Των Χριστουγέννων οι αγαπημένες ιστορίες …στα Παραμύθια του Σαββάτου!

Tης Ελένης Μπετεινάκη

Χρόνια μας πολλά !

Σκεφτείτε, λέει, να είχαμε Χριστούγεννα  κάθε μέρα! Όλος ο κόσμος μας θα ήταν διαφορετικός κι ίσως, ίσως, σκεφτόμασταν όλοι σαν παιδιά.

Κι ίσως τότε τα Παραμύθια να είχαν  μέσα στους την μεγαλύτερη αλήθεια που γράφτηκε ποτέ!

Μερικά από τα Χριστουγεννιάτικα παραμύθια που θεωρούμε πως αξίζει να θυμηθείτε ξανά και αν δεν τα  έχετε να τα ψάξετε….

Το ωραιότερο Χριστουγεννιάτικο στολίδι, Αγγελική Δαρλάση, εικ: Αλεξία Οθωναίου, εκδ. Μεταίχμιο

Ένα πολυκαιρισμένο, κατατσαλακωμένο σακουλάκι με μια κόκκινη κορδέλα και μια πολύ σκληρή καραμέλα στο εσωτερικό του, είναι το ωραιότερο χριστουγεννιάτικο στολίδι που κρέμεται από το έλατο την παραμονή της νύχτας των Χριστούγεννων σε ένα σπίτι με …ιστορία! Ήταν το σπίτι ενός άνδρα που κάποτε ήταν ένα καλοκαμωμένο αγόρι, καστανόξανθο με πεταχτά αυτιά και καστανά μάτια. Ένα αγόρι που στα δεκαπέντε του χρόνια αποφάσισε να πάει στον πόλεμο. Λίγο η ανεργία που μάστιζε τα μέρη του, λίγο η περηφάνεια του, λίγο η εφηβεία που τα βλέπει όλα σαν περιπέτεια, γίνανε η αιτία να ντυθεί στρατιώτης. Η αδερφή του που τον λάτρευε του ΄πε πως  τα ξωτικά, έτσι τον φώναζε, δεν πάνε στον πόλεμο. Όμως εκείνος …πήγε.

Κι αφού ο πόλεμος δεν είχε τελειωμό, τις Χριστουγεννιάτικες μέρες, ένα πακέτο τυλιγμένο με χοντρό καφέ χαρτί έφτασε στα χαρακώματα για τον νεαρό στρατιώτη. Το καλύτερο δώρο ήταν, που είχε μέσα κρέας παστό, πορτοκαλί κάλτσες, σαπούνι με άρωμα λεβάντας, ένα σακουλάκι με καραμέλες και ένα γράμμα. Ένα γράμμα από την Μαίρη την μικρή του αδελφή….

Τα Χριστούγεννα του 1914, στον Α Παγκόσμιο πόλεμο τα κανόνια, τα όπλα και ο χαλασμός σταμάτησαν…

Όλοι διάβαζαν τα γράμματα, γεύονταν τα λιγοστά καλούδια, έπαιζαν χαρτιά, ντάμα ή σκάκι, μπάλα, και  κανείς , κανείς δεν πολεμούσε. Ούτε στο εχθρικό στρατόπεδο…..Πουθενά. Και τότε ξεκίνησε εκείνη η μουσική και το τραγούδι της Άγιας Νύχτας που αν και δεν καταλάβαιναν όλοι τη γλώσσα που ακούγονταν, την ένοιωθαν και την σιγοτραγουδούσαν. Κι ύστερα ήρθε η γαλήνη κι ότι οι ισχυροί του κόσμου δεν κατάφεραν να κάνουν. Να μονιάσουν για μια μέρα οι …εχθροί. Να γιορτάσουν την μαγική Νύχτα και Μέρα , τη λευκή Μέρα - Νύχτα της Ανακωχής που έμεινε για πάντα χαραγμένη με ολόχρυσα γράμματα στην ιστορία…

Δυο καραμέλες κι ένα κουμπί ήταν τα πολύτιμα δώρα που ανταλλάχτηκαν ανάμεσα σε αγνώστους για να θυμούνται σε όλη τους τη ζωή εκείνη την μία και μοναδική μέρα…

Όταν η αλήθεια μπερδεύεται με το θρύλο χρειάζεται ένας σπουδαίος συγγραφέας για να κινήσει τα νήματα μιας καινούργιας ιστορίας που αν και σχεδόν παραμύθι, νοιώθεις πως μπορεί και να συνέβη κάποτε. Ένας τέτοιος μοναδικός και μαγικός συγγραφέας είναι η Αγγελική Δαρλάση. Για την  Ανακωχή του 1914 έγραψε, του Α Παγκοσμίου Πολέμου, τα Χριστούγεννα,  που οι ίδιοι οι στρατιώτες έκαναν μόνοι τους για να ζήσουν την πιο όμορφη μέρα της χρονιάς και που  την γνωρίζουν όλοι οι μεγάλοι. Είναι η ωραιότερη ιστορία του κόσμου και χάρις στην Αγγελική τώρα θα την μάθουν με τρόπο παραμυθένιο και τα παιδιά. Μια ιστορία πολύ συγκινητική. Μια ιστορία απόλυτα ανθρώπινη. Ένα παραμύθι καλογραμμένο, γεμάτο φαντασία ως προς τους ήρωες και την πλοκή της ιστορίας,  που παρουσιάζει την μεγάλη αλήθεια χωρίς να τρομάζει. Ο Πόλεμος είναι πάντα άσχημος, άχαρος και φοβερός. Τρομάζει κάποιες φορές τα παιδιά που δεν τον καταλαβαίνουν , όταν όμως μπλέκεται με τόσο  περίτεχνα στολίδια γεμίζει μόνο ομορφιά την ψυχή, ανθρωπιά κι αγάπη η μικρή …ανακωχή του.

Μια ιστορία για ανθρώπους που δεν γνωρίζονται  αλλά…νοιώθουν. Μια ιστορία για την πολυτιμότητα της Ειρήνης. Για την Αγάπη, την οικογένεια, τα Χριστούγεννα, τους ισχυρούς του πλανήτη που δεν καταλαβαίνουν τα απλά, τα μικρά, τα ασήμαντα , τις …καραμέλες, πόσο πολύ σημαντικά και μοναδικά πράματα είναι.

Να το διαβάσετε ακόμα και στα πιο μικρά παιδιά τούτο το παραμύθι… Να τους πείτε  πως κρύβει μέσα του πολύ …αλήθεια. Να τα αφήσετε να γεμίσει γαλήνη, ομορφιά, εικόνες, συγκίνηση και χαρά η ψυχή τους. Όλα τα συναισθήματα να τα  νοιώσουν  γιατί στη ζωή πάντα το νόμισμα έχει δύο όψεις. Την ίδια στιγμή να καταλάβουν την αξία του …τίποτα, του απλού, του μικρού του ασήμαντου  πράγματος. Την αξία που δεν μετριέται με χρήματα αλλά με προσφορά, με αγάπη, με θύμηση, με δόσιμο ψυχής.

Το βιβλίο έχει εικονογραφήσει και μοιάζουν οι εικόνες σαν  παλιά καρτ ποστάλ η Αλεξία Οθωναίου. Υπέροχες εικόνες για να  μας βάλει ακόμα πιο βαθιά στο κλίμα εκείνης της εποχής κι ας έχουν περάσει πάνω από 100 χρόνια.

Να το πάρετε  όλοι τα Χριστούγεννα… Να την μάθουν τούτη την ιστορία μικροί και μεγάλοι, που τους ξέφυγε…

Για την Αγγελική ένα μόνο έχω να πω. Ευχαριστώ/ούμε για τη θύμηση, την δική της ματιά και φαντασία που έκανες  τα απλά και όμορφα, τρανά και αξέχαστα πάλι!

Για παιδιά και μεγάλους…

Ποιος είναι ο Πλανήτης των Χριστουγέννων; Χρήστος Μπουλώτης, εικ: Αιμιλία Κονταίου,εκδ. Καλέντης

Τα Χριστούγεννα η πιο μεγάλη γιορτή του χρόνου. Στα παιδικά μάτια όμως είναι πολύ …λίγη. Δεν φτάνει να γιορτάζεται μονάχα μια φορά ! Γι αυτό στην φαντασία του ο μικρός Δημήτρης έφταιξε έναν μοναδικό πλανήτη που έχει κάθε μέρα Χριστούγεννα και φυσικά τον ονόμασε με τούτη την πολυαγαπημένη λέξη. Γιατί όμως αγαπά τόσο τα Χριστούγεννα και ποιοι  είναι οι λόγοι που στον δικό του πλανήτη είναι κάθε μέρα τόσο γιορτινή; Έχει άποψη και σοβαρά συμπεράσματα για αυτήν του την απόφαση ακούγοντας τους μεγαλύτερους  και φυσικά έχει και δικές του πολλές- νηπιακές εμπειρίες.

Δώρα, χιόνι, στολισμένα δέντρα, διακοπές, αγάπη μπόλικη. Πέντε τεράστιοι λόγοι για τούτη την απόφαση και πράξεις απίστευτες για ένα μικρό παιδί μπήκαν σε εφαρμογή. Η φαντασία στην πιο καλή της ηλικία, αυτήν του Δημήτρη. Η αθωότητα που κάνει θάματα και η χρυσόσκονη που πασπαλίζει με ομορφιά ότι μα ότι κάνει ο άνθρωπος κι είναι μοναδικό….

Άραγε πόσο μακριά να είναι τούτος ο πλανήτης των Χριστουγέννων; Ή μήπως τον ξέρουμε καλύτερα κι από το σπίτι μας;

Ολοκαίνουργια, πασπαλισμένη με την χρυσόσκονη της αγάπης η ιστορία του Χρήστου Μπουλώτη. Μια ιστορία σύγχρονη, με πολύ φαντασία, μηνύματα οικολογικά, ανθρωπιστικά, χιούμορ αρκετό, και συναισθήματα που κορυφώνονται την ημέρα της πιο μεγάλης γιορτής των παιδιών. Τα Χριστούγεννα όπως ίσως θα έπρεπε να είναι σε κάθε οικογένεια. Οι αρχές μας, οι συνήθειες, οι απόψεις μας. Μια ιστορία που με το εκπληκτικό ταλέντο γραφής του κ. Μπουλώτη μας κάνει να αναρωτηθούμε πως κάθε μέρα θα  έπρεπε να θυμίζει  Χριστούγεννα. Η προσφορά, η σκέψη, η θύμηση δεν μπορεί να περιοριστεί μόνο σε λίγες μέρες. Η χαρά, η ομορφιά, η αγάπη πρέπει να  υπάρχουν  καθημερινά στη ζωή κι αυτό ίσως είναι το πιο μεγάλο μήνυμα του βιβλίου. Τα Χριστούγεννα έχουν λάμψη, φως και ελπίδα. Ας τα κρατάμε  ζωντανά όλο το χρόνο μέσα από τα μάτια ενός  μικρού παιδιού που βλέπει πολύ πιο καθαρά από ένα ενήλικα που τα εκλαμβάνει  όλα διαφορετικά.

Όμορφο είναι να φτιάχνεις όνειρα. Ακόμα πιο όμορφο να προσπαθείς να τα κάνεις πραγματικότητα και να μην σταματάς ποτέ να μάχεσαι, να εύχεσαι και να πιστεύεις σ΄ αυτά. Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία κι όχι μόνο, με την μοναδική εικονογράφηση της Αιμιλίας Κονταίου.

Για την αγάπη που ΄χει χρυσόσκονη κάθε μέρα στην ψυχή, στα μαλλιά και στις πιτζάμες το πρωί σαν ξυπνάς…

Κι όπως είπε κι ο Νίκος στο σχολείο, «…κι εγώ σαν θα γίνω Υπουργός Σχολείων θα έχουμε διακοπές και Χριστούγεννα κάθε μέρα …!»

Μαγικά Χριστούγεννα με το Άντερσεν (μετάφραση Μάνος και Κώστια Κοντολέων) εικ: Δήμητρα Ψυχογιού

Πέντε μοναδικά παραμύθια για Μαγικά Χριστούγεννα με τον Άντερσεν. Πέντε ιστορίες που δεν τις γνωρίζομε καλά παίρνουν μορφή και ζωή από την μετάφραση των Μάνου και Κώστιας Κοντολέων και ακόμα μεγαλύτερη ψυχή  από τα πινέλα της Δήμητρας Ψυχογιού.

Παραμύθια για την μαγική Παραμονή των Χριστουγέννων, που αγκαλιάζουν το όνειρο, τη ζωή, το θάνατο. Την  ευτυχία, το καλό και το κακό, τις μεγάλες αντιθέσεις και τα περίεργα που φέρνει η ζωή σαν σε μια στιγμή όλα μπορούν να αλλάξουν. Σημασία είπαμε πάντα στη ζωή έχει το ταξίδι όσο και να κρατάει, από την μια μέρα της μικρής πεταλούδας ίσαμε τα τριακόσια εξήντα πέντε χρόνια  της γέρικης βελανιδιάς.

Η δεύτερη ιστορία μιλάει για το δώρο του Χανς. Μιλάει για την καλοσύνη, την ευγνωμοσύνη, την καθημερινότητα μιας φτωχής  οικογένειας που παρά τα προβλήματα και το άρρωστο-ανάπηρο παιδί τους δεν το βάζουν κάτω. Μιλάει για το μεγαλείο του μοιράσματος, όπως του ζευγαριού του  μεγάλου αρχοντικού και για την δύναμη των βιβλίων, των καλών ιστοριών και των παραμυθιών. Μιλάει ακόμα για τη δύναμη της ψυχής, για την τόλμη να σώσεις ότι αγαπάς που μπορεί να δώσει στα πόδια φτερά και κίνηση και στη ζωή απίστευτη συνέχεια και χαρά. Μιλάει για τη σύνεση, την ομορφιά, την ταπεινότητα και τα όνειρα που γίνονται πραγματικότητα πολύ συχνά στη ζωή αυτών που ξέρουν να υπομένουν, να επιμένουν και …να περιμένουν.

Το κοριτσάκι με τα σπίρτα είναι πια γνωστό σε όλους μας κι είναι η τρίτη ιστορία  της συλλογής. Θλιβερό ίσως παραμύθι, αληθινό, θα ΄λεγαν κάποιοι άλλοι. Για την ευσπλαχνία, την αχαριστία πολλών ανθρώπων, την αγάπη που κάποιες φορές αργεί ή και δεν έρχεται ποτέ! Είναι και πάλι οδηγός της ιστορίας το όνειρο που στη ζωή δεν έχει καλό τέλος όμως στη φαντασία του μικρού κοριτσιού είναι ότι καλύτερο του έχει συμβεί. Αφύπνιση συνείδησης το παραμύθι, για όλους ,μικρούς και μεγάλους…

Το τέταρτο παραμύθι μιλάει για τον χρόνο, τον άρχοντα που γίνεται παιδί, γυναίκα, άνδρας, γέρος , γεννιέται και πεθαίνει και πάλι από την αρχή. Μιλάει για εκείνη την «εφεύρεση » του ανθρώπου , το ημερολόγιο, που μάλλον δεν τα λέει σωστά. Τα σημάδια της φύσης μαρτυρούν τον καιρό, οι εποχές  μιλούν μόνες τους, τα σπουργίτια ξέρουν, καταλαβαίνουν. Κι ο αιώνιος κύκλος της φύσης επαναλαμβάνεται αιώνες τώρα.

Το τελευταίο παραμύθι, ένα άγνωστο του Άντερσεν μιλάει για έναν καλικάντζαρο  κι έναν μπακάλη. Γεμάτο μαγεία και την ίδια στιγμή αλήθειες της ζωής. Γεμάτο ποίηση και …πολυλογία. Γεμάτο άγνοια και γνώση, γεμάτο διλλήματα που καμιά φορά αλλάζουν τελείως τη ζωή. Γεμάτο αποφάσεις που και πάλι παίρνονται  ύστερα από σκέψη για τις προτεραιότητες περισσότερο της ζωής παρά της ψυχής!

Κι όλα αυτά γνωστά ή άγνωστα μας προσφέρονται σαν δώρο χριστουγεννιάτικο από ένα και μοναδικό παραμυθά των τελευταίων αιώνων που η Κώστια και ο Μάνος  Κοντολέων μοναδικά μετέφρασαν. Έτσι η συλλογή στην ελληνική γλώσσα μεγαλώνει. Οι ιστορίες του Άντερσεν δεν τελειώνουν ποτέ, όπως είχε πει κάποτε κι ο ίδιος κι η Δήμητρα Ψυχογιού σαν ζωγράφος πια μετέφερε όλη τη μαγεία των ιστοριών σε εκπληκτικές εικόνες που αξίζει να τις δείτε, να τις θαμάσετε και να τις αγαπήσετε , όσο κι εγώ.

Πέντε πολύτιμα παραμύθια από πολύτιμους συγγραφείς, που θα μας κάνουν για μια ακόμα φορά να καταλάβουμε  γιατί ο Άντερσεν θεωρείται διαχρονικός, αξεπέραστος και από τους καλύτερους παραμυθάδες στον κόσμο.

Για παιδιά και μεγάλους που αγαπούν τις  καλές ιστορίες και τα παραμύθια!

H νύχτα που γεννήθηκε η αγάπη, Σοφία Μαντουβάλου, εικ: Θέντα Μιμηλάκη, εκδ. Μεταίχμιο

Που να το περιμένει κανείς  πως εκείνη τη μια και μοναδική νύχτα που όλος ο κόσμος έλαμψε και γέμισε με φως και αγάπη, τούτη τη φοβερή ιστορία θα είχε ζήσει και διηγηθεί ένας κόκορας. Κι εκείνος το διέδωσε παντού από γενιά σε γενιά από άκρη σε άκρη της γης…ίσαμε τις μέρες μας. Και τώρα ο Μίζα ντε Γκάλο, ο διάσημος αλέκτωρ Ισπανικής καταγωγής κάθε χρόνο την 24η Δεκεμβρίου την αφηγείται ξανά. Την πιο αγαπημένη του ιστορία για την : «Νύχτα που γεννήθηκε η Αγάπη». Και μαζεύονται πολλά παιδιά να την ακούσουν και δεν τον αφήνουν ήσυχο ούτε στιγμή. Όλα θέλουν να τα μάθουν, όλα. Κι εκείνος με περίσσια περηφάνια τα διηγείται. Τους λέει για εκείνη τη μελωδία και  το φως  και για την νεογέννητη αγάπη. Τους λέει ακόμα λόγια σοφά όπως : «Για να μεγαλώσει η μικρή αγάπη χρειάζεται να συναντήσει μια άλλη αγάπη.» Κι οι άνθρωποι άνοιξαν την καρδιά, την ψυχή , την αγκαλιά τους  και κατάλαβαν που έπρεπε να ψάξουν να τη βρουν. Ο καθένας κι από κάπου κι ο καθένας τη δική του, όπως και όποτε τη νοιώσει. Κάποια στιγμή οι άνθρωποι ξέχασαν τι ψάχνουν, ξέχασαν πως η αγάπη δεν έχει λόγια  και σε όλη τη γη ξέσπασε μια τεράστια « κοκορομαχία». Οι σοφοί είπαν πως αυτό δεν ήταν σωστό αλλά κανείς δεν τους άκουσε. Μόνο οι μανάδες συνέχισαν να αγαπούν, να βλέπουν μέσα στα χέρια και την ψυχή τους …το φως! Δεν άκουγαν, δεν έβλεπαν οι πιο πολλοί άνθρωποι και έτσι ξέχασαν την αληθινή λέξη… Και έπεσε παντού μοναξιά και λύπη  και τότε πάλι σοφά λόγια ακούστηκαν. Λόγια που μιλούν κατευθείαν στην ψυχή όλων  και τούτη τη φορά είχε μιλήσει η ίδια η αγάπη! Κι είπε πως είναι μία η αγάπη: «Είναι ο σεβασμός στη ζωή  κι ας είμαστε μεταξύ μας διαφορετικοί, εμείς μπορούμε να αγαπιόμαστε, αρκεί να κοιτάμε προς την ίδια κατεύθυνση».

Ένα παιδί είπε την καλύτερη ιδέα κι ο Μίζα ντε Γκάλο ένοιωσε πως ήταν ο πιο ευτυχισμένος κόκορας! Για τα παιδιά, για τα παραμύθια, για τα Χριστούγεννα!

Ίσως από τα ωραιότερα παραμύθια για την αγάπη, το φως, τη ζωή και …τα ίδια τα παραμύθια. Μια ιστορία μαγική, από μια καταξιωμένη κι αγαπημένη συγγραφέα, τη Σοφία Μαντουβάλου. Μια ιστορία ύμνος στην αγάπη. Μια ιστορία που διαβάζεται κάθε μέρα και τις τριακόσιες εξήντα  έξι   μέρες του χρόνου. Μια ιστορία πρωτότυπη και τόσο αληθινή. Μια ιστορία που φωλιάζει στις καρδιές όλων μικρών και μεγάλων.  Το παραμύθι αυτό εικονογράφησε μια επίσης νέα αλλά πολύ ταλαντούχα εικονογράφος, η Θέντα Μιμηλάκη και του έδωσε  ακόμα πιο μεγάλη δύναμη και πνοή.

Κάθε μέρα Χριστούγεννα λοιπόν, που διαβάζοντας το θα θες κι εσύ  όπως λένε και τα παιδιά που δεν θέλουν να τελειώσουν ποτέ οι ιστορίες, οι αγάπες και τα παραμύθια :

«Και μετά και μετά;»

Και μετά πάλι από την αρχή!

Είναι το βαλς των Χριστουγέννων για τους ανθρώπους της γης

που αδερφικά θα μοιραστούνε ψωμί κι αλάτι να γευτούνε.

Ωραίοι άνθρωποι μιλιούνια υπάρχουνε στον κόσμο αυτό,

ας φτιάξουνε μίαν αλυσίδα να μπούμε όλοι στο χορό.

Το Βαλς των Χριστουγέννων, Boris Vian, εικ: Nathalie Choux, Εκδόσεις Ποταμός

Ένα βιβλίο αφορμή για έναν κυκλικό χορό, για ένα βαλς που λένε πως κάθε χρόνο το ωραιότερο χορεύεται την βραδιά των Χριστουγέννων. Μια πρώτη απόπειρα κατανόησης ή εισαγωγής στο σπουδαίο έργο του Μπόρις Βιάν. Με διάθεση νοσταλγική, με σκέψεις που αγκαλιάζουν όλο τον κόσμο και το πνεύμα των ημερών αφήνεται ο καθένας μας να μπει στη δική του εικόνα για τα Χριστούγεννα. Στην δική του ευχή, εμπειρία , επιθυμία. Άραγε αν πιάσουμε όλοι τα χεριά ,και αν σκεφτούμε θετικά τι είναι αυτό που θα μας θυμίζει τα Χριστούγεννα; Ζαχαρωτά, παιχνίδια, πολύχρωμα κουτιά, πινέλα, όμορφα παιδικά τραγούδια, καμπανούλες, μουσική, αρώματα σε μικρά μπουκάλια ή ζεστό κρασί; Μήπως Χριστούγεννα είναι οι γυναίκες που κρατούν μια σύνοψη και πάνε στην εκκλησιά να δουν μια φάτνη φτωχική; Ή μήπως υπάρχουν Χριστούγεννα για όσους δουλεύουν σε σκληρές συνθήκες, σε  ορυχεία, σε τρένα; Χριστούγεννα είναι ο χορός των ερωτευμένων ζευγαριών ή μήπως για αυτούς ειδικά τούτη η γιοτ μοιάζει να υπάρχει κάθε μέρα; Κι είναι κι εκείνοι οι άνθρωποι, οι άστεγοι, οι ρακοσυλλέκτες, οι μόνοι τους που δεν τους καίγεται καρφί για τούτη τη μέρα γιατί απλά δεν έχει τίποτα ξεχωριστό για αυτούς. Είναι Χριστούγεννα για τους στρατιώτες τί ακριβώς; Ένα κουτί με καλούδια με κάλτσες ζέστες, και σοκολάτες…

Όλοι μαζί ας μπούμε σε τούτο το χορό, όπου και να είμαστε, ότι  και αν επιθυμούμε, όσο κι αν  μας λείπουν κάποιοι ή κάποια πράγματα…

Ένα είναι το βαλς των Χριστουγέννων κι είναι τελικά πιο πολύ για αυτούς που προτιμούν να σκέφτονται τον Αϊ Βασίλη πάρα να πολεμούν…

Υπέροχες σκέψεις, υπέροχα λόγια. Μικρό κείμενο  αλλά μεγάλη η σημασία του. Χριστουγεννιάτικες αλήθειες κι όχι μόνο. Ένα κείμενο λιτό, περιεκτικό χωρίς στολίδια και περιττέ λέξεις. Η ουσία, το νόημα της γιορτής μέσα από εικόνες νοσταλγικές και σύγχρονες που μπορούν να θεωρηθούν και μοναδικά έργα τέχνης.

Ένα βιβλίο σαν ποίημα. Συγκινητικό, αληθινό, τρυφερό και την ίδια στιγμή σκληρό για τις αλήθειες που γραφεί, για τα νοήματα του σήμερα , για τα μηνύματα που προφέρει απλόχερα σε όλους μας. Για να ξανασκεφτούμε τι ακριβώς σημαίνουν τα Χριστούγεννα πέρα από τοι θρησκευτικό τους νόημα.

Το γράψαμε και στην αρχή τούτο το βιβλίο, αυτό το Χριστουγεννιάτικο βαλς αποτελεί μια εξαιρετική εισαγωγή στο έργο του Μπόρις Βιάν και είναι ιδανικό/η για παιδιά.

Η Νάταλι Σου ( Nathalie Choux ) έχει εικονογραφήσει μοναδικά το βιβλίο με εικόνες μίας άλλης εποχής γεμάτες νοσταλγία, συγκίνηση κι αλήθειες .

Γκριντς, ο κατεργάρης των Χριστουγέννων, Dr Seuss, εκδ. Ψυχογιός.

Είναι διάσημος πια!

Έχει κυκλοφορήσεις σε περισσότερα από 650.000.000 αντίτυπα σε ολόκληρο τον κόσμο. Έχει μεταφραστεί σε παραπάνω από 40 γλώσσες και όπως ήταν αναμενόμενο έγινε κινηματογραφική ταινία που έσπασε όλα τα ταμεία. Μιλάμε για τον Γκριντς, ένα παράξενο ξωτικό που ζει λίγο πιο έξω από την πόλη των… Κάποιων! Δεν αγαπάει καθόλου τα Χριστούγεννα κι αν ψάχνει κανείς να βρει την αιτία, ίσως να δυσκολευτεί πολύ. Η μόνη αληθοφανής εξήγηση είναι πως η καρδιά του μεγάλωσε δυο νούμερα μικρότερη!

Κι έτσι αρχίζει η ιστορία του την παραμονή των Χριστούγεννων ψάχνοντας τρόπο να σταματήσει… τα Χριστούγεννα! Δεν άντεχε καθόλου τη φασαρία, τα δώρα, τα πλούσια τραπέζια, τις πουτίγκες και τις γαλοπούλες. Μα πιο πολύ απ’ όλα δεν ήθελε να ακούσει τα τραγούδια της ημέρας αυτής της πιο γιορτινής, για τους άλλους. Μεταμφιέζεται σε άγιο Βασίλη, δένει ένα κέρατο με κόκκινη κλωστή στο κεφάλι του σκύλου του, του Μαξ, να μοιάζει με τάρανδο, βρίσκει κι ένα παλιό έλκηθρο και πηγαίνει στην συνοικία Αποπέρα. Μπαίνει  σε ένα από τα σπίτια της γειτονιάς, φυσικά από την καμινάδα και αρχίζει να μαζεύει ό,τι βρίσκει μπροστά του βάζοντας το σε δυο μεγάλους σάκους… Τίποτα δεν άφησε στο σπίτι, ακόμα και τα φαγώσιμα του ψυγείου πήρε. Κι εκείνη την ώρα που μάζευε και το δέντρο, το χριστουγεννιάτικο, ένα μικρούτσικο κοριτσάκι τον κοιτούσε με απορία και τον άρχισε στις ερωτήσεις… Ο πονηρός Γκριντς βρήκε δικαιολογίες να πει και συνέχισε το «έργο» του ώστε να προφτάσει όλα τα σπίτια των Κάποιων. Κι αφού ολοκλήρωσε την αποστολή του ανέβηκε στο πιο ψηλό βουνό να τα… γκρεμίσει όλα, να χαθούν τα Χριστούγεννα! Όμως κάτι συνέβη εκείνη τη στιγμή, κάτι έφερε ο άνεμος στ΄ αυτιά του. Τόσο μαγικό και μοναδικό που κατάλαβε πως τα Χριστούγεννα είναι κάτι πολύ πολύ μεγάλο και ξεχωριστό και δεν σταματούν αν χαθούν οι κορδέλες, τα φωτάκια, τα δώρα και όλα τα υλικά αγαθά…

Αγαπημένη ιστορία, γεμάτη μηνύματα. Ιστορία πασίγνωστη πια, αλλά επίκαιρη όσο καμία άλλη και φυσικά ευφυέστατη. Απίστευτη φαντασία, μοναδικά ονόματα, πλοκή μαγική! Ο Θιοντόρ Σους Γκάισελ που θεωρείται από τους  μεγαλύτερους συγγραφείς παιδικών βιβλίων στον κόσμο, είναι και ο δημιουργός τούτης της ανεπανάληπτης ιστορίας. Το μικρό του αριστούργημα δίκαια έχει αγαπηθεί  από μικρούς και μεγάλους. Αν κι ο ίδιος εδώ και 29 χρόνια δεν βρίσκεται στη ζωή, ο κατεργάρης των Χριστουγέννων θα συνεχίζει να ξαφνιάζει, να συγκινεί, να αγαπιέται από όλους.

Για την ιστορία να πούμε πως κυκλοφόρησε σαν βιβλίο πρώτη φορά στην Αμερική το 1957!

Καλή σας ανάγνωση!

https://zhtunteanagnostes.blogspot.com/