Τα παραμύθια του Σαββάτου …!

…γράφει, σχολιάζει, προτείνει και παρουσιάζει η Ελένη Μπετεινάκη*

Παραμύθια , ιστορίες και εικόνες μαγικές… Βιβλία που μιλούν για φίλους. Φίλους που είναι πάντα εκεί στα δύσκολα, στα παράξενα και στις σπουδαίες λύσεις. Παραμύθια που πραγματικά σε ταξιδεύουν σε χώρες που δεν υπάρχουν , σε κείνες της φαντασίας που όλα ζωντανεύουν και είναι  μαγικά. Που διδάσκουν  χωρίς να κουράζουν και που δημιουργούν στιγμές ευεξίας και πραγματικής κάθαρσης. Αυτός άλλωστε δεν είναι  ο σκοπός των παραμυθιών; Και μην ξεχνάτε ποτέ …Ο Χρόνος τελικά είναι πολύ συμπαθητικός κι ίσως αν τον καταλάβουμε λίγο, να γίνει φίλος μας όσο περνούν τα χρόνια …

Ο Δράκος Σερπαντίνος ξύπνησε !, Λίνα Μουσιώνη,(εικον: Μαιρηλία Φωτιάδου, εκδ. Ελληνοεκδοτική

Μια φορά κι ένα καιρό, όπως ξεκινούν όλα εκείνα τα παλιά παραμύθια ήταν ένα μικρό αγόρι, ο Ναπολέοντας. Κι όπως όλα τα μικρά αγόρια …και κορίτσια του κόσμου, η σχέση του με τον χρόνο και τα ρολόγια δεν ήταν η καλύτερη. Ώσπου μια μέρα, οι απελπισμένοι γονείς, έφεραν στο σπίτι ένα μεγάλο παλιό ρολόι που τις ώρες του μετρούσε ένας μικρός κούκος, κάθε ώρα, εικοσιτέσσερις φορές την ημέρα. Το μαρτύριο του Ναπολέοντα μεγάλωσε  και μαζί του και οι περιπέτειές του. Ένα βράδυ καθώς διάβαζε ένα από τα βιβλία του συνέβη κάτι μαγικό… Ένας τεράστιος πορτοκαλί δράκος βρέθηκε δίπλα του, πεινασμένος πολύ και του είπε πως θα τον άφηνε να ζήσει μόνο αν του έλεγε τη συνέχεια του παραμυθιού που ήταν ο πρωταγωνιστής και με ένα περίεργο τρόπο είχε ξεφύγει από …τις σελίδες του. Ο Ναπολέων ξεκινά ένα ταξίδι για να βρει τον βασιλιά Χρόνο ζώντας απίθανες περιπέτειες και  συναντώντας λογής λογής « ρολόγια» , κούκους, μαγεμένους δείχτες, καταπράσινα σμαράγδια, τιμωρημένα δευτερόλεπτα, χρονολούλουδα και ξεκούρδιστα ξυπνητήρια. Κι όλα αυτά με τη βοήθεια του σμαραγδένιου λεπιού που του είχε χαρίσει ο δράκος Σερπαντίνος  και έτσι καταφέρνει να περάσει δοκιμασίες και εμπόδια. Ο δράκος αυτός με το παράξενο όνομα που στην ουσία δουλειά του ήταν να σκορπίζει παντού σερπαντίνες …Χαράς…  Όταν πια καταφέρνει να φτάσει και να γνωρίσει τον Χρόνο, όλα αλλάζουν ακόμα κι ο ίδιος ο Ναπολέοντας που σαν ξυπνάει από το μαγεμένο του όνειρο θα ζήσει διαφορετικά φίλος πια με τον…Χρόνο, τα ρολόγια και την μαγεία που μόνο τα καλά παραμύθια ξέρουν να χαρίζουν τόσο απλόχερα.

Τούτη η ιστορία πραγματικά ταξιδεύει παιδιά και μεγάλους. Είναι γεμάτη περιπέτεια, φαντασία και χρώματα. Είναι μαγική η γραφή και η εικόνα που σου δημιουργεί και που βλέπεις. Ο δράκος Σερπαντίνος  είναι από τους πιο αγαπητούς δράκος των παραμυθιών και ξέρετε κάτι …ίσως τελικά ο Χρόνος να μην είναι εχθρός , όπως πιστεύουν οι μεγάλοι, αλλά συνοδοιπόρος σε στιγμές μικρές και σε μεγάλα πράγματα !

Θέλω πάντα να γελάς!Φραντζέσκα Αλεξοπούλου – Πετράκη, ( εικ: Σάντρα Ελευθερίου), εκδ. Παπαδόπουλος

Μια ιστορία για μικρούς αναγνώστες, μια ιστορία για έθιμα και συνήθειες μιας άλλης χώρας εντελώς διαφορετικής από την δική μας. Μια ιστορία για την ίδια την χαρά, την φιλία και …τα λουλούδια. Για άλλους τρόπους έκφρασης  και άλλους πολιτισμούς. Για μια χώρα μακρινή εκείνη της Ιαπωνίας που έρχεται συχνά στο μυαλό ενός μικρού κοριτσιού.

Κι επειδή τα παιδιά ξέρουν πάντα καλύτερα και με την απλή τους σκέψη καταφέρνουν ακόμα και …θαύματα, έτσι και η Χαρά κάνει τα πάντα για να βλέπει την φίλη της την Γιοσίμη χαρούμενη κι όχι με θλιμμένο χαμόγελο και δέντρα  με γυμνά κλαδιά στις ζωγραφιές της.

Ακόμα κι αν η γλώσσα είναι διαφορετική, είναι τα μάτια που όταν κοιτούν σε κάνουν να νοιώθεις και να καταλαβαίνεις τα συναισθήματα των άλλων. Γιατί τους φίλους μας όσο αλλιώτικοι και να είναι θέλουμε πάντα να είναι  χαρούμενοι , ευτυχισμένοι και γελαστοί.

Μια ιστορία για την διαφορετικότητα και την φιλία , αλλά και τις σχέσεις των παιδιών μεταξύ τους !

O βρομογοργοπόδαρος, Κώστας Μάγος, ( εικον : Μαρία Πεπονά),εκδ. Μεταταίχμιο

Γοργοπόδαρος θα μπορούσε να είναι  μόνο ένας λαγός, ένας λαγός που τρέχει κάθε χρόνο σε μαραθώνιο αγώνα και φυσικά κερδίζει το πρώτο βραβείο και για αυτό του χουν προσθέσει ακόμα ένα όνομα. Είναι ο Γρηγόρης με τα « χρυσά πόδια». Όλοι το χαιρετούν και τον θαυμάζουν μέσα στο δάσος, ώσπου μια μέρα παρατηρεί πως η συμπεριφορά των ζώων απέναντί του έχει λίγο αλλάξει. Ο σκίουρος του εξηγεί πως μυρίζουν τα πόδια του και αυτό δεν είναι  ευχάριστο για τα ζώα του δάσους. Καθισμένος στο καφενείο των ζώων  και πίνοντας τον καροτοχυμό του θα ακούσει την  συζήτηση του ασβού, της αλεπούς και του κόρακα. Όλοι τον αποφεύγουν και μιλούν για  το ίδιο θέμα. Ελπίζουν μάλιστα να φύγει από κοντά τους γιατί δεν τον αντέχουν άλλο. Τον κοροϊδεύουν και εκείνος θυμώνει και πληγώνεται πολύ. Έτσι αποφασίζει να κλειστεί στη φωλιά του και στον εαυτό του και να μην ξαναβγεί στο ξέφωτο του δάσους. Ο σκίουρος όμως που είναι φίλος του τον επισκέπτεται και τον παροτρύνει να βγει έξω. Μάταια όμως και τότε αποφασίζει να ζητήσει την βοήθεια και των υπόλοιπων ζώων, εξηγώντας τους πως δεν είναι  υπαίτιος για την ιδιαιτερότητά του.Τότε η χελώνα τους  λέει πως αν έφτιαχναν μια συνταγή από μυρωδικά και βότανα που την είχε  από την γιαγιά της ίσως το πρόβλημα του Γρηγόρη να διορθωνόταν. Όλα τα ζώα βοήθησαν να μαζευτούν τα υλικά και σαν την πήγαν στον λαγό, με οδηγίες χρήσεως, η ζωή του άλλαξε οριστικά. Μύρισε ο τόπος και η καθημερινότητα του γλυκές μυρωδιές και χαμόγελα . Η τάξη στο δάσος είχε πλέον αποκατασταθεί.

Για μια ακόμα φορά η δύναμη της φιλίας, η συνεργασία και η καλή διάθεση θριαμβεύουν σ΄ αυτή ν την πολύ τρυφερή ιστορία του Κώστα Μάγου. 

Γιατί οι φίλοι είναι πάντα εκεί… στα δύσκολα!

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 2 Αυγούστου 2014 : http://www.cretalive.gr/culture/view/ta-paramuthia-tou-sabbatou36/182607