Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*...
Αλήθεια, εσείς, τις
αγαπάτε τις μάγισσες; Ή νομίζετε πως είναι όλες τους κακές, δύστροπες, άσχημες
και με ξόρκια φοβερά και τρομερά που έχουν σαν στόχο να κάνουν τη ζωή των
ανθρώπων δύσκολη; Ε, λοιπόν, αφού όλοι πια έχουμε συμφωνήσει πως τα παραμύθια κρύβουν
όλες τις μεγάλες αλήθειες, ένα θα σας πω. Υπάρχουν, τελικά, πολλές καλές
μάγισσες που έχουν μπόλικη φαντασία και χιούμορ. Κι αν η ζωή τα φέρνει έτσι
κάποιες φορές και ένα μικρό κινητό πρόβλημα, μια « διαφορετικότητα» μας από τους άλλους μας φέρνει στην απομόνωση,
την απελπισία και τις λαθεμένες αποφάσεις, εκτός από τις μάγισσες υπάρχουν και
οι φίλοι που είναι πάντα εκεί και
βοηθούν στα δύσκολα, στα ζόρικα και στα μεγάλα…
Ένα αλλιώτικο πιρούνι, Βασίλης Τερζόπουλος, εικ: Κωνσταντίνα Ζαφείρη,
εκδ. Κόκκινη Κλωστή Δεμένη
Ήταν μια φορά κι έναν καιρό μια μεγάλη Κουζίνα με τους πιο γνώριμους και συγχρόνως παράξενους
κατοίκους όλου του σπιτιού. Εκείνα τα χρόνια λοιπόν, τα παλιά, ένας μεγάλος καυγάς
ανάμεσα στο Αλάτι και το Πιπέρι έφερε τα πάνω κάτω και η Αναταραχή που
δημιουργήθηκε για πολύ μεγάλο διάστημα έμεινε να συζητιέται ως τις μέρες μας. Τώρα
πια όλοι ζούσαν αρμονικά και με χαμόγελα πολλά, βοηθώντας ο ένας τον άλλο χωρίς
ιδιαίτερα προβλήματα. Ο καιρός περνά γρήγορα στα παραμύθια, και έφτασαν τα
γενέθλια της κυρίας του σπιτιού. Μια γιορτή σε όλο το σπίτι και στην Κουζίνα επικρατούσε
…αναβρασμός. Σαν ήρθαν και τα τελευταία ψώνια
πάνω στους πάγκους, η κυρά –
Κουτάλα ανακάλυψε πως νέοι κάτοικοι ήρθαν να μείνουν στην Κουζίνας τους. Και
δεν ήταν όποιοι κι όποιοι… Ανάμεσά τους ένα πιρούνι αλλιώτικο από τα άλλα, ο Άρης.
Ο Άρης είχε μια ιδιαιτερότητα. « Γεννήθηκε » με ένα « δόντι»
λιγότερο κι αυτό του δημιουργούσε κάποια μικρά προβλήματα. Τα προβλήματα του
μεγάλωσαν σαν ανέλαβε δράση στην Κουζίνα. Λίγο το ένα επεισόδιο με την μηλόπιτα
που προσγειώθηκε στο φόρεμα μιας κυρίας, λίγο το χτύπημα του αυγολέμονου που
ξεπέρασε τα όρια της αντοχής του, ήταν αρκετά για να αρχίσουν τα σχόλια, οι ειρωνείες
και τα γέλια σε βάρος του από όλους σχεδόν τους συγκατοίκους του. Το αποκορύφωμα
έγινε την ημέρα που θέλησε να βοηθήσει στο παγωτό.Οι « φίλοι» του αντί να τον βοηθήσουν,
τον άφησαν μέσα στο μπολ και έγινε κατεψυγμένος. Η ιστορία συνεχίστηκε, ο Άρης ένοιωσε ανίκανος,
μόνος και σχεδόν άχρηστος. Μόνο η Ρίτα, η Καρώ Πετσέτα έμεινε φίλη του, δίπλα
του, με συμβουλές, παρηγοριά και αγάπη. Ο Άρης είχε αποφασίσει πως δεν είχε θέση στην Κουζίνα και
θα έφευγε… Το Αλάτι, το Πιπέρι η Κουτάλα
και φυσικά η Ρίτα προσπάθησαν να τον
βοηθούν να αλλάξει άποψη, να ακολουθήσει το όνειρο της ζωής του, να πολεμήσει
για αυτό και να μην το βάλει ποτέ κάτω. Η συνέχεια είναι εκπληκτική, γεμάτη
ανατροπές, συγκινήσεις, κατορθώματα μεγάλα και συγνώμες. Όμως επειδή κάθε
νόμισμα έχει δύο όψεις , έτσι και σε τούτη την ιστορία το τέλος το διαλέγεις ανάμεσα σε δυο διαφορετικές εκδοχές. Στην «…αληθινή
ζωή, έτσι και στα παραμύθια, η κάθε μας επιλογή επηρεάζει την πορεία των
πραγμάτων…». Αυτό ήταν το σύνθημα, το νόημα κι ο οδηγός για κάθε πράξη
…του Άρη.
Μια ιστορία γεμάτη…ζωή. Μια ιστορία που αν και
διαδραματίζεται σε μια μεγάλη Κουζίνα δίνει το στίγμα της κανονικής ζωής και
της συμπεριφοράς των ανθρώπων. Μια ιστορία γεμάτη αλήθειες, γεμάτη όνειρα και
…πειράγματα. Χλευασμοί, ενοχλήσεις, ειρωνείες αλλά και μεγάλες φιλίες, μεγάλες
αποφάσεις και κατορθώματα. Μια ιστορία γεμάτη χιούμορ και συγκίνηση. Μπούλινγκ,
εκφοβισμός, άσχημες συμπεριφορές και κακόγουστα αστεία συμβαίνουν και σήμερα ανάμεσα
σε παρέες παιδιών. Η μοναξιά κι η απομόνωση των πιο αδύνατων κοντεύει να γίνει
καθημερινότητα στις μικρές κοινωνίες. Μια ιστορία που πατεί πάνω στη φιλία, την
αλληλεγγύη, στην διαφορετικότητα, στην υπομονή και στο θάρρος. Στις λύσεις των
προβλημάτων χωρίς εγωισμούς και μικρότητες αλλά με θάρρος και πείσμα.
Ο Βασίλης Τερζόπουλος έφτιαξε μια πολύ
προσεγμένη και όμορφη ιστορία για ένα θέμα των ημερών. Για τον χλευασμό και την
απαράδεκτη συμπεριφορά πολλών απέναντι σε ανθρώπους που έχουν ιδιαιτερότητες
στην κίνηση, την ανατομία του σώματός τους και είναι διαφορετικοί από άλλους.
Για τις μικροεπιθέσεις και τις άσχημες συμπεριφορές που οδηγούν σε απομόνωση,
μοναξιά και συχνά σε λάθος αποφάσεις. Με
πολύ χιούμορ και δράση ξετυλίγει μια περιπέτεια από την ίδια την καθημερινότητα
πολλών παιδιών. Πραγματικά καλογραμμένη και με δύο διαφορετικές απόψεις για την έκβασή της
που δείχνει τον χαρακτήρα, τη δύναμη και την διαφορετικότητα στις αντιλήψεις
και σκέψεις. Το βιβλίο έχει εικονογραφήσει η Κωνσταντίνα Ζαφείρη, που
αν και ασπρόμαυρες διακρίνει κάποιος το ιδιαίτερο ταλέντο της. Η ιστορία αυτή ανήκει στη νέα
μπλε σειρά από τις εκδόσεις Κόκκινη Κλωστή Δεμένη.
Αναζητείστε και τον
πρώτο τόμο της ιστορίας την « Αναταραχή
στην κουζίνα» και αφεθείτε στη μαγεία της γραφής και της φαντασίας ενός
νέου συγγραφέα με εκπληκτικές ιδέες για σύγχρονα καθημερινά θέματα!
Οι φίλες μας…οι μάγισσες, Αλκιβιάδης Κούσης, εικ: Βαγγέλης
Παπαβασιλείου, εκδ. Πατάκης
Τρία αδέλφια σε ένα σπίτι παλιό και αγαπημένο, σαν μουσείο και
τρεις μάγισσες που δεν είναι ούτε φοβέρες, ούτε ανατριχιαστικές, μόνο προσπαθούν
να γίνουν…καλές. Μόνο έτσι θα συνεχίσουν, να υπάρχουν. Μια περιπέτεια στο σπίτι
της γιαγιάς του Χρήστου , της Μαρίας και του Γιάννη, ένα τριήμερο Πρωτομαγιάς
που σίγουρα όλοι θα θέλαμε να το έχουμε ζήσει
στα παιδικά μας χρόνια. Μια ξεκαρδιστική ιστορία με πρωταγωνίστριες εκτός από όλη την οικογένεια του σπιτιού με τα
καθημερινά της θέματα, τις : Κανέλα,
Φιρέλλα και Μιρέλλα. Κι όλα αυτά εξ αιτίας μιας μικρής ζημιάς σε ένα παλιό
κάδρο του σπιτιού. Κι αρχίζουν τα ευτράπελα, οι ανεξήγητες καταστάσεις για τους
γονείς που δεν καταλαβαίνουν αφού δεν τις βλέπουν και τα παιδιά που προσπαθούν
να τις βοηθήσουν. Σκούπες, σφουγγαρίστρες, κουρτίνες και φλιτζάνια που
αιωρούνται θα φέρουν σε απόγνωση και ακραίες καταστάσεις, τους γονείς και τις φίλες της γιαγιάς των παιδιών. Θα
επιστρατεύσουν μεγάλα μέσα για να διώξουν τα …ξωτικά από το σπίτι. Κι εδώ τα πράγματα
περιπλέκονται, γίνονται ακόμα πιο αστεία με την εμφάνιση της …Ορτανσίας και
λίγο πιο σοβαρά σαν ο πατέρας των παιδιών συζητά πως το σπίτι της γιαγιάς
μάλλον θα πουληθεί για να βγάλουν πέρα με τα οικονομικά τους. Τότε οι μάγισσες δείχνουν το μεγαλείο της ….καλοσύνης
τους, των ικανοτήτων και της ευκαιρίας που έψαχναν για να υπάρχουν πάντα.
Ένα βιβλίο από τον Αλκιβιάδη Κούση γεμάτο φαντασία,
χιούμορ και δείγμα καλής λογοτεχνικής γραφής για μικρούς αναγνώστες. Σαν μια ταινία,
ένα ξεκαρδιστικό επεισόδιο μια σειράς που αδημονείς για τη συνέχεια. Πλοκή, ευτράπελα,
ωραία γλώσσα και διάλογοι και φυσικά απόλαυση ανάγνωσης στο ζενίθ. Περιπέτεια
που τα έχει όλα. Μυστικά, ζαβολιές, γράμματα που χρόνια είναι κρυμμένα,
μυστικοί κώδικες, θησαυρούς! Χρώματα και αρώματα άλλων εποχών, νοσταλγία,
ομορφιά και φιλίες. Παραδόσεις που
κάποιες φορές ξεπερνούν κάθε λογική και περιγραφή της ζωής των ανθρώπων στις
μικρές κοινωνίες που κρατούν τα έθιμα, τις συνήθειες και την καθημερινότητα σε
ένα άλλο επίπεδο από την σύγχρονη πραγματικότητα. Σχέσεις οικογενειακής ζωής
και καθημερινότητας, παιχνίδι και
ανθρώπινες αδυναμίες ή προβλήματα που
δεν απέχουν και πολύ από την σημερινή πραγματικότητα και ας μην υπάρχουν μάγισσες ή από μηχανής θεοί.
Είναι αλήθεια, κι εγώ αγαπώ πολύ τις μάγισσες και τούτες εδώ
τις συμπάθησα τριπλά. Υπέροχη ιστορία, σαν παραμύθι. Και θα σας πω ένα μικρό
μυστικό:
Ναι, υπάρχουν μάγισσες
που είναι… καλές. Σας μιλάω με απόλυτη σιγουριά, και …ας νομίζετε πως κατοικούν
μόνο στη φαντασία των συγγραφέων!
*Η Ελένη Μπετεινάκη
είναι νηπιαγωγός
Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 30 Ιουλίου 2016 :http://www.cretalive.gr/culture
και στις 3 Αυγούστου 2016 στο fractalart.gr http://fractalart.gr/eseis-agapate-tis-magisses/
Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 30 Ιουλίου 2016 :http://www.cretalive.gr/culture
και στις 3 Αυγούστου 2016 στο fractalart.gr http://fractalart.gr/eseis-agapate-tis-magisses/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου