Χίλια καλώς μας όρισες Δεκέμβρη αγαπημένε…

Της Ελένης Μπετεινάκη

Χθες βράδυ  λίγο μετά  τα μεσάνυχτα, μπήκε φουριόζος ο Δεκέμβρης στο σπίτι...

Τινάχτηκε καλά καλά να φύγουν από πάνω όλα τα φύλλα που τον ζέσταιναν  στη διαδρομή του. Πέσανε κι ένα σωρό σταγόνες απ΄το αδιάβροχο που φορούσε κι αμέσως έτρεξε δίπλα στο τζάκι να ζεσταθεί. Καμένο ξύλο, κανέλα και τηγανίτες μύριζε όλος ο χώρος. Πήρε κι εκείνος τη μερίδα του κι άρχισε να απολαμβάνει τη γλυκασιά. Μέσα σε λίγα λεπτά γίνανε κατακόκκινα τα μαγουλά του, γέμισαν  λάμψεις αστεριών τα μάτια του και τα μαλλιά του χρύσιζαν από τις φλόγες της φωτιάς …  Έτρεξα να τον καλωσορίσω γιατί τον περίμενα με μεγάλη ανυπομονησία. Είναι ο πιο αγαπημένος μου μήνας και το ξέρει καλά. Χαμογέλασε πλατιά σαν συναντήθηκαν οι ματιές μας και συνέχισε να γλείφει τα δάκτυλά του που ΄χαν στο μεταξύ γεμίσει με μέλι και πετιμέζι από τα απομεινάρια των λουκουμάδων  του Αγίου Ανδρέα του Τρυποτηγανά …Δεν πρόλαβα να του μιλήσω και τον πήρε ο ύπνος στον καναπέ! Με μια κόκκινη καρό κουβέρτα τον σκέπασα κι έμεινα ώρα πολύ να τον κοιτώ χαμογελώντας γιατί και μόνο που είχε διαλέξει το σπιτικό μου για να μπει με φόρα στο Χρόνο ένιωθα …σπουδαία!

Και σήμερα το πρωί ο Δεκέμβρης ξύπνησε φουριόζος. Μαζί του κι εγώ. Άνοιξε γοργά τη βαλίτσα του, φόρεσε τα  κατακόκκινα λουστρίνια του, το καταπράσινο παλτό του με τα χρυσά κουμπιά εκείνα που ‘ναι πασπαλισμένα με μπόλικη χρυσόσκονη και παραμυθόσκονη. Κι ύστερα στερέωσε στο κεφάλι του  ένα ημίψηλο καπέλο σαν του Εμπενίζερ Σκρουτζ. Άρπαξε κι ένα τεράστιο σακούλι και το πέρασε στον ώμο του  παραγεμισμένο σε χίλια καλούδια.

-Που τρέχεις αγόρι μου; Γιατί τόση βιασύνη; τον ρώτησα καθώς έβαζα κι εγώ το παλτό μου να προλάβω τα χρώματα της αυγής στο μικρό ενετικό μας λιμάνι…

- Βιάζομαι κ.Ελένη, να στολίσω τον κόσμο με λαμπιόνια, και χρώματα και χιόνια! Να μοιράσω μουσικές, παιχνίδια, δώρα, ευχές. Να ανοίξω το παλιό βιβλίο με τις συνταγές της προ προ προ γιαγιάς μου, να μυρίσει μέλι, σουσάμι και κανέλα ο κόσμος όλος. Να κλείσω και κάνα δυο τρύπες να μην γεμίσει ο κόσμος καλικάντζαρους και καταστρέψουν τις γιορτές…

-Ααααα, εδώ θα τα χαλάσουμε Δεκέμβριε. Τι σου φταίνε οι καλικάντζαροι; Δεν γίνονται Χριστούγεννα χωρίς αυτούς κι εγώ μια αδυναμία τους έχω από παιδί;

- Δε λέω για τους παραμυθένιους αλλά για τους άλλους τους κακόβουλους και παράξενους…

-Όλα και όλοι χρειάζονται αγαπημένε μου μήνα. Σύρε εσύ για τις πάνω γειτονιές κι άσε τις μέρες να κυλήσουν σιγανά, όμορφα κι όπως τους πρέπει. Φρόντισε μόνο τις νύχτες να ακούγονται από παντού μουσικές και ιστορίες, να γαληνεύει η ψυχή…

(Μεταξύ μας τώρα, τα καλικαντζαράκια, τουλάχιστον τα παραμυθένια  έχουν έρθει μέρες τώρα στον Απάνω Κόσμο και ήδη με τις σκανταλιές τους ξεκαρδίζονται τα παιδιά στα γέλια. Αλλά μην του το πείτε του Δεκέμβρη ίσαμε ανήμερα των Χριστουγέννων, ξέρετε γιατί ε;)

Αλήθεια σας λέω. Τον αγαπάω πολύ τον Δεκέμβρη. Για χίλιους λόγους κι ίσως γιατί  αν και οι νύχτες του μεγαλώνουν πολύ, είναι γεμάτος φως. Μπορεί να είναι η αιτία το δέντρο, η φάτνη, τα δώρα, τα Χριστούγεννα, η μαγική νύχτα της παραμονής της πρωτοχρονιάς; Ίσως πάλι γιατί  θα ΄ρθουν οι πολυαγαπημένοι μου καλικάντζαροι με τόσες  ιστορίες  στην πλάτη τους. Μπορεί να φταίει που μυρίζει παντού κανέλα, μοσχοκάρυδο, ζάχαρη άχνη, μέλι  και φρέσκο βούτυρο. Αλλά νομίζω πιο πολύ γιατί είναι ο πατέρας …των παραμυθιών, της φαντασίας που ξεπερνά  τα όρια  κι όλοι εμείς οι παραμυθάδες  των καιρών μας ξαναγινόμαστε ακόμη πιο παιδιά…

Κι επειδή ακούει σε πολλά ονόματα τούτος ο μήνας δείτε μερικά από αυτά:

Τον λένε Χριστουγεννιάτη ή Γιορτάρη ή Βρουμάλη από την αρχαία βυζαντινή γιορτή που ξεκινούσε στις 24 του Δεκέμβρη και κάθε μέρα γιόρταζε όποιος το όνομά του ξεκινούσε από το Α, την επόμενη από το Β κι έφταναν το μέτρημα μέχρι τις  17 του Γενάρη. Τον λένε επίσης Γιορτινό λόγω των πολλών θρησκευτικών γιορτών του , Αι Νικολιάτη , Παππού Νικόλα ή Κυρ Λευτέρη. Σε άλλες περιοχές τον φωνάζουν Άσπρο ή  Ασπρομηνά ή και Χιονιά για το πυκνό του χιόνι, αλλά και Χριστινιάρη  ή Χριστουγεννά.

Εμείς που τον βαφτίσαμε «Πατέρα των Παραμυθιών», σας ετοιμάζουμε κάτι πιο ξεχωριστό σε όλη την διάρκειά του. Η στήλη των Παραμυθιών του Σαββάτου θα σας προτείνει πολλά νέα και παλαιότερα βιβλία, σχεδόν καθημερινά,  για να γεμίσει η ψυχή ιστορίες και …παραμύθια, και να διαλέξετε για τα δώρα των ημερών.

Πάρτε μολύβι και χαρτί και φτιάξτε μαζί μας την Πρωτοχρονιάτικη λίστα!

Χίλια καλώς όρισες λοιπόν …Δεκέμβριε!