Ένα απόλυτα ανοιξιάτικο πρωινό την Τρίτη 21 του Μάρτη, η
Χρωματούσα , ο Αταίριαστος κι η Καμέλια διάβηκαν το κατώφλι του πιο κουκλίστικου
σταθμού της πόλης, του … «Κουκλόσπιτου». Κι εκεί μια τεράστια αγκαλιά από
παιδιά με ένα χαμόγελο που έφτανε ίσαμε το ταβάνι και με μάτια γεμάτα έκπληξη
κι αγάπη έκαναν τη γάτα να χάσει τη φωνη της, τη Χρωματούσα να μην ξέρει από
πού να αρχίσει να λέει τις ιστορίες της και τον Αταίριαστο να κρύβεται συνεχώς μήπως
του ξεφύγει μια τόση δα σταγονίτσα μαύρο και χαλάσει το φως της πιο ζεστής τάξης.
Και σιγά σιγά με τη βοήθεια του μαγικού πινέλου της μικρής μάγισσας,
όλα βρήκαν τον ρυθμό τους. Και τα χρώματα γέμισαν την τάξη και ένα τεράστιο
χαρτί με λουλούδια και ουράνια τόξα, και
τα χαμόγελα αυξήθηκαν ακόμα πιο πολύ και εγώ ξεκίνησα τα παραμύθια και
πραγματικά δεν ήθελα να τελειώσουν.
Μια μέρα που θα θυμάμαι για πολύ πολύ καιρό για την απόλυτη της …τάξη, για την ηρεμία που
εισέπραξα από τόσα πολλά και υπέροχα παιδιά. Γεμίσανε με χρώματα και την δική μου ψυχή.
Κατερίνα Τσικαλούδη σε ευχαριστώ πολύ για το κάλεσμα. Γεωργία μου, έχεις μια υπέροχη τάξη και να ξέρετε
όλες σας πως φεύγοντας, έκανα κι εγώ τα
μαγικά μου. Ο υπέροχος Βρεφικός-Νηπιακός σταθμός σας να΄χει πάντα χρώματα και ομορφιά και να συνεχίσει να
δίνει όλη αυτήν την ενέργεια και αγάπη που εισέπραξα κι εγώ σήμερα!
Όσο για τα δώρα σας …πολύτιμα στην ψυχή μου και στη συλλογή
μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου