Ιούνιος ο Θεριστής...

Ζαν Φρανσουά Μιλλέ

Ο έκτος μήνας του χρόνου, ο πρώτος του καλοκαιριού, ο Φανιστής της Χίου, ο Λαμπατάρης της Κέρκυρας, ο Λαμπροφόρος της Κύπρου, ο Αϊγιαννίτης  της Κρήτης, ο Λιοτροπιός της Κύθνου,ο Αλιτροπιός της Λέσβου, ο Αλυθτσάτσης της Καλύμνου, ο Ρινιαστής της Πάρου, ο Ορνιαστής της  Άνδρου, ο Κερασάρης των Γρεβενών, ο Κερασινός του Πόντου, ο Θεριστής μιας Ελλάδας ολόκληρης.

Τα όνομά του προέρχεται από την λατινική ονομασία της θεάς Ήρας (Juno)προστάτιδα του οίκου και του γάμου  που γιορταζόταν την πρώτη μέρα αυτού του μήνα και όλος ο μήνας ήταν αφιερωμένος σ αυτήν.

Είναι ο μήνας που ώριμο πια το στάχυ θα δώσει τον πολυπόθητο καρπό του  που θα αποτελέσει τη βασική πρώτη ύλη για την παραγωγή του ψωμιού. Το μεγάλο Θέρος θα αρχίσει από τα τέλη Μαΐου και θα ολοκληρωθεί αρχές του Ιούλη με ένα σωρό προετοιμασίες για τους  θεριστάδες από τα χρόνια τα παλιά μέχρι και τις μέρες μας.

Θερισμός, Τάσσος, 1957

Ο Θερισμός ήταν μια μεγάλη και ξεχωριστή « γιορτή». Κι επειδή  πολλά από τα έθιμα τα παλιά δεν υπάρχουν πια  , αξιοσημείωτο θα ήταν να αναφέρουμε  το περίφημο  « παιχνίδι  του λαγού »για μεγαλύτερη διάθεση για την σκληρή αυτή δουλειά , που παιζόταν από επαγγελματίες θεριστές , μεγαλοσώμους άνδρες που χωρίζονταν σε « βαρείς» με γρηγοράδα στις κινήσεις και αποδοτικότητα και σε « ελαφρείς » άνδρες μετρίου αναστήματος και ευκίνητους. Δύο  θεριστές  εξυπηρετούνται από τέσσερις γυναίκες που δεματιάζουν. Στο ρόλο του λαγού , ο ελαφρύς θεριστής χρησιμοποιούσε το δρεπάνι του για δόντια και ο βαρύς στο ρόλο του κυνηγού , το δρεπάνι του για ντουφέκι. Και οι δύο έπρεπε να πατούν στον όργο τους. Ο λαγός με πολύ γρήγορες κινήσεις άνοιγε με το δρεπάνι του ένα ελικοειδή δρόμο , ενώ το σώμα του το έκρυβαν τα αθέριστα στάχυα που άφηνε κατά διαστήματα με τέχνη περισσή. Έτσι αλλού πλάταινε τον δρόμο του και αλλού απότομα τον στένευε, αλλάζοντας κατεύθυνση , προσπαθώντας να κάνει τον κυνηγό να χάσει τα ίχνη του… Ο κυνηγός με μεγάλες δρασκελιές  και ανάλογες δρεπανιές  και προσπαθώντας να μην κάνει θόρυβο , προχωρούσε , πάντοτε όμως κοιτάζοντας κλεφτά προς το μέρος του λαγού. Ο λαγός έβοσκε κόβοντας με τα γρήγορα δόντια του το σιτάρι, φτιάχνοντας μεγάλη πλατεία. Ο κυνηγός , αφού ευθυγράμμιζε τον δρόμο του, άρχιζε να προχωρεί  προς  την πλατεία του λαγού κι όταν έφθανε σε απόσταση βολής , ύψωνε το όπλο του, το έβλεπε  ο λαγός, έκανε τρομαγμένος να πηδήσει… και τα βόλια ( στάχυα ) χτυπούσαν τον λαγό , που έπεφτε κάτω. Ο κυνηγός πλησίαζε και βεβαιωνόταν. Το παιχνίδι τελείωνε , και μαζί κυνηγός και « αναστημένος » λαγός θέριζαν όσο σιτάρι είχαν ανακατέψει με τις  κινήσεις τους.

Τάσσος

Η εργασία αυτόν τον μήνα δεν άφησε τον αγρότη καιρό για μεγάλες γιορτές και πανηγύρια.  Ωστόσο έπερναν σαν αφορμή την  θερινή τροπή του ήλιου ( 21 Ιουνίου ) που θεωρούνταν σημαντική και πολλές φορές επικίνδυνη καμπή στο χρόνο.  Έτσι ζητούσαν τρόπους να προφυλαχτούν από κάθε είδος κίνδυνου κι όλα τα αρχαία έθιμα συνδέθηκαν μ  αυτήν την μέρα και με το Γενέθλιο του Ιωάννου του Προδρόμου ( 24 Ιουνίου )

Το θερινό λιοτρόπι  που συμβαίνει να είναι  η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου δημιούργησε πλήθος παρατηρημάτων και δοξασιών. Ο μήνας του Αϊ Γιαννιού του Λαμπαδιάρη που γιορτάζεται με φωτιές , όπως κι η αρχαία  Ήρα , είναι αυτός  που σηματοδοτεί  τον ήλιο που αρχίζει την αντίστροφη μέτρηση στο φως ,  μέχρι να φτάσει στο διαμετρικά αντίθετο σημείο του ετήσιου κύκλου στις 21 Δεκεμβρίου , την πιο μικρή μέρα , τη μέρα με το λιγότερο  φως.    Την μέρα αυτή ( 21 Ιουνίου ) σηκώνονταν νωρίς το πρωί για να δουν τον ήλιο να γυρίζει σαν μύλος ή σαν τροχός  ή διανυχτέρευαν  όλη την προηγούμενη νύχτα σε ομάδες τρώγοντας, πίνοντας και χορεύοντας και μόλις χάραζε έβαζαν τη μαγείρισσα μέσα στο καζάνι , περνούσαν ξύλα από τα χέρια του καζανιού και το σήκωναν τέσσερις  άνδρες. Οι  άλλοι χόρευαν και με το χορό τους πήγαιναν ίσαμε την εξοχή . Εκεί περίμεναν να βγει ό ήλιος να δουν πως γυρνά εκείνη την μέρα και πάλι με χορό γύριζαν πίσω και πήγαιναν στην εκκλησιά . Την ημέρα αυτήν δεν άρχιζαν καμία δουλειά, δεν έκοβαν ρούχα, δεν φύτευαν, δεν άρχιζαν σπορά δεν έκαναν γάμο.  Το ίδιο γινόταν την ημέρα του Αϊ Γιαννιού με αποκορύφωμα τις φωτιές που άναβαν στους δρόμους  ή μπροστά από κάθε σπίτι με καλαμιές ή παλιά κοφίνια ή τρεις φωτιές τις οποίες πηδούσαν  και ταυτόχρονα έλεγαν:

Όξω ψύλλοι και κοριοί ,μέσα η ρόγα η χρυσή     ή

Να πηδήσω τη φωτιά, μη με πιάσει η αρρωστιά.

Vincent Van Gogh, Noon Rest

Σε κείνη τη φωτιά καίγεται και το στεφάνι της Πρωτομαγιάς που η στάχτη της μεταχειριζόταν σε αποτρεπτικούς και μαντευτικούς σκοπούς. Οι μαντείες πολλές την Παραμονή του Αϊ Γιαννιού του Ριζικάρη . Την τύχη του κάθε ανθρώπου και ιδιαίτερα της νέας κοπέλας την φανέρωνε ο κλήδονας. Η λέξη είναι η ίδια με την αρχαία « Κληδόνα » που δήλωνε τη φωνή που τυχαία ακούει κάποιος και βγάζει απ αυτήν ένα μάντεμα , ο σημερινός κλήδονας όμως είναι καθαρή κληρομαντεία .

Ο Ιούνιος παραμένει στην μνήμη μας ο μήνας του αμίλητου νερού, του καθαρού και ξάστερου ουρανού ,της Πεντηκοστής δηλαδή της Ελπίδας. Είναι ο μήνας  που κλείνουν τα σχολεία. Αρχίζουν οι καλοκαιρινές  διακοπές  , η ξεγνοιασιά, η ανεμελιά , τα πρώτα ώριμα καρπούζια, τα κεράσια, τα   χνουδωτά βερίκοκα ,τα ροδάκινα και τα σύκα . Είναι η απαρχή του καλοκαιριού κι όπως πολύ χαρακτηριστικά λέει ο Διονύσης Σαββόπουλος :

Καλοκαίρι, τόσο ώριμο που πέφτοντας προσφέρει

Μια πλημμύρα των καρπών στάρι και μέλι

Στων σπασμών του το απόλυτο αστέρι

Καλοκαίρι, μες στα κόκκινα της Δύσης που ανατέλλει

Μπετεινάκη Ελένη 

Vincent Van Gogh

Πηγές :

Σύμμεικτα αγροτικά έθιμα, Μόδεστου Σαμαρά, 1953

Η Οδύσσεια των ημερολογίων, Στράτος Θεοδοσίου – Μάνος Δανέζης, εκδ. Δίαυλος, 1995

Ελληνικαί  εορταί και έθιμα της λαϊκής λατρείας , Γ.Α. Μέγα, Αθήνα 1963

Μουσείο Μπενάκη, Παραδοσιακές καλλιέργειες, Αθήνα 1978

  





Δημοσιεύτηκε στο www.cretalive.gr  στις 1 Ιουνίου 2013 στον παρακάτω σύνδεσμο :http://www.cretalive.gr/culture/view/iounios-o-therisths/85778

Των παιδιών μας τα παιδιά, Τρεις γενιές σε μία οικογένεια, Έλενα Βιταλάκη - Αναστασία Πρατικάκη, Εκδ. Δοκιμάκης

27 Μαϊου 2013 Επίσημη ημέρα κυκλοφορίας ενός νέου βιβλίου των εκδόσεων " Δοκιμάκης"

Των παιδιών μας τα παιδιά, τρεις γενιές σε μιά οικογένεια : Έλενα Βιταλάκη - Αναστασία Πρατικάκη

 Το βιβλίο αναφέρεται στο σημαντικό ρόλο των παππούδων και των γιαγιάδων στη σύγχρονη οικογένεια. Μάλιστα, ένας από τους βασικούς στόχους του βιβλίου είναι ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου των σύγχρονων παππούδων και γιαγιάδων στην οικογένεια μέσα από την ανάδειξη τρόπων αρμονικής συνύπαρξης με τους γονείς και τα εγγόνια τους. Στις μέρες μας, οι παππούδες και οι γιαγιάδες είναι πολύ διαφορετικοί από παλιότερα. Είναι πιο νέοι, υγιείς, δραστήριοι, μοντέρνοι και οι περισσότεροι εργάζονται και είναι καθοριστικοί στη ζωή ενός παιδιού.

Επειδή οι περισσότεροι γονείς εργάζονται, ο παππούς και η γιαγιά μπορούν να αποτελέσουν τα αμέσως επόμενα σημαντικά πρόσωπα για το μεγάλωμα του παιδιού μέσα στο σπίτι. Ουσιαστικά, οι παππούδες και οι γιαγιάδες προσδοκούν οι γονείς να τους συμπεριλάβουν στη ζωή των εγγονιών τους. Όσο για τα εγγόνια τους, θα ένιωθαν μεγάλη χαρά να τα δουν να γίνονται υπεύθυνοι και ώριμοι ενήλικοι, που θα θυμούνται τις όμορφες στιγμές που πέρασαν μαζί.

Το κλειδί για μια αρμονική σχέση ανάμεσα στους γονείς, τα εγγόνια και τη γιαγιά με τον παππού είναι η διαρκής επικοινωνία και η προσπάθεια ανταλλαγής συναισθημάτων για μια σωστή συνεννόηση ακόμα και στην περίπτωση που διαφωνούν.

Πολλές φορές, οι σύγχρονοι παππούδες και οι γιαγιάδες καλούνται να αντιμετωπίσουν  μια ποικιλία προκλήσεων και διλήμματα από καίρια ζητήματα της εποχής μας όπως, μια ενδεχόμενη εγκυμοσύνη στην εφηβεία, τα διαζύγια και η ανεργία. Οι περισσότεροι παππούδες και γιαγιάδες αντιμετωπίζουν ένα σωρό ερωτηματικά για το πώς θα ενσωματώσουν στην καθημερινότητα τους ένα νέο προκλητικό ρόλο, δηλαδή να στηρίζουν ηθικά αλλά και οικονομικά τόσο τους νέους γονείς όσο και το εγγόνια τους, με όσο το δυνατόν λιγότερες συνέπειες για τους ίδιους.

Συνέντευξη των συγγραφέων που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ στις 25 Μαϊου 2013: 

1      Ποιο είναι το θέμα του βιβλίου;

Το βιβλίο αναφέρεται στο σημαντικό ρόλο των παππούδων και των γιαγιάδων στη σύγχρονη οικογένεια. Μάλιστα, ένας από τους βασικούς στόχους του βιβλίου είναι ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου των σύγχρονων παππούδων και γιαγιάδων στην οικογένεια μέσα από την ανάδειξη τρόπων αρμονικής συνύπαρξης με τους γονείς και τα εγγόνια τους.

2    Γιατί αποφασίσατε να γράψετε αυτό το βιβλίο;

Η απόφαση της συγγραφής του βιβλίου προήλθε από την επιθυμία μας να «αγγίξουμε» το θέμα της επικοινωνίας και της αρμονικής συνύπαρξης των τριών γενεών στους κόλπους μια οικογένειας. Μάλιστα, η απόφαση μας ενισχύθηκε περισσότερο από το ότι  τα περισσότερα συγγράμματα περιορίζονται  στις σχέσεις των γονέων με τα παιδιά τους και όχι τόσο στη συμβολή και την προσφορά της μεγαλύτερης γενιάς, δηλαδή των παππούδων και των γιαγιάδων, στην ελληνική οικογένεια.

     Σε ποιους αναφέρεται το βιβλίο;

Όπως λέει και ο τίτλος του, το βιβλίο αναφέρεται και στις τρεις γενεές που μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά στη σύγχρονη Ελληνική οικογένεια. Φυσικά λοιπόν στους παππούδες και τις γιαγιάδες και  βέβαια στους γονείς των εγγονιών τους. Παραπέρα, το βιβλίο μπορεί να αποτελέσει ένα πολύτιμο επιστημονικό οδηγό για τους φοιτητές μας αλλά και για εκπροσώπους ποικίλων ιδρυμάτων που ασχολούνται με την καλλιέργεια των διαγενεαλογικών σχέσεων στην οικογένεια.

    Πώς θα περιγράφατε το σύγχρονο παππού και τη σύγχρονη γιαγιά;

Στις μέρες μας, οι παππούδες και οι γιαγιάδες είναι πολύ διαφορετικοί από παλιότερα. Είναι πιο νέοι, υγιείς, δραστήριοι, μοντέρνοι και οι περισσότεροι εργάζονται. Μπορεί να μη διαβάζουν παραμύθια στα εγγόνια τους μπροστά στο τζάκι, εξακολουθούν όμως να είναι καθοριστικοί στη ζωή ενός παιδιού.

   Ποιος είναι ο ρόλος του παππού και της γιαγιάς στη σύγχρονη οικογένεια;

Επειδή οι περισσότεροι γονείς εργάζονται, ο παππούς και η γιαγιά μπορούν να αποτελέσουν τα αμέσως επόμενα Σημαντικά πρόσωπα για το μεγάλωμα του παιδιού μέσα στο σπίτι. Εξάλλου, έχει διαπιστωθεί και ερευνητικά ότι ο ενεργός ρόλος των παππούδων και των γιαγιάδων στην ανατροφή ενός παιδιού ενισχύει γενικότερα τους δεσμούς του με την οικογένεια. 

 Τι προσδοκούν οι γονείς από τους παππούδες και τις γιαγιάδες;

Μια από τις σημαντικότερες προσδοκίες των σύγχρονων γονέων είναι οι παππούδες και οι γιαγιάδες να έχουν ένα σαφή ρόλο στην ανατροφή και τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών ώστε να μην έρχεται σε σύγκρουση με το ρόλο των γονιών.

   Τι προσδοκούν οι παππούδες και οι γιαγιάδες από τα παιδιά και τα εγγόνια τους;

Ουσιαστικά, οι παππούδες και οι γιαγιάδες προσδοκούν οι γονείς να τους συμπεριλάβουν στη ζωή των εγγονιών τους. Όσο για τα εγγόνια τους, θα ένιωθαν μεγάλη χαρά να τα δουν να γίνονται υπεύθυνοι και ώριμοι ενήλικοι, που θα θυμούνται τις όμορφες στιγμές που πέρασαν μαζί.

    Ποιοι κρίσιμοι παράγοντες επηρεάζουν τη σχέση των εγγονιών με τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους;

Ένας βασικός και κρίσιμος παράγοντας είναι οι σχέσεις των γονέων με τις γιαγιάδες και τους παππούδες. Όταν οι σχέσεις είναι καλές, ειδικά ανάμεσα στη μητέρα και τη γιαγιά, και όταν υπάρχει συμφωνία, ως προς τη συμπεριφορά των ενηλίκων προς τα παιδιά, τότε η σχέση του παππού και της γιαγιάς με το εγγόνι τους θα επιδράσει θετικά στην ανατροφή του. Άλλοι παράγοντες μπορεί είναι η ηλικία του παππού και της γιαγιάς, το φύλο του εγγονιού, η εθνικότητα, η κοινωνική τους τάξη, η γεωγραφική απόσταση, το περιβάλλον που ζει ο παππούς και η γιαγιάς και ο ρόλος  της καταγωγής των παππούδων και των γιαγιάδων στη ζωή των εγγονιών. Αν δηλαδή, οι παππούδες και οι γιαγιάδες προέρχονται  από  την  πλευρά  του  πατέρα ή  της μητέρας.  Τέλος, καίρια  ζητήματα της

σύγχρονης εποχής μας όπως το διαζύγιο, μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ή η οικονομική κρίση μπορούν να αποτελέσουν σημαντικές προκλήσεις στην ανάπτυξη των σχέσεων των παππούδων και των γιαγιάδων με τους γονείς και τα εγγόνια τους. 

  Πώς επηρεάζουν σύγχρονα προβλήματα όπως το διαζύγιο, μία ανεπιθύμητη

ε     εγκυμοσύνη ή η οικονομική κρίση τις σχέσεις των παππούδων και των γιαγιάδων
με τα παιδιά και τα εγγόνια τους;

Πολλές φορές, οι σύγχρονοι παππούδες και οι γιαγιάδες καλούνται να αντιμετωπίσουν  μια ποικιλία προκλήσεων και διλήμματα από καίρια ζητήματα της εποχής μας όπως, μια ενδεχόμενη εγκυμοσύνη στην εφηβεία, τα διαζύγια και η ανεργία. Οι περισσότεροι παππούδες και γιαγιάδες αντιμετωπίζουν ένα σωρό ερωτηματικά για το πώς θα ενσωματώσουν στην καθημερινότητα τους ένα νέο προκλητικό ρόλο, δηλαδή να στηρίζουν ηθικά αλλά και οικονομικά τόσο τους νέους γονείς όσο και το εγγόνια τους, με όσο το δυνατόν λιγότερες συνέπειες για τους ίδιους.

1    Πώς μπορεί να χτιστεί μια αρμονική σχέση ανάμεσα στις τρεις γενιές;
Το κλειδί για μια αρμονική σχέση ανάμεσα στους γονείς, τα εγγόνια και τη γιαγιά με τον παππού είναι η διαρκής επικοινωνία και η προσπάθεια ανταλλαγής συναισθημάτων για μια σωστή συνεννόηση ακόμα και στην περίπτωση που διαφωνούν. Απαραίτητη είναι και η ένδειξη ευγνωμοσύνης για όσα προσφέρουν αλλά και η γνωστοποίηση των ορίων που έχουν θέσει οι γονείς στην ανατροφή του παιδιού. Δηλαδή, τα «πρέπει» και τα «μην».

"Καλημέρα σας κ. Λότη Πέτροβιτς - Ανδρουτσοπούλου "

Η Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου καλεσμένη για δύο ημέρες στο βιβλιοπωλείο Δοκιμάκης ...

Παρασκευή 24 Μαϊου στις 19.00 στο χώρο του βιβλιοπωλείου συζητά με τα παιδιά του 6ου Γυμνασίου Ηρακλείου για τη ζωή και τα βιβλία της με αφορμή το τελευταίο της βιβλίο για εφήβους : Στη σκιά της πράσινης βασίλισσας

Το Σάββατο το πρωί 25 Μαϊου, η τελευταία δράση των μικρών βιβλιοναυτών για το σχολικό έτος 2012-2013 στις 11.30 στο χώρο του βιβλιοπωλείου " Δοκιμάκης "με τίτλο : " Καλημέρα σας κ. Λότη Πέτροβιτς - Ανδρουτσοπούλου".

Ενα κουβάρι παραμυθιών ξετυλίγεται σε μια συζήτηση- συνέντευξη για τα βιβλία, τους ήρωες και την ζωή της πολύ σπουδαίας αυτής συγγραφέας. Δημοσιογράφοι τα ίδια τα παιδιά άλλωστε όπως κι ή ίδια πολλές φορές έχει πει..." χρειάστηκε πολύ να δουλέψω, πολλά να διδαχτώ για το πώς ένα βιβλίο μπορεί να γίνει τόσο καλό, ώστε να είναι για παιδιά. Πολύτιμη μου στάθηκε κι η γνώμη των παιδιών. Τα γράμματα και τα μηνύματά τους είναι οι «θησαυροί» μου."

Βιογραφικό :
"Γεννήθηκα έναν Αύγουστο στην καρδιά της Αθήνας, στα Εξάρχεια. Τρεις μήνες αργότερα, 33 νονοί με βάφτισαν Πηνελόπη. Τρεις μέρες μετά, για να ξεχωρίζω από τη γιαγιά, το Πηνελόπη έγινε Λότη. Κι έτσι τραυματισμένο έμεινε από τότε. Τα παιδικά μου χρόνια σφραγίστηκαν από την απανθρωπιά της Κατοχής και τη φρίκη του Εμφυλίου. Τρεχοβολούσα με τα γειτονόπουλα στο λόφο του Στρέφη, ήμουν όμως η μικρότερη και σπάνια μ' έβαζαν στο παιχνίδι.

