Το παραμύθι της βροχής

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2020

Οι μικρές καληνύχτες με τον Κοντορεβιθούλη και τους Μουσικούς της Βρέμης…στα Παραμύθια του Σαββάτου!

 


Της  Ελένης Μπετεινάκη

Τα μικρά κλασσικά είναι κι αυτές ένα κομμάτι από τις διάσημες και πολύ αγαπημένες μικρές καληνύχτες που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μεταίχμιο εδώ και αρκετά χρόνια. Αγαπημένα βιβλία που διαβάζονται και ακούγονται μέσα σε 10 λεπτά!

Σήμερα έχω τη χαρά να σας παρουσιάσω και να σας προτείνω να ψάξετε στα βιβλιοπωλεία δυο πολύ αγαπημένα παραμύθια σε πολύ καλές διασκευές τους που θα κρατήσουν συντροφιά σε σας, που θα θυμηθείτε τα δικά σας χρόνια τα παιδικά, αλλά και στα παιδιά σας αρκετές από τις νύχτες σας/τους.


Ξεκινάμε με τον Κοντορεβιθούλη  από την Μαριέττα Κόντου με την εικονογράφηση της Μαριάννας Φραγκούλη!

Ο Κοντορεβιθούλης είναι ο μικρός αγαπημένος ήρωας των παιδικών μου χρόνων. Το πανέξυπνο αγόρι που μπορεί να μην ξεπερνούσε στο ύψος ένα αντίχειρα όταν γεννήθηκε. «Le Petit Poucet» ο γαλλικός τίτλος,  ήταν και είναι παραδοσιακό παραμύθι της κεντρικής Ευρώπης και πιο συγκεκριμένα της Γαλλίας και έχει καταγραφεί για πρώτη φορά στη συλλογή παραμυθιών «Les contes de ma mere l’ oye», στις «Ιστορίες της μαμάς μου της χήνας» του Σαρλ Περώ  στα 1697.

Φανταστείτε πόσες εκδόσεις έχουν γίνει και σε πόσες γλώσσες έχει μεταφραστεί ίσαμε τις μέρες μας. Παραμύθι που μεγάλωσαν μαζί του γενιές και γενιές θίγοντας θέματα πολύ σοβαρά μια εποχή που η πείνα και η φτώχεια ήταν φαινόμενο για τους περισσότερους ανθρώπους σε όλες τις χώρες του  κόσμου. Τα φαινόμενα αυτά δεν εκλείπουν στις μέρες μας απλά η ευαισθησία και οι τρόποι αντιμετώπισης ίσως να διαφέρουν, λίγο.

Στην ιστορία του Κοντορεβιθούλη, σύμφωνα πάντα με την Μαριέττα Κόντου, σε μια φτωχή καλύβα χωμένη μέσα στο δάσος ζούσαν επτά παιδιά  με τους γονείς τους. Το τελευταίο τους  ήταν μικρούτσικο σαν δακτυλάκι ο τοσοδούλης-Κοντορεβιθούλης και ήταν ο πιο έξυπνος. Δύσκολη η διαβίωση μέσα στο μικρό σπιτικό κι έτσι ο ξυλοκόπος με τη γυναίκα του, οι γονείς τους, αποφάσισαν μια μέρα να αφήσουν τα παιδιά μόνα τους και μακριά μέσα στο δάσος μήπως τα βρει κάποιος ευγενικός άνθρωπος και τα αναθρέψει. Ο Κοντορεβιθούλης που κρυφάκουσε όλη τη συζήτηση, κατάφερε να βγει  από την καλύβα και να μαζέψει ένα σωρό χρωματιστά πετραδάκια και να τα χώσει στις τσέπες του. Είχε ένα πανούργο σχέδιο που αποδείχτηκε λυτρωτικό. Την επόμενη μέρα σαν όλα έγιναν όπως τα είχαν σχεδιάσει οι γονείς τους, εκείνος  έριχνε ένα πετραδάκι σε όλη τη διαδρομή και σαν έμειναν μόνα τους βρήκε τον τρόπο αυτός και τα αδέλφια του να επιστρέψουν στο φτωχικό τους. Οι γονείς μετανιωμένοι για την πράξη τους χαίρονται που τα παιδιά τους ξαναγύρισαν αλλά όση βοήθεια κι αν δέχτηκαν από ένα γείτονα για μερικές μέρες ανακούφισης με τρόφιμα κι ρούχα, ήρθαν ξανά δύσκολες μέρες και επαναλήφθηκε ξανά το ίδιο σκηνικό. Δεν κατάφερε όμως εκείνο το βράδυ ο τοσοδούλης – Κοντορεβιθούλης να βγει έξω από την καλύβα τους κι έτσι έριχνε στο δρόμο τους τούτη τη φορά ψίχουλα από το ψωμί που είχε στην τσέπη του. Τη  συνέχεια λίγο πολύ, εμείς οι μεγαλύτεροι την ξέρουμε. Θα φάνε τα πουλάκια τα ψίχουλα, δεν θα μπορούν να  γυρίσουν πίσω τα παιδιά αλλά ο Κοντορεβιθούλης  θα τα οδηγήσει τυχαία στο σπίτι ενός γίγαντα. Η γεροδεμένη γυναίκα του τα λυπήθηκε και βρήκε διάφορους τρόπους να τα φροντίσει για λίγο και να τα γλυτώσει από την «κοιλιά» του άνδρα της. Ο Κοντορεβιθούλης  πάλι την ώρα του μεγάλου κινδύνου έβαλε το μυαλό του να δουλέψει και κατάφερε να σώσει τα αδέλφια του και να επιστρέψουν σώοι και ασφαλείς στην…ευτυχία τους!

Με πολλά μαγικά στοιχεία , όπως όλα τα κλασσικά παραμύθια η παρηγοριά και η κάθαρση του τέλους διώχνει όλη την πίκρα, την αγωνία και την θλίψη. Το καλό τέλος πάντα φέρνει ικανοποίηση και αποκατάσταση στην τάξη των πραγμάτων όσο δύσκολα κι αν έχουν περάσει οι ήρωες του κάθε παραμυθιού. Ο Κοντορεβιθούλης είναι ένα σύμβολο εξυπνάδας, ευφυίας, θάρρους και εμπιστοσύνης στον εαυτό του. Ήθη  και έθιμα εποχής, μελανό στοιχείο η εγκατάλειψη μικρών παιδιών αλλά η «μαγεία» και η δύναμη της θέλησης για ζωή νικά τις όποιες δυσκολίες.

Διαβάστε τούτην την διασκευή της Μαριέττας Κόντου ή ακούστε την να την αφηγείται με την φωνή της κι απολαύστε άλλο ένα βράδυ παραμυθένιο και διαφορετικό!

Το βιβλίο έχει εικονογραφηθεί λιτά αλλά πολύ εκφραστικά από την Μαριάννα Φραγκούλη θυμίζοντας εκείνη την παλιά εποχή και την ατμόσφαιρα της.

Διαβάστε εδώ ένα μικρό απόσπασμα : https://www.metaixmio.gr/el/products/%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%B2%CE%B9%CE%B8%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B7%CF%82

Οι μουσικοί της Βρέμης, Διασκευή : Λίνα Μουσιώνη, εικ: Γιώργος Πετρίδης, εκδ. Μεταίχμιο

Μια υπέροχη διασκευή από την Λίνα Μουσιώνη στις Μικρές Καληνύχτες του πασίγνωστου παραμυθιού «Οι μουσικοί της Βρέμης» που καταγράφηκε και ανακτήθηκε από τους αδελφούς Γκριμ. Δημοσιεύτηκε  στα παραμύθια τους το 1819.

Είναι η ιστορία τεσσάρων ηλικιωμένων κατοικίδιων ζώων, τα οποία μετά από μια σκληρή δουλειά τα αφεντικά τους θέλουν να τα ξεφορτωθούν. Πρώτος πρώτος ο γαϊδαράκος μας αποφασίζει να εγκαταλείψει το σπιτικό του και να κυνηγήσει το όνειρό του. Να γίνει μουσικός στην πόλη της Βρέμης. Στο δρόμο μου θα σκοντάψει πάνω σε ένα κυνηγόσκυλο που κι εκείνο έχει παραμεληθεί  από το δικό του αφεντικό. Τον προσκαλεί να έρθει μαζί του στην Βρέμη και να παίζει τύμπανα στην μπάντα του. Οι δυο τους συναντούν μια γάτα πολύ απελπισμένη η οποία τους ακολουθεί σαν τραγουδίστρια όπερας της συντροφιάς τους. Φτάνοντας σε ένα αγρόκτημα θα ραγίσει η καρδιά τους από το σπαρακτικό λάλημα ενός κόκορα που ξέρει πως είναι η τελευταία του βραδιά ζωντανός πριν γίνει σούπα σε τραπέζι καλεσμένων της κυρά του. Ένας ακόμα τραγουδιστής προστέθηκε στην παρέα και οι τέσσερις φίλοι ξεκινούν το μακρινό τους ταξίδι. Σαν βράδιασε όμως και προσπαθώντας να βρουν που θα περάσουν τη νυχτιά στο δάσος ο κόκορας τους ανακοινώνει πως από το ψηλό κλαδί του δέντρου που ανέβηκε ένα  σπίτι φως. Κίνησαν όλοι τους για εκεί και σαν ομάδα λειτουργώντας με τις αγριοφωνάρες τους και έσπασαν το τζάμι του σπιτιού, και κατατρόμαξαν μια συμμορία ληστών που έτρωγαν κι έπιναν μέσα του. Κατάφεραν να γίνουν εκείνοι κάτοχοι του σπιτιού και με μαεστρία περισσή να εξολοθρεύσουν τελείως  τους ληστές που η φαντασία τους  έπλασε τα τέσσερα ζώα σαν αλλόκοτα πλάσματα.

Σε αντίθεση με τον τίτλο της ιστορίας οι ήρωες δεν θα φθάσουν ποτέ στη Βρέμη αλλά θα εγκατασταθούν στο μικρό σπίτι για το υπόλοιπο της ζωής τους.

Μια ιστορία κλασσική που μιλάει για την εγκατάλειψη των ζώων, την απανθρωπιά και την αδιαφορία των ανθρώπων απέναντι σε ηλικιωμένα ζώα. Μιλάει επίσης για τις δεύτερες ευκαιρίες της ζωής που συχνά φέρνουν μεγάλη ευχαρίστηση και ευτυχία που δεν την είχαμε ποτέ υπολογίσει.  

Διαβάστε και ακούστε αυτήν την πασίγνωστη ιστορία με την αφήγηση της Λίνας Μουσιώνη και δείτε τις εικόνες του Γιώργου Πετρίδη που την ζωντανεύουν με υπέροχα χρώματα και φιγούρες.

Δείτε εδώ ένα μικρό απόσπασμα της ιστορίας : https://www.metaixmio.gr/el/products/%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B2%CF%81%CE%B5%CE%BC%CE%B7%CF%82?gclid=EAIaIQobChMIj8HmivK57AIVkqkYCh3uHAYgEAAYASAAEgKtrfD_BwE

 

Τα βιβλία είναι κατάλληλα για παιδιά από 5 χρόνων…

Δημοσιεύτηκε στο cretalive.gr στις 17 Οκτωβρίου 2020 :https://www.cretalive.gr/politismos/oi-mikres-kalinyhtes-me-ton-kontorebithoyli-kai-toys-moysikoys-tis-bremissta-paramythia

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου