Tα ημερολόγια πάντα κρατούν κρυμμένα μυστικά....

Τα Παραμύθια του Σαββάτου….γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Ε ναι, λοιπόν, τα ημερολόγια πάντα κρατούν   κρυμμένα μυστικά. Τι κι αν περνούν τα χρόνια, πάντα τα γραπτά μένουν και συχνά αποκαλύπτουν αλήθειες που δεν ήξερε κανένας. Περιπέτειες , μυστήρια, ιστορία και χαμένοι πολιτισμοί είναι τα θέματα των βιβλίων των σημερινών παραμυθιών. Νέοι, έφηβοι γεμάτοι ανησυχίες, αναζητήσεις και φίλους που τόσο έχει ανάγκη η ηλικία τους και η ορμή της νιότης τους. 

Μυστική Αποστολή, το χαμένο ημερολόγιο του παππού, Μαρία Δασκαλάκη, εκδ. Μίνωας

Όλες οι ιστορίες που είναι γραμμένες πίσω από αγάλματα, πίνακες ζωγραφικής, τόπους που κρύβουν θρύλους πάντα με συγκινούν. Με συναρπάζουν και μαζί τους ταξιδεύω ίσαμε εκεί που καμιά φορά η φαντασία δίνει λύσεις όταν η ζωή, ο τόπος, αρνιούνται  να δώσουν. Διάβασα το βιβλίο της Μαρίας Δασκαλάκη, απνευστί. Όπως θα έπρεπε  ο καθένας  μας, σαν φόρο τιμής στο τόπο, στο νησί, στους θησαυρούς του. Μικροί και μεγάλοι , να χαθούμε λίγο στην περιπέτεια, στο μυστήριο, στην αναζήτηση, στα παιχνίδια της μοίρας, του μυαλού, των  συμπτώσεων και των ευρημάτων.

Αρχαία Ελεύθερνα, Πόλη, Ακρόπολη, Νεκρόπολη. Ένα μουσείο, μια ακόμα μεγάλη αρχαιολογική επιτυχία, ιστορίες που χάνονται  στα βάθη των αιώνων. Η Μαρία έφτιαξε μια απίθανη περιπέτεια για να μας μυήσει στο θαυμαστό και μοναδικό κόσμο της ιστορίας και ας έπλεξε  το μύθο με τις αλήθειες. Ένα λογοτεχνικό, μικρό αριστούργημα το βιβλίο. Ζωντανό, περιπετειώδες, αληθινό, συγκινητικό, μυστηριακό, μαγικό. Μέσα από μια παρέα παιδιών που έχουν έρθει διακοπές στο χωριό  του παππού και της γιαγιάς γεννιέται μια περιπέτεια που μοιάζει να τη ζει ο ίδιος ο αναγνώστης , συντροφιά με τον Δημήτρη, την Αριάθνη και την τελειόφοιτη φοιτήτρια της αρχαιολογίας, τη θεία τους τη Δανάη. Μια ιστορία που καταπιάνεται  από τα αρχαία  χρόνια, με καλά κρυμμένα μυστικά που δεν τελειώνουν ούτε την περίοδο της γερμανικής κατοχής  στο νησί, στην περιοχή και στις απλές ιστορίες των καθημερινών ανθρώπων.  Οι δοσίλογοι, ο πόλεμος, οι Γερμανοί, οι Άνθρωποι, οι φυλακές της Αγυιάς. Αναφέρομαι και καταθέτω τη δική μου συγκίνηση, σ΄ αυτό, γιατί σ΄αυτές τις φυλακές , που κανένας δεν έβγαινε ζωντανός, τότε , στα 1943, εκτελέστηκε από τους Γερμανούς κι ο δικός μου παππούς… Μαθαίνεις λοιπόν,  την ιστορία του τόπου, καταλαβαίνεις τις συμπτώσεις, τις συγκυρίες και τα παθούμενα των χαμένων αγαλμάτων που κοσμούν ξένα μουσεία. Μαθαίνεις  ή ψάχνεις να μάθεις την ιστορία της  "Κυρίας της Ωσέρ", την αδελφή της «Κόρης της Ελεύθερνας », της ξενιτεμένες και περίεργα αρπαγμένης από τα χώματά μας. Τα δυο αγάλματα είχαν την τύχη να συναντηθούν ξανά πριν από 13 χρόνια στο μουσείο Κυκλαδικής τέχνης στην Αθήνα: (https://www.youtube.com/watch?v=bt4wU8oSADw )

Γεμάτο συναισθήματα το βιβλίο της Μαρίας Δασκαλάκη, γεμάτο ανθρωπιά, διαλόγους που σε συνεπαίρνουν, πλοκή που σε κάνει να μην σταματάς ούτε για μια στιγμή το διάβασμα παρά μόνο στην τελευταία του σελίδα. Και πάλι θές λίγο ακόμα να μην τελειώσει ..τ όνειρο!

Γραμμένο σε κάποια σημεία με την Κρητική ντοπιολαλιά, γεμάτο έθιμα, συνήθειες  που  ίσως και να έχουν ξεχαστεί, γυρίζει κι εμάς που πατούμε σε τούτα τα μέρη πίσω στο χρόνο, μας θυμίζει πολλά γεγονότα, μας κάνει να θέλουμε να εμβαθύνουμε ακόμη περισσότερο.

Γεμάτο συγκίνηση, θύμησες, ιστορίες που αν και μύθος θα μπορούσαν να έχουν συμβεί στ΄ αλήθεια. Κι ύστερα αναρωτιόμαστε  πώς να μάθουν ιστορία τα παιδιά… Να ένας τρόπος, με καλά λογοτεχνικά αναγνώσματα που θα τους κρατήσουν το ενδιαφέρον, θα τους κεντρίσουν ακόμα πιο πολύ την περιέργεια και θα τους μάθει χωρίς διδακτισμό …το παρελθόν.

Όλη η σειρά με θέμα ταξίδια στην Ελλάδα , της Μαρίας Δασκαλάκη, επτά βιβλία ακριβώς, 

κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας και είναι κατάλληλα για παιδιά  από εννέα χρόνων ίσαμε …109. 

Εδώ μπορείτε να βρείτε περισσότερα για την υπόθεση του βιβλίου : http://www.minoas.gr/book-4701.minoas

 

Το ημερολόγιο ενός εξερευνητή, Τζένη Κουτσοδημητροπούλου, εικ :Σάνταρ Ελευθερίου, εκδ. Eλληνοεκδοτική

Πως μπορεί μια μετακόμιση που φέρνει, άγχος,  άγνωστο, αλλαγές, φόβο, κενό στη ζωή ενός  μικρού αγοριού να μετατραπεί σε περιπέτεια, σε ενδιαφέρον, σε αναμονή για καλύτερες μέρα και φυσικά σε χαρά, νέους φίλους και τελικά σε κάτι που δεν είχε φανταστεί; Πολύ απλά όταν εντελώς τυχαία βρεθεί στη ζωή του, η ζωή ενός άλλου γραμμένη μάλιστα σε ένα ημερολόγιο που θα αφυπνίσει την ψυχή, το μυαλό και την περιέργεια του μικρού Άρη. Πόσο μάλλον σαν το ανακαλύψει σε μια σοφίτα που πάντα κρύβει μυστικά και αν ο πρωταγωνιστής του είναι καθηγητής Ανθρωπολογίας για τους αυτόχθονες λαούς,  που ψάχνει παρέα με ένα …ιπτάμενο τρίκυκλο. Ένα ταξίδι θα ξεκινήσει παρέα με τη Λίνα, την παράξενη γειτόνισσα του την κ. Μοσχούλα και τις σημειώσεις του καθηγητή. Μαζί του θα ταξιδέψει στην άλλη άκρη της γης, στην Ωκεανία με τους Αβοριγίνες, τους Μαόρι της Νέας Ζηλανδίας , στη Γροιλανδία…και στο μικρό πλυσταριό.

Κι εδώ συναντάμε μια  περιπέτεια στα πέρατα της γης. Μια ιστορία της Τζένης Κουτσοδημητροπούλου για μεγαλύτερα παιδιά. Ένα ταξίδι στον κόσμο, μια εξερεύνηση μυστήριο, μια μετακόμιση που θα αποδειχτεί πολύ και άκρως ενδιαφέρουσα. Μια φιλία που θα δέσει δυο νέα παιδιά και φυσικά οι γνωστές εφηβικές ανησυχίες , τα μικρά και μεγάλα μυστικά που κάνουν τη  ζωή ενός μικρού αγοριού πιο ενδιαφέρουσα και  σε νέο περιβάλλον.

Λόγος που ρέει, περιπέτεια, φαντασία , τόποι που μαγεύουν με την ιστορία τους, τις συνήθειες , τον πολιτισμό τους. Ιστορία εξερεύνησης και μυστηρίου σε πρώτο μέρος που απλά βάζει τον αναγνώστη σε  ένα ταξίδι παράξενο, με ενδιαφέρουσα συνέχεια. Χαρακτήρες ανόμοιοι μπλέκονται, καθημερινότητα με φαντασία και μπόλικη πλοκή. Αγωνία για τη συνέχεια, βιβλίο γεμάτο ανησυχίες, μυστήριο,  συναισθήματα, φιλίες κι εναλλαγές. Εικόνες από την αγαπημένη Σάντρα Ελευεθερίου που δίνουν ακόμα περισσότερο χρώμα στα έντονα της …Ωκεανίας και των μυστικών της σοφίτας. Εν αναμονή του 2^ου βιβλίου και γρήγορα αν γίνεται γιατί η συνέχεια μοιάζει να είναι συναρπαστική….

Γ ια παιδιά από 9 χρόνων…

Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

http://zhtunteanagnostes.blogspot.gr/

Στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης… « Τα Παραμύθια του Σαββάτου» τις Απόκριες!

«…Στην μέση μέση του μεγάλου ωκεανού της Φαντασίας στη Χώρα των Παραμυθιών υπήρχε ένα παράξενο νησί. Το νησί του Πηγαινέλα. Ένα νησί με τους πιο ιδιόμορφους κατοίκους ολόκληρου του κόσμου. Άνθρωποι που όλη μέρα γλένταγαν, γελούσαν, έπαιζαν και τραγουδούσαν. Και δούλευαν μόνο όταν είχαν κέφι και διάθεση. Eκεί ήταν και το μεγάλο παλάτι του βασιλιά Γαργαλίτσα του Α΄. Γυναίκα του ήταν η πιο χαρούμενη, η πιο γελαστή ή πιο χορευταρού βασίλισσα, η Αποκριά… Είχαν γιο τους ένα παλικάρι που τα όνειρα του ήταν πέρα από τα σύννεφα και τον γαλάζιο ουρανό του νησιού. Ο πρίγκιπας Χαρταετός ήθελε μια μέρα να φύγει πολύ μακριά αλλά δεν είχε υπολογίσει τα σχέδια της «Βρώμικης Δευτέρας» της μάγισσας του δάσους που…» 

Έτσι ξεκίνησε το παραμύθι και έγιναν όλα τα αδύνατα, δυνατά… Με ένα τοσοδούλικο μικρό κόκκινο χαρτί,  το εισιτήριο μας για την χώρα της Φαντασίας, το νησί του Πηγαινέλα και των Χαρταετών μπήκαμε το Σάββατο 17 Φεβρουαρίου στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης. Τα « Παραμύθια του Σαββάτου » με την Ελένη Μπετεινάκη , την Μάγισσα Βρώμικη Δευτέρα, τον Πρίγκιπα Χαρταετό, τον Νάνο Άνω Κάτω, την Παπλωματού και ένα σωρό παιδιά μπήκαν για μια ακόμα φορά στο μαγικό κόσμο που όλα μπορούν να συμβούν.

Και αφού πήραμε μαζί μας ένα μικρό χάρτινο χαρταετό, ένα πάρτι ξεκίνησε στον Ερευνότοπο ίσαμε αργά το μεσημέρι …

…και την επόμενη φορά!

Παραμύθια κλασσικά και σύγχρονα γεμάτα συναισθήματα και μεγάλες αξίες.

Τα Παραμύθια του Σαββάτου …γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Παραμύθια της αγάπης και της φιλίας. Κλασσικά και σύγχρονα γεμάτα συναισθήματα και μεγάλες αξίες. Εναλλαγές τρόπων συμπεριφοράς, μεγάλες αλήθειες γραμμένες με τρόπο μαγικό. Για τα πως, τα γιατί, τα πότε που κρύβουν όλη την περιέργεια και την σοφία του κόσμου. Παραμύθια που δεν παλιώνουν ποτέ κι είναι πάντα επίκαιρα στα σημεία των σύγχρονων καιρών!

Ο Νόϊ και η Φάλαινα τον χειμώνα, Benji Davies, (απόδοση: Αντώνης Παπαθεοδούλου), εκδ. Ίκαρος

Ποιος φοβάται τη μοναξιά; Το σκοτάδι; Την αγριεμένη θάλασσα το χειμώνα; Πολλοί άνθρωποι μικροί ή μεγάλοι, όχι όμως ο Νόι. Το αγόρι που κάποτε έσωσε ένα μικρό φαλαινάκι που μια καταιγίδα το είχε ξεβράσει στην ακτή. Κι αφού εκείνο γύρισε στην οικογένεια του ασφαλής και σώο, ο μικρός Νόι το σκέπτεται και το αποζητά συχνά. Ο χειμώνας αρχίζει να γίνεται  βαρύς σιγά σιγά κι ο μπαμπάς του Νόι αποφασίζει να πάει για τελευταία φορά για ψάρεμα με το καΐκι του. Όμως αργεί να γυρίσει κι ο Νόι ανησυχεί και αρχίζει να τον ψάχνει.  Κι εκεί στην παγωμένη θάλασσα και στο απόλυτο σκοτάδι μια αγαπημένη οικογένεια φαλαινών θα εμφανιστεί και θα τον βοηθήσει. Το φαλαινάκι, ο φίλος του που φυσικά δεν τον ξέχασε, σχεδόν θα τον σώσει…

Η δεύτερη ιστορία του Benji Davies για τον Νόι και το φαλαινάκι του. Απλή, τρυφερή, υπέροχη και γεμάτη συναισθήματα. Θάρρος, τόλμη, φόβος, μοναξιά, φιλία, αγάπη. Αγάπη για τον γονιό, αγάπη για τα ζώα , αγάπη γα την περιπέτεια. Με λόγια λίγα, και πολύ απλά μια ιστορία συγκλονιστική. Μια ιστορία που δείχνει πως το θάρρος οδηγεί σε δύσκολα μονοπάτια κάποιες φορές και πως η αγάπη δεν φοβάται ούτε τους χειμώνες, ούτε τις σκοτεινές νύχτες , ούτε τα παγωμένα νερά. Συμβολισμοί, αξίες και πίστη στους στόχους και στους σκοπούς. Φιλίες που αν και ανόμοιες μοιάζουν να κρατούν καλά. Οικογενειακή ιστορία, δεσμοί αίματος άλυτοι και μεγαλείο ψυχής. 

Εικονογράφηση από τον ίδιο τον συγγραφέα που μαγεύει παιδιά και μεγάλους. Μια ιστορία που θα διαβάσετε πολλές φορές στα παιδιά γιατί απλά θα σας τη ζητούν συνέχεια!

Ο Παππούς μου έχει φίλο ένα γίγαντα, David Litchfield, εκδ. Μικρή Σελήνη

Ο μικρός Νικόλας είναι λυπημένος. Μαζί με τους φίλους του  ζωγραφίζουν στον τοίχο την Ονειρούπολη, την πόλη τους,  όμως κανένας τους δεν μπορεί να φτάσει ψηλά και να τελειώσει τη ζωγραφιά. Ο παππούς του, του λέει πως μόνο ο « μυστικός γίγαντας »μπορεί να  βοηθήσει  αλλά ο μικρός Νικόλας πιστεύει πως δεν υπάρχει. Κι όμως ο παππούς  τον πείθει πως εκείνος είναι που τους βοηθά σε όλα τα δύσκολα. Δύσπιστος πολύ ο μικρός Νικόλας δηλώνει πως ακόμα κι αν ποτέ  τον συναντήσει  δεν πρόκειται να τον φοβηθεί. Κι ένα πρωί, χαράματα σχεδόν, πηγαίνοντας βόλτα τον σκύλο του τον Πάκο, ο γίγαντας είναι εκεί μπροστά στη ζωγραφιά κι ο Νικόλας τρομάζει τόσο πολύ με τη μορφή του,  που το βάζει στα πόδια….

Ένα υπέροχο και τρυφερό παραμύθι με θέμα του την αποδοχή  του άλλου και την διαφορετικότητα. Ο γίγαντας είναι  όντως  μια φιγούρα που τρομάζει τα παιδιά κι  έτσι και στο παραμύθι του Litchfield δεν αποτελεί εξαίρεση. Μόνο που η δεύτερη σκέψη, η πιο ώριμη, και όχι τόσο συναισθηματικά φορτισμένη, απαλύνει τις προκαταλήψεις και σχεδόν τις εξαφανίζει. Έτσι συμβαίνει πάντα και στη ζωή. Τα στερεότυπα δημιουργούν τεράστια τείχη και εύκολα συμπεράσματα. Αν όμως κάποιος ψάξει λίγο παραπάνω καταλαβαίνει πως τίποτα δεν πρέπει να κρίνεται μόνο από τη εμφάνισή του αλλά από το χαρακτήρα και την ψυχή. Ένα παραμύθι πρωτότυπο, έξυπνο, διαφορετικό. Ένα παραμύθι για τους φόβους  που ξεπερνιούνται, για την αναγνώριση των δικών μας λαθών. Ένα παραμύθι που μιλάει στην ψυχή για την στάση μας απέναντι σε ανθρώπους και πράγματα. Ένα παραμύθι για την φιλία ή ακόμα καλύτερα για την αναζήτηση αληθινών φίλων. Ένα παραμύθι με πανέμορφη εικονογράφηση από τον ίδιο τον συγγραφέα που σε κάνει να συμπαθήσεις ακόμα πιο πολύ τους απρόσιτους γίγαντες της ζωής που τελικά δεν διαφέρουν και πολύ από μας!

Για παιδιά από 4 χρόνων…

Κι αν ανακαλύψεις τούτο το παραμύθι και σ ΄αρέσει ,στην σελίδα της Μικρής Σελήνης, του εκδοτικού του οίκου , θα βρεις πλούσιο υλικό για χίλια δυο καλούδια: https://mikriselini.wordpress.com

΄Εϊντα Τουίστ, η επιστήμονας, Άντρια Μπέϊτι, εικ: Ντέιβιντ Ρόμπερτς, εκδ. Ψυχογιός

Ένα μικρό κοριτσάκι, η Έιντα Μαρί Τουίστ από την ώρα σχεδόν που κατάλαβε τον κόσμο και μίλησε άρχισε να ρωτά, να περιεργάζεται και να προσπαθεί να καταλάβει όλες τις κοσμοθεωρίες της ζωής. Περίεργη όσο δεν φανταζόταν κανένας, έψαχνε πολύ τα πάντα με μόνιμα τις ερωτήσεις στο μυαλό, την ψυχή και το λόγο της :Γιατί; Πως; Πότε;

Οι γονείς όταν πια κατάλαβαν πως το παιδί τους ήταν διαφορετικό και δεν θα σταματούσε ποτέ τις ερωτήσεις, έγιναν βοηθοί της αχώριστοι και η μικρή  Έιντα συνέχισε να ψάχνει, να απορεί, να ρωτά όπως όλοι οι μεγάλοι επιστήμονες. Ποιος ξέρει ίσως μια μέρα να γινόταν στ΄αλήθεια, μεγάλη…

Υπέροχο, πρωτότυπο , μοναδικό βιβλίο για μικρούς περίεργους  και όχι μόνο. Ένα βιβλίο γεμάτο περιέργεια και ερωτήσεις που συχνά απασχολούν μικρούς …επιστήμονες. Ένα βιβλίο γραμμένο με χιούμορ και πολύ έξυπνο τρόπο για εκείνα τα πως και τα γιατί που συχνά δεν έχουν όλες τις απαντήσεις αλλά αυξάνουν την περιέργεια για παραπέρα αναζητήσεις.

Ένα βιβλίο που παροτρύνει τα μικρά παιδιά  να μην σταματήσουν να αναζητούν, να ρωτούν και να παθιάζονται. Ένα βιβλίο πανέξυπνο, διαφορετικό που θα λατρέψουν μικροί μα και μεγάλοι …για τις λύσεις στις ατελείωτες ερωτήσεις των παιδιών!

Ένα υπέροχο λογοπαίγνιο με τα ονόματα της μικρής ηρωίδας του βιβλίου που τα δανείζεται η συγγραφέας από τις διάσημες  γυναίκες εφευρέτριες  Μαρί Κιουρί και Έιντα Λάβλεϊς.

Η εικονογράφηση του επίσης εκπληκτική από τον Ντέιβιντ Ρόμπερτς .

Το βιβλίο είναι ένα από τα τρία της επιτυχημένης σειράς  που κυκλοφορεί ήδη σε 13 χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο και που σίγουρα θα λατρέψετε όλοι. Η μετάφραση και απόδοση στα ελληνικά είναι της Αργυρώς Πιπίνη και της Ευδοξίας Μπινοπούλου!

Για παιδιά από 3 χρόνων…

Ο εγωιστής Γίγαντας, Όσκαρ Ουάϊλντ, (Διασκευή : Μαρία Δασκαλάκη), εικ: Νίκος Γιαννόπουλος,εκδ. Μίνωας

Σε μια συλλογή από πεζά κείμενα (The Happy prince and other tales) που εκδόθηκε για πρώτη φορά στα 1888 ανήκει κι ο Εγωιστής Γίγαντας του Όσκαρ Ουάιλντ. Έχουν περάσει 130 χρόνια από τότε  κι όμως τα μηνύματα και η πλοκή του παραμυθιού μοιάζει σαν να γράφτηκαν …χθες. Εκατοντάδες οι εκδόσεις, εκατομμύρια τα αντίτυπα σε όλο τον κόσμο για ένα πια αριστουργηματικό, κλασσικό παραμύθι. Μια διασκευή πραγματικά καλοστημένη  και υπέροχα γραμμένη από την Μαρία Δασκαλάκη κάνει την ιστορία να αγαπηθεί και να μαθευτεί από πολύ μικρές ηλικίες πια.

Η υπόθεση του παραμυθιού γνωστή στους μεγαλύτερους σε ηλικία, μιλεί για  ένα γίγαντα με τον ωραιότερο κήπο του κόσμου. Αναγκάζεται να φύγει  από τον τόπο του  μερικά χρόνια αλλά ο κήπος  του παίρνει ζωή, χρώμα και ομορφιά χάρις στα γέλια και τα παιχνίδια των παιδιών της πόλης  που σχεδόν μόνιμα έχουν εγκατασταθεί εκεί. Σαν επιστρέφει όμως ο τρομερός γίγαντας δεν αφήνει κανένα να μπει στον δικό του χώρο κι ο κήπος γεμίζει μοναξιά,χ χειμώνα και γκρίζα χρώματα, μόνο. Η Άνοιξη δεν θέλει να επιστρέψει εκεί κι όλα μοιάζουν στενάχωρα. Μια μέρα , σαν περάσουν πολλά χρόνια μόνο ένα μικρό αγόρι θα μπει στον κήπο κι ο γίγαντας θα νοιώσει το πρώτο σκίρτημα της αγάπης  και της αλλαγής στην καρδιά του. Η ζεστασιά, θα τον αγκαλιάσει και όλα θα αλλάξουν με μιας. Για πολλά πολλά χρόνια ακόμα ίσαμε τα βαθιά του γεράματα ο γίγαντας θα αφήσει τα παιδιά να πάιζουν στον κήπο του, να σκαρφαλώνουν στα δέντρα του και θα πάψει  να είναι  τόσο εγωιστής.  Θα γεμίσει  χαρά, μοίρασμα  και αγάπη κι ο κήπος του θα έχει χειμώνα ελάχιστες μέρες το χρόνο,  όσες χρειάζονται μόνο για να κοιμηθούν οι σπόροι και τα φυτά…

Ένα παραμύθι μαγικό για τον εγωισμό, την αγάπη τη μοναξιά και τη χαρά. Ένα παραμύθι γεμάτο συναισθήματα έντονα και αντιθέσεις. Γεμάτο ζωή, εναλλαγές και σκέψεις που τις συναντάμε και στις μέρες. Χρώματα, εποχές και  καταστάσεις που είναι γνώριμες σε όλους. Διδακτικό, παρηγορητικό, συναισθηματικά φορτισμένο.

Ένα παραμύθι για όλους, ένας καθρέφτης κοινωνίας που δείχνει το δρόμο της αγάπης και της χαράς πεντακάθαρο, λαμπερό και στρωμένο με χρώμα μόνο. Κι όλα αυτά  σαν αψηφήσουμε το εγώ και την αλαζονεία μας, σαν δεχτούμε τους άλλους και σαν αγαπήσουμε αληθινά τον συνάνθρωπο και κατ΄επέκταση τον εαυτό μας.

Εικονογραφημένο από τον Νίκο Γιαννόπουλο και  προσιτό πια σε όλες τις ηλικίες !

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός
Δημοσιεύτηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2018 στο Cretalive.gr εδω :http://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-90