Καθόμουν τότε κάτω από ένα δεντράκι, σκάρωνα παραμύθια κι ονειρευόμουν να τα βάλω κάποτε σε βιβλία, για ν’ αποκτήσω φίλους μέσ’ απ’ αυτά. Κι έτσι έγινε. Πέρασε όμως καιρός. Χρειάστηκε πολύ να δουλέψω, πολλά να διδαχτώ για το πώς ένα βιβλίο μπορεί να γίνει τόσο καλό, ώστε να είναι για παιδιά. Πολύτιμη μου στάθηκε κι η γνώμη των παιδιών. Τα γράμματα και τα μηνύματά τους είναι οι «θησαυροί» μου. Εξαιρετική τιμή βεβαίως θεωρώ και όλες τις διακρίσεις που μου έχουν απονείμει οι μεγάλοι. Με παρακινούν όλο και περισσότερο να προσπαθώ και να εργάζομαι. Κι αυτό ελπίζω να κάνω ίσαμε το τέλος της ζωής μου. "

Μία νύχτα και μία μέρα ...γεμάτες με παραμύθια και μουσική !!!

Μία νύχτα...

Παρασκευή 10 Μαΐου 2013 στις 9 το βράδυ, και στο βιβλιοπωλείο " Δοκιμάκης"  η μουσική πλημμύρισε τον χώρο. Ο Γιώργος Μαστοράκης με την κιθάρα του και η Εύη Γεροκώστα με την μαγική της φωνή μας ταξίδεψαν  στη χώρα των παραμυθιών, στη χώρα των παράξενων ιστοριών, εκεί που όλα μπορούν να συμβούν, στις γειτονιές των πιθανών και των απίθανων καταστάσεων.

Παραμύθια για "μεγάλα" παιδιά, παραμύθια για ζευγάρια που πότε ζουν στο ίδιο σώμα, πότε σε δύο διαφορετικά, πότε ταιριάζουν και πότε όλα είναι αλλόκοτα κι όμως συναντιούνται και αγαπιούνται με τρόπο μαγικό. Κι όταν χάνονται, δεν ξεχνούν να θυμούνται...

Η μουσική μας μετέφερε σε ακόμα πιο παράξενους κόσμους. Ο Γιώργος Μαστοράκης γνωστός δεξιοτέχνης στην κιθάρα μας γύρισε χρόνια πολλά πίσω ...μουσική μέσα από τέσσερις αιώνες μέχρι και τις μέρες μας. Απολαυστικός πάντα... και πόσο πολύ δέθηκε ο λόγος με τις νότες. Ο φωτισμός, η μουσική, η αφήγηση, το κρασί όλα μαζί δημιούργησαν την πιο ζεστή ατμόσφαιρα έτσι  ώστε  να θέλεις να μην τελειώσει  η βραδιά...

Μια μέρα ...

Το επόμενο πρωί τα παραμύθια ήταν για παιδιά. Οι μικροί βιβλιοναύτες απόλαυσαν δύο υπέροχες   ομάδα κουκλοθέατρου Κόκου Μουκλό ήταν εκεί και με την Λάμπεια ,μια μικρή κουκλο- νεράιδα, την Εύη και την πριγκίπισσα βατραχίνα μας ταξίδεψαν στη χώρα της φαντασίας. "Ο βάτραχος και το φιλί" ήταν οι πρωταγωνιστές της μέρας και η ιστορία τους γεμάτη δοκιμασίες , ταξίδια , μικρά και μεγάλα μυστικά , καλημέρες, χαμόγελα και ...αγάπες κόκκινες σαν παπαρούνες. Κι όταν τέλειωσαν τα παραμύθια στήθηκε ένα μικρό εργαστήρι για κούκλες βατράχους και βατραχίνες...

ιστορίες.

Γιώργο, Εύη, Βάσω  σας ευχαριστούμε πολύ ...μακάρι να μην σταματούσε ποτέ η μουσική και να μην τέλειωναν τόσο γρήγορα τα παραμύθια !!!

Δημοσιεύτηκε στις 16 Μαϊου 2013,http://www.cretalive.gr/culture/view/mia-nuchta-kai-mia-mia-mera-me-paramuthia-kai-mousikh/82485

Δημοσιεύτηκε στις 1 Ιουνίου 2013 στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ 

Με αφορμή το νέο βιβλίο της Ντανιέλλας Μαρούδα ...

Μια βραδιά  συγκινητική, μια βραδιά αφιερωμένη στον ανθρωπισμό και την ανθρωπιστική δράση  με αφορμή δύο σπουδαία γεγονότα. Την Παγκόσμια Ημέρα του Ερυθρού Σταυρού, επέτειο της γέννησης, στις 8 Μαϊου του 1828, του Ερρίκου Ντυνάν, ιδρυτή του Ερυθρού Σταυρού και την παρουσίαση του βιβλίου της Επίκουρης Καθηγήτριας Ντανιέλλας Μαρούδα : «Περί του ανθρωπιστικού χώρου στον 21^ο Αιώνα» (Εκδ. Ι. Σιδέρης, 2012)  μιας αξιαγάπητης « δασκάλας » , εθελόντριας, ανθρωπίστριας, οραματίστριας,  νομικού, ταξιδεύτριας, φίλης.

Η εκδήλωση έλαβε χώρα στην Αίθουσα Καστελλάκη του Εμπορικού και βιομηχανικού Επιμελητηρίου και την παρακολούθησε πλήθος κόσμου σε μια κυριολεκτικά κατάμεστη αίθουσα.

Όλα ξεκίνησαν στις 6.30, όταν, ύστερα από ένα σύντομο πρόλογο της συγγραφέως, προβλήθηκε η ταινία  για τη ζωή και τη δράση του μεγάλου ανθρωπιστή Ερρίκου Ντυνάν. Την παρακολούθησαν πολλοί συμπολίτες μας και σχεδόν το σύνολο των εθελοντών – τριών  του Ερυθρού Σταυρού του Ηρακλείου.

Στις 8.15 περίπου η συζήτηση ξεκίνησε με συντονιστή τον γνωστό δημοσιογράφο Γιώργο Σαχίνη. Σύντομο χαιρετισμό απεύθυνε ο Πρόεδρος του Περιφερειακού Τμήματος ΕΕΣ Ηρακλείου Δημήτρης Φραγκουλάκης και αμέσως μετά  τον λόγο πήρε η κ. Συγγελάκη Δέσποινα δικηγόρος, Αντιδήμαρχος Ηρακλείου Κοινωνικής Υπηρεσίας, Πρόνοιας και Αλληλεγγύης, η οποία αφού παρουσίασε στοιχεία του βιογραφικού της Ντανιέλλας Μαρούδα, ανέπτυξε τις δυνατότητες δράσεων αλληλεγγύης και τις πρωτοβουλίες της τοπικής αυτοδιοίκησης, χωρίς να παραλείψει συγκεκριμένες δράσεις της πόλης του Ηρακλείου και ειδικότερα του Δήμου σε ανθρωπιστικά και κοινωνικά έργα.

Αμέσως μετά μίλησε η κ. Ελένη Θεοχάρους  γνωστή παιδοχειρουργός, Ευρωβουλευτής Κύπρου, η οποία ως μέλος διεθνών ανθρωπιστικών οργανώσεων, συμμετείχε σε μεγάλο αριθμό αποστολών σε Αρμενία, Βοσνία, Κουρδιστάν, Παλαιστίνη, Κόσσοβο, Ναγκόρνο Καραμπάχ και Αφγανιστάν, όπου εργάστηκε ως εθελοντής χειρουργός. Η ζωή  και η δράση της γνωστή , αξιόλογη, απίθανη για πολλούς από μας  με εμπειρίες , ταξίδια και γνώσεις που μόνο θαυμασμό μπορεί να νοιώσει κανείς ακούγοντάς την να μιλάει  για τόσο μεγάλα πράγματα με τόσο απλό τρόπο. Μίλησε εγκωμιαστικά για την προσέγγιση του βιβλίου, που είναι «μοναδική, αφού συνδυάζει θεωρία και πρακτική, εμπειρία και γνώση» και που αναζητά το αληθινό ανθρωπιστικό μήνυμα που δεν φαίνεται να χάνεται μέσα στους αιώνες. Λόγια που προερχόμενα από την Ελένη Θεοχάρους αποκτούν μεγάλη αξία.

Η Μαριλένα Κοππά,  επίκουρη Καθηγήτρια Διεθνών Σχέσεων Παντείου Πανεπιστημίου Ευρωβουλευτής, με ιδιαίτερη δράση γύρω από τις εξωτερικές σχέσεις της Ε.Ε., τις ανθρωπιστικές κρίσεις και τα δικαιώματα του ανθρώπου, μίλησε για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τον ρόλο του αναφορικά με την προστασία αμάχων σε κρίσεις όπως της Λιβύης, της Συρίας και αλλού. Μιλώντας με ενθουσιασμό για την προσέγγιση του βιβλίου, που είναι συγχρόνως ακαδημαϊκή αλλά και εμπειρική, ενδιαφέρουσα και ουσιαστική, αναφέρθηκε ειδικότερα στην διαφορά ανθρωπισμού και προαιρετικής φιλανθρωπίας που αναλύεται στο βιβλίο, ενώ επέλεξε να αναλύσει το δόγμα της ευθύνης προστασίας, θέμα που εξετάζεται στο βιβλίο της Ντανιέλλας, μέσα από το πρίσμα της σύγκρουσής του με την κρατική κυριαρχία.

Ο κ. Στέλιος Περράκης Καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου, που διευθύνει το Ευρωπαϊκό Κέντρο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και Ανθρωπιστικής Δράσης και μέλος ΔΣ του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε., μίλησε για  την πρωτοτυπία και την πραγματική συμβολή στην ελληνική εργογραφία της μελέτης της Ντανιέλλας Μαρούδα, που αποκαλύπτει ένα φαινομενικά πολυσυζητημένο μεν θέμα, αλλά στην πραγματικότητα άγνωστο στο ευρύ κοινό, τον «Ανθρωπιστικό Χώρο». Είναι δε αξιοσημείωτο ότι η σύνθεσή της, επιχειρείται με γνώση, ευαισθησία αλλά και αληθινή έγνοια για το μέλλον μιας δράσης που τα χαρακτηριστικά της ανατρέχουν στον ανθρωπιστή Ερρίκο Ντυνάν, και τη μάχη του Σολφερίνο, που έκτοτε εξελίσσεται διαρκώς. Ένα βιβλίο πρόκληση, όχι μόνο για την συλλογική συνείδηση και δράση των διεθνών δρώντων στη διεθνή δικαιοταξία αλλά και του καθενός από μας, ανήσυχους πολίτες αυτού του κόσμου".

Και η παρουσίαση έκλεισε με την ίδια την Ντανιέλλα Μαρούδα που όπως πάντα με τον απλό, λιτό , καθαρό και απόλυτα κατανοητό της λόγο μας θύμισε την πραγματική έννοια της  ανθρωπιστικής δράσης, όπως μας την διδάσκει η συγκλονιστική ιστορία του Ερρίκου Ντυνάν, αλλά και  τις απειλές που αντιμετωπίζει, σήμερα, σε έναν κόσμο όπου «ανθρωπιστές» δηλώνουν πολλοί, αλλά με ελάχιστη συνείδηση του τί αυτό σημαίνει. Ενώ αναρωτήθηκε, πώς είναι δυνατόν να μην μπορούμε σήμερα να απαντήσουμε σοβαρά, και τεκμηριωμένα ως προς την  αποτελεσματικότητα της ανθρωπιστικής δράσης και της αλληλεγγύης. Μας προβλημάτισε στο τι πρέπει να γίνει, από ποιους και πως σε μια Ελλάδα, σε μια Ευρώπη, σε ένα κόσμο, τελικά, που πλήττεται από κρίσεις , πολέμους, καταστροφές αλλά και οράματα για μια καλύτερη συνεισφορά για μια καλύτερη ανθρωπιστική κοινωνία . «Ανθρωπισμός, κοινωνική πολιτική και αλληλεγγύη ναι. Αλλά με σαφή κριτήρια και αυστηρό επιστημονικό έλεγχο των αποτελεσμάτων. Έτσι, μόνο αφαιρείται η μαντική από την κοινωνική πολιτική. Έτσι γινόμαστε πιο ανθεκτικοί ως άνθρωποι, εθελοντές, επιστήμονες, μέσα σε ομάδες, κοινότητες, κοινωνίες».

Το κρασί που προσφέρθηκε ήταν με την ευγενική υποστήριξη των : Tamiolakis Wines

Ντανιέλλα να είσαι πάντα καλά, πάντα δυναμική , πάντα διορατική , ακούραστη και να συνεχίσεις να μας δείχνεις με τον τόσο διακριτικό σου τρόπο όλα αυτά τα σπουδαία που η δική μας καθημερινότητα μας κάνει πολλές φορές να τα ξεχνάμε … Σε ευχαριστούμε πολύ !

Ελένη Μπετεινάκη




Δημοσιεύτηκε στο www.cretalive.gr στον παρακάτω σύνδεσμο :http://www.cretalive.gr/culture/view/h-anthrwpistikh-drash-ston-shmerino-kosmo/81261

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ στις 11/5/2013 και στον παρακάτω σύνδεσμο : http://www.patris.gr/articles/242065#.UY6TSUrmIlJ