Τα Παραμύθια στην πιο φανταστική τους στιγμή….

Τα Παραμύθια του Σαββάτου ….γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Δυο- τρεις μέρες μείνανε για την Μεγάλη Μέρα της προσμονής, της Χαράς, των Δώρων. Η πιο αγαπημένη φιγούρα των Ημερών είναι ο Άγιος Βασίλης. Το σύμβολο της Αθωότητας, της Αγάπης, της Προσμονής. Εκατοντάδες τα βιβλία που έχουν γραφτεί για τον πολυαγαπημένο άγιο και τα Παραμύθια στην πιο φανταστική τους στιγμή….

Πως βρήκε τη δουλειά του ο Αϊ-Βασίλης, Stephen Krensky, εικ: S.D.Schindler, απόδοση: Μαρία Αγγελίδου, εκδ. Παπαδόπουλος

Κι όμως ο Αϊ Βασίλης δεν ήταν πάντα μόνο γέρος στη ζωή του. Και επίσης πριν γίνει Μεγάλος και ξακουστός και «Άγιος» έκανε κι άλλες πολλές δουλειές. Νεαρός ακόμα που δεν ήθελε να κλειστεί σε ένα γραφείο έπιασε δουλειά σαν καπνοδοχοκαθαριστής. Ήταν όμως τόσο ταχτικός και καθαρός  στη δουλειά του που κανένας δεν τον πίστευε ότι την έκανε και πως οι καμινάδες τους ήταν πεντακάθαρες σαν τέλειωνε. Έτσι αποφάσισε να πιάσει δουλειά σε ταχυδρομείο. Η κίνηση της μέρας τον αργοπορούσε κι έτσι μοίραζε τα δέματα και τα γράμματα τις νύχτες. Πρόβλημα όμως ξανά, γιατί ξυπνούσε τους ανθρώπους κι εκείνοι παραπονιούνταν συνέχεια. Διώχτηκε λοιπόν κι από τούτη τη δουλειά και προσπάθησε να γίνει μάγειρας σε ένα εστιατόριο. Και έφτιαχνε τόσα καλούδια και τόσα πολλά που στο τέλος πάχυνε κι ο ίδιος πάρα πολύ. Η νέα του δουλειά στον ζωολογικό κήπο που θα τον βοηθούσε να αδυνατίσει αποδείχτηκε μάταιη. Έγινε τόσο πολύ φίλος με τους τάρανδους που τα αλλά ζώα ζήλευαν πολύ και στεναχωριόντουσαν. Έτσι έχασε και τούτη τη δουλειά μόνο που οι αγαπημένοι του τάρανδοι δεν τον αφήσαν να νοιώσει ούτε μια στιγμούλα μοναξιά. Να σκεφτείτε πως μαζί πήγανε κι έπιασαν δουλειά σε ένα τσίρκο. Το νούμερό τους έγινε διάσημο, να εκτοξεύεται από ένα κανόνι πολύ πού ψηλά. Δεν έδειχνε όμως φόβο για αυτό κι ο διευθυντής του τσίρκου  θύμωσε πολύ. Πάλι έφυγε μόνο που τούτη τη φορά ήρθαν μαζί του κι ένα σωρό νάνοι…από το τσίρκο, ξέρετε! Ήξεραν πολύ καλά την τέχνη της κατασκευής παιχνιδιών  κι έτσι γεννήθηκε μια τρομερή ιδέα στον Γέρο πια Βασίλη…Τίποτα απ όσα έζησε στη ζωή του δεν πήγε χαμένο… Λίγη μαγεία χρειαζόταν μόνο και όλα θα μπορούσαν να συμβούν κι τα παιδιά που τόσο αγαπούσε θα τον …λάτρευαν.

Απίστευτη ιστορία, πρωτότυπη και σίγουρα μοναδική. Ευρηματικότατη, πανέξυπνη και φυσικά χιουμοριστική.  Ε, ναι, λοιπόν, μόνο μέσα από δυσκολίες, τυχόν αναποδιές κι εμπειρίες  στη ζωή φτάνεις να κάνεις αυτό που θέλεις κι αγαπάς. Τίποτα δεν χαρίζεται αρκεί να μην το βάζει κανείς κάτω και να παραιτείται από κάθε προσπάθεια σε κάθε του απογοήτευση. Τα μικρά κρυφά πολλές φορές ταλέντα έρχεται μία στιγμή που θα τα αναδειχθούν αρκεί  όπως λέει κι ο σοφάς λαός: Μάθε τέχνη κι α στήνε κι όταν πεινάσεις πιαστειν… Καμμιά δουλειά δεν είναι εύκολη , όμως και καμία δεν θα χαθεί από τη ζωή σου χωρίς να σου έχει προσφέρει κάτι…

Με την εξαιρετική απόδοση στα Ελληνικά της Μαρίας Αγγελίδου, αυτήν την ιστορία θα την αγαπήσετε πολύ!

Για παιδιά από 5 χρονών…

Η Μπουγάδα του Αϊ Βασίλη, Ιωάννα Κυρίτση Τζιώτη, εικ: Ελίζα Βαβούρη, εκδ. Παπαδόπουλος

Έξι μέρες πριν την πρωτοχρονιά κι ο Αι Βασίλης βλέποντας ένα τεράστιο λεκέ πάνω στο κατακόκκινο σακάκι του αποφασίζει να βάλει μπουγάδα όλα του τα ρούχα, εκείνα που θα φορέσει για να μοιράσει τα δώρα στα παιδιά. Όμως σαν τα  μαζεύει  από το πλυντήριο κι ετοιμάζεται να τα απλώσει ανακαλύπτει πως μίκρυναν πολύ …μπήκανε στο πλύσιμο. Απίστευτη η συμφορά, απίστευτη κι η ώρα που συμβαίνει κάτι τόσο τρομερό. Χωρίς να χάσει καιρό στέλνει ένα γράμμα στα παιδιά όλου του κόσμου ανάλογα σε ποια ήπειρο μένουν ζητώντας τους από ένα εξάρτημα της στολής του. Οι μέρες περνούν και φτάνει η τελευταία κι εκείνος απογοητεύεται πως τον…ξέχασαν. Ίσαμε την ύστατη στιγμή που τα δώρα των παιδιών αρχίζουν να καταφθάνουν. Και τότε μ]νοιώθει κι εκείνος σαν μικρό παιδί. Καταλαβαίνει την υπέροχη  αίσθηση του ανοίγματος ενός …πακέτου. Νοιώθει την αγάπη, την θύμηση, την προσφορά. Έτσι ξεκινάει με ακόμη  περσότερη διάθεση το δικό του ταξίδι.

Όμορφη ιστορία και πρωτότυπη αρκετά. Συνήθως ο Αι Βασίλης δεν λαμβάνει δώρα, μόνο μοιράζει. Εδώ λοιπόν οι όροι για λίγο αντιστρέφονται και τα συναισθήματα μεταφέρονται και βιώνονται  από ένα πρόσωπο που …τα προκαλεί. Αυτό είναι και το μήνυμα του βιβλίου, νομίζω, και της Ιωάννας Κυρίτση. Η αίσθηση της χαράς, της αγάπης, της θύμησης και του μοιράσματος. Και ακόμα πως πάντα υπάρχει λύση στις μικρές αναποδιές της ζωής. Αρκεί να πιστεύουμε  στη θετική εξέλιξη των πραγμάτων. Το βιβλίο έχει εικονογραφήσει η Ελίζα Βαβούρη. Τα χρώματα στα  κουστούμια και ρούχα  του Αϊ Βασίλη μας φτιάχνουν ακόμα πιο πολύ τη διάθεση.

Για παιδιά από 3 χρονών που αγαπούν,  σκέφτονται και πιστεύουν  στον Αϊ Βασίλη!

Ποιος Απήγαγε τον Αϊ Βασίλη, Βασίλης Παπαθεοδώρου, εικ: Χρήστος Δήμος, εκδ. Καστανιώτη

Λίγο πριν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, ο Αι Βασίλης στο μικρό σπιτάκι του δάσους ετοιμάζεται για την μεγάλη του βόλτα στα σπίτια του κόσμου. Τα ζωάκια όπως κάθε μέρα έχουν μαζευτεί στην αυλή του για φαγητό και όλοι ετοιμάζονται για τη νύχτα που θα χαρίσει χαμόγελα κι ευτυχία. Όχι,  κι όλοι, δυστυχώς κάποιοι έχουν  άλλα σχέδια και  κάποιοι μπαίνουν ξαφνικά στο σπίτι του Αϊ Βασίλη και τον αρπάζουν. Μια από τις πιο παράξενες απαγωγές του κόσμου βρίσκεται σε εξέλιξη και τα πράγματα δείχνουν να είναι σοβαρά. Ένα μεγάλο πείραμα έχει στο νου του ένας δύστροπος και κακός στρατηγός και μια μεγάλη ομάδα επιστημόνων  εργάζεται για τα αποτελέσματα. Θέλουν όλοι να μάθουν πως καταφέρνει ο Άγιος Βασίλης και μοιράζει τα δώρα τόσο γρήγορα, πως προλαβαίνει, που μπαίνουν τόσοι τόνοι δώρων και πολλά άλλα …ανεξήγητα πράγματα! Ανάμεσα στους επιστήμονες είναι και ο Πήτερ, ο πατέρας του μικρού Γιαννάκη που αποκαλύπτεται πως ήταν ένα από τα παιδιά που πριν από σαράντα χρόνια είχε δει τον Αϊ Βασίλη και του είχε φέρει δώρο ένα αυτοκινητάκι τηλεκατευθυνόμενο. Μια περιπέτεια αρχίζει, παράξενη. Στο εργαστήριο Περαμάτων Πυρηνικής Φυσικής,  δεν πιστεύουν τον Αι Βασίλη που προσπαθεί να τους εξηγεί πως σε όλα τούτα κρύβεται η μοναδική μαγεία της πίστης και ενώ φτάνει η Πρωτοχρονιά εκείνος είναι ακόμα …φυλακισμένος. Οι ψεύτικοι Αγιο-Βασίληδες που έχουν διαταχθεί από τον στρατηγό να κάνουν τη δουλειά του Αι Βασίλη αποκαλύπτονται ύστερα από χιλιάδες λάθη που κάνουν και τα παιδιά που ήδη έχουν μάθει την «πραγματικότητα» νοιώθουν λυπημένα.

Το παλιό τηλεκατευθυνόμενο αυτοκινητάκι και η πίστη του Πήτερ θα σώσουν την κατάσταση την τελευταία στιγμή και  η οικογένεια του επιστήμονα θα ζήσει το πιο μαγικό όνειρο της ζωής της. Ο Αι Βασίλης θα προλάβει να μοιράσει τα δώρα του και ο Κακός στρατηγός θα χαμογελάσει αποδεικνύοντας πως το πείραμα πέτυχε…με τα σωστά τους αποτελέσματα.

Μια ιστορία του Βασίλη Παπαθεοδώρου που διαβάζω κάθε χρόνο και θυμίζει ακόμα και σε  μένα την ανάγκη να πιστεύουμε σε μικρά θαύματα, στη  μαγεία των Ημερών και …στον Άγιο Βασίλη. Τα χρόνια της αθωότητας είναι γραμμένα πολύ βαθιά μέσα στον καθένα μας και η θύμηση τους μας κάνουν πολλές φορές καλλίτερους ανθρώπους και γεμάτους με τρυφερότητα, πίστη και ομορφιά για πράγματα πολύ απλά που με τα χρόνια δυσκολεύουμε. Ο Αι Βασίλης είναι ένα σύμβολο που δεν σβήνει ή χάνεται ποτέ. Είναι ο κόσμος της φαντασίας, της προσμονής, της έκπληξης και της αγάπης .Είναι ο φανταστικός φίλος που ζει για  πάντα σε πολλές ψυχές ίσαμε τα βαθιά γεράματα γιατί απλά δεν κάνει…κακό σε κανένα. Αντιθέτως σκορπά  μόνο χαμόγελα και όμορφες εικόνες η «ύπαρξη» του. Η ιστορία του Βασίλη  μας θυμίζει πως στη ζωή υπάρχουν πράγματα  που παραμένουν πάντα ανεξήγητα και δεν χωρά σε αυτά ποτέ η  λογική ούτε καμία επιστημονική τεκμηρίωση ή απόδειξη. Απλά συμβαίνουν, και προσφέρουν χαρά κι ευτυχία!

Η εικονογράφηση του Χρήστου Δήμου όπως ταιριάζει σε μια τόσο ιδιαίτερη φιγούρα και ιστορία ζωντανεύει καταπληκτικά το κείμενο.

Για παιδιά από 8 χρονών…

Οι βοηθοί του Αϊ Βασίλη, Ιωάννα Ντακόλια – Έφη Λαδά, εκδ. Πατάκη

Ξέρετε ποιοι είναι οι παραμυθάδες του ξωτικοβασιλείου; Τα μικρά ξωτικά της φυλής των Ούζι Τόλκι που ζουν πίσω από τα βουνά του Ασημιού, πέρα από το Ποτάμι με τις Κίτρινες Πέτρες και βαθιά μέσα στο δάσος. Κι εκείνη τη χρονιά που ο πιο σοφός απ’   όλα τα ξωτικά, ο Ούζι Ζίρο συμπλήρωνε τους διακόσιους χειμώνες στη ζωή συνέβη κάτι αλλόκοτο. Η φαντασία των ξωτικών σαν να είχε χαλάσει και δούλευε σαν γρανάζι σκουριασμένο. Καμιά καινούργια ιστορία στο προσκήνιο, καμιά  νέα ιδέα. Και ο μεγάλος σοφός Ούζι Ζίρι είπε τότε,  πως έπρεπε να πάνε στον Άγιο των παιδιών και να του ζητήσουν τη βοήθειά του….Και ξεκίνησαν το  ταξίδι τους  και μια μοναδική περιπέτεια αρχίνισε που έδωσε φως, αγάπη, παραμύθια και απίστευτη συνέχεια σε μια ιστορία που πραγματικά είναι μαγική!

Ένα τόσο καλό και φανταστικό παραμύθι που γράφτηκε πριν πολλά χρόνια επανακυκλοφορεί να μας θυμίσει πως οι καλές ιστορίες δεν παλιώνουν και δεν χάνονται ποτέ. Ένα παραμύθι γεμάτο φαντασία κι ας την έχασαν τα μικρά ξωτικά της Ιωάννας Ντακόλια. Ένα παραμύθι που ταξιδεύει πέρα από το Δρόμο με τις Στρογγυλές Πέτρες και φτάνει ακόμα πιο πάνω κι από τον Τόπο του Παντοτινού Λευκού. Ένα παραμύθι γεμάτο λαχτάρα, μαγεία, εκπλήξεις και πολλά επιφωνήματα. Ένα παραμύθι τόσο πρωτοχρονιάτικο όσο κανένα μιας και μας αποκαλύπτει με το ταλέντο της η συγγραφέας , το μυστήριο ύπαρξης – γένεσης των βοηθών του Αϊ Βασίλη. Και φυσικά τόσο μαγικά ποιος άλλος θα το ζωντάνευε εκτός από την Έφη Λαδά. Τοπία, φιγούρες χρώματα που πραγματικά σε κάνουν να θες να μπεις κι εσύ μέσα σε αυτό το παραμύθι, να νοιώσεις το ταξίδι, τον αέρα , την μαγεία ενός κόσμου που κάθε χρόνο γεννιέται στην φαντασία σπουδαίων συγγραφέων και παίρνει σάρκα, χρώμα και ακόμα πιο μεγάλη ψυχή από τα πινέλα ακόμα πιο σπουδαίων εικονογράφων.

Όχι, δεν υπερβάλω για τούτη την ιστορία. Πραγματικά με είχε αγγίξει τότε με ξαναγγίζει τώρα γιατί έχει εκείνο το κάτι στις λέξεις, στις εικόνες που την κάνει να διαφέρει από πολλές. Να τη διαβάσετε, να την διηγείται στα μικρά παιδιά. Εξάλλου είπαμε είναι η εποχή των πιο μαγικών ιστοριών…

Το ρολόϊ του Αϊ Βασίλη, Βασιλική Μαύρου, εικ: Ρένια Μεταλληνού,εκδ Σαΐτης

Ο Ταγκ είναι ένα ξωτικό στο χωριό του Αϊ Βασίλη που είναι υπεύθυνο για το μεγάλο μυστικό που αιώνες τώρα απασχολεί την ανθρωπότητα. Πως, δηλαδή, ο Αϊ Βασίλης καταφέρνει μόνο μέσα σε μια νύχτα να επισκεφθεί  όλα τα σπίτια του κόσμου και να μοιράσει τα δώρα του. Για αυτό και τον έχουν ορίσει Χρονοτεχνίτη του χωριού. Δύσκολη και υπεύθυνη δουλειά να παρακολουθείς αδιάκοπα το μαγικό ρολόι που όπως όλοι καταλαβαίνουμε πως δεν είναι καθόλου συνηθισμένο αντικείμενο. Ωστόσο μια μικρή αναστάτωση στο χωρίο με την συμπεριφορά του Ταγκ απέναντι στα άλλα ξωτικά θα αναγκάσει τον Αϊ Βασίλη να τον πάψει από τα καθήκοντα τους για την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Η υπεροψία και ο εγωισμός του Ταγκ που έχει προκαλέσει δυσαρέσκειες θα μεγαλώσει τον θυμό του και θα αισθανθεί  προσβεβλημένος και αδικημένος. Θα σκεφτεί να συμμαχήσει με τους καλικάντζαρους και να χαλάσει τα Χριστούγεννα εκατομμυρίων παιδιών. Κι αφού φτάσει στο χωρίο τους και αποκαλύψει το μεγάλο μυστικό του κόκκινου πετραδιού, οι καλικάντζαροι θα τον φυλακίσουν και ο Ταγκ θα καταλάβει πόσο πολύ λάθος ήταν η ενέργεια του αυτή. Τώρα τα πράγματα θα δυσκολέψουν, οι καλικάντζαροι ακολουθώντας τις οδηγίες του, καταστρέφουν το ρολόι …του κόσμου και της μαγείας και σαν επιστρέψουν χαρούμενοι πίσω θα τον διώξουν  από το χωριό τους γιατί δεν τον χρειάζονται άλλο. Εκείνος θα νοιώσει απέραντη θλίψη και ντροπή. Θα επιστρέψει στο χωρίο του, θα ζητήσει συγνώμη από όλους και πιο πολύ από τον ίδιο τον Άι Βασίλη ,αλλά θα είναι αργά γιατί κανείς πια δεν θα μπορεί να ξαναφτιάξει το μαγικό ρολόι, να παγώσει ο χρόνος, και να μοιραστούν εγκαίρως τα δώρα. Ή μήπως υπάρχει τρόπος να ξαναρθεί η μαγεία, η αγάπη και …η πίστη;

Καταπληκτική πρωτοχρονιάτικη ιστορία γραμμένη εξαιρετικά από την Βασιλική Μαύρου. Η φαντασία σε μια πολύ καλή της ώρα δια χειρός Βασιλικής μας βάζει στην μαγεία της πρωτοχρονιάς, στα μεγάλα και ανεξήγητα που συμβαίνουν εκείνη την φοβερή νύχτα και μας διδάσκει ένα σωρό αξίες της ζωής. Μας θυμίζει πόσο άσχημο συναίσθημα δημιουργείται στον άνθρωπο όταν ο εγωισμός νικά τη λογική. Όταν η υποψήφια, ο θυμός και η ζήλεια δημιουργούν προβλήματα στους άλλους. Μόνο σαν καταλάβουμε  πως καθένας είναι ξεχωριστός και μοναδικός σε ό, τι κάνει τότε όλα θα αλλάξουν. Μια ιστορία για την ομάδα που λειτουργεί μόνο αν όλοι συνεργάζονται σωστά. Μια ιστορία για τις συγνώμες της ζωής, για τα λάθη, για τις γρήγορες αποφάσεις που παίρνονται κάτω από την επήρεια θυμού. Μια ιστορία γεμάτη συναισθήματα και μαγεία. Μια ιστορία για τη δύναμη της αγάπης και της Πίστης, της αλληλεγγύης, στης συντροφικότητας και …της αδελφικής στήριξης.

Ένα παραμύθι αρκετά πρωτότυπο σαν θέμα που εικονογραφήθηκε επίσης εξαιρετικά από την Ρένια Μεταλληνού και μας μεταφέρει πραγματικά στο χωριό του Αι Βασίλη όπου όλα μπορούν να συμβούν και να δουλεύουν …σαν ρολόι αν υπάρχει σωστή συνεργασία!

Για παιδιά από 5 χρόνων!

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 29 Δεκεμβρίου 2018:https://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-29-12-2018

Ο κατεργάρης των Χριστουγέννων...*

Ο κατεργάρης των Χριστουγέννων….*

Της Ελένης Μπετεινάκη

Είναι διάσημος πια! Έχει κυκλοφορήσεις σε περισσότερα από 650.000.000 αντίτυπα σε ολόκληρο τον κόσμο. Έχει μεταφραστεί σε παραπάνω από 40 γλώσσες και όπως ήταν αναμενόμενο έγινε κινηματογραφική ταινία που έσπασε όλα τα ταμεία. Μιλάμε για τον Γκριντς, ένα παράξενο ξωτικό που ζει λίγο πιο έξω από την πόλη των …Κάποιων! Δεν αγαπάει καθόλου τα Χριστούγεννα κι αν ψάχνει κανείς να βρει την αιτία, ίσως να δυσκολευτεί πολύ. Η μόνη αληθοφανής εξήγηση είναι πως η καρδιά του μεγάλωσε δυο νούμερα μικρότερη!

Κι έτσι αρχίζει η ιστορία του την παραμονή των Χριστούγεννων ψάχνοντας τρόπο να σταματήσει….τα Χριστούγεννα! Δεν άντεχε καθόλου τη φασαρία, τα δώρα, τα πλούσια τραπέζια, τις πουτίγκες και τις γαλοπούλες. Μα πιο πολύ απ’ όλα δεν ήθελε να ακούσει τα τραγούδια της ημέρας αυτής της πιο γιορτινής, για τους άλλους. Μεταμφιέζεται σε άγιο Βασίλη, δένει ένα κέρατο με κόκκινη κλωστή στο κεφάλι του σκύλου του, του Μαξ, να μοιάζει με τάρανδο, βρίσκει κι ένα παλιό έλκηθρο και βρέθηκε  στην συνοικία Αποπέρα. Μπήκε σε ένα από τα σπίτια της γειτονιάς, φυσικά από την καμινάδα και άρχισε να μαζεύει ότι έβρισκε μπροστά του βάζοντας το σε δυο μεγάλους σάκους… Τίποτα δεν άφησε στο σπίτι, ακόμα και τα φαγώσιμα του ψυγείου πήρε. Κι εκείνη την ώρα που μάζευε και το δέντρο, το χριστουγεννιάτικο , ένα μικρούτσικο κοριτσάκι τον κοιτούσε με απορία και τον άρχισε στις ερωτήσεις… Ο πονηρός Γκριντς βρήκε δικαιολογίες να πει και συνέχισε το «έργο» του ώστε να προφτάσει όλα τα σπίτια των Κάποιων. Κι αφού ολοκλήρωσε την αποστολή του ανέβηκε στο πιο ψηλό βουνό να τα …γκρεμίσει όλα, να χαθούν τα Χριστούγεννα! Όμως κάτι συνέβη εκείνη τη στιγμή, κάτι έφερε ο άνεμος στ΄ αυτιά του. Τόσο μαγικό και μοναδικό που κατάλαβε πως τα Χριστούγεννα είναι κάτι πολύ πολύ μεγάλο και ξεχωριστό και δεν σταματούν αν χαθούν οι κορδέλες, τα φωτάκια, τα δώρα και όλα τα υλικά αγαθά….

Αγαπημένη ιστορία, γεμάτη μηνύματα. Ιστορία πασίγνωστη πια αλλά επίκαιρη όσο καμία άλλη και φυσικά ευφυέστατη. Απίστευτη φαντασία, μοναδικά ονόματα, πλοκή μαγική! Ο Θιοντόρ Σους Γκάϊσελ που θεωρείται από τους  μεγαλύτερους συγγραφείς παιδικών βιβλίων στον κόσμο είναι και ο δημιουργός τούτης της ανεπανάληπτης ιστορίας. Το μικρό του αριστούργημα δίκαια έχει αγαπηθεί  από μικρούς και μεγάλους. Αν κι ο ίδιος εδώ και 27 χρόνια δεν βρίσκεται στη ζωή, ο κατεργάρης των Χριστουγέννων θα συνεχίζει να ξαφνιάζει, να συγκινεί, να αγαπιέται από όλους.

Για την ιστορία να πούμε πως κυκλοφόρησε σαν βιβλίο πρώτη φορά στην Αμερική το 1957!

*Γκριντς, ο κατεργάρης των Χριστουγέννων, Dr Seuss, εκδ. Ψυχογιός.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ στις 28 Δεκεμβρίου 2018 :https://www.patris.gr/2018/12/28/o-katergaris-ton-christoygennon/

Νύχτες Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς…*

Της Ελένης Μπετεινάκη

Τα Αστεράκια ντύθηκαν βοσκοί. Οι πεταλούδες θα ντυνόταν άγγελοι. Ένα από τα κρινάκια θα γινόταν το πιο λαμπρό αστέρι της βραδιάς. Ο Αυγερινός θύμωσε που δεν τον διάλεξε ο Κύριος να γίνει κι αυτός λαμπερό αστέρι κι αποφάσισε να μην «κατέβει» στη φάτνη εκείνη τη βραδιά. Όμως σαν έφυγαν όλοι ένοιωσε μοναξιά και …περιέργεια. Έτσι κατέβηκε κι εκείνο τη σκάλα…κι ένοιωσε ακόμα πιο άσχημα και μετανοιωμένο για την αρνητική του στάση. Όμως ο …Κύριός του ήταν εκεί και τον αγκάλιασε τρυφερά φέρνοντάς τον μαζί με όλους στη σκηνή…Ήταν ένα πεισματάρικο αστεράκι που δεν ξεχνούσε ποτέ τις υποσχέσεις!

O Ανδρέας ήθελε δώρο από τον Άγιο Βασίλη ένα διαστημόπλοιο αληθινό. Να προσγειωθεί στον κήπο του την πρωτοχρονιά και να μπορεί να μπαίνει ολόκληρος μέσα. Έμεινε ξάγρυπνος την παραμονή των Χριστουγέννων γιατί η μαμά είχε πει πως ίσως ο Αι Βασίλης να ερχόταν νωρίτερα εκείνη τη χρονιά. Γλίστρησε αθόρυβα στον κήπο λοιπόν και περίμενε…Κι εκείνη ακριβώς τη στιγμή που σχεδόν τον είχε πάρει ο ύπνος ένας δυνατός θόρυβος τον ξύπνησε. Κάποιος προσπαθούσε να στερεώσει  το «αληθινό» διαστημόπλοιο στον κήπο. Και εκείνος ο άνδρας ήταν όμοιος με τον Άγιο Βασίλη μόνο που δεν είχε….ρυτίδες! Κι ήταν αφορμή τούτη η εικόνα και τα χρόνια που περνούσαν ο Ανδρέας να καταλάβει ποιος ήταν ο αληθινός Άγιος Βασίλης, μάλλον εκείνος από την Καισάρεια της Καππαδοκίας και γιατί κόβουμε βασιλόπιτα την Πρωτοχρονιά. Κι επειδή την Αγια εκείνη Νύχτα ο Νέος Αϊ Βασίλης είχε κάποια μικροπροβλήματα συναρμολόγησης ,ο μικρός Ανδρέας βοήθησε πολύ. Η Υπόσχεση δε  που έδωσε στον…Αληθινό Αϊ Βασίλη στον ύπνο του,  μας μαθαίνει πως τα θαύματα δεν μαρτυρούνται, ούτε συζητιούνται. Απλά συμβαίνουν!

Οι δώδεκα μικροί καλικάντζαροι της γιαγιάς  Αργυρώς είναι πέρα για πέρα αληθινοί κι έχουν τα πιο παράξενα και σύγχρονα ονόματα που θα μπορούσαν να έχουν τέτοια ζαβολιάρικα πλάσματα. Έξι κορίτσια  κι έξι αγόρια που κάτι θυμίζουν στα μικρά της εγγόνια. Η Κανεπέρα, ο Εγώ, ο Δεχωράω, ο Ναφύγεις, η Αλληφορά, η Νυστάζω, η Δενξέρω, η Βαριέμαι, ο Δενμπορώ, ο Παράταμε, ο Καταλάθος και η Οχιτώρα δεν είναι ίσως οι μοναδικοί καλικάντζαροι των δώδεκα Ημερών. Κάπου…κάπου όλοι μας  τους ξέρουμε!

Τρεις ιστορίες χριστουγεννιάτικες από την μοναδική Λότη Πέτροβιτς με την εκπληκτική της φαντασία που μας φέρνει στο σήμερα, στις τωρινές  συνήθειες και καταστάσεις και την ίδια στιγμή θα θυμίζει έθιμα, και παραδόσεις των παλιότερων ημέρων. Σύγχρονα παραμύθια βγαλμένα από τη ζωή μας, καλογραμμένα πάντα και με υπέροχη πλοκή.

Τι καλλίτερο τούτες τις μέρες από μια ιστορία κάθε βράδυ που θα μας κάνει  να χαμογελάσουμε και να κουνήσουμε τα κεφάλια μας γεμάτοι…κατανόηση, μαγεία κι αλήθειες!

Με την εικονογράφηση της Μάριας Μπαχά που μας μεταφέρει σε άλλους καιρούς!

*Νύχτες Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς , Λότη Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου, εκδ. Σαΐτης

δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ στις 27 Δεκεμβρίου 2018 https://www.patris.gr/2018/12/27/nychtes-christoygennon-kai-protochronias/

O Νάνος κι η Αλεπού…*

Της Ελένης Μπετεινάκη

Μια φωτεινή νύχτα που το χιόνι είναι κατάλευκο, η Μίκελ, μια πεινασμένη αλεπού, βγαίνει από τη φωλιά της και ψάχνει να χορτάσει  την πείνα της. Οι άνθρωποι κλεισμένοι στα σπίτι τους με φωτισμένα παράθυρα δεν την προσέχουν, δεν την παρατηρούν.  Κανείς δεν την αντιλαμβάνεται εκτός  από τον νάνο που φυλάει το αγρόκτημα. Εκείνη αθόρυβα μπαίνει στον στάβλο κι αρχίζει να ψάχνει. Ανάμεσα στις αγελάδες, τους ποντικούς ο πιο νόστιμος μεζές είναι οι κότες. Τα βήματα του Νάνου πάνω στο απαλό χιόνι κάνουν την πονηρή Μίκελ να αλλάξει γνώμη. Ο μικρός-γέρο νάνος που φυλάει όλα τα ζώα έχει τη λύση για την πεινασμένη αλεπού. Θα μοιραστεί τούτη τη νύχτα την μοναδική,  το δικό του φαγητό με την Μίκελ…

Η πιο τρυφερή, αληθινή και υπέροχη ιστορία των φετινών Χριστούγεννων. Γραμμένη από την μοναδική Astrid Lindgren, τη διάσημη Σουηδή συγγραφέα και εμπνευσμένη από το ποίημα του Βίκτορ Ρίμπεργκ που δημοσιεύτηκε στα 1881 με τίτλο : The Tomten, φτιάχνει ,πάλι, ένα μικρό  αριστούργημα. Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία  με τον γνωστό, μοναδικό νάνο, από το πρώτο της βιβλίο,  που ζει στο δάσος και προστατεύει  τα ζώα περιμένοντας την αγαπημένη του Άνοιξη και το καλοκαίρι. Μια ιστορία που μοιράζεται μαζί μας τη χαρά της προσφοράς. Την πιο μεγάλη σημασία και έννοια των άγιων Ημερών που φέρνει γαλήνη κι ομορφιά στις ψυχές είναι το να προσφέρεις χαρά, αγάπη και κάτι από το δικό σου περίσσευμα στους άλλους.

Η Άστριντ Λίντγκρεν γεννήθηκε το 1907 στην επαρχιακή πόλη Νες της Σουηδίας. Έγινε πασίγνωστη σε μας από το πολυμεταφρασμένο της έργο με τις  περιπέτειες της αντισυμβατικής  Πίπης Φακιδομύτης. Έφυγε από τη ζωή στα 2002 έχοντας τη χαρά να  δει τα έργα της  μεταφρασμένα  σε περισσότερες από ενενήντα γλώσσες. Και τα βραβεία της να είναι …αμέτρητα. Το Σουηδικό κράτος  θέσπισε στη μνήμη της  το Βραβείο Άστριντ Λίντγκρεν (ALMA), το σημαντικότερο της  παιδικής λογοτεχνίας παγκοσμίως που απονέμεται μέχρι και τις μέρες μας!

Μοναδική κι η εικονογράφηση από την Eva Eriksson που μας μεταφέρει με πολύ τρυφερότητα το σκανδιναβικό τοπίο μια χειμωνιάτικη γιορτινή νύχτα στο δάσος και στο μικρό μα υπέροχο χωριουδάκι…

Να το ψάξετε όλοι και… Καλά Χριστούγεννα με τη χαρά της προσφοράς στην ψυχή!

*Ο Νάνος και η Αλεπού, Astrid Lindgren, εικ: Eva Eriksson, εκδ : Μάρτης

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ στις 24 Δεκεμβρίου 2018 :https://www.patris.gr/2018/12/24/o-nanos-ki-i-alepoy/

Τα κάλαντα των Χριστουγέννων....*

Της Ελένης Μπετεινάκη

Μια πρωτότυπη έκδοση, μια αξεπέραστη περιπέτεια!

Την ιστορία του πασίγνωστου πια Εμπένιζερ Σκρουτζ την γνωρίζουμε όλοι. Σαν συναντάμε όμως εκδόσεις που αξίζουν της προσοχής μας, τις προτείνουμε πάντα γιατί  ανακαλύπτουμε πολλά πράγματα που μας είναι άγνωστα.

Η ιστορία λέει πως ο Εμπένιζερ Σκρούτζ, ένας τσιγκούνης και εγωιστής έμπορος που δε δείχνει ίχνος συμπόνιας για τους συνανθρώπους του, την παραμονή των Χριστουγέννων δέχεται μια απρόσμενη επίσκεψη. Το φάντασμα του πεθαμένου συνεταίρου του, του Ιάκωβου Μάρλεϊ εμφανίζεται ξαφνικά για να τον προειδοποιήσει ότι έχει ακόμα μία μόνο ευκαιρία για να αλλάξει την ζωή του και να ξεφύγει από τον κακό χαρακτήρα του. Τον πληροφορεί ότι 3 πνεύματα θα τον «ταξιδέψουν» πίσω στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον για να δει την τραγική κατάληξή του αν δεν αλλάξει. Ο Σκρούτζ θα πάρει ένα γερό μάθημα που θα τον κάνει να αναθεωρήσει τις αντιλήψεις του.

«Τα κάλαντα των Χριστουγέννων», είναι μια ιστορία που συνδυάζει πετυχημένα, έναν ακραίο ρεαλισμό και μια φανταστική ατμόσφαιρα του Άγγλου πεζογράφου Καρόλου Ντίκενς. Μέσα από την αναζήτηση ντοκουμέντων της περιόδου του τέλους του 19ου αιώνα δίνονται πληροφορίες για την καθημερινή ζωή των κατοίκων του Λονδίνου στη βικτοριανή εποχή. Η εικονογράφηση των πληροφοριών προέρχεται από σπάνιο και ποικίλο αρχειακό υλικό, όπως φωτογραφίες, σκίτσα, γκραβούρες και τα σχόλια συντάχθηκαν από τη Σούζαν Μπόσμαν. Η φανταστική εικονογράφηση του έργου έγινε από τον Γουίλιαμ Γκέλνταρτ.

Τούτο το παραμύθι παραμείνει διαχρονικό και αν  και γράφτηκε στα 1843 είναι σαν να κυκλοφόρησε …χθες. Για την ιστορία λοιπόν ας αναφέρουμε πως γράφτηκε μέσα σε λίγες εβδομάδες μόνο και μόνο γιατί η άθλια οικονομική κατάσταση του συγγραφέα τον είχε φέρει σε αδιέξοδο. Τα χρήματα που κερδήθηκαν από την πρώτη έκδοση ήταν ελάχιστα, ωστόσο η φήμη του εξαπλώθηκε τόσο πολύ που μέσα στις επόμενες  πέντε εβδομάδες από την κυκλοφορία  της Χριστουγεννιάτικης  αυτής Ιστορίας του, έφτασε τα 6.000 αντίτυπα. Το έργο αγαπήθηκε πολύ που κατατάσσεται στα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας με άπειρες πια εκδόσεις από διαφόρους εκδοτικούς οίκους!

*Τα κάλαντα των Χριστουγέννων, Charles Dickens, εκδ. Ερευνητές

Δημοσιεύτηκε στην εφημερ'ιδα ΠΑΤΡΙΣ στις 23 Δεκεμβρίου 2018 :  https://www.patris.gr/2018/12/22/ta-kalanta-ton-christoygennon/

Της Κοκκώνας το σπίτι ...*

Της Ελένης Μπετεινάκη*

Ήταν ένα σπίτι μισοτελειωμένο, σχεδόν ερείπιο που προκαλούσε φόβο στα παιδιά την νύχτα. Οι παπάδες  ξεχνούσαν να το ραντίσουν με αγιασμό  σαν περνούσαν με την αγιαστούρα τους την ημέρα των Φώτων γιατί λέγανε πως ήταν άνδρο δαιμονικών, φαντασμάτων  και καλικάντζαρων.  Η ιστορία ξεκινά την παραμονή των Χριστουγέννων, έξω από της Κοκκώνας, της όμορφης Αννίκας το σπίτι, με δυο παιδιά να μαλώνουν για τα χρήματα που κάποιος τους έδωσε και να παρουσιάζεται μπροστά τους μια παράξενη μορφή με ανακατωμένα μαλλιά και κουρελιάρικα ρούχα. Ήταν ο Γιάννης ο Παλούκας που είχε σκαρφιστεί να κρυφτεί εκεί και να παραμονεύει για τα παιδιά που τυχόν περνούσαν και να τους παίρνει τους παράδες… Κάποια στιγμή ο δωδεκάχρονος Στάμος τον αναγνωρίζει και τότε αρχίζει η επίθεση με πετροπόλεμο…

Μια υπέροχη ιστορία που γράφτηκε από τον κορυφαίο των γραμμάτων, τον “ποιητή” της πεζογραφίας και του διηγήματος, τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, γύρω στα 1893. Τόσα χρόνια πριν κι όμως είναι σαν να γράφτηκε χθες. Μια ιστορία χριστουγεννιάτικη με ήρωες  που δεν ξαφνιάζουν ειδικά τους μεγαλύτερους που έζησαν ιστορίες με καλικάντζαρους και παράδες, με αερικά και …φαντάσματα. Μια ιστορία διασκευασμένη από τον Κώστα Πούλο και εικονογραφημένη σχεδόν μαγικά από τον Νικόλα Ανδρικόπουλο. Με έμφαση στις συνήθεις και τα πειράγματα που κάποτε επικρατούσαν σε μικρές κοινωνίες. Με χρώματα απίθανα, με την παντοδυναμία του κόκκινου, του μπλε και του μαύρου. Μια ιστορία που συγκινεί ακόμα και στις μέρες μας, μια ιστορία που αφήνει άφωνα τα παιδιά με αναφορές σε  άλλες εποχές, με άλλες συνήθειες που φαντάζουν σαν  παραμύθι αλλά υπήρξαν στ αλήθεια!

Για παιδιά από 5 χρόνων…

*Της Κοκκώνας το σπίτι, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης,( Απόδοση Κώστας Πούλος, εικ: Νικόλας Ανδρικόπουλος),εκδ. Παπαδόπουλος

Δημοσιεύτηκε στν εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ στις 21 Δεκεμβίου 2018:https://www.patris.gr/2018/12/21/tis-kokkonas-to-spiti/

Μια χιονονιφάδα...*

Της Ελένης Μπετεινάκη

Υπήρχε κάποτε μια μικρή πολιτεία με φιλόξενους, γελαστούς και χαρούμενους ανθρώπους. Υπήρχε κι ένα μικρό δασάκι κοντά της. Κάποτε…

Ύστερα όλα άλλαξαν , η πολιτεία μεγάλωσε πολύ, οι άνθρωποι αποξενώθηκαν και το μικρό δασάκι εξαφανίστηκε. Έμεινε μόνο ένα δέντρο, μοναχό . Οι εποχές περνούσαν και κανένας δεν τους έδινε σημασία. Ώσπου μια μικρή χιονονιφάδα κατάφερε με το χορό της και την νιότη της να φτάσει κουτρουβαλώντας κοντά σε εκείνο το μικρό δέντρο που κανέναν δεν είχε συντροφιά. Η μικρή χιονονιφάδα που δεν ήταν άλλη από τη βασίλισσα του χιονιού κάθισε κι άκουσε τον καημό του μικρού δέντρου και σκέφτηκε πως ήταν η μόνη που μπορούσε να το βοηθήσει. Όχι, ακριβώς η μόνη, έβαλε  τα δυνατά του κι ο Βοριάς  κι εκείνος ο μήνας του χειμώνα ο Δεκέμβρης, κι όλοι μαζί άρχισαν να γεμίζουν την φύση και την πολιτεία με  χιόνι. Ένα …χιόνι που έφερε ζεστασιά, στους ανθρώπους που έδωσε το χέρι ο ένας τον άλλο να σηκωθούν, να μην γλιστρούν, να προχωρήσουν και να αρχίσουν ξανά να χαμογελούν.  Κι όλοι θυμήθηκαν τα Χριστούγεννα και τις μυρωδιές, τις λιχουδιές, την χαρά και τη ζεστασιά που προσφέρει το μοίρασμα, η σκέψη και η αγάπη, που έλειπε τόσο καιρό από την καρδιά τους. Κι ένα αστέρι ξέφυγε από τον ουρανό κι ήρθε και στόλισε το μικρό δέντρο, διώχνοντας μακριά την μοναξιά και την πίκρα του. Έτρεξαν και τα παιδιά να το θαυμάσουν κι όλοι μαζί πια γιόρτασαν τα Χριστούγεννα με τον πιο ζεστό τρόπο κι ας τον έχει προκαλέσει μια παγωμένη χιονονιφάδα.

Μια πολύ τρυφερή ιστορία, βασισμένη στην μοναξιά που βιώνουν οι άνθρωποι στις μεγάλες πολιτείες, στην ελάχιστη επικοινωνία  μεταξύ τους αλλά και στην δύναμη της αγάπης, της πίστης και της προσφοράς. Μια χειμωνιάτικη και χριστουγεννιάτικη ιστορία της Άννας Δενδρινού με υπέροχη εικονογράφηση από την Θέντα Μιμηλάκη. Μια ιστορία που μπορείς  να  την διαβάσεις αλλά και να την ακούσεις από το cd που συνοδεύει το βιβλίο.

Για παιδιά από έξι χρονών…

*Η χιονονιφάδα και το δέντρο το μοναχό, Άννα Δενδρινού ( εικ. Θέντα Μιμηλάκη), εκδ. Κόκκινη Κλωστή

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ στις 20 Δεκεμβρίου 2018 :https://www.patris.gr/2018/12/20/mia-chiononifada/

Η ευχή του Νικόλα...*

Της Ελένης Μπετεινάκη

Γιατί καμμιά φορά οι ευχές στα πεφταστέρια βγαίνουν αληθινές…

Σε ένα μικρό χωριουδάκι τη Δροσιά, ο χειμώνας ήταν πολύ βαρύς εκείνη τη χρονιά. Ο μικρός Νικόλας ζει, ευτυχώς, σε ένα μεγάλο και ζεστό σπίτι, που τίποτα απολύτως δεν του λείπει. Μόνο οι φίλοι του είναι μακριά και εξαιτίας του δυνατού κρύου δεν τους βλέπει. Εκείνος όμως τους αναζητά και ένα παγωμένο βράδυ παίρνει για συντροφιά του το μικρό του αρκουδάκι,τον Χνούδη, κι ένα σωρό λιχουδιές και βγαίνει στην αυλή. Φτιάχνει ένα χιονάνθρωπο …διαφορετικό, με  ζαχαρωτά και κασκόλ και γάντια. Κι ύστερα κάνει μια ευχή σε ένα πεφταστέρι που είδαν τα μάτια του να κατευθύνεται στη γη… Κι η ευχή έτρεξε κι αγκάλιασε όλα τα παιδιά, εκείνα που έπρεπε, που είχαν ανάγκη από ζαχαρωτά και ρούχα ζεστά… Κι ο χιονάνθρωπος ήταν πάντα στολισμένος με χίλια δυο καλούδια με τη βοήθεια πια της μαμάς , του μπαμπά και ...του Χνούδη. Κι ένα  μεγάλο Ευχαριστώ γραμμένο με μικρές πέτρες ήταν η πρώτη μεγάλη χαρά για τον Νικόλα,…Κι ακολούθησαν κι άλλες  και ιδέες πολλές για όλο το χρόνο έτσι ώστε να υπάρχει ζεστασιά στις  καρδιές πάντα…

Χειμώνας βαρύς στη φύση όχι όμως και στην καρδιά της Αναστασίας Ευσταθίου. Η ιστορία του μικρού Νικόλα και του Χνούδη γεμίζει ζεστασιά και ομορφιά ψυχές και όχι μόνο. Ένα βιβλίο γεμάτο φύση, ομορφιά και συναισθήματα. Συναισθήματα που μεταδίδονται αστραπιαία και γεμίζουν χαρά και αγάπη όλο τον κόσμο. Μια ιστορία για το μοίρασμα, τη σκέψη, την ομορφιά της ψυχής. Μια ιστορία για την αθωότητα των μικρών παιδιών, την φιλία, την μοναξιά και …τα χαμόγελα.

Μια ιστορία που ντύνει μοναδικά η εικονογράφηση της Martina Peluso που θα σας γεμίσει με ακόμα πιο όμορφα και δυνατά συναισθήματα.

Είναι πολύ τρυφερό η σκέψη ενός μικρού παιδιού από μια τόση δα ευχή, μια τόση δα ελπίδα να μεγαλώνει, να φουντώνει, να μεταδίδεται και να σκορπά τόση ομορφιά σε τόσους ανθρώπους.

Μέρες που ναι ας σκεφτούμε όλοι αυτούς που έχουν ανάγκη κι από ταπεινότητα το κρύβουν!

Για παιδιά από 6 χρόνων …

*Η ευχή του Νικόλα, Αναστασία Ευσταθίου, εικ: Martina Peluso, εκδ. Κόκκινη Κλωστή Δεμένη

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ στις 19 Δεκεμβρίου 2018:https://www.patris.gr/2018/12/19/i-eychi-toy-nikola/

Η Μουσική των Χριστουγέννων...*

Της Ελένης Μπετεινάκη*

Είναι παραμονές Χριστουγέννων και ένας οργανοπαίκτης με ένα μαϊμουδάκι που φοράει ένα κόκκινο σκουφί εμφανίζονται στη γωνιά ενός πολυσύχναστου δρόμου. Η μικρή Φράνσις, τους παρακολουθεί από το παράθυρό της και αναρωτιέται που να κοιμούνται το βράδυ. Η μαμά της δεν της απαντάει στις απορίες της κι εκείνη είναι αποφασισμένη να μάθει, τι έχει συμβεί  με αυτούς τους δύο παράξενους επισκέπτες του …πεζοδρομίου. Μερικές φορές μέσα στην ησυχία της νύχτας ακούει τις γλυκιές μελωδίες του οργανοπαίκτη και πια δεν ησυχάζει αν δεν μάθει την αλήθεια. Όταν ανακαλύπτει πως είναι άστεγος ο μουσικός των …Χριστουγέννων, θα κάνει κάτι που όλοι θα την θαυμάσουν. Τούτη η γιορτή θα αποκτήσει το αληθινό της νόημα. Κάτι που θα λάμψει σαν αστέρι φωτεινό στην Χριστουγεννιάτική γιορτή του σχολείου …

Μια τρυφερή και όμορφη ιστορία για την αληθινή σημασία και μαγεία των ημερών των Χριστουγέννων. Ένα βιβλίο που θα συγκινήσει, θα ζεστάνει τις ψυχές μικρών και μεγάλων. Μια ιστορία που δείχνει τις ευαισθησίες των παιδιών. Των παιδιών που διαβάζουν μόνο με τα μάτια της ψυχής και της αθωότητας. Μια ιστορία για όλους εκείνους που δεν έχουν που να μείνουν τις κρύες νύχτες του Χειμώνα και ειδικότερα τις μέρες των γιορτών. Μια ιστορία που μας διδάσκει όλους πως μια κουβέντα, ένα χάδι, μια πρόσκληση είναι πράγματα που χωρίς να κοστίζουν φέρνουν χαμόγελα, ευτυχία και ελπίδα. Ένα βιβλίο με υπέροχη εικονογράφηση σαν μια παλιά καρτ ποστάλ.

Ένα βιβλίο που ανακάλυψα τυχαία κι εγώ σε ένα μεγάλο Bazaar βιβλίων στο Χριστουγεννιάτικο  Κάστρο της πόλης μας, σε μοναδική τιμή και που αν το συναντήσετε μην το αφήσετε. Η μουσική των Χριστουγέννων θα γεμίσει και την δική σας ψυχή, το φως της γιορτής θα ζεστάνει κάθε καρδιά και τα μηνύματα που έχει μέσα του θα συγκινήσουν και τους πιο άκαμπτους.

Για παιδιά και μεγάλους…

Η μουσική των Χριστουγέννων, Kate DiCamillo, εικ: Bagram Ibbatoylline,Μοντέρνοι Καιροί

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ στις 18 Δεκεμβρίου 2018 :https://www.patris.gr/2018/12/18/h-moysiki-ton-christoygennon/

Ο Ξυλαράκης....*

Της Ελένης Μπετεινάκη

Ποιος είναι ο Ξυλαράκης; Ένας μπαμπάς, οικογενειάρχης και …κορμός ή καλύτερα κλαδί ενός δέντρου. Τολμηρός, πολυταξιδεμένος, χαμένος λίγο, και γεμάτος από περιπέτειες. Ζει σε ένα δέντρο από πολύ παλιά και έχει γυναίκα και τρία παιδιά. Ένα πρωινό, μιας Άνοιξης, ένας σκύλος θα τον απομακρύνει από τα αγαπημένα του πρόσωπα. Ένα ταξίδι στο χρόνο και στα παράξενα, δύσκολα μονοπάτια και στροφές της ζωής θα είναι πια η δική του ζωή. Θα γίνει παιχνίδι, θα βρεθεί στο βαθύ κι ορμητικό ποτάμι, θα γίνει υλικό για τη φωλιά ενός κύκνου. Θα γνωρίσει τη θάλασσα, τα κάστρα στην άμμο, θα γίνει μολύβι, τόξο, ρόπαλο, χέρι χιονάνθρωπου. Θα νοιώσει τη μοναξιά, την πίκρα και την νοσταλγία για τον τόπο του και τα αγαπημένα του πρόσωπα. Όμως δεν θα το βάλει κάτω ποτέ και μια μέρα που θα βρεθεί σαν καυσόξυλο στο τζάκι θα ακούσει μια γνώριμη φωνή κι η ζωή του θα αλλάξει. Το θαύμα δεν θα αργήσει να συμβεί και εκείνη την μαγική βραδιά της Πρωτοχρονιάς που όλα είναι δυνατά κι όλα λαμπερά και πολύχρωμα ο Ξυλαράκης θα επιστρέψει σαν δώρο από τον Αϊ Βασίλη στα παιδιά και την γυναίκα του.

Αριστουργηματικό και έφυες τούτο το παραμύθια  από τους δύο  πολυβραβευμένους  δημιουργούς, Axel Scheffler & Julia Donaldson, που αυτή τη φορά φτιάχνουν μια ξεχωριστή Χριστουγεννιάτικη ιστορία, που διαβάζεται όλο το χρόνο.

Μια ιστορία που δείχνει τη δύναμη της αγάπης, της οικογένειας και της ψυχής. Της ψυχής που δεν τα παρατάει ποτέ, που δεν απελπίζεται από τις κακοτοπιές και τα δύσκολα. Παράδειγμα μίμησης, παράδειγμα θάρρους. Ανήμπορος ο Ξυλαράκης, αλλά επίμονος και πάντα ζώντας με την ελπίδα. Ποτέ δεν θα λυγίσει ούτε την τελευταία στιγμή κι έτσι η δύναμη της θέλησης, η αγάπη για τη ζωή και την οικογένεια θα βοηθήσουν στη λύση των προβλημάτων. Κι αν νομίζεται πως αυτά συμβαίνουν  μόνο στα παραμύθια, κάνετε λάθος. Ο Αϊ Βασίλης είναι πάντα μέσα μας, αρκεί να πιστέψουμε σ΄ αυτόν, στον εαυτό μας και να μην απομακρυνόμαστε ποτέ από τους στόχους και τις επιθυμίες μας.

Ένα παραμύθι για την αγάπη της οικογένειας, τη θαλπωρή, τη δύναμη και την ανιδιοτέλεια της. Ένα παραμύθι μαγικό, τροφή για σκέψη, για δημιουργία , για εκείνα τα εμπόδια που κάποιος πρέπει να μην τα αφήσει να τον νικήσουν.

Ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι λίγο διαφορετικό!

Για παιδιά από 6 χρονών…

*Ο Ξυλαράκης, Julian Donaldson,εικ: Axel Scheffler, εκδ. Ίκαρος

Ο Ξυλαράκης ( Τhe Stick Man ) έγινε ταινία και προβλήθηκε από το BBC την ημέρα των Χριστουγέννων στα 2015: https://www.youtube.com/watch?v=DikJ45aVxFY&list=PLvquGkLukrW_XvQS6IpjgD3BebNYT6k4w

Δημοσιευτηκε στην Εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ στις 17 Δεκεμβρίου 2018:https://www.patris.gr/2018/12/17/o-xylarakis/

Ας μιλήσουμε για καλικάντζαρους....

Της Ελένης Μπετεινάκη*

Ε, ναι λοιπόν, είναι οι μέρες των Χριστουγέννων, οι μέρες των Καλικάντζαρων και τα παραμύθια που μιλούν για τούτα τα τριχωτά, κακομούτσουνα και παμπόνηρα πλασματάκια είναι δεκάδες. Μόνο που δεν είναι όλα τους τόσο φοβερά και ανατριχιαστικά.  Κάποια έχουν  μια μορφή διαφορετική που δύσκολα  μπορεί να ξεχαστεί.

Έτσι, λοιπόν, γεννήθηκε κάποτε στη φαντασία ενός παιδιού ένας κατακόκκινος καλικάντζαρος που ‘χε την εξυπνάδα και τη λαλιά ανθρώπου, την ψυχή ενός  μικρού αγοριού και το ένα του πόδι λίγο πιο κοντό από το άλλο…

Κι ανήμερα Χριστουγέννων  ο μικρός Τρακατρούκας ετοιμάζεται να ανέβει για πρώτη φορά στη γη. Τρακ και τρουκ κτυπά δυνατά η καρδιά του. Τρακ και τρουκ ακούγονται τα βήματα του στο στενό πέρασμα που θα τον οδηγήσει στο… όνειρο.

Όμως εκεί τον περιμένει ο πιο μεγάλος φόβος των καλικάντζαρων εκτός από το νερό, η φωτιά. Κι εκεί που νομίζει πως δεν θα τα καταφέρει, εμφανίζεται  η νεράιδα των καλικάντζαρων η κατάλευκη Άχνη δίνοντάς του  βοήθεια  και την αγάπη της. Κι ο Τρακατρούκας βρίσκεται μέσα σε μια στιγμή σε ένα τεράστιο γραφείο- βιβλιοθήκη και …μαγεύεται. Το διάβασμα ήταν όλη του η ζωή κι ο θησαυρός των βιβλίων του συγκεκριμένου χώρου ανεκτίμητος. Ξεχνιέται κι αρχίζει να  διαβάζει  συνεχώς.

Οι μέρες περνούν κι εκείνος δεν έχει ξεμυτίσει από τη βιβλιοθήκη, ώσπου ένα πρωί λίγο πριν την Πρωτοχρονιά μια ιδέα του έρχεται στο μυαλό. Μια ιδέα που όμως χρειάζεται βοήθεια να την πραγματοποιήσει… Να κλέψει όλον τον θησαυρό της βιβλιοθήκης, τα βιβλία και θα τα μεταφέρει στο καλικαντζαροχωριό. Για αυτήν την σκανταλιά του ίσως και να του δώσουν το πρώτο βραβείο, στον μεγάλο διαγωνισμό που διοργανώνουν σαν επιστρέψουν στα σπίτια τους οι καλικάντζαροι.

Όμως συμβαίνει κάτι ακόμα πιο μαγικό. Οι ήρωες όλων των παραμυθιών ζωντανεύουν κι αρχίζουν να του εξηγούν πως η κλοπή δεν είναι  σκανδαλιά… Εκείνος όμως δεν τους ακούει και βγαίνει στον δρόμο να βρει τους φίλους του και να τους πει την πρωτότυπη ιδέα του. Όλοι τους όμως έχουν δουλειά. Ο Πι, ο Φι, ο Μπιρλιμπίμ, ο Κατράμης, ο Κουτσοδόντης, ο Σταχτής είναι πολύ απασχολημένοι με τις δικές τους σκανταλιές… Και τότε, σαν γυρίζει πίσω στη βιβλιοθήκη, τον περιμένει η μεγαλύτερη έκπληξη…

Μια ιστορία πρωτότυπη, γεμάτη  καλικάντζαρους, Χριστούγεννα και μηνύματα πολλά. Μηνύματα για την αγάπη, την φιλία, τη συντροφικότητα. Μηνύματα για τη φιλαναγνωσία, τη διαφορετικότητα,  για τις καλές και κακές πράξεις της ζωής μας. Για τις δεύτερες σκέψεις, τις αποφάσεις,  τις συγγνώμες τη χαρά, για τα βιβλία και τα παραμύθια. Μια περιπέτεια μαγική, κατακόκκινη και διαφορετική, με ήρωες όλους τους αγαπημένους των παραμυθιών σύγχρονων και λαϊκών γραμμένη από την Ελένη Μπετεινάκη και εικονογραφημένη  επίσης εκπληκτικά από την Ναταλία Καπατσούλια.

Το παραμύθι μπορεί κανείς να το ακούσει  από την ίδια τη συγγραφέα  και από το τάμπλετ ή το κινητό του με την εγκατάσταση QR Codereader.

*Ο Τρακατρούκας ο καλικάντζαρος, Ελένη Μπετεινάκη, εικ: Ναταλία Καπατσούλια, εκδ. Ελληνοεκδοτική

Δημοσιευττηκε στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ στις :15 Δεκεμβρίου 2018 :https://www.patris.gr/2018/12/15/as-milisoyme-gia-kalikantzaroys-ki-as-gnorisoyme-ton-diaforetiko-trakatroyka/

Χριστούγεννα πλησιάζουν....

Tα Παραμύθια του Σαββάτου ….γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Χριστούγεννα πλησιάζουν. Η πιο καραμελωμένη γιορτή του Χρόνου. Τα πιο όμορφα παραμύθια, τα πιο πολλά βιβλία και οι πιο ευφάνταστες ιστορίες προ των πυλών. Σκεφτείτε, λέει, να είχαμε Χριστούγεννα  κάθε μέρα! Όλος ο κόσμος μας θα ήταν διαφορετικός κι ίσως, ίσως, σκεφτόμασταν όλοι σαν παιδιά. Κι έτσι θα σταματούσαν οι πόλεμοι, οι κακίες, οι διαπληκτισμοί, τα  …σχολεία. Οι πόλεμοι που ακόμα και τούτη την Άγια Νύχτα  και Μέρα την θέλουν γιορτινή και γαλήνια!

Κι ίσως τότε τα Παραμύθια να είχαν  μέσα στους την μεγαλύτερη αλήθεια που γράφτηκε ποτέ!

Ποιος είναι ο Πλανήτης των Χριστουγέννων; Χρήστος Μπουλώτης, εικ: Αιμιλία Κονταίου,εκδ. Καλέντης

Τα Χριστούγεννα η πιο μεγάλη γιορτή του χρόνου. Στα παιδικά μάτια όμως είναι πολύ …λίγη. Δεν φτάνει να γιορτάζεται μονάχα μια φορά ! Γι αυτό στην φαντασία του ο μικρός Δημήτρης έφταιξε έναν μοναδικό πλανήτη που έχει κάθε μέρα Χριστούγεννα και φυσικά τον ονόμασε με τούτη την πολυαγαπημένη λέξη. Γιατί όμως αγαπά τόσο τα Χριστούγεννα και ποιοι  είναι οι λόγοι που στον δικό του πλανήτη είναι κάθε μέρα τόσο γιορτινή; Έχει άποψη και σοβαρά συμπεράσματα για αυτήν του την απόφαση ακούγοντας τους μεγαλύτερους  και φυσικά έχει και δικές του πολλές- νηπιακές εμπειρίες.

Δώρα, χιόνι, στολισμένα δέντρα, διακοπές, αγάπη μπόλικη. Πέντε τεράστιοι λόγοι για τούτη την απόφαση και πράξεις απίστευτες για ένα μικρό παιδί μπήκαν σε εφαρμογή. Η φαντασία στην πιο καλή της ηλικία, αυτήν του Δημήτρη. Η αθωότητα που κάνει θάματα και η χρυσόσκονη που πασπαλίζει με ομορφιά ότι μα ότι κάνει ο άνθρωπος κι είναι μοναδικό….

Άραγε πόσο μακριά να είναι τούτος ο πλανήτης των Χριστουγέννων; Ή μήπως τον ξέρουμε καλύτερα κι από το σπίτι μας;

Ολοκαίνουργια, πασπαλισμένη με την χρυσόσκονη της αγάπης η ιστορία του Χρήστου Μπουλώτη. Μια ιστορία σύγχρονη, με πολύ φαντασία, μηνύματα οικολογικά, ανθρωπιστικά, χιούμορ αρκετό, και συναισθήματα που κορυφώνονται την ημέρα της πιο μεγάλης γιορτής των παιδιών. Τα Χριστούγεννα όπως ίσως θα έπρεπε να είναι σε κάθε οικογένεια. Οι αρχές μας, οι συνήθειες, οι απόψεις μας. Μια ιστορία που με το εκπληκτικό ταλέντο γραφής του κ. Μπουλώτη μας κάνει να αναρωτηθούμε πως κάθε μέρα θα  έπρεπε να θυμίζει  Χριστούγεννα. Η προσφορά, η σκέψη, η θύμηση δεν μπορεί να περιοριστεί μόνο σε λίγες μέρες. Η χαρά, η ομορφιά, η αγάπη πρέπει να  υπάρχουν  καθημερινά στη ζωή κι αυτό ίσως είναι το πιο μεγάλο μήνυμα του βιβλίου. Τα Χριστούγεννα έχουν λάμψη, φως και ελπίδα. Ας τα κρατάμε  ζωντανά όλο το χρόνο μέσα από τα μάτια ενός  μικρού παιδιού που βλέπει πολύ πιο καθαρά από ένα ενήλικα που τα εκλαμβάνει  όλα διαφορετικά.

Όμορφο είναι να φτιάχνεις όνειρα. Ακόμα πιο όμορφο να προσπαθείς να τα κάνεις πραγματικότητα και να μην σταματάς ποτέ να μάχεσαι, να εύχεσαι και να πιστεύεις σ΄ αυτά. Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία κι όχι μόνο, με την μοναδική εικονογράφηση της Αιμιλίας Κονταίου.

Για την αγάπη που ΄χει χρυσόσκονη κάθε μέρα στην ψυχή, στα μαλλιά και στις πιτζάμες το πρωί σαν ξυπνάς…

Κι όπως είπε κι ο Νίκος στο σχολείο, «…κι εγώ σαν θα γίνω Υπουργός Σχολείων θα έχουμε διακοπές και Χριστούγεννα κάθε μέρα …!»

Το ωραιότερο Χριστουγεννιάτικο στολίδι, Αγγελική Δαρλάση, εικ: Αλεξία Οθωναίου, εκδ. Μεταίχμιο

Ένα πολυκαιρισμένο, κατατσαλακωμένο σακουλάκι με μια κόκκινη κορδέλα και μια πολύ σκληρή καραμέλα στο εσωτερικό του, είναι το ωραιότερο χριστουγεννιάτικο στολίδι που κρέμεται από το έλατο την παραμονή της νύχτας των Χριστούγεννων σε ένα σπίτι με …ιστορία! Ήταν το σπίτι ενός άνδρα που κάποτε ήταν ένα καλοκαμωμένο αγόρι, καστανόξανθο με πεταχτά αυτιά και καστανά μάτια. Ένα αγόρι που στα δεκαπέντε του χρόνια αποφάσισε να πάει στον πόλεμο. Λίγο η ανεργία που μάστιζε τα μέρη του, λίγο η περηφάνεια του, λίγο η εφηβεία που τα βλέπει όλα σαν περιπέτεια, γίνανε η αιτία να ντυθεί στρατιώτης. Η αδερφή του που τον λάτρευε του ΄πε πως  τα ξωτικά, έτσι τον φώναζε, δεν πάνε στον πόλεμο. Όμως εκείνος …πήγε.

Κι αφού ο πόλεμος δεν είχε τελειωμό, τις Χριστουγεννιάτικες μέρες, ένα πακέτο τυλιγμένο με χοντρό καφέ χαρτί έφτασε στα χαρακώματα για τον νεαρό στρατιώτη. Το καλύτερο δώρο ήταν, που είχε μέσα κρέας παστό, πορτοκαλί κάλτσες, σαπούνι με άρωμα λεβάντας, ένα σακουλάκι με καραμέλες και ένα γράμμα. Ένα γράμμα από την Μαίρη την μικρή του αδελφή….

Τα Χριστούγεννα του 1914, στον Α Παγκόσμιο πόλεμο τα κανόνια, τα όπλα και ο χαλασμός σταμάτησαν…

Όλοι διάβαζαν τα γράμματα, γεύονταν τα λιγοστά καλούδια, έπαιζαν χαρτιά, ντάμα ή σκάκι, μπάλα, και  κανείς , κανείς δεν πολεμούσε. Ούτε στο εχθρικό στρατόπεδο…..Πουθενά. Και τότε ξεκίνησε εκείνη η μουσική και το τραγούδι της Άγιας Νύχτας που αν και δεν καταλάβαιναν όλοι τη γλώσσα που ακούγονταν, την ένοιωθαν και την σιγοτραγουδούσαν. Κι ύστερα ήρθε η γαλήνη κι ότι οι ισχυροί του κόσμου δεν κατάφεραν να κάνουν. Να μονιάσουν για μια μέρα οι …εχθροί. Να γιορτάσουν την μαγική Νύχτα και Μέρα , τη λευκή Μέρα - Νύχτα της Ανακωχής που έμεινε για πάντα χαραγμένη με ολόχρυσα γράμματα στην ιστορία…

Δυο καραμέλες κι ένα κουμπί ήταν τα πολύτιμα δώρα που ανταλλάχτηκαν ανάμεσα σε αγνώστους για να θυμούνται σε όλη τους τη ζωή εκείνη την μία και μοναδική μέρα…

Όταν η αλήθεια μπερδεύεται με το θρύλο χρειάζεται ένας σπουδαίος συγγραφέας για να κινήσει τα νήματα μιας καινούργιας ιστορίας που αν και σχεδόν παραμύθι, νοιώθεις πως μπορεί και να συνέβη κάποτε. Ένας τέτοιος μοναδικός και μαγικός συγγραφέας είναι η Αγγελική Δαρλάση. Για την  Ανακωχή του 1914 έγραψε, του Α Παγκοσμίου Πολέμου, τα Χριστούγεννα,  που οι ίδιοι οι στρατιώτες έκαναν μόνοι τους για να ζήσουν την πιο όμορφη μέρα της χρονιάς και που  την γνωρίζουν όλοι οι μεγάλοι. Είναι η ωραιότερη ιστορία του κόσμου και χάρις στην Αγγελική τώρα θα την μάθουν με τρόπο παραμυθένιο και τα παιδιά. Μια ιστορία πολύ συγκινητική. Μια ιστορία απόλυτα ανθρώπινη. Ένα παραμύθι καλογραμμένο, γεμάτο φαντασία ως προς τους ήρωες και την πλοκή της ιστορίας,  που παρουσιάζει την μεγάλη αλήθεια χωρίς να τρομάζει. Ο Πόλεμος είναι πάντα άσχημος, άχαρος και φοβερός. Τρομάζει κάποιες φορές τα παιδιά που δεν τον καταλαβαίνουν , όταν όμως μπλέκεται με τόσο  περίτεχνα στολίδια γεμίζει μόνο ομορφιά την ψυχή, ανθρωπιά κι αγάπη η μικρή …ανακωχή του.

Μια ιστορία για ανθρώπους που δεν γνωρίζονται  αλλά…νοιώθουν. Μια ιστορία για την πολυτιμότητα της Ειρήνης. Για την Αγάπη, την οικογένεια, τα Χριστούγεννα, τους ισχυρούς του πλανήτη που δεν καταλαβαίνουν τα απλά, τα μικρά, τα ασήμαντα , τις …καραμέλες, πόσο πολύ σημαντικά και μοναδικά πράματα είναι.

Να το διαβάσετε ακόμα και στα πιο μικρά παιδιά τούτο το παραμύθι… Να τους πείτε  πως κρύβει μέσα του πολύ …αλήθεια. Να τα αφήσετε να γεμίσει γαλήνη, ομορφιά, εικόνες, συγκίνηση και χαρά η ψυχή τους. Όλα τα συναισθήματα να τα  νοιώσουν  γιατί στη ζωή πάντα το νόμισμα έχει δύο όψεις. Την ίδια στιγμή να καταλάβουν την αξία του …τίποτα, του απλού, του μικρού του ασήμαντου  πράγματος. Την αξία που δεν μετριέται με χρήματα αλλά με προσφορά, με αγάπη, με θύμηση, με δόσιμο ψυχής.

Το βιβλίο έχει εικονογραφήσει και μοιάζουν οι εικόνες σαν  παλιά καρτ ποστάλ η Αλεξία Οθωναίου. Υπέροχες εικόνες για να  μας βάλει ακόμα πιο βαθιά στο κλίμα εκείνης της εποχής κι ας έχουν περάσει πάνω από 100 χρόνια.

Να το πάρετε  όλοι τα Χριστούγεννα… Να την μάθουν τούτη την ιστορία μικροί και μεγάλοι, που τους ξέφυγε…

Για την Αγγελική ένα μόνο έχω να πω. Ευχαριστώ/ούμε για τη θύμηση, την δική της ματιά και φαντασία που έκανες  τα απλά και όμορφα, τρανά και αξέχαστα πάλι!

Για παιδιά και μεγάλους…

Δημοσιευτηκε στο Cretalive.gr στις 15 Δεκεμβρίου 2018:https://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-15-12-2018