Οι λησμονημένοι του τόπου αρ.2 , Μηνάς Δημάκης, Ανθολόγιο στην ποίησή του

επιμέλεια

Αντώνης Σανουδάκης-Σανούδος

εκδόσεις ΔΟΚΙΜΑΚΗΣ

Ο Μηνάς Δημάκης γεννιέται στο Ηράκλειο Κρήτης στα 1913 και μεγαλώνει σε μια δύσκολοη εποχή του ελληνισμού και της Ευρώπης.Εποχή του ελληνικού μεγαλοϊδεατισμού ( 1912-1920), της Μικρασιατικής συμφοράς ( 1922),  της Οκτωμβριανής Επανάστασης, του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου και της εμφάνισης του φασισμού, που οδήγησε στον Β΄Παγκόμιο Πόλεμο....

Εργα του:

α) ποίηση 

τα " Φύλλα Τέχνης " (1935-1937)

" Η χαμένη γη " (1937)

" Κάψαμε τα καράβια μας " (1946)

" Στο τελευταίο σύνορο " (1950)

" Σκοτεινό πέρασμα" (1953)

" Το ταξίδι " (1960)

" Η περιπέτεια " (1965)

β) Δοκίμια

" Οι τελευταίοι της παράδοσης" με υπότιτλο " Η ποίηση του μεσοπολέμου ", ασχολούμενος με τους Λαπαθιώτη , Ουράνη, Αγρα, Ι.Μ. Παναγιωτόπουλο ,Λεφτέρη Αλεξίου, Μιχ. Στασινόπουλο κ.α.

" Λογοτεχνικά δοκίμια και μελέτες ",εκδ. ΒΑΚΩΝ, 1969

" Η ποίηση του Σεφέρη", έκδοση " Το Ελληνικόν Βιβλίο " 1974

" Καζαντάκης , Επιστολές και σχόλια "έκδοση " Το Ελληνικόν Βιβλίο " 1975

Πολλές μεταφράσεις

.....Ο Μηνάς Δημάκης , μαζί με τον Καζαντζάκη, τον Πρεβελάκη, την  Ελλη Αλεξίου και τον Αρη Δικταίο, θεωρούνται ως οι μεγαλύτεροι εκπρόσωποι της Κρητικής Λογοτεχνίας του 20ου αιώνα , ενώ μαζί με τον Καβάφη, Σεφέρη, Ρίτσο, Ελύτη, Εμπειρίκο, Βρεττακο, Τίτο Πατρίκιο, Μανώλη Αναγνωστάκη, συναποτελούν τους σπουδαιότερους νεοέλληνες ποιητές.
( Από το προλογικό σημέιωμα του Αντώνη Σανουδάκη)

Χειμώνας

Ακου, πικρά η βροχή στα τζάμια κλαίει,

κλαίει και θλιμμένες ιστορίες λέει.

Βογγάει ο αγέρας ,νύχτα, είμαστε μόνοι:

στις καρδιές μας κοιμούνται πόσοι πόνοι...

Κι όνειρα πόσα - αηδόνια τρομεγμένα,

στα σκοτάδια θρηνούν τα περασμένα.

Εχθές δεν ήμουνα μικρό παιδάκι,

οι κούκλες τι έγιναν,το άσπρο αλογάκι!

Χθες δε με φίλησες κρυφά στο στόμα,

κι έχω μια φλόγα στην καρδιά μου ακόμα!

Κανείς δεν το ήξερε δυο ρόδα μόνα

που ΄ναι κι αυτά νεκρά μες το χειμώνα!

( από τη συλλογή " Φύλλα Τέχνης" - Τα πρώτα ποιήματα  1935-1937)