Τα παραμύθια του Σαββάτου…

…γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Παραμύθια και ιστορίες για αξίες και συναισθήματα τούτο το Σάββατο στο κόσμο της φαντασίας και των απίθανων πραγμάτων. Κι όμως, ιστορίες που συναντάμε στη ζωή, σαν εκείνη του Καλλίστρατου και των αδελφών του. Παραμύθια που αν και συμβαίνουν σε παράξενες χώρες, σαν εκείνη των Μπαχαρικών μπορούν να δώσουν στους μικρούς φίλους εξήγηση σε δύσκολες έννοιες ή καταστάσεις  , σαν της συνεργασίας, της αλληλεγγύης, της γενναιοδωρίας  , της φιλίας και της ειρήνης. Ιστορίες που υμνούν την αγάπη στον συνάνθρωπο, το γέλιο και το χιούμορ που είναι απαραίτητα συστατικά στην ζωή όλων και που, ποιος ξέρει, ίσως το κοκαλάκι της νυχτερίδας τελικά να είναι η ελπίδα για κάθε τι που αγαπάμε κι αν βοηθήσει λίγο η τύχη, το ξαναβρίσκουμε!

Η Κανέλα και ο ιππότης του Γαϊδουράγκαθου, Βάσω Παπαδοπούλου,(εικ: Μαριλένα Αγγελίδου)εκδ. Bell

H Χώρα των Μπαχαρικών είναι η πιο χαρούμενη και ξεχωριστή του κόσμου όλου. Κάθε εβδομάδα ένας είναι ο αρχηγός  και τούτη τη φορά ήταν η σειρά της Νέλλας της Κανέλας να βάλει μια σειρά και τάξη σ΄ όλα τα Μπαχαρικά. Βοηθός της ο Μεμάς ο Κουρκουμάς,ο καλύτερός της φίλος. Ένα μικρό θέμα είχε προκύψει και έπρεπε να συζητηθεί. Ο Ιππότης του Γαϊδουράγκαθου είχε αποφασίσει να επιτεθεί στη χώρα τους. Πήρε τα πολύχρωμο στρατό του από αγκάθια , έδωσε διορία τρεις μέρες στα Μπαχαρικά να σκεφτούν πως θα τον κάνουν αρχηγό, και το θέμα άρχισε να συζητιέται στη Γενική τους Συνέλευση. Μια μικρή αναστάτωση δημιουργήθηκε, σκέψεις και αποφάσεις άρχισαν να παίρνονται. Ώσπου το Κύμινο πήρε τον λόγο και τους υπενθύμισε την καταγωγή , το μεγάλο τους ταξίδι απ΄όλα τα μέρη του κόσμου μέχρι αυτήν την χώρα  μόνο και μόνο για να ζήσουν ειρηνικά χωρίς πολέμους και φασαρίες και φυσικά του είπε να ξαναδούν το Σύνταγμα τους που έλεγε πως όλοι νοιάζονταν για το καλό των άλλων. Η δυσκολία τους ξεπεράστηκε και έτσι ενωμένοι κατάφεραν να αντιμετωπίσουν το μεγάλο στρατό του Ιππότη της Ξέρας, Γαϊδουράγκαθου. Η επίθεση ξεκίνησε την τρίτη μέρα και άρχισαν τα …γέλια και οι απρόσμενες εξελίξεις. Σε ένα σωρό περιπέτειες και δεινοπαθήματα μπλέχτηκε ο στρατός του αντίπαλου, αφού με κάθε επίθεση που έκαναν τα μπαχαρικά απελευθέρωναν την δυνατή τους σκόνη και μυρωδιά, κάνοντας τους να φταρνίζονται συνέχεια, να ζαλίζονται  και να μισοκοιμούνται εξ αιτίας τούτης της μυρωδάτης παρέας. Η συνέχεια απρόσμενη για τον Ιππότη και τους στρατιώτες τους αφού τα Μπαχαρικά σχεδόν τους αποτέλειωσαν με τις τόσες μυρωδιές. Η μάχη σταμάτησε και η  Μέντα ανέλαβε να τους κάνει αέρα για τρεις ολόκληρες ώρες μέχρι να σταθούν ξανά στα πόδια τους. Μετά τους κάλεσαν να μείνουν μαζί τους , στη δική τους πολιτεία αποκαλύπτοντας τους το μεγάλο μυστικό της δική τους δύναμης. Ο Ιππότης Γαϊδουράγκαθος  πίνοντας το μαγικό φίλτρο από τα δικά του αγκάθια, κατάλαβε πως η δύναμη που κρυβόταν μέσα του έπρεπε να χρησιμοποιηθεί αλλιώς , σαν γιατρικό κι όχι σαν όπλο κατάκτησης . Μια γιορτή ξεκίνησε στη μαγική αυτή χώρα, μια γιορτή που τους ήθελε όλους ενωμένους , χαρούμενους και ευτυχισμένους με τον Αγκάθη πλέον και όχι Ιππότη Γαϊδουράγκαθο, να υπογράφει κι αυτός το σπουδαίο σύνταγμα των Μπαχαρικών.
Μια υπέροχη ιστορία για την συνεργασία, την φιλία, την αλληλεγγύη, την κατανόηση της δύναμης και τους εαυτού μας αλλά και ένα παραμύθι που… ξεκίνησε με πόλεμο και έφτασε με  τον πιο γιορτινό τρόπο στην Ειρήνη.

Για παιδιά από 5 χρονών!

Ο Καλλίστρατος και η πολιτεία των αηδονιών, Βασιλική Νευροκοπλή (εικ. Αθηνά Ρομπιέ), εκδ. Ελληνική Βιβλική Εταιρία

Ο Καλλίστρατος είναι ένας παραμυθάς που στη ζωή τους είδε πολλούς πόνους να μην γιατρεύονται από γιατρούς, αλλά από τα παραμύθια. Τούτη η ιστορία μιλάει για τρία αδέλφια εργατικά κι αγαπημένα. Τα  δύο μεγαλύτερα αποφάσισαν μια μέρα να φύγουν για την μεγάλη πολιτεία και να βρουν την τύχη τους. Έμεινε στα χωράφια τους ο μικρότερος , ο Ευδόκιμος, που αγαπούσε πιότερο τη γη  και νικούσε την μοναξιά της νύχτα ς με την παρέα των Αηδονιών που έρχονταν στην αυλή του. Η μοναξιά όμως αυτή δεν κράτησε για πολύ.

Μια μέρα που ο βασιλιάς  έτυχε να περνά από τα μέρη του, την ώρα που έδενε τα δεμάτια του με το σιτάρι για να τα πουλήσει στην αγορά, θαύμασε την προκοπή, την εργατικότητα και την δίκαιη σκέψη του Ευδόκιμου και δεν άργησε να τον παντρέψει με την μοναχοκόρη του , την Ειρήνη. Η ζωή του  νέου ζευγαριού συνεχίστηκε στο φτωχικό σπιτάκι του εργατικού  νέου με την καλόγνωμη γυναίκα του, χωρίς περιττά πλούτη και αλαζονεία. Μια μέρα πάλι , η τύχη χαμογέλασε στους δύο νέους κι ένα κασελάκι φλουριά βρέθηκε στο χωράφι τους. Ο Ευδόκιμος δεν σκέφτηκε ούτε στιγμή να τα κρατήσει για τον εαυτό του. Η δίκαιη κρίση του, του έλεγε να βρει τα αδέλφια του και να μοιραστεί ο θησαυρός εξίσου. Στο δρόμο του συναντά ένα σωρό δοκιμασίες. Πρώτη πρώτη εκείνη του μουσικού που του ζητάει την φορεσιά του, ύστερα της συμμορίας των ληστών που του παίρνουν όλα του τα φλουριά και τον ρίχνουν στο πηγάδι. Ο νους του νέου μουσικού φωτίζεται με τα λόγια του παλληκαριού και θυμάται πως έχει συναντήσει ξανά κι άλλοτε  τέτοιον νέο που δεν ήταν άλλος από τον αδελφό του Ευδόκιμου, τον Αριστείδη. Στη συνέχεια  τα τρία αδέλφια κατω από τούτες τις παράξενες συνθήκες συναντιούνται ξανά , έχοντας πάρει διαφορετικούς δρόμους στη ζωή τους αλλά μετανιωμένοι, και ενωμένοι θα αντιμετωπίσουν νέες δυσκολίες .Όλα θα αλλάξουν και όλα τα ίδια θα ξαναγίνουν σε τούτη την ιστορία. Κι όλα αυτά ξεκίνησαν από μια πέτρα που είπε την ιστορία στον Καλλίστρατο για εκείνη τη  μουσική των Αηδονιών που πρώτα ακούγεται και κελαηδιστή στις καρδιές κι ύστερα στους κήπους του ανθρώπων.

