Νοέμβριος, ο βαθυκόκκινος ή πορφυρός!

Της Ελένης Μπετεινάκη* 

Νοέμβριος  λοιπόν…Χίλια καλώς μας ήρθες!

Τον αποχαιρέτησα τον Οκτώβρη χθες βράδυ βιαστικά… Είχε ομορφιές, ταξίδια γέλια, χαρές μα εκεί στα μέσα της ζήσης του μού κρατούσε και μια μικρή λαχτάρα… Παρόλα αυτά δεν ήθελε να φύγει, το κατάλαβα. Καλοπερνούσε στις ακρογιαλιές και στα περβόλια που ΄χαν γεμίσει χρυσάνθεμα και κολοκύθες πελώριες έτοιμες να σκαλιστούν να γίνουν άμαξες για τις πριγκίπισσες των παραμυθιών.

Και σήμερα το ξημέρωμα τον είδα τον νιόφερτο μήνα… Χαμόγελα και σταγόνες μυριάδες είχε στο καπέλο του. Μα πιο πολύ απ΄ όλα με τράβηξε το δερμάτινο πουγκί που΄χε στη  μέση του…Γεμάτο σπορικά ήτανε. Στη χούφτα του κρατούσε λογής λογής σπόρους κι αν κι είχε μια μελαγχολία στο βλέμμα  ένοιωσα και μια γλύκα περισσή σε όλο το είναι του. Μπορεί κάποιοι να επιμένουν πως ο Οκτώβρης είναι ο μήνας των χρωμάτων, αλλά ο Νοέμβρης είναι εκείνος που τα γλυκαίνει κι έχει εκείνες τις αποχρώσεις του κόκκινου που ‘ναι τόσο βαθιές κι αλησμόνητες. Έχουν πάρει τα ηλιοβασιλέματα τις αποχρώσεις από  τα ρόδια που είναι γεμάτα τα δέντρα κι αυλές κι οι ταράτσες των νοικοκυράδων που τα βάζουν να τα «κάψει»ο ήλιος μέσα σε βάζα με ρακή ή κονιάκ, να γίνει εκείνο το γλυκόπιοτο ποτό για τα πρώτα τραταρίσματα του χειμώνα….

Μύρισε το χώμα κι ο αγέρας πεύκο κι ελιά. Προχθές άλλαξε κι εκείνη η ώρα για να μικραίνουν ακόμα πιο πολύ οι μέρες του Νοέμβρη, να γεμίζουν ιστορίες οι μεγάλες νύχτες. Να μαζευτούμε όλοι νωρίς στα σπίτια, να χουχουλιάσουμε, να βεγγερίσουμε, να αρχίσουμε να γευόμαστε την σοδειά του καλοκαιριού. Ώρα να βάλουμε τα ρούχα τα ζεστά, να στρώσουμε εκείνα τα χαλιά  να ΄χει αναπαμό η κυρά Φαντασία σαν τρυπώνει τις νύχτες κοντά στο τζάκι. Να μυρίσει ρακί και λουκάνικό η παρασιά.  Να ΄ρθουν εκείνες οι νύχτες οι γιομάτες κουβέντες, γλυκό ποτό, καρπούς κι όμορφες ιστορίες από τα γεννόμενα κι εκείνα που στοχαζόμαστε για τα μελλούμενα μας.

Δείτε εδω όλο το κείμενο με τα λαογραφικά... https://www.cretalive.gr

(Η φωτογραφία στο ενετικό λιμάνι είναι περυσινή, σαν σήμερα, στο λιμάνι μας... Ο Οκτώβρης φέτος μου στέρησε τη χαρά της Ανατολής, του ποδηλάτου και της φωτ. μου μηχανής... Ας πάει στο καλό όμως κι ας φέρει χαρά κι υγεία ο Νοέμβρης, σε όλους μας. Το πάρκο αντίστοιχα βρίσκεται στη Βιέννη οπου βρεθηκα το 2019 μια μέρα σαν σήμερα))