Ιστορία, μύθος, ταξίδι...στα Παραμύθια του Σαββάτου!

Τα παραμύθια του Σαββάτου… γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Λένε πως για να αγαπήσεις μια πόλη αρκεί να διαβάσεις την ιστορία της. Πάντα θα ανακαλύπτεις πως κάτι στο πέρασμα των αιώνων έγινε που στην δική σου τη ζωή θα φαντάζει συγκλονιστικό και θα μοιάζει σαν να το έχεις ζήσει και ας μην επισκέφτηκες εκείνη την πόλη ποτέ. Ιστορία, μύθος, ταξίδι, έρωτες, πάθη, πόλεμο, φωτιά, πείνα και αγωνία, συναισθήματα  και γεγονότα που παραμένουν ζωντανά όσο τα θυμάται κάποιος.

 Κι οι αναμνήσεις των παιδικών χρόνων δεν σβήσουν ποτέ από καμιά παιδική ψυχή κι ας έχουν χίλιες σκανταλιές κι ας περνάνε τα χρόνια. Η ζωή κάνει κύκλους και παίζει πάντα περίεργα παιχνίδια σε όλους μας και αυτά συχνά γίνονται ιστορίες που τις διαβάζουν πολλοί, που τις αγαπούν ακόμα περισσότεροι και που γράφονται  στο πάνθεον της λογοτεχνίας με χρυσά γράμματα…

Το στοιχειωμένο σπίτι, Αργυρώ Μουντάκη, εκ. Μίνωας 

Με τράβηξε ο τίτλος σαν αρχή και η εικόνα στο εξώφυλλο του βιβλίου. Περιπέτεια σκέφτηκα, σίγουρα θα ΄χει μυστήριο κι ίσως και κάποια παράξενη, ξεχασμένη ιστορία. Ποτέ στα βιβλία δεν κοιτάω από το ξεκίνημα το οπισθόφυλλο. Προσπαθώ να δω τι γραφή υπάρχει από την πρώτη σελίδα, τι  θα μου πει ο τίτλος, ο συγγραφέας αν είναι εγγύηση ή όχι και αν, αν το ξεκινήσω και θέλω να προχωρήσει η ανάγνωση,  τότε ναι, θα με  κερδίσει ολοκληρωτικά. Το διάβασα απνευστί γιατί έχει  ένα θέμα που αγαπώ πολύ.  Η ιστορία μιας πόλης, της κάθε πόλης με τα μικρά, τα μεγάλα, τα σημαντικά κτίρια, σχολεία, πάρκα, πλατείες, δρόμους και …συμβάντα. Υποκλίνομαι πάντα στους ανθρώπους που γράφουν ιστορία και μάλιστα για μικρότερες ηλικίες από αυτές των ενηλίκων αλλά και για τόπους που δεν είναι πατρίδες τους. Η Αργυρώ Μουντάκη βρέθηκε στον Βόλο και αγάπησε  μια πόλη που της  έδωσε στέγη για δυο χρόνια. Κι η πόλη αυτή μπήκε στην ψυχή της και  η συγγραφέας  την έκανε  «αθάνατη» στον κόσμο των βιβλίων. Την έκανε εικόνες για τα παιδιά, ιστορίες και έρευνα, θησαυρό πολύτιμο που δεν θα χαθεί ποτέ. Και φυσικά πώς θα μπορούσε να γίνει ακόμα  πιο συναρπαστική μια πόλη , μια ιστορία για παιδιά; Έχοντας σαν πλοκή στο θέμα της μια μοναδική περιπέτεια. Έφηβοι, νέοι, φίλοι ψάχνουν, ρωτούν, ερωτεύονται, και αναζητούν το μυστήριο ενός … στοιχειωμένου, σπιτιού στο κέντρο της πόλης που ζουν. Μια παρέα λοιπόν παιδιών με οδηγό τα ίδια τα κτίρια της πόλης, την δασκάλα τους και το « μεράκι» ενός εκκολαπτόμενου αρχαιολόγου θα μας αποκαλύψει μια πόλη που όσοι ζούμε μακριά, μαθαίνουμε  πόσο σημαντική είναι. Μια ιστορία μέσα από μυθοπλασία και γεγονότα, αφηγήσεις ανθρώπων που έζησαν είδαν, πόνεσαν, κατοίκησαν και γαλουχήθηκαν μέσα σε αυτήν.

Καταπληκτικό το βιβλίο της Αργυρώς. Μια υπέροχη περιπέτεια που γίνεται αφορμή να ψάξεις ακόμα περισσότερο την ιστορία του Βόλου και άλλων ίσως περιοχών. Πλοκή και ξεκάθαρη γραφή, προκλητική και μεστή για νέους αναγνώστες. Ίσως από τα καλύτερα δείγματα ταξιδιωτικής λογοτεχνίας για νέους. Αγαπημένη ηρωίδα η γηραιά κ. Αγορίτσα, η γιαγιά της Δωροθέας και του Στέλιου που σίγουρα θα σας συγκινήσει.

Για περισσότερες  πληροφορίες, διαβάστε εσείς το οπισθόφυλλο του βιβλίου : http://www.minoas.gr/book-4564.minoas

 

Και σίγουρα θα ταξιδέψετε αν όχι στον Βόλο σε μια πολύ όμορφη περιπέτεια!

Για παιδιά από 9 χρονών!

Ο Τρελαντώνης, Πηνελόπη Δέλτα( Διασκευή: Μαρία Δασκαλάκη) εικ: Θάνος Τσίλης – Ειρήνη Ζελέσκου,  εκδ. Μίνωας

Ήταν το 1932 όταν πρωτοεκδόθηκε το κλασικό πια μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα, ο Τρελαντώνης που περιέγραφε τις περιπέτειες των παιδικών χρόνων του μικρότερού της αδελφού του Αντώνη Μπενάκη, μετέπειτα ιδρυτή του μουσείου Μπενάκη.

«Ο Αντώνης ήταν πολύ σκάνταλος και πολύ άτακτος», γράφει η Πηνελόπη Δέλτα στις «Πρώτες Ενθυμήσεις» :«Απ' όλους μας είχε φάει το περισσότερο ξύλο. Ορμητικός, ανυπότακτος, γεμάτος ιδέες, ζωή και δράση, αδιάκοπα έπεφτε σε περιπέτειες που τελείωναν με μπάτσους και τραβήγματα αυτιών. Τότε κοκκίνιζε ως τα μέσα μαλλιά του, ντρεπόταν, υπέφερε στο φιλότιμό του, στην υπερηφάνεια του, που ήταν πολύ μεγάλη, μα ποτέ δεν έλεγε τίποτα, ούτε έκλαιγε ποτέ, ούτε καταδεχόταν να ξεφύγει με ένα ψέμα ή να διαμαρτυρηθεί. Σήκωνε το κεφάλι υπερήφανα, έτρωγε το ξύλο και δεν απαντούσε. Εμείς τα κορίτσια τον είχαμε για ήρωα»**. Θα χρειαστεί να περάσουν πολλά χρόνια , να γίνει πια είκοσι χρονών, για να ομολογήσει ο ίδιος ο Αντώνης Μπενάκης στην αδελφή του ότι η χωρίς αγάπη και τρυφερότητα ανατροφή τον είχε πληγώσει βαθιά. «Μπορείς να πονέσεις όσο θέλεις καημένη αδελφή. Από αγάπη οι γονείς μας δεν κατάλαβαν τίποτα”.

Το ανάγνωσμα της Πηνελόπης Δέλτα, το μικρό της αυτό αριστούργημα μέχρι και σήμερα ήταν αποκλειστικά βιβλίο για μεγάλα παιδιά, εφήβους και ενήλικες. Με την διασκευή του όμως από την Μαρία Δασκαλάκη γίνεται πλέον προσιτή η ανάγνωση του και από πολύ μικρότερες ηλικίες. Καταπληκτική η προσέγγιση, υπέροχη η γραφή και της Μαρίας, κατανοητή και απόλυτα συνυφασμένη με το ύφος της Πηνελόπης Δέλτα.

Την ιστορία λίγο πολύ του Τρελαντώνη την ξέρουμε εμείς  οι μεγαλύτεροι. Μια ιστορία που είναι αληθινή, γραμμένη τόσα χρόνια πριν , ίσως πρωτότυπη και πρωτοποριακή για την εποχή αφού δημοσιεύτηκαν πολλές οικογενειακές στιγμές ανθρώπων που στη συνέχεια έπαιξαν και σημαντικό ρόλο στον πολιτιστικό γίγνεσθαι της Ελλάδας. Είναι  τόσο καλογραμμένο γεμάτο  όμορφες εικόνες και γραφή που αποτέλεσε και αποτελεί αγαπημένο ανάγνωσμα πολλών γενεών. Ο Τρελαντώνης, ένα ζωηρό αγόρι την δεκαετία του ’30 που δεν διαφέρει και πολλά από τα σημερινά αγόρια. Αλλάζει η εποχή και οι σκανταλιές. Τολμηρός, έξυπνος, θαρραλέος, με χιούμορ, περιέργεια , παιδική αθωότητα και πολύ ευγενικό κατά βάθος χαρακτήρα ,μπλέκει και μπλέκεται σε ένα σωρό περιπέτειες εκείνο το καλοκαίρι των διακοπών του με τις αδελφές του. 

Συγκινητικό, έξυπνο και ιδιαίτερα ευαίσθητο κείμενο που αγαπιέται ακόμα στις μέρες μας από κάθε νέο του αναγνώστη. Εικονογραφημένο από τους Θάνο Τσίλη  και Ειρήνη Ζελέσκου,με ιδιαίτερα ελκυστικά σκίτσα, μας χαρίζουν μια πραγματικά αξιόλογη έκδοση που δεν θα πρέπει επίσης να λείπει από καμιά παιδική ή σχολική βιβλιοθήκη. Μια ολόκληρη εποχή « παραθερισμού», σε μια νοσταλγική  Αθήνα, ένα καλοκαίρι από εκείνα που ίσως και κάποιοι από μας να έζησαν παρόμοιο μερικές δεκαετίες αργότερα!

**Wikipedia.gr

Για παιδιά  από 6 χρονών…

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δημοσιεύτηκε στις 28 Ιανουαρίου 2017 στο cretalive.gr http://www.cretalive.gr/culture