Τα παραμύθια του Σαββάτου…

…Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Ποιος φοβάται τους δεινόσαυρους; Αυτά τα προϊστορικά τέρατα που η όψη τους και μόνο είναι φορές που παγώνει το αίμα. Αν πρόκειται για τον Αληθινό, τότε όλοι τον φοβούνται γιατί έχει θάρρος, δύναμη και τόλμη να νικήσει τη βία, την κοροϊδία και όλους τους εσωτερικούς μας φόβους. Και τότε η φιλία παίρνει την αληθινή της διάσταση. Ακόμα κι αν χαθεί …το φεγγάρι και οι φίλοι μεταξύ τους αρχίσουν να κατηγορούν ο ένας τον άλλο για τη χάση του. Τότε έρχεται η λογική, η συγγνώμη,  και η αληθινή αγάπη που βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Η μία και μοναδική αγάπη, το φως της ζωής που γεννήθηκε μια νύχτα μαγική  στον ουρανό, στη γη  και …στα παραμύθια! 

Ο Αληθινός Τρικεράτωψ φοβάται; Βαγγέλης Ηλιόπουλος, εικ: Κωνσταντίνα Καπανίδου, εκδ. Πατάκης

Ο Πάρης είναι ένα μικρό αγόρι που πηγαίνει σε ένα καινούργιο σχολείο, σε μια καινούργια πόλη και σε μια καινούργια χώρα. Έχει και ένα μικρό πρόβλημα στην άρθρωσή του. Δεν μπορεί να πει το ρο. Όλοι ή σχεδόν όλοι στο νέο του σχολείο τον κοροϊδεύουν. Τον φωναζουν Πάη –πάει. Οι νταήδες της τάξης ,θέτουν τους κανόνες και όλοι πρέπει να υπακούουν, ακόμα κι εκείνοι που θέλουν να κάνουν παρέα με τον Πάρη αλλά τους φοβούνται και δεν το κάνουν. Έτσι  νοιώθει μόνος του. Δεν έχει φίλους. Η μόνη μέρα που επιτέλους είναι  χαρούμενος ,είναι εκείνη που ανακοινώνεται ο χορός των προϊστορικών τεράτων του σχολείου. Από την χαρά του βγαίνει μια βόλτα στην παραλία κι εκεί συμβαίνει κάτι που θα του αλλάξει τη ζωή. Βρίσκει έναν …φίλο, τον Αληθινό, έναν μικρούλη Τρικεράτωψ που θα φροντίσει κρυφά απ όλους και θα γίνει αχώριστος συνοδοιπόρος του. Κρυφά μέχρι την ημέρα της γιορτής που τον παίρνει  μαζί του. Και τότε όλα αλλάζουν. Βρίσκει τη δύναμη, το θάρρος και την αντοχή να υψώσει κι εκείνος τη φωνή του, να διεκδικήσει το δικαίωμα κάθε παιδιού, δηλαδή να μπορεί να είναι στο σχολείο και πάνω απ΄όλα να είναι ο εαυτός του! Ο « Αληθινός » είναι ο καλύτερος φίλος του Πάρη κι αυτό γιατί οι φίλοι είναι πάντα εκεί στα δύσκολα, στα εύκολα και την στιγμή ακριβώς που τους χρειάζεσαι….

Ένας καινούργιος – καταπληκτικός ήρωας γεννήθηκε από την πένα του Βαγγέλη Ηλιόπουλου. Ένας μικρός δεινόσαυρος με πυγμή, δύναμη και θάρρος. Ένας Αληθινός …ήρωας της σημερινής ζωής που νοιώθει πως έχει τη δύναμη να αντιμετωπίσει την βία, την αδυναμία, τις απειλές στο σύγχρονο πρόβλημα των μικρών παιδιών στις σχολικές αίθουσες  και αυλές που είναι ο σχολικός εκφοβισμός. Ένας ήρωας που νικάει τον φόβο λοιπόν, ένας ήρωας που κανείς δεν ξέρει αν υπάρχει στ΄ αλήθεια ή αν τον κρύβει μέσα του ο καθένας μας . Χρειάζεται μόνο θάρρος  να τον …ξυπνήσεις και να αντιμετωπίσεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Ένα θέμα που υπάρχει παντού σήμερα από τις πιο μικρές ηλικίες και παίρνει συχνά τεράστιες διαστάσεις. Ο δεινόσαυρος από μόνος του αν και φοβερό τέρας, είναι αγαπητός στα μικρά παιδιά και δημιουργεί την αίσθηση της δύναμης, του φόβου και του απαράμιλλου θάρρους. Τούτος ο Αληθινός που σχεδίασε στο μυαλό του ο Βαγγέλης Ηλιόπουλος  και με την πένα της η Κωνσταντίνα Καπανίδου, καταφέρνει να γίνει ακόμα πιο προσιτός και καθόλου τρομερός…στην όψη.

Μια ιστορία που σ΄ αφήνει να ανακαλύψεις μόνο σου τα τεχνάσματα της αντιμετώπισης προβλημάτων, που σε κάνει να σκεφτείς τρόπους αντίστασης. Να αποκτήσεις θάρρος και …φίλους και πάνω απ΄ όλα να ελευθερώσεις την κρυμμένη δύναμη  του εαυτού σου και να σταθείς απέναντι και όρθιος  στα προβλήματα, δίνοντας οριστικές λύσεις!

Για παιδιά από 5 χρονών!

Η νύχτα που γεννήθηκε η αγάπη, Σοφία Μαντουβάλου, εικ: Θέντα Μιμηλάκη, εκδ. Μεταίχμιο

Που να το περιμένει κανείς  πως εκείνη τη μια και μοναδική νύχτα που όλος ο κόσμος έλαμψε και γέμισε με φως και αγάπη, τούτη τη φοβερή ιστορία θα είχε ζήσει και διηγηθεί …ένας κόκορας. Κι εκείνος το διέδωσε παντού από γενιά σε γενιά από άκρη σε άκρη της γης …ίσαμε τις μέρες μας. Και τώρα ο Μίζα ντε Γκάλο, ο διάσημος αλέκτωρ Ισπανικής καταγωγής κάθε χρόνο την 24^η Δεκεμβρίου την αφηγείται ξανά. Την πιο αγαπημένη του ιστορία για την : « Νύχτα που γεννήθηκε η Αγάπη». Και μαζεύονται πολλά παιδιά να την ακούσουν και δεν τον αφήνουν ήσυχο ούτε στιγμή. Όλα θέλουν να τα μάθουν, όλα. Κι εκείνος με περίσσια περηφάνια τα διηγείται. Τους λέει για εκείνη τη μελωδία και  το φως  και για την νεογέννητη αγάπη. Τους λέει ακόμα λόγια σοφά όπως : «…για να μεγαλώσει η μικρή αγάπη χρειάζεται να συναντήσει μια άλλη αγάπη…». Κι οι άνθρωποι άνοιξαν την καρδιά, την ψυχή , την αγκαλιά τους  και κατάλαβαν που έπρεπε να ψάξουν να τη βρουν. Ο καθένας κι από κάπου κι ο καθένας τη δική του, όπως και όποτε τη νοιώσει. Κάποια στιγμή οι άνθρωποι ξέχασαν τι ψάχνουν, ξέχασαν πως η αγάπη δεν έχει λόγια  και σε όλη τη γη ξέσπασε μια τεράστια « κοκορομαχία». Οι σοφοί είπαν πως αυτό δεν ήταν σωστό αλλά κανείς δεν τους άκουσε. Μόνο οι μανάδες συνέχισαν να αγαπούν, να βλέπουν μέσα στα χέρια και την ψυχή τους …το φως! Δεν άκουγαν, δεν έβλεπαν οι πιο πολλοί άνθρωποι και έτσι ξέχασαν την αληθινή λέξη… Και έπεσε παντού μοναξιά και λύπη  και τότε πάλι σοφά λόγια ακούστηκαν. Λόγια που μιλούν κατευθείαν στην ψυχή όλων  και τούτη τη φορά είχε μιλήσει η ίδια η αγάπη! …Κι είπε πως είναι μία η αγάπη, « …είναι ο σεβασμός στη ζωή  κι ας είμαστε μεταξύ μας διαφορετικοί, εμείς μπορούμε να αγαπιόμαστε, αρκεί να κοιτάμε προς την ίδια κατεύθυνση».

Ένα παιδί είπε την καλύτερη ιδέα κι ο Μίζα ντε Γκάλο ένοιωσε πως ήταν ο πιο ευτυχισμένος κόκορας! Για τα παιδιά, για τα παραμύθια, για τα Χριστούγεννα!

Ίσως από τα ωραιότερα παραμύθια για την αγάπη, το φως, τη ζωή και …τα ίδια τα παραμύθια. Μια ιστορία μαγική, από μια καταξιωμένη κι αγαπημένη συγγραφέα, τη Σοφία Μαντουβάλου. Μια ιστορία ύμνος στην αγάπη. Μια ιστορία που διαβάζεται κάθε μέρα και τις τριακόσιες εξήντα  έξι   μέρες του χρόνου .Μια ιστορία πρωτότυπη και τόσο αληθινή. Μια ιστορία που φωλιάζει στις καρδιές όλων μικρών και μεγάλων.  Το παραμύθι αυτό εικονογράφησε μια επίσης νέα αλλά πολύ ταλαντούχα εικονογράφος, η Θέντα Μιμηλάκη και του έδωσε  ακόμα πιο μεγάλη δύναμη και πνοή.

Κάθε μέρα Χριστούγεννα λοιπόν, που διαβάζοντας το θα θες κι εσύ  όπως λένε και τα παιδιά που δεν θέλουν να τελειώσουν ποτέ οι ιστορίες, οι αγάπες και τα παραμύθια … « και μετά και μετά;»…Και μετά πάλι από την αρχή!

Το φεγγάρι γλίστρησε στην καμινάδα, Φωτεινή Βασιλείου, εικ: φωτεινή Τίκκου, εκδ. Κόκκινη Κλωστή Δεμένη

Τρεις παράξενοι φίλοι, κάποτε σε μια πόλη. Μια πόλη με λιμάνι, εκκλησιές, πολυκατοικίες και φεγγάρι. Τρεις φίλοι που κατοικούσαν σε μια ταράτσα. Ο θαρραλέους γλάρος ο Κάπτεν, ο γενναιόδωρος ποντικός ο Ρομπέν και η αθεράπευτα ρομαντική  και αισιόδοξη χελώνα η Ιζαμπέλ. Το πώς βρεθήκαν μαζί είναι μια ολόκληρη ιστορία. Σημασία έχει πως έγιναν φίλοι κι αν και διαφορετικοί κάτι κοινό. Αγαπούσαν και  οι τρείς τους στο φεγγάρι. Κάτι τους θύμιζε από την παλιά τους τη ζωή, τις αναμνήσεις και τις όμορφες στιγμές τους. Μια βραδιά χωρίς να το καταλάβουν ένα μαύρο σύννεφο σκέπασε το φεγγάρι « τους » και τρόμαξαν τόσο που νόμισαν πως γλίστρησε κι έπεσε μέσα στην καμινάδα από κει που ξεπρόβαινε κάθε βράδυ! Τα πράγματα δεν ήταν έτσι  όπως πίστευαν  κι άρχισαν να σκέφτονται τι  μπορούσε να είχε συμβεί. Έτσι  ξεκίνησε μια ιστορία που είχε σαν σύμβουλό της μόνο την καχυποψία. Ο ένας κατηγορούσε τον άλλο πως κάτι είχε κάνει στο φεγγάρι κι εκείνο χάθηκε. Λόγια βαριά ακούστηκαν, και οι τρεις φίλοι θυμωμένοι και στεναχωρημένοι, χωρίστηκαν. Σαν έμειναν μόνοι σκέφτηκαν ξανά τα προτερήματα του καθενός και κατάλαβαν πως ήταν άδικο όλο αυτό που είχε συμβεί. Ο ένας  ζήτησε στον άλλο συγγνώμη κι ήταν καλύτερα να συνεργαστούν σαν ομάδα ώστε να ψάξουν να βρουν που πήγε το αγαπημένο τους φεγγάρι.  Δεν χρειάστηκε να πάνε μακριά γιατί σαν νύχτωσε το φεγγάρι εμφανίστηκε στην ίδια πάντα θέση. Τότε  κατάλαβαν, πως είχαν κάνει λάθος  αλλά τουλάχιστον  είχαν κερδίσει μια ακόμα πιο δυνατή σχέση, εκείνη της φιλίας τους που δοκιμάστηκε  και τίποτα δεν θα μπορούσε πια να την κλονίσει.

Μια ιστορία μαγική σαν τα παλιά παραμύθια και την ίδια στιγμή σύγχρονη σαν να συνέβη τούτη τη στιγμή. Μια ιστορία γεμάτη νοσταλγία, αναμνήσεις και θύμησες. Ένα παραμύθι που  μιλάει για τη φιλία, την αγάπη, τις συμπεριφορές, τη διαφορετικότητα  και για θέματα που έχουμε όλοι μας στη ζωή μας. Ένα παραμύθι λίγο μαγικό από την Φωτεινή Βασιλείου που έχει ένα θέμα πολύ πολύ αγαπημένο. Τις φιλίες και τις συγγνώμες τους. Τις δευτέρες σκέψεις που πάντα είναι πιο σοφές. Τις αληθινές αγάπες και φιλίες  που δεν σβήνουν  με τον πρώτο τσακωμό και φυσικά τις  αντιδράσεις τους. Πρωτότυπη η σύνθεση του και αρκετά αγαπητή στα παιδιά αφού διαδραματίζεται ανάμεσα σε ζώα και μάλιστα πολύ ιδιαίτερα, έναν γλάρο, έναν ποντικό και μια χελώνα. Ένα παραμύθι που αναλογίζει τις διαφορές που έχουμε όλοι, αφού καθένας μας  έχει τη δική προσωπικότητα και χαρακτήρα. Ωστόσο  μπορεί να συνυπάρξει με άλλους αρκεί να το θέλει και να είναι διαθέσιμος για συζήτηση  χωρίς εγωισμούς και κούφια λόγια. Το παραμύθι της Φωτεινής έχει εικονογραφήσει επίσης μαγικά μια άλλη Φωτεινή, η  Φωτεινή Τίκκου. Με ιδιαίτερη ευαισθησία και καλαισθησία έχει φτιάξει απίθανες εικόνες, όπως θα ταίριαζαν σε μια τόσο τρυφερή ιστορία. Εικόνες νοσταλγικές, και ιδιαίτερες με « άρωμα άλλων» εποχών! Πραγματικά άρτιο αποτέλεσμα και βιβλίο που κοσμεί μια παιδική βιβλιοθήκη!

Για παιδιά από 6 χρονών!

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

http://zhtunteanagnostes.blogspot.gr/