Kι
ήταν ο κόσμος πολύς, αμέτρητος που έτρεξε στο λιμάνι χθες για το καλωσόρισμα …
Κι ήταν η περηφάνια κι η ομορφιά του μνημείου ασύγκριτη
και απόλυτη.
Κι όλοι θαυμάσανε το κτίσμα, τη δουλειά τόσων αιώνων μα και τη σημερινή συντήρηση του.
Κι έβλεπα από μακριά πως κουνούσε σιγανά το κεφάλι του
λέγοντας καλησπέρα σε όλους τους ανθρώπους, σε τούτη τη χαρά που γέμιζε την
ψυχή του, την ψυχή μας…
Και σήμερα πια μπορώ κι εγώ κι όλοι μας να βγούμε πολύ ψηλά,
να δούμε εκείνη τη θέα που κόβει την ανάσα, να ακούσουμε καλύτερα το ήχο της
θάλασσας, του αέρα, το πέταγμα των πουλιών…
Πραγματικά σήμερα είναι μια αλλιώτικη μέρα, μια αλλιώτικη
ματιά στο Φρούριο, στην πόλη στην ιστορία ….
Μεγαλοπρέπεια και απλότητα, υπομονή και επιμονή τόσα χρόνια
που τόσοι άνθρωποι έδωσαν την ψυχή τους για να περπατήσουμε όλοι ξανά μέσα του,
πάνω του…
Σας ευχαριστούμε όλους…
Καλημέρα Άρχοντα μου …Χίλια
καλώς σε βρήκαμε!
(Μια μικρή αναδρομή στο χρόνο και στην ιστορία : http://zhtunteanagnostes.blogspot.gr/2016/08/blog-post_9.html
)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου