Θάλασσα έχουν και τούτες οι ιστορίες...

Τα παραμύθια του Σαββάτου ….γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Θάλασσα θέλει το καλοκαίρι.. Θάλασσα έχουν και τούτες οι ιστορίες. Ιστορίες που ταιριάζουν σε ανθρώπους μα χουν για ήρωες τους ψάρια τρανά, περήφανα, διαφορετικά. Παραμύθια που αγαπήσαμε και φτιάσανε στα πιο μακρινά σημεία του κόσμου με τις εκδόσεις τους. Εικόνες που θα μείνουν ανεξίτηλες από πινέλα ζωγράφων μαγικά και ιστορίες που θες να διαβάζεις, να θυμάσαι, να λες  και να  αφουγκράζεσαι…

Γιατί η ζωή θέλει τόλμη, θάρρος και αγάπη να πορευτεί καλά …

Ο Τριγωνοψαρούλης, Βαγγέλης Ηλιόπουλος, εικ :Λήδα Βαρβαρούση, εκδ. Πατάκη

Βρισκόμαστε στα βάθη της θάλασσας εκεί που αιώνες τώρα ζουν χιλιάδες ψάρια. Ανάμεσα τους ένα ξεχωρίζει καθώς κατευθύνεται στο σχολειό της κυράς Σουπιάς της δασκάλας του βυθού. Κανείς δεν ξέρει από ποια οικογένεια κατάγεται και πως ονομάζεται το είδος του κι έτσι κι εκείνο, σαν πανέξυπνο ψάρι που είναι,  ονομάζει τον εαυτό του …Τριγωνοψαρούλη!

Ένα όνομα όχι τυχαίο αφού το μικρό ψαράκι όσο κι αν προσπαθεί ένα σχεδιάσει οτιδήποτε πάντα καταλήγει να φτιάχνει τριγωνάκια. Κι αρχίζει η μουρμούρα, η κοροϊδία, η αποξένωση και φυσικά το περιθώριο. Ούτε να σχεδιάσει μπορούσε, ούτε να διαβάσει σωστά κι ήταν πια μόνο, χωρίς ούτε έναν φίλο  και μελαγχολικό. Κι όλα αυτά επειδή ήταν …διαφορετικός.

Και τότε, τελείως ξαφνικά έμαθε ένα νέο συνταρακτικό που δύσκολα μπρούσκε να το πει και να το εξηγήσει στους άλλους, δίχως να τρομάξουν και να πανικοβληθούν.. Το τραγούδησε αλλά κανείς δεν τον πίστεψε. Στην αρχή…

Εκείνο το καινούργιο δίχτυ των ψαράδων ήταν η αιτία, η αφορμή και ο λόγος που όλα άλλαξαν. Μπροστά στο μεγάλο κίνδυνο ο Τριγωνοψαρούλης είχε τη λύση με ένα σχέδιο πρωτάκουστο. Και τότε οι συγγνώμες, οι αντιλήψεις, οι κακίες σταμάτησαν κι ο Τριγωνοψαρούλης έγινε ο ήρωας του βυθού και κατέκτησε τις καρδιές όλων των ψαριών…

Κι όχι μόνο! Ο Τριγωνοψαρούλης κατέκτησε και τις καρδιές όλων των ελληνόπουλων και περισσότερο από είκοσι χρόνια παραμένει ένας και μοναδικός. Πρωτοπόρος, διαφορετικός, πανέξυπνος, νικητής,  και αγαπημένος επανακυκλοφορεί, έγχρωμος πια, για τις νέες γενιές αλλά και τις παλιότερες που μεγαλώσαμε  μαζί του. Ο Βαγγέλης Ηλιόπουλος ο μπαμπάς του μοναδικού αυτού ψαριού, έχει κάθε λόγο να είναι περήφανος και να έχει εκείνη την χαρά πως ο ήρωας του είναι  η μια και μοναδική ελληνική παιδική φιγούρα που άγγιξε τόσες χιλιάδες παιδιά. Μια φιγούρα που φιλοτεχνήθηκε από την επίσης καταπληκτική Λήδα Βαρβαρούση και το κατακίτρινο τριγωνικό ψαράκι αποτελεί πια  ένα σπουδαίο σύμβολο της παιδικής λογοτεχνίας μας. Και ποιος δεν έχει ακούσει για τα κατορθώματα του Τριγωνοψαρούλη; Και ποιος δεν αγαπάει το μικρό αυτό ψαράκι που μαθαίνει σε όλους πως το να είσαι διαφορετικός δεν είναι ελάττωμα, αλλά προτέρημα και δύναμη τελικά. Ταμπέλες, συμπεριφορές, συγγνώμες που λέγονται, σιωπές που κρύβουν μέσα τους δύναμη, μοναξιά, φιλία, αγώνα επιβίωσης, στρατηγικές, θάρρος, τόλμη και προσπάθεια για το καλύτερο, για το αύριο για την ίδια τη ζωή. Όλα αυτά και πολλά περισσότερα κρύβει η ιστορία του διάσημου πια ψαριού που οι ιστορικοί του μέλλοντος θα χαρακτηρίσουν τα κατορθώματα τους και τις γραφές του Βαγγέλη Ηλιόπουλου σαν κλασσικά έργα πια με τεράστια απήχηση και παραδειγματισμό σε παιδιά…

Όλοι να το διαβάσετε αν δεν το έχετε κάνει στο παρελθόν, όλοι να τον γνωρίσετε στα μικρά παιδιά. Ο τριγωνοκίτρινος ήρωας του Βαγγέλη και της Λήδας πρέπει να φτάσει παντού γιατί απλά είναι ….μοναδικός και αξιολάτρευτος.

Κι όπως γράφει στο νέο οπισθόφυλλο για παιδιά από 4 έως 104 ετών!

Ο Αργύρης και το Δελφίνι, Λίτσα Ψαραύτη, εικ :Ελίζα Βαβούρη, εκδ. Ψυχογιός

Ένα πρωινό τ΄ Απρίλη με μπουνάτσα και την καλύτερη παρέα, ο κυρ Γεράσιμος, πήρε το γιο του τον Αργύρη κι ανοίχτηκαν στο πέλαγος για την ψαριά της μέρας. Σύννεφα μαζεύτηκαν ξαφνικά κι άρχισε η θάλασσα να φουσκώνει. Μέσα σε λίγα λεπτά βρέθηκαν να παλεύουν με τα κύματα κι ένας ατρόμητος βαρκάρης, ο κυρ Ζαχαρίας, τους είδε και τους έσωσε. Το σοκ για τον Αργύρη ήταν τόσο μεγάλο που χάθηκε η φωνή του. Μαυρίσανε οι ζωγραφιές κι η ψυχή του μικρού αγοριού κι όλα αλλάξανε στη ζωή του. Στο σχολειό  οι φίλοι κι η δασκάλα ήταν δίπλα του, ειδικά εκείνη η…. φωτισμένη γυναίκα που του δώσε θάρρος και δύναμη όσο κανείς. Ίσαμε που πέρασε ο καιρός, ηρεμήσανε οι θύμησες και οι αντάρες της ψυχής.Κι ένα άλλο πρωινό ένα δελφίνι φάνηκε στο πέλαγος, κοντά στην ακτή κι έγινε λόγος χαράς, αλλαγής και ψυχής που γιατρεύτηκε.

Για τους φόβους της ζωής μας , τους μεγάλους, που μας σημάδεψαν. Μια ιστορία της Λίτσας Ψαραύτη που κρύβει μέσα της άλλες δυο – τρεις ή και περισσότερες απ΄αυτές που καθένας θα θυμηθεί για τον εαυτό του ή τους δικούς του ανθρώπους σαν την διαβάσει. Από εκείνες που θα κάνουν τα μικρά παιδιά να ανοίξουν διάπλατα τα μάτια και το στόμα, αγωνιώντας για τη συνέχεια και το τέλος. Μια ιστορία, ένα γεγονός  που μπορεί να συμβεί στον καθένα και που μας δείχνει τις συμπεριφορές όλων στα δύσκολα. Παρέα θέλει κάθε πικραμένος και πονεμένος. Παρέα κι όχι περιθώριο. Συμπεριφορά κανονική και χρόνο να γιατρέψει τις πληγές της  ψυχής. Θέλει ανθρώπους που τους περισσεύει η δύναμη και το κουράγιο, η γνώση και το θάρρος. Θέλει δασκάλους να βάζουν τα πράγματα στη θέση τους και να προχωράνε παραπέρα… Θέλει εμπιστοσύνη, πίστη στον εαυτό μας, αγνές ψυχές κι αγάπες αληθινές φίλων και δικών μας προσώπων. Τονίζει την ύπαρξη του μεγάλου γιατρού που είναι μόνο ο χρόνος και δίνει χώρο στη σιωπή και στην καλοσύνη των ανθρώπων.

Κι είναι τα δελφίνια πρωταγωνιστές της ιστορίας τούτης. Μια σχέση γνωστή κι αξεπέραστη που συχνά τη συναντάμε , καταλυτική, θεραπευτική και μαγική.

Μαγική σαν την γραφή της Λίτσας Ψαραύτη. Ζωντανή , καθημερινή, περιγραφική, γεμάτη συναισθήματα κι αλήθειες. Η εικονογράφηση είναι της Ελίζας Βαβούρη, διακριτική, έντονη γεμάτη χρώμα κι ας έχει τόσο μαύρο η ιστορία. 

Για παιδιά που διαβάζουν μόνα τους και για τα μικρότερα που τους διαβάζουμε εμείς!

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Για τις ασχήμιες της ζωής που ΄χουν ψυχή!

Τα παραμύθια του Σαββάτου… γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Για τις ασχήμιες της ζωής που ΄χουν ψυχή! Για τις ταμπέλες και τα στερεότυπα που συνηθίσαμε στις ζωές μας. Για την μαγεία των κλασσικών παραμυθιών που ΄ναι γεμάτα διδαχές και αλήθειες. Για τα καλοκαιρινά διαβάσματα που μόλις ξεκίνησαν…

Οι πέντε άσχημοι, Julia Donaldson, εικ : Axel Scheffler, εκδ. Ίκαρος

Να, μια πρωτότυπη, πανέξυπνη και υπέροχη ιστορία. Πέντε ζώα που κανείς δεν θα ήθελε να έχει για κατοικίδια. Όχι μόνο επειδή ζουν  στις σαβάνες και στις ζούγκλες του κόσμου, αλλά επειδή δεν είναι καθόλου μα καθόλου …όμορφα κι ίσως και λίγο επικίνδυνα. Ούτε ένα, ούτε δύο αλλά πέντε άσχημα, παραμερισμένα και απόμακρα ζώα που  αποφασίζουν να κάνουν παρέα για να νοιώσουν τη ζεστασιά της φιλίας και  της συντροφικότητας . Ποια είναι αυτά τα παράξενα ζώα που μπορεί να μην έχουν ποτέ ξανά πρωταγωνιστήσει σε καμιά ιστορία; Είναι ένα άχαρο γκου, μια ύαινα με αγκάθια, βρώμικη και φοβερή σαν τέρας. Ένας  γύπας άσχημος, φαλακρός  και βρωμερός πολύ που τον λένε Τόργο. Ένας ζαρωμένος και κακοφτιαγμένος φακόχοιρος και  ένα πουλί με μακρύ προγούλι, στριμμένο και μουρτζούφλης , ένα μαραμπού.

Κι όμως τούτα τα ζώα έχουν ψυχή κι ανάγκες και καθημερινότητα που θέλει κόπο, δύναμη αντοχές κι αγάπη. Αγάπη που μόνο τα ίδια τους τα παιδιά μπορούν να τους χαρίσουν κι ίσως μια τόσο  δυνατή σχέση που προσπαθούν να αναπτύξουν μεταξύ τους. Κοινά γνωρίσματα, συναισθήματα και σκέψεις που ενώνουν και φτιάχνουν φιλίες που διαρκούν.

Πρωτότυπη, μοναδική και πολύ πολύ ιδιαίτερη ιστορία. Η  αγαπημένη Julia Donaldson με μια ακόμη έκπληξη στις αποσκευές των γραπτών της. Κανένας δεν ασχολείται ιδιάιτερα με ζώα που δεν έχουν κάτι όμορφο  πάνω τους. Η Julia μας δείχνει πως όλοι έχουν δικαίωμα στην αγάπη, στη φιλία, στη ζωή. Όλοι έχουν  ανάγκες και συναισθήματα. Όλοι πρέπει να έχουν φίλους για να νικήσουν τις φοβίες, να απολαύσουν το δώρο της ζωής, να νοιώσουν όμορφα και όχι παράταιροι και γεννημένοι με …ταμπέλες. Δεν ευθύνεται κανένας για τα γενετικά του χαρακτηριστικά κι ίσως η ασχήμια να  είναι το τελευταίο πράγμα που θα πρέπει  να «συγκρίνεται» και να απομακρύνει τους άλλους από κοντά μας. Άλλοι θα πρέπει να είναι οι λόγοι των επιλογών μας κι όχι μόνο το «φαίνεσθε» .

Εκπληκτική δουλειά γραφής και φυσικά αξεπέραστος , ιδιαίτερος και καταπληκτικός κι ο Axel  Scheffler για την μοναδική του εικονογράφηση. Γνωστός από τα προηγούμενα βιβλία του και αγαπημένα  όπως  τον Ζογκ, τον υπέροχο Ξυλαράκη και τους Τικ και Τέλα.

Για παιδιά από 5 χρονών …

Ο Πέτρος και ο Λύκος, Σεργκέϊ Προκόφιεφ, (Διασκευή :Μαρία Δασκαλάκη), εκδ. Μίνωας

Ένα κλασσικό παραμύθι της παγκόσμιας πια παιδικής λογοτεχνίας. Ένα κείμενο και μια μουσική  που γράφτηκε και συντέθηκε από τον Σεργκέϊ Προκόφιεφ το 1936 με σκοπό να διδάξει τα παιδιά σχετικά με το χαρακτήρα και τη χρήση των οργάνων της ορχήστρας και να τα εξοικειώσει με αυτά. 

Σήμερα οι διασκευές του γεμίζουν τις βιβλιοθήκες και τον κόσμο , όμως σε κάποιες απ΄ αυτές αξίζει να  σταθεί κανείς και να τις δει, να τις προτείνει και να τις γνωρίσει σε περισσότερο κόσμο. Η Μαρία Δασκαλάκη που επιμελήθηκε και διασκεύασε τούτη την έκδοση  νομίζω ότι έκανε την ιστορία ακόμη πιο προσιτή και ζωντανή στα μικρά παιδιά  για να την αγαπήσουν και να την προσέξουν ακόμα πιο πολύ. Η ιστορία στους μεγαλύτερους λίγο πολύ γνωστή. Ο Πέτρος ζει στο σπίτι του παππού του στο δάσος και ως γενναίος νέος δεν φοβάται καθόλου τους κακούς λύκους. Φίλοι του ξεχωριστοί μια μηλιά , ένα μικρό πουλί και μια καλοθρεμμένη και στρουμπουλή πάπια. Ακόμη μια παρδαλή γέρικη γάτα και  …η λίμνη στη μέση του μεγάλου δάσους. Ο παππούς ανήσυχος  συμβουλεύει τον Πέτρο να μην απομακρύνεται από το σπιτάκι του δάσους γιατί υπάρχει αληθινός λύκος γύρω και είναι επικίνδυνος. Όμως εκείνος του λέει πως δεν τον φοβάται. Κι όμως ο γκρίζος και κακός λύκος εμφανίζεται πολύ πεινασμένος. Ο Πέτρος έχει επιστρέψει σπίτι τα μικρά και απροστάτευτα ζώα όμως προσπαθούν να τον αποφύγουν. Το πουλί και η γάτα τα καταφέρνουν, όχι όμως και η στρουμπουλή πάπια που καταλήγει στην άδεια και πεινασμένη του …κοιλιά. Ο Πέτρος προσπαθεί να  σώσει τους άλλους δυο  του φίλους. Καταστρώνει ένα σχέδιο, το μικρό πουλί κάνει αντιπερισπασμό στον λύκο για να σωθεί η γάτα και ο Πέτρος καταφέρνει να πιάσει σε παγίδα τον κακό λύκο. Τότε εμφανίζονται και τρεις κυνηγοί που με πυροβολισμούς που τρομάζουν τον παππού και το μικρό αγόρι θα διεκδικήσουν τον…λύκο. Όμως ο Πέτρος κι ο Παππούς του, έχουν άλλη γνώμη για να μην χαθεί κανείς… Και μια πολύ παράξενη συντροφιά, αλλόκοτη πολύ, θα ξεκινήσει με ένα μικρό φορτηγάκι για την πόλη!

Κλασική, αγαπημένη μουσική ιστορία γεμάτη νοήματα και διδαχές. Για τους κινδύνους και του λύκους της ζωής μας. Για την τόλμη των νιάτων που συχνά παρακούει τις συμβουλές των  μεγαλύτερων και τολμούν να τα βάλουν με επικίνδυνες καταστάσεις . Για τα ζώα που χάνονται και για την προστασία τους. Για την απληστία, την διεκδίκηση, την σοφία και τη γνώση. Μα  πάνω απ΄ όλα για τις καλές ιστορίες που γίνονται παραμύθια μια που όλα μπορούν να χωρέσουν και να ζήσουν αρμονικά στην πλοκή τους. 

Μαρία  Δασκαλάκη, εξαιρετική διασκευή. Το τελευταίο παραμύθι που διαβάσαμε στο σχολείο την φετινή χρονιά και λατρέψαμε με τις εικόνες του Νίκου Γιαννόπουλου. 

Για πολύ μικρά παιδιά και για μεγάλους…

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός
Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 16 Ιουνίου 2018  :https://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-16-06-2018

Περιπέτειες αξεπέραστες, ταξίδια σε τόπους αγνώστους, μοναδικούς....

Τα Παραμύθια του Σαββάτου…

Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Περιπέτειες αξεπέραστες, ταξίδια σε τόπους αγνώστους, μοναδικούς. Παρέα με πειρατές, με θησαυρούς, με ακλόνητους και θαρραλέους άνδρες και γυναίκες. Με πειρατές που δεν φοβούνται θύελλες, τρικυμίες, δράκους. Με οδηγό την μουσική για ζωή που γέμισε με νότες τον κόσμο όλο. Με παραμύθια που ήταν πέρα για πέρα αληθινά και με γραφές που θα αντέξουν στο χρόνο. 

Νι Πι ο τελευταίος πειρατής του Αιγαίου και το νερό της ζωής, Γιώργος Χατζόπουλος, εκδ. Πατάκη 

Τα βιβλία που μ΄αρέσουν πολύ τα διαβάζω δυο και τρεις φορές. Κάθε φορά ανακαλύπτω και κάτι που μπορεί και να ξέφυγε στην πρώτη ανάγνωση. Τούτο το μυθιστόρημα για παιδιά πραγματικά με συνεπήρε και νομίζω πως θα το διαβάσω πολλές φορές,  ακόμα. Μια από τις πιο δυνατές περιπέτειες γεμάτη ιστορία, χιούμορ, μυστήριο, έγνοια, μαγεία και πλοκή από εκείνες που δεν σε αφήνουν να ησυχάσεις παρά μόνο σαν την τελειώσεις όλη, απνευστί !

Πειρατές της Ελλάδος, του Αιγαίου, της Κρήτης. Εποχή μοναδική, χρόνια δύσκολα στην Ελλάδα, στην ξηρά, στη θάλασσα. Ιστορικά γεγονότα γραμμένα με τρόπο που μένουν στη μνήμη και αναφορές σε ήρωες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο Γίγνεσθαι του κράτους μας, της ζωής και των εξελίξεων μετά την επανάσταση του 1821.

Ήρωες καθημερινοί πολλοί απ΄ αυτούς, υπαρκτοί κάποιοι,  άγνωστοι και  πολύ γνωστοί άλλοι, σε μας. Ο πειρατής Γάντζος ο Σούσουρας, υπήρξε στ΄ αλήθεια. Όπως και ο Μοίραρχος Κριεζής, ο Γάλλος ναύαρχος Ιππόλυτος Μπυσσόν, ο Ανδρέας Μιαούλης, ο Καποδίστριας, Κυβερνήτης της Ελλάδας ίσαμε την δολοφονία του στα 1831.

Ταξίδι στο χρόνο και στην Ιστορία λοιπόν το βιβλίο του Γιώργου Χατζόπουλου. Ταξίδι σε μια εποχή και σε γεγονότα που είναι και δεν είναι γνωστά στους πολλούς. Τρανή  περιπέτεια που τα ΄χει όλα. Θησαυρούς, σμαράγδια, δράκους, μυστήριο, έρωτες και πάνω απ΄όλα πειρατές. Πειρατές που ζουν έντονα με ιστορίες παράξενες, απρόσμενες. Όλη η φαντασία σε έξαρση για τόπους γνωστούς που ο συγγραφέας  γεμίζει μαγεία και πειρατικό μπαρούτι. Ήρωες του 1821 , καπεταναίοι της θάλασσας που χωρίς να παίρνουν μέρος στην ιστορία υπάρχουν παντού. Γεγονότα, αναφορές, μαεστρία στο γράψιμο.

Δεν νομίζω να υπάρχει έστω κι ένας χαρακτήρας μέσα στο βιβλίο που η πολυτάραχη ζωή του να μην κερδίζει αμέσως τον αναγνώστη, μικρό ή μεγάλο.

Πλούσιο βιβλίο σε λέξεις, σε εικόνες, σε συναισθήματα. Σε ιστορία και μύθους από εκείνους που μπλέκονται με την αλήθεια και θες κι εσύ να μπορούσες να ζήσεις στη ζωή σου. Σπουδαία η Ελέν, υπέροχη η Θεανώ, αγαπημένος ο Νι Πι , πονηρός ο Βαρθολομαίος, λελές ο Μπυσσόν, αδίστακτος ο Κριεζής, μοναδικός ο Γάντζος ο Σούσουρας.

Αλήθεια ποιος είναι ο πολυτιμότερος θησαυρός της ζωής; Ποιο είναι εκείνο το αθάνατο νερό της ζωής που τόσοι δράκοι το χουν φυλάξει στους αιώνες; Πόσες σπηλιές, πόσοι μαγικοί τόποι, πόσοι θρύλοι ακόμα στο Αιγαίο, στο Κρητικό πέλαγος, στα νησιά, στην μοναδική μας χώρα;

Θα μπορούσα να σας γράψω σελίδες ολόκληρες για κάθε τι που συνάντησα σε  τούτη την ιστορία. Λάτρεψα ίσαμε και τον φοβερό δρακο-όφη… Όμως προτείνω να τη διαβάσετε μόνοι σας  και να ταξιδέψετε μαζί της. Να γελάσετε με τα καμώματα, να φουρκιστείτε με τα άδικο. Να πολεμήσατε με τους «κακούς». Να παθιαστείτε με τους άπληστους. Να κυνηγήσετε το όνειρο ίσαμε την  πιο βαθιά σπηλιά. Να ερωτευτείτε όπως μόνο ένας πειρατής ξέρει. Να κλάψετε με τις άνανδρες συμπεριφορές και τα τερτίπια της αγάπης, του πολέμου, της μαυρίλας. Να μάθετε ή να θυμηθείτε όρους ναυτικούς. Να ζήσετε μαζί με τους ήρωες όλες τους τις περιπέτειες  και να θέλετε να διαβάσετε ξανά και ξανά την πιο καλογραμμένη ιστορία – περιπέτεια της χρονιάς!

Γιώργο Χατζόπουλε  σε ευχαριστούμε για το ταξίδι στην ιστορία, στις θάλασσες, στους ανθρώπους, στο χρόνο. ΄Ηδη ξεσκόνισα τα κιάλια και ζώστηκα εκείνο το σπαθί που τα κάνει όλα μαγικά για περιπέτειες σε τόπους άγνωστους γεμάτους  μυστήριο, αγωνία, θησαυρούς άπιαστους!

Διαβάστε εδώ λεπτομέρειες για το βιβλίο: http://www.patakis.gr/viewshopproduct.aspx?id=743077

 

Για παιδιά από 9 χρονών ίσαμε όσο θέλετε!

Βάρκα στο γιαλό, Μάρω Θεοδωράκη, εικ: Λαυρέντης Χωραΐτης, εκδ. Μίνωας.

Όσα βιβλία και αν γραφτούν για τον μεγαλύτερο σύνθετη, μουσικό εν ζωή στην χώρα μας, Μίκη Θεοδωράκη, θα είναι λίγα και πάντα θα μας διαφωτίζουν σε πτυχές της ζωής τους που μας είναι άγνωστες και σημάδεψαν αυτόν και την καριέρα του.

Ρουφάς το βιβλίο που μοιάζει σαν  μια καλογυρισμένη ταινία. Μια ταινία  που ξετυλίγει τη ζωή των ανθρώπων, της Ελλάδας της ίδιας, κοντά εκατό χρόνια πριν μα και της ιστορίας του τόπου μέσα από βιώματα παιδιών- ανθρώπων που μεγαλούργησαν.

Μάρω Θεοδωράκη, τυχερή που φέρεις ένα επίθετο με ιστορία. Τυχερή που μπορείς και μιλάς, συναναστρέφεσαι και γνωρίζεις από τόσο κοντά τόσο σπουδαίους ανθρώπους. Τυχερή που έχεις μέσα σου την ίδια η παρόμοια καλλιτεχνική φλόγα και δίψα για τη μουσική, τη  γραφή, τα γεννούμενα και κουβαλάς σχεδόν το ίδιο αίμα με αυτούς. Τυχεροί κι εμείς που χάρις σε σένα μαθαίνουμε τόσο μοναδικά γραμμένη μια ζωή, σαν παραμύθι.

Με τους στοίχους των τραγουδιών που μελοποίησε ο μεγάλος Μίκης Θεοδωράκης είναι  πλημμυρισμένη τούτη η γραφή. Με ροή λόγου που σε συγκινεί, σε συνεπαίρνει σε ταξιδεύει κι αυτή, στο χρόνο. Πόσο πράγματα  αποκαλύπτονται μέσα σε τόσο λίγες σελίδες. Πόσες ζωές, πως διαμορφώθηκαν χαρακτήρες, γεγονότα, άνθρωποι. Που πήγε, που έζησε, πως έζησε, ποιοι άνθρωποι ήταν για τον μικρό Μίκη σταθμοί, επιρροές και πυξίδα στη δική του εξέλιξη. Σκέψεις, ενέργειες, τύχη στα χρόνια τα δύσκολα. Πόλεμοι, πείνα, κακουχία και πάνω απ όλα ….μουσική!

Μοναδικό βιβλίο, μοναδική και πολυταξιδεμένη ζωή, στο χώρο, στο χρόνο, στη Μουσική. Να το διαβάσετε ,μικροί μεγάλοι, να αφεθείτε στα όμορφα, στα ιδανικά, στην πίστη, στο όνειρο που δεν παραιτείται ποτέ, ό,τι και αν συμβεί. Στην πολυτάραχη και απίστευτη ζωή που τα΄χε όλα όσα μας πλημμύρισαν αργότερα σε νότες και μελωδίες που πάντα θα ζουν.

Ντυμένο με τις ασπρόμαυρες εικόνες που το κάνουν ακόμα πιο συγκινητικό και υπέροχοι από τον Λαυρέντη Χωραΐτη. 

Μάρω Θεοδωράκη να σαι πάντα καλά να μας χαρίζεις όλους τους πολύτιμους θησαυρούς της ζωής και της ψυχής σου…

Για περισσότερες πληροφορίες : http://www.minoas.gr/

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι Νηπιαγωγός

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 9 Ιουνίου 2018 :https://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-09-06-2018

“Το όνειρο, όταν πλησιάζει, μοιάζει πολύ μεγάλο ....

Τα  Παραμύθια του Σαββάτου….γράφει η Ελένη Μπετεινάκη**

“Το όνειρο, όταν πλησιάζει, μοιάζει πολύ μεγάλο και πολλές φορές αυτό το μέγεθος τρομάζει *“. Μια από τις αλήθειες των παραμυθιών και των βιβλίων που μας κάνει να αναρωτηθούμε, να συμφωνήσουμε, να νοιώσουμε  την ένταση, το πάθος, την μοναξιά της προσπάθειας. Ανταμοιβές, ρόλοι, μαγεία , φαντασία κι οδηγίες  για μικρά και μεγάλα παιδιά που αγαπούν τις ιστορίες που …δεν έχουν τελειωμό !

Το όνειρο της Μανταλένας, Ιωάννα Μπαμπέτα, εικ: Χρύσα Σπυρίδωνος, εκδ. Μεταίχμιο*

«Μανταλένα, ξύπνα επιτέλους» της φώναζαν όλη μέρα μα και αργά τη νύχτα η κότα, η καρδερίνα και το παγώνι. Της γαϊδούρας της φίλης τους το έλεγαν που ονειρευόταν με τα μάτια ανοιχτά. Ήθελε, λέει ,να γίνει στη ζωή της καπετάνισσα και για όλα έφταιγε ο παππούς του Νικόλα με τις υπέροχες ιστορίες του. Έφταιγε όμως και κάτι άλλο. Η απέραντη αγάπη της για τη θάλασσα. Οι φίλες της την απόπαιρναν συχνά και  μόνο μια σκέψη θα την έσωζε. Να έπεφτε ένα αστέρι και να έκανε την ευχή της. Τότε σίγουρα το όνειρό της θα γινόταν αληθινό. Και περίμενε…. Μόνο περίμενε!  Ώσπου μια μέρα ή μάλλον νύχτα έπεσε στο κεφάλι της ένα σύκο κι εκείνη νόμιζε πως ήταν ένα αστέρι που θα της έκανε το όνειρό της πραγματικότητα . Και πάλι περίμενε…. Μόνο περίμενε… και τότε ήταν που ανακάλυψε μια βάρκα που ήταν χρόνια παρατημένη στη στεριά. Και ξεκίνησε να κάνει κάτι για να ακουμπήσει λίγο το όνειρο της. Και το  ακούμπησε κι έκοψε το σχοινί κι έφτασε ίσαμε τη θάλασσα και προσπάθησε πολύ και κατάφερε κάτι που κι η ίδια ποτέ δεν είχε φανταστεί. Έγινε η καπετάνισσα του γυαλού, των παιδιών της φαντασίας τους…

Όνειρο, φαντασία και όμορφες εικόνες. Ζωή που θέλει προσπάθεια να προχωρήσει πέρα από τα συνηθισμένα , τα τετριμμένα , τα αδύνατα. Πόθος, πείσμα, επιμονή κι υπομονή. Αρετές γεμάτο, δύναμη και κουράγιο περισσό και μια συγγραφέα που χειρίζεται  με πολύ μαεστρία το λόγο της και την φαντασία τη δική της και όλων των παιδιών. Ιωάννα Μπαμπέτα, καπετάνισσα στη Χώρα της Φαντασίας. Τούτο το όνειρο είναι γεμάτο αλήθειες και λόγια που δεν ξεχνιούνται εύκολα από παιδιά. Να μην σταματάς, να μην περιμένεις μόνο αλλά  να προχωράς, να ονειρεύεσαι και να μην λυγίζεις ότι και αν σου λένε οι άλλοι. Αυτό είναι το νόημα του βιβλίου μα και της ζωής. Φίλοι πολλοί  δίπλα μας μόνο που συχνά φοβούνται κι αυτοί να τολμήσουν. Συμβουλάτορες αλλά μόνο μέχρι ένα σημείο. Το όνειρο του καθενός είναι δικό του. Και πρέπει να το ακολουθεί. Να γίνεσαι εσύ παράδειγμα για τους άλλους λέει τούτη η γραφή κι η ιστορία. Κι αν ακόμα φτάσεις κοντά στο στόχο σου να μην λυγίσεις. Ακόμα κι αν νοιώσεις πως δεν μπορείς  άλλο , κάτι θα γίνει, κάποια ανταμοιβή θα ΄χουν οι κόποι σου. Κι ίσως κάτι καινούργιο να φανεί που δεν το περίμενες ποτέ και να σου φέρει πιο μεγάλη χαρά κι ικανοποίηση.

Εικόνες από την Χρύσα Σπυρίδωνος. Φωτεινές, δυνατές , πολύχρωμες σαν ζωντανές .

Μοναδική ιστορία για τις προσπάθειες και τα όνειρά μας, μικρών και μεγάλων. Μοναδική κι η φαντασία της Ιωάννας. Που ξανακούστηκε μια γαϊδούρα καπετάνισσα; Κι όμως γίνεται και μάλιστα με πολύ μεγάλη …επιτυχία.

Να σαι καλά Ιωάννα! Πάλι μας ταξίδεψες στο όνειρο και τη Φαντασία. Πάλι ένοιωσα πως όλα μπορούν να συμβούν. Να γραφούν, να υπάρξουν ,αρκεί να έχεις μια ιδέα και  να ξέρεις πότε είναι η πιο καλή στιγμή!

Για παιδιά από 7 χρόνων….

Αν ποτέ θελήσεις να φέρεις ένα τσίρκο στη βιβλιοθήκη, Ελίζ Πάρσλι, εκδ. Ψυχογιός.

Ε ναι, τόση φαντασία πρέπει να έχει ένας συγγραφέας. Όση κι ένα παιδί που για αυτό τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Αν κάπου δει μια ταμπέλα ή του πει κάποιος ότι μπορεί να φέρει τα πάντα στη Βιβλιοθήκη θα πρέπει να το σκεφτεί πολύ σοβαρά, ό άλλος. Διότι το παιδί μπορεί να θέλει να κουβαλήσει και να στήσει ένα ολόκληρο τσίρκο στη βιβλιοθήκη. Και τότε θα αρχίσουν τα προβλήματα και οι γκρίνιες. Ο βιβλιοθηκάριος θα του πει να μην κάνει πολλή φασαρία. Θα το καταλάβει το παιδί αλλά θα θέλει και να παίξει . Κι αν ζητήσει χειροκρότημα ; Κι αν πετάξει μια τάρτα στο πρόσωπο κάποιου άλλου ο κλόουν κάνοντας το πρόγραμμά  του; Ή πάλι αν θέλει το διάλλειμα της παράστασης να μοιράσει ποπ κορν, φιστίκια ή σάντουιτς με τυρί και αυγό; Και αν χρειαστεί να γίνει ένα παιδί βόμβα , τότε τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα. Μάλλον οι οδηγίες που του  έδωσαν δεν ήταν οι σωστές...

Ένας καταπληκτικός οδηγός για τις βιβλιοθήκες του κόσμου. Χωρίς μη κι απαγορεύεται, με απίστευτη φαντασία  από την συγγραφέα και εικονογράφο του. Με τα λόγια που καταλαβαίνουν τα παιδιά. Με την ανακάλυψη , με βιωματικό τρόπο και την ίδια στιγμή με σκέψη και ερωτήσεις στον ίδιο τους τον εαυτό. Ένα βιβλίο με μπόλικο χιούμορ και φαντασία που θα λατρέψουν οι μικροί κι όσοι αγαπούν τα βιβλία, το διάβασμα και την ησυχία των βιβλιοθηκών.

Έξυπνο πολύ, διαφορετικό και πολύ μα πολύ πειστικό. Χωρίς τα όχι, χωρίς τα μη χωρίς τα όρια και τα μεγάλα λόγια των μεγάλων. Απλά, με τις ίδιες τις αποφάσεις των παιδιών.

Την επόμενη φορά πάντως  που θα πάτε σε μια βιβλιοθήκη, μην κουβαλήσετε τρομπέτες, κανόνια και σνακ . Μπορεί να  προκληθεί τέτοιος χαμός που θα χάσεις την αληθινή διασκέδαση που κρύβουν μέσα τους τα ράφια των βιβλιοθηκών και  τα βιβλία!

Για πολύ μικρά παιδιά από 3 χρόνων και για μεγαλύτερα ίσαμε 103!

Οι δώδεκα βασιλοπούλες , Διασκευή : Alison Ritchie, εικ: Alison Jay,εκδ. Χάρτινη Πόλη

Είχα χρόνια να διαβάσω ξανά αυτό το παραμύθι. Ήταν ένα από εκείνα που κυκλοφορούσαν από τις εκδόσεις Αστήρ σαν ήμουν κι εγώ παιδί. Πάντα με συνέπαιρνε η μαγεία της κρυφής ζωής των υπέροχων βασιλόπουλων και η μεγάλη ανδρεία και γενναιότητα του ενός παλληκαριού που στο τέλος κατάφερνε το ακατόρθωτο. Πάντα βυθιζόμουν στα δάση με τα ασημένια, τα χρυσά  και τα διαμαντένια φύλλα. Κι  όλοι εκείνοι οι αριθμοί των συμβολισμών. Οι τρεις δοκιμασίες, τα τρία μαγικά στοιχεία, οι τρεις μέρες οι νύχτες και οι δώδεκα βασιλοπούλες και βασιλόπουλα.

Δεν έχουν όλα τα παραμύθια τα κλασσικά μέσα τους διδακτισμό. Τούτο εδώ είναι ένα από τα πολλά παραμύθια που διηγούνταν  τα παλιά τα χρόνια οι γιαγιάδες κι είναι γεμάτο όμορφες εικόνες, φαντασία και κόσμους που μπορεί και να υπάρχουν μέσα  μας..

Πήγα πίσω πολλά χρόνια… Διαβάστε το  στα παιδιά σας . Αφήστε τα να μπουν σε ένα άλλο κόσμο για λίγο και μαγευτείτε από την σύγχρονη έκδοση με μια εξαιρετική εικονογράφηση.

Γιατί πιστεύουμε στα παραμύθια …Γιατί μεγάλωσαν πολλές γενιές τούτα τα κλασσικά. Γιατί είναι  ωραίο να υπάρχει όνειρο, φαντασία κι ομορφιά στη σκέψη ,στην ψυχή, στην καθημερινότητα των παιδιών μας!

Για πολύ μικρά παιδιά ….και σε μας που τα αγαπήσαμε !

**Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 2 Ιουνίου 2018:https://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-2-06-2018