Τα παραμύθια του Σαββάτου...

...γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Παραμύθια κι ιστορίες για μεγάλους και παιδιά. Φαντασία , ευρηματικότητα, ιστορίες να τις αφηγηθείς, να τις διαβάσεις , να μάθεις, να διασκεδάσεις  και να νοιώσεις πως είναι  τα περισσότερα καλά παιδικά βιβλία. Ιστορίες για τον …ουρανό, ιστορίες της ψυχής , του θάρρους,  της τόλμης και της …καθημερινότητας. Παραμύθια γεμάτα με στοιχεία μαγικά και άπιαστα , όπως συμβαίνει πάντα στον κόσμο της φαντασίας και την ίδια στιγμή γεμάτα σύνεση, συμβουλές, όνειρα και στόχους που « παραδίδονται» στους μικρούς αναγνώστες με τον ποιο όμορφο τρόπο.  
Να διαβάζετε όπου και αν είστε, να λέτε ιστορίες στα παιδιά σας. Τα ταξίδια που προσφέρουν  τα βιβλία είναι  πάντα μοναδικά και ανεπανάληπτα !

Ο θησαυρός της Εβίτας,Εύη Τσιτιρίδου, εικ: Ίρις Σαμαρτζή, εκδ. Καλέντης

Ένα μεγάλο φανταστικό ταξίδι ενός μικρού κοριτσιού είναι τούτο το βιβλίο. Ένα ταξίδι αναζήτησης, γνώσης ,πρόκλησης και δύσκολων απαντήσεων της μικρής Εβίτας που προσπαθεί να ανακαλύψει τον ίδιο της τον εαυτό. Σε ένα κόσμο φανταστικό μας μεταφέρει η Εύη Τσιτιρίδου με πρωταγωνίστρια μια μικρή έφηβη που ψάχνει τον μεγαλύτερο θησαυρό του κόσμου. Είναι το θέμα της έκθεσης που τους έχει βάλει ο δάσκαλος στο σχολείο. Και η περιπέτεια αρχινά. Τα παιχνίδια του μυαλού μέσα σε ένα παραμύθι. Μια ιστορία γεμάτη συμβολισμούς και « από μηχανής θεούς» που οδηγεί σε μονοπάτια βαθιάς αναζήτησης, σκέψης και

Μια ιστορία με εκπληκτικούς ήρωες όπως την φτερωτή Ελαφίνα, τον γάτο τον ζωηρό, με πηγάδια και μυστικές σύρραγες . Με ασυνήθιστα χρώματα και μπερδέματα η  Εβίτα με τον γάτος της φτάνουν ύστερα από ώρα στα σπλάχνα της γης σε έναν παράξενο πλανήτη, τον Υπόγειο Γλωσσολύτη. Κι εκεί θα συναντήσουν την Ελπίδα της Πυγολαμπίδα που θα της θυμίσει πως όλα τα πράγματα μπορούν να συμβούν μέσα μας αφού το δικό μας φως έχει εμάς για «αφέντη του» και μόνο εμάς. Εμείς, στην προκειμένη περίπτωση η Εβίτα, ανάβουμε  ή σβήνουμε  τον διακόπτη! Το ταξίδι γίνεται πιο συναρπαστικό και οι παράξενοι κάτοικοι του Γλωσσολύτη, ο ένας μετά  τον άλλο συστήνονται. Σειρά λοιπόν έχει ο Διογένης ο Λαγός που θα δώσει στην Εβίτα ένα σωρό συμβουλές για…το μέσα της φως!

Στη συνέχεια ένα πορτοκαλί ποτάμι κι ένα χέλι με « φωνή», ο Χρύσανθος , θα πάρει τα ινία και θα υπενθυμίσει στην Εβίτα  πως κανείς  και τίποτα δεν θα εμποδίσει ποτέ τη ροή του νερού που κυλάει. Έτσι κι εκείνη στη ζωή της θα μάθει να μην ταράζεται και να μην μπερδεύεται από φόβο  για τις απορίες της. Κι ακολουθούν ένα σωρό ακόμα παράξενοι κάτοικοι στον νέο πλανήτη. Ο γίγαντας Αχόρταγος, η γυναίκα του, η μάγισσα Ζήλια, και ο μικρός Κατσούφης. Έμοιαζαν να κατοικούν περισσότερο στους εφιάλτες ς των παιδιών παρά στον Γλωσσολύτη. Χόρευαν και υπενθύμιζαν τις υποχρεώσεις, τα πρέπει, τον ανταγωνισμό  και η Εβίτα ένοιωσε για μια στιγμή χαμένη. Όμως γρήγορα κατάλαβε πως έπρεπε να ξεφύγει από τον χορό της παράξενης οικογένεια που συνάντησε στο όνειρο- εφιάλτης και το χαμόγελο φώτισε το πρόσωπό της και η αισιοδοξία την ψυχή της.

Μόνο η αγάπη για τους ανθρώπους, τα πράγματα που ομορφαίνουν τη ζωή και την καθημερινότητα, η καλοσύνη, η υπομονή, το θάρρος  είναι εκείνα που αξίζουν.  Αγάπη πάνω απ όλα, αυτός είναι ο θησαυρός, αγάπη στον ίδιο μας τον εαυτό.  

Εκπληκτικό παραμύθι, γεμάτο φαντασία, μαγεία και συμβολισμούς. Γεμάτο αισιοδοξία, τόλμη και σωστές συμβουλές από « παράξενους ήρωες». Αστείρευτη η φαντασία της Εύης που με τρόπο ποιητικό και παραμυθένιο καταφέρνει να μας δώσει μια ιστορία που λύει τους φόβους των παιδιών, την αμηχανία, την δύσκολη καθημερινότητα. Σμιλεύει τη δική τους φαντασία, τα οδηγεί να ψάξουν μέσα τους χωρίς να σταματήσουν να ονειρεύονται ούτε για μια στιγμή. Ένα παραμύθι γεμάτο συναισθήματα, ανησυχίες και σκέψεις παιδιών του σήμερα.   Ένα παραμύθι εικονογραφημένο  επίσης με τρόπο μαγικό. Τα πινέλα της Ίρις Σαμαρτζή τούτη τη φορά γέμισαν έντονα χρώματα και σκίτσα μοναδικά, σε τόπους μαγικούς κι ονειρεμένους, διεγείροντας  ακόμα περισσότερο τη δική μας φαντασία.

Πραγματικά απολαυστική ιστορία, επίκαιρη σε θέματα συμπεριφοράς εμάς, των δασκάλων και γονιών προς τα παιδιά μας,  ως προς τις δικές μας επιθυμίες και θέλω που πρέπει κι εμείς να ανασυντάξουμε.

Για μικρά και μεγάλα παιδιά…

Ροβήρος ο κατακτητής, Αντώνης Παπαθεοδούλου, εικ: Ίρις Σαμαρτζή, εκδ. Παπαδόπουλος

Μικρά ταξίδια με τη φαντασία του Ιουλίου Βέρν, λέγεται μια σειρά που έχει κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος και πριν λίγες μέρες πρόσθεσε ένα ακόμη τίτλο. Ο Ροβήρος ο κατακτητής είναι  πια στα χέρια των μικρών φίλων του φανταστικού και εικονογραφημένου βιβλίου, της πρώτης προσέγγισης στην λογοτεχνία και στα καλά βιβλία με μια ακόμα διασκευή και αριστουργηματική μεταφορά της τόσο γνωστής ιστορίας από την μοναδική πένα του Αντώνη Παπαθεοδούλου και τα μαγικά πινέλα της Ίρις Σαμαρτζή.

Μια ιστορία που κάποτε στα 1880 έγραψε ο Ιούλιος Βέρν και θεωρείται  από τα κλασσικά και πολυδιαβασμένα έργα της παγκόσμιας παιδικής λογοτεχνίας. Μια ιστορία που κινείται στην σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας και που θέτει πολλά ερωτήματα για τις εφευρέσεις, ανακαλύψεις, σκέψεις και ιδέες της εποχής ως προς την « κατάκτηση » των αιθέρων. Η δυσπιστία, η ανταγωνιστικότητα, ο φόβος για κάθε καινούργιο ή άγνωστο και η ενίσχυση πολλών προκαταλήψεων ήταν από τα πρώτα πράγματα που συζητιόταν σε μια εποχή που άλλαζε ο κόσμος με τις μεγάλες ανακαλύψεις.

Ο Αντώνης Παπαθεοδούλου έκανε πάλι το θαύμα του. Ξαναέγραψε την ιστορία με το δικό του ύφος, για πολύ μικρά παιδιά που λατρεύουν τα βιβλία, τις περιπέτειες και την καλή λογοτεχνία. Τούτη τη φορά γράφει πολύ για τον …ουρανό. Για τις δυσπιστίες των ανθρώπων της εποχής, για το πόσο μπροστά ήταν κάποιοι άλλοι, που αμφισβητήθηκαν πολύ. Πόσο δύσκολο ήταν  να καινοτομήσεις, να προχωρήσεις, να έχεις μια άλλη άποψη ή ιδέα από τα παρωχημένα. Ισχυρογνωμοσύνη, πείσμα , τόλμη και μπόλικο θάρρος. Αυτά τα στοιχεία συνθέτουν τούτο  το «παραμύθι». Αυτά μαζί με μπόλικη περιπέτεια, γνώση , «μουσική», φαντασία μοναδική  και ανεξήγητα φαινόμενα που ας μην ξεχνάμε προγράφτηκαν και « συνέβησαν » πριν από 136 χρόνια περίπου.

Και ποιος δεν θα ήθελε να ταξιδέψει με τον « Άλμπαρτο »το ιπτάμενο πλοίο του Ροβήρου του κατακτητή; Κι αν οι δύο φίλοι της Λέσχης Ουέλντον στη Φιλαδέλφεια πιάστηκαν «αιχμάλωτοι» και έκαναν ένα μοναδικό ταξίδι, νομίζω πως άξιζε τον κόπο τούτος ο εγκλεισμός τους. Ταξίδεψαν με το πιο παράξενο αερόπλοιο που φτιάχτηκε ποτέ στην φαντασία ενός συγγραφέα και με τον πιο διάσημο καπετάνιο των ουρανών για εκείνη την εποχή. Οι ίδιοι εραστές του αερόστατου μπήκαν σε μια περιπέτεια που τους έκανε να ξανασκεφτούν τις ιδέες τους, να βάλουν εμπρός και πίσω τους έλικες του δικού τους επιτεύγματος  και ο  μπαρμπα- Πουντέντ και ο  Φιλ Εβανς  να σωθούν στο τέλος από εκείνον που νόμιζαν πως ήθελε να τους εκδικηθεί. Η δική τους ιδέα και πείσμα κόντεψε να τους στοιχήσει τη ζωή. Η άνοδος του δικού τους αερόστατου στον ουρανό προκάλεσε έκπληξη, θρίαμβο και μεγάλη χαρά στην αρχή στη συνέχεια όμως αν δεν ήταν το Άλμπαρτος  θα γινόταν ένας μεγάλος …χαμός.

Ένα παραμύθι διαχρονικό και κλασσικό. Μια ιστορία ενάντια στο ρεύμα μιας εποχής, μια εποχής που δεν της έλειπε η ανταγωνιστικότητα, οι τσακωμοί, το πείσμα και η…ιστορία. Ένα βιβλίο που αποκαλύπτει στο τέλος τους πως μόνο με την συνεργασία, την τόλμη  και την ενότητα πετυχαίνονται οι  στόχοι  κι όχι με κακόβουλες σκέψεις και «κολλημένες » ιδέες.

Το βιβλίο έχει μια εκπληκτική εικονογράφηση και πάλι. Με σεβασμό στην εποχή, το χώρο και τον χρόνο η ‘Ιρις Σαμαρτζή  για μια ακόμα φορά μεγαλουργεί. Για τον Αντώνη, τι να πω… Συνεχίζει και μας προσφέρει ποιότητα με τη γραφή του, ευρηματικότητα, εξυπνάδα και φαντασία που μας οδηγεί όλους στην ανάγνωση όλων και περισσότερων βιβλίων.   

Για όλα τα παιδιά που αγαπούν τα βιβλία και τα παραμύθια!

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 25 Ιουνίου 2016:http://www.cretalive.gr/culture