Τα παραμύθια του Σαββάτου…!

…Γράφει, σχολιάζει και παρουσιάζει η Ελένη Μπετεινάκη*

Ποιος είναι ο πρόσφυγας, ποιος είναι ο « ξένος», ποιος ορίζει την ψυχή ενός παιδιού; Τα σύνορα, η αγωνία, η απώλεια, το μίσος, το θάρρος, η φιλία, η συμπόνια, η αγάπη; Ποιος ξεχωρίζει τους ανθρώπους από τα ρούχα ή τα παπούτσια τους; Ξέρω τις απαντήσεις , όλοι μας το κάνουμε συχνά… Περισυλλογή, αναθεώρηση  απόψεων και για αφυπνίσεις συνειδήσεων « μιλούν »τα σημερινά παραμύθια του Σαββάτου. Γιατί η ζωή μπορεί κι η ίδια να γίνει παραμύθι, αν δεν της βάζουμε ταμπέλες και δεν την κρίνουμε επιφανειακά, αλλά ψάξουμε πίσω από την εικόνα, εκεί βαθιά στην ψυχή του καθενός. 

Σκληρό καρύδι, Ελένη Σβορώνου, εικ : Ευαγγελία Γουτιάνου, εκδ. Καλειδοσκόπιο

Αϊσέ είναι το όνομα ενός εννιάχρονου κοριτσιού. Ενός κοριτσιού « πρόσφυγα» από το Αφγανιστάν και τούτο το όνομα στη δική μας γλώσσα σημαίνει …Ζωή! Εκείνη όμως επιμένει να την φωνάζουν Αϊσέ, γιατί έτσι θυμάται, υπάρχει, νοσταλγεί  και κατά κάποιον τρόπο είναι σαν να ζει  την δική της τη χώρα, την δική της πατρίδα. Η Αϊσέ είναι « σκληρό καρύδι » γιατί άντεξε τον ξεριζωμό, την απώλεια, αντέχει την φτώχεια, την κοροϊδία των συμμαθητών της, τις απότομες και αναπάντεχες αλλαγές που ήρθαν στην ζωή της. Η Αϊσέ έχει όνειρα, σαν όλα τα παιδιά του κόσμου, έχει όμως και φωνή και σκέψη και ελπίδα. Είναι η φωνή της δικής μας συνείδησης, η φωνή του κάθε παιδιού που αναγκάζεται να μεγαλώσει γρήγορα και ξαφνικά. Είναι η φωνή εκατομμυρίων παιδιών προσφύγων  σ΄ ολόκληρο τον κόσμο.

Στο βιβλίο της Ελένης Σβορώνου, η Αϊσέ μιλάει με χιούμορ, με παράπονο, με ελπίδα και με πίκρα . Μια κραυγή η ζωή της για μας. Για τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τους «ξένους». Το παράδειγμα της δασκάλας της, της κ. Περσεφόνης, οδηγός και για τη δική μας ζωή, τη δική μας συμπεριφορά.  Είναι άνθρωποι τούτοι οι « ξένοι » σαν όλους εμάς, σαν τα δικά μας παιδιά. Κι έχουν συναισθήματα, ανάγκες, κι όνειρα για την ζωή τους.

Γιατί όπως λέει, μοναδικά η συγγραφέας «…ακόμα και τα σκληρά καρύδια έχουν μέσα τους μαλακή ψίχα. Ή αλλιώς έχουν ένα δάκρυ που το συγκρατούν με αξιοπρέπεια. Εμείς  -συμμαθητές, δάσκαλοι, γείτονες και συμπολίτες –μπορούμε να το κάνουμε να κυλήσει και από δάκρυ να γίνει ποτάμι ή γέλιο. Αρκεί να  το θελήσουμε και να το πιστέψουμε…».

Μοναδικό βιβλίο ως προς το θέμα του. Κραυγή και αγωνία. Ελπίδα και θάρρος. Γραμμένο σαν να  διηγείται η ίδια η Αϊσέ ακούμπα πιότερο στη δική μας ψυχή. Ίσως  από τα καλύτερα βιβλία που έχουν γραφτεί στο είδος του. Απλό, συγκινητικό, αφυπνιστικό και με εικονογράφηση της Ευαγγελίας Γουτιάνου, λιτή, όπως του ταιριάζει, χωρίς στολίδια, αλλά μόνο με χρώμα, απλές γραμμές , ικανή όμως για να δώσει ένα πολύ πολύ δυνατό αποτέλεσμα.

Ελένη, σε ευχαριστούμε για αυτό το βιβλίο, όπως λες κι εσύ, για τούτο το γλύκισμα. Όλοι όσοι θελήσουν να το γευτούν, τους υπόσχομαι πως αξίζει γιατί έχει τόσο απλά  υλικά, που όλοι τα έχουμε μέσα μας , και που χρειάζονται μόνο τη δική μας θέληση, τη δική μας αγάπη και φροντίδα για να πετύχει η συνταγή και να είναι η ζωή όλων πολύ πολύ καλύτερη.

Περισσότερα για το βιβλίο δείτε εδώ : http://kaleidoscope.gr/skliro-karydi.html

 

Για παιδιά από 8 χρονών…

Μυστήριο στην αυλή, Εύα Κασιάρου, εκδόσεις Κέδρος

Ο Νάσος είναι ένα μικρό εντέχρονο αγόρι, που ζει στην άκρη μια πολιτείας , σε ένα σπίτι με αυλή και με έναν πάτερα που δεν του χαλάει χατίρι αλλά και που δουλεύει σκληρά για να τον μεγαλώσει. Η μητέρα του δεν είναι πια σ΄αυτήν τη ζωή κι ο Νάσος με υπευθυνότητα και θάρρος προχωράει το δικό του ..δρόμο. Ένα πρωινό, που ο πατέρας του έχει φύγει νωρίτερα για τη δουλειά του, βρίσκει σχεδόν αναίσθητο την αυλή τους τον ταχυδρόμο της πόλης. Ειδοποιεί την αστυνομία και αμέσως μετά μια παράξενη ιστορία αρχίζει να ξετυλίγεται.

Πολλά πράγματα, άγνωστα για τους γνωστούς του κυρ Θανάση, του ταχυδρόμου, έρχονται στο  φως, ένα μυστήριο καλύπτει όλη αυτή την ιστορία. Και η περιπέτεια αρχινά… Ποιος είναι ο Μαύρος Λύκος, τι είχε συμβεί στο παρελθόν, τι ακριβώς είναι οι λυκάνθρωποι; Είναι άνθρωποι, είναι  ζώα; Πρέπει να αποδεχόμαστε το διαφορετικό ή να το αποδοκιμάζουμε και να το κρίνουμε αυστηρά μόνο;  Ποιος ορίζει τις αξίες, την αξιοπρέπεια, την ευτυχία του κάθε ανθρώπου; Ποια είναι η στάση μας απέναντι σε κάθε ιδιόμορφο πλάσμα;  Κι όλα αυτά και πολύ περισσότερα ξετυλίγονται μέσα στο βιβλίο της Εύας Κασιάρου που διαβάζεται με μια ανάσα… Πλοκή, απίστευτες εξελίξεις, μυστικά που φανερώνονται, αξίες, τόλμη, θάρρος και πάνω απ΄ όλα αξιοπρέπεια. Ένα βιβλίο που εκτός το « μυστήριο» που το καλύπτει από την αρχή ως το τέλος δημιουργώντας ένταση, παλμό και αγωνία μιλάει για συναισθήματα και συμπεριφορές.  Ειλικρίνεια, θάρρος, αγάπη και φιλία αναδύονται με τον καλύτερο τρόπο. Δείχνει πόσο σπουδαίο είναι στην ζωή να μην βάζουμε ταμπέλες, να μην κρίνουμε αλόγιστα αλλά να απλώνουμε κάποιες φορές το χέρι μας σε ανθρώπους που η ζωή δεν τους ευνόησε ιδιαίτερα. Τότε πολλά μπορούν να συμβούν που θα κάνουν κι εμάς ευτυχισμένους.

Τρυφερή ιστορία, με έντονο το « αστυνομικό δαιμόνιο», συναρπαστική διήγηση και πλοκή και πολλά δυνατά μηνύματα. Μυστήριο στην αυλή, αλλά και στη ζωή, στη ζωή που συχνά έχει εκπλήξεις κι όμορφες στιγμές εκεί που δεν τις περιμένεις.

Μια ιστορία που συναρπάζει από την αρχή μέχρι το τέλος κι όπως λέει και ο δικός μου εντεκάχρονος γιός… « …είδες που εμείς τα παιδιά ξέρουμε καλύτερα κι αισθανόμαστε ποιο εύκολα τα μυστήρια; Άσε που σκεφτόμαστε πιο απλά… με την ψυχή μας! »

Για παιδιά από 11 χρονών!

*Η Ελένη Μπετεινάκη  είναι νηπιαγωγός

Δημοσιεύτηκε στις 18 Ιουλίου 2015 στο cretalive.gr :http://www.cretalive.gr/culture