Πέντε ελληνικά παιδικά βιβλία, στα καλύτερα της Διεθνούς Βιβλιοθήκης Νεότητας του Μονάχου για το 2015!

Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα στους ετήσιους καταλόγους White Ravens 2015, της Διεθνούς Βιβλιοθήκης Νεότητας Μονάχου (http://www.ijb.de/spezialbibliothek/white-ravens-2015.html ), συμπεριλήφθησαν 5 ελληνικά παιδικά βιβλία ανάμεσα στα 200 καλύτερα παιδικά και νεανικά βιβλία παγκοσμίως για το 2015.

Ο κατάλογος και το σήμα «White Ravens» εκδίδεται από τη Διεθνή Νεανική Βιβλιοθήκη του Μονάχου, τη μεγαλύτερη και σημαντικότερη νεανική βιβλιοθήκη στον κόσμο. Κάθε χρόνο, ειδικοί λέκτορες-συνεργάτες της Βιβλιοθήκης, στα χέρια των οποίων φτάνουν χιλιάδες βιβλία από όλο τον κόσμο, ξεχωρίζουν τα 200 βιβλία τα οποία θεωρούν πως έχουν παγκόσμια απήχηση  θεμάτων που πραγματεύονται ή λόγω της εξαιρετικής και πρωτοπόρου εικαστικής και λογοτεχνικής προσέγγισής τους .

Τον διεθνούς κύρους κατάλογο «White Ravens» συμβουλεύονται οι μεγαλύτεροι εκδότες του κόσμου προκειμένου να αγοράσουν δικαιώματα μετάφρασης ενώ η εισαγωγή ενός τίτλου σε αυτόν πολλές φορές σηματοδοτείται ως προθάλαμος για τις κορυφαίες ατομικές διακρίσεις. Για την φετινή χρονιά οι τίτλοι επιλέχθηκαν ανάμεσα από χιλιάδες βιβλία από 55 χώρες και σε 36 γλώσσες.

Tα βιβλία που επιλέχθηκαν για τις λίστες  White Raven 2015 από την ελληνική βιβλιογραφία και που έχουν εκδοθεί το 2014 είναι :

Καράβια που ταξίδεψαν τη φαντασία,  Μαρία Αγγελίδου – Αντώνης Παπαθεοδούλου, εικονογράφος :Χρήστος Κούρτογλου εκδ. Ίκαρος

«…Υπάρχει στ' αλήθεια ο Ιπτάμενος Ολλανδός, το καράβι φάντασμα; - Το καράβι-γλέντι, η Αργώ, βρήκε το Χρυσόμαλλο Δέρας; - Χωράει η σκούνα Ισπανιόλα τους πειρατές όλου του κόσμου; - Πως το μικρό καράβι του Βερν μεγάλωσε κι έγινε ατμόπλοιο; - Γιατί κυνηγά το Πίκουοτ τη μεγάλη άσπρη φάλαινα; -Τι είδε το καράβι του Λουκιανού που πήγε στο φεγγάρι; Τα καράβια είναι γεμάτα περιέργεια, σαλπάρουν για θάλασσες άγνωστες, ανεξερεύνητες και γυρίζουν πάντα φορτωμένα ιστορίες, έτοιμα να τις αφηγηθούν σ' όποιον θέλει να ακούσει, να μάθει, να ταξιδέψει μαζί τους….»

Γορίλας στο φεγγάρι, ‘Ελλη Κατσαμά ,εικ: Μυρτώ Δεληβοριά  εκδ. Πατάκης

«…Είδα τον γορίλα στο φεγγάρι. Πως δηλαδή ο γορίλλας είχε ανέβει στο φεγγάρι και από κει πάνω χτυπούσε δυνατά το στέρνο του με τις γροθιές κι ύστερα άρχισε να χοροπηδάει, αλλά το φεγγάρι μίκραινε, ολοένα μίκραινε, μέχρι που έγινε μια σταλιά, τόσο μικρό που δεν μπορούσε ν' αντέξει το βάρος του γορίλλα κι έπεφτε, έπεφτε και μαζί του έπεφτε κι ο γορίλλας, μέχρι που τους κατάπιε και τους δύο το σκοτάδι…»

Αλέξη Φάε κάτι!, Άλισον Φαλκωνάκη, εικ: Κλαίρη Γεωργελλή, εκδ. Μεταίχμιο

Τι σκαρφίζεται ο Αλέξης για να μη φάει το φαΐ του;

Μια φράουλα καβάλα σ’ ένα φορτηγό.

Ένα γάλα, σωστό φίλτρο μαγικό.

Καρότα που έχουν στην τσέπη τους φακό.

Κροκόδειλους που δεν κλαίνε, αλλά γελάνε.

Και ιππότες που όλους κι όλα τα νικάνε.

Το δικό τους ταξίδι, Αργυρώ Πιπίνη, εικ : Μαριλένα Μελισσηνού, εκδ. Καλειδοσκόπιο

«…Ο μπαμπάς μου με αγκαλιάζει σφιχτά.

Η μαμά μου με φιλάει.

Η αδελφή μου χορεύει.

Η γιαγιά μου γελάει και μετά τραγουδάει:

«Ένα φιλάκι είναι λίγο, πολύ λίγο!

Ένα φιλάκι...»

Δύο αδέλφια, ο Κοσμάς και η Λουκία, που έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με τον παππού τους ο καθένας, βιώνουν τις μικρές, ακατανόητες γι αυτούς, αλλαγές στη συμπεριφορά του καθώς εκείνος γερνάει. Κι όταν πια πεθαίνει, ξέρουν βαθιά μέσα τους πως η αγάπη του θα τους συντροφεύει για πάντα.

Ο Προϊστορικός Ζωγράφος (κι ένα τερατάκι), Πάνος Τσερόλας, εικ: Λέλα Στρούτση,εκδ. Κέδρος

«…Καλωσορίσατε στην προϊστορική εποχή, σε έναν κόσμο συναρπαστικό, γεμάτο σαρκοφάγους μαχαιρόδοντες, άγριους ρινόκερους, ύπουλους και μοχθηρούς λύκους, και πολλούς ακόμη κινδύνους και παγίδες.

Θα μας ξεναγήσει μια πεισματάρα παλαιοντολόγος, μια ντετέκτιβ απολιθωμάτων, η Ιωάννα. Μαζί της θα ταξιδέψουμε στο χρόνο και θα συναντήσουμε ένα προϊστορικό αγόρι που σίγουρα ξέρει πολλά μυστικά: τον Γκρουντ.

Ο Γκρουντ είναι συνεχώς πολύ απασχολημένος: πιάνει φιλίες με τα πιο άγρια πλάσματα, τα βάζει με πεινασμένους λύκους και ταξιδεύει σε όλη την προϊστορική Ελλάδα ζωγραφίζοντας με τα αυτοσχέδια σύνεργα ζωγραφικής του.

Ας ελπίσουμε ότι κάπου, κάπως, μας έχει αφήσει κάποιο στοιχείο για να λύσουμε τα μυστήρια της προϊστορικής ζωής.

Ίσως ακόμη και για να ανακαλύψουμε το μυστικό της προϊστορικής ευτυχίας…».

ΠΗΓΕΣ:

http://www.ijb.de/spezialbibliothek/white-ravens-2015.html

Δημοσιέυτηκε στο cretalive.gr στις 7 οκτωβρίου 2015:http://www.cretalive.gr/culture