Είναι η αγάπη η δύναμη της ζωής!

Τα Παραμύθια του Σαββάτου …γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Είναι η αγάπη η δύναμη της ζωής. Το πραγματικό οξυγόνο, η Χαρά, το όνειρο, το άπιαστο, το ακατόρθωτο, το σπουδαίο. Είναι οι ιστορίες γεμάτες μάγισσες, νεράιδες, ξωτικά μα μιλούν για όλες τις αλήθειες που η καθημερινότητα κρύβει καλά. Είναι το όνειρο εκείνο που κρατεί ζωντανή μια ψυχή. Είναι η σύνεση, ο στόχος, η επιμονή, τα εφόδια να φτάσει κάποιος εκεί που δεν πίστευε. Είναι και τα παραμύθια που σε μεταφέρουν σε άλλους τόπους αλλά που πάντα κρύβουν μέσα τους νοήματα και πράξεις που μόνο οι «τρελοί» της ζωής μπορούν να καταφέρουν.

Η χαμένη χαρά της Θυμιώς, Βούλα Γιαγκάζογλου Παπούδα, εικ :Μαιρηλία Φωτιάδου, εκδ. Ελληνοεκδοτική

Η Ευθυμούλα, ένα γλυκό, αφράτο και λίγο άσχημο κοριτσάκι, σαν ήταν μικρή ένοιωθε τόση μοναξιά και δυστυχία που έχασε όλη της τη χαρά και στη θέση της μπήκε ο θυμός και η οργή. Και φούντωσαν τόσο πολύ που μεγαλώνοντας έγινε η πιο σπουδαία, θλιμμένη και θυμωμένη μάγισσα. Μια μάγισσα που άλλαξε ακόμα και το όνομα της κι όλοι πια την φώναζαν …Θυμιώ! Αγαπούσε πολύ τη συννεφιά, τη βροχή και την ησυχία των δρόμων ειδικά όταν εξ αιτίας του άσχημου καιρού δεν ακούγονταν πουθενά παιδικά γέλια και φωνές. Ώσπου μια τέτοια χειμωνιάτικη μέρα δυο τρία δυνατά χτυπήματα στην πόρτα της μάγισσας, άλλαξαν όλη της τη ζωή. Ένας νεαρός άνδρας, που το όνομα του ήταν Χάρη και που χρησιμοποιούσε πολύ τη λέξη χαρά, έκανε την εμφάνισή του. Αυτή όμως η λέξη, έφερνε στην θλιμμένη μάγισσα …αλλεργία και για αυτό αν ο Χάρης ήθελε να παραμείνει στον πύργο θα έπρεπε να τον φωνάζει …Μπάμπη. Και να΄ταν μόνο αυτό; Όλες τις λέξεις που είχαν μέσα τους το συνθετικό …χαρά θα άλλαζαν και  ένα μπιμπ θα ακουγόταν σε εκείνο το σημείο. Το τι ακολούθησε δε λέγεται. Κατ΄αρχήν μαζί με τον Χάρη – Μπάμπη χτύπησε κι ο έρωτας την πόρτα της Θυμιώς  κι ο νεαρός άνδρας κατάφερε να την κάνει να ξαναβρεί την χαμένη νεράιδα ΧΑΧΑ που΄ταν κρυμμένη στη σοφίτα του παράξενου αυτού πύργου. Και η συνέχεια ….μοναδική!

Ένα παραμύθι σύγχρονο, υπέροχο και γεμάτο συναισθήματα ή καλύτερα με εναλλαγές συναισθημάτων. Ένα παραμύθι της Βούλας Γιαγκάζογλου Παπούδα που θέλησε να μας βάλει στον πειρασμό να αναρωτηθούμε αν δεχόμαστε τον εαυτό μας όπως είναι, αν τον αγαπάμε και αν είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα. Μια ιστορία γεμάτη μοναξιά και χαμηλή αυτοπεποίθηση στην αρχή της αλλά με μπόλικα σημάδια αυτοβελτίωσης και  αλλαγής. Ο πόνος φέρνει κάποιες φορές κακή χρήση δύναμης πράξεων και μη συνετή διαχείριση ….εξουσίας. Όταν όμως ανακαλύψουμε την Αγάπη, κι όπου φωλιάσει ο έρωτας και ο καλός λόγος, τα πάντα αλλάζουν. Ένα παραμύθι για τις δεύτερες ευκαιρίες που όλοι χρειαζόμαστε, για τις αλήθειες και τα παιδικά τραύματα που πάντα υπάρχει κάποιος να μας τα βγάλει στην επιφάνεια, να μας «ακουμπήσει» και να μας  βοηθήσει. Για το γέλιο των παιδιών και των μεγάλων, για την οργή που σαν ξεσπά σπέρνει θύελλες και παρασύρει άδικα πολλές φορές τα πάντα. Για τις νεράιδες της χαράς και τα ξωτικά του θυμού που συνυπάρχουν στη ζωή  και καλό είναι  να ξέρουμε που κρύβονται, που ζουν και πώς να τα διαχειριστούμε στη η δική μας γήινη πορεία.

Μια ιστορία να την πας ακόμα παραπέρα με τα παιδιά και να δεις πως η χαρά, το γέλιο κι η αγάπη νικούν πάντα τα κακά και τα άσχημα. Να μιλήσεις για όλα τα συναισθήματα, να δώσεις ακόμα πιο πολύ τροφή για φαντασία και λόγο. Ένα παραμύθι που φέρει την υπογραφή των εικόνων του από την Μαιρηλία Φωτιάδου παρασέρνοντας και θυμίζοντας  μας  σε μια άλλη εποχή!

Για παιδιά από 5 χρονών…

Ο τρελός του χωριού, Βασιλική Νευροκοπλή, εικ: Διονύσιος Θάνος, εκδ. Λιβάνη

Ήθελα να γράψω πολλά για τούτο το παραμύθι. Να γράψω για τη συγκίνηση, για την χαρά, για την ταύτιση μου  με πολλά σημεία του, για την δύναμη της ψυχής, για την αγάπη, για το πείσμα, για την αδιαφορία στα σχόλια των άλλων, για την ταπεινότητα. Για την αλήθεια, για τους γίγαντες της ζωής που κανένας δεν τους βλέπει και τους κοροϊδεύει γιατί δεν μοιάζουν με τους συνηθισμένους «ανθρώπους».  Ένα παραμύθι που θα χαρακτήριζα συγκλονιστικό. Ένα παραμύθι γεμάτο ομορφιά κι ας έχει τον τίτλο: Ο τρελός του χωριού. Ίσως ο Άνθρωπος – Βουνό όπως ήταν στην πραγματικότητα, να του ταίριαζε ακόμα πιο πολύ, Όμως μόνο ένα τρελός θα έκανε ότι εκείνος προσπάθησε και κατάφερε και ας του πήρε όλη του τη ζωή, όλο του το χρόνο, την σκέψη και την αφοσίωση. Ο διαφορετικός, ο άνθρωπος που έχει όραμα, στόχο, ψυχή. Εκείνος  που δεν λυγά, που αντιστέκεται, που προχωρά αθόρυβα, προσεκτικά, επίμονα και θριαμβεύει. Ένα παραμύθι γεμάτο σοφία, πλούτο συναισθημάτων και ζωής. Ένα παραμύθι που έγραψε η Βασιλική Νευροκοπλή στηριζόμενη σε μια αληθινή ιστορία που σαν το διάβασα στο τέλος του βιβλίου, συγκλονίστηκα ακόμα περισσότερο.

Για τη δύναμη της θέλησης λοιπόν, του λεγόμενου κατά κόρον την σημερινή εποχή, εθελοντισμού. Για όλους εκείνους που κατέχουν την  εξουσία αλλά αδιαφορούν. Για μια χούφτα ανθρώπων, γιατί πάντα είναι πολύ λίγοι,  που έχουν αληθινά όνειρα, για την ανθρωπιά, την προσφορά, για όλους εκείνους που ξεφεύγουν από τα συστήματα , από τα εύκολα, από τα «δε βαριέσαι», που είναι ακάθεκτοι και τολμηροί  . Ένα παραμύθι που θα έπρεπε  να γνωρίζουν όλα τα παιδιά για να καταλάβουν πως τα πάντα  είναι δυνατόν να συμβούν στη ζωή. Πως δεν υπάρχει «δεν μπορώ», υπάρχει μόνο «δε θέλω». Για τα απίθανα που γίνονται πιθανά από ανθρώπους που είναι συνετοί, λιγομίλητοι, επίμονοι κι ονειροπόλοι. Ένα παραμύθι που δείχνει το μέγεθος της αγάπης ενός άνδρα σε μια γυναίκα και που οι πράξεις κι όχι τα λόγια του μπορούν να σώσουν ακόμα κι ολόκληρο τον κόσμο.

Να το ψάξετε, να το διαβάσετε όλοι και να δείτε τη σημαίνει ΑΓΑΠΩ και πόσο μεγαλείο ψυχής κρύβεται μέσα σε ένα απλό, καθημερινό «ασήμαντο» ΑΝΘΡΩΠΟ.

Για τους τρελούς του κόσμου που χωρίς αυτούς κάποια πράγματα δεν θα συνέβαιναν ποτέ!

Διαβάστε εδώ την περίληψη: http://www.livanis.gr/ViewPreRelease.aspx?Id=2936848

 

Για παιδιά και μεγάλους που θέλουν να πετύχουν τους στόχους τους!

Tη μέρα που μεταμορφώθηκα σε πουλί, Ίνγκριντ Σάμπερ, εικ: Γκουρίντι, εκδ. Πατάκη

Τι είναι ο έρωτας; Πώς να τον εξηγήσεις σε ένα μικρό παιδί; Θα τον μπερδέψει με την αγάπη. Θα πει χίλια δυο πράγματα που δεν θα ξέρει πώς να τα εξηγήσει. Ή θα του διαβάσει κάποιος ένα μικρό παραμύθι για ένα άλλο παιδί που ερωτεύτηκε για πρώτη φορά. Κι έτσι μέσα σε ένα λιτό, υπέροχο, αψεγάδιαστο κείμενο θα χωρέσουν όλες οι λέξεις, οι εικόνες, τα συναισθήματα , οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις που δυσκολευόμαστε όλοι μας να δώσουμε. 

Τη μέρα που μεταμορφώθηκα σε πουλί, όλα άλλαξαν…. 

Κανένας και τίποτα δεν υπήρχε, κανένας και τίποτα δεν ένοιαζε τον μικρό μας φίλο παρά η …Φωτεινή. Το φως της ψυχής, της καρδιάς, της ζωής, της μέρας και της νύχτας του. Φίλοι, γνωστοί ακόμα κι οι δικοί του έμοιαζαν να μην υπάρχουν. Όχι σαν οντότητες αλλά με σχόλια, παραινέσεις και συμβουλές. Τούτο το αγόρι έκανε εκείνο το ένα και μοναδικό βήμα του ….παραπέρα. Χωρίς πολλά λόγια έκανε  πράξη το συναίσθημα του. Οπλίστηκε με υπομονή, θάρρος, δύναμη και χωρίς να λογαριάσει κουβέντες, πειράγματα και κοροϊδίες έκανε ότι ακριβώς του λεγε η ψυχή του. Και περίμενε …περίμενε εκείνη την ημέρα που η ευτυχία του χτύπησε την πόρτα μέσα από μια αγκαλιά, μια ματιά, μια στιγμή.

Ύμνος του έρωτα, στην αγάπη, στην διαφορά, στο μοναδικό. Σε εκείνα τα παιδιά ή τους μεγάλους που νοιάζονται πολύ χωρίς να τους απασχολεί  για το τι θα που οι άλλοι. Για την  ατομικότητα και διαφορετικότητα του καθενός. Για τους φίλους που συχνά επικρίνουν συμπεριφορές. Για την ανωτερότητα και την πίστη στον εαυτό μας. Για τον έρωτα που σαν εμφανιστεί όλα αλλάζουν και γίνονται τα πιο απίθανα πράγματα στην καθημερινότητα και στη ζωή μας. Για τα όνειρα, τις επιθυμίες τα διαφορετικά σκαλοπάτια της ζωής. Τια την ελευθερία της σκέψης, της βούλησης. Για την απελευθέρωση από ταμπού, στημένα κλισέ και συμπεριφορές αποδεκτές από ένα κοινωνικό σύστημα που φοράει παρωπίδες και καταδικάζει το διαφορετικό. 

Ένα λιτό, υπέροχο, τρυφερό παραμύθι από την  ‘Ινγκριντ Σαμπέρ σε επίσης μοναδική εικονογράφηση από τον Γκουρίντι. Την μετάφραση στα Ελληνικά έκανε η Μαρία Παπαγιάννη κι έτσι γνωρίσαμε ένα μικρό αριστούργημα για εκείνο το …παραπέρα!

Για μικρά και μεγάλα πιαδιά!

Εδώ για περισσότερες λεπτομέριες : http://www.patakis.gr/viewshopproduct.aspx?id=736681

 

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός