Ζητούνται Αναγνώστες!: Θέλω ... στα Παραμύθια του Σαββάτου!

Σάββατο 5 Ιουνίου 2021

Θέλω ... στα Παραμύθια του Σαββάτου!

Θέλω! Ντανιέλα Σταματιάδη, εκδόσεις Ίκαρος

Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη

Επειδή το «Θέλω!» είναι η πιο δυνατή λέξη της ζωής μας.

Θέλω γαριδάκια! Θέλω παγωτό! Θέλω το πατίνι του! Θέλω ποδήλατο! Θέλω σοκολάτα! ΘέλωωωΩΩΩ!

Θέλω, μια λέξη που κρύβει δύναμη μεγάλη. Τέσσερα γράμματα μόνο αλλά ηχούν τόσο δυνατά που γκρεμίζουν κάστρα και ψυχές. Οι επιθυμίες και οι απαιτήσεις. Η ευτυχία και το γκρέμισμα της μαζί. Σκεφτείτε κάθε φορά που την λέει ένα παιδί πόσα συναισθήματα δημιουργούνται στο ίδιο μα και στον αποδέκτη της;

Με ελάχιστες λέξεις αλλά πολύτιμες όλες τους η Ντανιέλα Σταματιάδη μας τα είπε όλα στη την σχέση μιας μάνας και του παιδιού της.

Είναι το πρώτο βιβλίο της Ντανιέλας σαν συγγραφή που απευθύνεται σε μικρά παιδιά αλλά και σε μας του μεγαλύτερους. Η κατάσταση που τόσο εύστοχα παρουσιάζει με την πένα αλλά και με την εκπληκτική της εικονογράφηση μας είναι γνώριμη και καθημερινή. Με ένα κούνημα του κεφαλιού σε κάθε σελίδα, όλοι μας, συναινούμε στα λόγια της και συμπάσχουμε.

Ναι, είναι τα ατελείωτα Θέλω των παιδιών συγκεντρωμένα με χρώμα και έντονα σκίτσα σε τούτο το βιβλίο. Η δύναμη της ΜΙΑΣ μόνο λέξης και της εικόνας. Εκρηκτικός συνδυασμός που έφερε ένα αποτέλεσμα εξίσου δυνατό.

Πόσα θέλω ακούμε την ημέρα; Πόσα θέλω πραγματοποιούνται; Πόσα θέλω είναι φυσιολογικά και πόσα παράλογα; Και πως διαχειρίζεσαι την επαναλαμβανόμενη και συχνά ακόρεστη επιθυμία; Που βάζεις φρένο; Που λες όχι και πόσο συχνά; Ζητάμε ό,τι έχει ο άλλος; Μπορούμε να έχουμε τα πάντα; Κι αν δεν μπορούμε να έχουμε όλα όσα λαχταρά η ψυχή πως ηρεμούμε, πως όλα χάνονται ή σταματούν;

Με ένα και μοναδικό «φάρμακο», αιώνες τώρα πια: Με αγκαλιά! Είναι δωρεάν, είναι πολύτιμή, είναι απόλαυση, είναι χαρά, είναι αποκούμπι και δύναμη. Είναι τα πάντα και είναι το μοναδικό θέλω που χαρίζεται με χαμόγελο πλατύ!

Τρεις δυνατές λέξεις κράτησα από το βιβλίο που κρύβουν όλη τη ζωή μας: Μαμά, Θέλω, Αγκαλιά.

Κι ύστερα τις ξεχώρισα και μαζί με τα παιδιά μου στο σχολείο πλέξαμε ιστορίες. Για τη μαμά που είπαμε όλες τις γλυκές κι αγαπημένες λέξεις του κόσμου. Που την στολίσαμε με χρώματα κι έγινε κατακόκκινη σαν καρπούζι, σαν φράουλα, σαν φωτιά όταν θυμώνει. Κι έγινε λευκή σαν περιστέρι, και πολική αρκούδα. Κι έγινε πολύχρωμη σαν ουράνιο τόξο. Κι έγινε κίτρινη σαν το σχολικό λεωφορείο και τις μαργαρίτες. Κι έγινε πανύψηλη με τεράστια χέρια για να μας αγκαλιάζει …

Κι ύστερα ζωγραφίσαμε τα Θέλω της παιδικής μας ζωής. Παιχνίδια πολλά, υλικά αγαθά αμέτρητα. Θέλαμε όμως και την αγάπη δίπλα μας που έμοιαζε με πανέμορφη νεράιδα των παραμυθιών. Θέλαμε και Ειρήνη στον κόσμο και τη μαμά και τον μπαμπά δίπλα μας.

Κι ύστερα γράψαμε κι εμείς την λέξη Θέλω. Προσπαθήσαμε και τα καταφέραμε να την γράψουμε ακριβώς όπως κι η Ντανιέλα. Που μπήκε μέσα στην ψυχή και το μυαλό μας.

Σπουδαία η εικονογράφηση. Έντονα χρώματα, σκίτσα, αποτύπωση έκφρασης πολύ δυνατή.

Ένα βιβλίο για μαμάδες, μπαμπάδες και παιδιά. Για λέξεις και εικόνες μαγικές και δυνατές. Για κλάματα με αληθινά δάκρυα και …κροκοδείλια. Για όλους όσους λένε έστω και μια φορά την ημέρα την λέξη : Θέλω!