Το παραμύθι της βροχής

Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Τσικουδιά Κρήτης Πνεύμα, Ανδρέας Σμαραγδής, Εκδ. ΔΟΚΙΜΑΚΗΣ

Ελληνική Διάκριση  ......

Το λεύκωμα του Ανδρέα Σμαραγδή Τσικουδιά Κρήτης Πνεύμα, εκδ. Δοκιμάκης, 2010 κέρδισε το 3ο Παγκόσμιο Βραβείο στην κατηγορία Best Spirits Books

 Η Εκθεση «Gourmand World Cookbook Award 2011», Παρίσι 3 - 6 Μαρτίου 2011. Πρόκειτ...αι για την μεγαλύτερη έκθεση αφιερωμένη σε βιβλία μαγειρικής και κρασιών που ξεκίνησε το 1995 από τον Εντουάρ Κουαντρό. 
Έχοντας ως στόχο να απεικονίσουν όλη την ποικιλία των εκδόσεων που αφορούν τη μαγειρική και το κρασί, δίνονται βραβεία σε 41 κατηγορίες για τη μαγειρική και 18 για το κρασί. Στη φετινή έκθεση συμμετείχαν 154 χώρες με πάνω από 6.000 τίτλους βιβλίων.





Τσικουδιά Κρήτης Πνεύμα, Ανδρέας Σμαραγδής , Εκδ. Δοκιμάκης
Πρόκειται για ένα βιβλίο αφιερωμένο στην αρχοντιά της κρητικής παράδοσης, την τσικουδιά. Ο φακός του φωτογράφου Ανδρέα Σμαραγδή, εξερευνά την παράδοση και τεχνοτροπία της Τσικουδιάς. Ως κέρασμα δεν είναι απλά η προσφορά ενός παραδοσιακού ποτού, αλλά η επισφράγιση μιας παλιά ή νέας φιλίας και το θερμό καλοσώρισμα. Είναι δε ενδιαφέρουσα η χρήση της ως πολύ προσωπικού δώρου σε συγγενείς και γνωστούς, που από τη μια πλευρά δείχνει την εκτίμηση του παραγωγού προς τον δωρολήπτη και από την άλλη την περηφάνια του παραγωγού για το κατόρθωμά του, το οποίο μάλιστα για μεγάλο μέρος του 20ού αιώνα ήταν νομοθετημένα αποκλειστικό του δικαίωμα.

              Μια μεγάλη διάκριση για τη χώρα μας μια μεγάλη χαρά για μας!!!!

Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Κατίνα Παϊζη,Πόσο πολύ σ΄αγάπησα, (έρευνα-Κείμενα-Επιμέλεια) Νίκη Τρουλλινού

                                                  
                                           Αιθαίρια τη φωνή σου ακούω.....
Περπατώ στην πόλη. Κάντια, Χάνδακας ,Μεγάλο Κάστρο. Κάποτε. Ηράκλειο τώρα πια. Στις καφετέριες των κεντρικών δρόμων η νεολαία ερωτεύεται. Τα ηχεία με την ένταση στα ύψη. Η βραχνή φωνή του Χρήστου Θηβαίου δεν με ξαφνιάζει.Πάνε χρόνια που στα στέκια των νέων ακούγεται το τραγούδι:

                             Πόσο πολύ σ΄αγάπησα ποτέ δεν θα το μάθεις,
                             καλέ, που δεν εχάρηκες στα χείλη μου φιλιά.
                             Απ΄τη ζωή μου επέρασες κι αλάργεψες κι εχάθης
                             καθώς τα διαβατάρικα κι αγύριστα πουλιά.

                             Κι αν δεν προσμένεις να με δεις κι εγώ πως θα ξανάρθεις
                             ω εσύ, του πρώτου ονείρου μου γλυκύτατη πνοή,
                             αιώνια θα το τραγουδώ κι εσύ δε θα το μάθεις
                             πως οι στιγμές που μούδωκες αξίζουν μια ζωή

(από τον πρόλογο του βιβλίου : Κατίνα Παϊζη - Πόσο πολύ σ΄ αγάπησα ....κείμενα Νίκη Τρουλλινού, Σειρά: Οι λησμονημένοι του τόπου, αριθ. 4, εκδ. Δοκιμάκης)

Η ποιήτρια Κατίνα Παϊζη γεννήθηκε στην Ανώπολη Σφακίων το 1911, έζησε στο Ηράκλειο και πέθανε στην Αθήνα το 1996. Ξεχωριστή ποιητική φωνή της γενιάς του μεσοπολέμου, αδελφή της σπουδαίας ηθοποιού Αλέκας Παϊζη,  τα τελευταία χρόνια έγινε γνωστή από το ομώνυμο τραγούδι με τη φωνή του Χ. Θηβαίου. Το βιβλίο περιλαμβάνει ανθολόγιο των ποιημάτων της και των πεζών της,  τόσο από τις εκδόσεις των βιβλίων της, όσο και αθησαύριστα,  κείμενα για την ζωή της από τη συγγραφέα Νίκη Τρουλλινού, καθώς και ένα μέρος της αλληλογραφίας της με τον Νίκο Πλουμπίδη, τον Γ. Ρίτσο, τον Γ. Σκαρίμπα, τον Ν. Καζαντζάκη και τον Τ. Καλμούχο, τον Β. Δασκαλάκη, τον Κ. Θ. Δημαρά και  άλλους, με σχόλια από την επιμελήτρια του τόμου 





Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Οι λησμονημένοι του τόπου αρ.3 , Αρης Δικταίος, Ανθολόγιο στην ποίησή του

Ο Αρης  Δικταίος , ποιητής , δοκιμιογράφος και μεταφραστής ( το πραγματικό του όνομα ήταν Κωνσταντίνος Κωνσταντουράκης ) γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1919.
Μεγάλωσε στο Ηράκλειο του μεσοπολέμουπου είχε έντονη λογοτεχνική κίνηση και πνευματική ζωή ..
Αρχισε από πολύ νωρίς, μαθητής του Γυμνασίου ακόμη,να δημοσιεύει ποιήματα. Δεκαπεντάχρονος στα 1934 εκδίδει στο Ηράκλειο την πρώτη ποιητική του συλλογή " Στα κύματα της ζωής ", που αργότερα αποκηρύσσει σιωπηρά.
Στο Ηράκλειο εκδίδει επίσης τις ποιητικές του συλλογές.
" Δώδεκα Εφιαλτικές Βινιέττες", 1935
" Αγνεία " 1937
" Ο Αντιφατικός άνθρωπος" 1938

(συνεχίζεται....)

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

Οι λησμονημένοι του τόπου αρ.2 , Μηνάς Δημάκης, Ανθολόγιο στην ποίησή του

επιμέλεια
Αντώνης Σανουδάκης-Σανούδος
εκδόσεις ΔΟΚΙΜΑΚΗΣ
Ο Μηνάς Δημάκης γεννιέται στο Ηράκλειο Κρήτης στα 1913 και μεγαλώνει σε μια δύσκολοη εποχή του ελληνισμού και της Ευρώπης.Εποχή του ελληνικού μεγαλοϊδεατισμού ( 1912-1920), της Μικρασιατικής συμφοράς ( 1922),  της Οκτωμβριανής Επανάστασης, του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου και της εμφάνισης του φασισμού, που οδήγησε στον Β΄Παγκόμιο Πόλεμο....

Εργα του:
α) ποίηση 
τα " Φύλλα Τέχνης " (1935-1937)
" Η χαμένη γη " (1937)
" Κάψαμε τα καράβια μας " (1946)
" Στο τελευταίο σύνορο " (1950)
" Σκοτεινό πέρασμα" (1953)
" Το ταξίδι " (1960)
" Η περιπέτεια " (1965)

β) Δοκίμια
" Οι τελευταίοι της παράδοσης" με υπότιτλο " Η ποίηση του μεσοπολέμου ", ασχολούμενος με τους Λαπαθιώτη , Ουράνη, Αγρα, Ι.Μ. Παναγιωτόπουλο ,Λεφτέρη Αλεξίου, Μιχ. Στασινόπουλο κ.α.
" Λογοτεχνικά δοκίμια και μελέτες ",εκδ. ΒΑΚΩΝ, 1969
" Η ποίηση του Σεφέρη", έκδοση " Το Ελληνικόν Βιβλίο " 1974
" Καζαντάκης , Επιστολές και σχόλια "έκδοση " Το Ελληνικόν Βιβλίο " 1975

Πολλές μεταφράσεις

.....Ο Μηνάς Δημάκης , μαζί με τον Καζαντζάκη, τον Πρεβελάκη, την  Ελλη Αλεξίου και τον Αρη Δικταίο, θεωρούνται ως οι μεγαλύτεροι εκπρόσωποι της Κρητικής Λογοτεχνίας του 20ου αιώνα , ενώ μαζί με τον Καβάφη, Σεφέρη, Ρίτσο, Ελύτη, Εμπειρίκο, Βρεττακο, Τίτο Πατρίκιο, Μανώλη Αναγνωστάκη, συναποτελούν τους σπουδαιότερους νεοέλληνες ποιητές.
( Από το προλογικό σημέιωμα του Αντώνη Σανουδάκη)

Χειμώνας
Ακου, πικρά η βροχή στα τζάμια κλαίει,
κλαίει και θλιμμένες ιστορίες λέει.
Βογγάει ο αγέρας ,νύχτα, είμαστε μόνοι:
στις καρδιές μας κοιμούνται πόσοι πόνοι...
Κι όνειρα πόσα - αηδόνια τρομεγμένα,
στα σκοτάδια θρηνούν τα περασμένα.
Εχθές δεν ήμουνα μικρό παιδάκι,
οι κούκλες τι έγιναν,το άσπρο αλογάκι!
Χθες δε με φίλησες κρυφά στο στόμα,
κι έχω μια φλόγα στην καρδιά μου ακόμα!
Κανείς δεν το ήξερε δυο ρόδα μόνα
που ΄ναι κι αυτά νεκρά μες το χειμώνα!
( από τη συλλογή " Φύλλα Τέχνης" - Τα πρώτα ποιήματα  1935-1937)