Ραντεβού με τη βασίλισσα*… στα Παραμύθια του Σαββάτου!

Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη

Πάμε πίσω πολλά πολλά χρόνια, στα 1850, κι ας θυμηθούμε οι μεγαλύτεροι ή ας μάθουμε οι νεότεροι πώς εκείνα τα χρόνια στην Ελλάδα είχαμε Βασιλιά, τον Όθωνα, και την όμορφη και ευαίσθητη Αμαλία για βασίλισσα. Εκείνη τη χρονιά, στην Κυψέλη, μεγάλωνε κι ένα κορίτσι που η μάννα του, τού δώσε το ίδιο όνομα με την βασίλισσα και της άφησε κληρονομιά ένα λιόφυτο, για να καταφέρει μια μέρα να γίνει δασκάλα. Κανένα άλλο κορίτσι της τάξης της ( ήταν πολύ φτωχή η μικρή Αμαλία) δεν είχε τέτοια μεγαλεία και ώθηση από το οικογενειακό του περιβάλλον για να μορφωθεί. Ο μπαμπάς της μικρής Αμαλίας, φτωχός μελισσοκόμος και τίμιος άνθρωπος, ήθελε να έχει το κορίτσι του μια άλλη τύχη.  Άλλωστε το είχε υποσχεθεί στη γυναίκα του την Μαριγώ λίγο πριν πεθάνει.

Ακολουθεί η ιστορία του μικρού κοριτσιού. Με δυσκολίες αλλά με πείσμα μοναδικό προσπαθεί και καταφέρνει να μην σταματήσει το όνειρό της. Κάποιοι κλέβουν τα μελίσσια του πατέρα της. Τα οικονομικά τους είναι μηδαμινά. Όσες σκέψεις αρνητικές και αν περνούν από το μυαλό της Αμαλίας, εκείνη πεισμώνει ακόμα περισσότερο και βρίσκει πολύ δυναμικές λύσεις.

Θα καταφέρει να πάρει το δίπλωμα της από το σχολείο με άριστα. Θα συνεχίσει να είναι φίλη κολλητή του Οδυσσέα που την αγαπάει πραγματικά και την βοηθάει στα δύσκολα, χωρίς ανταλλάγματα.

Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου μαθαίνουμε την καθημερινή ζωή των ανθρώπων της Αθήνας εκείνη την περίοδο. Ιστορικά γεγονότα, γνωστά και μη, ήθη, έθιμα, επαγγέλματα που έχουν ξεχαστεί στις μέρες μας και νοοτροπίες της εποχής. Η Αμαλία έχει την τύχη με το μέρος της. Έχει όμως και μια τόλμη που την βοηθάει να πέτυχει τον σκοπό της.

Παράλληλα μαθαίνουμε με μυθιστορηματικό τρόπο και την «καθημερινότητα» της βασίλισσας Αμαλίας, την πίκρα της που δεν μπορεί να δώσει έναν διάδοχο στην Ελλάδα και την αφοσίωσή της να φτιάξει ένα τεράστιο κήπο για να την θυμούνται οι Έλληνες για αρκετά χρόνια ακόμα κι όταν θα έχει φύγει από την ζωή.

Σ’ αυτόν τον κήπο δούλευε κι ο κυρ Λάμπρος, ο πατέρας της Αμαλίτσας κι έτσι είχε κι εκείνη την ευκαιρία να την βλέπει πότε πότε από κοντά, νιώθοντας  υπερηφάνεια  και έντονη την επιθυμία κάποια στιγμή να της μιλήσει. Η μικρή Αμαλία καταφέρνει να πάρει το δίπλωμα της από το Αρσάκειο με άριστα και να μιλήσει στην αγαπημένη της βασίλισσα που την προσκάλεσε να πάει όποτε ήθελε στο παλάτι.

Στο βιβλίο θα διαβάσετε πολλά ακόμη. Όμορφες εικόνες, πλοκή και λόγος που ρέουν. Ανατροπές, δυσκολίες, επιμονή και τόλμη από την  μικρή Αμαλία ώστε να πέτυχει το στόχο της. Έντονα συναισθήματα, εναλλαγή χαράς και λύπης αλλά πάντα με διάχυτη την επιθυμία να ξεπερνούνται όλες οι αρνητικές σκέψεις.

Το βιβλίο της Λένας Διβάνη είναι το πρώτο της σειράς. Ακολουθούν σίγουρα και άλλα.  Με τις ζωγραφιές του Φίλιππου Αβραμίδη.

Ποιες οι παραδόσεις, οι συνήθειες, οι γιορτές, εκείνη την περίοδο στην Αθήνα;

Πώς κυκλοφορούσαν οι άνθρωποι;

Τι επαγγέλματα υπήρχαν;

Πως (περίπου) φτιάχτηκε ο Βασιλικός Κήπος που τον γνωρίζουμε εμείς σήμερα σαν Εθνικό Κήπο και ποια ήταν η συμβολή της βασίλισσας Αμαλίας σε αυτόν; 

Πόσον δύσκολο ήταν να γίνεις δασκάλα,  σε μια εποχή που ο μόνος προορισμός των κοριτσιών ήταν ο γάμος και η ανατροφή των παιδιών;

Να τολμάτε, μας λέει η συγγραφέας…

Να μην βάζετε όρια στα θέλω σας...

Ψάξτε το και μπείτε στην …Ιστορία της  Ελλάδας με ένα τρόπο διαφορετικό, όπως διαφορετική είναι και η ηρωίδα της Λένας Διβάνη.

Μπείτε εδώ και διαβάστε ένα μικρό απόσπασμα : https://www.patakis.gr/files/1203818.pdf

κι αναζητείστε το σε όλα τα βιβλιοπωλεία!

*Ραντεβού με τη βασίλισσα, Λένα Διβάνη, εικ: Φίλιππος Αβραμίδης, εκδ. Πατάκη

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 23 Νοεμβρίου 2024 : Εδώ!