Ο Πρίγκιπας Αρεστός και το Βασίλειο της Γεύσης...στις Φυλλοσοφίες!

Ο Πρίγκιπας Αρεστός και το Βασίλειο της Γεύσης....στα Παραμύθια του Σαββάτου στις Φυλλο…σοφίες !

Ήταν μια φορά και δυο καιροί ένα βασίλειο ξακουστό σε ολόκληρη την οικουμένη. Αγαπητός ο Βασιλιάς κι ο πρίγκιπας του παλατιού. Απλοχέρηδες κι οι δυο, έξυπνοι και δουλευταράδες. Όμως ήρθε μια μέρα σκοτεινή σαν νύχτα σχεδόν, που η μάγισσα Πείνα έσπειρε παντού τα μαγικά της φέρνοντας ανεργία, ερημιά, και θλίψη στο ξακουστό βασίλειο. Ο Βασιλιάς απόκαμε κι ο γιος του έπρεπε να φύγει για άλλη χώρα, να γυρέψει αλλού …δουλειά! Όμως η ζωή είναι πάντα γεμάτη εκπλήξεις κι ο νεαρός Πρίγκηπας δεν άργησε να το ανακαλύψει …

Την  συνέχεια την μάθαμε στα Παραμύθια του Σαββάτου  στις Φυλλο…σοφίες, στην καρδιά του Ηρακλείου, στις 19 Ιανουαρίου 2019 στις 17.00 με αφηγήτρια την Ελένη Μπετεινάκη και τις μοναδικές της κούκλες…

Μια ιστορία γεμάτη ανατροπές, αλήθειες, θάρρος και δύναμη.

Και σαν τελείωσε το παραμύθι φτιάξαμε την συνταγή της Ευτυχίας ...και περάσαν όλες οι κούκλες καλά κι εμείς ακόμα καλύτερα!

Οι κούκλες είναι χειροποίητες από το κουμπί και το Βελόνι

*Το παραμύθι έχει αναφορές στον Άνεργο Πρίγκιπα της Ιωάννας Μπουλντούμη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Εικόνες: Νικόλας Ανδρικόπουλος

Ημέρα Μνήμης Ολοκαυτώματος, 27 Ιανουαρίου 1945, Βιβλία για εφήβους, μεγάλους και παιδιά!

Ημέρα μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος σήμερα, μιας και στις 27 Ιανουαρίου 1945 απελευθερώθηκε το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς. 

Ένα μικρό αφιέρωμα στους γονείς και τα παιδιά που θέλουν να μάθουν για την σημερινή ημέρα...





Κόκκινη μεταξωτή κορδέλα, Lucy Adlington, Μετάφραση: Αργυρώ Πιπίνη, εκδ. Διόπτρα

Σε κάποια άλλη ζωή μπορεί να ήμασταν φίλες. 
Μα βρισκόμασταν στο Μπέρτσγουντ...
Μου άρεσε να ράβω όμορφα μεταξωτά φορέματα με δαντέλες. Όταν η γιαγιά μου άνοιγε το καπάκι της ραπτομηχανής και έβλεπα στη σειρά τα μασούρια με τις πράσινες, κίτρινες, κόκκινες, γκρίζες, λευκές και ροζ κλωστές ονειρευόμουν πως μεγαλώνοντας θα είχα το δικό μου εργαστήριο. Τότε πιστεύαμε πως ο πόλεμος ήταν κάτι που συνέβαινε κάπου αλλού· ήρθε όμως στην πόλη μας και μας άρπαξε. Στοίβαξε χιλιάδες ανθρώπους σε τούτο το μέρος και, μαζί με μένα, τη Ρόουζ, τη Μάρτα και την Κάρλα. 
Πάνω από τους φράχτες με το αγκαθωτό συρματόπλεγμα, ο ήλιος δεν ξεχώριζε στο γκρίζο. Στοιχιζόμασταν σε σειρές των πέντε, όλες με ριγέ στολή, και μετά τρέχαμε στο ατελιέ ραπτικής του στρατοπέδου. Εκεί, ανάμεσα στα πανάκριβα υφάσματα και στις απαιτητικές κυρίες των αξιωματικών, μέρα με τη μέρα ψαλιδίζονταν οι ελπίδες μας.
Εκείνο το πρωινό είχα δέσει κρυφά την κόκκινη μεταξωτή κορδέλα γύρω από τον λαιμό μου. Και για πρώτη φορά από τότε που βρέθηκα στο Μπέρτσγουντ ένιωσα πραγματικός άνθρωπος. 
Έλλα, 1944

Η κλέφτρα των βιβλίων, Μάρκους Ζούσακ, εκδ. Ψυχογιός

Τι θα γινόταν αν έπρεπε να κρύψεις κάτι για να το σώσεις;

Όταν η νεαρή Λίζελ φτάνει στο σπίτι των θετών γονιών της, έχοντας χάσει την οικογένειά της, το μόνο που κρατάει στα χέρια της είναι το κλεμμένο εγχειρίδιο ενός νεκροθάφτη, το οποίο δεν μπορεί καν να διαβάσει, αφού δεν ξέρει γραφή και ανάγνωση. Αυτή θα είναι και η αρχή της καριέρας της ως… κλέφτρας. Η Λίζελ θα αρχίσει να κλέβει βιβλία - βιβλία που πετάνε οι ναζί στη φωτιά για να τα κάψουν, βιβλία από τη βιβλιοθήκη του δημάρχου, βιβλία που τη συντροφεύουν στις περιπέτειές της παρέα με το φίλο της, Ρούντι, στους δρόμους της πόλης, βιβλία που θα γεμίσουν τις ώρες του άλλου φίλου της, του κυνηγημένου Μαξ. Κι ενώ οι βόμβες των Συμμάχων πέφτουν συνεχώς και οι σειρήνες ουρλιάζουν, η Λίζελ μοιράζεται τα βιβλία της με τους γείτονές της στα καταφύγια και βρίσκει σ' αυτά παρηγοριά. Μέχρι που κάποια μέρα η σειρήνα θα αργήσει να σφυρίξει…

Μια αξέχαστη ιστορία για τη δύναμη της ανθρωπιάς, τις ανατροπές της ζωής, αλλά και για την αστείρευτη γοητεία των βιβλίων!

Το αγόρι με τη Ριγέ πιτζάμα, Τζον ΜποΊν, Ολιβερ Τζέφερς, εκδ.Ψυχογιός


Ο εννιάχρονος Μπρούνο δεν έχει ιδέα για την Τελική Λύση ή το Ολοκαύτωμα. Δε γνωρίζει για τον εφιάλτη που ζουν οι λαοί της Ευρώπης εξαιτίας της χώρας του. Το μόνο που ξέρει είναι ότι αναγκάστηκε να μετακομίσει από το άνετο σπίτι του στο Βερολίνο σ’ ένα οίκημα σε μια απομονωμένη περιοχή όπου δεν έχει τίποτε να κάνει και κανέναν για να παίξει. Μέχρι τη στιγμή που συναντά τον Σμούελ, ένα αγόρι που ζει στην άλλη μεριά του συρματοπλέγματος και που, όπως κι άλλοι άνθρωποι εκεί, φορά μια στολή σαν ριγέ πιτζάμα. Η φιλία του Μπρούνο με τον Σμούελ θα τον οδηγήσει από την αθωότητα σε μια σκληρή αποκάλυψη και θα τον αναγκάσει να γίνει άθελά του μέρος μιας αποτρόπαιας κατάστασης. 

Διεθνές εκδοτικό φαινόμενο New York Times Bestseller. Περισσότερα από 7.000.000 αντίτυπα παγκοσμίως

Αννα Φρανκ, Τζοζεφίν Πουλ, εικ: Αντζελα Μπάρετ, εκδ. Ερευνητές

Άννα Φρανκ, γεννημένη σε λάθος τόπο, λάθος εποχή που έμελλε να γίνει το σύμβολο του κόσμου ολόκληρου με τη θυσία της και το ημερολόγιό της. Γεννημένη στις 12 Ιουνίου του 1929, ήταν μια γερμανίδα εβραία που έμελλε να ζήσει όλη τη θηριωδία του πολέμου κλεισμένη στην αρχή σε μια σοφίτα και στη συνέχεια να χάσει τη ζωή της από τύφο σε ένα από γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης στα 15 της χρόνια. Μια ζωή όμορφη, ήρεμη στα παιδικά της χρόνια που σφραγίστηκε από το μίσος των Γερμανών  προς την φυλή της και συνθλίφτηκε κατά τη διάρκεια της εφηβείας της σε μια σοφίτα, στο πίσω σπίτι , όπως η ίδια έλεγε, και στα πιο άγρια μέρη που οδηγήθηκε αιχμάλωτη. Μια οικογένεια ευτυχισμένη που όμως διώχθηκε όπως χιλιάδες άλλες. Ένα ημερολόγιο που της χαρίστηκε την ημέρα των γενεθλίων της στα 13 της χρόνια στις 12 Ιουνίου του 1942,θα γινόταν το μεγαλύτερο ανάγνωσμα παγκοσμίως, λόγω των πληροφοριών που είχε από την καθημερινή ζωή των έγκλειστων αυτών ανθρώπων την περίοδο του πολέμου μέχρι και την 1 Αυγούστου του 1945. Η Άννα στο ημερολόγιο της γράφει στην Κίτυ μια φανταστική φίλη που είχε κι έτσι απαλύνει τον πόνο της δύσκολης κατάστασης  που έζησε.

Ένα βιβλίο καλογραμμένο για μικρά απιδιά που τους μαθαίνει την βιογραφία ενός κοριτσιού και τη δυσκολία της ζωής του, τις ανησυχίες μιας έφηβης, τη μοναξιά, τη δίψα για ζωή, τον πρώτο έρωτα σε μια σοφίτα και το μεγάλο τραγικό τέλος μιας τόσο μικρής διαδρομής.

Ιστορία και πληροφορίες για την Άννα Φρανκ σε μια πολύ προσεγμένη έκδοση με εκπληκτική εικονογράφηση από την Άντζελα Μπάρετ που αξίζει να έχει κάθε παιδί στη βιβλιοθήκη του. Η ιστορία της Άννας Φρανκ και το ημερολόγιό της είναι από τα πιο συγκλονιστικά αναγνώσματα ακόμα και τρυφερών ηλικιών που μαθαίνουν και νοιώθουν τη φρίκη του πολέμου, της συνέπειες, τη μοναξιά κι ένα σωρό συναισθήματα που νοιώθει ένας άνθρωπος σε αυτήν την ηλικία που δεν μπορεί να ζήσει ελεύθερος.

Ένα κλασικό πια βιβλίο που διατίθεται σε μια εκπληκτική τιμή και που θα πρέπει όλοι να αναζητήσουμε. Έναν από τους λόγους τον γράφει  η ίδια η Άννα Φρανκ:

« Πίστεψέ με ,όταν είσαι έγκλειστος για ενάμιση χρόνο, μπορεί να σου στοιχήσει πολύ κάποιες μέρες … Να κάνεις ποδήλατο, να χορεύεις, να σφυρίζεις, να κοιτάς τον έξω κόσμο, να ξέρεις ότι είσαι  ελεύθερος – αυτά είναι που λαχταρώ…».


Τα μυστικά του Πέτρινου γεφυριού, Μαρία Δασκαλάκη, εκδ. ΜΙΝΩΑΣ
(σειρά : Μυστική Αποστολή)

Ο Κωνσταντίνος θα συναντήσει για πρώτη φορά τον ξάδερφό του στο μικρό χωριό του Ζαγορίου από το οποίο κατάγεται ο πατέρας του.
Στη Γερμανία όπου μένουν αρρωσταίνει συνέχεια κι η αλλαγή περιβάλλοντος ελπίζουν να του κάνει καλό.
Όμως ποια είναι η ηλικιωμένη γυναίκα με το τατουάζ στο χέρι που πουλά σαλιγκάρια στα γύρω χωριά;
Τι σημαίνει το παράξενο όνομά της;
Γιατί κουβαλά μαζί της ένα κίτρινο αστέρι;
Τα παιδιά μαθαίνουν μια καινούρια λέξη: Ολοκαύτωμα.
Ανακαλύπτουν έτσι μια πλευρά της Ιστορίας που δεν είχαν ακούσει ποτέ κι αρχίζουν να σκαλίζουν τη ζωή της ηλικιωμένης…

Θα ρίξουν φως στα μυστήρια που την τυλίγουν;
Θα φέρουν εις πέρας τη μυστική τους αποστολή;

Ερικα,Ruth Vander Zee - Roberto Innocenti,εκδ. Καλειδοσκόπιο

Συνάντησα τη γυναίκα αυτής της ιστορίας το 1955, πενήντα χρόνια μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν στο Ρότενμπουργκ, μια γραφική, μεσαιωνική κωμόπολη στη Γερμανία. Μια μέρα πριν φτάσουμε, ένας ανεμοστρόβιλος είχε σαρώσει την περιοχή αφήνοντας πίσω του συντρίμμια. Καθόμασταν με τον άντρα μου σ' ένα παγκάκι και χαζεύαμε το συνεργείο καθαρισμού που μάζευε τα κεραμίδια που είχαν πέσει από τη στέγη του Δημαρχείου. Ένας ηλικιωμένος μαγαζάτορας που στεκόταν πιο πέρα έλεγε πως είχαν να δουν τέτοια καταστροφή από την τελευταία επέλαση των Συμμάχων. Όταν γύρισε στο μαγαζί του, η κυρία που καθόταν δίπλα μας στράφηκε προς το μέρος μας και άρχισε να μας μιλά. Την έλεγαν Έρικα. Ρώτησε αν είμαστε ταξιδιώτες. Της απάντησα πως επιστρέφαμε μετά από ένα σεμινάριο δύο εβδομάδων στο Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, και είπε με λαχτάρα ότι πάντα ήθελε να κάνει αυτό το ταξίδι αλλά δεν είχε ποτέ αρκετά χρήματα για να πραγματοποιήσει το όνειρό της.

Πρόσεξα πως φορούσε στο λαιμό της μια χρυσή αλυσίδα με το άστρο του Δαβίδ και πρόσθεσα ότι στην επιστροφή μας από το Ισραήλ, ταξιδέψαμε στην Αυστρία και σταματήσαμε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μαουτχάουζεν. Η Έρικα είπε πως εκείνη είχε φτάσει κάποτε μέχρι την πύλη του Νταχάου, αλλά δεν βρήκε το κουράγιο να μπει μέσα.

Κι έπειτα μου είπε την ιστορία της... 

Τα κίτρινα καπέλα, Κέλλυ Ματαθία -Κόβο, εκδ Πατάκης

Μια ιστορία που μιλάει για φόβo και θάρρος, για φιλία που δε γνωρίζει όρια, για ευγνωμοσύνη και μνήμη. Μιλάει για αυτούς που, όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με το θεριό, ακούν την εσωτερική τους φωνή, την καρδιά τους, και βρίσκουν τη δύναμη να αποφασίσουν για την τύχη τους. Μιλάει όμως και για εκείνους που βάζουν σε κίνδυνο τον εαυτό τους, υπερασπίζοντας το δικαίωμα στη ζωή.

ΒΡΑΒΕΙΟ Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου - Ελληνικό Τμήμα της ΙΒΒΥ

Η λίστα του Σίντλερ"  |  Κένελι Τόμας, εκδ. Λιβάνης 

Ένα εκπληκτικό μυθιστόρημα που βασίζεται στην αληθινή ιστορία του Γερμανού Όσκαρ Σίντλερ, μαυραγορίτη και ντιρεκτόρ στρατοπέδου συγκέντρωσης, ο οποίος στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου κατάφερε να διασώσει από τους θαλάμους αερίων περισσότερους Εβραίους από όσους διέσωσε οποιοδήποτε άλλο μεμονωμένο άτομο. Πρόκειται για ένα ορόσημο στη φιλολογία του Ολοκαυτώματος, αφού, για να το συγγράψει, ο Τόμας Κένιλι χρησιμοποίησε τις πραγματικές καταθέσεις των Σίντλερ-γιούντεν –των Εβραίων του Σίντλερ– απεικονίζοντας με έξοχο τρόπο την ανδρεία και την πανουργία ενός χρηστού ανθρώπου εν μέσω της ανείπωτης κακότητας.

Το  νόημα της ζωής, Βίκτορ Φράνκλ, εκδ. Ψυχογιός

Τον Ιανουάριο του 2006, την εξηκοστή πρώτη επέτειο της απελευθέρωσης από το στρατόπεδο θανάτου Άουσβιτς, όπου ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι πέθαναν, έθνη από όλο τον κόσμο παρακολούθησαν την πρώτη Διεθνή Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος. Μερικούς μήνες μετά, θα μπορούσαν κάλλιστα να εορτάσουν την επέτειο ενός από τα πιο ακατάλυτα κείμενα για εκείνη τη φριχτή εποχή. Το ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ του Βίκτορ Φρανκλ, όπου ο συγγραφέας περιγράφει τις εμπειρίες του στα στρατόπεδα αφανισμού και αναλύει την ψυχοθεραπευτική του μέθοδο της λογοθεραπείας, εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1946, έχει πουλήσει μέχρι σήμερα πάνω από δώδεκα εκατομμύρια αντίτυπα κι έχει αναδειχθεί ένα από τα δέκα πιο σπουδαία βιβλία των καιρών μας.

Το Σεπτέμβριο του 1942, ο Φρανκλ και η οικογένειά του συνελήφθησαν και εκτοπίστηκαν. Ο Φρανκλ πέρασε τα επόμενα τρία χρόνια σε τέσσερα διαφορετικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, απογυμνωμένος από καθετί που τον συνέδεε με τη ζωή, μέχρι την ημέρα της απελευθέρωσής του. Είναι συγκλονιστικό όμως το πώς γαντζώθηκε στη ζωή, και στην κατάφαση στη ζωή, και είναι συγκλονιστικά απλοί οι λόγοι για τους οποίους επιχείρησε, λυσσασμένα και λογικά μαζί, να μείνει ζωντανός. Ο έρως και η γνώση συνθέτουν το νόημα της ζωής για τον Φρανκλ, και το προσωπικό του αυτό νόημα γίνεται ο πανίσχυρος κινητήρας που τον κρατάει στη ζωή. Και η αναζήτηση αυτού του Νοήματος στη ζωή όλων μας είναι, εντέλει, η κινητήρια δύναμη των πάντων.

Ένα βιβλίο-σταθμός στην ανθρωπότητα. Ένα βιβλίο-ύμνος στον άνθρωπο.

Εάν αυτό είναι ο Άνθρωπος, Primo Levi, εκδ Άγρα

Στις 22 Φεβρουαρίου 1944, 650 άνθρωποι στάλθηκαν στο Άουσβιτς στοιβαγμένοι σε δώδεκα τρένα για εμπορεύματα. Μόνο ο Πρίμο Λέβι και δύο άλλοι επέζησαν, έπειτα από παραμονή ενός έτους, πριν την απελευθέρωσή τους από τον ρωσικό στρατό τον Ιανουάριο του 1945.
Στο στρατόπεδο ο Λέβι παρατηρεί τα πάντα, θα θυμηθεί τα πάντα, θα αφηγηθεί τα πάντα : το στρίμωγμα στους κοιτώνες· τους συντρόφους που ανακάλυπταν το πρωί νεκρούς από την πείνα και το κρύο· τους εξευτελισμούς και την καθημερινή εργασία, κάτω απ' τα χτυπήματα των " Κάπος "· τις περιοδικές " επιλογές " όπου ξεχώριζαν τους αρρώστους από τους υγιείς για να τους στείλουν στο θάνατο· τους απαγχονισμούς για παραδειγματισμό· τα τρένα γεμάτα Εβραίους και τσιγγάνους, που οδηγούνταν με την άφιξή τους στα κρεματόρια… Κι όμως, στην αφήγηση αυτή κυριαρχεί η πλέον εντυπωσιακή αξιοπρέπεια· καμία εκδήλωση μίσους, καμία υπερβολή, καμία εκμετάλλευση των προσωπικών ταλαιπωριών, αλλά ένας ηθικός προβληματισμός πάνω στον πόνο, εξυψωμένος από ένα όραμα ζωής.
Το Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος, γραμμένο το 1947, θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας με θέμα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και μία από τις πλέον συγκλονιστικές μαρτυρίες των καιρών μας. Στην Ιταλία από τη δεκαετία του '60 διδάσκεται στα σχολεία.
Η έκδοση περιλαμβάνει Παράρτημα με συνέντευξη του Πρίμο Λέβι στον Philip Roth (La Stampa, 26, 27 Νοεμβρίου 1986), ένα κείμενο του Πρίμο Λέβι, Η Μαύρη τρύπα του Άουσβιτς, Πολεμική στους Γερμανούς ιστορικούς, δημοσιευμένο στην εφημερίδα La Stampa, 22 Ιαν. 1987, ένα κείμενο του Claudio Magris, Έπος και μυθιστόρημα στον Πρίμο Λέβι, δημοσιευμένο στην εφημερίδα Il Corriere della Sera, 13 Ιουνίου 1982, και αναλυτική Εργοβιογραφία.

Η Νύχτα, Ελι Βιζέλ, εκδ. Μεταίχμιο

Στη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου πολέμου, ο Ελί Βιζέλ και η οικογένειά του στάλθηκαν από τους Ναζί σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το βιβλίο αυτό είναι ένα ντοκουμέντο αυτής της κτηνωδίας: του χαμού των γονιών του, του τρόμου από τον οποίο κατάφερε να ξεφύγει, του αγώνα του για επιβίωση σ' έναν κόσμο που τον απογύμνωσε από την ανθρωπιά, την αξιοπρέπεια και την πίστη του.

Γραμμένο σε γλώσσα λιτή, με τη ματιά του αυτόπτη μάρτυρα, η Νύχτα αποτελεί μία από τις πιο άμεσες και διεισδυτικές αφηγήσεις που γράφτηκαν ποτέ για το Ολοκαύτωμα, η οποία έχει διαβαστεί από εκατομμύρια ανθρώπους, έχει μεταφραστεί σε δεκάδες γλώσσες, διδάσκεται σε σχολεία και πανεπιστήμια.

Στην έκδοση περιλαμβάνονται τόσο πρόλογος του ίδιου του συγγραφέα (2007) όσο και πρόλογος του νομπελίστα Φρανσουά Μοριάκ.

Η οικογένεια του δεκαεξάχρονου Ελιέζερ θα διαβεί την πύλη της κόλασης του Άουσβιτς, τον Ιούνιο του 1944. Η οικογένεια δεν θα μείνει ενωμένη, όπως ήθελαν με αφέλεια ο πατέρας και η μάνα, θα χωριστούν αμέσως τα αρσενικά από τα θυληκά μέλη της. Τη στιγμή εκείνη, χωρίς να το ξέρει χωρίζεται για πάντα από τη μάνα του και τη λατρεμένη μικρή αδερφή, την Τσιπόρα ή, τρυφερότερα, Τσιπούκα (Ιουδήθ, το επίσημο όνομά της). Αργότερα θα ομολογήσει ότι ποτέ στη ζωή του δεν αγάπησε ανθρώπινο πλάσμα όσο αυτή η μικρή. Στο τέλος του πολέμου έχουν χαθεί όλοι από τη στενή και την ευρύτερη οικογένεια. Επέζησε ο ίδιος και οι δύο μεγαλύτερες αδερφές του, η Χίλντα και η Μπέα.

Μιλένα από την Πράγα, Μαργκαρέτε Μπούμπερ – Νόϋμαν, εκδ Κίχλη

Ένα βιβλίο που αναδεικνύει τις σύγχρονες επιταγές της στρατοπεδικής γραμματείας, ένα άγνωστο είδος στην Ελλάδα, αλλά πολύ διαδεδομένο στις διεθνείς σπουδές και στις μελέτες γύρω από το Ολοκαύτωμα. Η επιζήσασα Μπούμπερ-Νόιμαν αποτυπώνει τις προσωπικές της εμπειρίες από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ράβενσμπρουκ, εστιάζοντας στη φαντασιωτική δυνατότητα των γυναικών κρατουμένων − που για εκείνην είχε ένα όνομα, Μίλενα. Είναι το ίδιο όνομα που επαναλάμβανε ο Κάφκα στα ερωτικά του γράμματα, καθώς η Μίλενα Γιέσενσκα ήταν πηγή έμπνευσης και έρωτα, εκτός από τον ίδιο, για διάφορους πνευματικούς ανθρώπους και συγγραφείς της εποχής. Για τη φίλη, όμως, και συγκρατούμενή της Μαργκαρέτε ήταν αυτή που τη βοήθησε να αντέξει την καθημερινότητα, μετατρέποντας την πλέον οδυνηρή εμπειρία σε αφορμή για την ηδονική εξιστόρηση ενός πλατωνικού γυναικείου έρωτα. Στο επίμετρο, η Ανδριανή Δημακοπούλου εστιάζει στις μικρές χειρονομίες και στην τελετουργική δυνατότητα που έκρυβαν για τις κρατούμενες τα μικροαντικείμενα, ενώ η εκδότρια Γιώτα Κριτσέλη επέλεξε το φωτογραφικό υλικό που διανθίζει την παραστατική αφήγηση.  

Ιστορίες και παραμύθια για ιδέες κι ευκαιρίες....

Τα  Παραμύθια του Σαββάτου…γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Πάντα να αρπάζεις τις ευκαιρίες που σου έρχονται στη ζωή. Καμία να μην αφήνεις να φεύγει. Όλα είναι σύντομα και ρευστά κι ίσως χάσεις την πολύτιμη στιγμή  να αλλάξεις, να ξεφύγεις να ζήσεις διαφορετικά. Διαφορετικά και τα παιδιά με ειδικές ικανότητες, ισότιμα όμως μέλη της κοινωνίας. Με δικαιώματα, υποχρεώσεις και μπόλικο παιχνίδι.

Και να θυμόμαστε όλο, πως η οικογένεια και οι φίλοι είναι εκείνες οι αξίες οι ανεκτίμητες που δεν πουλιούνται, ούτε αγοράζονται, μόνο χαρίζονται!

Τι μπορείς να κάνεις με μια ευκαιρία; Kobi Yamada,εικ: Mae Besom, εκδ. Λιβάνη

Πόσες ευκαιρίες μπορεί να έχει κάποιος στη ζωή του; Τι κάνεις όταν μια μέρα κι εντελώς ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά σου  και μοιάζει να  γνωρίζει, να θέλει κάτι να κάνεις για αυτήν; Και αν μείνεις  αδρανής εκείνη θα φτεροκοπήσει και θα χαθεί  στη στιγμή. Και τότε αρχίζουν οι ερωτήσεις στον ίδιο μας τον εαυτό: Άραγε; Μήπως; Και αν;  Τη δεύτερη φορά που θα σταθούμε τυχεροί και θα έρθει άλλη  μια νέα εύκαιρα τι κάνουμε; Την αρπάζουμε ή μήπως πάλι δεν είμαστε σίγουροι; Και αν φοβόμαστε;  Τότε πάλι θα φύγει, πολύ μακριά.

Κι αν κάνεις το  μοιραίο λάθος και νομίσεις πως αρκετά ασχολήθηκες κι έχασες χρόνο με τις ευκαιρίες θα έρθει η στιγμή που κι εκείνες θα πάψουν να σε επισκέπτονται. Και τότε θα νοιώσεις άλλα συναισθήματα. Ο φόβος θα διαδεχθεί την αμφιβολία. Ο χρόνος θα δείξει πως χρειάζεται θάρρος και μάτια ανοιχτά γιατί διαφορετικά θα χαθούν όλα. Μια στιγμή θέλει πάλι και να μην την αφήσεις  να χαθεί. Να αρχίσεις να ζεις, να ενθουσιάζεσαι, να τρέχεις και να μην κάθεσαι άπραγος.

Άλλο ένα μικρό αριστούργημα από τον Kobi Yamada και της  Mae Beson στην εικόνα. Αλήθειες και μαθήματα ζωής για μικρούς αναγνώστες. Καλογραμμένη, έξυπνη, ευφυέστατη ιδέα που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο. Μια ιστορία έμπνευσης, ώθησης και φυσικά θάρρους. Μια ιστορία υπόσχεσης, δύναμης ψυχής και τόλμης. Στο άγνωστο, στο παράξενο, στην ελπίδα.

 Ένα βιβλίο με ερεθίσματα για θαρραλέους και ανθρώπους που έχουν μάθει να κυνηγάνε την κάθε στιγμή της ζωής. Για μικρά απιδιά που δειλιάζουν, φοβούνται  και δεν τολμούν να παλέψουν με το άγνωστο, την επιθυμία, το καινούργιο…

Για κάθε ηλικία …Για όλους μας!

Tα ψηλά τακούνια της Μαρσέλας, Γιώργος Μπουμπούσης, εικ: Μαριάννα Φραγκούλη, εκδ. Ελληνοεκδοτική

Η Μαρσέλα είναι μια καμηλοπάρδαλη με σκούρες καφετιές κηλίδες και ζει στη ζούγκλα. Ήταν και πολύ θυμωμένη εκείνο το μεσημέρι που γύρισε από το σχολείο. Κουβέντες δεν ήθελε πολλές γιατί η Φρύνη, η ζέβρα με τις υπέροχες μαύρες γραμμές και  τις μακριές βλεφαρίδες, μια νέα μαθήτρια της τάξης, της έκανε τη ζωή άνω κάτω.  Όλα ξεκίνησαν από εκείνο το παιχνίδι, το ομαδικό, το κρυφτό. Πως να κρυφτεί μια καμηλοπάρδαλη με τε΄τοιο ύψος  κι απ ΄την άλλη πόσο εύκολα  μπορεί να βρει όλους στη στιγμή , όπου και να βρίσκονται; Κι εκείνες οι λέξεις που σαν ειπωθούν και πληγώσουν, αντηχούν πάντα στ ‘ αυτιά; Ζαβολιάρα κι ανίκανη την είπε η Φρύνη κι η Μαρσέλα στεναχωρήθηκε και θύμωσε κι έμεινε…μόνη! Κι υστέρα ήρθε η λύπη γιατί νόμιζε πως δεν την ήθελαν οι φίλοι της.

 Η μαμά της πάλι  που είχε μανία με τις αγορές στο ίντερνετ προσπαθούσε να της φτιάξει το κέφι. Και φυσικά τα κατάφερε! Με ένα μοιραίο λάθος «ιντερνετικό» άλλαξαν όλα. Τα κόκκινα ψηλά παπούτσια αντί μιας κατσαρόλας που ήρθαν στο σπίτι της Μαρσέλας θα γίνουν η αιτία να σταματήσουν όλα τα πικρόχολα σχόλια της Φρύνης, να δεθεί μια παρέα ζηλευτή και να δουν την πιο ωραία παράσταση τσίρκου που έγινε ποτέ, όλοι μαζί!

Μια ιστορία του Γιώργου Μπουμπούση για τις παρέες, τους  φίλους, τα παιχνίδια και τις συμπεριφορές. Μια καλοφτιαγμένη ιστορία που ακουμπά πολύ λεπτά και σχεδόν καθημερινά θέματα ανάμεσα σε φίλους, σε νέα μέλη ομάδων και φυσικά στη σχολική ζωή. Λέξεις που πληγώνουν, πράξεις και συμπεριφορές που δεν ξεχνιούνται. Ταμπέλες που καθορίζουν άτομα. Φυσικά χαρακτηριστικά που ενοχλούν κάποιους αλλά ευτυχώς καταλαβαίνουν στο τέλος πως αυτές οι ιδιαιτερότητες είναι που αξίζουν.  Μια καλογραμμένη λοιπόν ιστορία που τα΄χει όλα τα παραπάνω και ακόμα πιο πολλά. Έχει και χιούμορ και θυμό και απογοήτευση και λύπη και χαρά και φίλους που τελικά είναι εκεί στα δύσκολα. Έχει κι εγωισμό και πείσμα και άσχημες συμπεριφορές. Έχει και την μητρική αγάπη και τρυφερότητα. Έχει ανατροπές και σύγχρονες πτυχές της καθημερινότητας, όπως οι αγορές από το ιντερνέτ που τελικά σώζουν …φιλίες!

Πρωτότυπη , έξυπνη και γεμάτη η γραφή του Γιώργου  Μπουμπούση που την συμπληρώνει υπέροχα η εικονογράφηση της Μαριάννας Φραγκούλη.

Υπέροχη και η έκδοση που νομίζω εγκαινιάζει μια νέα σειρά των εκδόσεων Ελληνοεκδοτική στα παιδικά εικονογραφημένα βιβλία με μαλακό εξώφυλλο και πολύ προσιτή τιμή.

Αναζητείστε το και απολαύσετε  μια ιστορία της ζούγκλας για γέλια, θυμό, χαρά και λύπη. Μια ιστορία συναισθημάτων, πρωτότυπων λύσεων και φιλίας που ανθίζει και καρποφορεί!

Για μικρά και μεγάλα παιδιά….

Το κρυφτό, Δήμητρα Χαραλάμπους, εικ: Σάντρα Ελευθερίου, εκδ. Κόκκινη Κλωστή Δεμένη

Ο Βαγγέλης είναι ένας μεγάλος ήρωας κι ας είναι την ίδια στιγμή ένα μικρό παιδί. Ένα αγόρι που μετράει μόνος του από το παραθύρι του σπιτιού του βήματα των άλλων, παίζοντας κρυφτό …από απόσταση. Η Μαριτίνη, η Χρυσή, ο Κωστής, ο Μάνος έχουν ήδη χαθεί από τα ματιά του και κρυφτεί βαθιά μέσα στο δάσος. Εκείνος «ψάχνει »τη δική του κρυψώνα ίσαμε να ‘ ρθει ο παππούς στο σπίτι και να αλλάξουν όλα. Μαζί θα ψάξουν το  ιδανικό μέρος  στο δάσος για τον Βαγγέλη και τον Γουίλι. Και ναι, το βρίσκουν. Στο τελευταίο πεύκο, στην ξύλινη καλύβα που στέκεται μόνη της. Την ¨Άλλη μέρα ο Βαγγέλης γίνεται μέλος της ομάδας . Του Μάνου με το Μαβί σακίδιο που είναι λίγο εύσωμος .Της Χρυσής που την εμποδίζουν τα μακριά της μαλλιά αν δει καθαρά  και που της κρύβουν τα μεγάλα της αυτιά. Της Μαριτίνης με το παρδαλό φουστάνι, το τελευταίο δώρο του πατέρα της… Και του Μάνου που ξεχνάει τους αριθμούς. Όλοι έχουν κάτι να « κρύψουν» κι όλοι θα πάνε να ευχηθούν στον Βαγγέλη για τα γενέθλια του….τελικά!

Έτσι είναι οι φίλοι. Κανένας δεν είναι τέλειος αλλά όλοι μαζί περνούν καλά και δίνουν χαρά ο ένας στον άλλο. Μια ιστορία της Δήμητρας Χαραλάμπους γεμάτα συναισθήματα, ιδιαιτερότητες και …αισθήσεις. Μια ιστορία διαφορετικότητας που γεμίζει ελπίδα και όμορφες σκέψεις το κάθε παιδί. Το αγαπημένο παιχνίδι όλων το Κρυφτό αποκαλύπτει μικρά μυστικά. Μυστικά ζωής καλά κρυμμένα πίσω από σακίδια, φορέματα, και μαλλιά. Μυστικά που δεν είναι τόσο φοβερά να γίνουν ορατά αρκεί να έχουν την αποδοχή και την εκτίμηση που τους αναλογεί από τους άλλους.

Ιδιαίτερη ιστορία, διδακτική και αληθινή. Κανένας δεν είναι τέλειος πόσο μάλλον όταν δεν φταίει για ότι συμβαίνει στο σώμα του εκ γενετής. Τα παιδιά έχουν δικαίωμα στο παιχνίδι, στην πρόσβαση παντού ακόμα και αν χρειάζεται να μετακινηθούν με αναπηρικό αμαξίδιο. Τα δικαιώματα όλων είναι σεβαστά. Κανείς δεν πρέπει να στερείται το παραμικρό όταν μάλιστα είναι μικρό παιδί και το παιχνίδι είναι η ζωή του!

Ιδιαιτερότητες, συναισθήματα, οικογενειακές υποθέσεις και φίλοι. Η αγάπη των δικών μας ανθρώπων , αξία ανεκτίμητη. Στα εύκολα, στα δύσκολα παντού. Παππούδες και γιαγιάδες, η χαρά της παιδικής ηλικίας του καθενός. Η λύση στα προβλήματα όλων.

Μοναδική στις εικόνες της η Σάντρα Ελευθερίου. Χρώματα έντονα, μάτια που μιλούν κατευθείαν στην ψυχή και φιγούρες που τυπώνονται στη μνήμη!

Για παιδιά από 5 χρονών

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δημοσιεύτηκε στο cretalive.gr στις 26 Ιανουαρίου 2019 :https://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-26-01-2019

Μεγάλα αριστουργήματα για μικρούς ανθρώπους ...

Τα παραμύθια του Σαββάτου…. Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Παραμύθια μαγικά για καιρούς παλαιικούς με θέματα σύγχρονα. Λέξεις που αλλάζουν νόημα πάνω στο χαρτί και άλλες που ανοίγουν το μυαλό, την ψυχή κι απογειώνουν την φαντασία. Μεγάλα  αριστουργήματα για μικρούς  ανθρώπους και ιστορίες που μένουν να θυμίζουν τις αξίες της ζωής.

Οι Ψηλοκάραβοι, Γεωργία Γαλανοπούλου, εικ :Κατερίνα Χαδουλού, εκδ.Πατάκη

Ο Μπάτης κι ο Βοριάς …Οι αέρηδες που παίρνουν τα λόγια των ανθρώπων αλλά δεν τα σκορπούν απλά τα φυλάσσουν για τις δύσκολες ώρες, για τις στιγμές που πρέπει να ακουστούν ξανά. Μια χώρα, ένα λιμάνι, ένας εγωιστής, παράλογος, ακαμάτης και σπάταλος βασιλιάς. Ένα νησί που δεινοπαθεί από τα καμώματά του. Οι συμβουλάτορες του βασιλιά  το μόνο που θέλουν είναι η δική τους καλοπέραση. Κι ένας λαός [ου υπακούει, φοβάται, σιωπά και  δεν αντιδρά. Η απερισκεψία διώχνει τη γνώση που κατοικεί στα γερασμένα κεφάλια κι η χώρα μένει ορφανή. Παράλογες διαταγές κι ανήκουστα φιρμάνια. Κι έρχεται η πείνα, η μιζέρια, η εγκατάλειψη της προσπαθείς, της ελπίδας, της χαράς. Φόβος που δύσκολα νικάται από τους δήθεν συνετούς.  Φόβος που δεν γνωρίζουν τα νιάτα, τα παιδιά.

Κι έτσι καταφέρνουν να φέρουν ξανά την γαλήνη, την ομορφιά, τη δικαιοσύνη, την αγάπη τους παππούδες και τις γιαγιάδες, τα παραμύθια, το γέλιο και τη χαρά στον πονεμένο τόπο που θέλε εξόριστα όλα του τα καλά πίσω από το φαλακρό βουνό!

Και πια ιστορία δεν γεμίζει την ψυχή και ο μυαλό μαγεία κι ομορφιά σαν ξεκινά με εκείνο το χιλιοειπωμένο :Μια φορά κι ένα  καιρό; Κι είναι το παραμύθι της Γεωργίας Γαλανοπούλου μοναδικό κι από εκείνα που διαβάζεις, ξαναδιαβάζεις και μπαίνεις κι εσύ στην ιστορία και γίνεσαι ένα  με όλους τους ήρωες και αγωνιάς, και λυπάσαι και συλλογιέσαι και προχωράς. Ένα παραμύθι καταπληκτικό! Μια ιστορία τόσο παλιά όσο και σύγχρονη. Αλήθειες γραμμένες όπως λίγοι μπορούν να το κάνουν και μαγεία στο λόγο, στη σκέψη, στην πλοκή  σε όλη τη ροή της ιστορίας των…αέρηδων. Πόσο «σήμερα» να χωρέσει σε ένα Ψηλοκάραβο;  Σε ένα καράβι, σε όλα τα καράβια που ναι η ζωή μας; Μια ιστορία τόσο ξεχωριστή, αλληγορική και γεμάτη από συμπεριφορές, πράξεις και καταστάσεις που εικονίζουν και τη δική μας πραγματικότητα. Γεμάτο συμβολισμούς, γεμάτο συναισθήματα και καμπανάκια συνείδησης. Ιστορία που δεν σταματά ούτε στιγμή να μας θυμίζει την αξία των ανθρώπων που μας μεγάλωσαν. Που γέρασαν, που έχουν την γνώση από εμπειρίες της ζωής, που αγαπούν αγνά και ξέρουν να ξεχωρίζουν πιο εύκολα το δίκαιο από το άδικο. Μια ιστορία για ανθρώπους που δεν κουράζονται κι ας περνούν τα χρόνια, που δεν σταματούν να ελπίζουν, να δημιουργούν ,να …ζουν!  Μια ιστορία για τις φουρτούνες και τα παράλογα του κόσμου. Για την υπεροψία, την αλαζονεία, την κακοδιαχείριση των …Αρχόντων και των δημόσιων πόρων. Μια ιστορία που θα λατρέψουν μικροί και μεγάλοι. Που θα συγκινηθούν, θα απορήσουν, θα συνειδητοποιήσουν διαφορές και ομοιότητες με το σήμερα, θα συναισθανθούν !

Ένα παραμύθι που μαγεύει με την ροή της αφήγησης, τον τόπο και το χρόνο και που συμπληρώνει απίστευτα η Κατερίνα Χαδουλού. Ίσως από τις πιο δυνατές, μοναδικές, εκπληκτικές εικονογραφήσεις των τελευταίων χρόνων. Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να δούμε με χρώμα τις εικόνες  αλλά κι έτσι ασπρόμαυρες είναι έργα τέχνης μοναδικά.

Νομίζω πως είναι το παραμύθι της χρονιάς κι ας κυκλοφόρησε σε στο τέλος της προηγούμενης. Τέτοιες ιστορίες  πρέπει να ταξιδεύουν σε όλα τα παιδιά, σε όλους όσους αγαπούν τα καλά παραμύθια και τέτοιες εικόνες δημιουργούν υψηλή αισθητική και φινέτσα σε κάθε παιδική ή ενήλικη σκέψη και ψυχή.

Η Γεωργία Γαλανοπούλου δίκαια θεωρείται μια από τις καλύτερες συγγραφείς που έχει ο τόπος μας. Κάθε παραμύθια της, γνωρίζουμε πως θα μας ταξιδέψει μοναδικά και θα μας πει όλες τις αλήθειες με ένα ιδιαίτερο τρόπο.

Όλοι να το ψάξετε τούτο το βιβλίο, όλοι να το διαβάσετε. Διπλή η μαγεία του από δυο ταλαντούχους ανθρώπους.

Η εν συναίσθηση στην πιο καλή της γραφή! Η τέχνη του παραμυθιού στην πιο καλή της ώρα.

Για παιδιά και μεγάλους!

Να ένα ποίημα που γιατρεύει ψάρια, Jean-Pierre Simeon, εικ: Olivier Tallec, εκδ. Μικρή Σελήνη

Ξέρουν τα μικρά παιδιά τι είναι ποίηση;  Πως ένα άρρωστο ψάρι, ο Λιόν θα βρει τη γιατρειά του από τον Φίλο του τον Άρθρουρ που δεν μπορεί καν να ακουμπήσει; Η μαμά λέει πως ο καλύτερος τρόπος να γιατρευτεί οποιοσδήποτε είναι να του πεις ένα ποίημα. Ο Άρθουρ χαίρεται αλλά συγχρόνως προβληματίζεται. Που είναι κρυμμένο ένα ποίημα; Κι αρχίζει να ψάχνει με μανία παντού. Στα ντουλάπια της κουζίνας, κάτω από τα κρεβάτια, στο ποδηλατάδικο του Λολό. Εκείνος ο Λολό σίγουρα κάτι θα ξέρει που πάντα είναι ερωτευμένος με τα κορίτσια. Και ναι, ξέρει αλλά η απάντηση του μπερδεύει τον Άρθουρ ακόμα πιο πολύ. Τότε νοιώθει πως η κυρία Ριντύ η φουρνάρισσα που φτιάχνει το μοναδικό γλυκό ψωμί θα μπορεί να τον βοηθήσει. Ή μήπως ξέρει καλύτερα ο γέρο Μαχμούντ από την έρημο; Στο σπίτι τα πράγματα συνεχίζουν να είναι  αρκετά ήρεμα κι ο Άρθουρ σκέφτεται πως ο Αριστοφάνης το καναρίνι του μπορεί να ξέρει να του πει τι είναι ποίημα και έτσι να μπορέσει να βοηθήσει τον Λιον που στο μεταξύ…κοιμήθηκε. Μπα, η γιαγιά κι ο παππούς είναι πιο σοφοί, εκείνοι θα χουν σίγουρα τη λύση στην τεράστια απορία και αναζήτηση του μικρού Άρθουρ.

Ένα χρυσόψαρο, ένα παιδί κι ένα ποίημα. Ένα βιβλίο γεμάτο φαντασία και ποίηση. Ένα υπέροχο ανάγνωσμα από εκείνα που νομίζουμε πως μπερδεύουν τα παιδιά μιας και το είδος της ποίησης είναι αρκετά δύσκολο στην κατανόησή του. Τα παιδιά μπορεί να μην εκφράζονται όπως οι μεγάλοι, έχουν όμως ένα μοναδικό τρόπο να κάνουν εύκολα τα δύσκολα και να κατανοούν έννοιες  που εμείς θα θεωρούσαμε απίθανο να συμβεί.

Τι είναι ποίημα λοιπόν; Μα λέξεις, λέξεις που ταιριάζουν, λέξεις που δημιουργούν εικόνες, λέξεις που κάνουν παρέα στη φαντασία, στη χαρά, στην ομορφιά…  

Λέξεις και εικόνες φανταστικές και αληθινές που συνθέτουν ένα βιβλίο κατάλληλο για όλους. Ένα βιβλίο που γεμίζει συναίσθημα, σκέψεις και ομορφιά τα δύσκολα. Που δίνει νόημα στα άψυχα, που ομορφαίνει τη ζωή και την καθημερινότητα. Που οδηγεί την ψυχή και το μυαλό σε μονοπάτια αδιάβατα και που σε κάνει να εκφράσεις τον καλύτερο εαυτό σου και ας είναι αφορμή ένα τόσο δα ψαράκι και …η βαρεμάρα του.

Μαγική η εικονογράφηση του Olivier Tallec, μαγικό και το κείμενο του Jean -Pierre Simeon. Καταπληκτική και η μετάφραση της Αργυρώς Πιπίνη που χωρίς την δική της συμβολή ίσως να μην μαθαίναμε ποτέ αυτό το μοναδικό βιβλίο. Ένα βιβλίο που δεν πρέπει να λείπει από κανένα σχολείο. Μια ανάσα και παρακίνηση έκφρασης πολλών συναισθημάτων και …λέξεων από τα παιδιά.

Μια καλαίσθητη έκδοση από την Μικρή Σελήνη που δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο.

Για μικρά παιδιά και μεγάλους που πιστεύουν πως : « Ποίημα είναι όταν ακούς  την καρδιά της πέτρας να κτυπάει» ή «όταν φοράς το παλιό πουλόβερ σου από την ανάποδη και λες πως είναι σαν καινούργιο. Αυτό κάνει και το ποίημα, αλλάζει τελείως τις λέξεις , τις αναποδογυρίζει και …ζήτω!»

Το σύνναιφο που κατάπινε τα Ναι, Σοφία Δάρτζαλη, εικ: Ρένια Μεταλληνού, εκδ. Διόπτρα

Τι συμβαίνει όταν μια μέρα ξυπνάς λίγο ανάποδα, λίγο διαφορετικά από τις συνηθισμένες  μέρες; Θέλεις να μην κάνεις τίποτα, να μην σε ενοχλήσει κανείς και να κρατήσεις σε απόσταση ακόμα και τα φιλιά και τις αγκαλιές του μπαμπά. Είναι μια μέρα που τρυπώνει από το παράθυρο εκείνο το άσχημο γκρίζο σύννεφο που θα μπορούσε να φταίει για όλα. Που μαζεύει όλα τα ναι σου και στη θέση τους πάνε και κάθονται μόνο τα όχι… Και τότε  βγαίνει άρνηση μόνο και κακή διάθεση. Ποιος είναι άραγε ο μάγος που όλα τα κάνει όμορφα ξανά;  Μια μικρή λεξούλα κι ένα τεράστιο χαμόγελο ίσως;

Να ένα συννεφάκι που συχνάζει πολύ σε παιδικά δωμάτια. Λατρεύει  το πείσμα, το ψέμα, την περιέργεια και τις δικαιολογίες. Κι όλο μπλέκεται σε παράξενες απαντήσεις, κι όλο θα θελε να τα πει αλλιώς. Όμως συχνά και στη ζωή η διάθεση και οι καταστάσεις μας οδηγούν σε λάθος σκέψεις, ενέργειες και αποφάσεις. Κι όσο κι αν  θέλεις να αλλάξουν κάποια πράγματα ,κάτι σε εμποδίζει να το κάνεις. Έρχεται όμως πάντα μια στιγμή, η κατάλληλη στιγμή που μια πολύ μικρή ώθηση αλλάζει τον κόσμο. Ή όπως λένε συχνά οι μεγάλοι : Μια πολύ μικρή αλλαγή ακόμα και στην καθημερινότητά θα φέρει σίγουρα μια μεγαλύτερη.

Μια πολύ όμορφη ιστορία γεμάτη φαντασία από την Σοφία Δάρλατζη. Παιδικά ψέματα, αρνήσεις, πείσματα που χρειάζονται κατάλληλο χειρισμό. Συναισθήματα, διαχείριση καταστάσεων, αρνητικές και θετικές σκέψεις. Έξυπνη κι ευρηματική ιστορία μιας συνηθισμένης αλλά δύσκολης οικογενειακής κατάστασης που με μπόλικο χιούμορ και αληθινά χαμόγελα ξεπερνιέται και χαρίζει θετικά συναισθήματα` στα μικρά παιδιά.

Ένα παιχνίδι ορθογραφίας που τόσο έξυπνα η Σοφία καταφέρνει να εξηγήσει συμπεριφορές και συναισθηματικές καταστάσεις που κάποιες φορές είναι δύσκολο να κατανοηθούν. Μια ιστορία εικονογραφημένη από την Ρένα Μεταλληνού, με χρώμα και σκίτσα που της ταιριάζουν απόλυτα και φιγούρες που τυπώνονται σε παιδικές ψυχές.

Για παιδιά από 5 χρόνων

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός
Δημοσιεύτηκε στις 19 Ιανουαρίου 2019 στο ctretalive.gr:https://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy19-01-2019

Τα Παραμύθια του Σαββάτου ζωντάνεψαν τον Δεκέμβριο του 2018 στις Φυλλο…σοφίες!

Καλικάντζαροι, ξωτικά, κουραμπιέδες, μελομακάρονα, βασιλιάδες κι άγιο Βασίληδες ζωντάνεψαν τον Δεκέμβριο του 2018 στα Παραμύθια του Σαββάτου στις Φυλλο…σοφίες.

Δυο παραμύθια, διασκευές με την αφήγηση της Ελένης Μπετεινάκη πήραν σάρκα και οστά παρέα με κούκλες και μπόλικη φαντασία. Η παραμυθόσκονη του πιο αγαπημένου μήνα του χρόνου απλώθηκε στο ιστορικό γλυκοπωλείο και σκορπίστηκε σε κάθε γωνιά, σε κάθε παιδική ψυχή, σε κάθε χαμόγελο μεγάλου …ανθρώπου.

Ένας κουραμπιές διαφορετικός...ζωντάνεψε το Σάββατο 8 του Δεκέμβρη στις 17.00 το απόγευμα στον Α΄ όροφο  στις Φυλλο…σοφίες και  μύρισε το μοσχοκάρυδο, η κανέλα, το βούτυρο , το ψημένο αμύγδαλο και … η ζάχαρη Άχνη! Στο ζαχαροπλαστείο του κυρ Γιάννη τα μελομακάρονα και οι κουραμπιέδες είχαν την τιμητική τους. Μόνο που συνέχεια μάλωναν για το ποιος είναι ο καλύτερος, ο πιο νόστιμος και ο πιο λαχταριστός. 

Ένας κουραμπιές, κάπως διαφορετικός, όμως, δεν ασχολούταν  με κανένα άλλο παρά μονο με τον εαυτό του και ο κ. Μελομακαρόνης καμάρωνε για τα δικά του αρώματα και υλικά και τον συμβούλευε  πως πρέπει να κοιτάει πότε πότε και τους άλλους. Τσακώνονταν συνέχεια και από την πολύ φασαρία που έκαναν δεν είχαν καταλάβει πως οι μέρες περνούσαν και κανένας δεν ήθελε  να τους αγοράσει για να στολίσει το χριστουγεννιάτικο τραπέζι του….Η νεράιδα Άχνη εμφανίστηκε  τότε και λέγοντας τους ένα μυστικό τους έκανε  να σκεφτούν πως έπρεπε να δράσουν αμέσως για να α αποκτήσουν ξανά την χαμένη τους αξιοπρέπεια!

Και τι δεν έγινε σε εκείνο το παραμύθι! Όλοι κατάλαβαν την αξία της φιλίας, της αλληλεγγύης, της συγνώμης και της προσφοράς.

Και αφού δοκιμάσαν όλοι οι παρευρισκόμενοι  τους φοβερούς κουραμπιέδες που έφτιαξαν με την μυστική συνταγή  της νεράιδας Άχνης οι …μάγειροι στις Φυλλο…σοφίες τα παιδιά δημιούργησαν την πιο παράξενη κατασκευή. Χάρτινους  κουραμπιέδες και μελομακάρονα …διαφορετικά, φτιαγμένοι με υλικά της φαντασίας μας!

Το δεύτερο παραμύθι  ζωντάνεψε το Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2018 το απόγευμα στις 17.00 κι είχε τίτλο : «Άγιος Βασίλης έρχεται…!». Ακούσαμε τα πιο παράξενα και ασύλληπτα νέα! Πως ο Αϊ Βασίλης πριν γίνει αυτός που όλοι ξέρουμε άλλαξε ένα σωρό δουλειές. Διώχτηκε, ξενύχτησε, απολύθηκε πολλές φορές και κάποια στιγμή ακολούθησε την καρδιά του αφού γέμισε εμπειρίες και …όνειρα! Και ποιοι δεν έγιναν βοηθοί του; Τα ξωτικά, οι νάνοι, οι καλικάντζαροι μόνο που είχαν ένα παράπονο. Τα παιδιά δεν αναγνώριζαν την αξία τους και κανένα δεν τους είχε στείλει ποτέ κάτι εκεί στον παγωμένο Βόρειο Πόλο, μια ζωγραφιά, μια γραφή, ένα ευχαριστώ!

Μια περιπέτεια ξεκίνησε  στο χωριό του Αι Βασίλη γεμάτη χιούμορ, ανατροπές και πολλή πολλή παραμυθόσκονη.

Και σαν λύσαμε τα προβλήματα των ξωτικών φτιάξαμε  μαγικά…γλειφιτζούρια από εκείνα που λατρεύουν μικροί και μεγάλοι!

Ίσαμε την επόμενη φορά που τα «Παραμύθια του Σαββάτου»  θα μιλήσουν για τις σκανταλιές του Χειμώνα ,στον ίδιο χώρο πάντα!

Οι κούκλες όπως πάντα ήταν από το Κουμπί και το Βελόνι και την μοναδική Εύη Αλμπαντάκη!

*Διασκευή από τον Γκρινιάρη Κουραμπιέ της Σόφης Κώττη  του Κουραμπιέ Γιεσγιές της Αυγής Βάγια, ένας Κουραμπιές διαφορετικός της Ελένης Μπετεινάκη και τις Καλικαντζαροσκανταλιές της Μαριλένας Καββαδά!