Φαντάσματα …στα Παραμύθια του Σαββάτου!

 Της Ελένης Μπετεινάκη*

Νέες ιστορίες, ασυνήθιστες με θέματα που αν και μπορεί να μας τρομάζουν τελικά μας γεμίζουν με πολλές ιδέες, μας αλλάζουν διάθεση και άποψη και μας κάνουν να αναρωτιόμαστε για τα αποδεκτά και μη….

Αχ! Φαντάσματα, Σοφιάννα Θεοφάνους, εικ :Zafouko Yamamoto, εκδ. Μικρή Σελήνη

Ένα βιβλίο….φανταστικό! Πως να μην είναι αφού σαν θέμα του έχει τα φαντάσματα; Η αλήθεια πως σαν το πρωτοείδα ένιωσα λίγο παράξενα. Μόλις όμως το άνοιξα πριν καλά καλά μπω στις ιστορίες του με τράβηξε η συμπαθητική μορφή του Τίμου. Ένα αγόρι εφτά χρόνων που δεν μιλάει πολύ αλλά έχει το μοναδικό χάρισμα να ακούει. Και να νιώθει και να βλέπει αυτά που οι άλλοι δεν τα καλοβλέπουν. Έτσι λοιπόν στο παλιό αρχοντικό που μένει με τους γονείς του ο Τίμος, έχει αυτήν την μοναδική ικανότατα να βλέπει, να ακούει, να συνυπάρχει, να μιλάει  και να έχει φίλους του τα πιο παράξενα φανταστικά αερικά, τα φαντάσματα. Και αυτούς τους φίλους του μας τους συστήνει έναν έναν η συγγραφέας του Τίμου και των φαντασμάτων. Η Σοφιάννα Θεοφάνους με στίχο έμμετρο και με απίστευτη φαντασία μας γνωρίζει την Μπέλλα τη Φαγού που έχει ένα Αχ… στην κάθε της κουβέντα. Μαγειρεύει πολύ και αργά τα βράδια, φαγητά που έχουν λάδι πολύ , τρώει πολύ και αγαπάει ιδιαίτερα τα ζαχαρωτά. Ο Λέων πάλι ο Νυσταλέος ότι και αν κάνει επειδή συνέχεια νυστάζει, ή σκουντουφλάει, ή τον βρίσκουν στις γωνιές του κήπου να κοιμάται. Μόνο τα πούλια, τα ζώα κι ο Τίμος τον βλέπουν βέβαια για να λέμε την αλήθεια. Ο Σάντυ ο Φοβιτσιάρης που κρύβεται συνεχώς μέσα σε μια πράσινη ντουλάπα έχει μια ιστορία ξακουστή από τον περασμένο αιώνα έναν λευκό χειμώνα, μια Παρασκευή και δεκατρείς του μήνα. Ακολουθεί η Λουλού η Λουσού  που ζούσε στο Παρίσι, κάποτε. Η Ρούθ η Αγγλίδα λαίδη που φοράει ένα δαντελωτό νυφικό, ο Γουίλαρντ ο Φοβέρας που φαίνεται αστείος πολύ στον Τίμο με την στολή του πειρατή, και πολεμάει στην μπανιερά του Αρχοντικού με ένα κίτρινο παπάκι και με το …καζανάκι. Η Μαργκώ η κακομαθημένη, ο Λίνος ο Γελαδερός, η Σάρα η βαρετή βαρόνη κι ίσως και κάνα δυο άλλα που κρύβονται όλη την ώρα. Μόνο που οι μεγάλοι δεν καταλαβαίνουν από αυτούς τους παράξενους συγκάτοικους κι ο μπαμπάς του Τίμου αποφασίζει μια μέρα πως δεν πάει άλλο και  θα φύγουν από το Αρχοντικό…. Κι ο Τίμος αλλά και οι παράξενοι φίλοι του στεναχωρήθηκαν πολύ μ’ αυτόν το χωρισμό!

Ένα βιβλίο πολύ διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Ένα βιβλίο για ένα θέμα που δεν περιμένει κάποιος να το δει να είναι γραμμένο για παιδιά. Κι όμως θα έχει μια ξεχωριστή θέση στα αναγνώσματα και στα παιχνίδια των παιδιών. Ένα βιβλίο που απομυθοποιεί μια φοβία παιδιών και που λείπει από την παιδική θεματολογία των συγγραφέων. Λύκοι, μάγισσες, ξωτικά κι άλλα πολλά τρομακτικά  είναι παντού. Τα φαντάσματα τα «παιδικά» είναι άνθρωποι που έζησαν κάποτε και με πολύ φαντασία συνεχίζουν να … ζουν και να προκαλούν τρόμο χωρίς ποτέ κανείς να τα έχει δει.

Το βιβλίο είναι εξαιρετικά γραμμένο και με απίθανη εικονογράφηση από την Zafouko Yamamoto  που τα παιδιά το χαίρονται και νιώθουν υπέροχα στο τέλος του. Μάλιστα είναι μια εύκαιρα να διαβάσουν μια ιστορία( ή καλύτερα πολλές) που θα τα οδηγήσει σε νέα θεματολογία, σε ιστορικά γεγονότα ίσως, σε εποχές και ημερομηνίες που για τους μεγάλους είναι γεμάτα προκαταλήψεις.

Ένα βιβλίο που μπορεί να δουλευτεί όχι μόνο επετειακά σε μια τάξη ( Halloween – Απόκριες) αλλά και για να γίνε ερέθισμα να μιλήσουμε για τις σκιές, τα ατυχήματα, την απώλεια και τα ιδιαίτερα χαρίσματα ενός παιδιού – μεγάλου. Για την μοναξιά μιλάει πολύ το βιβλίο, για τη φιλία, για την ανάγκη να ακουστεί κάποιος.

Εμείς φτιάξαμε ολόκληρη παράσταση με φαντασματάκια όλο γλύκα, σαν να παίξαμε θέατρο σκιών. Γελάσαμε πολύ γιατί καθένα είχε και μια ιστορία να πει κι έτσι ένας φόβος μας που ήταν το φάντασμα έγινε στο τέλος… αλοιφή κι εξαφανίστηκε!

Για παιδιά από 5 χρονών …

Δημοσιεύτηκε στο cretalive.gr στις 25 Ιανουαρίου 2020 :https://www.cretalive.gr/politismos/ta-paramythia-toy-sabbatoy-163

#Byrakiflavor  #Costis.patiserrie  # Cretalive.gr

                                                                                

Με φαντάσματα, τέρατα και μάγισσες στις ιστορίες και τα Παραμύθια!

Της Ελένης Μπετεινάκη

Τα "Παραμύθια του Σαββάτου" διαβάζουν και προτείνουν με αφορμή την γιορτή του Halloween 🎃🎃 βιβλία με διάσημα τέρατα, φαντάσματα και λίγες μάγισσες που αξίζουν την προσοχή σας:

Υπάρχουν φαντάσματα σε αυτό το σπίτι; Οliver Jeffers, εκδ. Ίκαρος

Μια καταπληκτική έκδοση υψηλής αισθητικής από τον αγαπημένο Oliver Jeffers.

Μεταφερόμαστε από τις πρώτες σελίδες σε ένα παλιό, ευρύχωρο και ατμοσφαιρικό σπίτι που κτίστηκε στα 1760…

Ένα μικρό κορίτσι μας ξεναγεί σε όλους τους χώρους προειδοποιώντας μας πως έχει  ακούσει για φαντάσματα μέσα στο σπίτι. Αρχίζει να ψάχνει παντού χωρίς καν να γνωρίζει με τι ή πώς μοιάζει ένα φάντασμα. Κι οι απορίες της πέφτουν σωρό…

Που ζουν, αν κυκλοφορούν μόνο νύχτα, ποια μέρη τους αρέσουν…

Κι όσο κι αν ψάχνει, κι όσα χρόνια κι αν περάσουν εκείνη δεν έχει συναντήσει ποτέ της φάντασμα…

Πόσο χρονών να είναι αλήθεια τούτο το μικρό κοριτσάκι;

Ένα εικονοβιβλίο έκπληξη. Ένα κρυφτό μέσα σε σελίδες. Ένα μυστήριο που μας μεταφέρει σε άλλες εποχές και σε ένα κόσμο φαντασίας που μοιάζει …ζωντανός. Με διαφάνειες από ειδικό χαρτί που σαν «εμφανιστούν» πάνω στις εικόνες από χρώμα (αν και υπερτερεί το ασπρόμαυρο)  δείχνουν τα φαντασματάκια μέσα στο σπίτι και τις πιθανές κρυψώνες ή κινήσεις τους.

Δείτε εδώ ένα απόσπασμα: https://ikarosbooks.gr/1067-yparchoyn-fantasmata-s-ayto-spiti.html

Το Γκροτλίν, Benji Davies, (απόδοση :Αντώνης Παπαθεοδούλου), εκδ. Ίκαρος

Ρουμπίνη το όνομα του μικρού κοριτσιού που σαν πάει το βράδυ  να κοιμηθεί σκέφτεται εκείνο το τρομερό «κάτι» που τραγούδι έγινε πια κι ακούγεται  κάτω στο το δρόμο, παντού. Τι είναι το Γκροτλίν; Θεριό, αρκούδα, ποντίκι, γάτα, κλέφτης ή μήπως  μια …μαϊμού; Μια ολόκληρη πόλη μιλάει για αυτό κι είναι πιο γρήγορο κι από τον αστυνόμο στο τρέξιμο. Αρπάζει διάφορα πράγματα συγκεκριμένα. Άραγε τι φτιάχνει, τι σκέπτεται, τι θέλει;

Με τράβηξε πολύ η εικονογράφηση. Ύστερα είδα τον συγγραφέα και τις εκδόσεις. Ήξερα πως θα διάβαζα ένα ακόμη έξυπνο, πρωτότυπο, διδακτικό …αριστούργημα. Όλο  το βιβλίο σε μια φράση: «Το μάτι βλέπει ό,τι σκεφτείς»

Μια μεγάλη αλήθεια  που γίνεται ιστορία. Τι πραγματικά φοβάται ένα παιδί τη νύχτα; Τι έχει στο μυαλό του και που μπορεί να φτάσει η φαντασία και οι επιρροές από άλλους. Πάντα σκεφτόμαστε το πιο απίθανο, αυτό που κάνει την καρδιά να κτυπάει σαν τρελή και το μυαλό  να δημιουργεί «τέρατα» σαν ακουστεί ένας θόρυβος, μια ασυνήθιστη κατάσταση.

Μυστήριο, αγωνία , περιπέτεια και σκέψεις. Σκέψεις που συχνά οδηγούν σε λάθος εικόνες και συμπεράσματα. Μήπως τελικά τα πράγματα δεν είναι  όπως φαίνονται  ή όπως ακούγονται; Μήπως πραγματικά σκεπτόμαστε και φοβόμαστε και γιγαντώνουμε αυτόν το φόβο χωρίς να το θέλουμε επειδή το μυαλό έχει συνηθίσει στα πιο παράξενα, τα πιο απίθανα και τα πιο δύσκολα σενάρια; Το Γκροτλίν ίσως με το όνομα του και μόνο να τρομάζει όμως είναι  τόσο αθώο και τόσο παιγνιδιάρικο που τελικά μας ανοίγει άλλες πόρτες στο μυαλό. Πόρτες που οδηγούν σε άλλες σκέψεις, πόρτες προς την ελευθερία και την κατάργηση στερεοτύπων.

Μια ιστορία λοιπόν  από τον πολυβραβευμένο Benji Davies που θα λατρέψουν τα παιδιά. Όχι, δεν θα φοβηθούν, θα ανακουφιστούν σαν καταλάβουν  πως τίποτα δεν είναι  όπως φαίνεται. Μια ιστορία που θα σας μαγέψει με τις εικόνες του ίδιου του συγγραφέα και θα αναζητήσετε και όλες τις προηγούμενες!

Δεν λησμονούμε πως την έχει αποδώσει υπέροχα στα Ελληνικά ο επίσης βραβευμένος, πολλάκις, συγγραφέας Αντώνης Παπαθεοδούλου!

Δείτε το εδώ: https://issuu.com/ikarosbooks/docs/9789605722036

Νεκρός Νικ (Απέθαντοι μπελάδες), Κώστας Ζαφειρίου, Γιώργος Τυρίκος -Εργάς, εικ: Κατερίνα Χαδουλού, εκδ. Πατάκη

"Τι, πέθανες και τώρα όλα καλά;
Αν σε έθαψαν στο Κοιμητήρι του Ρεπανιδιού, οι μπελάδες σου μόλις ξεκίνησαν. Γιατί εκεί τώρα κάνει κουμάντο ο άρχοντας Κορβίνος, ένας φριχτός βρικόλακας που έχει επιβάλει ένα σωρό απαγορεύσεις στους απέθαντους και έχει αποφασίσει να βάλει στο χέρι και τους ζωντανούς. ?υτυχώς πάντα υπάρχουν γενναία παιδιά έτοιμα να πάνε κόντρα σε κάθε τύραννο — και σε τούτο τον κόσμο και στον άλλο… "

Ένα βιβλίο με απίθανες περιπέτειες για παιδιά που δεν φοβούνται τα "φαντάσματα", γεμάτο χιούμορ, ευρηματικότητα, αστείρευτη φαντασία και εκπληκτικούς διαλόγους. Αντιθέσεις και συγκρούσεις δύο κόσμων, ελευθερίας, καλού και κακού, αλληγορικές εκφράσεις και εικόνες που παραπέμπουν σε καλογυρισμένες ταινίες τρόμου και ήρωες κλασσικών πια βιβλίων. Ένα μυθιστόρημα για εφήβους που αρέσκονται σε "σκοτεινές" περιπέτειες που θα σας αφήσει μια γεύση γλυκόπικρη μυστηρίου και σκοταδιού. Διαβάζετε απνευστί όπως όλες οι καλές ιστορίες και τα παραμύθια!
Άλλωστε ο Κώστας Ζαφειρίου και ο Γιώργος Τυρίκος Εργάς είναι από τους καλύτερους παραμυθάδες των "σκοτεινών" ιστοριών!

Δείτε εδώ : https://www.patakis.gr/product/643292/vivlia-paidika--efhvika-paidikh-neanikh-logotexnia/Nekros-Nik-Apethantoi-mpelades/

Που πήγαν τα φαντάσματα; Δέσποινα Ηρακλέους, εικ: Ναταλία Καπατσούλια, εκδ. Διάπλαση

«Η Αιµιλία µεγαλώνει σ’ ένα τεράστιο σπίτι και θέλει όταν µεγαλώσει να γίνει µπαλαρίνα και ταµίας στο σουπερµάρκετ.
Όλα πηγαίνουν µια χαρά ώσπου το σπίτι γεµίζει φαντάσµατα!
Κανείς όµως δεν την πιστεύει: ούτε η δασκάλα της, ούτε οι συµµαθητές της, ούτε οι γονείς της, που λείπουν όλη µέρα και δεν τα βλέπουν.
Η νταντά της, η κυρία Μαρία, δεν βλέπει και πολύ καλά.
Και τα φαντάσµατα είναι πολύ τροµαχτικά. Η Αιµιλία µπλέκει σε τροµερούς µπελάδες.
Ξαφνικά όµως τα φαντάσµατα εξαφανίζονται! Μεγάλο μυστήριο! Τι έγινε;
Πού πήγαν τα φαντάσµατα;

Μια αστεία ιστορία που μας δείχνει ότι μερικές φορές η λύση σ’ ένα πρόβλημα έρχεται από εκεί που δεν το περιμένουμε.» Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου!

Κι αν θέλετε να παίξετε με το βιβλίο στο σπίτι ή την τάξη σας μπείτε εδώ για δραστηριότητες: https://drive.google.com/file/d/1sjuN-Ai2Mq_xDX8SIJfIkrC8xUdJbw3d/view?fbclid=IwAR1orqtmgxu61BNWAH5S_UcTYznqcKdFVDy_aJLmldk7CkgBJ2ptIBVbNtw

Αχ! Φαντάσματα, Σοφιάννα Θεοφάνους, εικ : Zafouko Yamamoto, εκδ. Μικρή Σελήνη

"...Η Σοφιάννα Θεοφάνους με στίχο έμμετρο και με απίστευτη φαντασία μας γνωρίζει την Μπέλλα τη Φαγού που έχει ένα Αχ… στην κάθε της κουβέντα. Μαγειρεύει πολύ και αργά τα βράδια, φαγητά που έχουν λάδι πολύ , τρώει πολύ και αγαπάει ιδιαίτερα τα ζαχαρωτά. Ο Λέων πάλι ο Νυσταλέος ότι και αν κάνει επειδή συνέχεια νυστάζει, ή σκουντουφλάει, ή τον βρίσκουν στις γωνιές του κήπου να κοιμάται. Μόνο τα πούλια, τα ζώα κι ο Τίμος τον βλέπουν βέβαια για να λέμε την αλήθεια. Ο Σάντυ ο Φοβιτσιάρης που κρύβεται συνεχώς μέσα σε μια πράσινη ντουλάπα έχει μια ιστορία ξακουστή από τον περασμένο αιώνα έναν λευκό χειμώνα, μια Παρασκευή και δεκατρείς του μήνα. Ακολουθεί η Λουλού η Λουσού που ζούσε στο Παρίσι, κάποτε. Η Ρούθ η Αγγλίδα λαίδη που φοράει ένα δαντελωτό νυφικό, ο Γουίλαρντ ο Φοβέρας που φαίνεται αστείος πολύ στον Τίμο με την στολή του πειρατή, και πολεμάει στην μπανιερά του Αρχοντικού με ένα κίτρινο παπάκι και με το …καζανάκι...."
Δείτε εδώ όλο το κείμενο : https://zhtunteanagnostes.blogspot.com/2020/10/blog-post_30.html

Φαντάσματα στο Γάτερβιλ, Ειρήνη Μητροπούλου, εικ : Πέτρος Χριστούλιας, εκδ. Ίκαρος

«Ο διάσημος ντετέκτιβ Ματθαίος Γατιάδης, ένας πανέξυπνος γάτος με πυκνή ασπρόμαυρη γούνα, και η στενή του φίλη Βεατρίκη Γκουρμέ ταξιδεύουν στη Σκωτία για να περάσουν τα Χριστούγεννα στον πύργο των Γάτερβιλ.

Ο θρύλος λέει ότι ο μεσαιωνικός πύργος είναι στοιχειωμένος. Και πραγματικά, η ευγενική οικοδέσποινα λαίδη Μαίρη Γάτερβιλ αρχίζει να βλέπει τα καταραμένα φαντάσματα των προγόνων της να την απειλούν: ο ιππότης Ριχάρδος Γάτερβιλ κρατάει ένα σπαθί έτοιμος να τη χτυπήσει, και η άτυχη γυναίκα του, η Αλίκη, εμφανίζεται σαν λευκή οπτασία, φορώντας ένα μακρύ νυφικό.

Ο Ματθαίος αναλαμβάνει αμέσως δράση! Ποιοι από τους καλεσμένους στον πύργο παριστάνουν τα φαντάσματα, και γιατί θέλουν να τρομοκρατήσουν την πλούσια λαίδη Μαίρη;

Θα μπορέσει ο Ματθαίος να ξεσκεπάσει τους ενόχους, προτού να είναι πολύ αργά;»

(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Μια εκπληκτική σειρά μυστηρίου και ανατροπών που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον των παιδιών σε κάθε σελίδα.

Αναζητείστε τα εδώ: https://ikarosbooks.gr/childrens-books/niar-noyar/!/1/60/-publication_date/

Το φάντασμα στο τσίρκο του Χειμώνα, Fred Bernard και François Roca, εκδ. Κόκκινη Κλωστή Δεμένη

Ο ένας είναι λογικός, ο άλλος προληπτικός.
Οι δυο τους έχουν ζήσει πολλά.
Ο Ντίνο είναι μια μαϊμού και είναι σίγουρος ότι ένα φάντασμα στοιχειώνει το τσίρκο.

Ο Σπίριτ είναι ένας παπαγάλος…
Η έρευνα που θα κάνουν ξεκινάει από τους διαδρόμους του διάσημου τσίρκου και φτάνει στην παράσταση.
Το κλειδί του μυστηρίου είναι η Μαρίνα Αντς, μια θηριοδαμάστρια με μαγικές ικανότητες…

΄Ολη η ιστορία βασισμένη στο διάσημο Τσίρκο του Χειμώνα που σχεδιάστηκε από τον  Ζακ Ιτόρφ στα 1852 γνωστο και σαν το «Τσίρκο Ναπολέων»!

Το 1934 το τσίρκο αγοράστηκε από την οικογένεια Μπουγκλιόν και απέκτησε πια φήμη με αυτό το όνομα.

Η ιστορία του τσίρκου θεωρείται πια μύθος και φτάνει ως τις μέρες μας με το θάνατο της υπεραιωνόβιας Ρόζας Μπουγκλιόν τον Αύγουστο του 2018. https://www.mixanitouxronou.gr/mantam-roza-i-ipereonovia-star-tou-diasimou-tsirko-tou-chimona-pantreftike-mesa-se-ena-klouvi-me-liontaria-ke-paroligon-na-navagisi-me-12-elefantes/

Οι καλές και οι κακές μάγισσες, Αντώνης Παπαθεοδούλου, εκδ. Παπαδόπουλος

Οι καλές και οι κακές μάγισσες είναι διάσημες πια σε όλον τον παιδικό κόσμο γιατί είναι μοναδικές και μάλλον ανεπανάληπτες! Κυκλοφόρησαν πριν εννιά χρόνια (24 Οκτωβρίου 2013) και από τότε δεν έχουν σταματήσει να διασκεδάζουν μικρούς και μεγάλους. Αίτιος ο Αντώνης Παπαθεοδούλου, αγαπημένος συγγραφέας και η επίσης καταπληκτική ‘Ιρις Σαμαρτζή που τις ζωντάνεψε με πινέλα και σκίτσα απίθανα!

Ένα βιβλίο  γεμάτο κρυστάλλινες γυάλες, μαγικά φίλτρα, ξόρκια και αστείες ρίμες πού γράφτηκε όπως λέει και ο συγγραφέας του για να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα διαφορετικά και τους λογής λογής κακούς,  ή απλά να σκάμε στα γέλια. Μια ακόμα υπέροχη ιστορία σαν τους καλούς και κακούς πειρατές ή σαν του καλούς και κακούς ιππότες  που  αν την διαβάσετε στα παιδιά σας τότε ίσως και η δική τους φαντασία  ξεπεράσει τα όρια της. Για γέλιο μέχρι …δακρύων.  Χρειάζεται φαντασία και χιούμορ  γιατί μπορεί οι μάγισσες αντί να ετοιμάζουν ξόρκια για το πώς να φυτεύεις μαύρες κατάρες  να ανακαλύψουν τον τρόπο να φυτεύουν χωρίς σπόρο αγκινάρες  και αντί με τις μαγικές τους λέξεις να γεμίζει ο κόσμος καφέ βατράχια, να φυτρώνουν παντού μικρά και πολύχρωμα λουλούδια και ανθάκια.Και αντί να προσπαθούν οι «κακές μάγισσες» να μαγέψουν τις καλές  μπορεί στο τέλος να γίνουν φίλες και όλες μαζί να φτιάχνουν ξόρκια για να τις αγαπάνε τα παιδιά και οι μεγάλοι  και να καταλήγουν να τρώνε  μόνο τούρτα με κεράσι …

Αστέρευτο το ταλέντο του Αντώνη Παπαθεοδούλου και με μοναδική σύνθεση στα παραμύθια του που αγαπούν τόσο τα μικρά παιδιά. Όσο για την Ίρις Σαμαρτζή, αγαπημένη εικονογράφος που ξέρει καλά να ζωντανεύει τους χαρακτήρες των βιβλίων και να γεμίζει με χρώματα κι εικόνες την φαντασία μας.

Δείτε εδώ: https://www.epbooks.gr/shop/paidika-neanika-biblia/eikonografimena-biblia-gia-paidia/oi-kales-kai-oi-kakes-magisses/

Κι αν θέλετε να δείτε πόσα πολλά μπορείτε να κάνετε με τα παιδιά, μπείτε και διαβάστε το «Παίζουμε βιβλίο» της Βίκυς Ξανθοπούλου και ανακαλύψτε ένα σωρό δραστηριότητες με…μάγισσες : https://www.epbooks.gr/shop/paidika-neanika-biblia/biblia-gnoseon/paizoume-biblio-no-1/

Η μάγισσα Χρωματούσα, Ελένη Μπετεινάκη, εικ. Graham Hodgetts, εκδ. Ελληνοεκδοτική

Κι αν θέλετε να γνωρίσετε μια μάγισσα ανατρεπτική και πολύ διαφορετική απ’ όλες όσες ξέρατε στα μαγικά παραμύθια, αναζητείστε την Χρωματούσα που δεν φοράει μαύρα ρούχα, δεν έχει γαμψή μύτη, δεν μένει σε πύργο, δεν της αρέσουν τα μαγικά ξόρκια με βατραχοπόδαρα, νυχτερίδες και αράχνες. Αγαπάει πολύ τα παραμύθια και  όλα τα χρώματα, ακόμα και το μαύρο ή το γκρι.

Δείτε εδώ κι ακούστε την ιστορία της : https://ellinoekdotiki.gr/gr/ekdoseis/i/i-magissa-xromatousa

Δείπνο για τέρατα, Έμα Γιάρλετ, εκδ. Ψυχογιός

Ένα βιβλίο απόλαυση που μπορεί και να περιέχει «τερατώδεις» συνταγές!

Έξυπνο κείμενο, χιούμορ και εκπληκτική εικονογράφηση με τρισδιάστατες εικόνες-γράμματα!

Με μεγάλη χαρά σάς προσκαλώ σε µια Γιορτή για τέρατα, στη σπηλιά για τέρατα αυτό το ΣΑΒΒΑΤΟ. Θα έχουµε και ΦΑΓΗΤΟ. ΤΟ ΤΕΡΑΣ
ΥΓ. ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ. Έχω αρχίσει να πεινάω και το Φαγητό δε λέει να ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΜΙΛΑΕΙ...

Δημοσιεύτηκε στο cretalive.gr στις 31 Οκτωβρίου 2022 : Εδώ!  

2194 Ημέρες Πολέμου*...στα Παραμύθια του Σαββάτου!

Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη

Ένα βιβλίο που σε κερδίζει από τον τίτλο του και μόνο!

Ένα βιβλίο που θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικό στο Δημοτικό σχολείο ή  στο Γυμνάσιο, για να μάθουν και να καταλάβουν τα παιδιά την Ιστορία για τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, με τρόπο απλό (όχι απλοϊκό), κατανοητό και άκρως ενδιαφέροντα.

6194 Μέρες ή έξι χρόνια και μια μέρα που άλλαξαν όλον τον κόσμο, με γεγονότα που σημάδεψαν πολλές γενιές. 1 Σεπτεμβρίου 1939 και μέχρι την 2 Σεπτεμβρίου 1945 η διάρκεια αυτής της περιόδου της ανεπανάληπτης καταστροφής και επηρεάζει ακόμα και τις νεότερες γενιές, τις σημερινές.

Η Μαρίζα Ντεκάστρο έχει γράψει αυτό το βιβλίο, που συγκλονίζει, και μας παρουσιάζει όλα αυτά τα απίστευτα γεγονότα σαν μια παράσταση – σκηνή θεάτρου, με γνωστούς και άγνωστους συγγραφείς και ηθοποιούς, όπως λέει η ίδια,  που δεν είναι άλλοι παρά οι άνθρωποι που αναγκαστικά έλαβαν μέρος, ερήμην και ακούσια σε αυτόν τον καταστροφικό πόλεμο.

Κι όπως η ίδια γράφει στον Πρόλογό της «Θυμάμαι τον μπαμπά μου, ήμουνα εφτά οκτώ χρονών να μου διηγείται τα κυριακάτικα πρωινά ιστορίες από την Κατοχή», νομίζω πως ακούω τον δικό μου μπαμπά να θυμάται, να παθιάζεται, να συγκινείται και να μνημονεύει τον δικό του πατέρα που εκτελέστηκε από τους Γερμανούς, και εκατοντάδες ιστορίες για την κατοχή, αυτές που δεν είναι γραμμένες σε κανένα βιβλίο γιατί ήταν οι ιστορίες των καθημερινών ανθρώπων, που βίωσαν όλη αυτήν την τραγικότητα για μας φαντάζουν ασύλληπτα όλα όσα συνέβησαν πριν περίπου 85 χρόνια.

Το βιβλίο ξεκινάει με την αφορμή του Α Παγκοσμίου πολέμου, τον Ιούνιο του 1914 που κράτησε μέχρι το 1918 και ως την συνθήκη των Βερσαλλιών  στις 29 Απριλίου του 1919.

Συνεχίζει με τον Μεσοπόλεμο( 1918-1939), από την Δημοκρατία της  Βαϊμάρης στα 1919, ακολουθεί μια πολιτισμική έκρηξη ταινιών, λογοτεχνίας και τεχνολογικών επιτευγμάτων.

Ραδιόφωνο, τηλέφωνο και ηλεκτρικές συσκευές στο προσκήνιο και κατασκευή του πρώτου φτηνού αυτοκίνητου για τον λαό…

Από το 1933 που ο Αδόλφος Χίτλερ γίνεται καγκελάριος, οι προετοιμασίες για ένα νέο πόλεμο αρχίζουν να παίρνουν σάρκα και οστά…

Μια σειρά γεγονότων που σημάδεψαν όλες τις χρονιές, στην Ευρώπη, πραξικοπήματα και δικτατορίες (στα 1936 έχουμε την διδακτορία Μεταξά και στην Ελλάδα) ίσαμε την περιβόητη Νύχτα των Κρυστάλλων στα 1938 και την 1^η Σεπτεμβρίου 1939 που οι Γερμανοί εισβάλουν στην Πολωνία…

Ένα μαύρο σύννεφο πάνω από όλη την Ευρώπη!

Μέσα από μαρτυρίες,  εφημερίδες, λογοτεχνικά έργα (Ζαχαρίας Σακκάς, Οδυσσέας  Ελύτης, Αγγελική Δαρλάση) μαθαίνουμε την καθημερινότητα των απλών ανθρώπων και γεγονότα που δεν μας ήταν γνωστά πριν μερικά χρόνια. 

Όλος ο κόσμος αλλάζει. Κάπου ο χρόνος σταματά και κάπου αλλού νέες ανακαλύψεις κάνουν ευκολότερη τη ζωή. Ωστόσο  σε άλλες χώρες τα πράγματα δυσκολεύουν περισσότερο.

 Έχουμε φτάσει στις 28 Οκτωβρίου 1940 και η Ιταλία κηρύσσει τον πόλεμο στην Ελλάδα. Ακολουθεί η εισβολή των Γερμανών στις 6 Απριλίου 1941, η Μάχη της Κρήτης τον Μάιο της ίδιας χρονιάς. Οργανώνονται οι Αντιστάσεις των Ελλήνων και αρχίζει η κατοχή με λιμοκτονίες, συσσίτια, μαυραγορίτες, προδοσίες και απίστευτη φτώχεια…

Καρέ καρέ γράφονται και αναφέρονται δεκάδες γεγονότα ανά τον κόσμο  με μάχες, κατακτήσεις, καταπατήσεις, αλλά και τέχνη μέσω λογοτεχνίας, ποίησης, θεάτρου και κινηματογράφου.

Κι όλα όσα έγιναν ίσαμε την λήξη του Β Παγκ οσμίου Πολέμου στα 1945 και την αρχή του δικού μας Εμφυλίου Πολέμου που κράτησε ίσαμε το 1949…

Μαύρο σύννεφο και πάλι πάνω από την Ελλάδα μας…

Αυτή την Ιστορία του Β Παγκοσμίου Πολέμου θα διαβάσετε σε ένα καταπληκτικό βιβλίο. Θα εντυπωσιαστείτε επίσης από τις μοναδικές εικόνες του Αχιλλέα Ραζή που δένουν καταλυτικά με τα κείμενα.

Το βιβλίο αυτό είναι ιδανικό και για ενήλικες. Γιατί όλοι μας έχουμε μικρά ή μεγάλα κενά στα τεκμηριωμένα θέματα της Ιστορίας του κόσμου και πολύ περισσότερα όταν αυτή η Ιστορία μας αφορά.

Διαβάστε εδώ ένα απόσπασμα : https://flip.metaixmio.gr/apospasmata/2194_HMERES_POLEMOY/10/index.html

και δείτε εδώ το εκπαιδευτικό υλικό που υπάρχει διαθέσιμο από τον εκδοτικό οίκο: https://api.metaixmio.gr/data/manager/media/assets/files/ekpaideutiko_yliko_2194_hmeres_polemou.pdf

Να το ψάξετε οπωσδήποτε!

*2194 Ημέρες Πολέμου (1 Σεπτεμβρίου 1939 – 2 Σεπτεμβρίου 1945), Μαρίζα Ντεκάστρο, εικ: Αχιλλέας Ραζής, εκδ. Μεταίχμιο

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 28 Οκτωβρίου 2024: Εδώ!

Ξημέρωμα, 27 Οκτωβρίου 1943, ώρα 6.00…

Ξημέρωμα, 27 Οκτωβρίου 1943, ώρα 6.00…

Της Ελένης Μπετεινάκη

Ο Αντώνιος Γ. Μπετεινάκης εκτελείται με συνοπτικές διαδικασίες από τους Γερμανούς στις φυλακές της Αγυιάς Χανίων.

Ήταν 57 χρονών!

Ήταν ο παππούς μου ...

Κι επειδή όσο περνούνε τα χρόνια πολλά γεγονότα και σπουδαίοι άνθρωποι τα τριγυρίζει η λήθη, εγώ δεν θέλω να ξεχάσω όσο ζω. Συλλέγω πάντα την παραμικρή πληροφορία, είδηση, για να γεμίσω το παζλ μιας ζωής γεμάτη αγώνες, ιδανικά, τόλμη και ιδέες.

Ζωή σαν παραμύθι, μόνο που όλα ήταν αληθινά πέρα ως πέρα...

Και φέτος συμπληρώνονται 81 χρόνια ...

Μάιος 1980, στο Ηρώο των Αρχανών γίνονται τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Αντωνίου Μπετεινάκη από τον τότε Στρατηγό ΓΕΕΘΑ Αγαμέμνων Γκράτσιο. Απίστευτος ο κόσμος τότε, μεγάλο γεγονός για την εποχή, εικόνες που όλοι βλέπαμε για πρώτη φορά. Ο Στρατηγός Γκράτσιος στα 19 του χρόνια βρέθηκε από την Αθήνα στην Κρήτη στο τάγμα του Αντωνίου Μπετεινάκη, σαν εκείνος ήταν διοικητής Ανατολικής Κρήτης στο 1942 νομίζω, και τραυματίζεται πολύ σοβαρά. Ο Αντώνιος Μπετεινάκης τον φροντίζει ανελλιπώς. Άλλωστε όλοι οι στρατιώτες του τάγματός του έλεγε πως ήταν παιδιά του.

Τα χρόνια πέρασαν, ο νεαρός στρατιώτης δεν ξέχασε. Σαράντα χρόνια περίπου μετά ψάχνει και βρίσκει την οικογένεια του σωτήρα του, όπως μας είχε πει τότε, και αποφασίζει να κάνει αυτό που δεν έκανε ποτέ ο "τόπος" του Αντωνίου Μπετεινάκη. Μια προτομή του να στέκει στον τόπο που γεννήθηκε, για πάντα. Παραγγέλνει κι άλλη μία της οποίας επίσης κάνει τα αποκαλυπτήρια στο εγκαταλελειμμένο Στρατόπεδο Μπετεινάκη στον Πρασά στην περιοχή του Καρτερού.

Σήμερα η προτομή στις Αρχάνες στέκει αγέρωχη και κοιτά...

Η άλλη στο στρατόπεδο αγνοείται η τύχη της...

Κανείς δεν ξέρει που είναι, αν έχει κλαπεί κι έγινε λιωμένο μέταλλο προς πώληση ή κάποιος την έχει "φυλάξει" για τα καλά...

Ελπίζω όταν θα φτιαχτεί το σχολείο, που λένε, στο τεράστιο αυτό οικόπεδο, στο στρατόπεδο Μπετεινάκη, να σε θυμηθούν οι αρμόδιοι παππού, να ονομάσουν σωστά το σχολείο, να επαναφέρουν τα χαμένα και να σε τιμήσουν όπως σου πρέπει...

Άλλωστε σαν δάσκαλος ξεκίνησες την ενήλικη ζωή σου ...

Δεν το ξεχνώ ούτε αυτό!

(το παρακάτω κείμενο στην ΠΑΤΡΙΣ γράφτηκε το 2022)

Διαβάστε εδώ : https://www.patris.gr

Αντώνιος Γ. Μπετεινάκης : (7 Ιουνίου 1886 - 27 Οκτωβρίου 1943)

Ο Αντώνιος Γ. Μπετεινάκης γεννήθηκε στις 7 Ιουνίου 1886 στις Αρχάνες Ηρακλείου Κρήτης. 

Με την ίδρυση της Kρητικής Πολιτείας (1898-1913) βρίσκουν τον Αντώνιο Μπετεινάκη να έχει τελειώσει την τετρατάξια Δημοτική Σχολή Αρρένων Αρχανών. Συνεχίζει τις σπουδές του και εισάγεται στο νεοϊδρυόμενο τότε στις Αρχάνες Τριτάξιο Ελληνικό Σχολείο και με την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο Ηρακλείου μπαίνει και φοιτά στο διδασκαλείο Ηρακλείου, παίρνει πτυχίο και είναι έτοιμος να προσφέρει υπηρεσίες στη στοιχειώδη εκπαίδευση των παιδιών της Κρήτης. 

Το 1907 που ιδρύεται η Κρητική Πολιτοφυλακή, σε ηλικία 21 έτους κατατάσσεται και υπηρετεί την θητεία του για ένα έτος. Απολύεται το 1908 με τον βαθμό του δεκανέα.
Διορίζεται και υπηρετεί σαν δημοδιδάσκαλος για 5 συνεχόμενα έτη. Παραιτείται και παίρνει μέρος στον πόλεμο το 1912- 1913. Σαν λοχίας στέλνεται σαν κήρυκας από την Α.Μ. τον τότε Βασιλέα Κωνσταντίνο για να παραδώσει έγγραφο κατά την πολιορκία του Μπιζανίου στον Εσσάτ Πασά ( Φεβρουάριος 1913).

Έλαβε μέρος  :
1. Εκστρατεία Βαλκανοτουρκικού πολέμου 1912
2.Εκστρατεία Ελληνοβουλγαρικού πολέμου 1913
   α. Μάχη Πεστών Ηπείρου
   β.Μάχη Αετορράχης (7 - 1- 1913)
   γ.Μάχη Ιωαννίνων ( 21-2-1913)
   δ. Μάχη Κρέσνα - Τσουμαγιά
3.Εκστρατεία Συμμαχικού πολέμου 1917 - 1919
   α. Μάχη Δοϊράνης ( 5-9-1918 , τραυματίζεται σοβαρά )
4. Εκστρατεία Μικρασιατικού πολέμου 1919 - 1922
   α. Μάχη Ομουρλού ( 11 - 6 - 1920)
   β. Μάχη Τσιβρίς ( 19-3-1921)
   γ. Μάχη Καρά - Εσκή - Σεχήρ ( Ιούνιος - Ιούλιος 1921)
   δ. Μάχη Μπουγιού - Νταγ ( 30 Ιουνίου - 1 ιουλίου 1921)
   ε. Υψωμα 1799 ( 2 - 3 Ιουλίου 1921)
   στ. Μάχη Σαγγάριος ( 1 Αυγούστου 1921)
   ζ. Μάχη Ακ Μπουνάρ - Ντερμπέν ( 8-7- 1921)
   η. Μάχη  Κιρέζ - Ογλού  ( 10- 8 - 1921)
   θ. Μάχη Κουλή - Γιόλ ( 12-8-1921)
   ι. Μάχη Υψωμα Καλτακλή και Γιοπρέκ - Μπαίρ ( 13 - 8 -1921 )
   κ. Μάχη Αρτίζ Νταγ ( 18 & 19 Αυγούστου 1921)
   λ. Μάχη Υψωμα Β.Δ. Γιαμόκ ( 15 & 16 - 8 - 1921)
   μ. Μάχη Αρντιζ - Νταγ ( 25 - 8 - 1921)
   ν. Μάχη Αρντίζ  - Νταγ ( 28 - 8 - 1921)
   ξ. Μάχη Σιβριλί - Τεπέ και Αγκίν - Τεπέ ( 20 -9- 1921)
   ο. Μάχη Αοων Τεπέ και Ιν Τεπέ ( 21-9-1921)
5. Μάχες Μικρασιατικής Καταστροφής
   α. Μάχη Αφιόν Καρά Χισάρ - Χασάν Μπέλ ( 13 & 14 - 8- 1922)
   β. Μάχη Αϊβαλί ( 15 - 8 - 1922)
   γ. Μάχη Τουλού Μπουνάρ - Μπανεζ ( 16 & 17 - 8- 1922)
   δ. Μάχη Ουσάκ ( 18 - 8- 1922)
   ε. Μάχη Νυμφαίου ( 25 - 8- 1922)

Το 1935 η τότε κυβέρνηση επιχειρεί να επαναφέρει το Βασιλιά Γεώργιο Β΄ και με διενέργεια εκλογών να  τον νομιμοποιήσει. Αξιωματικοί προσκείμενοι στον Ελευθέριο Βενιζέλο, αντίθετοι με αυτήν την επάνοδο του Βασιλιά «στασιάζουν » στο πρότυπο τάγμα Αθηνών, στη σχολή Ευελπίδων και στο Ναύσταθμο.  Αυτή η στάση στην οποία προσχώρησαν πολλοί Κρητικού ονομάστηκε  " στασιαστικό κίνημα της 1-3-1935." Ο Αντώνιος Μπετεινάκης σαν φιλελεύθερος και καθαρά βενιζελικός, συμμετέχει στο κίνημα και μάλιστα ως ηγήτορας στην περιοχή Ηρακλείου. Αποτέλεσμα, μετά την αποτυχία του κινήματος στις 25 Ιουνίου 1935, να τεθεί σε απόταξη, να καταδικαστεί σε διετή φυλάκιση και στις 30-6-1935 να διαγραφεί από τα  στελέχη του ενεργού και εφεδρικού στρατού. Φυλακίζεται στα ενετικά τείχη του Ηρακλείου  και αργότερα μεταφέρεται έγκλειστος στο παραλιακό φρούριο των Χανίων Φιρκά για έξι μήνες μέχρι στις 3-1-1936 που σε συνάντηση του βασιλιά με τον Βενιζέλο στο Παρίσι δίνεται αμνηστία σε πολιτικούς και στρατιωτικούς στασιαστές. Τότε αποφυλακίζεται.Τ ην διάρκεια της κράτησής του στις φυλακές Χανίων γράφει όλα τα πολεμικά γεγονότα των Αρχανών του 1897 με τον γενικό τίτλο:  "Η γιγαντομαχία των Αρχανών - Άγνωστες ιστορικές σελίδες των Κρητικών Επαναστάσεων".
Στη συνέχεια προκειμένου να ζήσει την οικογένειά του απασχολείται με το εμπόριο κρασιού στο Ηράκλειο. 

Το 1936 χρηματίζει Πρόεδρος του ποδοσφαιρικού Σωματείου της πόλης "ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ ."

Η κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου τον βρίσκει απότακτο και επειδή το τότε καθεστώς δεν επιστράτευε τους απότακτους δεν πήρε μέρος στο Αλβανικό μέτωπο.
Με την κάθοδο στην Κρήτη της Ελληνικής Κυβέρνησης του Εμμανουήλ Τσουδερού, επιστρατεύονται και οι απότακτοι. Τότε ανακαλείται από την ημέρα της απόταξης του (7-10-1935) και προάγεται σε Αντισυνταγματάρχη. Αμέσως μετά την προαγωγή του τίθεται επικεφαλής του 3ου Συντάγματος Ηρακλείου με έδρα το προάστιο " Μασταμπάς"

6. Πόλεμος 1940
    α. Μάχη της Κρήτης  ( 20 - 31 Μάϊου 1941), σαν διοικητής Συντάγματος με έδρα το προάστιο Μασταμπάς.
 Κρατάει ημερολόγιο όπου οι πληροφορίες που δίδονται είναι άκρως διευκρινιστικές για την ζωή και κατάσταση των κρατουμένων την περίοδο  από 29 - 5  μέχρι και 27 - 9 -1941.

Αιχμαλωτίζεται από τους Γερμανούς και εξορίζεται στην Αθήνα όπου δραπετεύει και έρχεται στην Κρήτη τον Νοέμβριο του 1941.
   .....20 - 6 – 1941 :Τροφή : π.μ. τέιον,  μ.μ. φακές , όρυζα με ολίγον έλαιον.
        21 - 6 – 1941: Τροφή : Συσσίτιον άνευ άρτου. Ήλθεν πληροφορίαν ότι θα απολυθώμεν την Πέμπτην.
        22- 6- 1941 Στασιμότης αλλά τροφή άφθονος και καλή.
        24 - 6 - 1941Πρωινόν ρόφημα : μηδέν. Συσσίτιον πρωινόν : όρυζα. Συσσίτιον Βραδυνόν: όρυζα Συμβάντα : Κήρυξις Ρωσογερμανικού πολέμου
       25 - 6 – 1941 Ρόφημα: Τσάι, Συσσίτιον : φακές άνευ ελαίου, Βραδυνόν : κονσέρβα 1/8…

Ο Αντώνιος  Μπετεινάκης μετά την προαγωγή του σε Συνταγματάρχη οργανώνεται στην Εθνική Αντίσταση Κρήτης και  ιδρύει την Εθνική Οργάνωση Κρήτης (Ε.Ο.Κ.) υπό την Ελεύθερη Ελληνική Κυβέρνηση  και της Α.Μ. του Βασιλέως.
Η δράση του Αντ. Μπετεινάκη  στην Κρήτη έχει επίσης να κάνει με το  σαμποτάζ στο Αεροδρόμιο Ηρακλείου με την καταστροφή αεροπλάνων και ανάφλεξη πυρομαχικών και καυσίμων στο χωριό Πεζά .Τέλος με την επιχείρηση Βιάννου ( Σεπτέμβριος 1943 ).
Διορίζεται σαν στρατιωτικός ηγήτωρ του Ν. Ηρακλείου από την Κυβέρνηση Καϊρου. Σαν στρατιωτικός διοικητής χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ και ξεσηκώνει τους Κρήτες να πολεμήσουν για την ελευθερία τους.

Συλλαμβάνεται από τους Γερμανούς στις 24 Σεπτεμβρίου 1943 εξ αιτίας μιας επιστολής του Μπαντουβά προς αυτόν, η οποία φανέρωνε την συμμετοχή του στα γεγονότα της Βιάννου και η οποία βρέθηκε στα χέρια των Γερμανών πριν την πάρει ο παραλήπτης της λόγω σύλληψης των κομιστών της.

Καταδικάζεται σε θάνατο από το Γερμανικό Στρατοδικείο Χανίων και εκτελείται στην Αγυά Κυδωνίας στις 27 Οκτωβρίου 1943.


ΠΗΓΕΣ :
Ηχογραφημένα ντοκουμέντα  από τον Ιωάννη Μπετεινάκη
Αρχείο Οικογένειας Αντ. Μπετεινάκη

Το χρυσάνθεμο...

Λένε πως ο Οκτώβριος είναι ο μήνας των Χρυσανθέμων!

Ώρα για παραμύθι!

“Mια φορά κι ένα καιρό σε μια χώρα μακρινή, ζούσε ένας δράκος που όλοι τρέμανε στην θωριά του. Ήταν πελώριος με γαμψά νύχια στα πόδια με μακριά ουρά γεμάτη αγκάθια με βλοσυρό βλέμμα στα κατακόκκινα μάτια του. Όταν θύμωνε μιλούσε με βροντερή ανθρώπινη λαλιά. Κανείς ποτέ δεν είχε γλυτώσει απ΄ τα νύχια του αν έπεφτε στο δρόμο του. Μια μέρα μια όμορφη κοπέλα έφτασε κοντά στα μέρη του, έψαχνε το δρόμο για τη σπηλιά του. Το φοβερό τέρας κρατούσε αιχμάλωτο τον αγαπημένο της. Εκείνη δεν φοβόταν όσα κι αν της είπαν. Σαν συναντήθηκαν της είπε πως θα τον άφηνε ελεύθερο μόνο αν εκείνη του έφερνε ένα χρυσάνθεμο με εκατό πέταλα.

Μέρες και νύχτες η κοπέλα γύριζε κάμπους και βουνά δάση και

ρεματιές ψάχνοντας να βρει το χρυσάνθεμο που της ζητούσε ο δράκος. Οι σοφοί λέγανε πως τέτοιο λουλούδι δεν υπάρχει. Τότε, έκοψε ένα χρυσάνθεμο, έβγαλε μια βελόνα από κείνες που κρατούσαν τα μαλλιά της κι άρχισε με ατέλειωτη υπομονή να χαράζει τα πέταλα του λουλουδιού. Δούλεψε χωρίς να σταματήσει λεπτό, όταν τα χώρισε σε εκατό , έτρεξε στη σπηλιά του δράκου και του το δώσε. Ο δράκος τα μέτρησε και τα βρήκε σωστά. Άφησε τότε το παλικάρι ελεύθερο κι ο ίδιος πήρε το λουλούδι του και χάθηκε για πάντα στα βάθη της σπηλιάς. Το ζευγάρι ευτυχισμένο γύρισε στο σπίτι του κι από τότε λένε πως τα χρυσάνθεμα ανθίζουν με πάρα πολλά πέταλα και κάθε Οκτώβρη.”

Επιμέλεια : Ελένη Μπετεινάκη

Κική Δημουλά* …στα Παραμύθια του Σαββάτου!

Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη

«…Το όνομά μου είναι Κική Δημουλά. Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1931και μεγάλωσα στην Κυψέλη. Ήμουν καλή μαθήτρια, αλλά αδύναμη στα Μαθηματικά. Τελειώνοντας το γυμνάσιο, λαχτάρησα να ανεξαρτητοποιηθώ, ξεκίνησα να εργάζομαι στην Τράπεζα της Ελλάδος…»

Έτσι ξεκινάει με την ίδια την Κική Δημουλά να αφηγείται την ζωή της,  το βιβλίο που έγραψαν οι Νίκος Μαθιουδάκης και Μάνος Μπονάνος. Ένα βιβλίο για μικρούς και μεγάλους με απόλυτη φροντίδα και έρευνα πολύ σχολαστική. Ένα δώρο για όλους όσους θέλουν να γνωρίσουν μια σπουδαία ποιήτρια και να έχουν μια πολύ καλή εικόνα της ζωής, του έργου και της προσωπικότητάς της.

Το βιβλίο χωρίζεται σε τέσσερα μέρη με τίτλους : ο Άνθρωπος, ο κόσμος, το έργο και η κληρονομιά.

Κάθε μέρος γεμάτο ψηφίδες ζωής που συνθέτουν ένα ψηφιδωτό σπουδαίας αξίας.

Μαθαίνουμε τα παιδικά της χρόνια, διαβάζουμε μικρά αποσπάσματα από τις ποιητικές συλλογές της. Ακολουθούν οι χρονολογίες σταθμοί της ενήλικης ζωής της και η μοναδική και καθοριστική της σχέση με τον Άθω Δημουλά.

Όλα της σχεδόν τα χρόνια, με ελάχιστες εξαιρέσεις τα έζησε στην Κυψέλη μεταξύ του πατρικού της σπιτιού στην οδό Πυθίας και Φαέθοντος που θα την επηρεάσουν σε όλο της το έργο.

Οι συγγραφείς του βιβλίου θα μας γνωρίσουν τον κόσμο της Κικής Δημουλά κατά την μεταπολεμική περίοδο και γενιά. Θα μας θυμίσουν τη σχέση της με το λογοτεχνικό περιοδικό «Ο Κύκλος» και ένα χειρόγραφο γράμμα της στον Οδυσσέα Ελύτη στα 1977 θέλοντας να του χαρίσει την ποιητική της συλλογή: Το λίγο του κόσμου. Με ταπεινότητα και καθυστερημένο θάρρος…

Ακολουθεί η εργογραφία της σε ποιητικό και πεζό λόγο και οι στίχοι και σκέψεις της για την γλώσσα και  τις λέξεις.

Κι εκείνη η συνέντευξη με ερωτήσεις που δίνουν απαντήσεις τα γραπτά της …

Να το ψάξετε τούτο το βιβλίο…

Τά΄χει όλα κι είναι για όλους…

Με εκπληκτικές εικόνες της Αγγελικής Μπόζου…

Από τα αγαπημένα μου :

Ο έρωτας,

όνομα ουσιαστικόν,

πολύ ουσιαστικόν, ενικού αριθμού,

γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού,

γένους ανυπεράσπιστου.

Πληθυντικός αριθμός

Οι ανυπεράσπιστοι έρωτες.

 *Το όνομά μου είναι …Κική Δημουλά, Νίκος Μαθιουδάκης-Μάνος Μπονάνος, εικ: Αγγελική Μπόζου, εκδ. Ίκαρος

Διαβάστε εδώ ένα απόσπασμα από το βιβλίο : https://ikarosbooks.gr/1221-onoma-moy-einai-kiki-dimoyla.html

Το καταφύγιο της Λύπης* …στα Παραμύθια του Σαββάτου!

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας ( 10 Οκτωβρίου)

Της Ελένης Μπετεινάκη

Ήταν ένα μικρό αγόρι που σκέφτηκε να φτιάξει ένα ασφαλές μέρος για την Λύπη του, που τον επισκέφτηκε μια μέρα και μάλλον ήθελε να μείνει μαζί του αρκετό καιρό. Άρχισε λοιπόν να της χτίζει ένα καταφύγιο που θα μπορούσε να έχει αρκετό χώρο να ξαπλώνει, να τρέχει, να φωνάζει, να σωπαίνει και να αγναντεύει το κόσμο  από το παράθυρό της είτε ήταν μέρα είτε νύχτα.

Τα παράθυρα θα ήταν ανοιχτά στον ήλιο, το φεγγάρι, τα αστέρια αλλά θα είχαν και κουρτίνες για εκείνες τις ώρες που μόνο σκοτάδι θα μπορούσε να την ηρεμήσει. Θα ήταν προστατευμένη κι από κάθε καιρό ειδικά αν ήταν χειμώνας. Την Άνοιξη πάλι θα ΄χε έναν κήπο για να κουρνιάζουν τα πουλιά και το καλοκαίρι τα φυτά που θα μεγάλωναν και πιο πολύ εκείνα τα μυρωδάτα τριαντάφυλλα θα την γέμιζαν ομορφιά κι αρώματα. Το φθινόπωρο θα μπορούσε να κλαίει με την ησυχία της βλέποντάς τα φύλλα να αλλάζουν χρώμα και να πέφτουν στο χώμα.  Κι όλα αυτά έχοντας μια και μόνο επιλογή. Αν ήθελε…

Και θα πήγαινε κάποιες φορές να της κάνει παρέα εκείνο το αγόρι. Θα ΄κάνανε πολλά πράγματα μαζί ή απλά θα κάθονταν αμίλητοι για να περάσει η ώρα κι ο καιρός…

Κι άλλες φορές ίσως εκείνη να έβγαινε από το καταφύγιο της, έτσι χωρίς λόγο. Μόνο για να τρέξει να πιάσει το χέρι του αγοριού και μαζί να βλέπουν πως ο κόσμος είναι πανέμορφος…

Ένα κείμενο πολύ δυνατό και συγκινητικό  της Anne Booth με θέμα την Λύπη και τα αρνητικά συναισθήματα που δύσκολα μπορεί να διαχειριστεί ένα παιδί. Φόβος, αγωνία, και αποδοχή στο τέλος. Σημασία μεγάλη να  καταφέρει να πορευτεί μαζί της και να μην την αφήσει να κυριεύσει την ψυχή, την καθημερινότητα, τις αποφάσεις και επιλογές του.

Σαν ένα κουβάρι κλωστής που μεγαλώνει και μεταλλάσσεται ίσαμε να πάρει μια μορφή…οβάλ. Έτσι φαντάστηκε την λύπη ο βραβευμένος David Litchfield και την απόδωσε με πολύ ιδιαίτερες εικόνες που αν και θα έπρεπε να είναι «λυπημένες», είναι γεμάτες φως ακόμα και στα σκοτάδια τους.

Ένα κείμενο που δείχνει πως υπάρχει τρόπος να προχωρήσουμε ακόμα και εκείνες τις δύσκολες μέρες. Αρκεί να δεχτούμε και να συμφιλιωθούμε με τα θέματα που προκαλούν λύπη και δεν φαίνονται εύκολα στη διαχείρισή τους.

Το μυστικό καταφύγιο (τελείως συμβολικό) είναι ένα μέρος που λατρεύουν τα παιδιά και με την δική τους φαντασία χωρίς να το καταλάβουν, μπαίνοντας σε αυτό νοιώθουν ασφάλεια και καταφέρνουν να δώσουν απαντήσεις σε συναισθήματα ή καταστάσεις που δεν πολυκαταλαβαίνουν. Πάντα σε παιδικά δωμάτια ή σχολικές τάξεις (ειδικά νηπιαγωγείου) υπάρχουν μυστικά σημεία απομόνωσης και θα πρέπει αν δεν έχουμε να δημιουργήσουμε. Σημείο αυτοσυγκέντρωσης, ηρεμίας, επαναπροσδιορισμού.

Την μετάφραση σε αυτό το εξαιρετικό βιβλίο έχει κάνει η Αργυρώ Πιπίνη!

Να το ψάξετε και να το διαβάσετε αγκαλιά με τα παιδιά σας για εκείνη την ζεστασιά και την «φωλιά» που έχουμε όλοι ανάγκη σε δύσκολες μέρες.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μάρτης : https://www.martis.gr/shop/to-katafugio-tis-luphs/

*Το καταφύγιο της Λύπης, Anne Booth, μετάφραση Αργυρώ Πιπίνη, εικ: David Litchfield, εκδ. Μάρτης

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 10 Οκτωβρίου 2024 : εδώ!

Οι Γέφυρες* και ο Τζόντι Τζεντού**...στα Παραμύθια του Σαββάτου!

Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη

Περιπέτειες, συναισθήματα, φιλαναγνωσία και μπόλικη φαντασία είναι γεμάτα τα δύο ολοκαίνουργια παιδικά βιβλία που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ίκαρος

 

*Οι Γέφυρες, Tom Percival, Μετάφραση: Φίλιππος Μανδηλαράς, εκδ. Ίκαρος

Ήταν μια φορά κι ένα καιρό ένα κορίτσι, η Μία, που ένιωθε μόνη. Οι γονείς απασχολημένοι πάντα με τις δουλειές και τα δικά τους προβλήματα κι εκείνη όλα και κλεινόταν στον εαυτό της. Γύρω της ήταν σαν να υπήρχε ένα μικρό «Νησί» που όμως της μεγάλωνε την μοναξιά της με την ερημιά και ξεραΐλα που είχε. Ώσπου μια μέρα ένα δέμα που μέσα του είχε ένα βιβλίο έφτασε στο «Νησί» της Μία. Και αυτή η αναπάντεχη και μικρή αλλαγή έφερε μια …επανάσταση.

Κάθε λέξη του βιβλίου κουβαλούσε ένα άρωμα, μια εικόνα, ένα συναίσθημα. Και τότε ο κόσμος άρχισε να ομορφαίνει. Μια στενή γέφυρα εμφανίστηκε μπροστά της. Δειλά στην αρχή την περπάτησε, κι όσο διάβαζε τόσο η γέφυρα γινόταν όλο και πιο μεγάλη και φαρδιά και πιο στέρεη. Το «Νησί» είχε πια απομακρυνθεί και ο δρόμος της την οδηγούσε σε μέρη που δεν είχε βρεθεί ποτέ πριν. Κι έφτασε στη Δημόσια βιβλιοθήκη της πόλης. Εκεί  ο κόσμος της Μίας έγινε τεράστιος. Και γέμισε ελπίδα, χαρά και νέες γέφυρες που συνεχώς την πήγαιναν σε νέους προορισμούς. Έτσι αρχίσαν πια να μπαίνουν κι οι φίλοι στη ζωή της, κι ένιωθε για πρώτη φορά πια πλήρης και γεμάτη.

Ώσπου μίαν άλλη μέρα συνάντησε ένα αγόρι που κι εκείνο καθόταν μόνο του σε ένα μικρό, γυμνό νησάκι… Χαμογέλασε! Ήξερε ακριβώς πως να το βοηθήσει…

Ένα υπέροχο βιβλίο του Tom Percival για τα οφέλη του βιβλίου, την δύναμη της Ανάγνωσης, τα ταξίδια που προφέρει η κάθε ιστορία που διαβάζουμε. 

Ένα βιβλίο γέφυρα στον φανταστικό και πραγματικό δρόμο του παιδιού αλλά και του ενήλικα που ξεδιπλώνει στις σελίδας του χιλιάδες κόσμους που μα γεμίζουν συναισθήματα, γνώσεις, συναντήσεις και νέες οπτικές γωνίες.

Ένα βιβλίο που δείχνει πως η μοναξιά νικιέται με το διάβασμα. Νέοι δρόμοι – γέφυρες που ανοίγουν δίαυλο στην επικοινωνία, στην αποδοχή του εαυτού μας και στη δύναμη των λέξεων και των εικόνων.

Ο Tom Percival μας είναι γνωστός για τα κείμενα και τις εικονογραφήσεις του που πραγματικά ακουμπούν στην ψυχή κάθε παιδιού.

Δείτε εδώ ένα απόσπασμα από την ιστορία: https://ikarosbooks.gr/1227-gefyres.html

 

**Τζόντι Τζεντού (οι περιπέτειες ενός πιγκουίνου, Julia Donalson – Alex Scheffler, εκδόσεις Ίκαρος

Ο Τζόντι Τζεντού είναι ένας πιγκουίνος, μικρός, που ζει σε έναν ζωολογικό κήπο. Ακούει ιστορίες από τους μεγαλύτερους που λένε πως στον Νότιο πόλο υπάρχουν χιλιάδες όμοιοί του, που ζουν ελεύθεροι. Αν και ένιωθε αγάπη και ασφάλεια στο ζωολογικό κήπο, από όλους, το σκέφτηκε πολύ και αποφάσισε να φύγει, να ταξιδέψει, να ερευνήσει, να μάθει, να ζήσει νέες περιπέτειες και εμπειρίες. Ονειρευόταν το χιόνι και τον εαυτό του να γλιστράει πάνω του και ένιωθε πολύ χαρούμενος και ευτυχισμένος. Κι όλα ξεκίνησαν μια νύχτα με φεγγάρι «…μέσα από ένα χαλαρό σανίδι».

Περιπλανήθηκε μέρες και νύχτες πολλές. Ρώτησε πολλούς ανθρώπους. Ένα θαλαμηπόλο, ένα βαρκάρη, ένα αγόρι αλλά κανείς δεν ήξερε να του πει που πέφτει ο Νότιος Πόλος. Κι ύστερα μόνος πια, έφτασε και έπεσε να κολυμπήσεις στη θάλασσα.

Ευτυχώς όσο κι αν το κολύμπι συχνά τον εξαντλούσε, δεν του έλειπε η φρέσκια τροφή. Και συνέχιζε να κολυμπά κάθε μέρα, ώσπου μετά από καιρό έφτασε σε μια …θάλασσα με χιόνι. Ένιωσε χαρά και περηφάνια που τα είχε καταφέρει όμως σύντομα είδε πως όσο κι αν περπάτησε δεν συνάντησε πουθενά ούτε έναν πιγκουίνο. Αντίθετα το κρύο γινόταν ολοένα και πιο τσουχτερό και οι εχθροί παραμόνευαν. Σύντομα μια φώκια με μουστάκια τον τρόμαξε και τον  είδε σαν δικό της φαγητό.

Τον έσωσε μια λευκή αρκούδα κι εκείνη τού αποκάλυψε πως δεν ήταν στον Νότιο αλλά στον Βόρειο Πόλο. Και πέρασαν πολλές μέρες μέχρι το καλοκαίρι. Τότε ένα γλαρόνι που μόλις είχε μεταναστεύσει στον Βόρειο Πόλο του αποκάλυψε πως θα του έδειχνε το δρόμο για τον πολυπόθητο προορισμό του, τον Νότιο Πόλο;

Μια καινούργια περιπέτεια ξεκίνησε, με τόλμη, θάρρος, δύναμη, στόχους και όνειρα…

Τα κατάφερε άραγε ο Τζόντι Τζεντού να φτάσει εκεί που ήθελε;

Η συνέχεια στο καταπληκτικό βιβλίο των  Julia Donalson & Alex Scheffler.

Ένα βιβλίο γραμμένο σε έμμετρη μορφή και γεμάτο μοναδικές συγκινήσεις και εικόνες.

Μια μοναδική περιπέτεια θάρρους, αντοχής, τόλμης και επιμονής που θα σας γοητεύσει. Πάρα τα εμπόδια δεν πρέπει κανείς να απογοητεύεται για ένα λάθος ή μια απρόσμενη εξέλιξη στα σχέδιά του, αλλά συνεχώς να σκέφτεται τον στόχο του και να μην εγκαταλείπει κάθε προσπάθεια να το επιτύχει. Ο Τζόντι Τζεντού μπορεί να είναι ένα χάρτινος ήρωας που εμπνεύστηκαν και δημιούργησαν οι πολύ σπουδαίοι Julia  & Alex αλλά να ξέρετε πως όλα τα ζώα που αναφέρουν στην ιστορία τους υπάρχουν στ’ αλήθεια και ζουν όπως ακριβώς τα περιγράφουν. Τα γλαρόνια ταξιδεύουν από Πόλο σε Πόλο κάθε χρόνο. Οι Τζεντού  είναι οι τρίτοι μεγαλύτεροι πιγκουίνοι του κόσμου και ζουν στον Νότιο Πόλο.  Είναι καταπληκτικοί κολυμβητές και πολύ γρήγοροι στις καταδύσεις.

Περισσότερες πληροφορίες  για όλα τα ζώα του βιβλίου που ζουν στους Πόλους, υπάρχουν στο τέλος του.

Διαβάστε εδώ ένα μικρό απόσπασμα: https://ikarosbooks.gr/1226-tzonti-tzentoy-oi-peripeteies-enos-pigkoyinoy.html