Παραμύθια κι ιστορίες για διάσημους ανθρώπους ....

Τα Παραμύθια του Σαββάτου….γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Παραμύθια κι ιστορίες για διάσημους ανθρώπους και σημαντικούς δικούς μας αγαπημένους. Βιογραφίες και ιστορίες ανθρώπων προσιτές για κάθε ηλικία. Διαφορετικότητα, ευγένεια, συναισθήματα και οικογενειακές σχέσεις είναι μερικά από τα θέματα των βιβλίων που επιλέξαμε τούτη τη φορά.

Αλήθεια γεννιέσαι ιππότης ή γίνεσαι; Η περιέργεια σκοτώνει ή οδηγεί σε μεγάλες ανακαλύψεις; Οι όμορφες κουβέντες φέρνουν ακόμα περισσότερη αγάπη και φίλους ή είναι προτιμότερη η μοναξιά;

Σε μια δέσμη φωτός, Jennifer Berne, εικ : Vladimir Radunsky, εκδ. Καλειδοσκόπιο

Μια ιστορία για τον Αλμπερτ Αϊνστάιν,  μια βιογραφία του μεγάλου φυσικού επιστήμονα προσιτή σε πολύ νεαρές ηλικίες. Ένα βιβλίο που με λίγα λόγια λέει τόσα  πολλά και τόσο σπουδαία πράγματα. Από την ώρα που γεννιέται τούτος ο ευφυής άνθρωπος η διαφορετικότητά του είναι πολύ εμφανής. Αργεί να πει τις πρώτες του λέξεις. Περιεργάζεται τον κόσμο με τα τεράστια μάτια του. Μοιάζει να καταγράφει όλα τα περίεργα στο μυαλό του. Μια μέρα κάνοντας βόλτα με το ποδήλατό του σε ένα δάσος,  μια δέσμη φωτός θα του δημιουργήσει σκέψεις που θα οδηγήσουν σε συμπεράσματα για την αρχή μιας  ανακάλυψης που θα σώσει τον κόσμο. Η δημιουργία  πολλών θεωριών στη συνέχεια θα δώσουν εξηγήσεις στα μέχρι τότε ανεξήγητα και ανεξερεύνητα. Η ανθρώπινη πλευρά ενός μεγάλου επιστήμονα καταγράφεται στο βιβλίο με λόγια απλά.  Οι αδυναμίες, η καθημερινότητα, το μεγάλωμά του που δεν διαφέρει από των απλών ανθρώπων σε ένα βιβλίο αριστουργηματικό. Η Jennifer Berne  μας παρουσιάζει την μεγαλύτερη ιδιοφυία του κόσμου με τέτοιο τρόπο ώστε να τον γνωρίσουν ακόμα και τα πολύ μικρά παιδιά. Θα καταλάβουν πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο ακόμα και αν κάποιος μεγαλώνει  λίγο διαφορετικά από το σύνηθες. Κατανοούν πως η τύχη και η παρατήρηση πολλές φορές  φέρνουν αποκαλύψεις ή ανακαλύψεις που αλλάζουν σκέψεις, ιδέες και ζωές. Συνειδητοποιούν πως οι απολαύσεις της ζωής είναι  για όλους ακόμα και για τους «τεράστιους» επιστήμονες. Πως στην απλότητα κρύβεται  όλη η  ομορφιά της ζωής, στα μικρά καθημερινά που γεννούν τα πολύ μεγάλα. Την ίδια στιγμή η συγγραφέας με τρόπο ιδιαίτερο, έξυπνο και αρκετά χιουμοριστικό μας δίνει τις πρώτες έννοιες και τύπους της Φυσικής Επιστήμης. 

Μια καλαίσθητη έκδοση με εξαιρετική, πρωτότυπη και άκρως ενδιαφέρουσα εικονογράφηση από τον Vladimir Radunsky.

Πρωτότυπο και το κείμενο, ευφυές και λιτό. Ανάγνωσμα ευανάγνωστο και απόλυτα κατανοητό για κάθε ηλικία. Μια σπουδαία προσωπικότητα σε μια προσιτή και ανθρώπινη διάσταση που δίνει το σπόρο για περαιτέρω εξερεύνηση ενός από τους πλέον διάσημους ανθρώπους – επιστήμονες του πλανήτη μας!

Διαβάστε το να ανακαλύψετε( αν είστε παιδί)  ή να θυμηθείτε, πως όλοι μας και όλα τα πράγματα αποτελούνται από άτομα. Πως όλα κινούνται διαρκώς. Πως η σκέψη δεν σταματάει ποτέ και η μουσική τη βοηθάει να πάει ακόμα παραπέρα.

Πως ένα μπλε φλυτζάνι, ένα βιολί, ένα ζευγάρι παπούτσια, μια πυξίδα, μια πίπα καπνού, ένα ξεχειλωμένο πουλόβερ κι ένα φαρδύ άνετο παντελόνι μπορούν να κάνουν έναν άνθρωπο με αυτές τους τις απλές συνήθειες αγαπητό και ίσως και ιδιοφυΐα. Είναι ο Αλμπερτ Αϊνστάιν που ανακάλυψε την  πιο διάσημη εξίσωση του κόσμου: Ε = mc2

Να το ψάξετε, να γίνει κόσμημα στο μυαλό, την ψυχή  και της βιβλιοθήκης σας, αρκεί να το διαβάσετε κι εσείς και τα παιδιά σας…

Τα ευχαριστώ ενός ιππότη, Ιωάννα Μπαμπέτα, εικ: Αιμιλία Κονταίου, εκδ. Μεταίχμιο

Ο Αρθούρος είναι ένας σύγχρονος ιππότης που έχει σαν πύργο του ένα πεύκο και κάστρο του ολόκληρη την παιδική χαρά. Η φαντασία του έφτιαχνε ένα σωρό σενάρια. Σαν κάθονταν τα παιδιά στις κούνιες νόμιζε πως σήκωναν τα πόδια τους για να γλυτώσουν από τους κροκόδειλους. Όταν πάλι κατέβαιναν την τσουλήθρα, το έκαναν για να  ξεφύγουν από τους εχθρούς. Κι όταν άρχισε να τους επαίνει για τα κατορθώματά τους εκείνα σταμάτησαν, τον κοίταξαν  και σχεδόν τον αποπήραν κοροϊδεύοντάς τον. Μόνος συνέχισε να παίζει μέχρι τη στιγμή που είδε ένα μικρό κορίτσι να προσπαθεί να κάνει κούνια. Με πολύ γλυκό κι ευγενικό τρόπο της έδειξε τι έπρεπε να κάνει. Κι ύστερα βοήθησε ένα μικρό αγόρι που δυσκολευόταν με την τσουλήθρα να την κατέβει. Τέλος «έσωσε» την αδελφή του που δυσκολευόταν με την αναρρίχηση. Η μοναδική του ευγένεια τον έκανε δημοφιλή και αμέσως πολλά παιδιά ήθελαν να παίξουν μαζί του. Ναι, ‘ήταν ο μόνος πραγματικός ιππότης της παιδικής χαράς, ο ιππότης που είχε μαζέψει τα περισσότερα ευχαριστώ και είχε πει αλλά τόσα «παρακαλώ».

Ένα ολοκαίνουργιο βιβλίο για την ευγενική συμπεριφορά γεμάτο φαντασία, όμορφα λόγια και πράξεις. Ένα μικρό παιδί που πάντα ζει σε έναν κόσμο φανταστικό μπορεί μέσα από το συμβολικό του παιχνίδι να καταλάβει και να βιώσει έννοιες όπως η ευγένεια, η αυτοεκτίμηση και η ενθάρρυνση. Η Ιωάννα Μπαμπέτα με τον γενναίο ιππότη της μας δίνει τρόπο και λύση στη μοναξιά, στην απόρριψη και στην εκτίμηση που μπορούν να έχουν οι άλλοι για εμάς. Η συμπεριφορά μας, οι όμορφες κουβέντες, και η ήρεμη σκέψη πάντα φέρνουν τις πιο σωστές λύσεις και επιθυμητά αποτελέσματα. Ένα βιβλίο λοιπόν για τους καλούς τρόπους, για συναισθήματα και συμμετοχή σε ομάδα. Για παιδιά που δυσκολεύονται  να έχουν φίλους ή να κατανοήσουν τον κόσμο. Για την συνεργασία, την  αλληλοβοήθεια, την ανάληψη ευθυνών, την κατανόηση του εαυτού μας και των  συμπεριφορών ων άλλων.

Ένα βιβλίο που βοηθάει μικρούς αναγνώστες και ακροατές ιστοριών να κατανοήσουν την σκληρή κάποιες φορές κοινωνία των παιδιών και τρόπους αντιμετώπισης δυσκολίων σε θέματα φιλίας, συνεργασίας  και επικοινωνίας.

Εικονογραφημένο εξαιρετικά και πολύ ζωντανά από την Αιμιλία Κονταίου.

Ένα βιβλίο που έχει οδηγίες για γονείς και εκπαιδευτικούς σε θέματα συμπεριφορών και κατανόησης του εαυτού μας. Εργαλείο για μια  σχολική τάξη σε θέματα συνεργασίας  και ομαδικού παιχνιδιού.

Μα πάνω απ’ όλα μια υπέροχη φανταστική ιστορία ΄που θα απολαύσουν μικροί και μεγάλοι!

Για παιδιά από 4 χρόνων….

Ο γενναίος ιππότης και η Χαμογελαστή βασίλισσα, Μάκης Τσίτας, εικ :Κώστας Θεοχάρης, εκδ. Καλέντης

Πόσες βασίλισσες υπάρχουν άραγε σε ένα βασίλειο; Μάλλον πάρα πολλές που μπορεί να είναι περίεργες ή ιδιότροπες ή κακομαθημένες ακόμα και απαιτητικές. Ωστόσο υπάρχει μια και μόνο μία που δεν έχει τίποτα απ΄  όλα αυτά. Εκείνη είναι χαμογελαστή, ευγενική, γενναιόδωρη πολύ και απίστευτα γλυκομίλητη. Ξέρει τα πάντα, έχει για όλα λύση, είναι σοφή και αποφασιστική. Την πιο σοφή απόφαση που πήρε ήταν όταν έκανε τον ήρωα του βιβλίου μας ιππότη της. Κι εκείνος υποσχέθηκε να την φροντίζει για πάντα. Και τι δεν κάνει για την βασίλισσά του ο γενναίος ιππότης! Της φέρνει φρούτα, λαχανικά ακόμα και γιαούρτι κι εκείνη του δίνει τα μισά για να δυναμώνει κι αυτός. Την  συνοδεύει στους μεγάλους περιπάτους της. Η βασίλισσα νοιώθει τόσο καλά και ασφαλής που μιλάει με τα καλύτερα λόγια σε όλους για τον μοναδικό της ιππότη και τότε  κι αυτός κάνει τα πάντα για να την προστατεύσει. Όπως τότε που πήρε φωτιά το παλάτι… Πόσο γενναίος φάνηκε ακόμα κι όταν της επιτέθηκε εκείνος ο φοβερός Γίγαντας-Κουνούπι… Κι εκείνη αφού την έσωσε από το βίαιο τσίμπημά του φοβερού εχθρού, τον θεώρησε παντοτινό δικό της ήρωα!

