28ο Νηπιαγωγείο Ηρακλείου. Ένα κτίριο αδιάφορο, σαν ένα
ισόγειο κατάστημα φαντάζει, με σιδερένιες πόρτες με μεγάλα τζάμια και είσοδος που
μόνο σχολείο δεν θυμίζει. Κι ανοίγει η πόρτα και μπαίνεις στην πιο ζεστή αγκαλιά που έχω συναντήσει τον τελευταίο
καιρό. Δύο αίθουσες γεμάτες χρώμα, ψυχή,
ομορφιά, δημιουργία, έμπνευση και μεράκι από ανθρώπους που αγαπούν πολύ αυτό
που κάνουν. Που δεν πτοούνται από τις συνθήκες και δίνουν την ψυχή τους
καθημερινά φτιάχνοντας μικρά θαύματα.
Τετάρτη πρωί, 18 του Γενάρη του 2017,κι η Μάγισσα Χρωματούσα
μαζί με τον Αταίριαστο και την κατακόκκινη γάτα την Καμέλια, φορούν το πιο ειλικρινές
χαμόγελο και αρχίζουν να… «παίζουν» με εκείνες στις ψυχές που μόνο αλήθεια
λένε. Αλήθεια σαν τα καλά παραμύθια που δεν ξεχνιούνται όσα χρόνια και αν περάσουν.
Τούτα τα παιδικά μάτια με συγκίνησαν πολύ, γιατί είχαν εκείνη τη φλόγα των
παιδιών που θέλουν να μάθουν, να δημιουργήσουν, που αγαπούν τις νέες ιδέες και
που λατρεύουν τις ιστορίες. Ότι και να γράψω για το υπέροχο συναίσθημα που μου
χάρισαν θα νοιώθω πως τους αδικώ όλους. Η Χρωματούσα …μαγεύτηκε, ο Αταίριαστος
υποκλίθηκε στην αθωότητα και ειλικρίνεια των παιδιών, κι όσο για την Καμέλια
ακόμα γουργουρίζει τρισευτυχισμένη.
Και τι δεν έφταιξαν με αφορμή την ιστορία της Χρωματούσας!
Οι εκπλήξεις διαδέχθηκαν η μια την άλλη κι εγώ περήφανη και συγκινημένη απλά εισέπραξα
την αγάπη των πιο σπουδαίων « μικρών» ανθρώπων που μου δόθηκε απλόχερα χωρίς
κανένα αντάλλαγμα!
Ζαμπία Λαζανάκη, εμπνευσμένη νηπιαγωγός, σε χιλιοευχαριστώ
για το σημερινό σου δώρο, για την χαρά και τη συγκίνηση που μου χαρίσατε, όλοι
σας!
Και φυσικά θα ξαναρθώ με νέες ιστορίες και ιδέες μπόλικες…
Ελένη Μπετεινάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου