"Ζητείται ύπνος...!"

“…E, λοιπόν τον έχασα. Κι έτσι έχασα και το κέφι μου. Γιατί όταν χάνω κάτι γίνομαι θηρίο. Έψαξα… έψαξα …έφαγα τον κόσμο! Έχασα βλέπεις τον ύπνο μου!

Σκεφτόμουν να πω στον μπαμπά μου να γράψει στις εφημερίδες την εξής αγγελία:

« Ζητείται ύπνος. Όποιος τον βρει θα λάβει αμοιβή. Τηλεφωνήστε…». 

Ήμουν απελπισμένος όταν θυμήθηκα τη γιαγιά. Ναι… ναι έφυγε βιαστικά για το χωριό και φαίνεται πως πήρε μαζί και τον ύπνο μου και το κέφι μου. Την πήρα τηλέφωνο.

« Γιαγιά μου, πήρες μαζί σου και τον ύπνο μου και το κέφι μου. Ψάξε καλά στα πράγματα σου γιαγιάκα μου, γιατί θα …πεθάνω…»

Άκουσα το γέλιο της γιαγιάς, τέτοιο γέλιο που κόντεψα να κουφαθώ.

« Ναι! Βρήκα τους θησαυρούς σου. Τα παραμύθια που σου έλεγα σου έδιναν κέφι και …ύπνο. Τα παραμύθια είναι θησαυρός. Μα εγώ θ΄ αργήσω να ΄ρθω να σου τα φέρω. Γι αυτό σου στέλνω βιβλίο με παραμύθια και θα βρεις και τον ύπνο και όνειρα και κέφι…».

Από το βιβλίο της Γαλάτειας Γρηγοριάδου Σουρελή « Αγκαλιά με παραμύθια», εικ. Κατερίνα Χαδουλού, εκδ. Ψυχογιός