*Η μέρα που τα κραγιόνια γυρίσαν σπίτι ….στα Παραμύθια της Τρίτης!

Της Ελένης Μπετεινάκη

Έχετε κι εσείς πολλά κραγιόνια κι εννοώ κηρομπογιές ή μαρκαδόρους παντού; Σε κάθε μέρος του σπιτιού, κάτω από τον καναπέ, στο ψυγείο, στα ντουλάπια της κουζίνας, στα συρτάρια με τις κάλτσες, στον πλυντήριο ίσως; Ε, ήρθε η ώρα για τη δεύτερη μεγάλη τους επανάσταση. Να βάλουν τάξη στη ζωή, στο δωμάτιο και στην ακαταστασία σας!

Μα πιο πολύ απ’ όλα να σας κάνουν να γελάσετε πολύ και να απολαύσετε ένα από τα πιο όμορφα βιβλία της χρονιάς!

 

Στο πρώτο βιβλίο του Drew Daywalt (Η μέρα που τα κραγιόνια τα παράτησαν, https://zhtunteanagnostes.blogspot.com/2017/10/blog-post_22.html ) μάθαμε πολλές ιδέες  τακτοποίησης των …κραγιονιών που συνήθως βρίσκονται παντού. Ακόμα συνειδητοποιήσαμε τον κόσμο των παιδιών μέσα από  πολλές αλήθειες για τσακωμούς, για αδυναμίες, για υπεραπασχόληση, για ρουτίνα, για φιλίες, για μαζώματα, για αγανάκτηση και βρήκαμε κάποιες λύσεις στα προβλήματα που τα απασχολούν. Τώρα ο Drew Daywalt επανέρχεται μαζί του κι ο Ντάνκαν σε μια ακόμα πιο ξεκαρδιστική ιστορία. Αυτά τα κραγιόνια δεν έχουν στο θεό τους. Έχουν αποφασίσει τούτη τη φορά να στείλουν στον Ντάνκαν καρτ ποστάλ από τα μέρη που βρίσκονται μήπως κι εκείνος …τα ξαναμαζέψει ή καταλάβει πως δεν έχουν χαθεί, απλά δεν ξέρουν πως να γυρίσουν πίσω. Το βυσσινί κραγιόνι του υπενθύμισε πως επιβίωσε από το σπάσιμό του στα δυο όταν κάθισε πάνω του στον καναπέ ο μπαμπάς του Ντάνκαν και περιμένει να τον αναζητήσει επιτέλους γιατί δεν μπορεί να μετακινηθεί εύκολα με τον συνδετήρα που έχει στη μέση του. Το ανοιχτό πράσινο κραγιόνι άλλαξε όνομα και λέγεται πια Εστεμπάν ο Μεγαλοπρεπής. Αποφάσισε πως αφού δεν ήταν και τόσο χρήσιμο να  φύγει και να γνωρίσει τον κόσμο. Το ανοιχτό ηλεκτρίκ κραγιόνι παραπονιέται όλη την ώρα πως τον ξέχασε ο Ντάνκαν και στέλνει κάρτες από διάφορα μέρη που ταξιδεύει συνεχώς. Θα συγκινηθείτε ( από τα γέλια) με την ιστορία των κιτρίνου και πορτοκαλί κραγιονιών που τα έλιωσε ή καλύτερα τα ένωσε ο …ήλιος! Το ανοιχτό καφέ κραγιόνι πάλι νιώθει απαίσια στα κρόσσια του χαλιού. Απίστευτες ιστορίες όλες γραμμένες  σε κάρτες σαν σημειώσεις παραπόνων. Σειρά έχουν το ανοιχτό πράσινο φωσφοριζέ, το χρυσό, το τιρκουάζ, και το κοντόχοντρο κραγιόνι για νήπια. Και η ιδέα που ήρθε στον Ντάνκαν όταν έμαθε και κατάλαβε  πόσο πολύ είχαν ταλαιπωρηθεί όλα του τα κραγιόνια τα τελευταία χρόνια νομίζω θα σας ικανοποιήσει στον μέγιστο βαθμό!

Ακόμα γελάω ή καλύτερα σπαρταράω από τα γέλια με την απίθανη αυτή περιπέτεια των μοναδικών κραγιονιών του Drew Daywalt. Μια ακόμα ευφάνταστη ιστορία (ή και πολλές μαζί σαν να ΄ναι μια) που θα σας κάνουν να γελάστε, να αναρωτηθείτε για τα δικά σας χαμένα αντικείμενα και θα συμμαζέψετε τα …ασυμμάζευτα.

Κι επειδή η ιδέα του Daywalt να στείλει από μια καρτ ποστάλ με παράπονα στο δωμάτιο του Ντανκαν μας άρεσε τόσο πολύ κάπως έτσι κι εμείς θα σας πούμε ότι νιώσαμε!

Αγαπητέ Ντάνκαν,

Ακούσαμε προσεκτικά τα προβλήματα των κραγιονιών σου και νομίζουμε πως ήρθε η ώρα να κάνεις κάτι πολύ σοβαρό. Να προσέχεις που αφήνεις από τώρα και στο εξής τα κραγιόνια σου και όλα σου τα παιχνίδια. Η μοναξιά που νιώθουν, πίστεψέ με δεν τους αρέσει καθόλου. Η τάξη και η καθαριότητα τους είναι από τα πιο βασικά σου μελήματα. Αυτό ισχύει για καθετί που υπάρχει στο δωμάτιό σου. Να αγαπάς ό,τι σου δίνει χαρά και φως, ό,τι σε κάνει να νιώθεις πως δημιουργείς, ταξιδεύεις και πλάθεις νέους κόσμους. Τα αντικείμενα έχουν ψυχή αλλά δεν μπορούν να  μιλήσουν και να μας πουn όλα όσα βλέπουν, αισθάνονται και «τραβούν». Δική σου υποχρέωση να επιστρέφουν όλα στη θέση τους. Κι αν ζορίζεσαι με όλα αυτά  να θυμάσαι πως την επόμενη φορά που θα ψάχνεις κάτι και δεν θα το βρίσκεις θα είναι γιατί κάπου θα το ξέχασες, κάπου παραμέλησες ή υποτίμησες την αξία του.

Φιλικά,

Τα παιχνίδια σου που συχνά κοιμούνται μόνα τους σε διάφορα μέρη του σπιτιού!

Ξεκαρδιστικό, ευφυές, και πρωτότυπο το νέο βιβλίο του Drew Daywalt. Οι ιδεές που μας δίνει είναι πάρα πολλές και φυσικά έχουν σχέση με την αιώνια ακαταστασία των παιδικών δωματίων και την παιδική ανεμελιά στις υποχρεώσεις τους ως προς τα πράγματά τους.

Ευκαιρία να μιλήσετε για συναισθήματα και …ταξίδια. Απώλεια, μοναξιά αλλά και δημιουργικότητα. Ομαδοποιήσεις, ταίριασμα, σύνολα, απλά μαθητικά για πολύ μικρά παιδιά. Αλήθεια γνωρίζουν τα σημερινά παιδιά τι είναι η καρτ ποστάλ; Το γραμματόσημο;

Πάρτε έναν χάρτη ή μια υδρόγειο σφαίρα και ανακαλύψτε καινούργιος προορισμούς. Γράψτε ένα γράμμα σε ένα… παιχνίδι ή  φίλο σας…

Πάτε μαζί στο ταχυδρομείο να μάθουν τα παιδιά μια διαδικασία άγνωστη σχεδόν στα μέρες μας…

Βιβλίο που θα γεμίσει δημιουργικά τον χρόνο των ΄παιδιών σας αφού μπορείτε να σκεφτείτε μαζί  έναν τρόπο να  μαζέψετε όλα τα δικά σας κραγιόνια. Μια κατασκευή παράξενη, αλλιώτικη και αρκετά χρήσιμη.

Μοναδικός ο Oliver Jeffers σαν εικονογράφος τούτου του βιβλίου που χρησιμοποιώντας την ζωγραφική με το κολλάζ μας δίνει ένα άρτιο αποτέλεσμα.

Το βιβλίο απέσπασε το Βραβείο Καλύτερου Εικονογραφημένου Βιβλίου (2015) από τους αναγνώστες του Goodreads, και διακρίθηκε ως το καλύτερο παιδικό βιβλίο του 2015 από τη Wall Street Journal και το Publishers Weekly.

Την μετάφραση του βιβλίου έχει κάνει ο Φίλιππος Μανδηλαράς!

Να το ψάξετε οπωσδήποτε!

*Η μέρα που τα κραγιόνια γύρισαν σπίτι, Drew Daywalt, Oliver Jeffers, εκδ. Ίκαρος (απόδοση Φίλιππος Μανδηλαράς) https://ikarosbooks.gr/922-i-mera-poy-ta-kragionia-gyrisan-spiti.html