H Εύη Γεροκώστα μιλά για αγαπημένα της βιβλία ( μέρος 2ο)

Η Εύη Γεροκώστα μιλά για αγαπημένα της βιβλία για μικρούς, για μεγάλους, για όλους...!

Κάθε εβδομάδα μια συγγραφέας παιδικών βιβλίων μας αποκαλύπτει τα δικά της αγαπημένα βιβλία με συνεργασία σε το βιβλιοπωλείο « Δοκιμάκης» και το bigbook.gr

      

       1.    Παραμύθια,  Ε.Ε. Κάμμινγκς, Εικονογράφηση: Πάολο Γκέτσι, Eκδ. Νεφέλη 2009

O Έντουαρντ  Έστλιν  Κάμμινγκς, από τους σημαντικότερους Αμερικανούς ποιητές του 20ού αιώνα, έγραψε τέσσερις μικρές ιστορίες για την κόρη του και το μικρό του εγγονό. Τέσσερις ιστορίες που μοιάζουν απλές, κρύβουν όμως μυστικά. Απαντούν σε ερωτήματα και γεννούν καινούρια. Μιλάνε με τη γλώσσα της αλήθειας, τη μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν τα παιδιά.

 «Ο γέρος που έλεγε γιατί», «Ο ελέφαντας και η πεταλούδα», «Το σπίτι που έφαγε κουνουπόπιτα», «Το κοριτσάκι που το έλεγαν Εγώ». Τίτλοι παράξενοι, που μας κερδίζουν πριν ακόμα διαβάσουμε τις ιστορίες.Ένας ποιητής που γράφει παραμύθια -αλλά και τα ποιήματα, μικρά παραμύθια δεν είναι;Τα σχέδια του Πάολο Γκέτσι θυμίζουν παιδικές ζωγραφιές, κι αυτό τα κάνει οικεία και την ίδια στιγμή θαυμαστά.Δεν θα ξεχάσω την πρώτη φορά που αφηγήθηκα σε κοινό την ιστορία του ελέφαντα και της πεταλούδας σε κοινό. Μικροί αναστεναγμοί και μεγάλα χαμόγελα, μόλις ακούστηκε η πιο όμορφη, για μένα, φράση της ιστορίας: «Ο ελέφαντας αγκάλιασε πολύ απαλά τη μικρή πεταλούδα και είπε: «Μ’ αγαπάς λιγάκι;» Κι η πεταλούδα χαμογέλασε και είπε: «Όχι, σ’ αγαπώ πάρα πολύ.»

2.Μισέλ, το πρόβατο που δεν είχε καθόλου τύχη,  Συλβάν Βικτόρ, Εκδ.Κόκκινο 2011

Ο Μισέλ είναι ένα πρόβατο. Του αρέσουν τα βατόμουρα και τα σύννεφα που μοιάζουν με προβατάκια.Μια μέρα βρήκε βατόμουρα αλλά δεν τα έφτανε για να τα φάει. Έτσι άρχισε να πιστεύει ότι δεν είναι καθόλου τυχερός.Φτάνει πάντα τελευταίος, δεν βρίσκει καταφύγιο, χάνει την κρυψώνα του, χάνει και το υπόλοιπο κοπάδι. Βρίσκεται μέσα στο σκοτάδι και νιώθει δυο τεράστια μάτια να τον κοιτάζουν. Ο λύκος......Δεν έχει καθόλου τύχη –κι όμως ο λύκος φεύγει τρέχοντας!Κι έρχεται μια μέρα που ο Μισέλ συναντά ένα συννεφάκι. Όχι στον ουρανό μα στη γη, κοντά του. Είναι κάτασπρο, έχει δυο όμορφα μάτια κι ακόμα πιο όμορφο όνομα. Μπριζίτ. Και τα βατόμουρα μοιράζονται στα δύο...

Ένα βιβλίο-στολίδι. Κάθε σελίδα και μια φράση. Εικόνες με ελάχιστα χρώματα αλλά περίσσια ζωντάνια. Κάθε φορά που διαβάζω την ιστορία, νιώθω ότι δεν τη χόρτασα. Γεύομαι λοιπόν ένα βατόμουρο της Μπριζίτ και πηγαίνω ξανά στην πρώτη σελίδα...

3.Ελαφροπάτητα, Κώστας Βασιλάκης, Εικ: Αλέξης Κυριτσόπουλος, Εκδς Λιβάνης/Ελληνική Εταιρεία για την προστασία του περιβάλλοοντος και της πολιτιστικής κληρονομιάς 2006

Τι μπορεί να κάνει ο καθένας μας για να προστατεύσει το περιβάλλον. Απλό, και την ίδια στιγμή περίπλοκο. Τουλάχιστον αυτό πιστεύουμε οι περισσότεροι. Κι όμως, αυτή η εξαιρετικά καλαίσθητη έκδοση κάνει την προστασία του περιβάλλοντος εύκολη υπόθεση. Βασίζεται σε ερωτήσεις, δίνει κατανοητές απαντήσεις –τις οποίες ο συγγραφέας, λόγω της μακράς θητείας του σε περιβαλλοντικές οργανώσεις, ξέρει πολύ καλά να μεταδίδει- και προσφέρει εφικτές λύσεις. Αν αλλάξουμε τον τρόπο που ζούμε, τις καθημερινές συνήθειες που θεωρούμε δεδομένες, μπορούμε ν’ αλλάξουμε τον κόσμο -τον κόσμο κοντά μας: το σπίτι, το σχολείο, την παραλία, το δάσος.

Ένα βιβλίο που μπορεί να γίνει σημαντικό εργαλείο για τον εκπαιδευτικό αλλά και πολύτιμος βοηθός για το γονιό.

Εύη Γεροκώστα

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ το Σάββατο 24 Αυγούστου 2013