Έχω κι εγώ ένα παραμυθοπούλι.....

Τα παραμύθια είναι πλάσματα ζωντανά….

Της Ελένης Μπετεινάκη

Έχω κι εγώ ένα παραμυθοπούλι που έρχεται συχνά και κουρνιάζει στα δέντρα του κήπου μου. Κάποιες φορές βλέπω στο ράμφος του μια λάμψη μαγική και τότε καταλαβαίνω πως ήρθε η ώρα. Του κάνω νόημα με ένα χαμόγελο πλατύ κι εκείνο τότε έρχεται και κάθεται στον ώμο μου. Και όλα τότε αλλάζουν. Λένε πως το παραμύθι είναι πλάσμα ζωντανό που μοιάζει πολύ με πουλί. Αν σε διαλέξει και έρθει σιμά σου, αν εκείνο μόνο του το θελήσει τότε είναι η δική σου σειρά να το αφηγηθείς, αλλιώς να το αφήσεις λεύτερο να συνεχίσει την περιπλάνησή του…

Κάθε χρόνο αρχές του Νοέμβρη το βλέπω που ΄ρχεται κι αναθαρρεύω. Δεν με ξέχασε λέω. Έχει ακόμα πολλά να μου πει. Κι αφού ξεκίνησαν οι ιστορίες κι οι αφηγήσεις κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης μέχρι τον Ιούνιο, σειρά είχαν τα Παραμύθια του Σαββάτου να ζωντανέψουν…

Χρόνια πια με τις κούκλες μου παρέα ζωντανεύουμε ιστορίες γνωστές και άγνωστες συγγραφέων και δικές μου και γεμίζουμε παρηγοριά και όμορφες στιγμές κάποιες ώρες της ζωής παιδιών κι ενηλίκων. 

Στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας έβαψε με τα χρώματά της και τα μαγικά της πινέλα η Χρωματούσα τον Νοέμβρη, τη φύση και τα παραμύθια. Και γέμισε το  μουσείο παιδικά χαμόγελα κι ομορφιά και νιώσαμε όλοι πως η αγάπη, η φιλία, η κατανόηση και η διαφορετικότητα είναι μέσα στη ζωή μας και αξίζει να δίνουμε πάντα δεύτερες ευκαιρίες σε όλους….

Το μαγεμένο δάσος των Παραμυθιών της Καμέλιας, του μάγου Αταίριαστου και φυσικά της μαγισσούλας μου της Χρωματούσας φτιάχτηκε και χρωματίστηκε από χέρια παιδικά και γέμισε όλο το μουσείο παραμυθόσκονη… Την Κυριακή στις 3 του Νοέμβρη, στις 11.00 το πρωί.

Κι ύστερα ήρθε το επόμενο Σάββατο και για τρίτη χρονιά στον ίδιο χώρο, στις Φυλλοσοφίες, στην καρδιά του Ηρακλείου, «τα Παραμύθια του Σαββάτου» ζωντανέψανε με την δική μου αφήγηση και τις κούκλες μου και πάλι. Τούτη τη φορά ένα παραμύθι αγαπημένο, η Μαραλά η μάνα των Παραμυθιών της Χριστίνας Φραγκεσκάκη πήρε σάρκα και οστά  και μίλησε στις ψυχές πολλών μικρών και μεγάλων. Και φτιάξαμε κι εμείς με λέξεις μαγικές και αγαπημένες τα δικά μας παραμύθια.

Η μάνα των παραμυθιών θα μας συντροφεύει φέτος σε όλες μας τις αφηγήσεις στις Φιλοσοφίες. Δυο Σάββατα κάθε μήνα στις 17.30 το απόγευμα «βιβλία» θα ζωντανεύουν.

Ναι, τα παραμύθια θα παραμείνουν ζωντανά για πολλούς αιώνες ακόμα. Γιατί πάντα υπάρχουν άνθρωποι που λατρεύουν τις ιστορίες, που αγαπούν πολύ να τις μοιράζονται και παιδιά με φαντασία που ταξιδεύουν μαζί τους σε κόσμους μαγικούς!

Πολλά τα ευχαριστώ μου για τη μεγάλη σας συμμετοχή!

Πολλά τα ευχαριστώ μου  στην Εύη Αλμπαντάκη που φτιάχνει όλες τις κούκλες των Παραμυθιών.

Εμείς θα τα πούμε ξανά στις 23 Νοεμβρίου στις 17.30 το απόγευμα στις Φυλλοσοφίες με το «Πολύτιμο θησαυγό» της Μαριέττας Κόντου. Μια ιστορία για τα παιδιά και τις μάνες όλου του κόσμου πιο τρυφερή και πολύτιμη κι από οποιονδήποτε άλλο …θησαυρό!

Και στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, την Κυριακή 1^η του Δεκέμβρη, στις 11.00 το πρωί που θα σας πω την Μηλιά του Εμμ. Ροΐδη και θα γεμίσει ο τόπος αρώματα και μυρωδιές….

Ίσαμε τότε να παρατηρείται τα πουλιά, μπορεί να κουβαλάνε πολύτιμα παραμύθια στις πλάτες τους!