Ένα παραμύθι της Βασιλικής  Νευροκοπλή που μας θυμίζει αξίες σαν εκείνη της αλληλεγγύης, της αδελφικής  αγάπης, της δικαιοσύνης και της γενναιοδωρίας. Πράγματα που συχνά στις μέρες μας ξεχνάμε αλλά την ίδια στιγμή μπορεί να  αναλογιστούμε ξανά.   Να σκεφτούμε τις ευθύνες και τις δυνατότητες που έχουμε στα μεγάλα προβλήματα και να ξαναρχίσουμε πάλι απ ΄την αρχή αν χρειαστεί. Μόνο ν θέληση, εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και αγάπη για τον συνάνθρωπο χρειάζεται.

Για μικρά και μεγάλα παιδιά από 5 χρονών!

Το κοκαλάκι της νυχτερίδας, Αντώνης Παπαθεοδούλου, (εικ: Ελίζα Βαβούρη), εκδ. Παπαδόπουλος

Μια ιστορία γραμμένη σε στιχάκια  με χιούμορ, εξυπνάδα και τρυφερότητα. Ένα παραμύθι για μικρά παιδιά για εκείνη  την νυχτερίδα την Ελπίδα , την μακρομαλλούσσα και μακρομαλλούσσα που έχασε το ένα το δικό της το ροζ το κοκαλάκι  το πιο πολύτιμό της. Μια αναζήτηση  σ΄όλα τα μέρη που φέρνει λύπη, απογοήτευση , πελάγωμα, μπέρδεμα, κλάμα αλλά και σκέψη ,σοφία, ντροπή και γέλιο. Συναισθήματα που εναλλάσσονται σαν δεν γνωρίζουμε που αφήνουμε τα πράγματα μας και κάνουμε  άνω κάτω τον κόσμο για να τα βρούμε.

Μια ιστορία από τις πρώτες του Αντώνη Παπαθεοδούλου με την  εικονογράφηση της Ελίζας Βαβούρη για μια ακόμη φορά αντιπροσωπευτικότατη και μαγική. Μια ιστορία  για εκείνο το κοκαλάκι της νυχτερίδας που δεν σημαίνει μόνο τύχη σ όποιον το βρει ή το χει,  αλλά στον κόσμο των παράξενων και τρομακτικών αυτών θηλαστικών σημαίνει κι ότι λέει το όνομα της πρωταγωνίστριας Ελπίδας.

« …Σημαίνει πως, ό,τι χάσαμε μα τ΄αγαπούσαμε πολύ

κι ακόμη τ΄αγαπούμε,

Κάπου, κάπως, θα το ξαναβρούμε …».

Για παιδιά από 4 χρονών

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός 

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 17 Ιανουαρίου 2015 εδώ :