Κι όσοι δεν καταλάβατε ποια είναι αυτή η βασίλισσα η μία και μοναδική, τότε να σπεύσετε να διαβάστε το νέο βιβλίο του Μάκη Τσίτα. Να δείτε εκείνη την αγάπη που τρέφει μια γιαγιά για τον εγγονό της αλλά κι ένας εγγονός για την δυο φορές μαμά του. Ο ρόλος της γιαγιάς, ο καθοριστικός στην οικογένεια, η ασφάλεια και μέρος της δύναμης στην ψυχή ενός μικρού παιδιού. Η γιαγιά που έχει πάντα χρόνο, χώρο κι ι αγάπη ανιδιοτελής να προσφέρει σε ένα εγγόνι που για χάρη του γίνεται όποιος ήρωας παραμυθιού εκείνο θελήσει.

Ένα βιβλίο γεμάτο τρυφερότητα, αγάπη, οικογενειακές στιγμές και αλήθειες. Η γιαγιά, μια πολύ σημαντική σχέση της ζωής του κάθε ανθρώπου περιγράφεται  με τόσο υπέροχο τρόπο από τον Μάκη Τσίτα, όπως ταιριάζει σε έναν τόσο ξεχωριστό άτομο. Ένα παραμύθι  πλέκει ο συγγραφέας για χάρη της που δείχνει την σημαντική θέση που έχει η γιαγιά στην ψυχή ενός παιδιού.

Μια ιστορία τρυφερή, αληθινή και ας μοιάζει με παραμύθι εικονογραφημένη υπέροχα και πολύ ιδιαίτερα από τον Κώστα Θεοχάρη.

Ευφάνταστη ιστορία και καλογραμμένη. Συγκινητική, με χιούμορ που θα γίνει αγαπημένη πολλών παιδιών.

Λάτρεψα τις εικόνες της και το ίδιο είπαν τα παιδιά μου. Με μια φωνή όλα τους παραδέχτηκαν στο τέλος πως κι η δική τους γιαγιά είναι ξεχωριστή κι όσοι δεν την θεωρούσαν βασίλισσα είπαν πως ήταν αρχόντισσα. Βρείτε εσείς την διαφορά….

Για παιδιά από τεσσάρων χρόνων…

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 28 Σεπτεμβρίου 2019 :https://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-28-09-2019-1058044

O Φραντζ Κλάφτα της Κατερίνας Κρις...

Τα Παραμύθια του Σαββάτου….γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Σήμερα τα «Παραμύθια του Σαββάτου» έχουν την τιμή να παρουσιάσουν ένα βιβλίο που ΔΕΝ έχει γραφτεί ακόμα αλλά θεωρείται αριστούργημα και ήδη πουλάει σαν τρελό!

Πρόκειται για ένα βιβλίο άτιτλο που θα σας κόψει την ανάσα, θα σας κάνει αν χαμογελάσετε περίπου 10.000 φορές και θα ξεσηκώσει φανατικούς αναγνώστες και ανερχόμενους συγγραφείς σε μια απίστευτη διαδήλωση ζητώντας επειγόντως τον 2^ο μέρος του!

Κυρίες και κύριοι κι αγαπητά παιδιά ψάξτε όλοι τον : Φραντζ Κλάφτα της Κατερίνας Κρις που εκδόθηκε τελικά από τις εκδόσεις Πατάκη!

Αυτός ο ένας και μοναδικός ευφυής συγγραφέας, ο παντελώς άγνωστος, άβιβλος και ατάλαντος Φραντζ Κλάφτα, της, επίσης, ευφυούς και καταπληκτικής Κατερίνας Κρις μου πήρε το μυαλό, την ψυχή και την έκπληξη και τα ταξίδεψε πολύ πέρα κι από τον κόσμο της Φαντασίας. Ένα βιβλίο πραγματικά αριστουργηματικό ως προς την ιδέα και την πρωτότυπη αποτύπωση της πάνω στο χαρτί. Κάθε σελίδα και μια έκπληξη. Κάθε σελίδα και κάτι μη αναμενόμενο. Ένας ήρωας που θα κάνει όλα τα παιδιά, ακόμα κι αυτά που βαριούνται το  διάβασμα, να ασχοληθούν μαζί του κρατώντας τους το ενδιαφέρον ίσαμε  την τελευταία του σελίδα. (Και εννοείται και σε όσους αρέσει το διάβασμα πως θα το απολαύσουν ακόμα πιο πολύ)

Πόσο χιούμορ μπορεί να χωρέσει σε ένα βιβλίο για παιδιά και εφήβους; Πάρα πολύ αν ο συγγραφέας του έχει αυτήν την μοναδική ικανότητα να αυτοσαρκάζεται, να φαντάζεται και να δημιουργεί μικρές  ή και μεγάλες αριστουργηματικές  ατάκες που σίγουρα θα τις θυμάστε για πολύ πολύ καιρό. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από τη αρχή για να καταλάβετε για τι βιβλίο πρόκειται :

Ο Φραντζ Κλάφτα κατάγεται  από γενιά μεγάλων συγγραφέων. Έχει πολλές αδυναμίες και ειδικά στην ορθογραφία, στη γραμματική και σε κάθε μάθημα του σχολείου του. Το βιβλίο που θα ήθελε να γράψει είναι ακόμα …δέντρο! Κι επειδή γνωρίζει πολύ καλά πως τα καλά παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν, έχει ήδη τυπώσει αφίσες για να προωθήσει το άτιτλο και άγραφο βιβλίο του δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο συζητήσεις, αγωνία και προσμονή απερίγραπτη.

Ο Φραντζ είναι ένας εργάτης του λόγου. Έχει ένα απίστευτο σχέδιο – πλάνο γραφής που η λέξη τίποτα, κυριαρχεί. Τα βάζει συνέχεια με τον αναβλητικό εαυτό του και επειδή γνωρίζει καλύτερα  από τον καθένα  τι κάνουν οι συγγραφείς, φτιάχνει μια πυραμίδα συγγραφής που περικλείει τα πάντα : Βαρεμάρα, ύπνος, γαριδάκια, τεμπελιά, κινητό, χάζεμα στο διαδίκτυο… Καταλαβαίνετε πόσο πολύ γνώστης των συνηθειών και έμπειρος συγγραφέας είναι…

Έχει ύφος πολυσπούδαστου και διάσημου χαρακτήρα που μπορεί και να είναι σοβαρό και μηχανεύεται χίλιες δυο δικαιολογίες για να καθυστερήσει το γράψιμο. Έχει άγχος πολύ για την έμπνευσή του και ξέρει πως με το ταλέντο που διαθέτει θα βρει ένα τέλειο τέλος για το βιβλίο του (κι ας μην υπάρχει ακόμα η αρχή του). Αποφασίζει να γίνει ένας σκοτεινός συγγραφέας ή μήπως καλύτερα να γράψει ένα « μεσημεριανό μυθιστόρημα» και αν εισάγει ένα νέο είδος γραφής που κανείς ποτέ δεν έχει σκεφτεί.

Κι άλλα πολλά έκανε ο Φραντζ Κλάφτα και πολλές φορές δεν έκανε τίποτα απολύτως. Θυσίες φοβερές όπως ο ύπνος, τα βιντεοπαιχνίδια του, η παρατήρηση ενός δέντρου πάνω σε ένα βάζο δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα στην ιδέα και συγγραφή του βιβλίου του. Μέχρι και μπλοκ συγγραφέων έφτιαξε  αν και μπερδεύτηκε λίγο στην αρχή…

Ώσπου του ήρθε η μεγάλη ιδέα που κόντεψε πάλι να τη χάσει κι έτσι ασχολήθηκε πιο πολύ με τη φωνή και το πρόσωπο του πρωταγωνιστή….

Όμως εγώ θα σταματήσω εδώ τη δική μου αφήγηση γιατί το βιβλίο έχει τόσα πολλά να σας πει που πρέπει οπωσδήποτε να το διαβάσετε ή   έστω να το πάρετε στα χέρια σας και είμαι σίγουρη πως δεν θα το αφήσετε ούτε στιγμή!( Όχι, δεν έχει βάλει κόλλα η Κατερίνα στο εξώφυλλο), απλά είναι τόσο δυνατό και τόσο χαρούμενο που θα το διαβάσετε πολλές φορές.

Χιούμορ που λείπει απ΄ τη ζωή κι από τις ιστορίες είναι γεμάτο τούτο δω το μικρό -μεγάλο κιτρινόμαυρο βιβλίο. Θα το αγαπήσετε από την πρώτη του σελίδα και θα θαυμάσετε το ταλέντο μιας  συγγραφέως που ξέρει επίσης να σκιτσάρει καταπληκτικά.

Εξάλλου η συγγραφέας μας Κατερίνα Κρις το γράφει μόνη της στο εξώφυλλο:

«Τα λόγια είναι περιττά»!

Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://www.patakis.gr/viewshopproduct.aspx?id=750638

Για παιδιά και μεγάλους …

(Σημαντική πληροφορία: Κυκλοφορεί αναμεσά μας και παντού ακόμα και σε μπλουζάκια, τετράδια κάρτες…παντού σας λέω!)

Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δημοσιεύτηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2019 στο Cretalive.gr :https://www.cretalive.gr/culture/ena-biblio-poy-den-echei-graftei-akoma-sta-paramythia-toy-sabbatoy-1050408 

Τα κρατικά βραβεία στην κατηγορία των παιδικών και εφηβικών βιβλίων για το2018!

«Τα Παραμύθια του Σαββάτου» παρουσιάζουν τα Κρατικά Βραβεία Παιδικού βιβλίου 2018 (για τις εκδόσεις 2017)!

Το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου απονέμεται κατά πλειοψηφία στον Γιώργο Κ. Παναγιωτάκη για το έργο με τίτλο Λέσχη Αλλόκοτων Πλασμάτων, βιβλίο 2. Όταν ήρθαν για εμένα, εκδόσεις Πατάκη.

 Το Κρατικό Βραβείο Εικονογραφημένου Παιδικού Βιβλίου απονέμεται εξ ημισείας στην εικονογράφο Ντανιέλα Σταματιάδη και στον συγγραφέα Βαγγέλη Ηλιόπουλο για το έργο με τίτλο Η βάρκα που τη λένε μνήμη. Η μνήμη ως βάλσαμο της ψυχής και θεμέλιο της κοινωνίας, εκδόσεις Παιδική Νομική Βιβλιοθήκη. Επίσης απονέμεται και στην εικονογράφο Seng Soun Ratanavanh και στην συγγραφέα Ροδούλα Παππά για το έργο με τίτλο Στη μύτη του κουταβιού μια ακριδούλα… Χαϊκού για τις τέσσερις εποχές, εκδόσεις Νεφέλη.

Το Κρατικό Βραβείο Εφηβικού-Νεανικού Βιβλίου απονέμεται κατά πλειοψηφία στον Βαγγέλη Ηλιόπουλο για το έργο με τίτλο Θωμάς Q. BIT. Ταξιδιώτης στο κάτοπτρο του χρόνου, εκδόσεις Πατάκη.

Το Κρατικό Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων για παιδιά απονέμεται κατά πλειοψηφία στην Μαρίζα Ντεκάστρο για το έργο με τίτλο Λίγο πριν… λίγο μετά το 1821. Ένας κόσμος σε κίνηση, εκδόσεις Καλειδοσκόπιο.

Η σύνθεση της αρμόδιας επιτροπής έχει ως εξής:

1. Αναστασία Οικονομίδου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Τμήματος Επιστημών της Εκπαίδευσης στην Προσχολική Ηλικία του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, Πρόεδρος

2. Μένη Κανατσούλη, Καθηγήτρια του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Αντιπρόεδρος

3. Τασούλα Τσιλιμένη, Καθηγήτρια του Παιδαγωγικού Τμήματος Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, συγγραφέας , Μέλος

4. Αγγελική Γιαννικοπούλου, Καθηγήτρια Παιδικής Λογοτεχνίας του Τμήματος Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Μέλος

5. Σοφία Μαντουβάλου, συγγραφέας, Μέλος

6. Κλαίρη Γεωργέλλη, εικονογράφος, Μέλος

7. Ίρις Σαμαρτζή, εικονογράφος, Μέλος

8. Κατερίνα Δερματά, κριτικός, Μέλος

9. Χρύσα Κουράκη, κριτικός, Μέλος

Επιμέλεια κειμένου : Ελένη Μπετεινάκη

Έναν μύθο θα σας πω ή μπορεί και δυο και τρεις... του Αισώπου!

Στο Τέχνη καθ΄οδόν στο μοναδικό χωριό των Παραμυθιών στην Κρήτη, στα Κεράσια....

Είπαμε και τι δεν είπαμε και ψέμματα κι αλήθειες...

Σάββατο 7 του Σεπτέμβρη στα 2019 σε έναν τόπο που θα ζει ο Αίσωπος παντοτινά κι όλα τα παραμύθια σιγά σιγά θα ΄χουν το δικό τους σπιτικό και τοίχο. Εκεί λοιπόν βρεθήκαμε κι  είπαμε ένα σωρό ιστορίες, γνωστές και άγνωστες.

Και πιάσαμε κουβέντα με τον Αίσωπο κι εκείνος μας είπε λίγα λόγια για τη ζωή του. Για περιπέτειες απίστευτες που συνέβησαν 2500 χρόνια πριν. Κι ύστερα ξετυλίχθηκε το κουβάρι όλων των ιστοριών...

Είπαμε για ποντικούς του αγρού και της πόλης. Είπαμε για εκείνο τον μικρούλη ποντικό που τη γλίτωσε τη ζωή του από τα δόντια του λιονταριού  και δεν το ξέχασε ποτέ....

Είπαμε για την παμπόνηρη αλεπού που έβγαλε άχρηστα τα σταφύλια αφού δεν μπορούσε να τα φτάσει και να τα φάει...

Είπαμε για τα καμώματά της με την φιλενάδα της της πελαργίνα...

Είπαμε ακόμα για τον φοβερό στοίχημα του Βοριά και του Ήλιου που μας  θύμισαν πως με την καλοσύνη και τον όμορφο λόγο όλα γίνονται γλυκύτερα κι αντέχονται....

Κι αφήσαμε για το τέλος την ιστορία του Λαγού και της Χελώνας που ακόμα ντρέπονται τα τετρασέγγονα του κυρ Λαγού για το πάθημα του Προ-προ-προ-προ παππού τους....

Κι ήταν πολλά τα παιδιά κι οι μεγάλοι που μας τιμήσανε με την παρουσία τους...

Κι ήτανε το εγχείρημα του Δήμου Ηρακλείου πολύ σπουδαίο...

Κι έχω να πω πολλά ευχαριστώ σε μικρούς και μεγάλους για΄όλα όσα είπανε, για όλα όσα προσφέρανε σε μας με μοναδικά χαμόγελα...

Ίσαμε την επόμενη φορά .... 

Ελένη Μπετεινάκη

Κούκλες δια χειρός Eύης Αλμπαντάκη

Μια βιτρίνα...μια φορά με έναν Αρκούδο!

Την είδα με τα ίδια μου τα μάτια! Την βιτρίνα εννοώ, αυτήν με τον Αρκούδο και τη γαλάζια κορδέλα του που μοιάζει να έχει ταξιδέψει από μίαν άλλη εποχή. Μια βιτρίνα στο κέντρο της Αθήνας, σε Μουσείο αγαπημένο που ‘χει, στα σπλάχνα του τα έργα του Γκίκα και την ιστορία μιας Ελλάδας νεότερης και πολύ διαφορετικής από την σημερινή.

Κι ο Αρκούδος είναι όλων μας :«Ένας Αρκούδος μια φορά», σαν το βιβλίο της Ελένης, σαν το αρκουδάκι της Μαρίας Αργυριάδη. Όλα τα παιχνίδια σαν να δραπέτευσαν για λίγο από το Μουσείο των Παιχνιδιών και με τη βοήθεια παιδιών που τα ζωγράφησαν και της μοναδικής Ίριδας Σαμαρτζή στήθηκαν μέσα σε κουτιά, χάρτινοι ήρωες και ζωντανεύουν και ζουν το δικό τους ταξίδι.

Να πάτε όλοι εσείς που ζείτε στην Αθήνα απόψε, εκεί! Εκεί  που ΄χουν μια ξεχωριστή γιορτή  στην Οδό Κριεζώτου, στο πωλητήριο του μουσείου Μπενάκη. Μια ομάδα ανθρώπων γεμάτη χαμόγελα θα σας δείξουν τι εμπνεύστηκαν άλλοι  άνθρωποι, η Ίριδα, η Ελένη και το βάλαν πάνω σε σημειωματάρια, σε σιδερένια κουτιά, σε τετράδια, σε άλλα κουτιά γεμάτα με μπογιές.

Όλα κι ένα ένα τους μικρά αριστουργήματα! Κι εκείνα τα αρκουδάκια καρφίτσες που ‘ναι φτιαγμένα  με μια πολύ πολύ δύσκολη τεχνική. Κουρελάκι κουρελάκι τα κέντησε η Άννα Mανουσοπούλου

Η Ελένη Γερουλάνου δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι η Ελένη των βιβλίων, είναι η Ελένη των παιδιών, της προσφοράς, της Αγάπης! Είναι η Ελένη όλων μας με το αφοπλιστικό παιδικό της χαμόγελο.

Να πάτε, κι αύριο και μεθαύριο να δείτε εκείνη τη βιτρίνα και να ξαναγίνετε όλοι παιδιά. Να ταξιδέψετε με τα παιχνίδια άλλων εποχών, να ξαναζήστε για λίγο τη δική σας παιδική ηλικία.

Εγώ σας το ΄πα, είχα την τύχη και πρόλαβα, και είδα κι ένιωσα κι ακούμπησα ένα όνειρο που σημαντικοί άνθρωποι το βάλαν σε Μουσείο, το χάρισαν και μείς σήμερα απολαμβάνουμε μια συνέχεια με την ίδια καλαισθησία της Μαρίας Αργυριάδη που σίγουρα απόψε θα χαμογελά καθισμένη σε ένα γαλάζιο σύννεφο και θα χαιρετάει όλα όσα τόσο πολύ αγάπησε….

Υ.Γ. Πέμπτη 12/09 στις 18:30 σας προσκαλούμε στην παρουσίαση της τρισδιάστατης βιτρίνας στο Πωλητήριο της Πινακοθήκης Γκίκα! Η έκθεση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του κύκλου «Η Βιτρίνα της Κριεζώτου. Ένας καλλιτέχνης προτείνει»

(Έτσι γράφει στην  πρόσκληση! Να πάτε, ίσαμε και της 25 Σεπτεμβρίου θα είναι όλα εκεί!)

«Τα Παραμύθια του Σαββάτου» επιστρέφουν ξανά....

Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

«Τα Παραμύθια του Σαββάτου» επιστρέφουν ξανά, κι έχουν φορτώσει απίστευτα βιβλία στις αποσκευές τους. Διαβάσαμε πολύ, γράψαμε πολλά, και θα σας παρουσιάζουμε σιγά σιγά κι ένα-ένα τα πιο πολύτιμα δικά μας αναγνώσματα.  Ποδαρικό στη νέα σεζόν κάνει ένας γάτος πολύ ξεχωριστός που λατρεύει τα Μουσεία, τις ιστορίες, τα χελιδόνια και τα ταξίδια με τα δικά του φτερά.

Ο Γάτος που έφυγε με τα χελιδόνια, Χρήστος Μπουλώτης, εικ :Φωτεινή Στεφανίδη. Εκδ. Πατάκης**

Ο Ξενοφών ήταν ένας πολύ ιδιαίτερος γάτος. Ζούσε σε ένα ελληνικό νησί,τη Λήμνο, στην αυλή του αρχαιολογικού μουσείου της πόλης και τ΄ όνειρό του ήταν να γίνει μια μέρα αρχαιολόγος. Στο νησί υπήρχαν κι άλλες γάτες κι αυτός ήταν ο λόγος που τα ποντίκια ήταν για τους κατοίκους του, ανύπαρκτα. Ίσαμε εκείνη την τρομερή μέρα που αγκυροβόλησε στο νησί ένα ρωσικό πλοίο ερχόμενο από τη Μαύρη θάλασσα γεμάτο γατολιχουδιές και …χαβιάρι. Όλες οι γάτες τρέξανε να γευτούν τα καλούδια που ΄χε κρυμμένα στ΄ αμπάρι του το καράβι, εκτός από τον Ξενοφώντα που δεν ήθελε να εγκαταλείψει την αυλή του. Το πλοίο σάλπαρε ένα πρωί, κι οι γάτες φύγαν μαζί του. Ο Ξενοφών έμεινε ολομόναχος στο νησί. Τα ποντίκια εμφανίστηκαν ξανά και μαζί τους κι απέραντη μοναξιά για το γάτο μας. Μόνο την Άνοιξη έβρισκε παρηγοριά στην παρέα των χελιδονιών. Κι ένα φθινόπωρο ο αγαπημένος γάτος των χελιδονιών με την επιμονή του μικρού φίλου του,του Δονάκη έφυγε ταξίδι, πέταξε μαζί τους μέχρι την Αίγυπτο. Κι έζησε ένα όνειρο ή μπορεί και δυο και τρία. Κι έμαθε πάρα πολλά στην καινούργια χώρα και χάρις στον κ. Χουσεϊν, τον διευθυντή του μουσείου της πόλης, δεν εγκατέλειψε ποτέ την αγάπη του για τα αρχαία. Η ευτυχία του ολοκληρώθηκε σαν γνώρισε την Φατιμά με την οποία έφτιαξε μια υπέροχη οικογένεια… Και σαν ήρθε η Άνοιξη κι ένα όνειρο σημαδιακό μια νυχτιά,  ο Ξενοφών και όλη του η οικογένεια που έμαθαν κι εκείνοι να πετούν, επέστρεψαν…. Το τι έγινε στο νησί της Λήμνου δεν περιγράφεται.

Ιστορίες για γάτες και ποντίκια, για πράματα θαυμαστά κι απίστευτα, για νέους έρωτες, διαφορετικούς και για περιπέτειες που μόνο ένας Γάτος σαν τον Ξενοφών θα μπορούσε να ζήσει….

Ότι ο Χρήστος Μπουλώτης είναι από την Λήμνο το γνωρίζουμε, όλοι. Πως λατρεύει τις γάτες κι αυτό το ξέρουμε πολύ καλά. Ακόμα αγαπά πολύ τα Μουσεία, τα αρχαία αγάλματα, τις όμορφες μυρωδιές των λουλουδιών και φυσικά τις ιστορίες. Είναι ο ίδιος αρχαιολόγος,άρα σίγουρα οι πέτρες θα του μιλούν. Τα κτίρια, η γη, τα αγγεία, τα αγάλματα κι όλα τα πράγματα που υπήρξαν κάποτε έχουν δικές τους ιστορίες που είναι κρυμμένες  καλά και μπορεί μόνο ένας αρχαιολόγος ή ένας συυγαρφέας με αστείρευτη φαντασία να διαβάσει. Ιστορίες που τις ζωντανεύει μοναδικά με το δικό του τρόπο ο Χρήστος Μπουλώτης που ακόμα και παιδί, ή ενήλικας θέλεις πολύ να τις διαβάσεις και ακόμα καλύτερα να τις ακούσεις να σου τις αφηγούνται.

Ένα ακόμα συναρπαστικό παραμύθι ενός πολύ σπουδαίου παραμυθοποιού. Ένα παραμύθι γεμάτο συναισθήματα, γεμάτο φιλία και αγάπη. Αγάπη για τους θησαυρούς που κρύβονται στα μουσεία δικά μας και ξένων. Φιλία που φέρνει τα πάνω κάτω και τα αδύνατα γίνονται δυνατά. Πόθοι και επιθυμίες που εκπληρώνονται και δεν γνωρίζουν κανένα βαθμό δυσκολίας. Όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ κι έχεις όνειρα, στόχους και αδυναμίες, μπορείς και να πετάξεις στην άλλη άκρη του κόσμου με τα δικά σου φτερά, τα ανίκητα, τα πιο στέρεα και τα πιο αγαπημένα. Έρωτας για ζώα, έρωτας για πράγματα, έρωτας που δεν γνωρίζει εθνικότητες, θρησκείες ή τόπους. Ακόμα και αν αυτός ο έρωτας περιγράφεται σαν …γατίσιος.

Συγκινητική είναι τούτη η ιστορία. Ανατρεπτική και απόλυτα ρομαντική. Η φαντασία του συγγραφέα σε μια ακόμα δυνατή στιγμή. Μοναδική η πλοκή, η εξέλιξη και το θέμα του παραμυθιού. Μετανάστες εποχικοί τα αποδημητικά πουλιά που κάνουν την υπέρβαση να πάρουν μαζί τους ένα γάτο και να τον μάθουν να πετάει. Αλληγορική ιστορία , σουρεαλιστική αλλά έχει τον τρόπο της ένα μας δείξει πως  αγάπη καταφέρνει τα αδύνατα. Πόσο μάλλον όταν ένας άλλος γάτος, ο γιος του Ξενοφώντα ερωτεύεται μια ποντικίνα. Άλλη υπέρβαση, άλλη κατάκτηση του έρωτα που δεν γνωρίζει αιώνες διαμάχες, στερεότυπα και …φόβο. Ακολουθώντας τα όνειρα του ο καθένας μας μπορεί να φτάσει όπου ποτέ δεν έχει φανταστεί.

Είκοσι χρόνια πέρασαν από την ώρα που ο συγγραφέας μας Χρήστος Μπουλώτης είπε στην  Φωτεινή Στεφανίδη πως υπάρχει ένα βιβλίο για ένα χελιδονόγατο και θα το εικονογραφούσε. Οι δυο τους φίλοι παλιοί, είκοσι δυο χρόνια κλείνουν νομίζω φέτος μια αληθινής και ουσιαστικής φιλίας. Ο καιρός πέρασε και η υπόσχεση αυτή δεν ξεχάστηκε, μόνο καθυστέρησε λίγο. Έτσι η πολύτιμη αυτή ιστορία  ζωντάνεψε ακόμα πιο μοναδικά  με τα πινέλα της η ζωγράφος Φωτεινή Στεφανίδη, σαν να ήταν  το παραμύθι απόλυτα δικό της. Ζωγράφος ξεχωριστή με ματιά γεμάτη αγάπη για τον κόσμο των καλών ιστοριών δημιούργησε ένα ακόμα κόσμημα για τις βιβλιοθήκες των παιδιών.

Μαγεύτηκα μ’ αυτήν τη ιστορία, πέταξα κι εγώ ψηλά και μακριά μαζί με τον Ξενοφώντα και τα χελιδόνια. Ένιωσα τη χαρά της απόλυτης ελευθερίας, του ταξιδιού την πρόκληση, της φιλίας και της αγάπης τα οφέλη. Έψαξα να δω τι στ΄ αλήθεια υπάρχει στο μουσείο της Λήμνου το αρχαιολογικό, κι υστέρα πήγα ίσαμε το Κάϊρο να προλάβω να συναντήσω τους αμύθητους θησαυρούς του Μουσείου λίγο πριν μετακομίσει. Μα πιο πολύ λάτρεψα τις γάτες του και τα ποντίκια κι ειδικά στο τέλος που μου είπαν εκείνη την μοναδική τους ρήση: «Εδώ είναι ο τόπος μας, όπως κι εσένα δηλαδή. Άρα δεν το κουνάμε ρούπι. Εσύ και η γενιά σου είναι γραφτό να το παίζετε πάντα γάτες κι εμείς πάντα ποντίκια, από τα πολύ παλιά χρόνια».**

Κι αν θέλετε ακόμα περισσότερες πληροφορίες αναζητείστε το βιβλίο εδώ : http://www.patakis.gr/viewshopproduct.aspx?id=751250

Κι επειδή η βαλίτσα των διακοπών μας ήταν παραγεμισμένη με βιβλία, σας υποσχόμαστε τις επόμενες μέρες  να σας γράψουμε αναλυτικά για το καθένα τους. Αν όμως θέλετε να μάθετε ποια βιβλία περιέχει, διαβάστε παρακάτω:

Για παιδιά προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας :

Τα Παπούτσια των άλλων της Άλκηστης Χαλικιά, εκδ. Ίκαρος

Ο Ασιμ και ο Δράκος του βασιλιά, Κατερίνα Ζωντανού, εκ. Μεταίχμιοo

Μαίρη Πόπινς της Πάμελα Λ.Τραβερς και σε διασκευή της Μαρίας Δασκαλάκη από τις εκδ.Μϊνωας

Η σχολή των Ροβινσώνων του Ιουλίου Βερν σε διασκευή του Αντώνη Παπαθεοδούλου των εκδ. Παπαδόπουλος

Τι είμαι εγώ; Του Βαγγέλη Ηλιόπουλου από την Κόκκινη Κλωστή Δεμένη

Ο θαλασσοσφυριχτής του Διονύση Λεϊμονή των εκδόσεων Αρτέον

 Γραμμή 28 Davide Coli, Εκδ. Ίκαρος

Οι παράξενες μηχανές του Παππού, Romont Willy, εκδ. Άγκυρα

Τα ευχαριστώ ένος Ιππότη της Ιωάννας Μπαμπέτα, εκδ. Μεταίχμιο

Για μεγαλύτερες ηλικίες από 9 χρόνων:

Χαρίλαος; Τι όνομα είναι τούτο; Κατερίνα Λαγού, εκδ. Ψυχογιός

Ο φίλος μου ο διαβητούλης, Κωνσταντίνα Φραντζεσκάκη, εκδ. Ελληνοεκδοτική

Το τρομερό κουδούνι, Ευγένιος Τριβιζάς, εκδ. Ελληνικά Γράμματα

Ασφοντυλίτης, Εύη Γεροκώστα, εκδ Καλειδοσκόπιο

Άβιβλος Συγγραφέας Φραντζ Κλάφτα, Κατερίνα Κρις, εκδ. Πατάκη

Μυστική Αποστολή, Τα κρυφά μονοπάτια του Τεμένους, εκδ. Μίνωας

Το φάντασμα του Μαυροπίνακα, Σοφία Μαντουβαλου, εκδ.Πατάκης

Περικλής και Ασπασία  - Αντώνιος  και Κλεοπάτρα, Αργυρώ Πιπίνη , εκδ. Πατάκη

Το τραντζιστοράκι, Γιώργος Γρηγοράκης, εκδ. Πατάκη

Το ημερολόγιο ενός εξερευνητή, Τζένη Κουτσοδημητροπούλου, εκδ. Ελληνοεκδοτική

Ο τελευταίος Έλληνας  της Σμύρνης, Ελένη Δικαίου, εκδ. Πατάκης

Πίπη Φακιδομύτη, Άστριν Λίντγκρεν, εκδ. Ψυχογιός

Ο χορός του μαύρου Πελαργού, Λότη Πέτροβιτς – Ανδροτσοπούλου, εκδ. Πατάκη

Ίσαμε τότε να περνάτε καλά, και να διαβάζετε ιστορίες και παραμύθια!

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δημοσιέυτηκε στο Cretalive.gr στις 7 Σεπτεμβρίου 2019:https://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-07-09-2019-1035210