Τα παραμύθια του Σαββάτου ...

…γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Έχει σκεφτεί ποτέ κανείς αν ένα κλουβί χωρίς πόρτα θα μπορούσε να λέγεται …κλουβί; Αν τα σιδερόφραχτα κάγκελα πρόσφεραν ευχαρίστηση, καταφύγιο και θετικά συναισθήματα τότε μήπως …ο κόσμος να ήταν διαφορετικός; Ιστορίες γεμάτες με συναισθήματα, αγωνίες και σκέψεις για άλλη μια φορά. Αν το φεγγάρι ήταν δίπλα μας κανένας δεν θα ήθελε να το φτάσει. Ο άνθρωπος όμως κυνηγά σχεδόν πάντα το άπιαστο και τ΄όνειρο μόνο που στην προσπάθειά του να  τα καταφέρει χρειάζετα, κάποιες φορές,  και την βοήθεια κι άλλων φίλων και μη. Κι ύστερα πως θα μας φαινόταν μια ιστορία που ήδη ξέρουμε αν δεν είχε μία αλλά επτά Χιονάτες και ο πρίγκιπας του παραμυθιού δεν ήταν άλλος από …μια νανοπριγκίπισσα που ζει και βασιλεύει σε ένα νέο παραμύθι τρυφερό και αξιαγάπητο;

Ψέματα ή αλήθεια έτσι είναι τα παραμύθια. Ούτε εγώ ήμουν εκεί, ούτε σεις να το πιστέψετε!

Μια φορά κι έναν καιρό ένα κλουβί, Ροδούλα Παππά,( εικ: Celia Chauffrey),εκδ. ΝΕΦΕΛΗ

Ήταν κάποτε ένα κλουβί, μικρό και άδειο κι ήθελε πολύ να αποκτήσει έναν κάτοικο, να μην νοιώθει τόση μοναξιά. Όμως κανένα πουλί δεν ήθελε να μείνει μέσα σ΄ αυτό γιατί όλα τους ήθελαν να ζουν ελεύθερα. Περιπλανήθηκε πολύ στον κόσμο τους. Βρήκε πρώτα ένα χελιδόνι, ύστερα ένα σπουργίτι, ένα αηδόνι, μια πάπα, ένα παγόνι κι έφτασε μέχρι το δάσος που ζούσε μια γριά άσπρη κουκουβάγια. Ήταν η τελευταία του ελπίδα, όμως κι εκείνη του εξήγησε πως αν και τόσο μεγάλη στην ηλικία θα προτιμούσε την ελεύθερη ζωή  παρά τις έτοιμες απολαύσεως ενός κλουβιού με…κάγκελα. Του έδωσε όμως μια υπέροχη συμβουλή. Κι εκείνο άκουσε τα λόγια της κι έτσι έγινε ένα διαφορετικό κλουβί. Μήπως χωρίς την καγκελόφραχτη πόρτα του αλλά με χίλιες δυο λιχουδιές στο εσωτερικό του για όλα τα πουλιά, δεν θα μπορούσε πια κανείς να το αποκαλεί κλουβί;

Μια πολύ τρυφερή ιστορία κατανόησης του ίδιου μας του εαυτού μέσα από το υπέροχο παραμύθι της Ροδούλας Παππά. Μια ευφάνταστη ιστορία για  να καταλάβουμε πως μας βλέπουν οι άλλοι, αν κάτι πρέπει να αλλάξει στον εαυτό μας, αν ότι « μας περισσεύει» δεν είναι δύσκολο να το αποχωριστούμε γιατί ίσως αυτό που θα κερδίσουμε να έχει μεγαλύτερη αξία. Μια ιστορία, για την φιλία, για την σοφία των μεγαλύτερων , τις εμπειρίες και τα λόγια που θα πρέπει να ακούμε κάποιες φορές. Μια ιστορία για την δύναμη της υπομονής ή καρτερικότητας αλλά και της γενναιοδωρίας. Και πάνω απ όλα μια ιστορία που μας διδάσκει πως μπορεί κάποιος να είναι απλά …ευτυχισμένος!

Μια ιστορία ζωγραφισμένη με  λιτές αλλά υπέροχες εικόνες που μαγεύουν και τους μικρούς αλλά και τους μεγαλύτερους αναγνώστες.

Για παιδιά από 5 χρονών!

 O Πέτρος και το φεγγάρι, Alice Briere- Haquet ( εικ: Celia Chauffrey),εκδ. Νεφέλη

Μια τρυφερή ιστορία για ένα παιδί τον Πέτρο, που νοιώθει πολύ μικρός μέσα σε έναν απέραντο κόσμο. Κι επειδή το φεγγάρι είναι άπιαστο αλλά και μαγικό και πάντα συγκινεί, ο Πέτρος το βάζει σαν στόχο του  να το αγγίξει. Κι ακόμα καλύτερα να γευτεί ένα κομμάτι του. Πως όμως να ακουμπήσεις το φεγγάρι; Ίσως με τη βοήθεια πολλών ανθρώπων, φίλων και αγαπημένων  προσώπων. Κι ίσως να χρειαστεί να  σκεφτεί πολύ, να περπατήσει πολύ, να ταξιδέψει, για να  καταλάβει πως μόνο με την αλληλεγγύη και τη στήριξη των άλλων  μπορεί να  καταφέρει  να ακουμπήσει  κάτι άπιαστο, όπως  το μακρινό φεγγάρι!

Η φιλία, η εκτίμηση, η αποδοχή του εαυτού μας,  η αγάπη, η αμοιβαία βοήθεια είναι πρωταγωνιστές της παραπάνω ιστορίας. Τα μικρά παιδιά έχουν πάντα μεγάλες ή και παράλογες απαιτήσεις  που όμως τα κάνουν να σκέφτονται τον κόσμο καλύτερα. Να τον κατανοούν και να διδάσκονται από τις πράξεις και τις μικρές τους εμπειρίες.

Μια ιστορία με πολύ δυνατή και ζωντανή εικονογράφηση που δένει απόλυτα με το κείμενο και χαρίζει απλόχερα τρυφερότητα και όμορφες σκέψεις, ειδικά όταν όλος ο κόσμος, σ΄αυτήν την ηλικία χωράει καλύτερα  στην αγκαλιά της μαμάς , της κάθε μαμάς…

Από 4 χρονών… 

Η Ντανιέλα και οι επτά χιονάτες, Ρένα Ρώσση – Ζαϊρη ( εικον : Σπύρος Γούσης), εκδ. Ψυχογιός

Το κλασικό παραμύθι Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι είναι σε όλους μας γνωστό. Τούτη η ιστορία της μικρής Ντανιέλας, της κουνελίτσας είναι μια διασκευή πολύ πετυχημένη. Η Νταντέλα αποφασίζει μια μέρα να πάει στο δάσος παρά τις αντιρρήσεις της μαμάς της και εκεί συναντά  ένα νάνο που την οδηγεί  στο σπίτι που μένει  μαζί με επτά πανέμορφες κοπέλες, τις Χιονάτες. Της διηγείται την ιστορία του και η Ντανιέλα φοβάται πως κάπου θα τον βρει η μητριά του και θα τον …φαρμακώσει. Την ίδια στιγμή ,εκείνη, παρασύρεται από τον όμορφο παγωτατζή που της κτυπάει την πόρτα τους σπιτιού των φίλων της και της δίνει ένα υπέροχο καροτοπαγωτό. Ο Νάνος δεν μπορεί να αντισταθεί στη γεύση του και μόλις το δαγκώνει …λιποθυμά. Η Ντανιέλα πιστεύει πως όλα πρέπει να γίνουν όπως το γνωστό παραμύθι… μόνο που τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά σαν τελειώνει κι αυτή η ιστορία.

Γιατί να διαβάσει κανείς αυτό το παραμύθι είναι η πρώτη σκέψη σαν βλέπεις τον τίτλο. Γιατί στην κλασσική του μορφή είναι πολύ γνωστό και  αγαπητό σε όλα τα παιδιά. Τα παιδιά αρέσκονται στον να ακούν συχνά ίδιες ιστορίες κι επίσης να μπαίνουν σε ρόλους ηρώων, που ακούν στα παραμύθια. Η Ντανιέλα είναι ένα ζωάκι πολύ προσιτό σαν φιγούρα και αγαπητό κι έτσι είναι πιο εύκολο να ταυτιστεί μαζί της ένα μικρό παιδί. Ή η Χιονάτη μπορεί να μην είναι μια πριγκίπισσα αλλά μια δασκάλα , όπως η δική τους. Έτσι θα  αναπτύξει την σκέψη του, θα νοιώσει συναισθήματα ευχάριστα και δυσάρεστα, θα αποκτήσει υπευθυνότητα και θα καταρρίψει ίσως κάποια στερεότυπα. Με οδηγό την Χιονάτη, την Ντανιέλα ή όποιον άλλον ήρωα θέλει  θα αφήσει την δημιουργικότητα της φαντασίας του, θα ανακαλύψει νέες εκδοχές μιας ιστορίας, που αν και είναι στερεότυπη , έχει περιθώρια να αλλάξει ρόλους και πρόσωπα.

Μια υπέροχη συνταγή για εκπαιδευτικούς και γονείς μα πάνω απ΄όλα μια ακόμα πολύ όμορφη ιστορία από την Ρένα Ρώσση – Ζαϊρη που τελικά διαβάζεται ξανά και ξανά για την ευρηματικότητα και το γέλιο  μα και την δυσκολία που έχει ένα τέτοιο παραμύθι να αποδοθεί με άλλους ήρωες χωρίς να  χάσει ούτε το ένα ούτε το άλλο, την μαγεία του και τα συναισθήματα που δημιουργεί. Για τον Σπύρο Γούση, μια ακόμα φορά έχει να προσθέσει μια ζηλευτή κλασσική εικονογράφηση που παραπέμπει μεν στα χρόνια τα παλιά αλλά χαρίζει την ποιότητα και αξία που έχει αυτή η καινούργια ιστορία.

Για παιδιά από 5 χρονών.

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός