Το παραμύθι της βροχής

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2019

Έχει αξία τελικά ο στόχος ή το ταξίδι;


Τα παραμύθια του Σαββάτου …γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Επιθυμίες, περιπέτειες, όνειρα και στόχοι. Ζωές γεμάτες αγάπη, σχεδιασμοί χρόνων που έχουν μέσα τους πολύτιμες στιγμές, αδιαπραγμάτευτους όρους και μεγάλες αλήθειες. Τι είναι πολύτιμο στη ζωή; Τι είναι σημαντικό; Έχει αξία τελικά ο στόχος ή το ταξίδι;





Ένα τριαντάφυλλο για τη δασκάλα μου, Ιωάννα Μπαμπέτα, εικ :Λίλα Καλογερή, εκδ. Μίνωας

Τι αξία έχει ένα λουλούδι το γνωρίζουν καλά οι γυναίκες, οι δασκάλες και τα παιδιά. Ένα τόσο δα μικρό λουλουδάκι είναι ότι πιο πολύτιμο υπάρχει στη ζωή ενός μικρού παιδιού σαν θελήσει να το χαρίσει στη δασκάλα του. Κι εκείνη ξέρει ακριβώς πως να φερθεί και πάντα νοιώθει τη συγκίνηση και την αγάπη του που είναι η πιο αγνή κι αληθινή του κόσμου όλου. Ο Αιμίλιος είναι ένα  παιδί της πόλης, εκεί που τα τριαντάφυλλα είναι δυσεύρετα σε μπαλκόνια πολυκατοικιών και οι άνθρωποι που έχουν κήπους στα σπίτια τους είναι απρόσιτοι και συχνά αγενείς από φόβο ή έλλειψη ευαισθησίας. Προσπαθεί κι εκείνος να φέρει λουλούδια στην δασκάλα του όπως ο Γιώργος κάθε πρωί αλλά δεν τα καταφέρνει. Την αγαπάει τόσο πολύ που βρίσκει πάντα λόγους για να είναι κοντά της ή να τον προσέξει. Στεναχωριέται όμως που τα λουλούδια στην τσιμεντένια πόλη δεν είναι πολλά. Προσπαθεί, συμβουλεύεται,  κι επιτέλους βρίσκει μερικά  αγριολούλουδα αλλά μπροστά στo μεγάλo μπουκέτo με τριαντάφυλλα του Γιώργου απογοητεύεται. Τα τριαντάφυλλα της δασκάλας  όμως  μπορούν να γίνουν  και …ζωγραφιστά. Εκείνη ξέρει την τεράστια αξία και σημασία τους κι ο Αιμίλιος επιτέλους χαμογελά.
Όλοι εμείς οι δάσκαλοι γνωρίζουμε καλά  τις ψυχές των παιδιών. Ένα λουλούδι, μια ζωγραφιά κι ο κόσμος τους γίνεται πιο φωτεινός και χαρούμενος. Η δασκάλα είναι πάντα ένα σύμβολο, ένα πρόσωπο πολύ σημαντικό στη ζωή ενός παιδιού. Ακόμα και στις μέρες μας που πολλές αξίες τείνουν να χαθούν, τα παιδιά  ιδιαίτερα των μικρότερων ηλικιών συνεχίζουν να εκφράζονται με τόσο απλές και μοναδικές κινήσεις. Ένα τριαντάφυλλο για τη δασκάλα, ζωγραφιστό ή αληθινό είναι εκείνο το πολύτιμο της αγάπης που προσφέρεται απλόχερα και η αναζήτηση του γίνεται σκοπός ζωής.
Ένα βιβλίο που ξεχειλίζει συναισθήματα από την Ιωάννα Μπαμπέτα. Μια καθημερινή νότα χαράς και προσφοράς μικρού παιδιού σε ένα πρόσωπο σημαντικό και πολύ ιδιαίτερο στη ζωή του. Ένα βιβλίο τρυφερό, συγκινητικό, γεμάτο ευαισθησίες από την σχολική ζωή και τον κόσμο των μικρών παιδιών. Η αναζήτηση, η λύση και λύτρωση για ένα παιδί που ο κόσμος του είναι εντελώς διαφορετικός από εκείνον ενός ενήλικα και οι προτεραιότητες του είναι να προσφέρει χαρά, αγάπη και μοναδικές στιγμές. Η σταδιακή αναζήτηση για την εκπλήρωση ενός στόχου που δεν γνωρίζει κανένας από την πρώτη στιγμή την εξέλιξη και πορεία των γεγονότων.
Το γνωρίζω καλά το συναίσθημα του Αιμίλιου μα και το αυτό της δασκάλας του. Οι πολύτιμες ζωγραφιές των δικών μας σεντουκιών είναι καταφύγιο σε δύσκολες μέρες και βάλσαμο στο όποιο πρόβλημα της μέρας.
Εναλλαγή συναισθημάτων, περιγραφή συμπεριφορών, αποκαλύψεις ψυχής και αναφορές στη δυσκολία ανακάλυψης  πραγμάτων που σχετίζονται  με την φύση και τα πολύτιμα αγαθά της σε μια μεγάλη πόλη.
Με μια εξαιρετική εικονογράφηση από την Λίλα Καλογερή με έντονα χρώματα, σχήματα και μορφές το βιβλίο από μόνο του θα ήταν ένα δώρο για κάθε δασκάλα που γνωρίζει ακριβώς τις παιδικές ψυχές.

Για παιδιά από τεσσάρων χρόνων…

Τη νύχτα που τα φώτα άναψαν, David Litchfield, εκδόσεις Μικρή Σελήνη.

Η Χέδερ είναι ένα μικρό κορίτσι με ένα πολύ μεγάλο όνειρο. Φτάνει στο σημείο να το σκάσει ένα βράδυ από το σπίτι της μόνο και μόνο για να ανακαλύψει την αλήθεια της και να ζήσεις τη μαγεία του ονείρου  και  της  προσωπικής της αναζήτησης. Να συναντήσει έναν εξωγήινο θέλει κι έχει για παρέα της έναν φακό που αναβοσβήνει συνέχεια και την ελπίδα της. Το όνειρό της ξετυλίγεται σε ένα κόσμο φανταστικό μεν αλλά πολύ πραγματικό ως προς τον στόχο, το συναίσθημα και την διαρκή προσπάθεια εκπλήρωσής του.  Κι όταν το όνειρο της γίνεται πραγματικότητα εκείνη συνεχίζει να ζει τη μαγεία του. Ένα διαστημόπλοιο εμφανίζεται κι ένας μικρός εξωγήινος θα γίνει φίλος της. Η συνεννόησή τους δεν είναι εύκολη αλλά εκείνη επικοινωνούν  αφήνοντας να μιλήσουν οι ψυχές, τα μάτια και …οι ζωγραφιές. Μόνο όταν η Χέδερ συνειδητοποιεί πως την ψάχνει η οικογένεια της αποχαιρετά τον μικρό εξωγήινο αλλά με μια υπόσχεση. Μια υπόσχεση που μπορεί και να εκπληρωθεί όχι σύντομα όσο θα ήθελε αλλά ύστερα από πολλά πολλά χρόνια. Μια πορεία ζωής που μεταλλάσσεται, ωριμάζει, δημιουργεί. Πάντα αναζητά το όνειρο, το άπιαστο και το νόημα το πιο βαθύ στην πορεία της.
Η Χέδερ είναι ένα κορίτσι που αντιπροσωπεύει όλα τα κορίτσια του κόσμου και περνάει  όλα τα στάδια της ζωής, εξελίσσεται, δεν τα παρατά ακόμα κι όταν φτάνει σε πολύ προχωρημένη ηλικία. Η ιστορία της περιέχει ένα σωρό φανταστικά στοιχεία με διαστημόπλοια και εξωγήινους και  είναι γεμάτη συμβολισμούς και νοήματα. Το άπιαστο όνειρο (διαστημόπλοιο – εξωγήινοι) ακουμπά πολλές φορές τα πιο φανταστικά και απίθανα πράγματα. Ο στόχος είναι πάντα υψηλός στα σπουδαία και συχνά χρειάζεται ολόκληρη ζωή για να επιτευχθεί.
Το βιβλίο είναι αριστουργηματικό. Η σύλληψη της ιδέας του David Litchfield πραγματικά συγκινεί, εκπλήσσει, σαγηνεύει  και εμπνέει. Οι επιθυμίες, τα όνειρα, οι στόχοι και η οικογένεια. Η οικογένεια που ο ρόλος της είναι καθοριστικός σε κάθε στάδιο της ζωής. Οι δεσμοί αίματος, η αναζήτηση και η επίτευξη των στόχων σε  μια ιστορία που θα λατρέψουν τα παιδιά. Κανένας δεν πρέπει να παρατάει το όνειρό του . Όσο κι αν αυτό αργεί να πραγματοποιηθεί, έρχεται πάντα η κατάλληλη στιγμή και αποκτά σάρκα και οστά. Η Χέδερ αποτελεί λαμπρό παράδειγμα για μικρά παιδιά που τα ακουμπά μοναδικά στη δική τους ψυχή και συνειδητοποιούν πως στην πορεία της ζωής κάνεις επιλογές, προχωράς, δεν ξεχνάς τις δικές σου επιθυμίες και στο τέλος, στον απολογισμό σου συνειδητοποιείς τα πολύτιμα της ζωής, τις αξίες και τα σημαντικά.
Εκτός από το κείμενο και την ιδέα της ιστορίας ο David Litchfield εικονογραφεί μοναδικά σε τούτο το βιβλίο. Σαν μικροφίλμ παρακολουθούμε καρέ καρέ τις σημαντικές στιγμές της Χέδερ και με τόσο απλό σχέδιο δημιουργεί μια φαντασμαγορική ατμόσφαιρα. Θα μπορούσε να είναι κι ένα silent book και να αφήσει την φαντασία των παιδιών να πλέξει τα δικά της σενάρια. Ωστόσο το κείμενό του είναι μαγικό, σύντομο και περιεκτικότατο, πλούσιο σε συναισθήματα και αλήθειες.
Το διαβάσαμε στην τάξη μας και μας γεννήθηκαν πολλά ερωτήματα. Προβληματιστήκαμε για τις μεγάλε αλήθειές της ζωής  μας, τα πολύτιμα που δεν τα αλλάζουμε με τίποτα και μπήκαν οι «σπόροι» να ανακαλύψουμε το διάστημα, τους  άλλους πλανήτες και την γη μας. Μιλήσαμε για συναισθήματα και όνειρα δικά μας που θα θέλαμε κάποια στιγμή να «ζήσουμε». Κάναμε τα δικά μας φανταστικά ταξίδια με αντικείμενα δικής μας επινόησης ή υπαρκτά. Ταξιδέψαμε πάνω σε ένα φτερό, με ένα καρχαρία, με ένα μπαλόνι, με ένα πλανητολεωφορείο…..Μιλήσαμε για την οικογένεια μας, το ρόλο της στη ζωή μας και για την ημέρα και την νύχτα. Για κίνδυνους που υπάρχουν αν ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Χέδερ και …το σκάσουμε από το σπίτι.

Η ιστορία θα μας συντροφεύει για πολύ καιρό ακόμα γιατί τα θέματα που ακουμπά είναι πάρα πολλά. Διαβάστε το και ζήστε κι εσείς μέσα στο όνειρο και τη μαγεία…

Την μετάφραση από το αγγλικό κείμενο είναι της Μαριάννας Ψύχαλου!

Για παιδιά και μεγάλους που συνεχίζουν να ονειρεύονται…

Όχι, δεν χάθηκε το Μικρό Κουνέλι, John Bond, εκδόσεις Ίκαρος

Το μικρό κουνέλι φτιάχνει ένα κέικ με τη μαμά του. Τα μούρα τους έχουν τελειώσει και το κουνελάκι χωρίς δεύτερη σκέψη ξεκινάει για τα βρει, όπου εκείνο νομίζει. Δεν ακούει κανένα και η πορεία της αναζήτησής του το οδηγεί πολύ μακριά από το σπίτι του. Παίρνει λάθος δρόμο, συναντά έναν λύκο, μπαίνει σε μια βάρκα και αυτήν την φορά συναντά ένα ψαρά. Φτάνει ίσαμε την άκρη της γης με πολλά εμπόδια, κρύο, χιόνι και εμμονή στον αρχικό του στόχο. Κάποια στιγμή νομίζει πως έχει χαθεί αλλά δεν τα  παρατάει και ο δρόμος της επιστροφής μοιάζει πιο σύντομος και ευρηματικός. Έχει καταφέρεις να ξεπεράσει πολλά εμπόδια και να βρει ένα μούρο και όταν πια επιστρέφει στο σπίτι του, έχει αλλάξει  η αρχική του επιθυμία και γεύση. Δεν θέλει κέικ πια, θέλει παγωτό…
Άλλη μια μικρή περιπετειώδες και καταπληκτική ιστορία για μικρά και όχι μόνο παιδιά. Ο συγγραφέας και εικονογράφος John Bond μας βάζει στον ψυχισμό ενός πολύ μικρού παιδιού που η ανυπομονησία του και οι εμμονές του το οδηγούν σε μεγάλές προπέτειες. Περίεργο να μάθει, να πειραματιστεί, να απομακρυνθεί από την οικογενειακή εστία για να νοιώσει τον κίνδυνο και όταν τελικά καταφέρει το στόχο του να αλλάξει γνώμη και να θέλει κάτι άλλο. Συμπεριφορές γνωστές σε γονείς  που μεγαλώνουν μικρά παιδιά, η έντονη επιμονή και πείσμα και η πανεύκολη μετάβαση από την μία κατάσταση στην άλλη. Ο μεγάλος χαμός του «θέλω» που δεν ακούει κανέναν και η αλλαγή στάσης μέσα σε ελάχιστο χρόνο για μια καινούργιάς περιπέτεια ή ιδέα.  Όλα αυτά με πολύ γραφικό τρόπο τα περιγράφει και τα εικονογραφεί ο συγγραφέας προσφέροντάς μας μια ιστορία που μας κάνει να χαμογελάσουμε οι μεγάλοι για την αλήθεια της και να χαρούν τα παιδιά γιατί τελικά στη ζωή σημασία έχει η περιπέτεια και το ταξίδι ανεξαρτήτου αντικειμένου και επιθυμίας.

Για μικρά και μεγάλα παιδιά…

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου