Οι παραμυθάδες έχουν βάλει τα γιορτινά τους ...

Τα παραμύθια του Σαββάτου…γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα. Ο τόπος αρχίζει να γεμίζει με  εκείνες τις μαγικές, γλυκιές και αξέχαστες μυρωδιές της πιο φωτεινής γιορτής του χρόνου. Οι παραμυθάδες έχουν βάλει τα γιορτινά τους και οι πιο ωραίες ιστορίες της χρονιάς παίρνουν σειρά και συνωστίζονται ποια  θα περάσει πρώτη στην ψυχή των παιδιών. Κι είναι πολλές κι έχουν χαρά και χρώμα και μηνύματα δεκάδες. Φως, Αγάπη, Πίστη, Χαρά, Δύναμη, Θάρρος , Τόλμη και μαγεία. Αυτά είναι μερικά από τα υλικά των νέων και παλιότερων παραμυθιών που θα μας κρατήσουν συντρόφια τις πιο μεγάλες νύχτες του Δεκέμβρη…

Η μουσική των Χριστουγέννων, Kate DiCamillo, εικ: Bagram Ibbatoylline, Μοντέρνοι Καιροί

Είναι παραμονές Χριστουγέννων και ένας οργανοπαίκτης με ένα μαϊμουδάκι που φοράει ένα κόκκινο σκουφί εμφανίζονται στη γωνιά ενός πολυσύχναστου δρόμου. Η μικρή Φράνσις, τους παρακολουθεί από το παράθυρό της και αναρωτιέται που να κοιμούνται το βράδυ. Η μαμά της δεν της απαντάει στις απορίες της κι εκείνη είναι αποφασισμένη να μάθει, τι έχει συμβεί  με αυτούς τους δύο παράξενους επισκέπτες του …πεζοδρομίου. Μερικές φορές μέσα στην ησυχία της νύχτας ακούει τις γλυκιές μελωδίες του οργανοπαίκτη και πια δεν ησυχάζει αν δεν μάθει την αλήθεια. Όταν ανακαλύπτει πως είναι άστεγος ο μουσικός των …Χριστουγέννων, θα κάνει κάτι που όλοι θα την θαυμάσουν. Τούτη η γιορτή θα αποκτήσει το αληθινό της νόημα. Κάτι που θα λάμψει σαν αστέρι φωτεινό στην Χριστουγεννιάτική γιορτή του σχολείου …

Μια τρυφερή και όμορφη ιστορία για την αληθινή σημασία και μαγεία των ημερών των Χριστουγέννων. Ένα βιβλίο που θα συγκινήσει, θα ζεστάνει τις ψυχές μικρών και μεγάλων. Μια ιστορία που δείχνει τις ευαισθησίες των παιδιών. Των παιδιών που διαβάζουν μόνο με τα μάτια της ψυχής και της αθωότητας. Μια ιστορία για όλους εκείνους που δεν έχουν που να μείνουν τις κρύες νύχτες του Χειμώνα και ειδικότερα τις μέρες των γιορτών. Μια ιστορία που μας διδάσκει όλους πως μια κουβέντα, ένα χάδι, μια πρόσκληση είναι πράγματα που χωρίς να κοστίζουν φέρνουν χαμόγελα, ευτυχία και ελπίδα. Ένα βιβλίο με υπέροχη εικονογράφηση σαν μια παλιά καρτ ποστάλ.

Ένα βιβλίο που κυκλοφορεί  σε μοναδική τιμή και που αν το συναντήσετε μην το αφήσετε. Η μουσική των Χριστουγέννων θα γεμίσει και την δική σας ψυχή, το φως της γιορτής θα ζεστάνει κάθε καρδιά και τα μηνύματα που έχει μέσα του θα συγκινήσουν και τους πιο άκαμπτους.

Τόγκο, το σκυλί των Πάγων, Βασίλης Παπαθεοδώρου, εικ: Λίλα Καλογερή, εκδ. Καστανιώτης

Κι όμως τούτη η ιστορία στηρίζεται σε αληθινά γεγονότα. Ο Τόγκο ήταν ένα υπαρκτό σκυλί που παρά το ατίθασο του χαρακτήρα του ύστερα από σκληρή εκπαίδευση έγινε ένα πολύτιμο σκυλί μιας ομάδας ελκήθρων στα παγωμένα εδάφη της Αλάσκας. Έζησε δεκαέξι ολόκληρα χρόνια από τον Οκτώβριο του 1913 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1929 παίρνοντας  μέρος στην περίφημη «σκυταλοδρομία ορού του Νομ» στα 1925.  Ο λόγος ίσως που είναι λιγότερο γνωστός από τον Μπάλτο το σκυλί που έχει και άγαλμα για την συγκεκριμένη σκυταλοδρομία ήταν γιατί αν και κάλυψε το μεγαλύτερο μέρος της σκυταλοδρομίας  για πάνω από είκοσι χιλιόμετρα και κάτω από απίστευτες συνθήκες  θερμοκρασίας από -34^ο μέχρι και -65^ο βαθμούς  Κελσίου, είναι γιατί δεν ήταν στην τελική διαδρομή. Η ιστορία του Βασίλη Παπαθεοδώρου για μια ακόμα φορά διαβάζεται απνευστί . Γνωστός μαέστρος ιστοριών που δεν είναι τόσο γνωστές αλλά έχουν εκείνο το κάτι που μένουν στην ψυχή και στο μυαλό όλων, τούτη τη φορά κατάφερε και πάλι να μας συγκινήσει, να μας μάθει ή θυμίσει μοναδικά γεγονότα που διαφορετικά θα έμεναν στα ψιλά γράμματα της ιστορίας .

Η δική του μυθιστορηματική γραφή  για πολύ μικρότερες ηλικίες από ότι τον  έχουμε συνηθίσει να γράφει, αποδείχτηκε  θαυματουργή. Ο Τόγκο, αγαπήθηκε πολύ από τα δικά μου παιδιά στο σχολείο και νομίζω πως θα αγαπηθεί από πολλές χιλιάδες ακόμα σαν μάθουν τα κατορθώματά του. Η ποιο ασυνήθιστη σκυταλοδρομία όλων των εποχών για να σωθεί ένα ολόκληρο χωριό από επιδημία φυματίωσης κοντά 100 χρόνια πριν,  τη στιγμή που κανένα μεταφορικό μέσον της εποχής δεν ήταν κατάλληλο να το προσεγγίσει,. Οι έξι συγκλονιστικές μέρες που είχαν περιθώριο να μην χαλάσουν τα φάρμακα – οροί που θα έσωζαν όλους σχεδόν τους κατοίκους καλύφθηκαν από τα σκυλιά των πάγων, ανάμεσα τους και το πιο ατίθασο αλλά μοναδικό , ο δικός μας πια, Τόγκο.

Θάρρος, ηρωισμός ,δύναμη, γενναιότητα, τόλμη και απίστευτη αγάπη – πίστη στον άνθρωπο, από ένα σκυλί που πραγματικά του δόθηκε μια δεύτερη ευκαιρία. Ένα σκυλί που το πίστεψε ένα ς άλλος αφανής ήρωας των πάγων, το αφεντικό του, ο υπαρκτός επίσης Λέοναρντ Σεπάλα και που και σαν μυθιστόρημα και σαν αληθινή ιστορία είναι συγκλονιστική. Παράδειγμα αυτοθυσίας, αντοχής, υπομονής και επιμονής. Παράδειγμα ηρωισμού, ανδρείας και αντοχής.

Βασίλη Παπαθεοδώρου, για μια ακόμα φορά μας έκανες να δακρύσουμε. Για μια ακόμα φορά έπλεξες μια μοναδική ιστορία που φώλιασε για πάντα στις καρδιές των παιδιών. Πραγματικά αξίζει να τη μάθουν όλοι και να ταξιδέψει ίσαμε εκεί που …δεν μπορεί ,γιατί το παράδειγμα του Τόγκο μας  αποδεικνύει ακριβώς  αυτό. Πως για κάθε στόχο και τόλμημα μόνο αν ξεπεράσει κάποιος τον εαυτό του θα το φτάσει ίσαμε το τέλος και όσο πιο ψηλά δεν ήξερε πως μπορούσε.

Εικονογραφημένο από την Λίλα Καλογερή, όπως του πρέπει αφού μας βάζει με τις εικόνες της να ζήσουμε τον περασμένο αιώνα και ζωντανεύει ακόμα πιο πολύ μέσα μας τούτη η περίφημη ιστορία!

Για παιδιά νηπιαγωγείου   ….και μεγαλύτερα, ίσαμε και 105 χρονών!

Το αστεράκι της αγάπης, Σταυρούλα Κάτσου – Καντάνη, εικ: Όλγα Σεϊτανίδου, εκδ. Ουρανός

Πόσο διαφορετικό μπορεί να είναι  ένα τόσο δα μικρούτσικο αστεράκι που έχει αδύναμο φως και όλοι το κοροϊδεύουν; Πολύ, αν  αυτό το αστεράκι έχει την μεγαλύτερη καρδιά από όλα εκείνα τα «μεγάλα » αστέρια που συνεχώς του μιλούν με λέξεις που μόνο πληγώνουν. Κι έκανε κρυφά σχεδόν κάθε βράδυ ένα μεγάλο ταξίδι στη γη να βοηθήσει παιδάκια αδύναμα, άρρωστα, που χαν ανάγκη από λίγο φως και λάμψη κι αγάπη. Και μια μέρα το μικρό αστέρι που κι εκείνο δυνάμωνε το φως του από την καλοσύνη που χάριζε στους άλλους,  έμαθε για το τεράστιο αστέρι, το ολόφωτο που έφερνε το πιο σπουδαίο μήνυμα στη γη. Και το συνάντησε, και του μίλησε κι έμαθε για τον πιο ταπεινό βασιλιά-παιδί που γεννήθηκε ποτέ σε μια φάτνη φτωχική. Κι έγινε  ένα με το φως, κι έγινε το ίδιο φωτοστέφανο στο πρόσωπο του μικρού Χριστού. Κι έγινες μέρος της ωραιότερης ιστορίας του κόσμου και δεν ένοιωσε ποτέ ξανά ασήμαντο, ήθελε μόνο να χαρίζει και να σκορπάει την αγάπη του…

Μια χριστουγεννιάτική ιστορία πολύ διαφορετική από όλες όσες έχουμε διαβάσει για τη γέννηση του Χριστού. Μια ιστορία γεμάτη φως, σημαντικές πράξεις, αγάπη, φιλία και ευαισθησία. Μια ιστορία για όλα εκείνα  τα αδύναμα, τα μοναχά, τα παρατημένα «παιδιά» που νοιώθουν μειονεκτικά, μόνα και παρείσακτα. Μια ιστορία δύναμης ψυχής που καταφέρνει να  ξεπεράσει όλα τα εμπόδια και τις άσχημες επιρροές και να  λάμψει αυτόφωτα πια στο δικός της στερέωμα. Μια ιστορία που θα συγκινήσει, θα προβληματίσει θετικά και θα μας θυμίσει  για μια ακόμα φορά πως να μην παρατάμε ποτέ τους στόχους μας. Αν μην παρασυρόμαστε από γνώμες τρίτων που έχουν μέσα τους ζήλεια, κακία και λιγοστή εκτίμηση.

Μια ιστορία της Σταυρούλας Κάτσου – Καντάνη που έχει τιμηθεί με έπαινο από την Γυναικεία Λογοτεχνική Συντρόφια ,επάξια σίγουρα και έχει  εικονογραφηθεί πολύ τρυφερά από την Όλγα Σεϊτανίδου.

Για παιδιά από 5 χρονών…

Ένα δέντρο, μια φορά, Ευγένιος Τριβιζάς (εικ.Νικόλας Ανδρικόπουλος), εκδ. Καλέντης

Ένα δέντρο μοναχό, σκονισμένο, καχεκτικό, σε μια μεγάλη πολιτεία ένα κρύο χειμωνιάτικο πρωινό, συλλογιέται τη ζωή που δεν έζησε. Νοιώθει την αδιαφορία και την κακομεταχείριση των ανθρώπων μα και το τέλος του να πλησιάζει, καθώς θέλουν να μεγαλώσουν το δρόμο που έχει γεννηθεί και ίσως τις επόμενες μέρες εκείνο να μην υπάρχει.

Την ίδια στιγμή, ένα μικρό αγόρι που κανένας δεν νοιαζότανε για αυτό, στενοχωριέται γιατί το μικρό πλυσταριό στο εγκαταλελειμμένο σπίτι που μένει, σε λίγες μέρες θα κατεδαφιστεί και δεν θα έχει που να μείνει. Θα είναι  απροστάτευτο και  με συντροφιά το τσουχτερό κρύο. Χαζεύει τις στολισμένες βιτρίνες  και μαγεμένο από τα φώτα, τα γλυκά και την ομορφιά γύρω του, δεν προσέχει τον κύριο με τα πολύχρωμα πακέτα. Πέφτει πάνω του κι όλα σκορπίζουν και για μια ακόμα φορά εισπράττει την περιφρόνηση, την αγανάκτηση και τον πόνο που του προκαλούν τα σκληρά λόγια και οι πράξεις των ανθρώπων.

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν κι επειδή όλα τα θαύματα μπορούν να συμβούν αρκεί να βρεθεί κάποιος την σωστή στιγμή, στο σωστό μέρος, το δέντρο και το παιδί θα «σμίξουν». Το δέντρο θα παρακαλέσει το μικρό αγόρι να το στολίσει κι εκείνο θα μαζέψει χρυσόχαρτα από καραμέλες, ο χειμώνας θα του στείλει κάτασπρες χιονονιφάδες. Ο άνεμος πάλι θα στείλει πολύχρωμες σαπουνόφουσκες κι ένα σμήνος από πυγολαμπίδες θα κάνουν το άσχημο δέντρο, το πιο όμορφο στον κόσμο. Το αγόρι θα καθίσει στη ρίζα του και οι δύο τους θα ζήσουν το όνειρο τους  συναντώντας μια πανέμορφη πριγκιποπούλα που θα τους πάρει μαζί της  κι όλα θα γίνουν όμορφα, μαγευτικά. Οι  δύο φίλοι δεν θα χωρίσουν ποτέ ξανά.

Μια πολύ τρυφερή ιστορία που  μιλάει για την αδιαφορία, την θλίψη, την μοναξιά  κι ωστόσο δεν είναι καθόλου λυπητερή. Μια ιστορία που θυμίζει σε όλους πως τις γιορτινές μέρες, τουλάχιστον, δεν είναι όλοι χαρούμενοι , όμως μπορούμε εμείς να προσφέρουμε αυτήν την χαρά αρκεί να την προσέξουμε και να μην την προσπεράσουμε.

Η ιστορία έχει την υπογραφή δύο πολύ σπουδαίων ανθρώπων. Του γνωστού παραμυθά Ευγένιου Τριβιζά που την παρουσιάζει  με τέτοιο τρόπο ώστε να περνούν από μέσα της  όλα τα μηνύματα των εορτών χωρίς να προκαλεί θλίψη, και του Νικόλα  Ανδρικόπουλου που πραγματικά την έχει ντύσει με μαγικές εικόνες. Εικόνες ζωντανές  γεμάτες από το χρώμα των γιορτών, του χειμώνα και την αριστουργηματική πένα ενός  από τους πιο  αγαπημένους εικονογράφους μας.

Για παιδιά από 5 χρονών!

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 16 Δεκεμβρίου 2017 http://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-81