Μνήμες & μελωδίες στο φεγγαρόφως - Χρυσούλα Τζομπανάκη

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012 ... λίγο μετά τις 20.30...στη χαμηλή πλατεία της Πύλης Βηθλεέμ ...κόσμος πολύς ...κεράσματα...απαλή μουσική ...κουβέντες ..." παλιοί " και νέοι Ηρακλειώτες μαζεμένοι, περιμένουν...

Είμασταν όλοι εκεί ...όλοι όσοι ζήσαμε λίγο ή πολύ μια πολύ σπουδαία γυναίκα του Ηρακλείου, την Χρυσούλα Τζομπανάκη. Ολοι όσοι την γνωρίσαμε, την αγαπήσαμε, την πονέσαμε , την θαυμάσαμε, μοιραστήκαμε το πάθος της , την δύναμη της ψυχής της, ζήσαμε τις αγωνίες της, την μακρόχρονη αρρώστεια της , μα πάνω απ΄όλα το μεγαλείο της .

Μνήμες και Μελωδίες στο φεγγαρόφως μια εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη της που διοργάνωσε ο σύνδεμος μελών γυναικείων σωματείων Ηρακλείου. Η βραδιά ξεκίνησε με την κ. Μαίρη Παχιαδάκη με μια μικρή αναφορά στη ζωή της μέσα από ένα πανέμορφο φωτογραφικό αφιέρωμα που προβάλονταν σε μια γιγάντια οθόνη, για  πάρει τη σκυτάλη η κ. Αλεξάνδρα Καρέτσου που επίσης μας συγκίνησε με την ομιλία της...

Το φεγγάρι είχε αρχίσει να φαίνεται πάνω απ'  τα τείχη κι η βραδιά συνεχιζόταν με την γλυκειά φωνή της κ. Ελένης Σφακιανάκη σε ένα μικρό μουσικό ταξίδι με τραγούδια του Μάνου Χατζηδάκι.

Τραγούδια που ακούστηκαν : 

Τ΄ αστέρι του βοριά 

Το ταξίδι

Μια φορά κι έναν καιρό

Πως να κρατήσω το φως που βασιλεύει

Οδός Ονείρων

Μητέρα κι αδερφή

Ευριδίκη

Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι

Κάνε τον πόνο σου χαρά

Χάρτινο το φεγγαράκι

Τη σκυτάλη τέλοςπήρε ο γνωστός σε όλους μας γναθοχειρούργος - σολίστ κιθάρας Γιώργος Μαστοράκης .

Η Χρυσούλα ήταν φίλη μου ...είπε ...και φυσικά δεν θα μπορούσα να μην είμαι εδώ !!!

" Το βαλς των χαμένων ονείρων." Μ. Χατζηδάκις

" Love theme " ( Cinema Paradiso) Ennio Morricone

" The fool on the hill " John Lenon

" To Τραγούδι της αηδόνας " ( Ορνιθες) Μ. Χατζιδάκις

" Message of the sea " Hamich Johnstoy

" Το τριαντάφυλλο" Donna Rosita

" The windmills of your mind " Michael Legrand

" Un Dia de Noviembre " Leo Brouwer

" The sound of silence" Paul Simon

 Τα μέλη του Συνδέσμου Γυναικείων Σωματείων είχαν πολλά κεράσματα , μα το πιο ξεχωριστό που σε γύριζε πίσω σε κείνα τα καλοκαίρια των παιδικών μας χρόνων, στα πανηγύρια, στο χωριό, ήταν οι μαντινάδες τυλιγμένες στη ζάχαρη ...μαντινάδες αφιερωμένες στο φεγγάρι που τόσο γλυκά και περήφανα μας συντρόφευε όλη νύχτα ...

Οσ΄ άστρα έχει ο ουρανός γύρω απού το φεγγάρι

τόσα καληνυχτίσματα σου πέμπω κάθε βράδυ 

Σαν το φεγγάρι ολόγιομο είναι το πρόσωπό σου

κι είναι κερύθρα άτρυγη οι άκρες των χειλιών σου.

Του φεγγαριού τα μυστικά κανένας δε γνωρίζει

γιατί η νύχτα το ξυπνά κι η μέρα το κοιμίζει !

Το φεγγάρι είχε ανέβει ψηλά κι ο ουρανός ηταν γεμάτος αστέρια .Ποιός ξέρει ίσως και να΄φτασε μέχρι εκεί πάνω η μελωδία, η αγάπη , η θύμησή μας ...

Πάντα θα σε θυμόμαστε Κυρία Χρυσούλα ...πάντα ...καληνύχτα σας ...!!!