Τα παραμύθια του Σαββάτου...

…γράφει, σχολιάζει και παρουσιάζει η Ελένη Μπετεινάκη*

Ιστορίες για να διαβάσεις, να σκεφτείς και να διηγηθείς. Ιστορίες που μιλάνε για φοβίες, για συνήθειες , για το …πέταγμα στην ελευθερία, στην αστέρευτη σκέψη, στη νέα ζωή και στις αλλαγές της. Ιστορίες για τη ζωοφιλία, για την οικογένεια για τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα και για την αλλαγή της συμπεριφοράς μας, της άλλης ματιάς της πιο ξεχωριστής. Ιστορίες για μεγάλους και μεγαλύτερα παιδιά που σε διασκεδάζουν και σε κάνουν για μια ακόμα φορά να συλλογιστείς πως η ζωή ίσως και να είναι «…ένα περιστέρι με γαλάζια φτερά…»

Η αποθήκη, Βασίλης Κουτσιαρής,(εικ: Θέντα Μιμηλάκη), εκδ. Ελληνοεκδοτική

Τούτη η ιστορία ξετυλίγεται μέσα σε μια μεγάλη αποθήκη… Μια αποθήκη όπως όλες οι άλλες με ένα σωρό πράγματα που δεν πολυχρειάζονται οι άνθρωποι και με τίποτα ιδιαίτερο για αυτούς. Μια αποθήκη όμως που είναι  καταφύγιο και σπίτι για πολλά περιστέρια. Ζουν εκεί σαν φυλακισμένα, ελεύθερα μεν  τρομαγμένα δε. Δεν έχουν νοιώσει ποτέ τον ήλιο, την ημέρα, το πέταγμα στον ουρανό, τις μυρωδιές της φύσης, αλλά και την ομορφιά της νύχτας. Η αρχηγός τους, ένα περιστέρι με λαβωμένη τη δεξιά φτερούγα, δεν τα αφήνει να βγουν ποτέ έξω τρομοκρατώντας τα… « Θα καούν τα φτερά σας», τους λέει συχνά, μια φράση που αιωρείται πάντα μέσα στην αποθήκη και κανένα δεν τολμάει να φύγει… Όλα τα περιστέρια την υπακούουν εκτός  από την Λευκούλα που θέλει να γνωρίσει τα πάντα κι έτσι βρίσκει τον τρόπο να το κάνει. Και στο πρώτο πέταγμα της ανακαλύπτει πως ο ήλιος είναι λαμπερός και υπέροχος και δεν την…έκαψε. Προσπαθεί να  καταλάβει γιατί η αρχηγός τους, τους λέει ψέματα ,σίγουρα θα έχει τους  λόγους της και τους κρατάει όλους στην αποθήκη , φυλακισμένους και τρομαγμένους.  Η ιστορία συνεχίζεται αποκαλύπτοντας αλήθειες, ξεπερνώντας φοβίες , δειλίες και συνήθειες χρόνων. Το μυστικό της αρχηγού αποκαλύπτεται  και μια καινούργια ζωή ξεκινάει για την Λευκούλα, τις αδελφές της και όλα τα άλλα περιστέρια.

Η ιστορία του Βασίλη Κουτσιαρή είναι πολύ ευρηματική. Το περιστέρι είναι σύμβολο ειρήνη ς και ελευθερίας. Πως μπορεί άραγε να φυλακιστεί και να περάσει μια ζωή στο σκοτάδι και όχι στο φως; Κόντρα στη φύση του και στην ίδια τη ζωή καταφέρνει να ξεπεράσει τον τρόμο, τις φοβίες , την ρουτίνα της καθημερινότητας και να πετάξει όσο πιο μακριά μπορεί. Το ίδιο θα συμβεί και στον άνθρωπο που θα τολμήσει να «σηκωθεί» από την  συνήθεια του, που θα τολμήσει να πάει παραπέρα την σκέψη, τη ζωή και τα όνειρά του. Η ικανοποίηση της κατάκτησης των στόχων επιβεβαιωμένη .Μια ιστορία για να αναλογιστούμε όλοι τις « ταμπέλες» , τα μη και τα δεν μπορώ που συχνά ηθελημένα και μη λέμε στα μικρά παιδιά, δημιουργώντας τους ενοχές, εμπόδια και αρρωστημένες καταστάσεις. Το βιβλίο έχει εικονογραφηθεί από την Θέντα Μιμηλάκη. Πραγματικά πολύ καλή δουλειά, υπέροχοι χρωματικοί συνδυασμοί και σκίτσα που συμπληρώνουν και αναδεικνύουν πολύ καλά την ιστορία. Μια καλαίσθητη έκδοση που αξίζει να διαβαστεί και σίγουρα θα δώσει πολλά μηνύματα σε παιδιά αλλά και σε μεγαλύτερους. 

Κανένας δεν γεννήθηκε για να πάει κόντρα στη φύση του, η ελευθερία στη σκέψη , στη ζωή και στην ψυχή είναι ο ένας και μοναδικός τρόπος που φέρνει χαρά και ευτυχία …και τον «ήλιο» πάντα να λάμπει!

Ο φίλος μου ο Γκρεγκουάρ,Μαριέττα Κόντου,(εικ: Αιμιλία Κονταίου), εκδ. Μεταίχμιο

Παράξενος τίτλος για βιβλίο ήταν η πρώτη μου σκέψη σαν το πήρα στα χέρια μου. Κι ύστερα σκέφτηκα διαδραματίζεται μια ιστορία που έχει σχέση με τις διακοπές του Πάσχα. Άκαιρο ξανασκέφτηκα, ωστόσο η περιέργεια μου δεν με άφηνε  να το …αφήσω. Και το διάβασα απνευστί και σχεδόν χαμογελώντας σε κάθε σελίδα του γιατί το βιβλίο είναι γραμμένο με απίστευτο  χιούμορ και έξυπνες ατάκες  που δεν αφήνουν το ενδιαφέρον σου ούτε για μια στιγμή να ξεφύγει.

Η ιστορία λίγο ασυνήθιστη αφού έχει για ήρωα ένα πρόβατο που μια μέρα λίγο πριν την Μεγάλη Εβδομάδα, έρχεται δώρο με κόκκινη κορδέλα στο σπίτι του μικρού Σίμου, πεσκέσι όπως λέμε εμείς εδώ στην Κρήτη, για το πολυπόθητο γεύμα της Κυριακής του Πάσχα. Όμως σαν οι μεγάλοι κάνουν σχέδια… ο « Θεός» των παιδιών γελάει δυνατά. Το όνομα του προβάτου προέκυψε από ένα πίνακα στο δωμάτιο του Σίμου που τον συντρόφευε από την μέρα σχεδόν που γεννήθηκε και που κι εκείνος είχε σαν θέμα του ζωγραφιστό ένα αρνί που η σκανταλιάρα και πανέξυπνη αδελφή του μια μέρα « εκδίκησης» το έβαψε μαύρο με μουστάκι  με κόκκινο φιόγκο στο λαιμό. Οι σκηνές που διαδραματίζονται στο σπίτι του Σίμου και της Ναταλίας με συντροφιά ένα …πρόβατο για κατοικίδιο έχουν απίστευτη πλάκα και ευρηματικότητα. Η ζωή τριών παιδιών συμπεριλαμβανομένου και του Λουκή , του αχώριστου φίλου τους , αλλάζει με ένα σωρό αφελείς – παιδικές επιλογές που θα τους οδηγήσει σε περιπέτειες και σε μαθήματα ζωής που έχουν σχέση με την ζωοφιλία, τις συνήθεις και τη φροντίδα ζώων. Μια ιστορία ξεκαρδιστική, μια ιστορία που θα μας ανατρέξει σε δικές μας μνήμες από παιδιά, που θα διδάξει τους μικρούς φίλους , πώς να εκπαιδεύσουν …το πρόβατό τους και θα αναδείξει για άλλη μια φορά θεσμούς που υπάρχουν μέσα στην οικογένεια και στις έντονες κάποιες φορές σχέσεις  που έχουν τα αδέρφια.

Μια ιστορία που θα μας θυμίσει πως τα πρόβατα δεν είναι μόνο « της μάνας τους καμάρι», ούτε αριθμοί που βοηθούν τις νύχτες που ο ύπνος δεν έρχεται νωρίς με το μέτρημά τους, ούτε κύματα στην αφρισμένη θάλασσα ή σύννεφα στον ουρανό. Δεν είναι μαύρα για να τα ξεχωρίζουμε από το …κοπάδι ούτε μόνο μέσον  δωροδοκίας σαν προσφερόταν στους θεούς στις θυσίες των αρχαίων Ελλήνων... Είναι και αυτά ζώα, άκακα, παρεξηγημένα ίσως,  που όμως χρειάζονται  το δικό τους περιβάλλον, τις συνήθεις και την προστασία που τους ταιριάζει.

Μια ιστορία της Μαριέττας Κόντου, εκπληκτική. Υπέροχη γραφή, πλοκή και λόγος αφηγηματικός και ιδιαίτερα προσεκτικός. Το βιβλίο συνοδεύουν οι εικόνες της Αιμιλίας Κονταίου που θα ήθελα να  ήταν έγχρωμες  για να δένουν περισσότερο με όλο το ύφος και την μοναδική αυτή ιστορία. Ωστόσο το ταλέντο και στη συγγραφή αλλά και στην εικονογράφηση είναι αδιαμφισβήτητο  και φαίνεται σε κάθε σελίδα του βιβλίου.

Διαβάστε το και δώστε το και στα λίγο μεγαλύτερα παιδιά να το διαβάσουν που σίγουρα θα τους κρατήσει το ενδιαφέρον κι ας πλησιάζουν οι διακοπές του καλοκαιριού …κι όχι οι πασχαλινές. 

Για παιδιά από 9 ετών της σειράς « διαβάζω ιστορίες» των εκδόσεων Μεταίχμιο

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δημοσιεύτηκε στις 6 Ιουνίου 2015 στο cretalive.gr:http://www.cretalive.gr/culture