Το παραμύθι της βροχής

Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

Παραμονή Πρωτοχρονιάς, μέρες γιορτών, αναμονή της πιο αγαπημένης βραδιάς των μικρών παιδιών....



Τα παραμύθια του Σαββάτου…γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Παραμονή Πρωτοχρονιάς, μέρες γιορτών, αναμονή της πιο αγαπημένης βραδιάς των μικρών παιδιών. Οι καλικάντζαροι έχουν ήδη γεμίσει τον κόσμο με σκανταλιές, τα γλυκά κονταροχτυπιούνται στις πιατέλες, τα δώρα έχουν την τιμητική τους, κι εκεί μακριά κάπου στο Βόρειο Πόλο όλα είναι έτοιμα…. Μια τελευταία ματιά στα χιλιάδες γράμματα, στα χιλιάδες πακέτα, στο έλκηθρο που ίσως να χρειάζεται μια μικρή επισκευή και …η μαγεία σε λίγο θα ξεκινήσει… Άραγε υπάρχει Άγιος Βασίλης; Αν πιστεύετε στα Χριστούγεννα,στην Πρωτοχρονιά  και στα παραμύθια…τότε όλα είναι αλήθεια!

Τι θα έκανα αν ήμουν Αι Βασίλης,Τατιάνα  Ζωγράφου, εικ: Μαρία Μπαχά, εκδ. Καλέντης

Τι θα έκανα αν ήμουν ΑΊ Βασίλης… Πολλοί από μας  έχουμε αναρωτηθεί για αυτό ακριβώς το «θέμα», κάποια στιγμή της ζωής μας . Και πόσα διαφορικά έχει  σκεφτεί ο καθενας μας, ανάλογα τις ανάγκες, την εποχή, τις μπόρεσες και τα όνειρα. Στο βιβλίο της Τατιάνας Ζωγράφου δύο παιδιά, ο Άγης και η Λεωνή, προσπαθούν να μας πουν  τι σκέφτονται και τι θα έκαναν αν γινόταν εκείνα …  Άγιος Βασίλης. Θα προσπαθούσαν να έμπαιναν στα όνειρα, θα ψαχούλευαν τα συρτάρια των μεγάλων, και τις τσέπες τους κρυφά, θα αναρωτιόνταν για  τις συζητήσεις των βουλευτών, θα απορούν για τη ζωή των φαντάρων. Θα πήγαιναν σε νοσοκομεία, θα σιωπούσαν στις πρόβες των χορωδιών, στα θέατρα, θα επισκέπτονταν σχολεία, θα γύριζαν τον κόσμο στα σημαντικά και όμορφα μονοπάτια του σε βουνό ή θάλασσα.
Και θα αναρωτιόνταν αν όλα τα παιδιά της γης θέλουν δώρα από τον Αι Βασίλη, αν οι μεγάλοι κάνουν τα πράγματα καλά ή σοφά, γιατί υπάρχουν όπλα, γιατί όλοι όσοι ασχολούνται με τις τέχνες είναι κατάλληλοι, γιατί οι περισσότεροι δάσκαλοι φωνάζουν  χωρίς λόγο, γιατί οι μαθητές δεν νοιάζονται για τη γνώση, γιατί η φύση είναι τόσο πολύ ….κατεστραμμένη
Τα δώρα που θα έφερναν θα ΄ταν πολύ διαφορετικά. Θα΄χαν ειρήνη, αγάπη, συντροφικότητα, βοήθεια, μουσική. Θα ΄χαν όλα αυτά που κάποιοι ξεχνούν, θα χαν ζωή πραγματική από αυτήν  που μόνο τα παιδιά ξέρουν να χαρίζουν στους άλλους με την απλότητα, την αθωότητα και την ειλικρίνεια των ματιών τους.
Η Τατιάνα Ζωγράφου λέει πως το βιβλίο της είναι ένα μανιφέστο γεμάτο μηνύματα αφύπνισης. Ένα βιβλίο, λοιπόν,  γεμάτο συνείδηση, σκουντήματα και μεγάλες αλήθειες, αυτές που γνωρίζουν τα παιδιά και πολλές φορές δυσκολεύονται να εκφράσουν. Ένα βιβλίο με την ομορφιά και την απλοϊκότητα των σχεδίων της Μαρία Μπαχά  γεμάτο χρώμα, ζωή και γιορτινή διάθεση.
Ένα βιβλίο για μεγάλους και παιδιά που διαβάζεται όλο το χρόνο, για να μην ξεχνάμε, για να μην συνεχίσουμε να καθόμαστε στα εύκολα, στα δεδομένα, στους καναπέδες της ηρεμίας μας!

Τα δώρα του Αγίου Βασίλη, Astrid Mola,εικ: Dorothea Ackroyd, εκδ. Μοντερνοι Καιροί.

Πλησιάζει η πρωτοχρονιά κι ένα μικρό αγόρι, ο Στέφανος,  γράφει  το γράμμα του στο Αι Βασίλη. Ένα μικρό καράβι του ζητεί για την χρονιά που έρχεται. Σαν το τελειώσει, ανοίγει το παράθυρο και το αφήνει στο περβάζι. Τότε  αντιλαμβάνεται πως ο Αστερένιος του, δηλαδή το γράμμα του ,πλησιάζει μια αχτιδοφώτιστη ουράνια μπάλα και βλέπει με ενθουσιασμό πως μέσα της κρύβει ένα χρυσόφτερο άγγελο. Είναι ένας από τους ταχυδρόμους του ουρανού τους χιλιάδες που υπάρχουν και μεταφέρουν ειδήσεις, γράμματα, δώρα και χίλια δύο αλλά στα παιδιά. Είναι οι άγγελοι αυτοί σαν ξωτικά που φτιάχνουν τα δώρα για την μεγάλη μέρα της Χαράς των παιδιών. Κι είναι η πολιτεία τους σαν τις δικές μας με ζαχαροπλαστεία, φούρνους και εργαστήρια. Οι μέρες είναι γεμάτες δουλειά στην παιχνιδούπολη κι αναβρασμός υπάρχει παντού. Πρόγραμμα, συνέπεια, διάθεση και ευχές μοιράζονται οι μικροί άγγελοι. Πέφτουν με τα μούτρα στη δουλειά για να ευχαριστήσουν όλα τα παιδιά, ίσαμε  την τελευταία μέρα που πια ξετυλίγουν την μεγάλη ανεμόσκαλα του ουρανού και προσπαθούν να φτάσουν στη γη, να μοιράσουν όλα τα παιχνίδια. Μόνο που το τελευταίο σκαλί παραμένει ακόμα ψηλά  και στο τέντωμα η σκάλα  σπάει… Αρχίζουν όλοι να κατρακυλούν και τότε εμφανίζεται ο ένας και μοναδικός Άγιος Βασίλης με το έλκηθρο του που θα  σώσει τους αγγέλους, τα δώρα, θα τους κάνει βοηθούς του και το παραμύθι θα γίνει ακόμα πιο μαγικό!
Μια ιστορία για τον Αι Βασίλη, τις ετοιμασίες των ημερών, τα αδύνατα που συμβαίνουν  μόνο αν τα πιστεύεις και τη μαγεία της μίας και μοναδικής βραδιάς που η ψυχή γεμίζει από αγάπη, λαχτάρα, όνειρα και επιθυμίες ! Μια τρυφερή και διαφορετική ιστορία για τους βοηθούς του Αι Βασίλη γεμάτη χρυσόσκονη και όμορφες εικόνες.
Ένα βιβλίο που ανακάλυψα τυχαία σε  bazaar βιβλίων, στο Χριστουγεννιάτικο Κάστρο, σε εκπληκτική τιμή και μαγεύτηκα από τις εικόνες του… Ψάξτε το, δεν κυκλοφορεί έυκολα, αλλά αξίζει!

Άγιε Βασίλη, θα μου κάνεις τη χάρη; Μαρία Παπαγιάννη, εικ: Έλλη Γρίβα, εκδ. Πατάκης

Ποιος είναι ο Αγαπημένος Άγιος των παιδιών; Σωστά μαντέψαμε όλοι. Είναι ο Άγιος Βασίλης! Μόνο  που κάποιες φορές τούτη η πίστη και η αγάπη κλονίζεται.. Λίγο η ηλικία, λίγο κάποιες αναποδιές της ζωής και η προσμονή μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Ο Φίλιππος θέλει δώρο από τον Άγιο Βασίλη ένα τόξο του Ρομπέν των Δασών, αν μπορεί φέτος, αλλά πιο πολύ ζητάει στο γράμμα του να προσπαθήσει ο Άγιος να πείσει τον μεγαλύτερο αδελφό του, τον Χάρη,  πως …Υπάρχει. Ο άγιος Βασίλης προβληματισμένος πολύ, αρχίζει να ψάχνει λίγο περισσότερο τους λόγους, την αιτία αυτής της δυσπιστίας του επίσης μικρού αγοριού. Και τότε , εκείνη την νύχτα τη μαγική που όλα μπορούν να συμβούν γίνεται ένα ακόμη «θαύμα». Ο Χάρης, που δεν πίστευε στον Άγιο Βασίλη θα κάνει την πρώτη συναρπαστική του βόλτα με το έλκηθρο του Αγίου, θα γνωρίσει τις χώρες του πολέμου, τα παιδιά που δεν έχουν τίποτα και θα καταλάβει πως το δικό του πρόβλημα είναι πολύ μικρότερο και ας έχει πια στη ζωή του δυο πατερίτσες!
Η Σάσα είναι ένα μικρό κορίτσι από τη Ρωσία που  σαν έρχεται στην Ελλάδα και παγαίνει πρώτη μέρα στο σχολείο, θα αντιμετωπίσει βλέμματα, σχόλια και θα νοιώσει μια μεγάλη απογοήτευση. Φίλος της θα γίνει η Άρια, το μικρό σκυλάκι της κ. Αϊντα που αναλαμβάνει να πηγαίνει βόλτα καθημερινά. Η ζωή του κοριτσιού ξετυλίγεται σιγά σιγά  μέσα από μικρές καθημερινές μάχες με την ίδια της την ψυχή, την αγωνία να κερδίσει την αγάπη των συμμαθητών της και την θέση της στην τάξη και την κοινωνία.  Αρχίζει μαθήματα πιάνου και …γράφει στον μπαμπά της που της λείπει πολύ.
Κάποια στιγμή παρά τις δυσκολίες τα πράγματα αλλάζουν και αιτία θα είναι  τα όμορφα Χριστουγεννιάτικα στολίδια που φτιάχνει μόνη της η Σάσα και που θα μαγνητίσουν τα βλέμματα  και τις ψυχές όλων των παιδιών της τάξης. Ένα «ιερός σκοπός» θα μπει στη ζωή όλων των συμμαθητών της και η κυρία Μάρθα, από την Καντίνα του σχολείου θα κάνει το πρώτο μεγάλο της ταξίδι χάρις στην συνεργασία, την ιδέα και την αγάπη των παιδιών. Όσο για τη Σάσα, θα καταλάβει τι σημαίνει Άγιος Βασίλης την βραδιά της Πρωτοχρονιάς, τα μεσάνυχτα, και η ευτυχία θα πλημυρίσει  την ψυχή και το πρόσωπο της.
Ιστορίες διαφορετικές, τρυφερές, γεμάτες αγάπη, θαύματα και ζωές που δεν απέχουν πολύ από την αλήθεια. Ιστορίες  γραμμένες  από την Μαρία  Παπαγιάννη που μας θυμίζουν πως όλα τα αδύνατα μπορούν να συμβούν αρκεί να τα πιστέψουμε που γίνεται,  στ΄ αλήθεια. Ιστορίες Χριστουγεννιάτικες και όχι μόνο, ιστορίες ζωής, της διπλανής πόρτας. Ιστορίες γεμάτες αγάπη, μοναξιά, προσμονή και θάρρος. Παραμύθια ή αλήθειες των καιρών και των εποχών μας. Θα μπορούσαν να είναι μόνο παραμύθια, γιατί μιλούν για το άπιαστο, όμως πόσα θαύματα συμβαίνουν σήμερα και πόσες παρόμοιες ζωές σαν αυτές των ηρώων της Μαρίας δεν υπάρχουν; Πόσα παιδικά χαμόγελα σκορπιούνται αυτές τις μέρες,  από εκείνες τις μικρές χαρές που μόνο …ένας άγιος… θα μπορούσε να καταφέρει, στις παιδικές ψυχές.
Το βιβλίο κυκλοφόρησε πριν από μερικά χρόνια, παραμένει όμως πάντα επίκαιρο κι αγαπημένο και πιο πολύ για τα μηνύματα που μεταφέρει. Κι είναι πολλά, που ξεχειλίζουν στο μυαλό και στην ψυχή όμως μέρες που είναι ένα θα ξεχωρίσω  :
«Έτσι, είπε ο Άγιος Βασίλης κι έβαλε το χέρι του στην καρδιά του. Εδώ μέσα κρύβεται πάντα όλη η αλήθεια. Όταν σου συμβαίνει κάτι και νομίζεις πως όλος ο κόσμος χάνεται, ακούμπα το χέρι σου στην καρδιά σου. Η αγάπη που κρύβεις μέσα της θα σε  ζεστάνει και θα σου δείξει τον δρόμο!».

Διάβασα την 12η έκδοση… μακάρι ίσαμε του χρόνου να΄χει άλλες τόσες!

Καλή Χρονιά!

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δημοσιέυτηκε στο Cretalive.gr στις 31 Δεκεμβρίου 2016 :http://www.cretalive.gr/culture

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου