Το παραμύθι της βροχής

Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014

Τα παραμύθια του Σαββάτου!



Στα « παραμύθια του Σαββάτου » η Ελένη Μπετεινάκη * προτείνει, παρουσιάζει και σχολιάζει βιβλία για παιδιά…


Αλήθεια εσείς πιστεύετε στους φίλους; Νομίζετε  πως οι φίλοι όλα τα μπορούν; Ακόμα και στα  είναι πολλά τα παραμύθια για τους φίλους που είναι δύσκολο να διαλέξεις. Είναι όμως μερικά που σ΄ αγγίζουν περισσότερο!
δύσκολα, ακόμα και στα δε μπορώ και στα μη και στα δεν πρέπει; Και τα παιδιά αυτό πιστεύουν μόνο που πολλές φορές δεν μπορούν να το εκφράσουν με λόγια και το ζωγραφίζουν ή το κάνουν μόνα τους μια ιστορία. 
Κι είναι πολλά τα παραμύθια για τους φίλους που είναι δύσκολο να διαλέξεις. Είναι όμως μερικά που σ΄ αγγίζουν περισσότερο!

Του σκοινιού τα μανταλάκια, Αντώνης Παπαθεοδούλου, εκδ. Πατακης


Κι ίσως από τα καλύτερα παιδικά βιβλία που μιλούν για φίλους!
"-Kράτα γερά.
-Θες βοήθεια; Έρχομαι αμέσως.
-Ξεκουράσου θα κρατήσω εγώ.
-Πιάστε εδώ όλοι μαζί...
-Είναι βαρύ.
-Μη φοβάσαι, δε μας πέφτει.
-Μαζί σας δε φοβάμαι τίποτε.
Κι έτσι, του σκοινιού τα μανταλάκια θα μου θυμίζουν πάλι εμένα και τους φίλους μου.Γιατί οι καλοί φίλοι στα δύσκολα φαίνονται.Όχι στα μαλώματα, αλλά στις κουβέρτες, στα χαλιά...και στα παπλώματα! "

Φίλοι, ότι πιο πολύτιμο έχουμε μετά την οικογένεια. Τους επιλέγομε, τους προσέχουμε, τους αγαπάμε και αν καμιά φορά τσακωνόμαστε είναι γιατί η ζωή χρειάζεται μια ποικιλία, γιατί δεν συμφωνούμε σε όλα ,όμως στα δύσκολα πάντα είμαστε μαζί. Γιατί οι φίλοι είναι σαν τα μανταλάκια … Ώρες πολλές στην απλώστρα, με μικρά καβγαδάκια αλλά σαν φτάνουν εκείνες οι γκρίζες μέρες και εκείνα τα βαριά τα χαλιά και τα παπλώματα τα ασήκωτα, τότε όλα αλλάζουν. Τα μανταλάκια ενώνονται και μαζί …μονό μαζί σηκώνουν όλα τα βάρη ,σαν και μένα με τους φίλους μου. Μια ιστορία να την πεις, να την διηγηθείς, να τη ζωγραφίσεις να την προχωρήσεις πέρα μακριά, εκεί στα σύννεφα που κάποια πράγματα τα μπορούν να τα σηκώσουν μόνο αυτά… Να χαμογελάσεις και να πεις έτσι, έτσι ακριβώς κάνω κι εγώ με τους φίλους μου…

Για παιδιά από 5 χρονών

Ματού, ο κόκκινος γάτος, Eric Battut,εκδ. Μεταίχμιο

Ο Ματού είναι ένας κατακόκκινος γάτος. Ένας γάτος όπως όλους τους άλλους. Ή σχεδόν όπως  η κατάλληλη στιγμή να το φάει… Αποφασίζει να περιμένει λίγο μήπως βγει από αυτό ένα πουλί που θα είναι πολύ καλύτερος μεζές…Το φροντίζει, το προσέχει ,το κλωσά και όταν σκάει το αυτό πάλι σκέφτεται… Αφήνει το πουλάκι  να μεγαλώσει… Πάλι το προσέχει και το φροντίζει… Κι ο καιρός περνάει. Το πουλάκι  μαθαίνει να πετά και ενώ φεύγει πάντα γυρίζει κοντά στο φίλο του. Γιατί φίλοι γίνανε και ας μην έμοιαζαν καθόλου και ας είχαν  τόσες διαφορές… Κι ύστερα ήρθε το φθινόπωρο και το πουλάκι έφυγε για τις πιο ζεστές χώρες κι ο Ματού έμεινε μόνος. …Η μοναξιά όμως δεν είναι καλή. Δεν είχε με ποιόν να τρέξει, να παίξει, να μιλήσει . Καθόταν και σκεφτόταν τον  φίλο  του και περίμενε, περίμενε να γυρίσει… Και μια μέρα η ζωή του Ματού γέμισε ξανά …Μόνο που η χαρά του δεν ήταν μία αλλά επτά φορές πιο μεγάλη !
όλους τους άλλους. Μια μέρα βρίσκει ένα αυγό και αρχίζει να σκέφτεται πια είναι
Μια ιστορία ύμνος στη φιλία ακόμα κι αν είσαι γάτος …κι εσύ πουλί…. 

Για παιδιά από 5 χρονών

Ο φεγγαροσκεπαστής, Eric Puybaret, εκδόσεις Αίσωπος 

Οι φίλοι όταν είναι μαζί,  είπαμε κάνουν θαύματα. Σ αυτό το υπέροχο παραμύθι ο Τιμολέων έχει αναλάβει μια πολύ σπουδαία αποστολή. Είναι ο καινούργιος φεγγαροσκεπαστής , νέος, ταλαντούχος αλλά χωρίς πείρα ακόμα… Πρέπει να φτάσει στο φεγγάρι το γρηγορότερο, να αντικαταστήσει τον  γέρο Ναπολέων κι εκείνος δεν μπορεί μόνος του… Κι όπου η μαγεία εξαφανίζεται ακόμα και αν είναι μια τόσο δα μικρή καραμέλα υπάρχουν χίλιες δυο ιδέες από φίλους και συμβουλές που μπορεί να βοηθήσουν .Μπορεί ένα χάρτινο αεροπλάνο, ένας μεγάλος χαρταετός, δυο ελατήρια, μια σαπουνόφουσκα, πάνω από τριακόσια σπουργίτια, ένας σφαιροβόλος, μια σφεντόνα να τον σηκώσουν ψηλά και να φτάσει γρήγορα στον προορισμό του; Ή μήπως αν όλοι  οι φίλοι του μαζί φτιάξουν μια μεγάλη  ανθρώπινη σκάλα τον βοηθήσουν  περισσότερο; Και  τότε τα μισοφέγγαρα θα συνεχίσουν να υπάρχουν , κι η πανσέληνος ακόμα και εκείνα  τα βράδια χωρίς φεγγάρι που ο Τιμολέων ξεκουράζεται.
Ένα παραμύθι για τη δύναμη της φιλίας , της αλληλεγγύης και της προσφοράς με  μια μοναδική εικονογράφηση από τον ίδιο τον συγγραφέα.

Για εκείνες τις νύχτες που με ή χωρίς φεγγάρι έχουμε ανάγκη τους φίλους μας !

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός


Δημοσιεύτηκε στο cretalive.gr στις 25 Ιανουαρίου 2014  :http://www.cretalive.gr/culture/view/ta-paramuthia-tou-sabbatou13/137503

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου