Το παραμύθι της βροχής

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Τα παραμύθια του Σαββάτου ...!



…γράφει, παρουσιάζει και σχολιάζει η Ελένη Μπετεινάκη*
Μέρες χειμώνα… μέρες Χριστουγέννων… μέρες καλικάντζαρων. Τα παραμύθια και οι ιστορίες στην πιο καλή τους ώρα. Όλα συμβαίνουν  κι  όλα τα κάνει δυνατά η φαντασία. Ακόμα και να χοντρύνει τόσο πολύ το φεγγάρι που να μην μπορεί να κουνηθεί καθόλου κι έτσι η νύχτα να κρατήσει περισσότερο… Κι ίσως, πάλι,  τα πράγματα στην ζωή να ήταν καλύτερα χωρίς τον κύριο ΗΥ, τον εγωιστή και φιλόδοξοκύριο με το ημίψηλο καπέλο που νομίζει πως όλα του ανήκουν. Μα πάνω απ όλα τούτα τα παραμύθια μας οδηγούν σε κείνον τον κόσμο των καλικάντζαρων που αρχίζουν σιγά σιγά να εμφανίζονται και  έχουν στο νου τους χίλιες δυο σκανταλιές. Μόνο που καμιά φορά παρασύρονται και ξεχνούν πως …σαν αρχίσουν τα παραμύθια όλα μπορεί να αλλάξουν γιατί τούτη η μαγεία έχει μια γλύκα που σαν την γευτείς δύσκολα την αποχωρίζεσαι …σαν τον Μπιρλιμπίμ ένα μικρό σκανταλιάρικο και ξεχασιάρικο καλικαντζαράκι!

Το χειμωνόσπιτο, Δημήτρης Κάσσαρης, (εικονογράφηση: Βασίλης Παπατσαρούχας), εκδ. Καλέντης
Τούτο το σπίτι δεν είναι  σαν όλα τα άλλα. Είναι ένα σπίτι γεμάτο ψυχή και νότες. Κάθε τι που το « ακουμπά» έχει τον ήχο της μουσικής. Οι σταγόνες της βροχής έχουν τον ήχο του λα και σαν ανάψει φωτιά για την πίπα του, ο καπνός που βγαίνει από την καμινάδα του  έχει τον ήχο του Σι, σαν να τον διαλύει ο αγέρας .Κι έχει κι έναν ένοικο κάποιες φορές το χειμωνόσπιτο, τον Μεσημεράκη ,με το κόκκινο ποδήλατο που σαν κτυπά την κόρνα του , όλες οι νότες ακούγονται στη σειρά. Οι βασικοί κάτοικοι όμως τούτου του σπιτιού είναι οι εκατό  θυγατέρες του Ήλιου και μια μέρα που κάθισαν όλοι μαζί για φαγητό ένας απρόσκλητος παράξενος επισκέπτης έκανε την εμφάνισή του. Ήρθε λοιπόν ένας ιπτάμενος Ηλεκτρονικός Υπολογιστής που είχε σαν αφέντη του τον ΗΥ που φορούσε υμίψηλο καπέλο και κάπνιζε ένα μακρύ πούρο. Εγωιστής και αλαζόνας νομίζει πως όλα του ανήκουν και πως γνωρίζει τα πάντα. Διατάζει και θέλει να είναι ο αρχηγός όλων. Ακόμα και την μικρή χελώνα προσπαθεί να …διατάξει να του βρει επειγόντως τον ιδιοκτήτη του σπιτιού , για να μιλήσει μαζί του.
Τούτο το σπίτι, όμως δεν έχει ιδιοκτήτη, έχει μόνο ψυχή και η ψυχή δεν πιάνεται , ούτε αποθηκεύεται στη μνήμη του ΗΥ και φυσικά μαζί της δεν μπορούν να αποθηκευτούν και οι ηλιαχτίδες… Κι επειδή ο χρόνος για τον κύριο με το ημίψηλο καπέλο είναι χρήμα και όχι χάσιμο , τούτος ο κύριος ΗΥ μάλλον είχε μπει, σε λάθος παραμύθι. Τα παραμύθια δεν είναι μηχανές .Θέλουν αγάπη , ομορφιά, ζεστασιά , συγγνώμες, θάρρος και πολλές φορές μια φεγγαρόλουστη νύχτα.
Ένα μουσικό παραμύθι  με την δυνατή πένα του Δημήτρη Κάσσαρη  και τα ακούραστα πινέλα του Βασίλη Παπατσαρούχα. Μια ιστορία ονειρική για την αγάπη, το μοίρασμα και την προσφορά. Μια ιστορία που αφήνει μια γλύκα στην κάθε ψυχή. Το cd που συνοδεύεται με το βιβλίο σφραγίζεται από την υπέροχη μουσική του Νίκου Ξανθούλη σε τραγούδια και την διάρκεια αφήγησης με την Λίλα Μουτσοπούλου.
Για παιδιά από 4 ετών !

Φεγγαράκι μου χοντρό…Χαρά Γιαννακοπούλου,( εικονογράφηση: Κατερίνα Βερούτσου),εκδ. Πατάκη
Την νύχτα όλοι την αγαπούν και περισσότερο ίσως τούτο το μικρό αγόρι στην ιστορία της Χαράς Γιαννακοπούλου. Η νύχτα για κάποιους ίσως εκτός από όνειρα να έχει και εφιάλτες , όμως η μέρα έχει περισσότερους. Έχει σχολείο, μαλώματα και ένα σωρό απαγορεύσεις. Ενώ η νύχτα ξυπνά το όνειρο και τη φαντασία. Μπορείς να γίνεις ακροβάτης ή μάγειρας  ή λύκος ή ακόμα και οδηγός τρένου. Αυτό το τρένο μπορεί να βοηθήσει το αγόρι να φτάσει το αγαπημένο του φεγγάρι. Και αφού δεν αντέχει καθόλου την ημέρα το παίρνει απόφαση. Θα βρει ένα τρόπο να μην φεύγει ποτέ το φεγγάρι από τον ουρανό, έτσι πάντα θα είναι νύχτα και το αγόρι θα είναι πάντα χαρούμενο. Όσο και να μεταμορφώθηκε όμως  δεν τα κατάφερε …Έγινε λύκος, προσπάθησε να το φτάσει με την αιώρα του και τέλος αποφάσισε πως μόνο αν του μαγείρευε χίλιες δυο λιχουδιές και το φεγγάρι γινόταν  δυσκίνητο δεν θα μπορούσε ποτέ να φύγει από τον ουρανό. Έγινε ο καλύτερος μάγειρας κι είχε βοηθό του το τρένο του που του κουβαλούσε όλα τα φαγητά στον ουρανό. Και αφού το φεγγάρι πάχυνε πολύ και δεν κουνιόταν από τη θέση του, το μικρό αγόρι ένοιωσε τον φόβο του για την καθημερινότητα να φεύγει σιγά σιγά. Ένοιωσε πως όλα μπορεί να τα καταφέρεις αν τα δει από άλλη οπτική γωνία κι έτσι προτίμησε να κάνει …άλογο το φεγγάρι και μαζί του να καλπάζει σε ιστορίες και παραμύθια με την φαντασία του …Κι ας βοηθούσαν να ρθει και η ν μέρα …άλλωστε έχει κάπου κι αυτή τα καλά της.
Ένα παραμύθι που βοηθάει τα μικρά απιδιά να ξεπεράσουν καθημερινούς φόβους. Να νοιώσουν τη δική τους δύναμη, να κατανοήσουν πως όλα μπορούν να αλλάξουν αν τα δούμε διαφορετικά .Ένα βιβλίο κόσμημα , όχι μόνο για την ιστορία  του αλλά και για την απίθανη εικονογράφηση της Κατερίνας Βερούτσου. Πραγματικά αυτή  η ιστορία αναδεικνύεται μοναδικά από εικόνες απίθανης αισθητικής που χαρίζει ομορφιά, νοσταλγία και ευχαρίστηση στην ψύχη μικρών αλλά και πολύ μεγάλων παιδιών! 

Ο Μπιρλιμπίμ ο καλικάντζαρος, Τασούλα Τσιλιμένη,( εικονογράφηση Ναταλία Καπατσούλια) εκδ. Μικρή Μίλητος
Από τα πιο αγαπημένα μου παραμύθια είναι εκείνα με τους καλικάντζαρους κι αν και η εμφάνισή τους στη γη έχει ακόμα  μέρες ως την παραμονή των Χριστουγέννων, τούτες οι ιστορίες έχουν αρχίσει και διαβάζονται και  γεμίζουν φαντασία και σκανταλιές τις μέρες μας… Είναι ίσως η πιο τρυφερή ιστορία για καλικάντζαρους. Ο ήρωας της, ο Μπιρλιμπίμ,  είναι  ένας σκανταλιάρης μικρός καλικάντζαρος που θέλει να συμμετέχει στους ετήσιους αγώνες για τη μεγαλύτερη ζαβολιά. Την ίδια στιγμή περνώντας έξω από ένα φωτισμένο παράθυρο ακούει τη γλυκιά φωνή της γιαγιάς του Σταύρου που του λέει παραμύθια για να τον πάρει ο ύπνος. Μαγεύεται, μαγνητίζεται, ξεχνάει όλες τις ζαβολιές και μόνη του έννοια είναι να μην χάσει κάθε βράδυ την ώρα του παραμυθιού. Στην κυριολεξία κρέμεται από τα χείλη της γιαγιάς, οι μέρες περνούν και η μέρα των Φώτων ξημερώνει. Ο αρχικαλικάντζαρος με την σάλπιγγά του ειδοποιεί τους πάντες πως η ώρα του γυρισμού έχει φτάσει και  ο Μπιρλιμπίμ κινδυνεύει να μην προλάβει να εξαφανιστεί κι αυτός μαζί με τους άλλους .Είναι τόσο απορροφημένος από την ιστορία που ακούει που τίποτα δεν μπορεί να τον αποσπάσει ….
Μοναδική και αυτή τη φορά η εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια. Ίσως οι πιο γλυκοί καλικάντζαροι που έχουν φτιαχτεί σε παραμύθι. Χρώμα, σύλληψη σκίτσου και ζωντάνεμα  που μαζί με την εκπληκτική  και αγαπημένη Τασούλα Τσιλιμένη φτιάχνουν μια ιστορία που θα διαβάζεται πάντα . Όλα τα παιδιά αγαπούν τον Μπιρλιμπίμ και σε τούτο δω το παραμύθι αποφασίζουν αυτά ποιος τέλος θα έχει η ιστορία διαλέγοντας  ανάμεσα σε δύο εκδοχές ή σε όποια κάθε παιδί  εμπνευστεί!
  
Ο Μπιρλιμπίμ ζωντανεύει σήμερα στα παραμύθια του Σαββάτου μαζί με ένα σωρό άλλους καλικάντζαρους και βασικά με τον μικρό Τρακατρούκα σε μια καινούργια περιπέτεια που μάλλον θα χαρίσει νέες ιστορίες  στον κόσμο των καλικάντζαρων !

Κι  όλα αυτά στο βιβλιοπωλείο " Δοκιμάκης", Καντανολέων 4, Ηράκλειο
 
*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου