Της Ελένης Μπετεινάκη
Μάνος Χατζιδάκις ( 25 Οκτωβρίου 1925 – 15 Ιουνίου 1994 ) …σαν σήμερα …πριν από 19 χρόνια ….
….Με το πέρας της στρατιωτικής δικτατορίας διορίζεται «Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής» της Λυρικής Σκηνής για το διάστημα 1975 - 1977 ενώ την περίοδο 1975 - 1982 αναλαμβάνει καθήκοντα Διευθυντή της Κρατικής Ορχήστρας καθώς και Διευθυντή του κρατικού ραδιοσταθμού Τρίτο Πρόγραμμα. Η παρουσία του στο Τρίτο Πρόγραμμα αποτελεί μέχρι σήμερα σημείο αναφοράς και ίσως την ποιοτικότερη περίοδο του ραδιοσταθμού….
Αυτά γράφουν στην βιογραφία του μεγάλου μουσικοσυνθέτη ….μέχρι σήμερα.
Αλήθεια τι θα έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις αν ζούσε σήμερα .Πως θα αντιμετώπιζε την σημερινή κατάσταση ; Θα ήταν κι αυτός ένας από τους χιλιάδες απολυμένους της ΕΡΤ ; Μα ναι … Μα , τι χρειάζεται εξάλλου …η μουσική και μάλιστα όταν είναι πιο ποιοτική; Το κράτος πρέπει να εξυγιανθεί και η μουσική ενοχλεί κι αυτή. Έχει σύνορα τελικά, έχει μισθό, της επιβάλλουν χαράτσι, της επιβάλλουν αργία, της επιβάλλουν μαύρο, της επιβάλλουν αβέβαιο μέλλον στα αρχεία του μεγάλου σπιτιού της … Ένας θησαυρός εκπομπών , βινυλίου, Cd, ψηφιακών αρχείων ή ότι άλλο που εμείς δεν γνωρίζουμε αλλά θα θέλαμε πολύ να συνεχίσει να υπάρχει κάπου υπεύθυνα, σίγουρα, γιατί κι αυτό είναι η ΙΣΤΟΡΙΑ μας.
Μάνος Χατζιδάκις , κάποτε με την μουσική σου ταξίδεψες την Ελλάδα σ όλοκληρο τον κόσμο και δεν σταμάτησες ποτέ κι ας μην υπάρχεις , μόνο που τώρα δεν χρειάζεται να ακούγεσαι πια από τα κρατικά ραδιόφωνα γιατί τελικά κι εσύ ενοχλείς…
Ξύπνησα σήμερα το πρωί και έτρεξα να βρω την συχνότητα του Τρίτου Προγράμματος. Ο εφιάλτης της « χαμένης » μουσικής είχε άραγε τελειώσει; Έψαξα μήπως εκπέμπει κάπου αλλού μα πουθενά .Το κακό όνειρο συνεχιζόταν και τότε σκέφτηκα πως αν ζούσε ο Μάνος Χατζιδάκις σήμερα τι θα έλεγε, τι θα έκανε πως θα ένοιωθε βλέποντας όλο αυτό που με πάθος «υπηρέτησε » και δημιούργησε να είναι ...απών.
Ξέρετε υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσει πολύ η κλασσική μουσική .Που άκουγαν αυτόν τον σταθμό καθημερινά γιατί το είχαν επιλέξει και όχι γιατί ήταν Μεγάλη Παρασκευή ή απεργία στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και έπρεπε με αυτήν την μουσική να γεμίσουν το κενό… Το κενό αυτό που τώρα δεν γεμίζεται με τίποτα με καμιά μουσική με κανέναν στίχο ,με καμιά παράσταση .
Κι οι μέρες περνούν και ο συγκεκριμένος σταθμός παραμένει βουβός… Σίγουρα δεν θα είχε μεγάλη ακροαματικότητα , δεν θα έφερνε κέρδη στο κράτος .Σιγά, να μην ανοίξει ξανά μ αυτήν την τόσο « θλιμμένη» μουσική …
Κι εδώ θυμάμαι και νομίζω πως ταιριάζει αυτός ο στίχος του Νίκου Γκάτσου με την μοναδική μουσική του Μάνου που σίγουρα ακούγοντάς τον όλοι μας έχουμε κουνήσει με νόημα το κεφάλι μας …
Καληνύχτα Κεμάλ… αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ …!
Ή μήπως πρέπει να αλλάξουμε και την μουσική για την « Οδό Ονείρων» …Υπάρχουν πολλοί τελικά που συνεχίζουν να ονειρεύονται…
Αλήθεια τι θα έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις αν ζούσε σήμερα .Πως θα αντιμετώπιζε την σημερινή κατάσταση ; Θα ήταν κι αυτός ένας από τους χιλιάδες απολυμένους της ΕΡΤ ; Μα ναι … Μα , τι χρειάζεται εξάλλου …η μουσική και μάλιστα όταν είναι πιο ποιοτική; Το κράτος πρέπει να εξυγιανθεί και η μουσική ενοχλεί κι αυτή. Έχει σύνορα τελικά, έχει μισθό, της επιβάλλουν χαράτσι, της επιβάλλουν αργία, της επιβάλλουν μαύρο, της επιβάλλουν αβέβαιο μέλλον στα αρχεία του μεγάλου σπιτιού της … Ένας θησαυρός εκπομπών , βινυλίου, Cd, ψηφιακών αρχείων ή ότι άλλο που εμείς δεν γνωρίζουμε αλλά θα θέλαμε πολύ να συνεχίσει να υπάρχει κάπου υπεύθυνα, σίγουρα, γιατί κι αυτό είναι η ΙΣΤΟΡΙΑ μας.
Μάνος Χατζιδάκις , κάποτε με την μουσική σου ταξίδεψες την Ελλάδα σ όλοκληρο τον κόσμο και δεν σταμάτησες ποτέ κι ας μην υπάρχεις , μόνο που τώρα δεν χρειάζεται να ακούγεσαι πια από τα κρατικά ραδιόφωνα γιατί τελικά κι εσύ ενοχλείς…
Ξύπνησα σήμερα το πρωί και έτρεξα να βρω την συχνότητα του Τρίτου Προγράμματος. Ο εφιάλτης της « χαμένης » μουσικής είχε άραγε τελειώσει; Έψαξα μήπως εκπέμπει κάπου αλλού μα πουθενά .Το κακό όνειρο συνεχιζόταν και τότε σκέφτηκα πως αν ζούσε ο Μάνος Χατζιδάκις σήμερα τι θα έλεγε, τι θα έκανε πως θα ένοιωθε βλέποντας όλο αυτό που με πάθος «υπηρέτησε » και δημιούργησε να είναι ...απών.
Ξέρετε υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσει πολύ η κλασσική μουσική .Που άκουγαν αυτόν τον σταθμό καθημερινά γιατί το είχαν επιλέξει και όχι γιατί ήταν Μεγάλη Παρασκευή ή απεργία στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και έπρεπε με αυτήν την μουσική να γεμίσουν το κενό… Το κενό αυτό που τώρα δεν γεμίζεται με τίποτα με καμιά μουσική με κανέναν στίχο ,με καμιά παράσταση .
Κι οι μέρες περνούν και ο συγκεκριμένος σταθμός παραμένει βουβός… Σίγουρα δεν θα είχε μεγάλη ακροαματικότητα , δεν θα έφερνε κέρδη στο κράτος .Σιγά, να μην ανοίξει ξανά μ αυτήν την τόσο « θλιμμένη» μουσική …
Κι εδώ θυμάμαι και νομίζω πως ταιριάζει αυτός ο στίχος του Νίκου Γκάτσου με την μοναδική μουσική του Μάνου που σίγουρα ακούγοντάς τον όλοι μας έχουμε κουνήσει με νόημα το κεφάλι μας …
Καληνύχτα Κεμάλ… αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ …!
Ή μήπως πρέπει να αλλάξουμε και την μουσική για την « Οδό Ονείρων» …Υπάρχουν πολλοί τελικά που συνεχίζουν να ονειρεύονται…
Δημοσιεύτηκε στις 15 Ιουνίου 2013 στο Cretalive.gr :
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου