Τα παραμύθια του Σαββάτου!

…γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Μπορεί να πέρασε το Πάσχα, οι διακοπές όμως των  παιδιών συνεχίζονται. Κι ίσως να πέρασαν τόσο καλά που το Πάσχα τούτο να ήταν …Ένα Πάσχα και μισό. Κι ίσως πάλι να θέλουν να ευχηθούν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο στην μαμά που γιορτάζει την Κυριακή …τα καλύτερα.

Ιστορίες και παραμύθια για την αγάπη, τη φιλία, τις αγκαλιές που όλοι θέλουν και περιμένουν. Για ταμπέλες που κάποτε πρέπει να « πέσουν», για Υποσχέσεις που οφείλουν να τηρηθούν. Για την φαντασία μας που δεν έχει όρια και κανόνες, για εκείνες τις μέρες και περισσότερο τις νύχτες που μια ιστορία ταξιδεύει καλύτερα το μυαλό και γαληνεύει την ψυχή… Για τις αλήθειες των παραμυθιών που δε λένε ψέματα ποτέ!

Ένα Πάσχα και μισό, Ρένα Ρώσση Ζαϊρη, εικ: Ναταλία Καπατσούλια, εκδ. Ψυχογιός

Μπορεί οι μέρες του Πάσχα πέρασαν, όμως τούτη η μικρή μαγισσούλα έμεινε στην καρδιά μας και δεν θέλουμε να την αποχωριστούμε από τώρα….

Η Λαλαμπρίνα είναι η άτακτη ανιψιά  της μάγισσας Κουκού Κικιριρί Νυχτεριδολιλί ή απλά Λιλή. Είναι μια μικρή μαγισσούλα αρκετά ζωηρή που φέρνει μπελάδες στη θεία της με όλα αυτά που κάνει …τις μέρες του Πάσχα και διακοπών που ήρθε να περάσει μαζί της. Το μαγικό της ραβδάκι δεν έκανε θαύματα. Άλλαζε  λάθος πράγματα σε λάθος στιγμές και τόπους. Και την Ημέρα του Πάσχα η μάγισσα Λιλή κλείδωσε  την ανιψιά της  στο σαλόνι κι εκείνη άρχισε να κάνει τον κόσμο …άνω κάτω. Και τι δεν έκανε με τις δακτυλόκουκλες που έφτιαξε που ζωντάνεψαν και που εξόργισαν ακόμα περισσότερο την μάγισσα Λιλή. Τώρα πια θα την διώξει τελείως από το σπίτι της και τα πράγματα θα χειροτερέψουν ή μήπως θα γίνουν καλύτερα; Ένα μικρό κοριτσάκι από την άλλη μεριά του κήπου θα γίνει η αιτία  και το Πάσχα θα θυμίζει λίγοι από τα Χριστούγεννα, ο κόσμος θα διασκεδάσει πολύ και η Λαλαμπρίνα θα γίνει πολύ δημοφιλής και αγαπητή στους κατοίκους της Σαλαμίνας. Τούτο το Πάσχα θα είναι για όλους ….ξεχωριστό!

Ένα Πάσχα και μισό έγραψε η Ρένα Ρώσση  Ζαϊρη και εμείς θα νοιώσουμε λίγο …Χριστουγεννιάτικα. Με αστείο και παράξενο τρόπο  θα καταλάβουμε πως οι σκανδαλιές και οι αταξίες είναι  προνόμια και στη φύση των  μικρών παιδιών αλλά καμιά φορά βγαίνουν σε καλό. Ένα βιβλίο για το …Πάσχα, γεμάτο με έθιμα, παιχνίδια και πολύ χαρά. Ένα βιβλίο που μας θυμίζει την ανάγκη όλων για φίλους, για διασκέδαση και για …αγάπη! Ένα βιβλίο που μας χαρίζει πολλά χαμόγελα!

Εικονογραφημένο από την Ναταλία Καπατσούλια με το δικό της  γνώριμο και υπέροχο τρόπο για δυο μάγισσες… ανθρώπινες και για Πασχαλιές που αγαπούν όλοι!

Το Μουσείο των Υποσχέσεων, Λίνα Μουσιώνη, εικ: Ναταλία Καπατσούλια, εκδ. Μεταίχμιο.

Μουσεία υπάρχουν πολλά με λογιών λογιών εκθέματα και θέματα. Μουσείο όμως Υποσχέσεων μόνο ένας καταπληκτικός συγγραφέας με πολλή φαντασία θα μπορούσε να δημιουργήσει. Ένας συγγραφέας που ξέρει πολλά για μουσεία και για ήρωες που αποκτούν ανθρώπινη λαλιά σαν θελήσουν να καταφέρουν μια …επιθυμία τους.

Η Μαργαρίτα είναι  ένα κορίτσι που βαριέται πολύ ένα καλοκαίρι. Κάθεται συνήθως  ξαπλωμένη κάτω  από μια βυσσινιά στον κήπο της  και μετράει …βύσσινα ώσπου ένας πελώριος βάτραχος εμφανίζεται  ξαφνικά. Όχι δεν ήταν  πρίγκιπας πριν, ούτε οτιδήποτε άλλο σε άλλη μορφή. Είναι απλά ο φύλακας ενός  πολύ σπάνιου και παράξενου Μουσείου, εκείνο των Υποσχέσεων και χρειάζεται βοήθεια από την μικρή Μαργαρίτα. Θέλει να του βρει μια υπόσχεση, μια απλή υπόσχεση γιατί  εκείνη που υπήρχε μέσα στο μουσείο… εξαφανίστηκε!

Κι εδώ αρχίζουν οι σκέψεις, οι πολλές, τα άγχη και οι λύσεις… Μουσείο Υποσχέσεων πρώτη φορά άκουγε η Μαργαρίτα  θέλησε όμως αν κι είχε αντιρρήσεις αρχικά να μπει στο παιχνίδι ύστερα από τις « τρανταχτές » υποσχέσεις του Βάτραχου.

Ένα μουσείο διαφορετικό, γεμάτο αρώματα και γεύσεις ήταν το Μουσείο των Υποσχέσεων. Με προθάλαμο που άφηνες τις σκοτούρες σου  και με χάρτες  και αίθουσες ….μοναδικές.

Αίθουσα παραμυθιών, αίθουσα με ιστορίες από θάλασσα, γη και ουρανό, για αντίθετους κόσμους, για Υποσχέσεις μικρών πραγμάτων. Κι άρχισαν οι γρίφοι, τα μυστήρια , οι περιηγήσεις κι  η Μαργαρίτα   έφτασε ίσαμε την άδεια προθήκη. Εκεί άλλαξαν όλα, μα όλα, στη ζωή στην καθημερινότητα, στα όνειρα της μικρής κοπέλας... Μέσα από το σκοτάδι βγήκε εκείνο το απαλό ροδαλό διάφανο φως….

Βιβλίο μαγικό από την Λίνα Μουσιώνη. Αστείρευτη φαντασία και ταλέντο μοναδικό. Το διάβασα δυο και τρεις φορές  για να χορτάσω τις εικόνες, τις λέξεις, τις απίθανες σκέψεις  της. Ένα βιβλίο που μιλάει για το όνειρο, για τις υποσχέσεις, για τη χαρά του να παραδέχεσαι ποιος είσαι και τι κάνεις. Μια ιστορία μυστηρίου, αγωνίας, σκέψης  που  γράφτηκε με ένα τρόπο πραγματικά απίθανο για αγάπες μεγάλες. Εκείνες  των Μουσείων και οι άλλες των μεγάλων  υποσχέσεων που όλοι δίνουμε αλλά συχνά δεν τηρούμε. Αξίζει όμως η διαδρομή, το ψάξιμο βαθιά μέσα μας. Αξίζει το ταξίδι και σαν φτάσεις κοντά στο τέρμα  και σαν ανακαλύψεις όλα  αυτά που πριν δεν ήξερες πως υπήρχαν , ο κόσμος όλος γύρω θα αλλάξει. Και ας μην το βλέπουν οι άλλοι, αρκεί που εσύ έχεις βγει κερδισμένος.

Την μοναδική αυτή ιστορία ντύνει επίσης μαγικά το σκίτσο, το χρώμα, οι εικόνες της Ναταλίας Καπατσούλια.  Πραγματικά ταξίδεψα στο χώρα της Φαντασίας με αυτήν την γραφή. Απίστευτες διαδρομές  με λέξεις, προτάσεις και ανατροπές που χρειάζεται πολύ μεγάλο ταλέντο και ευρηματικότητα.

Για παιδιά από 8 ετών …ίσαμε και 100, για όλους όσους αγαπούν τα Μουσεία, τις περιπέτειες, τις ιστορίες και τα παραμύθια! 

Η καλύτερη μαμά, Ιωάννα Μπαμπέτα, εικ: Σοφία Τουλιάτου, εκδ.Πατάκης

Ποια είναι η καλύτερη μαμά σε ολόκληρο τον πλανήτη του …μικρού εξωγήινου; Θα μπορέσει να τη ζωγραφίσει όπως τη φαντάζεται για εκείνη την εργασία του στο σχολείο;

Κι αρχίζει να σκέπτεται όπως εκείνος μόνο ξέρει ποια μπορεί να είναι η καλύτερη μαμά …Είναι εκείνη που τα μαλλιά της είναι απαλά σαν σύννεφο, που βλέπει και προλαβαίνει τα πάντα, που είναι πάντα χαμογελαστή, που ακούει ακόμα κι αυτά που δεν της έχεις πει, που μοσχοβολάει Άνοιξη. Που έχει αγκαλιά για όλους, που έχει μακριά πόδια να τρέχει γρήγορα στις δύσκολες ώρες που είναι …η καλύτερη μαμά του κόσμου!

Ένα  ακόμα μικρό τρυφερό, όμορφο, πανέξυπνο και μοναδικό βιβλίο της Ιωάννας Μπαμπέτα για την καλύτερη μάμα του κόσμου. Ποια είναι; Μα, η δική μου μαμά, η δική σου μαμά, η μαμά του καθενός που είναι  πάντα εκεί , όσα χρόνια και αν περάσουν. Που η ύπαρξη, η αγάπη, η θύμησή της ξεπερνά και τούτον τον πλανήτη, που ταξιδεύει πάντα στο χρόνο, στο χώρο …στο άπιαστο και στο άπειρο. Τούτη η ιστορία είναι πολύ συγκινητική γιατί είναι γεμάτη αγάπη, τρυφερότητα, μυρωδιές, αγκαλιές και όλα τα συναισθήματα που ξυπνάει μέσα μας κάθε μάνα. Είναι η ψυχολογία του κάθε μικρού παιδιού , που η μαμά του είναι η καλύτερη του κόσμου. Είναι τα απλά πράγματα που γίνονται μεγάλα, που δίνονται απλόχερα χωρίς να αγοράζονται ή  να πουλιούνται,  που όλα τα περιλαμβάνει μια απλή, μικρή ζωγραφιά  με μια καρδιά… στην καλύτερη μαμά του κόσμου.  Στην πιο αγαπημένη μαμά -  συγγραφέα  Ιωάννα Μπαμπέτα.

Την ιστορία του μικρού εξωγήινου και της μαμάς του εικονογράφησε με τον πιο σπουδαίο κι απλό τρόπο , με τα πιο τρυφερά και γλυκά χρώματα η Σοφία Τουλιάτου.

Για τα παιδιά τούτου του κόσμου που η μαμά τους είναι η καλύτερη , για τις μαμάδες όλου του κόσμου που νοιώθουν μοναδικές στην αγκαλιά των παιδιών τους.

Στις Μαμάδες που γιορτάζουν κάθε χρόνο τη 2^η Κυριακή του Μάη!

Τι σκαρώνει ο λύκος,Τζένη Κουτσοδημητροπούλου, εικ: Γεωργία Στύλλου, εκδ. Κόκκινη Κλωστή

Δεμένη

Ήταν μια φορά κι έναν  καιρό ένα ήσυχο χωριό κι ένας λύκος που μια μέρα αποφάσισε να μείνει εκεί. Ένας λύκος που μόνο από την εμφάνισή του τρόμαζε …τους κατοίκους του, όπoυ κι αν πήγαινε. Στην αγορά, στον μανάβη, στον μπακάλη… Ο κυρ Αρκούδος θέλησε να ερευνήσει τη …ζωή του, μιας κι οι ψίθυροι κι ένα σωρό παράξενες κουβέντες, είχαν αναστατώσει όλα τα ζώα του χωριού. Η Λαγουδίνα, η κυρά Πάπια, ο κυρ Ασβός, όλοι είχαν κάτι να πουν για εκείνον που δεν τους άρεσε… Κι έτσι αποφάσισαν πως ο Λύκος έπρεπε να φύγει από το χωριό. Μόνο που ο κυρ σκύλος , ο Αστυφύλακας  κι όλοι οι « φίλοι» του σαν πήγαν στο σπίτι του με «άγριες» διαθέσεις βρέθηκαν μπροστά σε μια …έκπληξη!

Να μια ιστορία …έκπληξη από την Τζένη Κουτσοδημητροπούλου. Μια ιστορία, τρυφερή, αγαπησιάρικη και πολύ …αληθινή. Ο λύκος είναι από μόνος τους στερεότυπο κι έχει την ταμπέλα του κακού. Είναι όμως; Κι αν  τα φαινόμενα απατούν; Κι αν τα πράγματα δεν είναι όπως τα ξέρουμε ή τα φανταζόμαστε, τότε ποια είναι  η σωστή αντίδραση; Συχνά όλοι κρατάμε αποστάσεις από …ξένους, διαφορετικούς ή και  ανθρώπους  που δεν γνωρίζουμε αλλά το « όνομα» της οικογένεια τους  δεν έχει την καλύτερη φήμη. Τούτη η ιστορία είναι για να σκεφτούμε όλα αυτά. Γιατί πάντα κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις και κάθε «άνθρωπος» έχει την δική του προσωπικότητα, χαρακτήρα, όνομα και …ταυτότητα.

Είναι η πρώτη συγγραφική προσπάθεια της Τζένης και  είναι εντυπωσιακό τοα αποτέλεσμα. Στην πολύ όμορφη τούτη ιστορία καταργούνται όλες οι προκαταλήψεις, τα στερεότυπα και οι συγκεκριμένες ταμπέλες. Μια κοινωνία ζώων όπως και των ανθρώπων που κρίνουν από το παρουσιαστικό ή το παρελθόν άλλων. Μια ιστορία για να νοιώσουμε όλοι την ντροπή, την διαφορετικότητα και την σωστή διαχείριση  του δικού μας λόγου και σκέψης. Σήμερα που όσο ποτέ άλλοτε, όλοι μας ζούμε από τον φόβο των ….ξένων, έρχεται αυτό το παραμύθι να μας πει …ΠΡΟΣΟΧΗ!  Όχι άλλες ταμπέλες, καθένας μας είναι ένας και μοναδικός. 

Το παραμύθι έχει εικονογραφηθεί από την Γεωργία Στύλλου με χαρακτήρες που μοιάζουν σαν αληθινά λούτρινα ζωάκια. Έχει εκδοθεί από την « Κόκκινη Κλωστή Δεμένη» και απευθύνεται σε παιδιά από 4 ετών… 

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δημοσιεύτηκε στις 6 Μαϊου 2016 στο cretalive.gr :http://www.cretalive.gr/culture