολύ διαφορετικό θέμα έχουν σήμερα τα « παραμύθια του Σαββάτου». Πρώτο πρώτο ένα βιβλίο που μιλάει στις καρδιές όλων μας , αφού καταπιάνεται με το θέμα της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου. Ακολουθεί μια ιστορία με απρόβλεπτες εξελίξεις σε μια σχολή χορού  και τέλος με πολύ χιούμορ διαβάζουμε την ιστορία της Μιράντας  και της μάγισσας Τεμπελχανούμ Ξαπλαρίδας. Βιβλία με έντονα συναισθήματα, με διαχείριση καταστάσεων  σε ομάδες αλλά και ατομικά και που με ξεχωριστό τρόπο δείχνουν δρόμους κατανόησης και αποδοχής  και λύσης,σύγχρονων προβλημάτων και καταστάσεων.

Παππού; Κώστας Πούλος, (εικ: Σταματίνα Ντούτσουλη), εκδ. Μεταίχμιο
Ένα από τα πιο αγαπημένα μέλη της οικογένειας είναι ο πάππους. Εκείνος που σχεδόν πάντα το μόνο που τον νοιάζει και ασχολείται πολύ είναι τα εγγόνια του. Τούτος ο παππούς είχε αγάπη εκτός από τον εγγονό του, στον κήπο του και στους αριθμούς. Είναι εκείνος που με τεράστια υπομονή, εξηγεί, λέει αστεία, φτιάχνει απίθανους συνδυασμούς για να «διδάξει », όλα όσα ξέρει, παίζει όλα τα παιχνίδια και πιο πολύ κρυφτό και κυνηγητό. Αγαπάει πολύ την Κίκα του, ένα φυτό που αγόρασε την ημέρα που γεννήθηκε ο μικρός της ιστορίας και συγχρόνως έφυγε από τη ζωή η γιαγιά. Τούτο το φυτό το φροντίζει με αγάπη περισσή, όλες τις εποχές, ακόμα κι όταν ξεραίνεται κι ο κηπουρός εξηγεί πως δεν έχει άλλη ζωή. Μέχρι μια Κυριακή που ένα μικρό πράσινο φύλλο κάνει την εμφάνισή του κι ύστερα δύο και τρία και τόσα που φθάνουν μέχρι το …άπειρο. Κι ο χρόνος περνά, οι μήνες τρέχουν και οι αριθμοί βρίσκουν τρόπο να εξηγούνται μέσα από στιχάκια και τραγούδια. Ήρθε και ο καιρός που ο Ερρίκος πήγε στο σχολείο αλλά πάλι δεν κατάφερε να μάθει τι είναι αυτό το …άπειρο. Μια μέρα όλα άλλαξαν… Ο παππούς δεν ήρθε να τον πάρει από το σχολείο, δεν ήταν ούτε μέσα στο σπίτι, ούτε πίσω από το μπαούλο, την αγαπημένη του κρυψώνα, ούτε στον κήπο. Ούτε απάντησε στο κάλεσμα του Ερρίκου, ούτε τον άκουσε που μετρούσε τους αριθμούς ανεβαίνοντας σε πεντάδες ίσαμε το εκατό, ούτε είχε ποτίσει την Κίκα…
Μια ιστορία τρυφερή, ξεχωριστή και αγαπημένη γεμάτη έντονα συναισθήματα από τον Κώστα Πούλο. Όταν χάνεις ένα αγαπημένο σου πρόσωπο σίγουρα η διαχείριση της απώλειας είναι ότι πιο σημαντικό υπάρχει για τις ισορροπίες τους ίδιου σου του εαυτού. Ένα πράγμα μένει  για πάντα αναλλοίωτο. Οι αναμνήσεις όλων όσων έζησες μαζί του, τα συχνά χαμόγελα της θύμησης και η καλύτερη κρυψώνα που έχει ο καθένας μας μέσα του, η καρδιά του. Όμορφη και λιτή εικονογράφηση από την Σταματίνα Ντούτσουλη, όπως ταιριάζει σε ένα βιβλίο νοσταλγικό και συγκινητικό. Χρώματα θλίψης και χαράς αλλά και λόγια που ξέρει να λέει και να « σκέπτεται» μόνο η καρδιά…
Για παιδιά ηλικίας από 6 ετών…

Περιπέτεια στην Τεμπελχανία, Κατερίνα Μουρίκη,(εικ :Πέγκυ Φούρκα),εκδ. Ψυχογιός.
Η Μιράντα είναι ένα κορίτσι που αγαπά πολύ τα αλατισμένα πατατάκια, την τηλεόραση, τον καναπέ και την ξάπλα… Ώσπου μια μέρα σαν σε όνειρο βρίσκεται στην πόλη της Τεμπελχανίας όπου ζει ένα… Χοντρόπουλο , η μάγισσα Τεμπελχανούμ Ξαπλαρίδα κι ένα σωρό άνθρωποι, μικροί και μεγάλοι που δεν κάνουν τίποτα. Τρώνε  μόνο πολύ ότι πιο πρόχειρο υπάρχει, βλέπουν τηλεόραση, ξαπλώνουν σε πολυθρόνες και καναπέδες, ότι κάνει κι αυτή δηλαδή, και δεν τους νοιάζει τίποτα απολύτως. Για άσκηση ούτε λόγος. Το Χοντρόπουλο – Αρχοντόπουλο έχει μαζί του κι ένα πανέξυπνο σκυλί που με την βοήθεια του καταφέρνει να μην είναι συνέχεια μέσα στο σπίτι και να κάνει ότι όλοι οι άλλοι. Η μάγισσα Ξαπλαρίδα φτιάχνει λιχουδιές από Χ*Αρτηση δηλαδή Εξάρτηση από πρόχειρα υλικά και χρυσόσκονη και όλοι μαγνητίζονται και τις θέλουν. Τα δύο παιδιά που αντικρίζουν τους ανθρώπους της πόλης αυτής πως έχουν καταντήσει, κοιτώντας τους μεσα από τα παράθυρα των σπιτιών τους,  καταλαβαίνουν την πλάνη και προσπαθούν να φτιάξουν την σκόνη της Απεξάρτησης και ο κόσμος να αρχίσει να ζει και να γυμνάζεται…Ο ρόλος της « Ωραίας Κοιμωμένης » τελειώνει εδώ στο όνειρο αλλά ξεκινάει από την αρχή στην κανονική ζωή, όταν η Μιράντα καταλαβαίνει πως ζούσε μέχρι εκείνη τη στιγμή και στη ζωή της μπαίνει η αλλαγή και η γυμναστική.
Με χιούμορ πολύ και φαντασία η Κατερίνα Μουρίκη μας χαρίζει μια ιστορία που έχει σαν πρωταγωνιστές, την τεμπελιά, την οκνηρία, την λάθος  διατροφή και τις συνήθειες των εποχών που προκαλούν αδιαφορία, παχυσαρκία και μη υγιεινό τρόπο ζωής. Ένα βιβλίο γραμμένο με μια που έξυπνη ιστορία που αφυπνίζει συνειδήσεις μικρών παιδιών αφού μπορεί και να αναγνωρίσουν στις σελίδες του, τον εαυτό τους. Μια ιστορία που πρέπει να υπάρχει στις βιβλιοθήκες μας για να « ξυπνούν»  όλες οι « Ωραίες Κοιμωμένες » κι όλα τα Αρχοντόπουλα. Το βιβλίο έχει εικονογραφήσει η Πέγκυ Φούρκα με εικόνες που θυμίζουν κόμικς και αρέσουν και σε μεγαλύτερα παιδιά.
Ένα βιβλίο που αγαπά τη …ζωή!
Για παιδιά από 7 ετών …

Μια αλλιώτικη μερα στη Σχολή Χορού, Μαριάννα Κουμαριανού ( εικ :Λιάνα Δενεζάκη), εκδόσεις Κόκκινη Κλωστή Δεμένη.
Η μύγα Φρειδερίκη είναι η δασκάλα σε μια διαφορετική σχολή χορού. Σε μια σχολή που πιανίστας είναι ο τυφλός αλλά πολύ ταλαντούχος σκύλος, ο Μπετόβεν και μαθητές δυο πουλιά, ένα ποντικάκι, μια γουρουνίτσα , δυο γάτες  Αγκύρας κι ένα χρυσόψαρο. Παράξενη παρέα για χορό και μάλιστα συνέχεια μεγαλώνει αφού προστίθενται κι αλλά ζωάκια. Όλοι  μαζί κάνουν  πρόβες για να πάρουν μέρος σε ένα μεγάλο διαγωνισμό. Ώσπου το μάθημα διακόπτεται από την εμφάνιση ενός πολύχρωμου παπαγάλου  του Βαγγέλη που σχεδόν ορμά μέσα στην αίθουσα, απρόσκλητος, με ένα κασετόφωνο στον ώμο και τραγουδώντας με πολύ δυνατή φωνή. Το μάθημα σταμάτησε αιφνίδια και με πτώσεις που κόντεψαν να αποβούν  μοιραίες. Ήθελε κι εκείνος  να  μάθει χορό …για να αρέσει στις παπαγαλίνες. Έγινε  ένας μικρός πανικός καθώς ο Βαγγέλης θέλησε να κάνει μάθημα με όλα τα άλλα ζώα και προκλήθηκε τέτοια αναστάτωση με τις άγαρμπες κινήσεις του που όλα σταμάτησαν με λιποθυμίες, πεσίματα και νύχια άγρια που άρχισαν να βγαίνουν …μπροστά.
Μια ιστορία ξεκαρδιστική που συνέβη μια μέρα σε μια αλλιώτική και παράξενη σχολή χορού. Μια ιστορία της Μαριάννας Κουμαριανού για το τι μπορεί να συμβεί σαν κάποιος δεν ακολουθεί τους κανόνες μιας ομάδας. Αλλά  και την ίδια στιγμή φαίνεται η δύναμη αυτής της ομάδας που κυριολεκτικά σώζει τις δύσκολες καταστάσεις και δείχνει πως μόνο με σωστή συνεργασία, αλληλοβοήθεια, κατανόηση και φυσικά φιλική διάθεση μπορούν τα πράγματα να κυλίσουν καλά σαν δημιουργηθεί το οποιοδήποτε πρόβλημα. Μια ιστορία που πραγματικά μόνο τα πινέλα της Λιάνας Δενεζάκη θα μπορούσαν να την ζωντανέψουν τόσο όμορφα. Έντονα χρώματα, έντονες κινήσεις και ιδιαίτερη προσοχή στις λεπτομέρειες.
Μια ιστορία που θα σας διασκεδάσει  αν είστε 4 – 9 ετών!

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου