«Τα Παραμύθια του Σαββάτου» επιστρέφουν ξανά....

Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

«Τα Παραμύθια του Σαββάτου» επιστρέφουν ξανά, κι έχουν φορτώσει απίστευτα βιβλία στις αποσκευές τους. Διαβάσαμε πολύ, γράψαμε πολλά, και θα σας παρουσιάζουμε σιγά σιγά κι ένα-ένα τα πιο πολύτιμα δικά μας αναγνώσματα.  Ποδαρικό στη νέα σεζόν κάνει ένας γάτος πολύ ξεχωριστός που λατρεύει τα Μουσεία, τις ιστορίες, τα χελιδόνια και τα ταξίδια με τα δικά του φτερά.

Ο Γάτος που έφυγε με τα χελιδόνια, Χρήστος Μπουλώτης, εικ :Φωτεινή Στεφανίδη. Εκδ. Πατάκης**

Ο Ξενοφών ήταν ένας πολύ ιδιαίτερος γάτος. Ζούσε σε ένα ελληνικό νησί,τη Λήμνο, στην αυλή του αρχαιολογικού μουσείου της πόλης και τ΄ όνειρό του ήταν να γίνει μια μέρα αρχαιολόγος. Στο νησί υπήρχαν κι άλλες γάτες κι αυτός ήταν ο λόγος που τα ποντίκια ήταν για τους κατοίκους του, ανύπαρκτα. Ίσαμε εκείνη την τρομερή μέρα που αγκυροβόλησε στο νησί ένα ρωσικό πλοίο ερχόμενο από τη Μαύρη θάλασσα γεμάτο γατολιχουδιές και …χαβιάρι. Όλες οι γάτες τρέξανε να γευτούν τα καλούδια που ΄χε κρυμμένα στ΄ αμπάρι του το καράβι, εκτός από τον Ξενοφώντα που δεν ήθελε να εγκαταλείψει την αυλή του. Το πλοίο σάλπαρε ένα πρωί, κι οι γάτες φύγαν μαζί του. Ο Ξενοφών έμεινε ολομόναχος στο νησί. Τα ποντίκια εμφανίστηκαν ξανά και μαζί τους κι απέραντη μοναξιά για το γάτο μας. Μόνο την Άνοιξη έβρισκε παρηγοριά στην παρέα των χελιδονιών. Κι ένα φθινόπωρο ο αγαπημένος γάτος των χελιδονιών με την επιμονή του μικρού φίλου του,του Δονάκη έφυγε ταξίδι, πέταξε μαζί τους μέχρι την Αίγυπτο. Κι έζησε ένα όνειρο ή μπορεί και δυο και τρία. Κι έμαθε πάρα πολλά στην καινούργια χώρα και χάρις στον κ. Χουσεϊν, τον διευθυντή του μουσείου της πόλης, δεν εγκατέλειψε ποτέ την αγάπη του για τα αρχαία. Η ευτυχία του ολοκληρώθηκε σαν γνώρισε την Φατιμά με την οποία έφτιαξε μια υπέροχη οικογένεια… Και σαν ήρθε η Άνοιξη κι ένα όνειρο σημαδιακό μια νυχτιά,  ο Ξενοφών και όλη του η οικογένεια που έμαθαν κι εκείνοι να πετούν, επέστρεψαν…. Το τι έγινε στο νησί της Λήμνου δεν περιγράφεται.

Ιστορίες για γάτες και ποντίκια, για πράματα θαυμαστά κι απίστευτα, για νέους έρωτες, διαφορετικούς και για περιπέτειες που μόνο ένας Γάτος σαν τον Ξενοφών θα μπορούσε να ζήσει….

Ότι ο Χρήστος Μπουλώτης είναι από την Λήμνο το γνωρίζουμε, όλοι. Πως λατρεύει τις γάτες κι αυτό το ξέρουμε πολύ καλά. Ακόμα αγαπά πολύ τα Μουσεία, τα αρχαία αγάλματα, τις όμορφες μυρωδιές των λουλουδιών και φυσικά τις ιστορίες. Είναι ο ίδιος αρχαιολόγος,άρα σίγουρα οι πέτρες θα του μιλούν. Τα κτίρια, η γη, τα αγγεία, τα αγάλματα κι όλα τα πράγματα που υπήρξαν κάποτε έχουν δικές τους ιστορίες που είναι κρυμμένες  καλά και μπορεί μόνο ένας αρχαιολόγος ή ένας συυγαρφέας με αστείρευτη φαντασία να διαβάσει. Ιστορίες που τις ζωντανεύει μοναδικά με το δικό του τρόπο ο Χρήστος Μπουλώτης που ακόμα και παιδί, ή ενήλικας θέλεις πολύ να τις διαβάσεις και ακόμα καλύτερα να τις ακούσεις να σου τις αφηγούνται.

Ένα ακόμα συναρπαστικό παραμύθι ενός πολύ σπουδαίου παραμυθοποιού. Ένα παραμύθι γεμάτο συναισθήματα, γεμάτο φιλία και αγάπη. Αγάπη για τους θησαυρούς που κρύβονται στα μουσεία δικά μας και ξένων. Φιλία που φέρνει τα πάνω κάτω και τα αδύνατα γίνονται δυνατά. Πόθοι και επιθυμίες που εκπληρώνονται και δεν γνωρίζουν κανένα βαθμό δυσκολίας. Όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ κι έχεις όνειρα, στόχους και αδυναμίες, μπορείς και να πετάξεις στην άλλη άκρη του κόσμου με τα δικά σου φτερά, τα ανίκητα, τα πιο στέρεα και τα πιο αγαπημένα. Έρωτας για ζώα, έρωτας για πράγματα, έρωτας που δεν γνωρίζει εθνικότητες, θρησκείες ή τόπους. Ακόμα και αν αυτός ο έρωτας περιγράφεται σαν …γατίσιος.

Συγκινητική είναι τούτη η ιστορία. Ανατρεπτική και απόλυτα ρομαντική. Η φαντασία του συγγραφέα σε μια ακόμα δυνατή στιγμή. Μοναδική η πλοκή, η εξέλιξη και το θέμα του παραμυθιού. Μετανάστες εποχικοί τα αποδημητικά πουλιά που κάνουν την υπέρβαση να πάρουν μαζί τους ένα γάτο και να τον μάθουν να πετάει. Αλληγορική ιστορία , σουρεαλιστική αλλά έχει τον τρόπο της ένα μας δείξει πως  αγάπη καταφέρνει τα αδύνατα. Πόσο μάλλον όταν ένας άλλος γάτος, ο γιος του Ξενοφώντα ερωτεύεται μια ποντικίνα. Άλλη υπέρβαση, άλλη κατάκτηση του έρωτα που δεν γνωρίζει αιώνες διαμάχες, στερεότυπα και …φόβο. Ακολουθώντας τα όνειρα του ο καθένας μας μπορεί να φτάσει όπου ποτέ δεν έχει φανταστεί.

Είκοσι χρόνια πέρασαν από την ώρα που ο συγγραφέας μας Χρήστος Μπουλώτης είπε στην  Φωτεινή Στεφανίδη πως υπάρχει ένα βιβλίο για ένα χελιδονόγατο και θα το εικονογραφούσε. Οι δυο τους φίλοι παλιοί, είκοσι δυο χρόνια κλείνουν νομίζω φέτος μια αληθινής και ουσιαστικής φιλίας. Ο καιρός πέρασε και η υπόσχεση αυτή δεν ξεχάστηκε, μόνο καθυστέρησε λίγο. Έτσι η πολύτιμη αυτή ιστορία  ζωντάνεψε ακόμα πιο μοναδικά  με τα πινέλα της η ζωγράφος Φωτεινή Στεφανίδη, σαν να ήταν  το παραμύθι απόλυτα δικό της. Ζωγράφος ξεχωριστή με ματιά γεμάτη αγάπη για τον κόσμο των καλών ιστοριών δημιούργησε ένα ακόμα κόσμημα για τις βιβλιοθήκες των παιδιών.

Μαγεύτηκα μ’ αυτήν τη ιστορία, πέταξα κι εγώ ψηλά και μακριά μαζί με τον Ξενοφώντα και τα χελιδόνια. Ένιωσα τη χαρά της απόλυτης ελευθερίας, του ταξιδιού την πρόκληση, της φιλίας και της αγάπης τα οφέλη. Έψαξα να δω τι στ΄ αλήθεια υπάρχει στο μουσείο της Λήμνου το αρχαιολογικό, κι υστέρα πήγα ίσαμε το Κάϊρο να προλάβω να συναντήσω τους αμύθητους θησαυρούς του Μουσείου λίγο πριν μετακομίσει. Μα πιο πολύ λάτρεψα τις γάτες του και τα ποντίκια κι ειδικά στο τέλος που μου είπαν εκείνη την μοναδική τους ρήση: «Εδώ είναι ο τόπος μας, όπως κι εσένα δηλαδή. Άρα δεν το κουνάμε ρούπι. Εσύ και η γενιά σου είναι γραφτό να το παίζετε πάντα γάτες κι εμείς πάντα ποντίκια, από τα πολύ παλιά χρόνια».**

Κι αν θέλετε ακόμα περισσότερες πληροφορίες αναζητείστε το βιβλίο εδώ : http://www.patakis.gr/viewshopproduct.aspx?id=751250

Κι επειδή η βαλίτσα των διακοπών μας ήταν παραγεμισμένη με βιβλία, σας υποσχόμαστε τις επόμενες μέρες  να σας γράψουμε αναλυτικά για το καθένα τους. Αν όμως θέλετε να μάθετε ποια βιβλία περιέχει, διαβάστε παρακάτω:

Για παιδιά προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας :

Τα Παπούτσια των άλλων της Άλκηστης Χαλικιά, εκδ. Ίκαρος

Ο Ασιμ και ο Δράκος του βασιλιά, Κατερίνα Ζωντανού, εκ. Μεταίχμιοo

Μαίρη Πόπινς της Πάμελα Λ.Τραβερς και σε διασκευή της Μαρίας Δασκαλάκη από τις εκδ.Μϊνωας

Η σχολή των Ροβινσώνων του Ιουλίου Βερν σε διασκευή του Αντώνη Παπαθεοδούλου των εκδ. Παπαδόπουλος

Τι είμαι εγώ; Του Βαγγέλη Ηλιόπουλου από την Κόκκινη Κλωστή Δεμένη

Ο θαλασσοσφυριχτής του Διονύση Λεϊμονή των εκδόσεων Αρτέον

 Γραμμή 28 Davide Coli, Εκδ. Ίκαρος

Οι παράξενες μηχανές του Παππού, Romont Willy, εκδ. Άγκυρα

Τα ευχαριστώ ένος Ιππότη της Ιωάννας Μπαμπέτα, εκδ. Μεταίχμιο

Για μεγαλύτερες ηλικίες από 9 χρόνων:

Χαρίλαος; Τι όνομα είναι τούτο; Κατερίνα Λαγού, εκδ. Ψυχογιός

Ο φίλος μου ο διαβητούλης, Κωνσταντίνα Φραντζεσκάκη, εκδ. Ελληνοεκδοτική

Το τρομερό κουδούνι, Ευγένιος Τριβιζάς, εκδ. Ελληνικά Γράμματα

Ασφοντυλίτης, Εύη Γεροκώστα, εκδ Καλειδοσκόπιο

Άβιβλος Συγγραφέας Φραντζ Κλάφτα, Κατερίνα Κρις, εκδ. Πατάκη

Μυστική Αποστολή, Τα κρυφά μονοπάτια του Τεμένους, εκδ. Μίνωας

Το φάντασμα του Μαυροπίνακα, Σοφία Μαντουβαλου, εκδ.Πατάκης

Περικλής και Ασπασία  - Αντώνιος  και Κλεοπάτρα, Αργυρώ Πιπίνη , εκδ. Πατάκη

Το τραντζιστοράκι, Γιώργος Γρηγοράκης, εκδ. Πατάκη

Το ημερολόγιο ενός εξερευνητή, Τζένη Κουτσοδημητροπούλου, εκδ. Ελληνοεκδοτική

Ο τελευταίος Έλληνας  της Σμύρνης, Ελένη Δικαίου, εκδ. Πατάκης

Πίπη Φακιδομύτη, Άστριν Λίντγκρεν, εκδ. Ψυχογιός

Ο χορός του μαύρου Πελαργού, Λότη Πέτροβιτς – Ανδροτσοπούλου, εκδ. Πατάκη

Ίσαμε τότε να περνάτε καλά, και να διαβάζετε ιστορίες και παραμύθια!

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δημοσιέυτηκε στο Cretalive.gr στις 7 Σεπτεμβρίου 2019:https://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-07-09-2019-1035210