Για ένα μικρό αστεράκι...

Μια σκάλα μέχρι τα σύννεφα θα ΄θελα να ΄χα…

Να ανεβώ, να φτιάξω έναν άλλο κόσμο γεμάτο μόνο φως…

Και τις νύχτες στο πιο ψηλό σκαλοπάτι να φτάνω και να πιάνω τις ασημένιες κλωστές της Φεγγαρούσας!

Να ανταμώνω εκείνο το δικό μου μικρό αστεράκι…

Να λέμε όλες τις ιστορίες που του χρωστώ …

Να παίζουμε, να γελάμε, να λέμε για τα σπουδαία του κόσμου και της ζωής τα πολύτιμα…

Για όλα τα μικρά κι ασήμαντα να μιλάμε…

Για τα όμορφα, τα δυνατά και τα αδύνατα, τις πεθυμιές, τα όνειρα, τις ομορφιές που δεν βλέπουμε…

Να κάνουμε μαζί ποδήλατο μαζεύοντας όση αστερόσκονη συναντούσαμε στο δρόμο μας...

Να αφουγκραζόμαστε αγκαλιά τις σιωπές...

Λόγια του Αέρα!, Ελένη Μπετεινάκη, υπό έκδοση